Ευθυμιάδης ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 1411

Διοικητική Πράξη — Βεβαιωτική — Είναι η πράξη που βεβαιώνει προηγούμενη εκτελεστή πράξη — Προνοεί εμμονή της Διοίκησης σε προγενέστερη επιταγή της — Νέα έρευνα αφαιρεί από την πράξη το βεβαιωτικό της χαρακτήρα — Νέα έρευνα είναι θέμα πραγματικό — Γενικά θεωρείται η λήψη υπόψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων — Αίτηση για παροχή άδειας για περίοδο άλλη από εκείνη για την οποία ζητήθηκε στο παρελθόν παρόμοια άδεια, και δεδομένης της διεξαγωγής νέας έρευνας, καθιστά την απόρριψη της νέας αίτησης εκτελεστή διοικητική πράξη.

Ο αιτητής με την προσφυγή του στράφηκε κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να μην εγκρίνουν την αίτηση του ημερομηνίας 22/1/90 για έκδοση άδειας χρήσης μεγαφώνων στα υποστατικά του στους Αγίους Ομολογητές.

Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι η απόφαση που προσβλήθηκε ήταν βεβαιωτική προηγούμενων απορριπτικών αποφάσεων και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή. Περαιτέρω δε ισχυρίστηκαν πως με την μη προσβολή των προηγούμενων απορριπτικών αποφάσεων ο αιτητής τις είχε αποδεχθεί.

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε πως η απόφαση έπασχε λόγω ανεπαρκούς έρευνας, πλάνης περί τα πράγματα και ανεπαρκούς αιτιολογίας, κυρίως γιατί δεν λήφθηκε υπόψη η αθώωση του αιτητή στο ποινικό δικαστήριο στην ποινική υπόθεση που είχε εναντίον του για οχληρία.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

(1) Οι βεβαιωτικές πράξεις δεν έχουν εκτελεστό χαρακτήρα, είναι βεβαιωτικές προηγούμενης εκτελεστής πράξης, που προνοούν απλώς την εμμονή της Διοίκησης σε προγενέστερη επιταγή και δεν δημιουργούν από μόνες τους νομικό αποτέλεσμα. Η νέα έρευνα αφαιρεί το βεβαιωτικό χαρακτήρα πράξης του αυτού περιεχομένου όπως η προηγούμενη. Πότε υπάρχει νέα έρευνα είναι ζήτημα πραγματικό. Θεωρείται όμως γενικά νέα έρευνα η λήψη υπ' όψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων.

Με την υποβολή της τελευταίας αίτησης, έγινε νέα έρευνα και ο Έπαρχος, εκτός από τις προηγούμενες γενικές πληροφορίες από τις αστυνομικές αρχές, πήρε επιπρόσθετες πληροφορίες όσον αφορά την ισχυριζόμενη οχληρία, καθώς επίσης και κατάσταση παραπόνων και καταγγελιών.

Επιπρόσθετα, λειτουργός του Επάρχου διενήργησε επιτόπια έρευνα και προφανώς πήρε συμπληρωματικές πληροφορίες. Ακολούθως διατύπωσε την άποψη ότι προκαλείται οχληρία από τη χρήση των μεγαφώνων και σύστησε την απόρριψη της αίτησης.

Υπό τις περιστάσεις και δεδομένου ότι η τελευταία αίτηση του αιτητή αφορούσε άλλη περίοδο από εκείνη για την οποία ζητήθηκε στο παρελθόν παρόμοια άδεια και δεδομένου ότι διενεργήθηκε νέα έρευνα, η προσβαλλόμενη πράξη δεν μπορεί να θεωρηθεί βεβαιωτική, αλλά αντίθετα, είναι αυτοτελής εκτελεστή πράξη και η προσβολή της έγινε εμπρόθεσμα. Πέραν αυτού, ο αιτητής, με το να μη καταχωρήσει προσφυγή εναντίον των προηγούμενων αρνήσεων, δεν μπορεί να θεωρηθεί, υπό τις περιστάσεις, ότι αποδέχθηκε τις* προγενέστερες απορριπτικές αποφάσεις.

Κατά συνέπεια, οι προδικαστικές ενστάσεις απορρίπτονται.

(2) Εξετάζοντας τα παράπονα του αιτητή, έχω τη γνώμη πως κανένα από αυτά δεν ευσταθεί. Οι καθ' ων η αίτηση προέβησαν σε ενδελεχή έρευνα και δεν περιορίστηκαν στις απόψεις και εισηγήσεις των αστυνομικών αρχών. Αντίθετα λειτουργός του Επάρχου διενέργησε επιτόπια έρευνα και οι καθ' ων η αίτηση προέβησαν και στις δικές τους εκτιμήσεις όσον αφορά το θέμα της οχληρίας. Το γεγονός ότι ο αιτητής αθωώθηκε για την οχληρία στην πιο πάνω ποινική υπόθεση, δεν βοηθά την υπόθεσή του, γιατί η κατηγορούσα αρχή δεν πρόσφερε μαρτυρία εναντίον του, επειδή ο μάρτυρας κατηγορίας που θα αναφέρετο στο θέμα αυτό, απουσίαζε από το Δικαστήριο την ημέρα της ακρόασης.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Pericleous v. Republic (1971) 3 C.L.R. 141-

Lordos Apartotels Limited v. Republic (1974) 3 C.L.R. 471·

Kyprianides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 611·

Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354·

Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054·

Tseriotis v. Republic (1984) 3 C.L.R. 693.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Επάρχου Λευκωσίας να εκδόσει άδεια χρήσης μεγαφώνων στα υποστατικά του στην οδό Ιάσωνος 6, Άγιοι Ομολογητές, Λευκωσία.

Χρ. Κινάνης, για τον αιτητή.

Κλ. Θεοδούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

Ο Δικαστής κ. Χρυσοστομής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να μη εγκρίνουν την αίτηση του ημερ. 22.1.90, για έκδοση άδειας χρήσης μεγαφώνων στα υποστατικά του στην οδό Ιάσωνος 6, Αγίοι Ομολογητές, Λευκωσία και που περιέχεται σε επιστολή ημερ. 24.3.90, είναι εξ ολοκλήρου άκυρη, παράνομη και στερείται έννομου αποτελέσματος.

Η προσφυγή βασίζεται στους ακόλουθους λόγους ακυρότητας:

"α) Η απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο.

β) Η απόφαση στηρίκτηκε πάνω σε πλάνη για τα πραγματικά γεγονότα της αίτησης και πάνω σε λανθασμένη ερμηνεία ή εφαρμογή νόμου.

γ) Η απόφαση λήφθηκε κάτω από υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας.

δ) Οι καθ' ων η αίτηση υπέρβηκαν τα όρια της διακριτικής τους εξουσίας κατά τη λήψη της πιο πάνω απόφασης.

ε) Οι καθ' ων η αίτηση δεν προέβηκαν σε καμμιά ή σε επαρκή έρευνα."

Οι καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση και επικαλούνται τους ακόλουθους νομικούς λόγους:

1. Η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη ή/και στρέφεται εναντίον βεβαιωτικής πράξης ή/και δεν στρέφεται εναντίον εκτελεστής πράξης.

2. Η προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση έχει ληφθεί νόμιμα ή ορθά από τον καθ' ου η Αίτηση μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και της σχετικής νομοθεσίας, και μάλιστα του Ποινικού Κώδικα και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου, μετά από τη δέουσα έρευνα και είναι ορθά ή/και νόμιμα ή/και αρκετά ή/και από τον οικείο φάκελο ή/και κάτω από τις περιστάσεις αιτιολογημένη.

Ένας άλλος νομικός λόγος που οι καθ' ων η αίτηση επικαλέσθηκαν, αποσύρθηκε με τη γραπτή αγόρευση της δικηγόρου τους.

Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης επιχείρησης γνωστής σαν μπυραρία Babylon, που βρίσκεται στην πιο πάνω αναφερόμενη διεύθυνση. Στο παρελθόν ο αιτητής αποτάθηκε για άδεια χρήσης ή λειτουργίας μεγαφώνων, αλλά το αίτημα του απορρίφθηκε, γιατί το υποστατικό του βρίσκεται σε πυκνοκατοικημένη περιοχή και προκαλείται οχληρία. Σχετικές είναι οι επιστολές που απευθύνθηκαν σ' αυτόν, ημερ. 14.2.89 και 22.3.89, που βρίσκονται στο φάκελο της υπόθεσης, Τεκμήριο 1.

