Γρηγοροπούλου ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 3322

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Απομακρυσμένη ή έμμεση αρχαιότητα που δεν προέρχεται από την αμέσως προηγούμενη θέση — Δεν της προσδίδεται ιδιαίτερα σημασία —Νομολογία.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετο προσόν που δεν συνιστά πλεονέκτημα — Η αρχή της συνεκτίμησής του με βάση το συσχετισμό με τη φύση των καθηκόντων της θέσης.

Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Αρχή της κανονικότητας — Εκλαμβάνεται ότι όλα έγιναν με νόμιμο τρόπο εκτός αν αποδειχθεί το αντίθετο.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσόντα — Σχέδια Υπηρεσίας — Στην αρμοδιότητα της Ε. Ε. Υ. να τα ερμηνεύει και να διαπιστώνει τα προσόντα υποψηφίων — Μόνο σε περίπτωση αμφιβολίας διεξάγεται έρευνα — Η συγκεκριμένη κρίση περί μη υπάρξεως αμφιβολίας.

Η αιτήτρια επεζήτησε με την προσφυγή την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Β' ειδικών μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης (νηπιαγωγεία) (που μετονομάστηκε σε Επιθεωρητή από 1/1/95), αμφισβητώντας τα προσόντα της συναδέλφου της και την ορθότητα της διαδικασίας και επικαλούμενη την απομακρυσμένη δική της αρχαιότητα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Ενόψει του γεγονότος ότι η αρχαιότητα της αιτήτριας δεν δημιουργήθηκε στην αμέσως προηγούμενη από την επίδικη θέση, αλλά όταν κατείχε θέση βοηθού διευθύντριας, αυτή η έμμεση αρχαιότητα θεωρείται απομακρυσμένη και δεν της προσδίδεται ιδιαίτερη σημασία. Πάμπολλες αποφάσεις έχουν επικυρώσει την αρχή αυτή. Αναφέρω ενδεικτικά μία από τις τελευταίες της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Α.Ε. 1070, Δημοκρατία ν. Χρίστου, ημερ. 24/1/91. Βλέπε επίσης προσφυγή αρ. 128/89, Οικονόμου & Άλλος ν. Δημοκρατίας, ημερ. 7/11/90. Επομένως η πρόταση περί έκδηλης υπεροχής στην αρχαιότητα στηρίζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η αρχή που υιοθέτησε η απόφαση Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας και Στυλιανού ν. Δημοκρατίας που επικαλέστηκε η αιτήτρια. Σημειωτέον ότι η υπηρεσιακή εικόνα των διαδίκων, όπως εξακριβώνεται από τα στοιχεία πολλών ετών που παραθέτει η Επιτροπή στην απόφασή της, είναι περίπου η ίδια.

2. Το πτυχίο της ενδιαφερόμενης από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης σχετίζεται με το έργο του επιθεωρητή γιατί, όπως προκύπτει από τον προσωπικό της φάκελο, είχε ειδίκευση στη ψυχολογία και την παιδαγωγική. Έτσι το σχόλιο της Επιτροπης περί υπεροχής της είναι απόλυτα ορθό.

Η αξία πρόσθετου προσόντος που, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, δεν αποτελεί πλεονέκτημα έχει καθορισθεί από τη νομολογία σε σειρά αποφάσεων. Η αρχή είναι η ίδια: ότι το διορίζον όργανο έχει καθήκον "να δώσει βαρύτητα στα ακαδημαϊκά προσόντα που σχετίζονται με τη (ρύση των καθηκόντων της θέσης, συνεκτιμώντας τα βεβαίως με τα υπόλοιπα στοιχεία που μετρούν στην γενική αξιολόγηση (Ζαπίτη ν. Δημοκρατίας).

3. Οι ισχυρισμοί που θεμελίωναν την εισήγηση περί συνεντεύξεων δεν έχουν βάση. Η ίδια η Επιτροπή, στο κείμενο της επίδικης απόφασης, τονίζει ιδιαίτερα τη δευτερεύουσα σημασία των συνεντεύξεων στη διάγνωση της αξίας των υποψηφίων.

4. Η εισήγηση, που ουσιαστικά θέτει υπό αμφισβήτηση το κύρος του μεταπτυχιακού τίτλου της ενδιαφερόμενης δεν θεμελιώθηκε με την παράθεση και του παραμικρού στοιχείου. Δεν αρκεί απλώς η αόριστη έγερση του ζητήματος. Σύμφωνα δε με την αρχή της κανονικότητας εκλαμβάνεται ότι έγιναν όλα με νόμιμο τρόπο εκτός αν καταδειχθεί το αντίθετο. Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι είναι, κατά πάγια νομολογία, στις αρμοδιότητες της Ε.Ε.Υ. να ερμηνεύει το σχέδιο υπηρεσίας και να διακριβώνει, ως θέμα πραγματικό, τα προσόντα των υποψηφίων. Μόνο σε περίπτωση αμφιβολίας ως προς τα προσόντα διεξάγεται έρευνα.

5. Καμιά από τις αιτιάσεις της αιτήτριας δεν έχει θεμελιωθεί. Η επίδικη απόφαση ήταν λογικά δυνατή στα πλαίσια των εξουσιών της Επιτροπής.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56·

Οικονόμου και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3716·

Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480'

Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2661·

Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1098·

Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 823·

Μιτσίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 823.

Προσφυγή.

Προσφυγή που προσβάλλει την απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήγαγαν το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιθεωρητή Β' ειδικών μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης στον τομέα των νηπιαγωγείων, αντί της αιτήτριας.

Α. Σ. Αγγελίδης, για την αιτήτρια.

Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ'ης η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το Φεβρουάριο του 1991 υπήρχε κενή θέση Επιθεωρητή Β' ειδικών μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης στον τομέα των νηπιαγωγείων. Οι υποψήφιοι ήταν πέντε. Η αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή (Συμβουλευτική) έκρινε πως μόνον οι τρείς είχαν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα και γενικά συγκέντρωναν τις προϋποθέσεις για προαγωγή. Η σχετική έκθεση υποβλήθηκε στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ. ή Επιτροπή) στις 19/3/91. Η αιτήτρια και η ενδιαφερόμενη ήταν στον κατάλογο συστηθέντων για τη θέση που, ας λεχθεί εν παρόδω, μετονομάστηκε απλά σε επιθεωρητή από 1/1/91 με βάση τις διατάξεις του περί Προϋπολογισμού Νόμου αρ. 231/90. Ο κατάλογος κατέστη, οριστικός γιατί δεν αμφισβητήθηκε μέσα στα χρονικά όρια που θέτει ο νόμος.

Στις 25/4/91 η Επιτροπή δέχθηκε τις υποψήφιες σε προσωπική συνέντευξη. Προηγουμένως καθόρισε συγκεκριμένα κριτήρια για την αξιολόγηση της απόδοσής τους σ' αυτή, που καλύπτουν ευρύ φάσμα ικανοτήτων, από την ευχέρεια προφορικής έκφρασης μέχρι την εκτίμηση της προσωπικότητας. Στη συνεδρία συμμετείχε και ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης που χαρακτήρισε την αιτήτρια "πολύ καλή" ενώ την ενδιαφερόμενη αξιολόγησε ως "εξαίρετη". Στην ίδια διαπίστωση προέβη και η Επιτροπή. Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(α) του περί Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου αρ. 10/69, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 7 του Ν. 65/87, το αποτέλεσμα των συνεντεύξεων λαμβάνεται υπόψη "....μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους".

Κατά την ίδια συνεδρίαση η Ε.Ε.Υ. είχε προάξει την ενδιαφερόμενη στην παραπάνω θέση, απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής. Στο τηρηθέν πρακτικό η Ε.Ε.Υ. κατέγραψε τα ευρήματά της αναφορικά με τα θεσπισθέντα κριτήρια που διέπουν τις προαγωγές, τα οποία οδήγησαν στη διαπίστωση ότι η ενδιαφερόμενη ήταν η επικρατέστερη για προαγωγή.

Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης είναι 4 και έχουν, συνεπτυγμένα, ως εξής:

(1) Η αιτήτρια υπερέχει κατάδηλα της ενδιαφερόμενης σε αρχαιότητα και όντας ισοδύναμη μ' αυτήν κατά τα άλλα κριτήρια ήταν η καταλληλότερη να προαχθεί.

(2) Προσδόθηκε από την Ε.Ε.Υ. υπερβολική σπουδαιότητα στα προσόντα της ενδιαφερόμενης που είναι άσχετα με τα καθήκοντα της θέσης.

(3) Οι προσωπικές συνεντεύξεις έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της Επιτροπής παρά τις διατάξεις του νόμου που επιφυλάσσουν συμπληρωματική μόνο αξία σ' αυτές και

(4) Αμφισβητήθηκε, τέλος, η αναγνώριση του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (M.Sc. Education) της ενδιαφερόμενης από το Πανεπιστήμιο Illinois των Η.Π.Α.

θα εξετάσω τα εγειρόμενα θέματα με την ίδια ακριβώς σειρά. Παρατηρώ πως υπάρχουν στους φακέλους (διοικητικούς) και το δικαστικό φάκελο όλες οι πληροφορίες για να μπορέσει κανείς να παρακολουθήσει και εκτιμήσει την πορεία των διαδίκων στην εκπαίδευση. Το πιο σημαίνον στοιχείο, που προκύπτει από την εξέτασή τους, είναι ότι διορίστηκαν στη θέση διευθύντριας δημοτικού σχολείου κατά την ίδια ημερομηνία (1/9/88). Η αρχαιότητα της αιτήτριας πηγάζει από την προηγούμενη θέση στην οποία υπηρέτησε. Η αιτήτρια είχε προαχθεί σε βοηθό διευθύντρια στις 15/5/77 ενώ η ενδιαφερόμενη έτυχε προβιβασμού αργότερα την 1/9/82.

Η αρχαιότητα στη θέση εκείνη ξεπερνά τα πέντε χρόνια. Ενόψει όμως του γεγονότος ότι η αρχαιότητα δεν δημιουργήθηκε στην αμέσως προηγούμενη από την επίδικη θέση, αλλά όταν κατείχε θέση βοηθού διευθύντριας, όπως προεκτέθηκε, αυτή η έμμεση αρχαιότητα θεωρείται απομακρυσμένη και δεν της προσδίδεται ιδιαίτερη σημασία. Πάμπολλες αποφάσεις έχουν επικυρώσει την αρχή αυτή. Αναφέρω ενδεικτικά μία από τις τελευταίες της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Α.Ε. 1070, Δημοκρατία ν. Χρίστου, ημερ. 24/1/91. Βλέπε επίσης προσφυγή αρ. 128/89, Οικονόμου & Άλλος ν. Δημοκρατίας, ημερ. 7/11/90. Επομένως η πρόταση στηρίζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η αρχή που υιοθέτησε η απόφαση Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480 και Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2661, 2664, που επικαλέστηκε η αιτήτρια. Σημειωτέον ότι η υπηρεσιακή εικόνα των διαδίκων, όπως εξακριβώνεται από τα στοιχεία πολλών ετών που παραθέτει η Επιτροπή στην απόφασή της, είναι περίπου η ίδια.

Περνώ στον επόμενο λόγο ακύρωσης. Η Ε.Ε.Υ. στην απόφασή της, ύστερα από αναλυτική απαρίθμηση των προσόντων της κάθε υποψήφιας, παρατήρησε ότι στον τομέα αυτό η αιτήτρια "υπερέχει από τις δύο άλλες υποψήφιες". Είναι δεδομένο πως όλες κατείχαν τα προσόντα που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας. Η ενδιαφερόμενη όμως είχε αποκτήσει και πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα. Μάλιστα το πτυχίο της από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης σχετίζεται με το έργο του επιθεωρητή γιατί, όπως προκύπτει από τον προσωπικό της φάκελο, είχε ειδίκευση στη ψυχολογία και την παιδαγωγική. Έτσι το πιο πάνω σχόλιο της Επιτροπής είναι απόλυτα ορθό.

