ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2618
27 Ιουλίου, 1992
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.] ·
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΦΟΡΟΥ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1139/91).
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Κρίση αρμόδιου οργάνου, αναφορικά με την πλήρωση ή όχι των προϋποθέσεων που ορίζει ο νόμος, πρέπει να είναι αιτιολογημένη — Ορθή αιτιολογία αποτελεί είτε η έκθεση πραγματικών και νομικών λόγων, που οδήγησαν στην απόφαση, είτε η ύπαρξη στο φάκελο της υπόθεσης στοιχείων, ικανοποιητικών για να οδηγήσουν την διοίκηση στην απόφασή της.
Η επίδικη απόφαση της διοίκησης να απορρίψει αίτημα της αιτήτριας, για χορήγηση άδειας για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο μεταχειρισμένου οχήματος της, βάσει των προνοιών του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 (Κ.Δ.Π. 66/84), βασίστηκε στο συμπέρασμα στο οποίο είχαν καταλήξει οι καθ' ων η αίτηση, ότι η αιτήτρια δεν είχε πρόθεση μόνιμης εγκατάστασης στην Κύπρο, όπως απαιτούσε ο εν λόγω Κανονισμός, γιατί είχε διαμείνει στην Κύπρο κατά τα τελευταία δύο έτη για διάστημα εξηνταεννέα ημερών μόνο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Τίποτε δεν υπάρχει που να δίδει τη δέουσα αιτιολογία ως προς την κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, αναφορικά με το στοιχείο της πρόθεσης της αιτήτριας για μόνιμη εγκατάσταση. Η ορθή αιτιολογία, στην προκειμένη περίπτωση, της διοικητικής αυτής πράξης θα αποτελούσε την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων, που οδήγησαν το αρμόδιο όργανο στην απόφαση του, καθώς και παράθεση κριτηρίων με βάση τα οποία άσκησε αυτή τη διακριτική του ευχέρεια. Ή να υπήρχαν τέτοια στοιχεία στο φάκελο που, εάν εγίνοντο αποδεκτά από το αρμόδιο διοικητικό όργανο, θα μπορούσε να οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι η πρόθεση της αιτήτριας δεν ήταν η μόνιμη εγκατάσταση.
Είναι φανερόν ότι δεν υπάρχει, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης αυτής, η δέουσα αιτιολογία και για το λόγο αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί ως μη δεόντως αιτιολογημένη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Metaxas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54·
Michael v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2067·
Sophoclides v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 1483.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόρριψη, εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, αίτησης της αιτήτριας, με την οποία ζητούσε να της χορηγηθεί άδεια για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του οχήματός της, που ήταν ηλικίας μεγαλύτερης των δύο χρόνων.
Μ. Κυπριανού, για την αιτήτρια.
Ρ. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια, στις 8 Οκτωβρίου 1955, μετανάστευσε από την Κύπρο και μετέβηκε στο Λονδίνο όπου διέμενε μέχρι την επιστροφή της στην Κύπρο στις 3 Ιουλίου 1991, για μόνιμη εγκατάσταση, όπως η ίδια ισχυρίζεται. Στις 27 Ιουνίου 1991 αγόρασε ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με αριθμό εγγραφής F500 UAV. Στις δε 25 Ιουλίου 1991 αφήχθηκε στην Κύπρο το πιο πάνω όχημα.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1991, υπέβαλε αίτηση για να της χορηγηθεί άδεια για τη μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του οχήματός της αυτού που ήταν ηλικίας μεγαλύτερης των δύο χρόνων.
Ο Διευθυντής Μηχανοκινήτων Οχημάτων με επιστολή του, ημερομηνίας 1 Νοεμβρίου 1991, πληροφόρησε την αιτήτρια ότι η πιο πάνω αίτηση της δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, γιατί προσέκρουε στις πρόνοιες του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984, (Κ.Δ.Π. 66/84), όπως δε αναφέρεται και από τις δύο πλευρές, με την αιτιολογία ότι δεν πείστηκαν για την μόνιμη εγκατάστασή της στην Κύπρο.
Ο Κανονισμός αυτός προβλέπει:
"(δ) Κατ' εξαίρεσιν των εις την υποπαράγραφον (α) διαλαμβανομένων επιτρέπεται:-
(i) η εγγραφή ιδιωτικού μηχανοκινήτου οχήματος ή φορτηγού μηχανοκινήτου οχήματος μικτού βάρους, ουχί πέραν των τριών τόνων, το οποίον κατά την ημερομηνίαν της αφίξεώς του εις την Δημοκρατίαν είναι ηλικίας μεγαλυτέρας των δύο ετών ή, αναλόγως της περιπτώσεως, των τριάκοντα μηνών, εφ' όσον το όχημα εισάγεται προς ιδίαν αυτού χρήσιν, τουλάχιστον διά την προσεχή περίοδον δύο ετών, υπό προσώπου έχοντος την συνήθη αυτού διαμονήν εν τη αλλοδαπή και ερχομένου εις την Δημοκρατίαν επί τω σκοπώ κτήσεως μονίμου εν αυτή διαμονής:
Νοείται ότι εις εξαιρετικός περιπτώσεις ο Έφορος δύναται να επιτρέπη την μεταβίβασιν τοιούτου οχήματος και προ της παρελεύσεως της ως άνω περιόδου των δύο ετών
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η αίτηση της πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο Νόμος και/ή οι Κανονισμοί για να της χορηγηθεί άδεια για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο του πιο πάνω μεταχειρισμένου οχήματος της. Υποστηρίχθηκε δε από μέρους της ότι το αρμόδιο διοικητικό όργανο δεν προέβηκε στη δέουσα έρευνα, γιατί δεν έλαβε υπόψη ότι η αιτήτρια πώλησε όλη της την περιουσία στο εξωτερικό και ήλθε με την οικογένειά της στην Κύπρο, όπου και ενοικίασε σπίτι στη Λευκωσία. Έφερε μαζί της όλα τα έπιπλα που είχε στην Αγγλία, ο δε σύζυγός της έχει περίπου τριάντα σκάλες γης στον Αστρομερίτη.
Είναι επίσης η θέση της αιτήτριας ότι η επίδικη απόφαση δεν έχει τη δέουσα αιτιολογία.
Όπως αναφέρεται στο Παράρτημα "Β" στις εισηγήσεις/ παρατηρήσεις του Επιθεωρητή, διαπιστώθηκε ότι. η αιτήτρια είχε μόνιμη διαμονή στην Αγγλία και ήτο διευθύντρια εργοστασίου και το αυτοκίνητο το μετέφερε στις 25 Ιουλίου 1991 για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο. Έχει δική της διπλοκατοικία στη Λευκωσία και ζεί με το σύζυγο της, συνταξιούχο, σε κατοικία που ενοικιάζουν. Αναφέρεται επίσης ότι ο σύζυγός της αποτάθηκε στο Τμήμα Τελωνείων, το οποίο και του ενέκρινε αίτηση για άλλο αδασμολόγητο όχημα, ηλικίας πέραν των δύο ετών. Επίσης, υπάρχει ότι η αιτήτρια παρέμεινε στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια εξήντα-εννέα μέρες.
Η έκθεση αυτή, μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία του εγγράφου αυτού, που τιτλοφορείται "Αξιολόγηση αιτήσεως για εγγραφή μεταχειρισμένων εισαγομένων οχημάτων (σαλούν), ηλικίας πέραν των δύο ετών", διαβιβάστηκε για τα περαιτέρω και προς τελική έγκριση από την Επιτροπή.
Οι προϋποθέσεις που απαιτούνται, σύμφωνα με τον πιο πάνω Κανονισμό, προκειμένου να παραχωρηθεί άδεια εισαγωγής δασμολογημένου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου ηλικίας μεγαλύτερης των δύο ετών, είναι ότι ο ιδιοκτήτης το εισάγει για δική του χρήση, είχε τη συνήθη διαμονή του στην αλλοδαπή και έρχεται στη Δημοκρατία με σκοπό μόνιμης διαμονής σε αυτή.
Είναι δε παραδεχτό ότι η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αιτήτρια πληρούσε τις δύο πρώτες προϋποθέσεις, ότι είχε δηλαδή τη συνήθη διαμονή της στην Αγγλία και θα χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο της για δική της χρήση. Εκείνο το οποίο, όμως, δεν δέχθηκε είναι ότι η αιτήτρια έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο.
Υποβλήθηκε εκτεταμένη επιχειρηματολογία με αναφορά στην ερμηνεία που δόθηκε στον όρο "μόνιμη διαμονή" και παρατέθηκαν οι υποθέσεις, Metaxas v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 54 και Michael v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 2067 και Σοφοκλίδης ν. Της Δημοκρατίας με αρ. 796/86, που εκδόθηκε στις 18 Ιουλίου 1988. Δεν νομίζω να εγείρεται στην υπόθεση αυτή τέτοιο θέμα, ώστε να χρειάζεται να επεκταθώ πάνω σ' αυτό.
Προβλήθηκε το επιχείρημα από μέρους του καθ' ου η αίτηση ότι, ενόψει των προνοιών του Νόμου, που απαιτούν μόνιμη διαμονή στην Κύπρο προκειμένου να χορηγηθεί η αιτουμένη άδεια, και ενόψει του γεγονότος ότι η αιτήτρια ως επισκέπτρια δεν μπορούσε να είχε βούληση για μόνιμη διαμονή στην Κύπρο, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι στερείται αιτιολογίας.
Θα ήταν ορθή η επιχειρηματολογία αυτή αν υπήρχε οποιοδήποτε στοιχείο που να υποδηλώνει ότι η αιτήτρια και ο σύζυγός της επέστρεψαν στην Κύπρο ως επισκέπτες ή που να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλλου το συμπέρασμα αυτό. Η αναφορά στην Έκθεση του Επιθεωρητή, ότι η αιτήτρια παρέμεινε στην Κύπρο κατά τα τελευταία δύο χρόνια εξηνταεννέα μέρες, δεν είναι σαφής και δεν είναι ενδεικτικό ότι ήρθε ως επισκέπτρια στην Κύπρο. Η Έκθεση αυτή συντάχθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1991 και η αναφορά στις μέρες αυτές το μόνο που δείχνει είναι πόσες μέρες πέρασαν από την ημέρα της αφίξεως της αιτήτριας στην Κύπρο, στις 3 Ιουλίου 1991.
Κατά την κρίση μου από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, τίποτε δεν υπάρχει που να δίδει τη δέουσα αιτιολογία ως προς την κρίση του αρμοδίου διοικητικού οργάνου αναφορικά με το στοιχείο της πρόθεσης της αιτήτριας για μόνιμη εγκατάσταση. Η ορθή αιτιολογία, στην προκειμένη περίπτωση της διοικητικής αυτής πράξης θα αποτελούσε την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν το αρμόδιο όργανο στην απόφασή του, καθώς και παράθεση κριτηρίων, με βάση τα οποία άσκησε αυτή τη διακριτική του ευχέρεια. Ή να υπήρχαν τέτοια στοιχεία στο φάκελλο που, εάν εγίνοντο αποδεκτά από το αρμόδιο διοικητικό όργανο, θα μπορούσε να οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι η πρόθεση της αιτήτριας δεν ήταν η μόνιμη εγκατάσταση.
Είναι φανερόν ότι δεν υπάρχει, κάτω απο τις περιστάσεις της υπόθεσης αυτής, η δέουσα αιτιολογία και για το λόγο αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί και ακυρώνεται, ως μη δεόντως αιτιολογημένη.
Θα πρέπει επομένως το όλο θέμα να επανεξετασθεί από τα αρμόδια όργανα.
Δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.