Παρά την προηγούμενη άρνηση, στις 4.5.88 χορηγήθηκε στον αιτητή τέτοια άδεια για περιορισμένη, όμως, χρονική περίοδο και συγκεκριμένα από τις 4.5.88 μέχρι 30.10.88.

Στις 22.1.90 ο αιτητής υπόβαλε νέα αίτηση, η οποία εξετάστηκε τόσο από την Αστυνομία όσο και από το Γραφείο Επάρχου Λευκωσίας. Από την εξέταση αυτή διαπιστώθηκε ότι το υποστατικό βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και προκαλείται οχληρία στους περιοίκους από τη λειτουργία μεγαφώνων. Η αίτηση του αιτητή υποβλήθηκε για απόφαση μαζί με άλλες αιτήσεις και απορρίφθηκε, γιατί το υποστατικό του αιτητή βρίσκεται σε πυκνοκατοικημένη περιοχή και προκαλείται οχληρία. Οι καθ' ων η αίτηση πληροφόρησαν σχετικά τον αιτητή με επιστολή τους ημερ. 24.3.90.

Σαν αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.

Όσον αφορά την προδικαστική ένσταση, πως η προσφυγή στρέφεται εναντίον βεβαιωτικής πράξης και επομένως είναι εκπρόθεσμη, η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκε πως η επίδικη απόφαση και η αιτιολογία της είναι πανομοιότυπη με προηγούμενη απόφαση του ιδίου διοικητικού οργάνου σε προηγούμενες αιτήσεις του αιτητή, τις οποίες ο αιτητής δεν έχει προσβάλει με προσφυγή και συνεπώς, τις έχει αποδεχθεί. Επίσης ισχυρίστηκε πως ο αιτητής, με τη νέα αίτησή του, δεν υπόβαλε οποιοδήποτε νέο στοιχείο. Προς υποστήριξη της εισήγησης της αναφέρθηκε στις υποθέσεις Savvas Pericleous v. Republic (Minister of Finance) (1971) 3 C.L.R. 141 και Lordos Apartotels Limited v. Republic (Official Receiver and Registrar) (1974) 3 C.L.R. 471.

Ο δικηγόρος του αιτητή, σε απάντηση, ανάφερε, μεταξύ άλλων, πως οι άδειες αυτές εκδίδονται για περιορισμένη χρονική διάρκεια και πως η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά διαφορετική χρονική περίοδο και αναφέρεται σε διαφορετικό αιτιολογικό. Επίσης ισχυρίστηκε πως έγινε νέα έρευνα. Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί αποδοχής από μέρους του αιτητή, ο δικηγόρος του ανάφερε ότι ο αιτητής ουδέποτε αποδέχθηκε την προσβαλλόμενη απόφαση ή οποιαδήποτε προγενέστερη και ότι η μη καταχώρηση προσφυγής το 1989, ουδόλως εξυπακούει αποδοχή της απορριπτικής απόφασης.

Οι βεβαιωτικές πράξεις δεν έχουν εκτελεστό χαρακτήρα, είναι βεβαιωτικές προηγούμενης εκτελεστής πράξης, που προνοούν απλώς την εμμονή της Διοίκησης σε προγενέστερη επιταγή και δεν δημιουργούν από μόνες τους νομικό αποτέλεσμα. (Βλ. Αίτηση Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας, του Τσάτσου, 3η έκδοση, σελ. 131-132, Kyprianides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 611, Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354, Pieris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1054 και Tseriotis v. Republic (1984) 3 C.L.R. 693). Στην απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας αρ. 207/1931, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας 1931, σελ. 632, αποφασίστηκε, πως η προσβαλλόμενη πράξη που εκδόθηκε για το ίδιο αντικείμενο όπως και η προηγούμενη πράξη, δεν αποτελεί επανάληψη της παλιάς πράξης, διότι δεν αφορούσε το αυτό σχολικό έτος και επειδή η άδεια που ζητήθηκε ανανεώνεται κάθε χρόνο, αποτελεί χωριστή αυτοτελή πράξη και δεν θεωρείται βεβαιωτική. Επίσης, στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, Τόμος Α(ΙΙ), 1937, σελ. 60, αρ. 422/1937, αποφασίστηκε πως νέα έρευνα αφαιρεί το βεβαιωτικό χαρακτήρα πράξης του αυτού περιεχομένου όπως η προηγούμενη.

Πότε υπάρχει νέα έρευνα αναφέρεται στο Δίκαιο των Διοικητικών Διαφορών του Στασινόπουλου, 4η έκδοση, στη σελ. 176:

"Πότε υπάρχει νέα έρευνα, είναι ζήτημα πραγματικόν. Θεωρείται όμως γενικώς νέα έρευνα ή λήψις υπ' όψιν νέων ουσιωδών νομικών ή πραγματικών στοιχείων, κρίνεται δε αυστηρώς το χρησιμοποιηθέν νέον υλικόν, διότι δεν πρέπει ο απολέσας την προθεσμίαν διά την προσβολήν μιας εκτελεστής πράξεως, να δύναται να καταστρατηγή την προθεσμίαν ταύτην διά της δημιουργίας νέας πράξεως, η οποία εξεδόθη κατ' επίφασιν μεν κατόπιν νέας ερεύνης, κατ' ουσίαν όμως επί τη βάσει των αυτών στοιχείων. Ούτω, δεν θεωρείται νέα έρευνα η παραπομπή της υποθέσεως εκ νέου εις συμβούλιον, προς εξέτασιν από νομικής αποκλειστικώς πλευράς ή η παραπομπή προς γνωμάτευσιν εις το νομικόν συμβούλιον ή η επίκλησις άλλης νομικής διατάξεως εκτός εκείνης εφ ης είχε στηριχθή η αρχική πράξις, εφ' όσον δεν γίνεται επίκλησις και νέων πραγματικών στοιχείων.

Νέα έρευνα υπάρχει ιδίως εάν, προ της εκδόσεως της νεωτέρας πράξεως, λαμβάνη χώραν εξέτασις στοιχείων κρίσεως νεωστί προκυπτόντων ή προϋπαρχόντων μεν αλλά τέως αγνώστων, άτινα νυν λαμβάνονται προσθέτως διά πρώτην φοράν υπ' όψιν. Ομοίως, νέαν έρευναν συνιστά η διενέργεια αυτοψίας ή η συλλογή συμπληρωματικών επί της υποθέσεως πληροφοριών."

Οι άδειες χρήσεως μεγαφώνων εκδίδονται για ορισμένη χρονική περίοδο και υπό όρους. Η περίοδος αυτή είναι περίοδος ενός χρόνου ή ολιγότερη. Για το 1989 ο αιτητής υπόβαλε αίτηση για έκδοση άδειας για ένα χρόνο και η αίτησή του απορρίφθηκε. Το 1988 του δόθηκε από τις 4.5.88 - 30.10.88. Στις 22.1.90, που ο αιτητής υπόβαλε την τελευταία αίτησή του, δεν προσδιόρισε το χρόνο για τον οποίο ζητούσε την άδεια και το αίτημα του απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Πέραν αυτού, με την υποβολή της τελευταίας αίτησης, έγινε νέα έρευνα και ο Έπαρχος, εκτός από τις προηγούμενες γενικές πληροφορίες από τις αστυνομικές αρχές, πήρε επιπρόσθετες πληροφορίες όσον αφορά την ισχυριζόμενη οχληρία, καθώς επίσης και Κατάσταση παραπόνων και καταγγελιών. (Βλ. Κυανούν 15-12).

Επιπρόσθετα, λειτουργός του Επάρχου διενέργησε επιτόπια έρευνα και προφανώς πήρε συμπληρωματικές πληροφορίες. Ακολούθως διατύπωσε την άποψη ότι προκαλείται οχληρία από τη χρήση των μεγαφώνων και σύστησε την απόρριψη της αίτησης. (Βλ. έκθεση ημερ. 9.2.90, κυανούν 5 στο φάκελο).

Υπό τις περιστάσεις και δεδομένου ότι η τελευταία αίτηση του αιτητή αφορούσε άλλη περίοδο από εκείνη για την οποία ζητήθηκε στο παρελθόν παρόμοια άδεια και δεδομένου ότι διενεργήθηκε νέα έρευνα, η προσβαλλόμενη πράξη δεν μπορεί να θεωρηθεί βεβαιωτική, αλλά αντίθετα, είναι αυτοτελής εκτελεστή πράξη και η προσβολή της έγινε εμπρόθεσμα. Πέραν αυτού, ο αιτητής, με το να μη καταχωρήσει προσφυγή εναντίον των προηγούμενων αρνήσεων, δεν μπορεί να θεωρηθεί, υπό τις περιστάσεις, ότι αποδέχθηκε τις προγενέστερες απορριπτικές αποφάσεις.

Κατά συνέπεια, οι προδικαστικές ένστάσεις απορρίπτονται.

Στη γραπτή του αγόρευση ο δικηγόρος του αιτητή περιόρισε τους λόγους ακυρότητας και υποστήριξε την άποψη πως η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί για δυο βασικά λόγους:

(α) Πλάνη περί τα πράγματα - ανεπαρκής αιτιολογία, που είναι αντίθετη με τα στοιχεία του φακέλου.

(β) Ελλειπής και ανεπαρκής έρευνα - εξέταση της αίτησης σωρευτικά μαζί με άλλες.

Αναπτύσσοντας την επιχειρηματολογία του, ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρθηκε στην ποινική υπόθεση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας αρ. 29521/89 εναντίον του αιτητή για οχληρία, όπου ο αιτητής αθωώθηκε και υποστήριξε την άποψη ότι ο ισχυρισμός περί οχληρίας παραμένει ατεκμηρίωτος και αναληθής. Όσον αφορά την αιτιολογία εισηγήθηκε πως, αυτή είναι πεπλανημένη και έρχεται σε σαφή αντίθεση με τα στοιχεία του φακέλου ή με τη δικαστική απόφαση στην πιο πάνω ποινική υπόθεση. Επίσης, ισχυρίστηκε πως η έρευνα ήταν ελλειπής και ανεπαρκής και ότι η αίτηση εξετάστηκε σωρευτικά μαζί με άλλες.

Η εξουσία του Επάρχου να εκδίδει άδειες χρήσης μεγαφώνων, απορρέει από το άρθρο 187(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Το άρθρο αυτό δίδει στον Έπαρχο διακριτική ευχέρεια, η οποία πρέπει να ασκείται σύμφωνα με το Νόμο και το Διοικητικό Δίκαιο.

Εξετάζοντας τα παράπονα του αιτητή, έχω τη γνώμη πως κανένα από αυτά δεν ευσταθεί. Οι καθ' ων η αίτηση προέβησαν σε ενδελεχή έρευνα και δεν περιορίστηκαν στις απόψεις και εισηγήσεις των αστυνομικών αρχών. Αντίθετα λειτουργός του Επάρχου διενέργησε επιτόπια έρευνα και οι καθ' ων η αίτηση προέβησαν και στις δικές τους εκτιμήσεις όσον αφορά το θέμα της οχληρίας. Το γεγονός ότι ο αιτητής αθωώθηκε για την οχληρία στην πιο πάνω ποινική υπόθεση, δεν βοηθά την υπόθεση του, γιατί η κατηγορούσα αρχή δεν πρόσφερε μαρτυρία εναντίον του, επειδή ο μάρτυρας κατηγορίας που θα αναφέρετο στο θέμα αυτό, απουσίαζε από το Δικαστήριο την ημέρα της ακρόασης.

Η αιτιολογία που δόθηκε για την απόρριψη ούτε πεπλανημένη είναι, ούτε έρχεται σε αντίθεση με τα στοιχεία του φακέλου ή τη δικαστική απόφαση που αναφέρθηκε πιο πάνω. Επίσης, γίνεται καθαρό από το πρακτικό της 10.3.90, πως η αιτιολογία είναι η ίδια όπως και προηγουμένως. Ο λόγος της απόρριψης ήταν πάντα πως το υποστατικό του αιτητή βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και προκαλείται οχληρία. Είναι μόνο στην απορριπτική επιστολή της 24.3.90, που αναφέρεται μόνο η οχληρία. Η αιτιολογία που δόθηκε είναι επαρκής, υποστηρίζεται από το περιεχόμενο του φακέλου και είναι εύλογα επιτρεπτή.

Ο ισχυρισμός περί σωρευτικής εξέτασης της αίτησης του αιτητή μαζί με άλλες αιτήσεις και πάλι δεν ευσταθεί. Από τα πρακτικά ημερ. 10.3.90 (κυανούν 5 στο φάκελο), είναι φανερό πως κάθε περίπτωση εξετάστηκε χωριστά και δεν πάρθηκε μια απόφαση σωρευτικά για όλες τις αιτήσεις που εξετάστηκαν εκείνη την ημέρα.

Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίπτεται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία