Κατσιάμης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 3514

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Υπερισχύει μόνον όταν τα άλλα δύο καθιερωμένα κριτήρια είναι ίσα — Αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γέννησης είναι ασήμαντου βάρους.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Είναι απόλυτα σωστό να δίδεται περισσότερη βαρύτητα σε εκείνες των τελευταίων ετών ως ασφαλέστεροι δείκτες της αξίας των υποψηφίων κατά τον κρίσιμο χρόνο.

Οι αιτητές επεζήτησαν με τις προσφυγές των ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Επιμελητή (Ειδικότητα Ορθοπεδικής) στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:

1. Όπως έχει νομολογιακά διακηρυχθεί, η σύσταση του Προϊσταμένου είναι ένα ανεξάρτητο σημαντικό στοιχείο του προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων.

2. Η αρχαιότητα υπερισχύει μόνον όταν τα άλλα δύο καθιερωμένα κριτήρια είναι ίσα.

3. Το γεγονός ότι ο αιτητής υπήρξε αξιολογών λειτουργός του ενδιαφερόμενου μέρους κατά το παρελθόν δεν αποδεικνύει ότι υπερείχε στα καθιερωμένα από το νόμο κριτήρια.

4. Η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη και περαιτέρω συμπληρώνεται από τα στοιχεία των Φακέλων των υποψηφίων. Εξάλλου, η Ε.Δ.Υ, δεν είχε καθήκον να δώσει οποιαδήποτε αιτιολογία γιατί δεν επέλεξε τον αιτητή στην προσφυγή 564/90 εφόσον δεν συστήθηκε για προαγωγή και δεν διέθετε οποιοδήποτε πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, περιπτώσεις δηλαδή όπου σύμφωνα με τη νομολογία χρειάζεται ειδική αιτιολογία για τη μη επιλογή υποψηφίου που τα κατέχει έναντι άλλου που δεν τα κατέχει.

Ο αιτητής αυτός απέτυχε να αποδείξει οποιαδήποτε έκδηλη υπεροχή.

Καμιά ειδική αιτιολογία δεν ήταν αναγκαία, ούτε για τον δεύτερο αιτητή δεδομένου ότι τόσον ο αιτητής αυτός όσον και τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν για προαγωγή.

Περαιτέρω, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις και ο δεύτερος αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των επιλεγέντων.

5. Σύμφωνα με τη νομολογία, είναι απόλυτα σωστό να δίδεται περισσότερη βαρύτητα στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων ετών, ως ασφαλέστεροι δείκτες της αξίας των υποψηφίων κατά τον κρίσιμο χρόνο επιλογής.

6. Περαιτέρω αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γεννήσεως είναι ασήμαντου βάρους.

Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

HadjiSavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76·

Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826·

Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106·

Δημοκρατία v. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226·

Δημοκρατία και Άλλοι ν. Στυλιανού και Αλλού (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427·

Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480·

Republic v. Petrides (1984) 3 C.L.R. 378·

Αδαμίδης κ.α v. Δημοκρατίας και Άλλων (1992) 4 Α.Α.Δ. 3026·

Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306·

Haris v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 147·

Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 1005.

Προσφυγές

Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 29.6.1990. να προάξουν τα ενδιαφερόμενα μέρη στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αντί των αιτητών.

Ε. Ευσταθίου, για τους αιτητές.

Π. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' για τους καθ' ων η αίτηση.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τα Ε/Μ Α. Σχίζα και Α. Πετρίδη.

Γ. Τριανταφυλλίδης για το Ε/Μ Μ. Παναγιωτίδη.

Cur. adv. vult.

ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Αίτημα και στις δύο προσφυγές είναι η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 29.6.90 σύμφωνα με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Μ. Παναγιωτίδης, 2. Α. Πετρίδης και 3. Α. Σχίζας στη θέση Επιμελητή, (Ειδικότητα Ορθοπεδικής) στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Επρόκειτο για θέση προαγωγής κατά την πρώτη πλήρωσή της σύμφωνα με τη σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Ο Αναπληρωτής Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας με επιστολή του ημερ. 15.7.89 διαβίβασε στην Ε.Δ.Υ, την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής σύμφωνα με την οποία σύστησε για προαγωγή μεταξύ άλλων τόσον τους αιτητές στις δύο προσφυγές όσον και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επίσης σημειώθηκε ότι οι συστηθέντες κατείχαν "καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας" όπως απαιτείτο από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Σε επεξηγηματική επιστολή του ημερ. 15.3.90 ο Αναπληρωτής Διευθυντής διευκρίνησε ότι ο αιτητής Κατσιάμης στην Προσφυγή 564/90 και το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιωτίδης εξετάστηκαν προφορικά από την Τμηματική Επιτροπή στις 29.6.89 και διαπιστώθηκε ότι κατείχαν καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας και ότι οι υπόλοιποι συστηθέντες κρίθηκαν ότι κατέχουν το προσόν αυτό με βάση τα στοιχεία των φακέλων τους.

Στις 10.4.90 ο Αναπληρωτής Διευθυντής ως Προϊστάμενος προέβη στις δικές του συστάσεις ως προς τους καταλληλότερους για προαγωγή δηλώνοντας τα ακόλουθα:

"Όσον αφορά τις τρεις κενές θέσεις στην ειδικότητα Ορθοπεδικής, με βάση το σύνολο των τριών κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) συστήνει για τη μια θέση το Μιχαήλ Παναγιωτίδη και για τις άλλες δύο τους Αγαθοκλή Σχίζα, Πέτρο Οικονόμου και Ανδρέα Πετρίδη, οι οποίοι είναι εξίσου καλοί και διακρίνονται τόσον για την υψηλή επιστημονική τους κατάρτιση όσον και για την αφοσίωση στο καθήκον και εξυπηρέτηση των ασθενών."

Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ, προχώρησε στη γενική αξιολόγηση των υποψηφίων και λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία έκρινε με βάση την αξία, προσόντα και αρχαιότητα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν και τους έκρινε ως τους καταλληλότερους για προαγωγή.

Στις 24.4.90 η Ε.Δ.Υ, έλαβε γνώση επιστολής του αιτητή Κατσιάμη και έκρινε ότι δεν υπήρχε τίποτα που να δικαιολογεί την επανεξέταση της πλήρωσης των θέσεων και επαναβεβαίωσε την προηγούμενη απόφασή της ημερ. 10.4.90.

Ο προεξάρχων λόγος ακύρωσης που επικαλείται ο αιτητής Κατσιάμης στην προσφυγή αρ. 564/90 είναι ότι η σύσταση από τον Αναπληρωτή Διευθυντή του ενδιαφερόμενου μέρους Πετρίδη είναι παντελώς αδικαιολόγητη ενόψει της υπεροχής του αιτητή σε αξία, αρχαιότητα και πείρα ως Προϊστάμενος του Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου Λεμεσού και του γεγονότος ότι ο αιτητής υπήρξε κατά το παρελθόν αξιολογών του λειτουργός.

Όσον αφορά τον παράγοντα αξία όπως εμφαίνεται από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, το ενδιαφερόμενο μέρος Πετρίδης υπερέχει του αιτητή Κατσιάμη εφόσον κατά τα έτη 1986-1989 ο τελευταίος αξιολογείται ως "Εξαίρετος" μόνο στις τρεις τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος αξιολογείται ως "Εξαίρετος" σε όλα τα έτη. Ο Πετρίδης όμως υπερέχει του αιτητή σε αξία και για ένα άλλο σημαντικό λόγο, για το ότι συστήθηκε από τον Προϊστάμενο του Τμήματος. Όπως έχει νομολογιακά διακηρυχθεί, η σύσταση του Προϊσταμένου είναι ένα ανεξάρτητο σημαντικό στοιχείο του προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων. (Βλ. μεταξύ άλλων HadjiSavva ν. The Republic (1982) 3 C.L.R. 76, Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826,Republic v. Haris(1985) 3 C.L.R. 106, Δημοκρατία ν. Βασιλείου (Α.Ε. 859, αποφασίστηκε στις 30.1.90, Δημοκρατία και Άλλοι ν. Στυλιανού και Άλλου (Α.Ε. 1028 κ.α., αποφασίστηκε στις 10.7.90).

