Μαγκλή ν. Επ. Σιτηρών Κύπρου (1992) 4 ΑΑΔ 1779

Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συντέλεση της Προαγωγής σε αναφορά και προς την Δώρος Χ'' Παύλου ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου.

Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Μεροληψία — Απόδειξη — Βάρος απόδειξης — Νομολογία.

Ο αιτητής επεδίωξε με την προσφυγή την ανατροπή της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, στη θέση Επαρχιακού Διευθυντή στην Επιτροπή Σιτηρών, ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι ο ίδιος είχε ήδη προαχθεί στην επίδικη θέση με προηγούμενη και μη αναγνωσθείσα απόφαση της Επιτροπής Σιτηρών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Η προαγωγή συντελείται, με απόφαση της Επιτροπής, με έγγραφη προσφορά προς τον υπάλληλο ο οποίος θα προαχθεί και έγγραφη αποδοχή από αυτόν. Τίποτε από αυτά δεν έγινε στην παρούσα υπόθεση.

Χρήσιμη αναφορά για την έκδοση διοικητικής πράξης ή απόφασης μπορεί να γίνει στην πρόσφατη Απόφαση Λώρος Χ" Παύλου ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου.

2. Οι ισχυρισμοί ακυρότητας των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή παρέμειναν αθεμελίωτοι και αστήρικτοι. Ο αιτητής, που έχει το βάρος απόδειξης, δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο για να αποδείξει μεροληψία, δυσμένεια, ή αναρμοδιότητα. Η πτώση της βαθμολογίας του σε ορισμένα θέματα, από μόνη της, δεν υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του αιτητή.

3. Από τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους φανερώνεται, ότι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχουν Απολυτήριο Ελληνικού Γυμνασίου. Ο αιτητής έχει και το προσόν Ανώτερης Λογιστικής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου. Το τελευταίο είναι, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, απαραίτητο προσόν, εκτός για τους υπαλλήλους που υπηρετούσαν στην Επιτροπή στις 31 Μαρτίου, 1982. Δεν είναι προσόν πλεονέκτημα, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας. Δεν συνιστά έκδηλη υπεροχή - (Βλ., μεταξύ άλλων, Hadjioannou v. Republic).

Στο σύνολο της βαθμολογίας, το 1987-1988, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί του αιτητή, ενώ ο αιτητής υπερτερεί κατά μία μονάδα - (51-50) - το 1986-1987.

Οι συστάσεις του Διευθυντή, ανεξάρτητο νομοθετημένο κριτήριο κρίσεως, ήταν υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Χωραττάς ν. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 133·

Χατζηπαύλου ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου (1992) 4 Α.Α.Δ. 1031·

Smith v. East Elloe R.D.C. [1956] 1 All E.R. 855·

Christen v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437·

Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921·

Hadjioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041.

Προσφυγή.

Προσφυγή κατά της απόφασης της Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, με την οποία προήχθη ο Κώστας Βάρδας, το ενδιαφερόμενο μέρος, στη θέση Επαρχιακού Διευθυντή, αναδρομικά από 1/9/1988, αντί του αιτητή.

Μ. Χριστοφίδης, για τον αιτητή.

Μ. Μενελάου για Κ. Βελάρη, για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur.adv.vult

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, (η "Επιτροπή"), ημερομηνίας 14 Μαρτίου, 1991, με την οποία προήχθη ο Κώστας Βάρδας, το ενδιαφερόμενο μέρος, στη θέση Επαρχιακού Διευθυντή, αναδρομικά από 1η Σεπτεμβρίου, 1988.

Οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται είναι:-

1. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπίτρεπτη, γιατί η Επιτροπή δεν ανακάλεσε προηγούμενη ισχυρή απόφαση της για προαγωγή του αιτητή στην ίδια θέση.

2. Λήφθηκαν υπόψη άκυρες εμπιστευτικές εκθέσεις, οι οποίες ετοιμάστηκαν αντίθετα με το νόμο με μεροληψία από αναρμόδιο πρόσωπο, ή πρόσωπα δυσμενώς επηρεασμένα έναντι του αιτητή.

3. Πλάνη περί το νόμο αναφορικά με το μέτρο κρίσεως.

4. Αποδόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα του ενδιαφερομένου μέρους.

5. Κακή χρήση και κατάχρηση της διακριτικής εξουσίας και/ή υπέρβαση των ορίων της.

6. Έλλειψη αιτιολογίας.

7. Έκδηλη υπεροχή του αιτητή.

Η Επιτροπή είναι Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου, που ιδρύθηκε και λειτουργεί με βάση τον περί Ελέγχου Σιτηρών Νόμο (Κεφ. 68, Νόμοι Αρ. Α18/60, 54/62, 27/63, 30/64,83/66,189/89,50/91).

Τα θέματα διάρθρωσης υπηρεσίας, διορισμού και μεταβολής κατάστασης των υπαλλήλων της Επιτροπής ρυθμίζονται από τους περί Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (Διάρθρωση και Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμούς του 1986, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ. 2186, της 7ης Νοεμβρίου, 1986, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος Ι, Κ.Δ.Π. 259/86, σελ. 729.

Οι προαγωγές και οι εμπιστευτικές εκθέσεις διέπονται από τους Κανονισμούς 13 και 18, αντίστοιχα.

Η θέση Επαρχιακού Διευθυντή είναι θέση προαγωγής.

Το 1988 η Επιτροπή αποφάσισε την πλήρωση κενής θέσης Επαρχιακού Διευθυντή, με την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους από 1η Σεπτεμβρίου, 1988. Η νομιμότητα της απόφασης αυτής προσβλήθηκε από τον υποψήφιο Θεόδωρο Χωραττά, με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στις 20 Ιανουαρίου, 1990, το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την παραπάνω απόφαση, για τον λόγο ότι δεν καταγράφτηκαν στα πρακτικά οι απόψεις του Διευθυντή, συναφείς με τη σύσταση του - (βλ. Υπόθεση Αρ. 834/88 - Θεόδωρος Χωραττά ν. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου - (Απόφαση δόθηκε στις 20 Ιανουαρίου, 1990)).

Στις 22 Φεβρουαρίου, 1991, η Επιτροπή αποφάσισε τη σύσταση Υπεπιτροπής, για εξέταση του θέματος της πλήρωσης της θέσης που κενώθηκε με τη Δικαστική Απόφαση.

Στις 6 Μαρτίου, 1991, η Υπεπιτροπή ετοίμασε την έκθεση της - (βλ. Τεκμήριο 1 στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση).

Η Υπεπιτροπή εξέτασε τα στοιχεία των υποψηφίων από τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους και κατέγραψε με προτεραιότητα, με βάση τη βαθμολογία των τριών τελευταίων ετών, τα προσόντα και την αρχαιότητα τους. Επισύναψε πίνακες των τριών αυτών στοιχείων για, τον κάθε υποψήφιο και γενικό συνοπτικό πίνακα.

Στις 14 Μαρτίου, 1991, η Επιτροπή έλαβε, με πλειοψηφία πέντε μελών έναντι τριών, την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία έχει:-

"91.10.8. Κενή θέση Επαρχιακού Διευθυντή

1. Το Συμβούλιο έλαβε γνώση της έκθεσης, ημερομ. 6/3/91, που ετοίμασε η Υπεπιτροπή από μέλη του, η οποία εξέτασε τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων.

2. Το Συμβούλιο έλαβε γνώση του καταλόγου των υποψηφίων, αρ. φακ. 4.2.2. της 29/7/88, και του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, που ήτο σε ισχύ τον Δεκέμβριο 1983.

3. Το Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία 5 μελών έναντι 3 μελών όπως, στην θέση Επαρχιακού Διευθυντή προαχθεί ο κ. Κ. Βάρδας, Ανώτερος Αποθηκάριος, αναδρομικά από την 1ην Σεπτεμβρίου, 1988. Η αιτιολόγηση της προαγωγής καθώς και οι απόψεις των μελών παρουσιάζονται σε ξεχωριστό πρακτικό, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των παρόντων πρακτικών. (Φακ. 4.2.7.)"

Το ξεχωριστό πρακτικό, αναπόσπαστο μέρος της απόφασης, έχει:-

"Συνεδρία Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου της 14ης Μαρτίου 1991 Θέμα αρ. 91.10.8

Αιτιολόγηση της προαγωγής στη θέση Επαρχιακού Διευθυντή

1. Ο Διευθυντής κλήθηκε να εκφράσει απόψεις σχετικά με το πρόσωπο, το οποίο θεωρεί σαν το καταλληλότερο για προαγωγή στη θέση του Επαρχιακού Διευθυντή. Ο Διευθυντής δήλωσε ότι συστήνει για προαγωγή τον Κ. Βάρδα, Ανώτερο Αποθηκάριο, όπως και κατά την προηγούμενη επιλογή, τον οποίο θεωρεί σαν τον πιο κατάλληλο για προαγωγή στη θέση του Επαρχιακού Διευθυντή. Όπως ανέφερε θεωρεί τον Κ. Βάρδα σαν τον καλύτερο από πλευράς αξίας και αρχαιότητας και από πλευράς προσόντων έχει τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Γνωρίζει προσωπικά τον Κ. Βάρδα, είχε άμεση συνεργασία μαζί του, από την οποία διαμόρφωσε γνώμη για τις ικανότητες και την πείρα του.

2. Ο Πρόεδρος κ. Κ. Πασχάλης, ο αντιπρόεδρος κ. Κωνσταντίνου και τα μέλη κ.κ. Ασσιώτης, Ηροδότου και Κληριώτης δήλωσαν ότι, αφού έλαβαν υπ' όψη τα αναφερόμενα στην έκθεση της υπεπιτροπής, ημερομηνίας 6 Μαρτίου 1991, επιλέγουν για προαγωγή τον Κ. Βάρδα, Ανώτερο Αποθηκάριο, για τους πιο
κάτω λόγους:

2.1 Σε ό,τι αφορά την αξία, η διαφορά μεταξύ των υποψηφίων είναι οριακή, αλλά η βαθμολογία του Κ. Βάρδα ήτο ανοδική τα τελευταία τρία χρόνια. Για το χρόνο 1987/88, που είναι ο τελευταίος χρόνος που αξιολογείται, σημειώθηκε ότι ο Κ. Βάρδας έχει την καλύτερη βαθμολογία απ' όλους τους υποψηφίους.

2.2 Σε ό,τι αφορά την αρχαιότητα, σημειώθηκε ότι, ο Κ. Βάρδας είναι ο αρχαιότερος, με σημαντική διαφορά απ' όλους τους άλλους υποψήφιους. Αναφορικά με τα προσόντα, ο Κ. Βάρδας κατέχει όλα τα απαραίτητα προσόντα, που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας.

2.3 Λήφθηκε υπ' όψη η σύσταση του Διευθυντή, ο οποίος συστήνει τον Κ. Βάρδα για προαγωγή σαν τον καλύτερο από τους υποψηφίους.

3. Τα μέλη Λ. Αδάμου, Μ. Χριστοδούλου και Κ. Ιωσηφίδης επέλεξαν σαν τον καταλληλότερο υποψήφιο τον Κ. Μαγκλή, Λογιστικό Λειτουργό Ι, με βάση το πιο κάτω σκεπτικό."

Ακολουθεί η αιτιολογία της μειοψηφίας.

Ο δικηγόρος του αιτητή παρουσίασε στο Δικαστήριο τρισέλιδο έγγραφο - (2 1/2 σελίδες δακτυλογραφημένες και το υπόλοιπο της τρίτης σελίδας κενό) -τιτλοφορούμενο "ΠΡΑΚΤΙΚΑ", με χειρόγραφη λέξη "Πρόχειρο" - (Τεκμήριο 3). Υπέβαλε, ότι το έγγραφο αυτό περιέχει απόφαση διορισμού και/ή προαγωγής του αιτητή στη θέση. Ισχυρίστηκε, ότι αυτό αντανακλά τα συμβάντα της συνεδρίας της Επιτροπής, ημερομηνίας 6 Μαρτίου, 1991. Η απόφαση προαγωγής του αιτητή λήφθηκε, κατά πλειοψηφία, στις 6 Μαρτίου, 1991, όμως, πριν το τέλος της συνεδρίας, αποφασίστηκε η επανεξέταση του θέματος. Η πιο πάνω απόφαση προαγωγής του αιτητή δεν ανακλήθηκε, είναι ισχυρή και, ως εκ τούτου, η απόφαση της 14ης Μαρτίου, 1991 - η προσβαλλόμενη - είναι άκυρη.

Η ισχυριζόμενη απόφαση δεν κοινοποιήθηκε, ούτε στον αιτητή, ούτε σε οποιοδήποτε πρόσωπο, αλλά μέλος ή μέλη της Επιτροπής πληροφόρησαν γι' αυτή, αργότερα, τον αιτητή.

Εξέτασα με προσοχή το Τεκμήριο 3. Δεν περιέχει οποιαδήποτε απόφαση, αλλά διαβουλεύσεις των μελών της Επιτροπής. Αρχικά, πέντε από τα εννέα μέλη υποστήριξαν τον αιτητή, αλλά, τελικά, δύο απ' αυτά άλλαξαν γνώμη και ζήτησαν, όπως το θέμα εξεταστεί σε επόμενη συνεδρία.

Η προαγωγή συντελείται με απόφαση της Επιτροπής, με έγγραφη προσφορά προς τον υπάλληλο, ο οποίος θα προαχθεί, και έγγραφη αποδοχή από αυτόν. Τίποτε από αυτά δεν έγινε στην παρούσα υπόθεση.

Χρήσιμη αναφορά, για την έκδοση διοικητικής πράξης ή απόφασης, μπορεί να γίνει στην πρόφατη Απόφαση Δώρος Χ" Παύλου ν. Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Στροβόλου, Υπόθεση Αρ. 848/89, που δόθηκε στις 19 Μαρτίου, 1992.

Ο πρώτος λόγος ακυρότητας είναι ολότελα αβάσιμος. Οι ισχυρισμοί ακυρότητας των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή παρέμειναν αθεμελίωτοι και αστήριχτοι. Ο αιτητής, που έχει το βάρος απόδειξης, δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο για να αποδείξει μεροληψία, δυσμένεια, ή αναρμοδιότητα. Η πτώση της βαθμολογίας του σε ορισμένα θέματα, από μόνη της, δεν υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του αιτητή - (βλ. Smith v. East Elloe R.D.C. (1956) 1 All E.R. 855· Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437 Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921).

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε, ότι η Επιτροπή χρησιμοποίησε λανθασμένα το κριτήριο της έκδηλης υπεροχής, με το νόημα ότι προτίμησε το αρχαιότερο ενδιαφερόμενο μέρος αντί του αιτητή, γιατί ο τελευταίος δεν ήταν έκδηλα υπέρτερος στα άλλα δύο κριτήρια.

Η απόφαση και το σκεπτικό της πλειοψηφίας, που έχουν προεκτεθεί, δεν υποστηρίζουν τον ισχυρισμό αυτό, ο οποίος δεν ευσταθεί.

Ο αιτητής κατείχε τη θέση Λογιστικού Λειτουργού Ι από 1η Δεκεμβρίου, 1985, και το ενδιαφερόμενο μέρος τη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου Ι από 1η Δεκεμβρίου, 1973. Οι δύο θέσεις είναι ισότιμες. Η αρχαιότητα του ενδιαφερομένου μέρους είναι πραγματικά πολύ μεγάλη -δώδεκα ολόκληρα χρόνια.

Οι προαγωγές των υπαλλήλων, σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(2), αποφασίζονται από την Επιτροπή, με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα. Η παράγραφος (3) του ίδιου Κανονισμού προβλέπει ότι:-

"(3) Κατά την προαγωγή η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις για τους υποψηφίους και τις συστάσεις του Διευθυντή."

Από τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους φανερώνεται ότι, ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχουν Απολυτήριο Ελληνικού Γυμνασίου. Ο αιτητής έχει και το προσόν Ανώτερης Λογιστικής του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου. Το τελευταίο είναι, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, απαραίτητο προσόν, εκτός για τους υπαλλήλους που υπηρετούσαν στην Επιτροπή στις 31 Μαρτίου, 1982. Δεν είναι προσόν πλεονέκτημα, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας. Δεν συνιστά έκδηλη υπεροχή - (βλ., μεταξύ άλλων, Hadjiioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041, στις σελ. 1046-1047).

Οι συστάσεις του Διευθυντή, ανεξάρτητο νομοθετημένο κριτήριο κρίσεως, ήταν υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους.

Ο αιτητής πρόβαλε, ότι στο Τεκμήριο 3 ο Διευθυντής σύστησε το Χωραττά. Και αν ακόμα τούτο είναι ορθό, το γεγονός παραμένει ότι, στις 14 Μαρτίου, 1991, σύστησε, με αιτιολογία που δεν κλονίστηκε, το ενδιαφερόμενο μέρος και ουδέποτε τον αιτητή. Η σύσταση του Διευθυντή, όπως είναι καταγραμμένη στο πρακτικό της 14ης Μαρτίου, 1991, δεν είναι αντίθετη ή ασύμφωνη με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων. Η σύσταση του Διευθυντή δεν αμφισβητήθηκε από τη μειοψηφία, που υποστήριξε τον αιτητή. Στο σκεπτικό της μειοψηφίας καμιά αναφορά δεν γίνεται στη σύσταση του Διευθυντή.

Η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει, με ενάργεια και επάρκεια, αιτιολογία που είναι νόμιμη και σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων ενώπιον του Δικαστηρίου.

Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της υπόθεσης, με ορθή άσκηση της διακριτικής εξουσίας και ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία