|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3240
21 Σεπτεμβρίου, 1992
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23,28 & 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ Χ" ΑΔΑΜΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 885/91).
Λέξεις και Φράσεις — Οι όροι "συνήθης διαμονή" και "μόνιμη διαμονή" στους περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμούς 66/84 — Κανονισμός 4(2)(δ)(ι) — Διαφορά στην έννοια των δύο όρων — Απόφαση της Διοίκησης με την οποία ερμήνευσε τον όρο "συνήθη διαμονή" ως μόνιμη διαμονή είναι άκυρη γιατί ερμήνευσε λανθασμένα τους σχετικούς Κανονισμούς.
Η αιτήτρια στράφηκε με την προσφυγή της κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απέρριψαν αίτημά της για εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος πέραν των δύο ετών. Η αιτήτρια είχε επικαλεστεί τις πρόνοιες του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών 66/84 των οποίων προϋπόθεση είναι η συνήθης διαμονή του αιτητή στο εξωτερικό και η επιστροφή του στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση. Οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν την αίτηση της αιτήτριας, η οποία διέμενε στην Αγγλία για δεκαέξη μήνες, με την αιτιολογία ότι αυτή δεν πληρούσε τις πρόνοιες του Νόμου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αντιπαράθεσε διάφορες ερμηνείες των όρων "συνήθης" και "μόνιμη διαμονή" και ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Με την πιο πάνω ανάλυση πάνω στη διαφορετική έννοια των όρων "συνήθης διαμονή" και "μόνιμη διαμονή", θέλησα να καταδείξω τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δύο αυτών όρων, γιατί οι καθ' ων η αίτηση χρησιμοποίησαν, για την εξέταση της αίτησης της αιτήτριας, κριτήρια που είναι έξω από τις πρόνοιες των Κανονισμών, και θεώρησαν πως για να δικαιούται η αιτήτρια να εγγράψει το αυτοκίνητό της, θα έπρεπε να αποδείξει ότι "διέμενε μόνιμα" στο εξωτερικό, ενώ οι σχετικοί κανονισμοί προνοούν πως το τι της χρειαζόταν να αποδείξει ήταν ότι "συνήθως διέμενε" στο εξωτερικό.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί, γιατί στηρίχθηκε σε λανθασμένη ερμηνεία των σχετικών Κανονισμών. Η αίτηση της αιτήτριας θα πρέπει να επανεξεταστεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Matsas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54·
Forsyth v. Forsyth [1947] 2 All E.R. 623·
Macrae v. Macrae [1949] 2 All E.R. 34·
Michael v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2067·
Μαλακουνίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3623.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία η αιτήτρια ζητά δήλωση ότι η πράξη ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, που κοινοποιήθηκε σ' αυτήν με επιστολή ημερ. 2.7.91, να μην αποδεχτούν την αίτησή της για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου με αριθμό Β 443 LFP, είναι άκυρη.
Π. Παύλου για την αιτήτρια.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά δήλωση ότι η πράξη ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, που κοινοποιήθηκε σ' αυτήν με επιστολή ημερ. 2.7.91, να μην αποδεχτούν την αίτησή της για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του μεταχειρισμένου αυτοκινήτου με αριθμό Β 443 LFP, είναι άκυρη και χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Οι λόγοι ακυρότητας πάνω στους οποίους βασίζεται η προσφυγή είναι οι ακόλουθοι:
1) Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η επίδικη πράξη ή απόφαση πάρθηκε κατά παράβαση των προνοιών των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών 66/84 και ειδικά του Κανονισμού 4 και κατά παράβαση των αρχών του Διοικητικού Δικαίου και της Διοικητικής Πρακτικής. Η αιτήτρια παραπέρα ισχυρίζεται ότι οι καθ' ων η αίτηση ενέργησαν με υπέρβαση και/ή κατάχρηση των εξουσιών τους, παίρνοντας την επίδικη απόφαση.
2) Οι καθ' ων η αίτηση παράλειψαν να δώσουν οποιαδήποτε ή οποιαδήποτε έγκυρη και πειστική αιτιολογία για την άρνησή τους να δεχτούν την αίτηση της αιτήτριας.
3) Η επίδικη πράξη ή απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 23 και 28 του Συντάγματος.
Η αιτήτρια είχε μεταβεί στην Αγγλία στις 9.4.89, για να επισκεφθεί συγγενικά της πρόσωπα. Κατά την εκεί παραμονή της, η οποία παρατάθηκε για δεκαέξι περίπου μήνες, η αιτήτρια εργαζόταν στο εστιατόριο του αδελφού της.