Τα προσόντα και των δύο είναι τα ίδια. Είναι πτυχιούχοι Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα στην Ορθοπεδική.

Προκύπτει ότι ο αιτητής Κατσιάμης υπερτερεί του ενδιαφερόμενου μέρους Πετρίδη σε αρχαιότητα εφόσον ο πρώτος διορίστηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης την 8.11.85 ενώ ο δεύτερος την 1.12.87. Όμως η αρχαιότητα υπερισχύει μόνο όταν τα άλλα δύο καθιερωμένα κριτήρια είναι ίσα. (Βλ. Partellides v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 480).

Στην παρούσα περίπτωση όμως το ένα από τα άλλα δύο κριτήρια δεν είναι ίσα. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει στον παράγοντα αξία.

Επιπρόσθετα ο αιτητής ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερη πείρα εφόσον διετέλεσε ως Προϊστάμενος του Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου Λεμεσού από 1.12.86 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1989. Το γεγονός ότι υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους, συνεχίζει η εισήγηση, ενισχύεται και από το ότι υπήρξε ο αξιολογών λειτουργός του ενδιαφερόμενου μέρους για την εμπιστευτική έκθεση του 1987.

Από τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, (εμπιστευτικές εκθέσεις) διαφαίνεται ότι και το ενδιαφερόμενο μέρος υπήρξε υπεύθυνο του ιδίου Ορθοπεδικού Τμήματος τα δύο προηγούμενα έτη, δηλαδή το 1985 και 1986. Το γεγονός δε ότι ο αιτητής υπήρξε αξιολογών λειτουργός του ενδιαφερόμενου μέρους κατά το παρελθόν δεν αποδεικνύει ότι υπερείχε στα καθιερωμένα από το νόμο κριτήρια.

Η επιχειρηματολογία ότι ο Αν. Διευθυντής δεν έλαβε υπόψη την προσφορά του αιτητή ως Προϊσταμένου του Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου Λεμεσού, δεν τεκμηριώνεται. Με βάση το τεκμήριο της κανονικότητας τεκμαίρεται ότι ο Αν. Διευθυντής έλαβε υπόψη την πιο πάνω προσφορά του Αιτητή δεδομένου ότι αυτή αναγράφετο στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις που ήσαν ενώπιόν του. Επιπλέον όπως φαίνεται από το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. ημερ. 14.6.90 ο Αν. Διευθυντής δήλωσε ότι ".... δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που δεν ήταν υπόψη του κατά το χρόνο που υπέβαλε τις συστάσεις του για την πλήρωση των κενών θέσεων στην ειδικότητα Ορθοπεδικής."

Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη και περαιτέρω συμπληρώνεται από τα στοιχεία των Φακέλων των υποψηφίων. Εξάλλου, η Ε.Δ.Υ, δεν είχε καθήκον να δώσει οποιαδήποτε αιτιολογία γιατί δεν επέλεξε τον αιτητή Κατσιάμη εφόσον δεν συστήθηκε για προαγωγή και δεν διάθετε οποιοδήποτε πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, περιπτώσεις δηλαδή όπου σύμφωνα με τη νομολογία χρειάζεται ειδική αιτιολογία για τη μη επιλογή υποψηφίου που τα κατέχει έναντι άλλου που δεν τα κατέχει. (Βλ. Republic v. Petrides (1984) 3 C.L.R. 378, Αδαμίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Συν. Υπ. Αρ. 437/90, 562/90 αποφασίστηκε στις 4.9.92.)

Ο αιτητής Κατσιάμης απέτυχε να αποδείξει οποιαδήποτε έκδηλη υπεροχή και ως εκ τούτου η προσφυγή του απορρίπτεται.

Κύριο επιχείρημα στην Προσφυγή 637/90 είναι η θέση ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ., να υιοθετήσει τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή για το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιωτίδη και από τους άλλους τρεις συστηθέντες, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή, να επιλέξει τα ενδιαφερόμενα μέρη Σχίζα και Πετρίδη ήτο αναιτιολόγητη.

Κρίνω ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός είναι αβάσιμος. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, καμιά ειδική αιτιολογία δεν ήταν αναγκαία, δεδομένου ότι τόσον ο αιτητής Οικονόμου όσον και τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν για προαγωγή. (Republic v. Petrides (ανωτέρω)).

Περαιτέρω, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν ενώπιόν μου καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις και ότι ο αιτητής Οικονόμου απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των επιλεγέντων.

Όσον αφορά την αξία όπως φαίνεται από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, τα ενδιαφερόμενα μέρη Σχίζας και Πετρίδης υπερέχουν του αιτητή Οικονόμου. Ο αιτητής Οικονόμου υπερτερεί του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιωτίδη εφόσον κατά τα έτη 1986-1989 έχει τρία "Εξαίρετος" και ένα "Λίαν Καλός" ενώ ο Παναγιωτίδης έχει δύο "Εξαίρετος" και δύο "Λίαν Καλός". Όμως η υπεροχή αυτή αντισταθμίζεται δεδομένης της μεγαλύτερης πείρας του Παναγιωτίδη, παράγοντας ο οποίος εμπίπτει στο κριτήριο αξία (Βλ. Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306), και του γεγονότος ότι ο αιτητής αξιολογήθηκε ως "Λίαν Καλός" το 1988, στην προτελευταία δηλαδή εμπιστευτική έκθεση, ενώ ο Παναγιωτίδης τα δύο τελευταία έτη αξιολογήθηκε ως εξαίρετος. Σύμφωνα δε με τη νομολογία, είναι απόλυτα σωστό να δίδεται περισσότερη βαρύτητα στις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων ετών, ως ασφαλέστεροι δείκτες της αξίας των υποψηφίων κατά τον κρίσιμο χρόνο επιλογής. (Βλ. Haris v. The Republic, Α.Ε. 699, αποφασίστηκε στις 27.1.89). Τα προσόντα τόσον του αιτητή όσον και των ενδιαφερομένων μερών είναι περίπου τα ίδια. Στην αρχαιότητα, ο αιτητής έπεται του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιωτίδη κατά 14 περίπου χρόνια, του ενδιαφερόμενου μέρους Σχίζα κατά δύο περίπου χρόνια, προηγείται όμως του Πετρίδη λόγω ηλικίας. Σύμφωνα με τη νομολογία, αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γεννήσεως είναι ασήμαντου βάρους. (Βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 508/88, αποφασίστηκε στις 26.4.89).

Επιπρόσθετα, θέλω να παρατηρήσω ότι δεν ευρίσκω τίποτα το αντινομικό στο ότι στα πρακτικά των επίμαχων συνεδριών γίνεται ταυτόχρονη αναφορά στους επιλεγέντες στην ειδικότητα της χειρουργικής και στην ειδικότητα της Ορθοπεδικής. Η θέση του Επιμελητή είναι μία, χωρίζεται όμως σε διάφορες ειδικότητες. Όπως φαίνεται από το σύνολο των πρακτικών, η πλήρωση των θέσεων των δύο ειδικοτήτων, της ίδιας θέσης υπήρξε παράλληλη χωρίς όμως ταυτόχρονα να μειώνεται καθ' οιονδήποτε τρόπο η ανεξάρτητη προσέγγιση ως προς την πλήρωση των θέσεων των δύο ειδικοτήτων. Η έρευνα των καθ' ων η αίτηση υπήρξε επαρκής.

Και οι δύο προσφυγές απορρίπτονται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στο σύνολό της. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.

Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία