|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 1355
16 Απριλίου, 1992
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΥΡΟΥΛΛΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 18/90).
Δήμοι — Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Ο περί Δήμων Νόμος τον 1985 (Ν. 111/85) — Άρθρο 53(1) — Δεν απαιτείται όπως τα Σχέδια Υπηρεσίας εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο — Απαιτείται έγκριση στην περίπτωση που τα σχέδια αυτά εφαρμοστούν για θέσεις στη Δημοτική υπηρεσία των οποίων ο συγκεκριμένος αριθμός θα φαίνεται στον Τακτικό Προϋπολογισμό — Αυτό που εγκρίνεται είναι οι Κανονισμοί του Δημοτικού Συμβουλίου που αναφέρονται στα Σχέδια Υπηρεσίας.
Ο κυριότερος ισχυρισμός της αιτήτριας στην προσφυγή της αυτή κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διοικητικού Λειτουργού 1ης Τάξεως ήταν ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης δεν ήταν έγκυρο γιατί σύμφωνα με τον περί Δήμων Νόμο (Άρθρο 53) θα έπρεπε απαραίτητα για να τεθεί σε εφαρμογή να ετύγχανε προηγούμενης έγκρισής του από το Υπουργικό Συμβούλιο καθώς και δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα.
Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκαν ότι δεν απαιτείτο ούτε έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο ούτε δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα, ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας ήταν έγκυρο και ότι η αιτήτρια στερείτο εννόμου συμφέροντος προσβολής της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί δεν κατείχε τα προσόντα που απαιτούνταν από αυτό για την προαγωγή στην επίδικη θέση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε ότι:
Είναι φανερό από το λεκτικό της πιο πάνω νομοθετικής διάταξης ότι δεν απαιτείται όπως τα Σχέδια Υπηρεσίας εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά μόνο ότι η τέτοια έγκριση χρειάζεται για την εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας για θέσεις στη Δημοτική υπηρεσία των οποίων ο συγκεκριμένος αριθμός θα φαίνεται στον Τακτικό Προϋπολογισμό. Αυτό που πρέπει να εγκριθεί είναι οι Δημοτικοί Κανονισμοί οι οποίοι αφορούν το Προσωπικό του Δήμου. Τους Κανονισμούς αυτούς τους εκδίδει το Δημοτικό Συμβούλιο αφού εγκριθούν από το Υπουργικό Συμβούλιο. Οι Κανονισμοί οι οποίοι αναφέρονται, στα Σχέδια Υπηρεσίας είναι οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Κανονισμοί του Δήμου Λευκωσίας του 1976 (Κ.Δ.Π.) 11/77 που δημοσιεύτηκαν στο Παράρτημα Τρίτο της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας. Ο δε Κανονισμός 16 ο οποίος αναφέρεται στα Σχέδια Υπηρεσίας προβλέπει ότι τα γενικά καθήκοντα, η μισθοδοτική κλίμακα και οι ευθύνες μιας θέσεως και για την κατοχή αυτής απαιτούμενα προσόντα καθορίζονται σε Σχέδια Υπηρεσίας τα οποία μπορεί να προνοούν ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής και την επιτυχία των υποψήφιων σε διαγωνισμό. Πουθενά δε ο Κανονισμός αυτός δεν αναφέρει ότι τα τέτοια σχέδια πρέπει να εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Οι Κανονισμοί αυτοί προϋπήρχαν του Νόμου του 1985. Σύμφωνα δε με το Άρθρο 140(3) του Ν. 111/85, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 25/86, οι περί Δήμων Κανονισμοί που εξεδόθησαν δυνάμει των διατάξεων των καταργηθέντων περί Δήμων Νόμων του 1964-1984 λογίζονται ότι εξεδόθησαν δυνάμει των διατάξεων του νέου Νόμου.
Έχοντας δε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Σχέδιο με βάση του οποίου έγινε η προαγωγή είναι έγκυρο, η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον εφόσον δεν ικανοποιούσε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο αυτό προσόντα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ρωμανού και Άλλος ν. Δήμου Λευκωσίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3183.
Κοσμά ν. Δήμος Λευκωσίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 435·
Χατζηπαύλου ν. Α.Η.Κ. (1991) 3 Α.Α.Δ. 11·
Makris v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1103·
Economides v. Republic (1962) 3 C.L.R. 506.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Λευκωσίας να προαγάγει το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Διοικητικού Λειτουργού 1ης Τάξης, αντί της αιτήτριας.
Στ. Κιττής, για την αιτήτρια.
Κ. Μιχαηλίδης, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Πρόεδρος κ. Α. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της προαγωγής στη θέση Διοικητικού Λειτουργού 1ης Τάξεως του Τάκη Κουτσουπίδη, στη συνέχεια το ενδιαφερόμενο μέρος, αντί αυτής, όπως επίσης το μέρος της απόφασης με το οποίο αυτός προάχθηκε αναδρομικά και σε χρόνο κατά το οποίο ούτε καν υπήρχε η θέση, δηλαδή την 1 Μαρτίου 1989.
Η αιτήτρια προσελήφθηκε στην Υπηρεσία του καθ' ου η αίτηση Δήμου την 1 Δεκεμβρίου 1984 ως Διοικητικός Λειτουργός, δυνάμει Σχεδίων Υπηρεσίας τα οποία όπως αναφέρονται στην αίτηση "ενεκρίθησαν σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Νόμος αρ. 111 του 1985)". Το ενδιαφερόμενο μέρος προσλήφθηκε στην Υπηρεσία του Δήμου στις 18 Μαΐου 1960 και προάχθηκε στη θέση Διοικητικού Λειτουργού από την 1 Ιουνίου 1977.
Στον Προϋπολογισμό του Δήμου για το έτος 1989 υπήρχε πρόνοια για τη δημιουργία μιας θέσης Διοικητικού Λειτουργού 1ης Τάξεως σαν θέσης προαγωγής. Κατά τη συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου στις 11 Οκτωβρίου 1989, η Επιτροπή Προσωπικού αποφάσισε ομόφωνα και εισηγήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο την υιοθέτηση και έγκριση του Σχεδίου Υπηρεσίας για την προσβαλλόμενη θέση όπως τούτο ισχύει στη Δημόσια Υπηρεσία με την εξαίρεση από τις προβλεπόμενες εξετάσεις του ενδιαφερόμενου μέρους για το λόγο ότι προάχθηκε στη θέση Διοικητικού Λειτουργού με βάση το παλιό Σχέδιο Υπηρεσίας το οποίο δεν πρόβλεπε τέτοια εξέταση. Προβλέπετο δε επταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Διοικητικού Λειτουργού από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία πάνω στην κλίμακα Α10. Το δε Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε το νέο σχέδιο στη συνεδρία του που ακολούθησε τη συνεδρία της Επιτροπής Προσωπικού.
Η Επιτροπή Προσωπικού κατά τη συνεδρία της, στις 21 Οκτωβρίου 1989 αφού μελέτησε όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, τις εμπιστευτικές εκθέσεις, τους προσωπικούς φακέλους, τις γραπτές και προφορικές απόψεις του Δημοτικού Γραμματέως, ως αρμοδίου Τμηματάρχη, έκρινε βάσει τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους ήτοι αξία, προσόντα και αρχαιότητα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο μόνος υποψήφιος για προαγωγή στη προσβαλλομένη θέση μια και οι άλλοι αποκλείονταν λόγω έλλειψης του προσόντος της επταετούς υπηρεσίας, και αποφάσισε όπως εισηγηθεί εις το Δημοτικό Συμβούλιο την προαγωγή του.
Το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 26 Οκτωβρίου 1989 αφού μελέτησε όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία ενέκρινε τις εισηγήσεις της Επιτροπής Προσωπικού και αποφάσισε όπως προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στην προσβαλλομένη θέση. (Παράρτημα 8).
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν είναι έγκυρο γιατί σύμφωνα με τον περί Δήμων Νόμο και συγκεκριμένα με το Άρθρο 53 ένα Σχέδιο Υπηρεσίας για να τεθεί σε εφαρμογή για τους σκοπούς της Δημόσιας Υπηρεσίας του συγκεκριμένου Δήμου θα πρέπει απαραίτητα να τύχει προηγούμενης έγκρισης του από το Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύσεως στην Επίσημη Εφημερίδα.
Εκτός της ακυρώτητας του Σχεδίου Υπηρεσίας για τον πιο πάνω λόγο, προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει διότι, τόσο από το περιεχόμενο του Σχεδίου Υπηρεσίας, όσο και από την όλη συμπεριφορά του, καθ' ου η αίτηση Δήμου, αυτοί ενέργησαν με πρόθεση τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου και κατά δυσμενή διάκριση προς την αιτήτρια και άλλους συναδέλφους του, οι οποίοι άλλως και/ή με βάση τα υφιστάμενα Σχέδια Υπηρεσίας αναφορικά προς τη θέση Διοικητικού Λειτουργού τα οποία είχαν εγκριθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, θα δικαιούνταν να είναι υποψήφιοι για προαγωγή στην πιο πάνω θέση. Με τα νέα όμως Σχέδια Υπηρεσίας, αποκλείσθηκαν όλοι οι άλλοι νομιμοποιούμενοι υπάλληλοι του Δήμου, ενώ όλες οι πρόνοιες του Σχεδίου προσαρμόσθηκαν πλήρως προς τα προσόντα που διέθετε το ενδιαφερόμενο μέρος, καθιστώντας έτσι την απόφαση παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή κατά άλλο τρόπο παραβιάζουσα τις αρχές δικαίου. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς για δυσμενή διάκριση και εύνοια προς το ενδιαφερόμενο μέρος λόγω των όρων που τέθηκαν στο Σχέδιο Υπηρεσίας θα μπορούσε να λεχθεί εδώ ότι αυτό διατυπώθηκε ύστερα από συνεννόηση με την Υπηρεσία Προσωπικού και Διοικήσεως με τρόπο που να συμφωνεί με το Σχέδιο Υπηρεσίας αντίστοιχων θέσεων στη Δημόσια Υπηρεσία με μόνη διαφορά τον όρο με τον οποίο εξαιρούνται από εξετάσεις οι ήδη υπηρετούντες πράγμα όχι ασύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις και σύμφωνο με τη Συλλογική Σύμβαση.
Είναι η θέση του καθ' ου η αίτηση Δήμου ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι έγκυρο γιατί δεν χρειάζεται η προηγούμενη έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου ή δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα και ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε την αρχή της ισότητας πλήττει, ούτε δημιουργεί άνιση μεταχείριση εις βάρος της αιτήτριας. Και ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος και δεν δύναται να προσβάλλει την προαγωγή αυτή και την αναδρομικότητα της.
Το πρωταρχικό θέμα το οποίο εγείρεται στην παρούσα προσφυγή είναι κατά πόσο το Σχέδιο Υπηρεσίας με βάση το οποίο έγινε η προσβαλλόμενη προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους είναι έγκυρο, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον να προχωρήσει εφόσον δεν διέθετε το απαιτούμενο από το Σχέδιο αυτό προσόν της επταετούς τουλάχιστον υπηρεσίας στη θέση Διοικητικού Λειτουργού από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην κλίμακα Α10.
Το Άρθρο 53(1) του Νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:
"Το συμβούλιον κέκτηται εξουσίαν όπως, τη εγκρίσει του Υπουργικού Συμβουλίου, εφαρμόζη σχέδια υπηρεσίας διά τας θέσεις της δημοτικής υπηρεσίας των οποίων ο συγκεκριμένος αριθμός θα εμφαίνεται εις τον τακτικόν προϋπολογισμόν του δήμου με την αντίστοιχον δι' εκάστην θέσιν μισθολογικήν κλίμακα."
Είναι φανερό από το λεκτικό της πιο πάνω νομοθετικής διάταξης ότι δεν απαιτείται όπως τα Σχέδια Υπηρεσίας εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά μόνο ότι η τέτοια έγκριση χρειάζεται για την εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας για θέσεις στη Δημοτική υπηρεσία των οποίων ο συγκεκριμένος αριθμός θα φαίνεται στον Τακτικό Προϋπολογισμό. Αυτό που πρέπει να εγκριθεί είναι οι Δημοτικοί Κανονισμοί οι οποίοι αφορούν το Προσωπικό του Δήμου. Τους Κανονισμούς αυτούς τους εκδίδει το Δημοτικό Συμβούλιο αφού εγκριθούν από το Υπουργικό Συμβούλιο. Οι Κανονισμοί οι οποίοι αναφέρονται στα Σχέδια Υπηρεσίας είναι οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Κανονισμοί του Δήμου Λευκωσίας του 1976 (Κ.Δ.Π.) 11/77 που δημοσιεύτηκαν στο Παράρτημα Τρίτο της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας. Ο δε Κανονισμός 16 ο οποίος αναφέρεται στα Σχέδια Υπηρεσίας προβλέπει ότι τα γενικά καθήκοντα, η μισθοδοτική κλίμακα και οι ευθύνες μιας θέσεως και για την κατοχή αυτής απαιτούμενα προσόντα καθορίζονται σε Σχέδια Υπηρεσίας τα οποία μπορεί να προνοούν ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής και την επιτυχία των υποψήφιων σε διαγωνισμό. Πουθενά δε ο Κανονισμός αυτός δεν αναφέρει ότι τα τέτοια σχέδια πρέπει να εγκρίνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Οι Κανονισμοί αυτοί προϋπήρχαν του Νόμου του 1985. Σύμφωνα δε με το Άρθρο 140(3) του οποίου όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο αρ. 25 του 1986, οι περί Δήμων Κανονισμοί που εξεδόθησαν δυνάμει των διατάξεων των καταργηθέντων περί Δήμων Νόμων του 1964-1984 λογίζονται ότι εξεδόθησαν δυνάμει των διατάξεων του νέου Νόμου.
Στις υποθέσεις Ρωμανού και άλλων ν. Δήμος Λευκωσίας, Προσφυγές αρ. 410/88 και 488/88, η απόφαση δόθηκε στις 29 Αυγούστου 1990 και στην υπόθεση Δήμητρα Κοσμά ν. Δήμος Λευκωσίας, Προσφυγή αρ. 497/89, η απόφαση δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1991, αποφασίστηκε ότι για να εγκριθεί ένα Σχέδιο Υπηρεσίας από το Δήμο Λευκωσίας δεν απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου. Στην υπόθεση Κοσμά λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Ως προς το λόγο ακυρώσεως που ισχυρίζεται η αιτήτρια ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας για τη θέση είναι άκυρο, διότι δεν εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και δεν κατατέθηκε στη Βουλή, σύμφωνα με τον περί Δήμων Νόμο του 1985 (Νόμος Αρ. 19 του 1985), θα πρέπει να λεχθεί ότι οι Κανονισμοί που αναφέρονται στα Σχέδια Υπηρεσίας είναι οι περί Δημοτικής Υπηρεσίας Κανονισμοί του Δήμου Λευκωσίας 1976, Κ.Δ.Π. 11/77. Ο Κανονισμός 16 που αναφέρεται στα Σχέδια Υπηρεσίας δεν προβλέπει έγκριση των Σχεδίων Υπηρεσίας από το Υπουργικό Συμβούλιο. Σύμφωνα δε με το άρθρο 140(3) του περί Δήμων 1985 Νόμου (111/85) όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο αρ. 25 του 1986, οι περί Δήμων Κανονισμοί που εκδόθησαν δυνάμει των διατάξεων των καταργηθέντων Νόμων λογίζονται ως εκδοθέντες δυνάμει των διατάξεων του νέου Νόμου. Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας ημερομηνίας 11 Ιανουαρίου 1990, στην προσφυγή αρ. 927/88, Χατζηπαύλου ν. A.H.K".
Γενικότερα όμως και στην υπόθεση Makris v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1103, αποφασίστηκε· ότι παρόλο που η δημοσίευση των Σχεδίων Υπηρεσίας στην Επίσημη Εφημερίδα είναι επιθυμητό, αυτό δεν είναι απαραίτητο για την εγκυρότητα τους. (Βλέπε Economides v. The Republic (1962) 3 C.L.R. 506, στις σελίδες 516-517.)
Έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα με βάση το λεκτικό του Άρθρου 53 του Νόμου, των σχετικών Κανονισμών και τη νομολογία που ερμήνευσε τις νομοθετικές αυτές διατάξεις, ότι δεν απαιτείται η έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου ως προϋπόθεση διά την εγκυρότητα ενός Σχεδίου Υπηρεσίας, με το αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι το Σχέδιο με βάση του οποίου έγινε η προαγωγή είναι έγκυρο, η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον εφόσον δεν ικανοποιούσε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο αυτό προσόντα.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς όμως διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.