|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
COSTAS D. PARTELLIDES ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1969) 3 CLR 480
PETRIDES AND OTHERS ν. REPUBLIC (1987) 3 CLR 1166
Δημοκρατία ν. Aργυρούλλας Bασιλείου (1990) 3 ΑΑΔ 226
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1992) 4 ΑΑΔ 2811
13 Αυγούστου, 1992
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 953/90,1045/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας των υποψηφίων — Δεν μπορούν να παραγνωριστούν χωρίς ειδική αιτιολογία — Η μοναδική θέση του Προϊσταμένου — Η σύντομη ή και λακωνική σύσταση στη νομολογία.
Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Δέουσα έρευνα — Η έκταση της έρευνας, που οφείλει να διεξαγάγει το διοικητικό όργανο, εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Δικαστικός έλεγχος ερμηνείας και εφαρμογής τους — Νοουμένου ότι η ερμηνεία που δόθηκε από την Ε.Δ.Υ, είναι εύλογη με βάση το λεκτικό, το Δικαστήριο, εξετάζοντας κατά πόσο η Ε.Δ. Υ. συμμορφώθηκε με το σχέδιο, δεν δίδει σ'αυτό διαφορετική ερμηνεία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Μπορεί να είναι αποφασιστικός παράγων μόνο αν όλα τα άλλα κριτήρια είναι περίπου τα ίδια — Όταν η προηγούμενη αρχαιότητα είναι πολύ απομακρυσμένη δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα ή είναι μόνο ασήμαντου βάρους.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα προσόντα μη χαρακτηριζόμενα ως πλεονέκτημα — Προσθέτουν στην αξία του υποψηφίου εφόσον σχετίζονται με την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσεως.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Δεν είναι απαραίτητο να αναφέρει η Ε.Δ. Υ., στην περί προαγωγών απόφαση της, όλα τα στοιχεία που έλαβε υπόψη ή να κάμει ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων.
Οι αιτητές επεζήτησαν με τις προσφυγές την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, προβάλλοντας λόγους ακυρώσεως, ερειδόμενους επί κατ' ισχυρισμό, ελαττωμάτων των στοιχείων της διαδικασίας πλήρωσης των επίδικων θέσεων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας χωρίς ειδική αιτιολογία. Και τούτο, γιατί ο προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απαιτήσεις της θέσης που πρόκειται να πληρωθεί και τις ικανότητες του υποψήφιου για να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης. Μια τέτοια σύσταση δεν θεωρείται άκυρη, γιατί είναι σύντομη ή και λακωνική, όπως περιγράφηκε στην υπόθεση Μαυρομμάτης και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας, αρκεί να υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου. Η λακωνικότητα της σύστασης δεν την καθιστά από μόνη της άκυρη, εφόσον είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχός της και περιέχονται σε αυτή τα κριτήρια του Άρθρου 44(2) του Νόμου.
Η σύσταση του Διευθυντή δεν συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, αλλά συνάδει προς αυτά, και επομένως είναι νομικά ορθή.
2. Από τα στοιχεία των φακέλων μπορούσε να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, χωρίς περαιτέρω έρευνα.
Είναι φανερόν ότι η έκταση της έρευνας, που οφείλει να κάμει το διοικητικό όργανο, εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης και στην υπό εξέταση περίπτωση δεν φαίνεται να χρειαζόταν είτε περαιτέρω έρευνα, είτε η διεξαγωγή οποιωνδήποτε εξετάσεων για να εξακριβωθεί η πολύ καλή γνώση της αγγλικής, που απαιτούν τα Σχέδια Υπηρεσίας. (Βλέπε Χατζηγιάννη Ιωσήφ και Άλλοι ν. Της Δημοκρατίας).
3. Νοουμένου ότι η ερμηνεία που δόθηκε σε ένα Σχέδιο Υπηρεσίας, από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, είναι εύλογη με βάση το λεκτικό του, το Δικαστήριο τούτο, εξετάζοντας κατά πόσο η Επιτροπή συμμορφώθηκε ή όχι με ένα τέτοιο Σχέδιο Υπηρεσίας, δεν θα δώσει σ' αυτό διαφορετική ερμηνεία (Papapetrou v. The Republic,2 R.S.C.C. 61).
