|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1992) 4 ΑΑΔ 1096
26 Μαρτίου, 1992
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση
(Υποθέσεις Αρ. 37/91, 38/91, 1084/90, 1095/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αιτιολογία της χρειάζεται μόνον αν την απαιτεί ο νόμος.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Δεν είναι καθοριστικό κριτήριο — Καθίσταται, όταν είναι υπολογίσιμη και εφόσον τα υπόλοιπα δύο στοιχεία είναι ίσα.
Με τις τέσσερις προσφυγές προσβλήθηκε απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προαγάγει, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των αιτητών, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Η σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος ήταν το καθοριστικό στοιχείο που οδήγησε την ΕΔΥ στην προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων. Έχει νομολογηθεί πως όταν ο νόμος δεν προβλέπει ειδικά για αιτιολόγηση της σύστασης, τέτοια δεν χρειάζεται. Η αρχή αυτή έχει επαναληφθεί πρόσφατα στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Άννας Βιολάρη κ.α.
2. Έχει επίσης λεχθεί κατά κόρο πως η αρχαιότητα δεν είναι καθοριστικό κριτήριο στην προαγωγή αλλά ένα από τα τρία στοιχεία, αξία προσόντα και αρχαιότητα που μετρούν στην αξιολόγηση. Η αρχαιότητα αποκτά βαρύνουσα σημασία, όταν είναι υπολογίσιμη, και εφόσον τα υπόλοιπα δύο στοιχεία είναι ίσα.
3. Στην παρούσα υπόθεση οι διορισθέντες είχαν υπέρ τους τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος, την οποία η Επιτροπή αποφάσισε να υιοθετήσει.
Η σύσταση του διευθυντή δεν ήταν αντίθετη με το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων, στις οποίες όλοι κρίνονταν ως εξαίρετοι. Η σύσταση επομένως του διευθυντή, και η υιοθέτηση της από την Επιτροπή, ενέχει το στοιχείο της συνολικής εκτίμησης της αξίας των υποψηφίων και επιλογής των καταλληλοτέρων για προαγωγή.
Οι αιτητές επομένως απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Βιολάρη κ.α. (1991) 3 Α.Α.Δ. 456·
Παπαϊωάννου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Αρ.2) (1991) 3 Α.Α.Δ. 713.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να προάξουν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Ανώτερου Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στις προσφυγές 37/91 και 38/91.
Π. Πετράκης, για τον αιτητή στην προσφυγή 1084/90.
Α. Χαβιαράς, για τον αιτητή στην προσφυγή 1095/90.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Ε. Χαμπουλά.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Αρτεμίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Με τις τέσσερις αυτές προσφυγές προσβάλλεται η απόφαση της Ε.Δ.Υ, να προάξει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Ευστάθιο Χαμπουλλά και Φίλιο Αβρααμίδη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Εκτελεστικού Μηχανικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων, που ελήφθη στις 28.9.90 και εδημοσιεύθη στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 2.11.90. Η ισχύς των διορισμών είναι από 15.10.90.
Στην προσφυγή 37/91 οι αιτητές είναι 3 και προσβάλλονται και οι δυο προαγωγές, στις 38/91 και 1095/90 ο αιτητής είναι ένας και επίσης προσβάλλονται και οι δυο προαγωγές, ενώ ο αιτητής στην 1084/90 προσβάλλει την προαγωγή του ενός από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, του Ευστάθιου Χαμπουλλά.
Μετά τη συνήθη διαδικασία των προκαταρκτικών σταδίων, που οδήγησαν τελικά στην επίδικη απόφαση, η κρίση των υποψηφίων έφθασε στη Τμηματική Επιτροπή για τις εισηγήσεις της. Αυτή σύστησε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και τους Ανδρέα Λαούρη - αιτητή στην 38/91 και Γεώργιο Παρτέλλα - αιτητή στην 1084/90. Η Ε.Δ.Υ. πρόσθεσε στον κατάλογο των υποψηφίων και τον Ανδρέα Παπασωζόμενο - αιτητή στη 1095/90.
Οι εμπιστευτικές εκθέσεις 1985-1989 παρουσιάζουν όλους τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ως εξαίρετους. Η Επιτροπή επομένως είχε να επιτελέσει δύσκολο έργο ως προς την επιλογή των καταλληλότερων για προαγωγή. Ο διευθυντής του τμήματος Μ. Χριστοδουλίδης συστήνοντας το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χαμπουλλά, είπε: "όλοι οι υποψήφιοι είναι καλοί, αλλά υπερτερεί ο Χαμπουλλάς τον οποίο και συστήνω". Αναφορικά με το διορισμό του άλλου ενδιαφερομένου προσώπου Φίλιου Αβρααμίδη, που έγινε την ίδια ημέρα αλλά σε ξεχωριστή διαδικασία, γιατί η θέση κενώθηκε μετά από την προαγωγή άλλου λειτουργού στη θέση του πρώτου εκτελεστικού μηχανικού, στο σχετικό πρακτικό αναφέρεται: "ο διευθυντής σύστησε με βάση τα 3 κριτήρια στο σύνολο τους τον Φίλιο Αβρααμίδη".
Βασικό επιχείρημα των αιτητών τόσο αυτών που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή, αλλά και των υπολοίπων, είναι πως υπερέχουν έκδηλα έναντι των διορισθέντων εφόσον είναι αρχαιότεροι, δεδομένου ότι στην αξία και προσόντα είναι ισότιμοι. Προχωρούν επομένως και εισηγούνται πως η σύσταση του διευθυντή του τμήματος είναι και αναιτιολόγητη και δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία των εμπιστευτικών εκθέσεων. Θέτουν το ζήτημα με το ερώτημα: Εφόσον στις εμπιστευτικές εκθέσεις όλοι κρίνονται ως εξαίρετοι, και κατέχουν τα προσόντα που προβλέπονται στα σχέδια υπηρεσίας, με ποίο κριτήριο ο διευθυντής σύστησε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ως υπερέχοντα και επομένως καταλληλότερα για διορισμό;
Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω, ο δικηγόρος των αιτητών στις προσφυγές 37/91 και 38/91, υποστηρίζει πως οι συστάσεις του προϊσταμένου του τμήματος έπρεπε να ήσαν αιτιολογημένες σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1990 (1/90). Πάνω στο ζήτημα αυτό συμφωνώ με τη θέση του δικηγόρου της Δημοκρατίας και του ενδιαφερομένου μέρους Ευστάθιου Χαμπουλλά, ότι δηλαδή στις υπό συζήτηση προαγωγές εφαρμόζονται οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι του 1967 μέχρι 1987. Το άρθρο 44(3) του Νόμου αυτού προνοεί πως η επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη τις συστάσεις του προϊσταμένου του τμήματος. Το άρθρο 89 (β) του Νόμου 1/90 ρητά προβλέπει πως οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του Νόμου, συνεχίζει και ολοκληρώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967 μέχρι 1987. Στην κρινόμενη υπόθεση η διαδικασία προαγωγής άρχισε τον Αύγουστο του 1989 με την πρόταση του γενικού διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Εργων προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για την πλήρωση των κενών θέσεων.
Η σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος ήταν το καθοριστικό στοιχείο που οδήγησε την Ε.Δ.Υ, στην προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων. Έχει νομολογηθεί πως όταν ο νόμος δεν προβλέπει ειδικά για αιτιολόγηση της σύστασης, τέτοια δεν χρειάζεται. Η αρχή αυτή έχει επαναληφθεί πρόσφατα στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Άννας Βιολάρη κ.α. Α.Ε. 865, 25.6.91, στην οποία αναφέρεται και η αμέσως προηγούμενη απόφαση, Νιόβη Παπαϊωάννου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Α.Ε. 891, 19.12.91. Έχει επίσης λεχθεί κατά κόρο πως η αρχαιότητα δεν είναι καθοριστικό κριτήριο στην προαγωγή αλλά ένα από τα τρία στοιχεία, αξία προσόντα και αρχαιότητα που μετρούν στην αξιολόγηση. Η αρχαιότητα αποκτά βαρύνουσα σημασία, όταν είναι υπολογίσιμη, και εφόσον τα υπόλοιπα δυο στοιχεία είναι ίσα.
Στην παρούσα υπόθεση οι διορισθέντες είχαν υπέρ τους τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος, την οποία η Επιτροπή αποφάσισε να υιοθετήσει.
Η σύσταση του διευθυντή δεν ήταν αντίθετη με το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων, στις οποίες, επαναλαμβάνω, όλοι κρίνονται ως εξαίρετοι. Η σύσταση επομένως του διευθυντή, και η υιοθέτηση της από την Επιτροπή, ενέχει το στοιχείο της συνολικής εκτίμησης της αξίας των υποψηφίων και επιλογής των καταλληλοτέρων για προαγωγή.
Οι αιτητές επομένως απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων προσώπων. Οι προσφυγές απορρίπτονται, αλλά κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.