Από το διαβατήριο της αιτήτριας, που παρουσίασε στους καθ' ων η αίτηση, φαίνεται πως οι Αγγλικές Αρχές επέτρεψαν σε αυτή προσωρινή παραμονή στην Αγγλία. Την πρώτη φορά για την περίοδο από 9.4.89-9.10.89 και τη δεύτερη φορά για την περίοδο από 24.1.90-30.9.90, χωρίς δικαίωμα απασχόλησης.
Κατά ή περί τις 7.8.90, η αιτήτρια επέστρεψε στην Κύπρο, ενώ, όπως ισχυρίζεται, ένα περίπου μήνα προηγουμένως είχε αγοράσει στην Αγγλία ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο ηλικίας μεγαλύτερης των δύο ετών.
Το αυτοκίνητο αυτό, που φέρει τον πιο πάνω αναφερόμενο αριθμό εγγραφής, αφίχθηκε στην Κύπρο στις 23.3.91, ενώ, όπως προκύπτει από το πιστοποιητικό μόνιμης εξαγωγής του, εξήχθηκε από την Αγγλία στις 5.10.90.
Στις 12.4.91 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση στον Αν. Έφορο Μηχανοκινήτων Οχημάτων, με την οποία ζητούσε την εγγραφή του στην Κύπρο.
Στις 28.6.91 η αίτηση της αιτήτριας εξετάστηκε και απορρίφθηκε, επειδή δεν είχε τη μόνιμη διαμονή της στο εξωτερικό (βλ. Τεκμήριο 1, σελ. 34). Την απόφασή τους οι καθ' ων η αίτηση την κοινοποίησαν στην αιτήτρια με επιστολή τους ημερ. 2.7.91, η οποία έχει ως ακολούθως:
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας ημερομηνίας 12.4.1991 με την οποία ζητάτε να σας χορηγηθεί άδεια για τη μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του μεταχειρισμένου οχήματός σας με αριθμό εγγραφής Β 443 LFP που είναι ηλικίας μεγαλύτερης των δύο χρόνων και σας πληροφορώ πως η αίτησή σας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή γιατί προσκρούει στις πρόνοιες του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών 66/84."
Η αιτήτρια ζήτησε την εγγραφή του οχήματός της βασιζόμενη στις πρόνοιες του Καν. 4(2)(δ)(ι) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κίνησης Κανονισμών του 1984, που αναφέρει:
"(δ) Κατ' εξαίρεσιν των εις την παράγραφον (α) διαλαμβανομένων επιτρέπεται:
(ι) Η εγγραφή ιδιωτικού μηχανοκινήτου οχήματος...το οποίον κατά την ημερομηνίαν αφίξεώς του εις την Δημοκρατίαν είναι ηλικίας μεγαλυτέρας των δύο ετών εφ' όσον το όχημα εισάγεται προς ιδίαν αυτού χρήσιν, τουλάχιστον διά την προσεχή περίοδον δύο ετών, υπό προσώπου έχοντος την συνήθη αυτού διαμονήν εν τη αλλοδαπή και ερχόμενου εις την Δημοκρατίαν επί τω σκοπώ κτήσεως μονίμου εν αυτή διαμονής."
Από την πιο πάνω διάταξη γίνεται φανερόν ότι ο σχετικός κανονισμός θέτει ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να παραχωρηθεί άδεια για εισαγωγή μεταχειρισμένου αυτοκινήτου ηλικίας μεγαλύτερης των δύο ετών και αυτές οι προϋποθέσεις είναι οι ακόλουθες:
α) Το πρόσωπο που εισάγει το αυτοκίνητο, το εισάγει για δική του χρήση.
β) Το πρόσωπο που εισάγει το αυτοκίνητο έχει τη συνήθη διαμονή του στην αλλοδαπή και
γ) Έρχεται στη Δημοκρατία με σκοπό κτήσης μόνιμης διαμονής σε αυτή.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγήθηκε πως προϋπόθεση για ένα πρόσωπο να εισάξει ένα τέτοιο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, εκτός των άλλων, είναι η ικανοποίηση της διοίκησης ότι είχε τη συνήθη διαμονή του στην αλλοδαπή και όχι τη μόνιμη διαμονή του στην αλλοδαπή και αναφέρθηκε σε αυθεντίες για να υποστηρίξει τη θέση του ότι υπάρχει διαφορετική έννοια μεταξύ της συνήθους διαμονής και της μόνιμης διαμονής.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση αναφέρθηκε και αυτός σε νομικές αυθεντίες και κατάληξε στην εισήγηση ότι, η αιτήτρια δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι είχε τη συνήθη διαμονή της στην Αγγλία, γιατί πήγε εκεί ως επισκέπτρια και χωρίς πρόθεση εγκατάστασης για όσο χρόνο της επετράπη από τις Αγγλικές Αρχές.
Το ότι υπάρχει διαφορά στην έννοια των δύο όρων "συνήθους διαμονής" και "μόνιμης διαμονής" γίνεται πρόδηλο και από τους πιο πάνω αναφερόμενους κανονισμούς, οι οποίοι κάμνουν χρήση και των δύο όρων. Πέραν αυτού, έχει νομολογηθεί από το Δικαστήριο πως οι δύο αυτοί όροι, έχουν διαφορετική σημασία και δεν είναι όμοιοι.
Στην υπόθεση Matsas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54, στη σελ. 61 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
"To my mind permanent settlement carries with it the notion of a real or permanent home and should be distinguished from the notion of ordinary residence."
Ακόμα, θα ήταν χρήσιμο να αναφερθεί πως στο νομικό λεξικό Stroud's Judicial Dictionary of Words and Phrases, 4η έκδοση, Τόμος 4, σελ. 2358, δίδεται η ακόλουθη ερμηνεία του όρου "residence":
"(1) 'Residence', 'signifies a man's abode or continuance in a place'.
(2) 'What is the meaning of the word 'resides' ? I take it that that word, where there is nothing to show that it is used in a more extensive sense, denotes the place where an individual eats drinks and sleeps, or where his family or his servants eat drink and sleep'. Ά man's residence is where he habitually sleeps' "
Ως προς την ερμηνεία του όρου "συνήθης διαμονή", αναφέρονται τα ακόλουθα στον Halsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 8, σελ. 330, πάρα. 445:
'"Ordinary residence' is residence in the ordinary, regular course of life, as opposed to such residence as is casual, temporary or unusual. It is possible, in some contexts, for a man to be ordinarily resident in two or more places, but this would seem to be impossible in cases where ordinary residence is a basis for the court's jurisdiction.
Different views have been expressed on the question whether there is any difference between 'residence' and 'ordinary residence'. It is clear that ordinary residence, like residence, can be changed in a day."
(Βλ., επίσης, Forsyth v. Forsyth [1947] 2 All E.R. 623, Macrae v. Macrae [1949] 2 All E.R. 34, 36).
Στην υπόθεση Michael v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2067, γίνεται πάλι η διαφοροποίηση των όρων "συνήθης διαμονή" και "μόνιμη διαμονή". Στη σελ. 2075 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Permanent establishment' is not synonymous to 'residence'. Residence alone is not sufficient. Permanent establishment indicates a quality of residence rather than its length. The duration of the residence, i.e. regular physical presence in a place, is only one of a number of relevant factors. An element of intention to reside and establish is required. Evidence of intention may be important where the period or periods of residence are such as to point to both directions. It is not possible for a person to be permanently settled in the Republic and in another country. The intention of permanently settling may be gathered form the conduct and action consistent with such settlement. Though permanent settlement cannot be assimilated to domicile, it is akin to it and pronouncements on domicile are very relevant and helpful."
(Βλ., επίσης, την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Μαλακουνίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 920, ημερ. απόφασης 29.10.90).
Με την πιο πάνω ανάλυση πάνω στη διαφορετική έννοια των όρων "συνήθης διαμονή" και "μόνιμη διαμονή", θέλησα να καταδείξω τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δυο αυτών όρων, γιατί οι καθ' ων η αίτηση χρησιμοποίησαν, για την εξέταση της αίτησης της αιτήτριας, κριτήρια που είναι έξω από τις πρόνοιες των Κανονισμών, και θεώρησαν πως για να δικαιούται η αιτήτρια να εγγράψει το αυτοκίνητό της, θα έπρεπε να αποδείξει ότι "διέμενε μόνιμα" στο εξωτερικό, ενώ οι σχετικοί κανονισμοί προνοούν πως το τι χρειαζόταν να αποδείξει ήταν ότι "συνήθως διέμενε" στο εξωτερικό.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί, γιατί στηρίχθηκε σε λανθασμένη ερμηνεία των σχετικών Κανονισμών. Η αίτηση της αιτήτριας θα πρέπει να επανεξεταστεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.