4. Όσον αφορά το γεγονός ότι δεν ήταν ενώπιον της Επιτροπής οι ενδοτμηματικοί φάκελοι των υποψηφίων και η ενδοτμηματική αξιολόγηση, είναι αρκετό να λεχθεί ότι αυτό δεν απαιτείται από το Νόμο και η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της, σύμφωνα με τη σχετική νομοθετική διάταξη, τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και τους προσωπικούς τους φακέλους όπως και όλα τα άλλα στοιχεία που νόμιμα τίθενται ενώπιόν της.
5. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι, η αρχαιότητα μπορεί να είναι αποφασιστικός παράγων μόνο αν όλα τα άλλα κριτήρια είναι περίπου τα ίδια. (Partelides v. The Republic). Επίσης, όταν η προηγούμενη αρχαιότητα είναι πολύ απομακρυσμένη δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα ή είναι μόνο ασήμαντου βάρους.
6. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί κάπως σε πρόσθετα προσόντα τα οποία δεν χαρακτηρίζονται μεν, από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ως πλεονέκτημα, αλλά προσθέτουν στην αξία του υποψηφίου, εφόσον σχετίζονται με την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσεως.
Όλα τα σχετικά στοιχεία ήταν ενώπιον της Επιτροπής και, όπως αναφέρεται, αυτή κατέληξε στην επίδικη απόφαση, αφού έκαμε τη δέουσα εξέταση. Δεν είναι δε απαραίτητο να αναφέρει στην απόφασή της όλα τα στοιχεία, τα οποία έλαβε υπόψη στη λήψη της επίδικης απόφασης, ή να κάμει ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων (Petrides v. The Republic).
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Theodosiou v. Republic, 2 R.S.C.C. 44·
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226·
Μαυρομμάτης και Άλλοι ν. Ε.Δ. Υ. (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 767·
Χατζηγιάννη και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317·
Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 61·
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480·
Georghiou v. Republic (1988) 3(A) C.L.R. 446·
Ioannides and Others v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 278·
Παπαντωνίου ν. Δημοκρατία (1992) 4 Α.Α.Δ. 1329·
Petrides v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1166.
Προσφυγές.
Προσφυγές κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήγαγαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσία Κοινωνικής Ευημερίας, αντί των αιτητών.
Λ.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στην 953/90.
Λ. Παπαφιλίππου, για την αιτήτρια στην 1045/90.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ'ων η αίτηση.
Ενδιαφερόμενο μέρος Α. Ολύμπιος, παρουσιάσθη αυτοπροσώπως.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές τους αυτές οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνέχεια η Επιτροπή, με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη Ανδρέα Ολύμπιο, Χλόη Παναγιώτου, Κούλλα Κυριακίδου και Βλαδίμηρο Αριστοδήμου, στη μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσία Κοινωνικής Ευημερίας, από 15 Σεπτεμβρίου 1990.
Για τους σκοπούς της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης αυτής, μια και η πιο πάνω θέση είναι θέση προαγωγής, συστήθηκε Τμηματική Επιτροπή, της οποίας η έκθεση διαβιβάστηκε στην Επιτροπή. Με αυτήν συστήνονταν 14 υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσον τα ενδιαφερόμενα μέρη όσον και οι αιτητές.
Μετά την κατάθεση της έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής, η Επιτροπή έλαβε γνώση επιστολών, με ημερομηνίες 2 Απριλίου 1990 και 19 Μαρτίου 1990 των Ανδρέα Νικολάου και Βλαδίμηρου Αριστοδήμου, αντίστοιχα, με τις οποίες αυτοί υπέβαλαν παραστάσεις όσον αφορά τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις τους για το έτος 1989. Η Επιτροπή σημείωσε ότι το Γραφείο της Επιτροπής, με επιστολές του, με ημερομηνίες 11 Απριλίου 1990 και 6 Απριλίου 1990, αντίστοιχα, ζήτησε από τους εν λόγω υπαλλήλους να στοιχειοθετήσουν τους ισχυρισμούς τους. Δεδομένου ότι μέχρι της ημερομηνίας εκείνης καμιά απάντηση δεν είχε ληφθεί, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι δεν υπήρχε τίποτε το επιλήψιμο στη σύνταξη των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των πιο πάνω υπαλλήλων για το έτος 1989 και επομένως αυτές ήταν έγκυρες και θα ελαμβάνοντο υπόψη.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την πλήρωση των κενών θέσεων και το σχετικό πρακτικό, σε όση έκταση είναι σχετικό, είναι το ακόλουθο:
"Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο Διευθυντής Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας κ. Χρίστος Κονής, ο οποίος, αφού κλήθηκε να αγνοήσει τις τροποποιήσεις του Προσυπογράφοντος Λειτουργού στην Εμπιστευτική Έκθεση του Ανδρέα Ολύμπιου για το 1981, δεδομένου ότι αυτές έγιναν χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 των σχετικών Κανονιστικών Διατάξεων, ανάφερε τα εξής:
Με βάση τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - συστήνει για προαγωγή τους πιο κάτω τέσσερις λειτουργούς:
1. Ολύμπιος Ανδρέας Σ.
2. Παναγιώτου Χλόη
3. Κυριακίδου Κούλλα
4. Αριστοδήμου Βλαδίμηρος.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρίαση και η Επιτροπή στη συνέχεια με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων, και έλαβε, επίσης, υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή.
Ειδικά σ' ό,τι αφορά τα προσόντα της Χλόης Κωνσταντινοπούλου - Κορομία, η Επιτροπή έκρινε ότι αυτή ικανοποιεί τη δεύτερη διάζευξη της παραγράφου (1) των Απαιτούμενων Προσόντων, δεδομένου ότι διαθέτει τίτλο Master of Social Work του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτων. Όσον αφορά το δίπλωμα του Pierce College που αυτή κατέχει, δεν μπορεί τούτο να ληφθεί υπόψη, δεδομένου ότι δεν αναγνωρίζεται ως πανεπιστημιακού επιπέδου."
Στη συνέχεια, στο πρακτικό παρατίθενται οι εκθέσεις των υποψήφιων στα 5 τελευταία χρόνια, που, χάρη συντομίας, δεν έκρινα απαραίτητο να παραθέσω εδώ. Και συνεχίζει:
"Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, καθώς και την αρχαιότητα τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιον της Επιτροπής κατάλογο των υποψηφίων.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - ότι οι παρακάτω, οι οποίοι έχουν συστηθεί και από το Διευθυντή, υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, από 15.9.90:
1. ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ Βλαδίμηρος
2. ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ Κούλλα
3. ΟΛΥΜΠΙΟΣ Ανδρέας Σ.
4. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Χλόη."
Στην προσφυγή 953/90 ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει, γιατί είναι αντίθετη και δεν συνάδει με το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Νόμος αρ. 1 του 1990, επειδή δεν είναι αιτιολογημένη και επομένως παράνομη.
Πριν εξετάσω την ουσία του λόγου αυτού, θα πρέπει να υποδειχθεί ότι η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων αυτών άρχισε στις 25 Αυγούστου 1989, ο δε Νόμος αυτός τέθηκε σε ισχύ από τη δημοσίευσή του, σύμφωνα με το Άρθρο 91, αυτού που έγινε στις 27 Ιανουαρίου 1990, σύμφωνα δε με το άρθρο 89(β) οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμούσε ενώπιον της Επιτροπής κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του, θα συνεχίζετο και θα ολοκληρωνόταν με βάση τις διατάξεις του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, τους οποίους αυτός αντικατέστησε.
Θα πρέπει, επομένως, ο λόγος αυτός να εξεταστεί με βάση το άρθρο 44(3) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, όπως τροποποιήθηκε, αλλά και με βάση τις αρχές που καθιερώθηκαν από τη Νομολογία μια και αυτές αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Επιτροπή χωρίς ειδική αιτιολογία. (Theodosiou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 44 και Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλας Βασιλείου, Αναθεωρητική Έφεση 859, απόφαση της Ολομέλειας δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1990). Και τούτο, γιατί ο προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απαιτήσεις της θέσης, που πρόκειται να πληρωθεί, και τις ικανότητες του υποψήφιου για να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης. Μια τέτοια σύσταση δεν θεωρείται άκυρη, γιατί είναι σύντομη ή και λακωνική, όπως περιγράφηκε στην υπόθεση Μαυρομμάτης και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 43/88, που η απόφαση δόθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1991, αρκεί να υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου. Η λακωνικότητα της σύστασης δεν την καθιστά από μόνη της άκυρη, εφόσον είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχός της και περιέχονται σε αυτή τα κριτήρια του άρθρου 44(2) του Νόμου. (Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλας Βασιλείου, πιο πάνω).
Στο σχετικό πρακτικό αναφέρεται ότι αυτός βασίστηκε στα τρία καθιερωμένα κριτήρια. Μέσα δε από τα στοιχεία του φακέλου, η εικόνα που παρουσιάζεται από τις εκθέσεις είναι ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, Ανδρέας Ολύμπιος, Χλόη Παναγιώτου, Κούλα Κυριακίδου και Βλαδίμηρος Αριστοδήμου, έχουν όλα τα χρόνια "εξαίρετος", εκτός για το χρόνο 1985, για την Κούλα Κυριακίδου, που είναι "λίαν καλώς". Από τους αιτητές ο Ανδρέας Νικολάου έχει μόνο τα τρία τελευταία χρόνια "εξαίρετος" και η Έλλη Καραϊσκάκη τα δύο τελευταία χρόνια "εξαίρετη", η δε Ελένη Θεοφίλου όλα "εξαίρετος", εκτός για το χρόνο 1985 "λίαν καλώς".
Επομένως, η σύσταση του Διευθυντή δεν συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, αλλά συνάδει προς αυτά, και επομένως είναι νομικά ορθή.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η απόφαση πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας, αναφορικά με το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής που απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης.
Θα πρέπει να λεχθεί εδώ ότι, από τα στοιχεία των φακέλων μπορούσε να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, χωρίς περαιτέρω έρευνα.
Ο Ανδρέας Ολύμπιος πέτυχε στις εξετάσεις English Ordinary και συμπλήρωσε το Special Project in Public Welfare including classes in: Advanced concepts in Aging and Planning Management, Administrative Behaviour, Indiana University, School of Social Work (23.4.86 -15.12.86).
Η Χλόη Παναγιώτου πέτυχε στις εξετάσεις English Lower και παρακολούθησε δύο μήνες πρόγραμμα "On child care emphasis in the residential care of maladjust adolescent girls", U.K.. Επίσης παρακολούθησε ένα πρόγραμμα "On Community Development with Emphasis on Community Education, Haifa, Israel (27.8.81 - 10.11.81), και ένα πρόγραμμα τεσσάρων εβδομάδων English Language, Cambridge, U.K., και παρευρέθηκε στο Council of International Program Fellowship, U.S.A. (4.5.87 - 30.4.88), που πήρε μέρος στο International Professional Exchange, στο Second Annual Conference on Innovative Residential Services (3.12.87), στο Philadelphia International Program for Youth Leaders and Social Workers, και πήρε Certificate of Award.
Η Κούλα Κυριακίδου έχει δίπλωμα in Social and Administrative Studies, University of Oxford, U.K. και πέτυχε στις εξετάσεις G.C.E. Modern Greek (O.L.), Economic History (O.L.), British Constitution (O.L.) και Economics (O.L.). Ακόμα πέτυχε στις εξετάσεις του Pitman's College, London στο Book-keeping Elementary, Shorthand (Theory), Shorthand (80 w.p.m.), English Language Intermediate, English Language Advanced και Commercial Practice Intermediate.
To ενδιαφερόμενο μέρος Βλαδίμηρος Αριστοδήμου έχει το Commonwealth Diploma in Youth and Development, Africa Centre in association with the University of Zambia, συμπλήρωσε ένα πρόγραμμα τεσσάρων μηνών για English Language at the Institute of Foreign Languages, Limassol, συμπλήρωσε ένα πρόγραμμα on Project and Programme Planning and Management at the Africa Centre (15.8.83 -30.9.83) και πήρε μέρος στο Council of Europe Social Fellowship in "Problems Connected with Work, Works Inspection", Sweden (21.9.87 - 3.10.87).
Είναι φανερόν ότι, η έκταση της έρευνας, που οφείλει να κάμει το διοικητικό όργανο, εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης και στην υπό εξέταση περίπτωση δεν φαίνεται να χρειαζόταν είτε περαιτέρω έρευνα, είτε η διεξαγωγή οποιωνδήποτε εξετάσεων, για να εξακριβωθεί η πολύ καλή γνώση της αγγλικής που απαιτούν τα Σχέδια Υπηρεσίας. (Βλέπε Χατζηγιάννη Ιωσήφ και Άλλοι ν. Της Δημοκρατίας, Υποθέσεις Αρ. 614/90 κλπ., η απόφαση της Ολομέλειας δόθηκε στις 16 Μαΐου 1992).
Ως προς τον ισχυρισμό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος, Ανδρέας Ολύμπιος, δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, το θέμα εξετάστηκε και από την Τμηματική Επιτροπή αλλά και από την Επιτροπή (Βλέπε πρακτικά Παραρτήματα 4 και 5) και βρέθηκε ότι ικανοποιεί το Σχέδιο Υπηρεσίας. Ο υποψήφιος αυτός καλύπτεται τόσον από τη Σημείωση της παραγράφου, όσον και την παράγραφο 2 του Σχεδίου. Η παράγραφος 2 του Σχεδίου Υπηρεσίας προβλέπει ειδική εκπαίδευση ή μετεκπαίδευση στην Κοινωνική Εργασία/Ευημερία, η οποία να περιλαμβάνει φοίτηση σε αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα και απόκτηση σχετικού διπλώματος/ πιστοποιητικού. Η δε Σημείωση προβλέπει:
"Υπάλληλοι, οι οποίοι υπηρετούν, εις το Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, κατά την ημερομηνίαν εγκρίσεως του παρόντος Σχεδίου Υπηρεσίας, δύνανται να θεωρηθούν ως υποψήφιοι έστω και αν δεν κατέχουν τα εις το (1) ανωτέρω απαιτούμενα προσόντα, νοουμένου ότι κατέχουν, ή θα έχουν αποκτήσει, τα προσόντα τα οποία απαιτούντο διά την θέσιν Ανωτέρου Λειτουργού Ευημερίας, συμφώνως προς τα Σχέδια Υπηρεσίας, τα οποία ενεκρίθησαν υπό του Υπουργικού Συμβουλίου την 15.4.1967 και την 9.6.1967."
Τούτο φαίνεται από τον πίνακα των προσόντων, στον οποίο αναφερθήκαμε νωρίτερα, σχετικά με την καλή γνώση της αγγλικής. Περιττό να λεχθεί ότι, νοουμένου, ότι η ερμηνεία που δόθηκε σε ένα Σχέδιο Υπηρεσίας, από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, είναι εύλογη με βάση το λεκτικό του, το Δικαστήριο τούτο, εξετάζοντας κατά πόσο η Επιτροπή συμμορφώθηκε ή όχι με ένα τέτοιο Σχέδιο Υπηρεσίας, δε θα δώσει σ' αυτό διαφορετική ερμηνεία (Papapetrou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 61).
Όσον αφορά το γεγονός, ότι ,δεν ήταν ενώπιον της Επιτροπής οι ενδοτμηματικοί φάκελοι των υποψηφίων και η ενδοτμηματική αξιολόγηση, είναι αρκετό να λεχθεί ότι αυτό δεν απαιτείται από το Νόμο και η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της, σύμφωνα με τη σχετική νομοθετική διάταξη, τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και τους προσωπικούς τους φακέλους, όπως και όλα τα άλλα στοιχεία που νόμιμα τίθενται ενώπιόν της.
Επομένως, κανένας από τους λόγους που επικαλέσθησαν οι αιτητές αυτοί, για ακύρωση της επίδικης πράξης, μπορεί να επιτύχει και η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.
Στην προσφυγή 1045/90 ο πρώτος νομικός λόγος που προβάλλεται από την αιτήτρια είναι ότι, αγνοήθηκε η αρχαιότητά της έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Βλαδίμηρου Αριστοδήμου. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι, η αρχαιότητα μπορεί να είναι αποφασιστικός παράγων μόνο αν όλα τα άλλα κριτήρια είναι περίπου τα ίδια. (Partelides v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 480). Επίσης ότι, όταν η προηγούμενη αρχαιότητα είναι πολύ απομακρυσμένη δεν έχει οποιαδήποτε σημαντική βαρύτητα ή είναι μόνο ασήμαντου βάρους. (Βλέπε: Georghiou v. The Republic, Αρ. Προσφ. 36/86, η απόφαση δόθηκε από την Ολομέλεια στις 30 Μαρτίου 1988, Ioannides and Others v. The Republic, Αρ. Υπ. 501/86, η απόφαση δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1989 και Δήμητρα Παπαντωνίου ν. Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 121/91, η απόφαση δόθηκε στις 16 Απριλίου 1992).
Ως προς την ισχυριζόμενη αρχαιότητα της αιτήτριας θα πρέπει να παρατηρηθεί ότι, διορίστηκαν και οι δύο αυτοί στην προηγούμενη θέση την ίδια ημερομηνία, δηλαδή 1 Οκτωβρίου 1977. Η δε αιτήτρια έχει προηγούμενη αρχαιότητα κατά 18 1/2 μήνες. Αλλά το ενδιαφερόμενο μέρος έχει καλύτερες εκθέσεις στο σύνολο της σταδιοδρομίας του από την αιτήτρια. Έχουν και οι δύο τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, το δε ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί κάπως σε πρόσθετα προσόντα, τα οποία δεν χαρακτηρίζονται μεν, από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ως πλεονέκτημα, αλλά προσθέτουν στην αξία του υποψηφίου, εφόσον σχετίζονται με την εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσεως. Τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους έχουν ήδη εκτεθεί νωρίτερα σε αυτή την υπόθεση. Της δε αιτήτριας τα προσόντα είναι τα πιο κάτω:
Greek Gymnasium, Famagusta 1957-1963, Cambridge Lower Certificate in English, Diploma in Social Work of the Higher School of Social Workers, Athens, Completed the In-Service Training Programme of the Dept. of Welfare Services and passed the prescribed exams.
Επιπρόσθετα, το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος έχει τη σύσταση του Διευθυντή, γεγονός το οποίο δεν έχει η αιτήτρια, και η οποία σύσταση υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου και δεν μπορούσε να αγνοηθεί χωρίς ειδική αιτιολογία. Αποτελεί δε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως.
Ο επόμενος λόγος είναι ότι η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα. Από το σχετικό πρακτικό, που παρατέθηκε, είναι φανερόν ότι ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Όλα τα σχετικά στοιχεία ήταν ενώπιον της Επιτροπής και, όπως αναφέρεται σ' αυτό, αυτή κατέληξε στην επίδικη απόφαση, αφού έκαμε τη δέουσα εξέταση. Δεν είναι δε απαραίτητο να αναφέρει στην απόφασή της όλα τα στοιχεία τα οποία έλαβε υπόψη στη λήψη της επίδικης απόφασης ή να κάμει ρητή σύγκριση όλων των στοιχείων των υποψηφίων (Petrides v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 1166, στη σελ. 1775).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους και η προσφυγή αυτή δεν μπορεί να επιτύχει.
Καταλήγοντας έχω φθάσει στο συμπέρασμα ότι οι αιτητές όχι μόνο απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή από μέρους των έναντι των ενδιαφερομένων μερών, αλλά αντίθετα, είναι φανερόν ότι από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τα οποία ήσαν και ενώπιον της Επιτροπής η οποία πήρε την επίδικη απόφαση, αυτή ήταν εύλογα επιτρεπτή και ορθά η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της εξουσία.
Οι προσφυγές απορρίπτονται και επικυρώνεται η επίδικη απόφαση. Δεν γίνεται όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.