ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1992) 4 ΑΑΔ 516
12 Φεβρουαρίου 1992
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΝΙΚΟΣ ΧΡ. ΖΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 359/89 και 405/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Παρατυπίες — Η ΕΔΥ μπορεί να αγνοεί μέρος των Εμπιστευτικών Εκθέσεων όταν αυτές είναι παράτυπες με την προϋπόθεση ότι η συγκεκριμένη παρατυπία δεν επηρεάζει το κύρος όλης της έκθεσης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Δεν χρειάζεται να γνωρίζει τους λειτουργούς του τμήματος από άμεση επαφή και γνώση της εργασίας τους — Οι γνώσεις του είναι δυνατόν να προέρχονται από πληροφορίες οποιασδήποτε άλλης νόμιμης πηγής.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του αρμόδιου οργάνου αν η απόφαση που λήφθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή — Επεμβαίνει όμως αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή — Υπεροχή σε αρχαιότητα δεν μπορεί να προσδώσει έκδηλη υπεροχή αν το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία.
Με τις δύο προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν προσβλήθηκε η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Χημικού.
Προς υποστήριξη της προσφυγής τους οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι η επίδικη απόφαση θα έπρεπε να ακυρωθεί γιατί:
(α) Αντίθετα από το Νόμο η ΕΔΥ παραγνώρισε τροποποιήσεις που έγιναν στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό επεμβαίνοντας κατά τον τρόπο αυτό στην αρμοδιότητα άλλου οργάνου.
(β) Ο Διευθυντής προέβη σε συστάσεις, χωρίς να έχει άμεση γνώση της εργασίας των υποψηφίων, βάσει των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων, χωρίς τις τροποποιήσεις που περιείχαν.
γ) Οι ίδιοι υπερείχαν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αγνοεί μέρος των Εμπιστευτικών Εκθέσεων κατά τη διενέργεια προαγωγών κ.λ.π., όταν το μέρος που έχει αγνοηθεί πάσχει από κάποια παρατυπία με τηνπροϋπόθεση βέβαια ότι η παρατυπία αυτή δεν επηρεάζει το κύρος ολόκληρης της έκθεσης.
(2) Δεν είναι απαραίτητο οι γνώσεις ενός διευθυντή τμήματος για τους λειτουργούς που εργάζονται υπό του να είναι αποτέλεσμα απ' ευθείας επαφής και γνώσης της εργασίας τους, αλλά είναι δυνατόν να προέρχονται από πληροφορίες από οποιαδήποτε άλλη νόμιμη πηγή.
Όσον αφορά το δεύτερο θέμα των συστάσεων του Διευθυντή αναμφίβολα αυτός όφειλε, και ορθά έπραξε, να δώσει τις συστάσεις του με βάση τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις χωρίς τις τροποποιήσεις, όπως ορθά έκρινε η ΕΔΥ ότι έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη.
(3) Το καθήκον του Διοικητικού Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της υπό εξέταση Διοικητικής απόφασης και δεν επεμβαίνει στην κρίση του αρμόδιου οργάνου αν η απόφαση που λήφθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή ενόψει των γεγονότων της υπόθεσης. Σε περιπτώσεις δε προαγωγής ή διορισμού υπαλλήλου δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την εκλογή του καταλληλότερου υποψήφιου με την κρίση του αρμόδιου οργάνου, εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε. Δεδομένου δε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει από πλευράς αξίας, η αρχαιότητα των αιτητών δεν μπορεί να τους προσδώσει την απαραίτητη έκδηλη υπεροχή ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Δικαστηρίου στην επίδικη απόφαση.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Louca v. Savva and Others (1989) 3(A) C.L.R. 672·
Theoclitou and Another v. Republic (1988) 3(B) C.L.R. 1271·
Payiatsos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 321·
Chrysochos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 78·
Μιλτιάδους κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Ανώτερου Χημικού στο Γενικό Χημείο αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν οι αιτητές προσβάλλουν την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Κωνσταντίνου Μιχαήλ στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Χημικού (Τακτ. Προϋπ.) στο Γενικό Χημείο από 1/5/1989 αντί αυτών.
Η θέση Ανώτερου Χημικού είναι θέση προαγωγής.
Η Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε για τους σκοπούς της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης με έκθεση της, ημερομηνίας 27/11/1987, σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά τέσσερεις από τους έξι υποψήφιους μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θ' αναφέρεται Ε.Δ.Υ.) στη συνεδρίαση της στις 24/10/1988 έλαβε γνώση της έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής όμως επειδή ο Διευθυντής του Γενικού Χημείου είχε ήδη αφυπηρετήσει και δεν υπήρχε Αναπληρωτής Διευθυντής, αποφάσισε να ζητήσει από το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Υγείας, να προβεί σε διευθετήσεις ώστε να υπάρξει εκπροσώπηση του Τμήματος ενώπιον της όταν θα επιλαμβάνετο του θέματος.
Κατά τη συνεδρία της την 14/4/1989 η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων και αποφάσισε ότι στις περιπτώσεις που έγιναν τροποποιήσεις από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 των σχετικών Κανονιστικών Διατάξεων να ληφθούν υπόψη μόνο οι αξιολογήσεις των Αξιολογούντων Λειτουργών, και συγκεκριμένα για τους δύο αιτητές και για τους δύο υποψήφιους που δεν είχαν συστηθεί από την Τμηματική Επιτροπή, και τους οποίους όμως η Ε.Δ.Υ, αποφάσισε να λάβει υπόψη. Επίσης, η Ε.Δ.Υ, σημείωσε ότι και για τους έξι υποψήφιους δεν είχαν υποβληθεί Εμπιστευτικές Εκθέσεις για το 1988 γιατί οι Αξιολογούντες Λειτουργοί, δηλαδή οι Ανώτεροι Χημικοί (Κ. Ακκελίδου και Ρ. Αργυρίδης) ήταν ανθυποψήφιοι τους για τη θέση Διευθυντή Γενικού Χημείου. Όπως ανέφερε γραπτώς ο Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Υγείας:-
"κρίθηκε σκόπιμο όπως μη καταρτισθούν οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις για το 1988, γιατί ούτε εγώ είμαι στη θέση να γνωρίζω άμεσα την εργασία τους για να τους αξιολογήσω αλλά ούτε θα ήταν ορθό και δίκαιο να αξιολογηθούν από τους ανώτερους Χημικούς Αργυρίδη και Ακκελίδου...".
Όσον αφορά το πλεονέκτημα που αναφέρεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας για τη θέση, η Ε.Δ.Υ, με βάση τα ενώπιον της στοιχεία έκρινε ότι το διέθεταν και οι έξι υποψήφιοι.
Σε συστάσεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ, κατά τη συνεδρία αυτή προέβηκε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας ελλείψει Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή στο Τμήμα, ως ιεραρχικά προϊστάμενος του Υπουργείου Υγείας και των τμημάτων που υπάγονται σ' αυτό, ο οποίος αφού ενημερώθηκε για τις αποφάσεις της Ε.Δ.Υ, σχετικά με το θέμα των Εμπιστευτικών Εκθέσεων και ότι έπρεπε να λάβει υπόψη και τους έξι υποψήφιους, σύμφωνα με το σχετικό πρακτικό αναφέρονται τα εξής:-
"Κατά την άποψη του οι υποψήφιοι που υπερέχουν σε αξία και προσόντα είναι ο Κωνσταντίνος Μιχαήλ και Πόπη Κανάρη. Περαιτέρω ανάφερε ότι με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) συστήνει για προαγωγή τον Κωνσταντίνο Μιχαήλ, ο οποίος υπερέχει σε αρχαιότητα σε σύγκριση με την Κανάρη."
Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ, προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων, εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, τους Προσωπικούς και Εμπιστευτικούς Φακέλους, έλαβε υπόψη της τα πορίσματα της Τμηματικής και τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, και αφού έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε των άλλων υποψήφιων, αποφάσισε να τον προαγάγει στην επίδικη θέση.
Εναντίον της απόφασης αυτής οι αιτητές καταχώρισαν τις προσφυγές αυτές.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ, να παραγνωρίσει τις τροποποιήσεις που έγιναν από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, είναι ανεπίτρεπτο, αντίθετο προς το Νόμο, και αποτελεί επέμβαση της Ε.Δ.Υ, στην αρμοδιότητα άλλου οργάνου δηλαδή των λειτουργών που συντάσσουν τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις. Ο ισχυρισμός όμως αυτός δεν ευσταθεί γιατί, όπως έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αγνοεί μέρος των Εμπιστευτικών Εκθέσεων κατά τη διενέργεια προαγωγών κ.λ.π., όταν το μέρος που έχει αγνοηθεί πάσχει από κάποια παρατυπία με την προϋπόθεση βέβαια ότι η παρατυπία αυτή δεν επηρεάζει το κύρος ολόκληρης της έκθεσης (βλέπε YianouIIa Louca and Others v. Public Service Commission and Others, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αριθ. 772, 780, απόφαση ημερομηνίας 16 Ιουνίου, 1989. Theokiitou and Another v. The Republic, Προσφυγή Αριθ. 294/86, απόφαση ημερομηνίας 25 Ιουνίου, 1988.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι συστάσεις του Διευθυντή, που αποτέλεσαν βαρύνον στοιχείο στην κρίση της Ε.Δ.Υ., έγιναν κάτω από περιστάσεις που οδηγούν την προσβαλλόμενη πράξη σε ακύρωση, γιατί πρώτα, προέβηκε σε συστάσεις χωρίς να έχει άμεση γνώση της εργασίας των υποψήφιων και δεύτερον, γιατί οι συστάσεις του δόθηκαν με βάση τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων χωρίς τις τροποποιήσεις που περιείχαν.
Έχει νομολογηθεί ότι δεν είναι απαραίτητο οι γνώσεις ενός διευθυντή τμήματος για τους λειτουργούς που εργάζονται υπό του να είναι αποτέλεσμα απ' ευθείας επαφής και γνώσης της εργασίας τους, αλλά είναι δυνατόν να προέρχονται από πληροφορίες από οποιαδήποτε άλλη νόμιμη πηγή (βλέπε σχετικά YianouIIa Louca and Others v. Public Service Commission and Others (πιο πάνω), Payiatsos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 321, στη σελίδα 328, Chrysochos ν. Republic (1985) 3 C.L.R. 78 στη σελίδα 87.
Όσον αφορά το δεύτερο θέμα των συστάσεων του Διευθυντή αναμφίβολα αυτός όφειλε, και ορθά έπραξε, να δώσει τις συστάσεις του με βάση τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις χωρίς τις τροποποιήσεις, όπως ορθά έκρινε η Ε.Δ.Υ, ότι έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη.
Είναι τέλος ο ισχυρισμός των αιτητών ότι υπερείχαν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Το καθήκον του Διοικητικού Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της υπό εξέταση Διοικητικής απόφασης και δεν επεμβαίνει στην κρίση του αρμόδιου οργάνου αν η απόφαση που λήφθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή ενόψει των γεγονότων της υπόθεσης. Σε περιπτώσεις δε προαγωγής ή διορισμού υπαλλήλου δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την εκλογή του καταλληλότερου υποψήφιου με την κρίση του αρμόδιου οργάνου, εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε (βλέπε Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση 789 κ.λ.π., απόφαση ημερομηνίας 30/5/1989).
Από το περιεχόμενο των φακέλων που είναι ενώπιον μου προκύπτουν τα ακόλουθα.
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω δεν υπάρχουν Εμπιστευτικές Εκθέσεις για το 1988 για κανένα από τους υποψήφιους. Για τα προηγούμενα χρόνια ο αιτητής Ζανόπουλος στην Υπόθεση Αριθ. 359/89 βαθμολογήθηκε ως "Εξαίρετος" για το 1987, 1986 και 1985, και "Λίαν Καλός" για το 1984.
Ο αιτητής Καθητζιώτης στην Υπόθεση Αριθ. 405/89 βαθμολογήθηκε ως "Εξαίρετος" για το 1987 και 1986 και "Λίαν Καλός" για το 1985 και 1984.
Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει από πλευράς αξίας έχοντας κριθεί ως "Εξαίρετος" για τα χρόνια 1984-1987.
Από πλευράς προσόντων τόσο οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όλοι έχουν πρόσθετο προσόν που σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας θεωρείτο πλεονέκτημα.
Ο αιτητής Καθητζιώτης είναι αρχαιότερος στην προηγούμενη θέση του Χημικού II Τάξης. Ακολουθεί σε αρχαιότητα ο αιτητής Ζανόπουλος με νεώτερο το ενδιαφερόμενο μέρος. Δεδομένου όμως ότι το ενδιαφερόμενο μέρος όπως αναφέρθηκε πιο πάνω υπερέχει από πλευράς αξίας, η αρχαιότητα των αιτητών δεν μπορεί να τους προσδώσει την απαραίτητη έκδηλη υπεροχή ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Δικαστηρίου στην επίδικη απόφαση.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι προσφυγές των αιτητών πρέπει να απορριφθούν.
Η απόφαση της Ε.Δ.Υ, επικυρώνεται.
Οι προσφυγές απορρίπτονται.
Οι αιτητές να πληρώσουν τα έξοδα. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.