|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2149
5 Ιουνίου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 313/91).
Λέξεις και Φράσεις — "Υπηρεσία" — Όπου συναντάται υποδηλώνει πραγματική υπηρεσία — Πλασματική υπηρεσία μετρά μόνο όπου προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας — Άδεια άνευ απολαβών — Ο χρόνος της άδειας δεν αποτελεί πραγματική υπηρεσία.
Η αιτήτρια που είχε αποδεχθεί την προσφορά για προαγωγή της με επιφύλαξη αναφορικά με το χρόνο έναρξης της, προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία η προαγωγή της άρχιζε από 1.5.90, αντί από 11.4.90.
Σύμφωνα με την αιτήτρια λανθασμένα δεν περιλήφθηκε στον χρόνο υπηρεσίας της και ο χρόνος της άδειας άνευ απολαβών που είχε πάρει. Η δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγήθηκε πως η περίοδος άδειας άνευ απολαβών δεν λογίζεται ως υπηρεσία για σκοπούς συμπλήρωσης της απαιτούμενης υπηρεσίας για προαγωγή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Συμφωνώ με τη θέση που διατύπωσε η δικηγόρος της Δημοκρατίας και επιθυμώ να παρατηρήσω ότι, στην παρούσα περίπτωση η άδεια άνευ απολαβών της αιτήτριας δεν φαίνεται να ήταν για οποιοδήποτε σκοπό σε σχέση με τον οποίο λογίζεται ως υπηρεσία, αναφέρομαι ιδιαίτερα στην προσφυγή 785/86, Αντώνης Κουρουζίδης ν. Δημοκρατίας.
Ο όρος "υπηρεσία" υποδηλώνει πραγματική υπηρεσία. "Πλασματική υπηρεσία" μετρά μόνο αν προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας, ή άλλωσπως καθορίζεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δαμιανίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 359·
Ροδοθέου ν. Αρχής Λιμένων (1991) 3 Α.Α.Δ. 338·
Κακουρή ν. Δημοκρατίας (1991) 4(Δ) Α.Α.Δ. 2762·
Κουρουζίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4(E) Α.Α.Δ. 3895·
Αριστείδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 588.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία η προαγωγή της αιτήτριας εγίνετο από την 1/5/1990, αντί από τις 11/4/1990.
Α. Παπαχαραλάμπους, για την αιτήτρια.
Φ. Φράγκου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους/καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία η προαγωγή της εγίνετο από την 1.5.1990, αντί από της 11.4.1990.
Η βάση της προσφυγής είναι ότι, στον καθορισμό της ημερομηνίας της προαγωγής της δεν λήφθηκε υπόψη περίοδος χρόνου, κατά την οποία είχε πάρει άδεια άνευ απολαβών με αποτέλεσμα να μην θεωρείται ότι συμπλήρωσε την απαιτούμενη περίοδο υπηρεσίας για προαγωγή πριν από την 1.5.1992.
Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή, ημερομηνίας 29.10.1990, και η αιτήτρια απεδέχθη την προαγωγή της με επιφύλαξη των δικαιωμάτων της σε σχέση με το πιο πάνω θέμα. Η προαγωγή της έγινε με επιστολή ημερομηνίας 2.1.91.
Η απόφαση για την προαγωγή της λήφθηκε με βάση το άρθρο 44(1) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας νόμων 1967-87 και τις γενικές οδηγίες του Υπουργικού Συμβουλίου.
Στη γραπτή του αγόρευση ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι κακώς δεν ελήφθη υπόψη η άδεια άνευ απολαβών της αιτήτριας, αφού ούτε ο νόμος, ούτε τα σχέδια υπηρεσίας αναφέρουν ότι η περίοδος άδειας άνευ απολαβών δεν μπορεί να λογίζεται ως προϋπηρεσία.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας στη δική της αγόρευση εισηγήθηκε ότι, με βάση τη νομολογία, η περίοδος άδειας άνευ απολαβών δεν λογίζεται ως υπηρεσία, για σκοπούς συμπλήρωσης της απαιτούμενης υπηρεσίας για προαγωγή. Η κα. Φράγκου αναφέρθηκε συγκεκριμένα στις αποφάσεις Α. Δαμιανίδης ν. Δημοκρατίας, Αν. Έφεση 877, ημερομηνίας 30.5.91, Ροδοθέου ν. Αρχής Λιμένων, Αν. Έφεση 783, ημερομηνίας 16.5.91 και Ανδρέα Κακουρή ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 631/90, ημερομηνίας 26.7.91.
Συμφωνώ με τη θέση που διατύπωσε η δικηγόρος της Δημοκρατίας και επιθυμώ να παρατηρήσω ότι, στην παρούσα περίπτωση η άδεια άνευ απολαβών της αιτήτριας δεν φαίνεται να ήταν για οποιοδήποτε σκοπό σε σχέση με τον οποίο λογίζεται ως υπηρεσία, αναφέρομαι ιδιαίτερα στην προσφυγή 785/86, Αντώνης Κουρουζίδης ν. Δημοκρατίας, η απόφαση δόθηκε 29.11.91, και στην οποία ηγέρθη το ίδιο θέμα. Απορρίπτοντας την προσφυγή ο δικαστής κ. Δημητριάδης είπε στις σελίδες 3-4 τα ακόλουθα:
"Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι ο χρόνος που διανύεται από δημόσιο υπάλληλο για εκπαιδευτικούς σκοπούς δυνατόν να αναγνωριστεί, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις ως πείρα ή υπηρεσία είναι ορθός. Όμως, θα πρέπει να γίνει διαφοροποίηση μεταξύ της εκπαιδευτικής άδειας που παραχωρείται σε ένα υπάλληλο κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, για σκοπούς συγκεκριμένων σπουδών στο εξωτερικό (Βλ. Εγκύκλιος αρ. 300, 614, Υπουργείου Οικονομικών), σύμφωνα με την οποία ο χρόνος που διανύεται για την απόκτηση του προσόντος ρητά αναγνωρίζεται ως πείρα ή υπηρεσία, και της άδειας απουσίας άνευ απολαβών που δυνατόν να παραχωρηθεί σε δημόσιο υπάλληλο για προσωπικούς σκοπούς, μεταξύ των οποίων και για σκοπούς συμμετοχής σε εξετάσεις πανεπιστημιακών ή άλλων σπουδών (Βλ. Εγκύκλιο αρ. 485, Υπουργείου Οικονομικών). Η δεύτερη, την οποία επικαλείται και ο αιτητής, δεν περιέχει οποιεσδήποτε πρόνοιες περί αναγνωρίσεως της ως υπηρεσία όταν λαμβάνεται για σκοπούς σπουδών, σε αντίθεση με την πρώτη.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι είχε παραχωρηθεί στον αιτητή 'εκπαιδευτική άδεια', αλλά αντίθετα, όπως φαίνεται από τα γεγονότα, του είχε παραχωρηθεί απλώς άδεια άνευ απολαβών. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθώ στην απόφαση της Ολομέλειας, ημερ. 30.5.1991, στην Αναθεωρητική Έφεση 877, Δαμιανίδης ν. Δημοκρατίας, όπου αναφέρθηκε, σχετικά με αίτημα του εφεσείοντα, για την αναγνώριση της υπηρεσίας του κατά το χρόνο της απουσίας του από τα καθήκοντα του ως διδασκάλου, λόγω της παροχής, κατόπιν δικής του αίτησης, άδειας άνευ απολαβών, ότι το αίτημα του ήταν ανεδαφικό, γιατί, Ό όρος 'Υπηρεσία', οποτεδήποτε απαντάται σε νομοθετικό κείμενο, υποδηλώνει πραγματική, σε αντίθεση με πλασματική, υπηρεσία - εκτός αν υπάρχει ρητή πρόβλεψη περί του αντιθέτου'".
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Έφεση 848, Αριστείδης ν. Δημοκρατίας, αναφέρονται σχετικά:
"... ο όρος 'υπηρεσία' υποδηλώνει πραγματική υπηρεσία. 'Πλασματική υπηρεσία' μετρά μόνο αν προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας, ή άλλωσπως καθορίζεται."
Με βάση τα πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι, η απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα και κατά συνέπεια η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται άνευ εξόδων.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.