ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
SAVVAS PETROU ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1967) 3 CLR 40
THEOFANIS HJISAVVA & ANOTHER ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1967) 3 CLR 155
ATHOS G. GEORGHIADES AND OTHERS ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1967) 3 CLR 653
CHARALAMBOS GEORGHIADES AND ANOTHER ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1970) 3 CLR 257
COSTAS HADJICONSTA-NTINOU AND OTHERS ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1973) 3 CLR 65
ANDREOU ν. REPUBLIC (1979) 3 CLR 379
REPUBLIC & ANOTHER ν. ARISTOTELOUS (1982) 3 CLR 497
SMYRNIOS ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 124
CHRISTOUDIAS ν. REPUBLIC (1984) 3 CLR 657
FRANGOULLIDES AND ANOTHER ν. P.S.C. (1985) 3 CLR 1680
AVRAAM ν. REPUBLIC (1986) 3 CLR 2321
Papaleontjou Georghios ν. Andreas Karageorghis and Another (1987) 3 CLR 211
REPUBLIC ν. PANAYIOTIDES (1987) 3 CLR 1081
ANDRONIKOU & OTHERS ν. REPUBLIC (1987) 3 CLR 1237
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1992) 4 ΑΑΔ 1106
27 Μαρτίου, 1992
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΠΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 711/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Σχέδια Υπηρεσίας — Η ερμηνεία και εφαρμογή τους ανάγεται στη σφαίρα εξουσιών της ΕΔΥ και το Δικαστήριο δεν δίδει σε αυτά διαφορετική ερμηνεία εφόσον η ερμηνεία της ΕΔΥ ήταν λογικά εφικτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη — Η απόφαση Μυτίδης ν. Δημοκρατίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συνεντεύξεις — Θέσεις πρώτου διορισμού — Οι προσωπικές συνεντεύξεις ενέχουν μεγαλύτερη αξιολογική σημασία στις θέσεις αυτές.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Συνεντεύξεις — Αξιολογήσεις του παρισταμένου σ' αυτές αξιωματούχου της διοίκησης — Δεν ενέχουν τη σημασία ούτε εξισώνονται προς τις συστάσεις του Τμηματάρχη βάσει του Άρθρου 44(3) του Ν. 33/67 — Η ΕΔΥ δεν έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει οποιαδήποτε απόκλιση από αυτές τις αξιολογήσεις.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Καθήκον της ΕΔΥ η επιλογή του καταλληλότερου, υπό τις περιστάσεις και σύμφωνα με το δίκαιο, υποψήφιου (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.α. ν. ΕΔΥ και Nicos Smyrnios v. P.S.C.).
Ο αιτητής ζήτησε με την προσφυγή την ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερομένου μέρους, αντ' αυτού, στη μόνιμη θέση Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, 2ης Τάξης. Καίριο ήταν το ζήτημα της κατοχής του πλεονεκτήματος της πείρας που δεν πιστώθηκε στον αιτητή όπως και στους υπόλοιπους υποψηφίους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ασχολήθηκε εκτεταμένα και έκαμε ενδελεχή και σοβαρή έρευνα σχετικά με το ζήτημα της κατοχής του πλεονεκτήματος από τον αιτητή. Τούτο καθίσταται φανερό από την όλη διαδικασία που ακολούθησε.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Μυτίδης ν. Δημοκρατίας το Δικαστήριο αποφάνθηκε πως δεν έχει δικαιοδοσία να ερμηνεύει τα Σχέδια Υπηρεσίας και να αποφασίζει κατά πόσον ο αιτητής έχει τα απαιτούμενα προσόντα. Επίσης, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανάγεται στη σφαίρα εξουσιών της Επιτροπής και το Δικαστήριο, κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίνει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία ήταν λογικά εφικτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη. Εν προκειμένω η ερμηνεία που δόθηκε από την ΕΔΥ στο σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν συνέτρεξε υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτκής εξουσίας της Επιτροπής.
2. Η επίδικη θέση ήταν πρώτου διορισμού. Η σημασία των συνεντεύξεων για την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού είναι μεγαλύτερη. Οι συνεντεύξεις ενέχουν μεγαλύτερη σημασία ως στοιχεία κρίσεως της καταλληλότητας των υποψηφίων στις θέσεις αυτές, όπου η προσωπικότητα και οι ικανότητες των υπαλλήλων αποτελούν σημαντικές ιδιότητες.
Στις συνεντεύξεις στην παρούσα υπόθεση, τόσο η Επίσημος Παραλήπτης και Έφορος, όσο και η Επιτροπή υπέβαλαν στους υποψηφίους ερωτήσεις σε γενικά θέματα και κυρίως σε θέματα που αφορούσαν τα καθήκοντα της θέσης. Το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκε, τόσο από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο όσο και από την Επιτροπή, σαν εξαίρετη, ενώ ο αιτητής κρίθηκε εξαίρετος από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο και πάρα πολύ καλός από την Επιτροπή.
3. Η Επιτροπή δεν είχε υποχρέωση να αιτιολογήσει οποιαδήποτε απόκκλισή της από την αξιολόγηση της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, κι αυτό γιατί οι απόψεις που εκφράζονται από αξιωματούχο της διοίκησης, ο οποίος συμμετέχει στις συνεντεύξεις, δεν ενέχουν τη σημασία και ούτε εξισώνονται με τις συστάσεις του Τμηματάρχη, που υποβάλλονται βάσει του Άρθρου 44(3) του Ν. 33/67.
4. Είναι καθήκον της Επιτροπής να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για μια θέση, έχοντας υπόψη το σύνολο των περιστάσεων, το νόμο και τις αρχές του διοικητικού δικαίου.
5. Η Επιτροπή συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, τα ευρήματα της Τμηματικής και την εκτίμηση στις συνεντεύξεις και συζήτησε εκτεταμένα ορισμένες πτυχές του θέματος. Η αιτιολογία της προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους κρίνεται εύλογα επιτρεπτή για το διορίζον όργανο.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Mytides v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 737·
Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60·
Frangoullides & Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1680·
Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211·
Δημοκρατία ν. Κυπρή (1989) 3(A) Α.Α.Δ. 2600·
Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 250·
Ηλιάδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 479·
Λύωνας και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038·
Christoudias v. Republic (1984) 3 C.L.R. 657·
Avraam v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2321·
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081·
Andronikou & Others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1237·
Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1989) 3(A) Α.Α.Δ. 2789·
Ιωνά και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1775·
Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318·
Smyrnios v. P.S.C. (1983) 3 C.L.R. 124.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία διόρισε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου 2ης Τάξης αντί του αιτητή.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Γ. Φράγκου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Χρυσοστομής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 6/7/1990 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία διόρισε τη Στάλω Παπαϊωάννου στη μόνιμη θέση Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου 2ης Τάξης (Τακτ. Προϋπολογισμός) Τμήμα Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου από τις 2/7/1990 αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Στις 16.5.89 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας, ζήτησε την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου (Παράρτημα 1 στην ένσταση).
Η θέση ήταν πρώτου διορισμού, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 26.5.89 και υποβλήθηκαν συνολικά 30 αιτήσεις.
Αφού ακολουθήθηκε η προνοούμενη από το Ν. 33/67 διαδικασία για την πλήρωση της, το θέμα επιλήφθηκε η αρμόδια Τμηματική Επιτροπή. Η Τμηματική Επιτροπή, που συνήλθε στις 17.7.89, κάλεσε τους υποψήφιους που πληρούσαν τα Σχέδια Υπηρεσίας, σε προφορική εξέταση. Στη συνέχεια έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, τα προσόντα, την πείρα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, την απόδοση εκάστου υποψηφίου στην Αγγλική γλώσσα, την προσωπικότητα και την επίδοση τους κατά την προφορική εξέταση. Κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων, η Τμηματική, αφού έλαβε υπόψη της ότι κανένας υποψήφιος δεν κατείχε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας, που προνοούσε ότι "Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα", σύστησε ομόφωνα για επιλογή στην επίδικη θέση τέσσερις υποψηφίους, ανάμεσα στους οποίους τον αιτητή και το ενδαφερόμενο μέρος. (Παράρτημα 5 στην ένσταση).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατά τη συνεδρίαση της στις 23.10.89 (Παράρτημα 6 στην ένσταση), αφού μελέτησε την έκθεση της Τμηματικής, παρατήρησε ότι αυτή δεν ανέφερε τίποτε στην έκθεσή της όσον αφορά την "κατά προτίμηση πείρα της σχετικής με τις αρμοδιότητες του Τμήματος νομοθεσίας", που προνοούσε η παράγραφος 3 (2) του Σχεδίου Υπηρεσίας και αποφάσισε να σταλεί ξανά το θέμα στην Τμηματική προς υποβολή συμπληρωματικής έκθεσης.
Στη συμπληρωματική έκθεσή της η Τμηματική Επιτροπή επαναβεβαίωσε την προηγούμενη απόφασή της, ότι οι υποψήφιοι που είχαν συστηθεί πληρούσαν τα προσόντα της παραγράφου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας και ότι κανένας υποψήφιος δεν κατείχε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας. (Παράρτημα 7 στην ένσταση).
Η Επιτροπή, στη συνεδρίαση της με ημερ. 11.12.89 (Παράρτημα 8 στην ένσταση), αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής, αποφάσισε να καλέσει σε συνεντεύξεις τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική, παρουσία της Επισήμου Παραλήπτη και Εφόρου.
Στη συνεδρίασή της με ημερ. 9.2.90 (Παράρτημα 9 στην ένσταση), η Επιτροπή δέκτηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψηφίους, στους οποίους υποβλήθηκαν ερωτήσεις σε γενικά θέματα και κυρίως σε θέματα που αφορούσαν τα καθήκοντα της θέσης, τόσο από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο, όσο και από τον Πρόεδρο και τα Μέλη της Επιτροπής.
Μετά το πέρας των συνεντεύξεων, η Επίσημος Παραλήπτης και Έφορος ανάφερε τα πιο κάτω σχετικά με την απόδοση του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους:
"Κυπριανού Κυπριανός: (αιτητή) |
Οι απαντήσεις του ήταν εξαίρετες και λίαν καλές προς εξαίρετες. Ίσως δεν έχει επαρκή πείρα στον τομέα των εμπορικών σημάτων. Γενική εντύπωση εξαίρετος. |
Παπαϊωάννου Στάλω: (ενδιαφ. μέρος) |
Οι απαντήσεις της κρίνονται ως εξαίρετες. Έκανε εντύπωση η ακρίβεια, με την οποία αντιμετώπισε τα θέματα που της υποβλήθηκαν, καθώς και οι λεπτομέρειες που έδινε. Γενική εντύπωση εξαίρετη." |
Στη συνέχεια, η Επιτροπή αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων στις ενώπιόν της συνεντεύξεις, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου και έκρινε τον μεν αιτητή σαν Πάρα πολύ καλό, το δε ενδιαφερόμενο μέρος σαν Εξαίρετη.
Ακολούθως η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων, καθώς και από τον Προσωπικό Φάκελο και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις του υποψήφιου Κυπριανού Κυπριανού, που είναι δημόσιος υπάλληλος και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και την απόδοση των υποψήφιων στις συνεντεύξεις τους με την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων και απόψεων της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Στάλω Παπαϊωάννου, η οποία είχε κάμει εξαίρετη εντύπωση στη συνέντευξη, διέθετε L.L.B. και ήταν επίσης Barrister at Law, υπερείχε γενικά των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε σαν την πιο κατάλληλη για διορισμό στη μόνιμη θέση Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου 2ης Τάξης, Τμήμα Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου.
Στη συνεδρίασή της ημερ. 16.2.90 (Παράρτημα 10 στην ένσταση), η Επιτροπή έλαβε γνώση επιστολής του αιτητή ημερ. 10.2.90. Στην επιστολή του αυτή ο αιτητής ανέφερε ότι υπηρετούσε στο Τμήμα Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου από 15.10.83, στη θέση Εξεταστή 3ης Τάξης και από 1.11.88 στη θέση Εξεταστή 2ης Τάξης και ότι, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν στο Τμήμα, τα καθήκοντα του είχαν επεκταθεί σε όλη σχεδόν την έκταση των καθηκόντων που προνοούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης. Επίσης ισχυρίστηκε πως, ενόψει των πιο πάνω, κατείχε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας, δηλαδή, πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε στη δημόσια υπηρεσία.
Η Επιτροπή, αφού παρατήρησε ότι στην έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής αναφέρετο πως κανένας από τους υποψήφιους δεν διέθετε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας, αποφάσισε να ζητηθούν οι απόψεις της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου σ' ότι αφορά τους ισχυρισμούς του υποψήφιου. Στη συνέχεια αποφάσισε, αν χρειαστεί, να ζητηθεί νομική συμβουλή κατά πόσον πείρα που αποκτάται από την άσκηση καθηκόντων, πέρα από εκείνα που προβλέπονται στο σχέδιο Υπηρεσίας μιας θέσης, δύναται να θεωρηθεί ως πλεονέκτημα με βάση την πιο πάνω πρόνοια.
Επίσης, με επιστολή του Γραφείου της Επιτροπής ημερ. 2.3.90 (Παράρτημα 12 στην ένσταση), το θέμα παραπέμφθηκε στην Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο, η οποία, με επιστολή της ημερ. 9.3.90, απάντησε τα ακόλουθα:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ. Φακ. 10/85 και ημερ. 2.3.90 και θα ήθελα να σας επιβεβαιώσω ότι ο κος Κύπρος Κυπριανού, Εξεταστής 2ης Τάξης εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του σαν Εξεταστής 2ης Τάξης και η Τμηματική Επιτροπή ορθά απεφάσισε ότι κανένας υποψήφιος δεν κατέχει το πλεονέκτημα που αναφέρεται στην παράγραφο 3(5) των απαιτουμένων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας."
Στη συνέχεια ο αιτητής, με επιστολή των δικηγόρων του ημερ. 15.3.90 (Παράρτημα 14 στην ένσταση), διαβίβασε προς την Επιτροπή αντίγραφο επιστολής της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, που απευθύνετο στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας με ημερ. 5.3.90 και υπέβαλε πως με αυτή επιβεβαιώνετο ο πιο πάνω ισχυρισμός του. Η επιστολή αυτή είχε το ακόλουθο περιεχόμενο:
"Αναφέρομαι στην προκήρυξη κενών θέσεων Δικηγόρων της Δημοκρατίας Β' η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 12.1.90.
2. Ο κ. Κυπριανός Δ. Κυπριανού, Εξεταστής 2ης Τάξης στο Τμήμα του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη, έχει υποβάλει αίτηση για τις πιο πάνω θέσεις, επειδή όμως δεν έχει μονοετή άσκηση του επαγγέλματος χρειάζεται πιστοποίηση από εσάς ότι ασκεί εργασία νομικής φύσης στο Τμήμα για να είναι έγκυρη η αίτηση του. Παρακαλώ όπως εξετάσετε ευνοϊκά το αίτημά του αφού λάβετε υπόψη τα ακόλουθα:
(α) Ο κ. Κυπριανός Δ. Κυπριανού, εγγεγραμμένος δικηγόρος, διορίστηκε στη θέση του Εξεταστή 3ης Τάξης στις 15.10.83 και τοποθετήθηκε αρχικά στον Κλάδο Εταιρειών του Τμήματος και μετά από 1 περίπου χρόνο στον Κλάδο Πτωχεύσεων και Εκκαθαρίσεων Εταιρειών όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.
(β) Κατά τα τελευταία 21/2 χρόνια ασκεί μεταξύ άλλων κυρίως τα πιο κάτω καθήκοντα:
(ι) Μελέτη και ετοιμασία εγγράφων προτάσεων σε πολιτικές υποθέσεις, κατηγορητηρίων σε ποινικές υποθέσεις, διεξαγωγή δημόσιας εξέτασης και χειρισμού άλλων ειδικών διαδικασιών που διεξάγει το Τμήμα σχετικά με υποθέσεις εταιρειών και εκκαθαρίσεων εταιρειών, πτωχεύσεων και αγωγών ποικίλης φύσης τις οποίες καταχωρεί ή αναλαμβάνει να συνεχίσει ο . Επίσημος Παραλήπτης.
(ιι) Επίσης εμφανίζεται ενώπιο Ποινικών και Πολιτικών Δικαστηρίων αναφορικά με τα πιο πάνω."
Στη συνεδρίαση της με ημερ. 15.3.90 (Παράρτημα 15 στην ένσταση), η Επιτροπή, αφού έλαβε γνώση των πιο πάνω επιστολών, αποφάσισε να ζητηθεί από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο να διευκρινίσει κατά πόσον τα καθήκοντα που αναφέρονταν στην παράγραφο 2(β) της επιστολής της προς τον Γενικό Εισαγγελέα, τα οποία, όπως ανέφερε, εκτελούσε ο αιτητής κατά τα τελευταία 2 1/2 χρόνια, ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, για την οποία ο αιτητής ήταν υποψήφιος.
Επίσης, η Επιτροπή αποφάσισε να τεθούν όλα τα σχετικά στοιχεία υπόψη της Τμηματικής, η οποία να κληθεί να διερευνήσει περαιτέρω το πόρισμά της ότι κανένας από τους υποψηφίους δεν κατέχει το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης.
Η Επίσημος Παραλήπτης και Έφορος, με επιστολή της προς την Επιτροπή ημερ. 20.3.90, υπέβαλε συμπληρωματικές διευκρινίσεις σχετικά με τα καθήκοντα του αιτητή, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
"2. Σε ότι αφορά τις διευκρινίσεις που ζητάτε θα ήθελα να σας αναφέρω τα πιο κάτω:
(α) Μεταξύ των απαιτούμενων προσόντων για την πρόσληψη Εξεταστή 3ης Τάξης η οποία είναι συνδυασμένη με τη θέση Εξεταστή 2ης Τάξης είναι πανεπιστημιακό δίπλωμα στα Νομικά, στα Οικονομικά, Εμπορικά ή Λογιστική και αναλόγως των προσόντων εκάστου, γίνεται η ανάλογη κατανομή εργασίας. Για το λόγο αυτό σε όλους τους δικηγόρους του Τμήματος κατανέμεται Νομικής φύσεως εργασία.
(β) Ο κος Κυπριανού εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του Εξεταστή 2ης Τάξης στον Κλάδο Πτωχεύσεων του Τμήματος μαζί με άλλους 2 δικηγόρους υπό την επίβλεψη και οδηγίες των ανωτέρων του που ιεραρχικά είναι ο Εξεταστής 1ης Τάξης, ο Ανώτερος Εξεταστής Πτωχεύσεων και ο Βοηθός Επίσημος Παραλήπτης και Έφορος.
(γ) Ο κος Κυπριανού δεν έχει πείρα στους άλλους δυο κλάδους του Τμήματος των Εταιρειών και των Εμπορικών Σημάτων και Εφευρέσεων.
Σημ.: Εργάστηκε για πολύ μικρή περίοδο στον Κλάδο Εταιρειών, όπου ετοίμαζε και απέστελλε στερεότυπες υπενθυμίσεις στις εταιρείες οι οποίες καθυστερούσαν να καταθέσουν τις ετήσιες τους εκθέσεις."
Επίσης η αρμόδια Τμηματική Επιτροπή διαβίβασε προς την Επιτροπή δυο εκθέσεις σχετικά με τις ζητηθείσες διευκρινίσεις σε σχέση με το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, το οποίο ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι κατείχε, στις οποίες, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν τα ακόλουθα:
"Στη συνεδρία της 23.3.90 κλήθηκε και ο κ. Κυπριανού από τον οποίο ζητήθηκαν διευκρινίσεις αναφορικά με τον ισχυρισμό του. Ο κ. Κυπριανού παρέδωσε στην Τμηματική Επιτροπή επιστολή με ημερομηνία 23 Μαρτίου, 1990, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται (Παράρτημα Ι) το περιεχόμενο της οποίας μιλά από μόνο του.
Ακολούθως η Επιτροπή υπέβαλε στον κ. Κυπριανού αριθμό ερωτήσεων σε σχέση με τα καθήκοντα που εκτελεί και του ζητήθηκε να διευκρινίσει τον ισχυρισμό του ότι έχει πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε στο Τμήμα του Επισήμου Παραλήπτη και Εφόρου.
Σε ότι αφορά τα καθήκοντα και τις ευθύνες που αναφέρονται στην υποπαράγραφο (α) της παραγράφου (2) του σχετικού Σχεδίου Υπηρεσίας, ο κ. Κυπριανού δήλωσε ότι δεν έχει πείρα ούτε και ασχολήθηκε με τα καθήκοντα αυτά εκτός από το ενδιαφέρον που επιδεικνύει ως Μέλος του Κλάδου Υπαλλήλων του Τμήματος Επισήμου Παραλήπτη και Εφόρου.
Σε ότι αφορά την υποπαράγραφο (β) της ιδίας παραγράφου ο κ. Κυπριανού δήλωσε ότι ασχολήθηκε με θέματα πτώχευσης και εκκαθάρισης εταιρειών σύμφωνα με τις πρόνοιες των περί Πτωχεύσεως και Εταιρειών Νόμων αναφορικά με εργασίες που σχετίζονται πάνω στα θέματα αυτά. Καθ' όσον αφορά τα άλλα καθήκοντα και τις ευθύνες που αναφέρονται στην ίδια υποπαράγραφο, δηλαδή τα καθήκοντα του Εφόρου Εταιρειών, Συναιτερισμών, Εμπορικών Επωνυμιών, Εμπορικών Σημάτων και Εφευρέσεων και Πνευματικής Ιδιοκτησίας ο κ. Κυπριανού ανάφερε ότι δεν ασχολήθηκε καθόλου με τέτοια θέματα εκτός από περίοδο ενός έτους στον Κλάδο Εταιρειών όταν αρχικά διορίστηκε στο Τμήμα.
Η Τμηματική Επιτροπή εξέτασε τα όσα ανάφερε ο κ. Κυπριανού σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα επιστολή του ημερ. 23.3.1990, (Παράρτημα Ι) με βάση την Έκθεση που ετοίμασε η Προϊσταμένη του Τμήματος προς την Τμηματική Επιτροπή, (Παράρτημα II) αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται σχετικά με τα καθήκοντα του καθώς επίσης και με βάση την επιστολή που η ίδια έδωσε στον κ. Κυπριανού για σκοπούς αίτησης του για τη θέση Δικηγόρου της Δημοκρατίας Β, η οποία σημειωτέον αποσύρθηκε. (Παράρτημα III).
Με βάση όλα τα πιο πάνω δεδομένα η Επιτροπή κρίνει ότι ο κ. Κυπριανού δεν κατέχει το πλεονέκτημα που αναφέρεται στην παρ. 3(5) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας για τους εξής λόγους:
(α) τα καθήκοντα που ισχυρίζεται ο κ. Κυπριανού ότι του δίνουν πλεονέκτημα αποτελούν, σύμφωνα με τις επεξηγήσεις της Προϊσταμένης του Τμήματος, ένα μικρό μέρος του όλου φάσματος των λειτουργιών και αρμοδιοτήτων του Τμήματος. Εξάλλου, τα καθήκοντα αυτά εκτελεί υπό την επίβλεψη ιεραρχικά Ανωτέρων δηλ. του Εξεταστή 1ης Τάξης και Ανωτέρου Εξεταστή και Βοηθού Επισήμου Παραλήπτη και Εφόρου, 2ης Τάξης. Σχετική είναι και η δήλωση του ιδίου στην Ετήσια Εμπιστευτική Έκθεσή του για το 1989 που περιγράφει τα καθήκοντά του. Αναφορικά με τον ισχυρισμό του ότι ασχολήθηκε στον Κλάδο Εταιρειών για περίοδο ενός έτους, η Προϊσταμένη του Τμήματος διευκρίνισε ότι τα καθήκοντα που εκτελούσε κατά την περίοδο αυτή ήταν καθήκοντα ρουτίνας τα οποία εκτελούσε στο αρχικό στάδιο της καρριέρας του και η Τμηματική Επιτροπή κρίνει ότι δεν ήταν τέτοιας φύσεως που μπορούσε ο αιτητής να αποκτήσει πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης για την οποία αποτάθηκε.
(β) Παρόμοια καθήκοντα εκτελούν και οι υπόλοιποι Εξεταστές της ίδιας Τάξεως με τον κ. Κυπριανού ανάλογα με τα προσόντα και τα έτη υπηρεσίας τους χωρίς όμως κανένας από αυτούς περιλαμβανομένου και του κ. Κυπριανού να ασκεί αποφασιστική αρμοδιότητα.
(γ) Η επιστολή που δόθηκε στον κ. Κυπριανού από την Προϊσταμένη του Τμήματος για σκοπούς της αίτησης του για τη θέση Δικηγόρου της Δημοκρατίας Β', η οποία σημειωτέον αποσύρθηκε, περιγράφει τα καθήκοντα που είναι αναγκαία για την απόκτηση πιστοποιητικού για τη θέση αυτή. Εν πάση περιπτώσει η περιγραφή αυτή των καθηκόντων του δεν συγκρούεται με την περιγραφή όπως αναλύεται στην επιστολή της Προϊσταμένης του Τμήματος 23.3.90 προς την Τμηματική Επιτροπή."
Τα πιο πάνω στοιχεία τέθηκαν ενώπιον της Επιτροπής στη συνεδρίασή της ημερ. 26.4.90 (Παράρτημα 18 στην ένσταση). Η Επιτροπή, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, ανέβαλε τη λήψη απόφασης επί των παραστάσεων του αιτητή μέχρις ότου δοθεί η γνωμάτευση που είχε ζητηθεί από τη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας σχετικά με την ερμηνεία της πρόνοιας που υπάρχει σε πολλά Σχέδια Υπηρεσίας ότι, πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης στη δημόσια υπηρεσία αποτελεί πλεονέκτημα.
Η Επιτροπή συνέχισε την εξέταση του θέματος στη συνεδρίαση της ημερ. 27.4.90 (Παράρτημα 19 στην ένσταση), αφού στο μεταξύ λήφθηκε η γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας. Το σχετικό πρακτικό της συνεδρίασης παρατίθεται αυτούσιο πιο κάτω:
"Η Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, με επιστολή της με αρ. Γ.Ε.50(Γ)/90/Ν.20 και ημερ. 26.4.90, συμβούλευσε σε άλλη παρόμοια περίπτωση ότι η πείρα που έχει αποκτήσει ένας υπάλληλος από εργασία καθ' υπέρβαση των καθηκόντων που προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης που κατέχει ή, σε περίπτωση που υπηρετεί πάνω σε έκτακτη βάση, καθ' υπέρβαση των όρων της έκτακτης απασχόλησής του, δεν μπορεί να λογιστεί ως πλεονέκτημα.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής ανάφερε ότι η νομική συμβουλή είναι σαφής και δεν είναι δυνατό να διαφοροποιηθεί στην ειδική αυτήν περίπτωση. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, επεσήμανε ότι και αν ακόμη η συμβουλή ήταν διαφορετική δε θα μπορούσε να μεταβάλει την κατάσταση σ' ότι αφορά τον Κυπριανού, δεδομένου ότι η Τμηματική Επιτροπή δεν περιορίστηκε στο να εξετάσει θεωρητικά μόνο το θέμα, αλλά κάλεσε τον Κυπριανού ενώπιόν της προτού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν κατέχει το πλεονέκτημα της παραγράφου (5) των Απαιτούμενων Προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας και ότι η πείρα του στο Τμήμα δεν κάλυπτε ουσιώδες μέρος των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης.
Με την πιο πάνω θέση του Προέδρου συμφώνησαν οι κκ. Ξενόπουλος και Χριστοδουλίδης, ενώ ο κ. Παπαξενοφώντος ανάφερε ότι θα μπορούσε να ζητηθεί νέα νομική συμβουλή για να είναι σαφές ότι εξαντλήθηκαν όλες οι πιθανότητες.
Ύστερα από τα πιο πάνω, η εισήγηση του κ. Χατζηπροδρόμου για παραπομπή του θέματος εκ νέου στη Νομική Υπηρεσία για γνωμάτευση απορρίφθηκε.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Επιτροπής ανάφερε ότι, λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένης και της πείρας του Κυπριανού στο Τμήμα, ο ίδιος δε δύναται να καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα. Είναι φανερό από τα σχετικά στοιχεία ότι όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν την προτίμηση της παραγράφου (2) των Απαιτούμενων Προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας, ενώ κανένας δε διαθέτει το πλεονέκτημα της παραγράφου (5), και επομένως η γενική εικόνα αξιολόγησης είναι υπέρ της Παπαϊωάννου. Αυτή σε όλα τα στάδια των σπουδών της υπερείχε του Κυπριανού. Συγκεκριμένα αποφοίτησε από το Γυμνάσιο με "Άριστα" (194/12) και ακολούθως φοίτησε στο Leicester University και πήρε το δίπλωμα της με Second Class Honours (Second Division), ενώ ο Κυπριανού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο με "Καλώς" (148/14) και από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης επίσης με "Καλώς". Η Παπαϊωάννου απέκτησε επίσης και τίτλο Barrister-at-Law. Στη συνέντευξη ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας αυτή κρίθηκε εξαίρετη, ενώ ο Κυπριανού πάρα πολύ καλός. Ενόψει όλων αυτών ο Πρόεδρος της Επιτροπής υποστήριξε ότι η Παπαϊωάννου είναι επικρατέστερη και έτσι θεωρεί ορθή την προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής σ' ότι αφορά την επιλογή αυτής για διορισμό στη θέση.
Διαφωνώντας με την πιο πάνω θέση του Προέδρου, ο κ. Χατζηπροδρόμου ανάφερε ότι με τα ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία η εικόνα των υποψηφίων, μετά τις συνεντεύξεις τους ενώπιον της Επιτροπής, έχει αλλάξει. Συγκεκριμένα, ο Κυπριανού έχει πείρα σε ουσιαστικά θέματα του Τμήματος Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου και ιδίως σε θέματα που αφορούν εκκαθαρίσεις εταιρειών και πτωχεύσεις, τα οποία είναι πολύ σοβαρά και ουσιαστικά και βάσει του Νόμου διεκπεραιώνονται από τον Επίσημο Παραλήπτη και τους Βοηθούς του.
Ο κ. Χατζηπροδρόμου, διαφωνώντας ως προς τη γενικότητα της νομικής συμβουλής, υποστήριξε ότι αυτή δεν έχει εφαρμογή στην προκείμενη περίπτωση και ότι, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον της Επιτροπής, ο Κυπριανού κατά τη γνώμη του έχει το πλεονέκτημα της παραγράφου (5) των Απαιτούμενων Προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας. Από τα γεγονότα της υπόθεσης είναι φανερό ότι, με την απουσία ανώτερου προσωπικού στο Τμήμα, κατώτερο προσωπικό ανέλαβε να διεκπεραιώσει ανώτερης φύσης καθήκοντα και αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται, αλλά ουσιαστικά ο υπάλληλος τιμωρείται για τα καθήκοντα αυτά που έκαμνε.
Περαιτέρω, ο κ. Χατζηπροδρόμου ανάφερε ότι δεδομένου ότι η διαφορά στις εντυπώσεις από τις συνεντεύξεις ήταν οριακή και λαμβανομένων υπόψη όλων των πιο πάνω στοιχείων και των Εμπιστευτικών Εκθέσεων του Κυπριανού και γενικά της όλης σταδιοδρομίας του ψηφίζει υπέρ της επιλογής αυτού για προαγωγή στη θέση.
Ο κ. Χριστοδουλίδης είπε ότι υιοθετεί τις απόψεις του Προέδρου της Επιτροπής και ο κ. Ξενόπουλος δήλωσε ότι παραμένει στην αρχική απόφασή του σ' ότι αφορά την επιλογή της Παπαϊωάννου για διορισμό στη θέση. Τέλος, ο κ. Παπαξενοφώντος ανάφερε ότι προτιμά να δηλώσει αποχή από τη λήψη απόφασης.
Ύστερα από τα πιο πάνω, αποφασίζεται να προωθηθεί η διαδικασία για την προσφορά διορισμού στη θέση Βοηθού Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, 2ης Τάξης, Τμήμα Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, στην υποψήφια Στάλω ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ."
Στη συνεδρίασή της με ημερ. 24.5.90 (Παράρτημα 20 στην ένσταση), η Επιτροπή αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στο ενδιαφερόμενο μέρος και στη συνεδρίασή της με ημερ. 12.6.90 (Παράρτημα 21 στην ένσταση), καθόρισε σαν ημερομηνία ισχύος του διορισμού την 2.7.90.
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε τη θέση πως η Επιτροπή παρέλειψε να διεξαγάγει τη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν οι υποψήφιοι κατείχαν τόσο το απαιτούμενο από την παρ. 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας προσόν, δηλαδή την "κατά προτίμηση πείρα της σχετικής με τις αρμοδιότητες του Τμήματος νομοθεσίας", όσο και το πλεονέκτημα της παρ. 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας, "πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης".
Προς υποστήριξη των πιο πάνω ισχυρισμών, ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε πως, λόγω της απουσίας ανώτερου προσωπικού στο Τμήμα Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, κατώτερο προσωπικό, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής, αναλάμβανε να διεκπεραιώσει ανώτερης φύσεως καθήκοντα, τα οποία ήταν συναφή με τις πρόνοιες του πλεονεκτήματος της επίδικης θέσης και πως ο αιτητής, λόγω της θέσης που κατείχε στο Τμήμα, διέθετε όχι μόνο γνώση, αλλά και πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης, την οποία εστερείτο παντελώς το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε πως, οι πιο πάνω ισχυρισμοί ήταν αβάσιμοι και υποστήριξε πως η Επιτροπή προέβη σε ενδελεχή έρευνα προτού λάβει την επίδικη απόφαση.
Συμφωνώ με τη θέση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, πως η Επιτροπή ασχολήθηκε εκτεταμένα και έκαμε ενδελεχή και σοβαρή έρευνα σχετικά με το ζήτημα της κατοχής του πλεονεκτήματος από τον αιτητή. Τούτο καθίσταται φανερό από την όλη διαδικασία που ακολούθησε.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Μυτίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 706, ημερ. 5.4.88, που δεν έχει δημοσιευτεί επίσημα, το Δικαστήριο αποφάνθηκε πως δεν έχει δικαιοδοσία να ερμηνεύει τα Σχέδια Υπηρεσίας και να αποφασίζει κατά πόσον ο αιτητής έχει τα απαιτούμενα προσόντα. Επίσης, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανάγεται στη σφαίρα εξουσιών της Επιτροπής και το Δικαστήριο, κατά την άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, δεν δίνει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία ήταν λογικά εφικτή, έστω και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη. (Βλ., Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60, Frangoullides & Another v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1680, Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211, Δημοκρατία v. Θεοφανώ Κυπρή, Α.Ε. 876, ημερ. 3.11.89, Σάββας Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας Υπ. Αρ. 386/86, ημερ. 11.2.89, Κωνσταντίνος Ηλιάδης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 161/88 και 265/88, ημερ. 6.3.89, Γεώργιος Λύωνα κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 683/88 κ.λ.π., ημερ. 14.6.90).
Στην υπό εξέταση υπόθεση κρίνω πως, η ερμηνεία που δόθηκε από την Επιτροπή στο Σχέδιο Υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή και η Επιτροπή, με τον τρόπο που εφάρμοσε το Σχέδιο Υπηρεσίας, δεν υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής της εξουσίας.
Η επίδικη θέση ήταν πρώτου διορισμού. Η σημασία των συνεντεύξεων για την πλήρωση θέσεων πρώτου διορισμού αποτέλεσε αντικείμενο πολλών δικαστικών αποφάσεων. Οι συνεντεύξεις ενέχουν μεγαλύτερη σημασία ως στοιχεία κρίσεως της καταλληλότητας των υποψηφίων στις θέσεις αυτές, όπου η προσωπικότητα και οι ικανότητες των υπαλλήλων αποτελούν σημαντικές ιδιότητες. (Βλ., Christoudias v. Republic (1984) 3 C.L.R. 657, Avraam v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2321, Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081, Andronikou & Others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1237, Κωνσταντίνος Ηλιάδηςκ.α. v. Ε.Δ.Υ, (ανωτέρω).
Στις συνεντεύξεις στην παρούσα υπόθεση, τόσο η Επίσημος Παραλήπτης και Έφορος, όσο και η Επιτροπή υπέβαλαν στους υποψηφίους ερωτήσεις σε γενικά θέματα και κυρίως σε θέματα που αφορούσαν τα καθήκοντα της θέσης. Το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκε, τόσο από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο όσο και από την Επιτροπή, σαν εξαίρετη, ενώ ο αιτητής κρίθηκε εξαίρετος από την Επίσημο Παραλήπτη και Έφορο και πάρα πολύ καλός από την Επιτροπή.
Η Επιτροπή δεν είχε υποχρέωση να αιτιολογήσει οποιαδήποτε απόκκλισή της από την αξιολόγηση της Επίσημου Παραλήπτη και Εφόρου, κι' αυτό γιατί οι απόψεις που εκφράζονται από αξιωματούχο της διοίκησης, ο οποίος συμμετέχει στις συνεντεύξεις, δεν ενέχουν τη σημασία και ούτε εξισώνονται με τις συστάσεις του Τμηματάρχη, που υποβάλλονται βάσει του άρθρου 44 (3) του Ν. 33/67. (Βλ., μεταξύ άλλων, Ηλιάδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, Ανδριανή Μιχαήλ ν. Ε.Δ.Υ., Υποθ. Αρ. 913/88, ημερ. 25.11.89, Ιωνά ν. Δημοκρατία, Υπόθ. Αρ. 29/87, ημερ. 26.7.89).
Είναι καθήκον της Επιτροπής να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για μια θέση, έχοντας υπόψη το σύνολο των περιστάσεων, το νόμο και τις αρχές του διοικητικού δικαίου. Όπως τονίστηκε στην απόφαση της Ολομέλειας στην Υπόθεση Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Α.Ε. Αρ. 789 κλπ, ημερ. 30.5.89,
"Θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής σκοπό έχουν να προσελκύσουν ικανούς υποψηφίους στη δημόσια υπηρεσία και ταυτόχρονα να δώσουν ευκαιρία επαγγελματικής ανέλιξης σε ικανούς και κατάλληλους δημόσιους υπαλλήλους - (Republic & Another v. Aristotelous (1982) 3 C.L.R. 497). Εκτός εάν ο Νόμος ορίζει διαφορετικά, οι εντός της υπηρεσίας δεν μπορεί να τυγχάνουν προτεραιότητας. Η Επιτροπή καθήκο έχει να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο για διορισμό ή προαγωγή σε κενή θέση. Το συμφέρον της υπηρεσίας και του κοινού εξυπηρετείται με ικανούς, προσοντούχους δημόσιους υπαλλήλους και αυτό το συμφέρο πρέπει να εξυπηρετεί και η επιλογή από την Επιτροπή - (Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124, στη σελ. 130· Michael Theodossiou and The Republic (Public Service Commission), 2 R.S.S.C. 44,48· Savvas Petrou v. Republic Public Service Commission (1967) 3 C.L.R. 40, 48· Theofanis HjiSavva & Another v. Republic (Public Service Commission (1967) 3 C.L.R. 155. 179· Athos G. Georghiades and Others v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 653, 666· Dr. Panayiotis Pattichis and Another v. Republic (Ministry of Education and Another) (1968) 3 C.L.R. 374, 381· Charalambos Georghiades and Another v. Republic(Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, 262· Costas Hadjiconstantinou and Others v. Republic (Public Service Commission) (1973) 3 C.L.R. 65, 71· Andreou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 379)".
(Βλ. επίσης Nicos Smyrnios v. P.S.C. (1983) 3 C.L.R. 124).
Τέλος, καταλήγω πως η Επιτροπή συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, τα ευρήματα της Τμηματικής και την εκτίμηση στις συνεντεύξεις και συζήτησε εκτεταμένα ορισμένες πτυχές του θέματος. Η αιτιολογία της προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους κρίνεται εύλογα επιτρεπτή για το διορίζον όργανο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.