Η αξία πρόσθετου προσόντος που, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, δεν αποτελεί πλεονέκτημα έχει καθορισθεί από τη νομολογία σε σειρά αποφάσεων. Η αρχή είναι η ίδια: ότι το διορίζον όργανο έχει καθήκον "να δώσει βαρύτητα στα ακαδημαϊκά προσόντα που σχετίζονται με τη φύση των καθηκόντων της θέσης, συνεκτιμώντας τα βεβαίως με τα υπόλοιπα στοιχεία που μετρούν στη γενική αξιολόγηση" (απόφαση της Ολομέλειας στις προσφυγές 870/87 και 873/87 Ζαπίτη ν. Δημοκρατίας, ημερ. 15/5/89). Βλέπε επίσης Α.Ε. 745, Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ της 12/4/89.

Στη μεταγενέστερη απόφαση 839/89 Μιτσίδης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 27/2/91 μέσα στο ίδιο πνεύμα έχουν αναφερθεί τα εξής:

"Αναφορικά με την προσοντολογία, η πάγια γραμμή της νομολογίας είναι ότι τίτλος σπουδών, που δεν απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας, δεν θεμελιώνει αφ' εαυτού τον ισχυρισμό έκδηλης υπεροχής. Ωστόσο συνεκτιμάται με τα άλλα στοιχεία εφόσον οι σπουδές έχουν συνάφεια με τα καθήκοντα της θέσης. Ανδρέου ν. Δημοκρατίας (1979) 3 Α.Α.Δ. 379, Σωτηριάδου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 921, Παπαδόπουλου ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 405, 411 (απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου)."

Όπως επιμαρτυροί το σχετικό πρακτικό, αυτή ακριβώς υπήρξε η αντιμετώπιση του ζητήματος από την Ε.Ε.Υ. στην προκείμενη περίπτωση.

Ο δικηγόρος του αιτητή στο πλαίσιο των προηγούμενων εισηγήσεών του - υπεροχή αιτήτριας σε αρχαιότητα και ισοδυναμία στα άλλα κριτήρια - κάλεσε το δικαστήριο να συναγάγει ότι, αντίθετα με το νόμο, το αποτέλεσμα της συνέντευξης ήταν καθοριστικό για την επιλογή της Ε.Ε.Υ. Είδαμε όμως πως οι ισχυρισμοί αυτοί δεν έχουν βάση. Θα προσθέσω εδώ ότι η Επιτροπή, στο κείμενο της επίδικης απόφασης, τονίζει ιδιαίτερα τη δευτερεύουσα σημασία των συνεντεύξεων στη διάγνωση της αξίας των υποψηφίων.

Τέλος η αιτήτρια παραπονείται ότι η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα αναφορικά με το μεταπτυχιακό που απέκτησε η ενδιαφερόμενη στο Illinois (M.Sc. Education). Παρατηρώ ότι η εισήγηση, που ουσιαστικά θέτει υπό αμφισβήτηση το κύρος του τίτλου αυτού, δεν θεμελιώθηκε με την παράθεση και του παραμικρού στοιχείου. Δεν αρκεί απλώς η αόριστη έγερση του ζητήματος. Σύμφωνα δε με την αρχή της κανονικότητας εκλαμβάνεται ότι έγιναν όλα με νόμιμο τρόπο εκτός αν καταδειχθεί το αντίθετο. Δεν πρέπει επίσης να λησμονείται ότι είναι, κατά πάγια νομολογία, στις αρμοδιότητες της Ε.Ε.Υ. να ερμηνεύει το σχέδιο υπηρεσίας και να διακριβώνει, ως θέμα πραγματικό, τα προσόντα των υποψηφίων. Μόνο σε περίπτωση αμφιβολίας ως προς τα προσόντα διεξάγεται έρευνα.

Έχω καταλήξει ότι καμιά από τις αιτιάσεις της αιτήτριας δεν έχει θεμελιωθεί. Η επίδικη απόφαση ήταν λογικά δυνατή στα πλαίσια των εξουσιών της Επιτροπής. Επικυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία