|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 723
25 Φεβρουαρίου 1992
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
EPSILON ELECTROMECHANICAL LIMITED,
Αιτητές,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 421/90).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος —Προθεσμία — Έναρξη — Κριτήριο για τον καθορισμό της προθεσμίας των 75 ημερών η ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση "περιήλθεν εις γνώσιν τον προσφεύγοντος" — Αμφιβολία ως προς την ημερομηνία κτήσεως της γνώσης λύεται υπέρ του προσφεύγοντος— Δεν λαμβάνεται υπόψη στην προσμέτρηση η ημέρα κατά την
οποία αποκτήθηκε η γνώση.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο Συμφέρον — Έλλειψη — Αποδοχή διοικητικής πράξης — Αποτελεί εμπόδιο για την προσβολή της — Απαραίτητη προϋπόθεση η αποδοχή να είναι σαφής και άνευ όρων.
Ο περί Εταιρειών Νόμος, Κεφ. 113 — Εγγραφή ονόματος εταιρείας — Άρθρο 18 — Διακριτική ευχέρεια του Εφόρου να απορρίψει εγγραφή ονόματος το οποίο κρίνεται ανεπιθύμητο — Άρθρο 19(2) — Ανεπιθύμητο είναι το όνομα που προσομοιάζει υπέρμετρα με το όνομα που έχει υφιστάμενη εταιρεία — "Υπέρμετρα" υποδηλώνει έκδηλη ή καταφανή ομοιότητα των δύο ονομάτων οπτικά και ακουστικά — Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη Διοίκηση στην κρίση του θέματος — Περιορίζεται στον έλεγχο της άσκησης της εξουσίας του στα όρια που θέτει ο νόμος.
Η αιτήτρια εταιρεία EPSILON ELECTROMECHANICAL LIMITED προσέβαλε με την προσφυγή της αυτή τόσο την απόφαση του Εφόρου να εγγράψει το τροποποιημένο όνομα του ενδιαφερόμενου μέρους Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD όσο και τη μεταγενέστερη απόφαση του να απορρίψει την ένσταση της αναφορικά με την εγγραφή αυτή. Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκαν ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, ότι οι αιτητές είχαν ήδη αποδεκτεί την επίδικη απόφαση και ότι η δεύτερη απόφαση του Εφόρου να απορρίψει την ένσταση των αιτητών ήταν βεβαιωτική της πρώτης επίδικης απόφασης. Περαιτέρω δε υποστήριξαν πως η απόφαση ήταν το αποτέλεσμα έγκυρης άσκησης των εξουσιών που παρέχει ο περί Εταιρειών Νόμος, Κεφ. 113.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Το κριτήριο για τον καθορισμό της προθεσμίας των 75 ημερών, που προβλέπεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος, είναι η ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση "περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος".
Αμφιβολία ως προς την ημερομηνία που κτήθηκε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης λύεται, σύμφωνα με τη νομολογία, υπέρ του προσφεύγοντος.
Στον καθορισμό του χρόνου των 75 ημερών δε λαμβάνεται υπόψη η ημέρα κατά την οποία αποκτήθηκε η γνώση, στην προκείμενη περίπτωση η 8/3/90. Η προσφυγή ασκήθηκε στις 23/5/90, δηλαδή την 75η ημέρα μετά τη κτήση γνώσης για την επίδικη πράξη. Συνεπώς η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα.
(2) Αποδοχή διοικητικής πράξης από τον αιτητή του αποστερεί το δικαίωμα προσβολής της, ή ακόμα ακριβέστερα, πρόσωπο το οποίο αποδέχεται διοικητική πράξη εκπίπτει του δικαιώματος να επιδιώξει την αναθεώρηση της. Παρόλο που δεν αποκλείω ότι ο εξεταστής της υπόθεσης αφέθηκε με την εντύπωση ότι και οι αιτητές ήταν σύμφωνοι με τη μετατροπή του ονόματος των αιτητών σε Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD., δεν τεκμηριώνεται με την αναγκαία βεβαιότητα ότι οι αιτητές είχαν αποδεκτεί τη μετατροπή. Η αποδοχή πράξης γιά να έχει τις επιπτώσεις που έχουμε προσδιορίσει πρέπει να είναι σαφής και άνευ όρων, πράγμα το οποίο δε διαπιστώνεται στην υπό εξέταση υπόθεση.
(3) Η απόφαση ημερ. 10/3/90 είναι όντως βεβαιωτική της προγενέστερης απόφασης του Εφόρου και συνεπώς δε μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής. Ως αποτέλεσμα το επίδικο θέμα της προσφυγής περιορίζεται σε εκείνο το οποίο τίθεται με την πρώτη θεραπεία, και αφορά την εγκυρότητα της απόφασης της 29/11/89.
Το άρθρο 18 του περί Εταιρειών Νόμου, ΚΕΦ. 113, παρέχει διακριτική ευχέρεια στον Έφορο να απορρίψει την εγγραφή ονόματος εταιρείας, το οποίο κρίνεται ανεπιθύμητο (undesirable). Τί συνιστά ανεπιθύμητο όνομα δεν προσδιορίζεται στο νόμο. Συνάγεται όμως από τις διατάξεις του άρθρου 19(2) του ίδιου νόμου ότι όνομα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανεπιθύμητο εάν προσομοιάζει υπέρμετρα με το όνομα με το οποίο έχει υφιστάμενη εταιρεία η οποία είχε νωρίτερα εγγραφεί, ("is too like the name by which a company in existence is previously registered...").
To επίρρημα "too" (υπέρμετρα) υποδηλώνει έκδηλη ή καταφανή (striking or overbearing) ομοιότητα. Η έρευνα περιορίζεται στην ομοιότητα μεταξύ των δύο ονομάτων οπτικά και ακουστικά· δεν επεκτείνεται σε οποιαδήποτε δευτερεύουσα έννοια της ονομασίας ή την ταύτιση της με την παρουσίαση εμπορευμάτων για τα οποία παρέχεται θεραπεία από το άρθρο 35 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, ΚΕΦ. 148.
Κριτής του ενεπιθύμητου της εγγραφής είναι ο Έφορος Εταιρειών. Το δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη Διοίκηση στην κρίση του θέματος· περιορίζεται στον έλεγχο της άσκησης της εξουσίας προς το σκοπό διαπίστωσης αν αυτή ασκήθηκε μέσα στα όρια που θέτει ο νόμος. Σύγκριση των ονομάτων EPSILON ELECTROMECHANICAL LIMITED και Z.A.S. COMPUTERS LTD παρουσιάζει μικρή ομοιότητα μεταξύ των δύο, η οποία έγκειται στη χρήση της λέξης "EPSILON", και συμβολίζει το γράμμα "Ε" του ελληνικού αλφαβήτου, τη χρήση του οποίου δε μπορεί κανένας να μονοπωλήσει. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο ονομάτων δεν ήταν με κανένα κριτήριο υπέρμετρη. Όσο πρόχειρα κι αν διαβάσει ή γρήγορα ακούσει ένας τα δύο ονόματα, δε μπορεί να τα συγχίσει.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Neophytou v. Republic (1964) C.L.R. 289·
Holy See of Kitium v. Municipal Council of Limassol, 1 R.S.C.C 15·
Pieri v. Republic (1983) 3 C.L.R. 614·
Entechno Development v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2613·
Fashion House v. Republic (1973) 3 C.L.R. 23·
JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 92.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση για την εγγραφή του ονόματος Z.A.S. Epsilon Computers Ltd στο μητρώο εταιρειών.
Γ. Πελαγίας, για τον αιτητή.
Στ. Ιωαννίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Μ. Ραφαήλ, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Πικής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία ενεγράφη στο μητρώο εταιρειών στις 26.9.83. Κύριοι σκοποί της εταιρείας είναι το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο. Μεταξύ των αγαθών τα οποία εμπορεύονταν από το 1985 ως υποπωλητές, είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές (ACER COMPUTERS TATUNG ASYNCHRONOUS TERMINALS).
Η εταιρεία EPSILON COMPUTERS LTD., το ενδιαφερόμενο μέρος, ενεγράφη στο μητρώο εταιρειών στις 16.2.89. Η εγγραφή εγκρίθηκε μετά από έρευνα του . Εφόρου αναφορικά με το επιθυμητό της ονομασίας του ενδιαφερόμενου μέρους. Όταν περιήλθε σε γνώση των αιτητών η εγγραφή τους, οι αιτητές προέβησαν σε αλλεπάλληλα διαβήματα προς τον Έφορο για την τροποποίηση του ονόματος του ενδιαφερόμενου μέρους με την απάλειψη της λέξης "EPSILON". Αριθμός πελατών των αιτητών, τους ανέφεραν ότι δημιουργεί σύγχιση η χρήση της λέξης "EPSILON" στην ονομασία του ενδιαφερόμενου μέρους ενόψει του ότι και οι δύο εταιρείες εμπορεύονταν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Έφορος διερεύνησε το θέμα μέσω του αρμόδιου λειτουργού του τμήματος του και σε κάποιο στάδιο κάλεσε σε σύσκεψη τους αντιπροσώπους των δύο εταιρειών για την αναζήτηση κοινού εδάφους. Στις 29.11.89 ο Έφορος προέβη στην εγγραφή του τροποποιημένου ονόματος του ενδιαφερόμενου μέρους Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD., αλλαγή την οποία η εταιρεία είχε νωρίτερα εγκρίνει (1.11.89) σε έκτακτη γενική συνέλευση. Το ακρόνυμο Z.A.S. ανιπροσωπεύει τα αρχικά των τριών διευθυντών της εταιρείας.
Στις 8.3.90 οι αιτητές απηύθυναν επιστολή στον Έφορο με την οποία ήγειραν ένσταση και στη νέα εγγραφή του ονόματος του ενδιαφερόμενου μέρους. Με απάντηση που δόθηκε δύο μέρες αργότερα, στις 10.3.90, η ένσταση απορρίφθηκε. Η υπό εκδίκαση προσφυγή καταχωρήθηκε στις 23.5.90 και με αυτή επιδιώκονται δύο θεραπείες:
(α) Ακύρωση της απόφασης για την εγγραφή του ονόματος Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD. Παρόλο που δεν αναφέρεται η ημερομηνία της απόφασης είναι πρόδηλο ότι η προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης της 29.11.89 για την έγκριση του τροποποιημένου ονόματος του ενδιαφερόμενου μέρους, και
(β) Ακύρωση της απόρριψης της ένστασης τους, η οποία τους γνωστοποιήθηκε με την επιστολή της 10.3.90.
Οι καθ' ων η αίτηση υποστηρίζουν την απόφαση ως το αποτέλεσμα έγκυρης άσκησης των εξουσιών που τους παρέχει ο Περί Εταιρειών Νόμος, Κεφ. 113. Αμφισβητούν όμως την ευχέρεια αναθεώρησης των αποφάσεων που προσβάλλονται για τρεις λόγους, επειδή:
(1) Η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, δηλαδή ότι ασκήθηκε μετά την εκπνοή του χρόνου των 75 ημερών από τη λήψη της επίδικης απόφασης, ή τη γνωστοποίηση της. Το κριτήριο για τον καθορισμό της προθεσμίας των 75 ημερών, που προβλέπεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος, είναι η ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση "περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος".
Στην απαντητική τους αγόρευση οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι βέβαια γνώση για την απόφαση της 29.11.89 απόκτησαν στις 20.4.90, την ημέρα της δημοσίευσης της στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης (Παράρτημα 5). Ο ισχυρισμός αυτός έρχεται σε αντίθεση με τη δήλωση που περιέχεται στην επιστολή των αιτητών της 8.3.90, "Τώρα πληροφορούμεθα ότι η ΕΡ-SILON COMPUTERS LTD. διατήρησε την ονομασία της και απλώς έθεσε στην αρχή τα γράμματα "Z.A.S.". Συνεπώς η απόφαση της 29.11.89 ήταν σε γνώση των αιτητών την 8.3.90. Το ερώτημα είναι αν η αυτή λήφθηκε στις 8.3.90 ή σε οποιαδήποτε προγενέστερη ημερομηνία. Οι αιτητές υποστήριξαν ότι πληροφορήθηκαν για τη νέα ονομασία των αιτητών την ημέρα εκείνη, οπόταν έσπευσαν να υποβάλουν τη διαμαρτυρία τους. Δεν υπάρχει οιτιδήποτε το οποίο να αντικρούει τη θέση αυτή. Αμφιβολία ως προς την ημερομηνπα που κτήθηκε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης λύεται, σύμφωνα με τη νομολογία, υπέρ του προσφεύγοντος. (Βλ. Neophytou ν. Republic, 1964 C.L.R. 289).
Στον καθορισμό του χρόνου των 75 ημερών δε λαμβάνεται υπόψη η ημέρα κατά την οποία αποκτήθηκε η γνώση, στην προκείμενη περίπτωση η 8.3.90. (Βλ. άρθρο 31 του Περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1 και Holy See of Kitium v. The Municipal Council of Limassol, 1 R.S.C.C. 15). Η προσφυγή ασκήθηκε στις 23.5.90, δηλαδή την 75η ημέρα μετά τη κτήση γνώσης για την επίδικη πράξη. Συνεπώς η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα.
(2) Αποδοχή της επίδικης πράξης. Τη θέση αυτή οι καθ' ων η αίτηση στηρίζουν στη μαρτυρία του εξεταστή της υπόθεσης, του κ. Θ. Μιχαήλ, η οποία περιέχεται σε δύο ενόρκους δηλώσεις και στη μαρτυρία του κατά την αντεξέταση του από το δικηγόρο των αιτητών.
Σύμφωνα με την καθιερωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου αποδοχή διοικητικής πράξης από τον αιτητή του αποστερεί το δικαίωμα προσβολής της, ή ακόμα ακριβέστερα, πρόσωπο το οποίο αποδέχεται διοικητική πράξη εκπίπτει του δικαιώματος να επιδιώξει την αναθεώρηση της. Παρόλο που δεν αποκλείω ότι ο κ. Μιχαήλ αφέθηκε με την εντύπωση ότι και οι αιτητές ήταν σύμφωνοι με τη μετατροπή του ονόματος των αιτητών σε Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD., δεν τεκμηριώνεται με την αναγκαία βεβαιότητα ότι οι αιτητές είχαν αποδεκτεί τη μετατροπή. Η αποδοχή πράξης για να έχει τις επιπτώσεις που έχουμε προσδιορίσει πρέπει να είναι σαφής και άνευ όρων, πράγμα το οποίο δεν διαπιστώνεται στην υπό εξέταση υπόθεση.
(3) Η απόφαση της 10.3.90 είναι βεβαιωτική της προγενέστερης απόφασης της 29.11.89. Η απόφαση είναι όντως βεβαιωτική της προγενέστερης απόφασης του Εφόρου και συνεπώς δε μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής. (Βλ. μεταξύ άλλων Pieri v. Republic (1983) 3 C.L.R. 614). Ως αποτέλεσμα το επίδικο θέμα της προσφυγής περιορίζεται σε εκείνο το οποίο τίθεται με την πρώτη θεραπεία, και αφορά την εγκυρότητα της απόφασης της 29.11.89.
Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ.
Το άρθρο 18 του Περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, παρέχει διακριτική ευχέρεια στον Έφορο να απορρίψει την εγγραφή ονόματος εταιρείας, το οποίο κρίνεται ανεπιθύμητο (undesirable). Τι συνιστά ανεπιθύμητο όνομα δεν προσδιορίζεται στο νόμο. Συνάγεται όμως από τις διατάξεις του άρθρου 19(2) του ίδιου νόμου ότι όνομα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανεπιθύμητο εάν προσομοιάζει υπέρμετρα με το όνομα με το οποίο έχει υφιστάμενη εταιρεία η οποία είχε νωρίτερα εγγραφεί. ("... is too like the name by which a company in existence is previously registered...").
Η μόνη απόφαση στην οποία έγινε αναφορά από το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση, και απ' ότι γνωρίζω είναι η μόνη η οποία πραγματεύεται ευθέως την ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 19(2), και συγκεκριμένα την ερμηνεία του όρου "too like", είναι η Entechno Development v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2613. Όπως επισημαίνεται το επίρρημα "too" (υπέρμετρα) υποδηλώνει έκδηλη ή καταφανή (striking or overbearing) ομοιότητα. Η έρευνα περιορίζεται στην ομοιότητα μεταξύ των δύο ονομάτων οπτικά και ακουστικά· δεν επεκτείνεται σε οποιαδήποτε δευτερεύουσα έννοια της ονομασίας ή την ταύτιση της με την παρουσίαση εμπορευμάτων για τα οποία παρέχεται θεραπεία από το άρθρο 35 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ. 148. Στην Entechno (ανωτέρω) κρίθηκε ότι το όνομα Entechno Development Ltd. μπορούσε να συνυπάρξει με το Entechno Development Co. Ltd. Χρήσιμη αναφορά για σκοπούς καθοδήγησης μπορεί να γίνει και σε αυθεντίες αναφορικά με την εγγραφή εμπορικών ονομάτων ενόψει του ότι και σ' εκείνη την περίπτωση παρέχεται ανάλογη εξουσία στον Έφορο να μη επιτρέψει την εγγραφή νέου ονόματος το οποίο είναι ανεπιθύμητο (undesirable) - Άρθρο 35, Κεφ. 116.
Οι αποφάσεις στη Fashion House v. Republic (1973) 3 C.L.R. 23 και JMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 92, είναι ενδεικτικές του μεγέθους της ομοιότητας που πρέπει να υπάρχει για να δικαιολογήσει την απαγόρευση εγγραφής ονόματος για λόγους ομοιότητας.
Κριτής του ανεπιθύμητου της εγγραφής είναι ο Έφορος Εταιρειών. Το δικαστήριο δεν υποκαθιστά την Διοίκηση στην κρίση του θέματος· περιορίζεται στον έλεγχο της άσκησης της εξουσίας προς το σκοπό διαπίστωσης αν αυτή ασκήθηκε μέσα στα όρια που θέτει ο νόμος. Σύγκριση των ονομάτων EPSILON ELECTYROMECHANICAL LIMITED και Z.A.S. EPSILON COMPUTERS LTD. παρουσιάζει μικρή ομοιότητα μεταξύ των δύο, η οποία έγκειται στην χρήση της λέξης "EPSILON", που συμβολίζει το γράμμα "Ε" του ελληνικού αλφαβήτου, τη χρήση του οποίου δε μπορεί κανένας να μονοπωλήσει. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο ονομάτων δεν ήταν με κανένα κριτήριο υπέρμετρη. Όσο πρόχειρα κι' αν διαβάσει ή γρήγορα ακούσει ένας τα δύο ονόματα, δεν πορεί να τα συγχίσει.
Καταλήγω ότι δεν έχει διαπιστωθεί λόγος που να δικαιολογεί την ακύρωση της απόφασης του Εφόρου. Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.