|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 509
12 Φεβρουαρίου 1992
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΠΟΙΗΤΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 30/88).
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Τμηματικές Επιτροπές — Σκοπός τους να υποβοηθούν την ΕΔΥ στο έργο της — Η ΕΔΥ κατ' ουδένα τρόπο δεν δεσμεύεται από τις εισηγήσεις των τμηματικών επιτροπών.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σύνθεση — Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1967, (Ν.33/67) — Άρθρο 4(3) — Σύνθεση Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας — Δεν είναι αντισυνταγματικό το Άρθρο 4(3) —Republic v. Kyriakou (1987) 3 C.L.R. 1189.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Προαγωγές Δημοσίων Υπαλλήλων — Διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ — Επέμβαση Δικαστηρίου — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του διορίζοντος οργάνου αν η απόφαση ήταν λογικά εφικτή — Εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των προαχθέντων.
Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια στράφηκε κατά της νομιμότητας της απόφασης της ΕΔΥ να προάξει στη μόνιμη θέση Εκπαιδεύτριας Νοσοκόμων Α' τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Ήταν ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η σύσταση και η συμμετοχή της Τμηματικής Επιτροπής στη διαδικασία επιλογής των υποψηφίων ήταν αντίθετη με το Σύνταγμα και ειδικότερα των Άρθρων 124 και 125 με τα οποία διασφαλίζεται η θεσμική ανεξαρτησία της ΕΔΥ. Η αιτήτρια περαιτέρω ισχυρίστηκε πως η σύνθεση της ΕΔΥ ήταν αντισυνταγματική λόγω αντισυνταγματικότητας του Άρθρου 4(3) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967, (Ν. 33/67). Περαιτέρω ότι η επίδικη απόφαση ήταν αναιτιολόγητη γιατί δεν έγινε εξειδικευμένη αναφορά στην κάθε υποψήφια και ειδικότερα σε αυτήν που υπερείχε των υπολοίπων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Ο σκοπός των Τμηματικών Επιτροπών είναι να υποβοηθείται η ΕΔΥ στο έργο της, χωρίς καθ' οιονδήποτε τρόπο να αφαιρείται από την ΕΔΥ η κατά Νόμο αρμοδιότητα της. Η ΕΔΥ κατ' ουδένα τρόπο δεν δεσμεύεται από τις εισηγήσεις των Τμηματικών Επιτροπών. Είναι ελεύθερη (α) να μην τις ακολουθήσει, και (β) να καταλήξει στα δικά της συμπεράσματα.
(2) Αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό της αιτήτριας, περί αντισυνταγματικότητας του Άρθρου 4(3) του Ν. 33/67, το θέμα έχει ήδη αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Kyriakou (1987) 3 C.L.R. 1189, όπου αποφασίστηκε ότι το Άρθρο 4(3) του Νόμου δεν είναι αντισυνταγματικό, και επομένως ο ισχυρισμός αυτός της αιτήτριας επίσης απορρίπτεται.
(3) Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του διορίζοντος οργάνου αν η προσβαλλόμενη απόφαση του ήταν λογικά εφικτή εκτός αν η αιτήτρια αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των προαχθέντων. Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει έστω και απλή υπεροχή της έναντι των ενδιαφερομένων μερών και γι' αυτό η προσφυγή της πρέπει να απορριφθεί.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν λογικά εφικτή, είναι επαρκώς αιτιολογημένη τόσο στο κείμενο της αλλά και πλήρης αιτιολογία βρίσκεται στους σχετικούς φακέλους της Διοίκησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Thalassinos v. Republic 3(C) C.L.R. 1683·
Republic v. Kyriakou (1987) 3 C.L.R. 1189.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Εκπαιδεύτριας Νοσοκόμων Α', Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αντί της αιτήτριας.
Χ. Αγαπίου (κα), για την αιτήτρια.
Π. Χ'' Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Την 21/9/1987 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θ' αναφέρεται Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε να προάξει στη μόνιμη θέση Εκπαιδεύτριας Νοσοκόμων Α' (Τακτικός Προϋπολογισμός), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από 1/10/1987 τα ενδιαφερόμενα μέρη Μαρούλλα Αντωνίου και Αγγελική Ταπακούδη.
Εναντίον της απόφασης αυτής της Ε.Δ.Υ, η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αυτή.
Η θέση Εκπαιδεύτριας Νοσοκόμων Α' είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής γι' αυτό η Ε.Δ.Υ, αποφάσισε όπως οι κενές θέσεις δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Σ' ανταπόκριση υποβλήθηκαν συνολικά τέσσερις αιτήσεις.
Η Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε προς το σκοπό αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967-1986 κατά τη συνεδρία της στις 22/4/1986 σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά τέσσερις υποψήφιες για τις πιο πάνω θέσεις.
Η Ε.Δ.Υ, αφού έλαβε υπόψη της την έκθεση της Τμηματικής κάλεσε σε συνεντεύξεις όλες τις υποψήφιες στις οποίες παρευρίσκετο και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημοσίας Υγείας. Μετά το πέρας των συνεντεύξεων ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψήφιων σ' αυτές ως ακολούθως:-
1. Μαρούλλα Αντωνίου: Εξαίρετη.
2. Χλόη Λη: Πάρα πολύ καλή.
3. Γλυκερία Ποιητή: Πάρα πολύ καλή.
4. Αγγελική Ταπακούδη: Εξαίρετη.
Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ, αξιολόγησε η ίδια την απόδοση των υποψήφιων ενώπιον της ως ακολούθως:-
1. Μαρούλλα Αντωνίου: Πάρα πολύ καλή.
2. Χλόη Λη: Πολύ καλή.
3. Γλυκερία Ποιητή: Πολύ καλή.
4. Αγγελική Ταπακούδη: Πάρα πολύ καλή.
Με βάση τα ενώπιον της στοιχεία η Ε.Δ.Υ, έκρινε ότι όλες οι υποψήφιες πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας, διέθεταν δε και το προβλεπόμενο πλεονέκτημα.
Η Ε.Δ.Υ, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης από τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψήφιων, του Προσωπικούς και Εμπιστευτικούς Φακέλους εκείνων από τους υποψήφιους που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και της Χλόης Λη που κατείχε προηγουμένως θέση Αδελφής Νοσοκόμας και την απόδοση τους στις συνεντεύξεις, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν γενικά των άλλων υποψήφιων και τις επέλεξε για προαγωγή στην επίδικη θέση από 1/10/1987.
Εναντίον της απόφασης αυτής η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η σύσταση και η συμμετοχή της Τμηματικής Επιτροπής στη διαδικασία επιλογής των υποψήφιων είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα και ειδικότερα των Άρθρων 124 και 125 του Συντάγματος με τα οποία διασφαλίζεται η θεσμική ανεξαρτησία της Ε.Δ.Υ, και συνιστά αντιποίηση των εξουσιών και αρμοδιοτήτων της Ε.Δ.Υ, που παρέχονται σ' αυτή από το Σύνταγμα.
Ο σκοπός των τμηματικών επιτροπών είναι να υποβοηθείται η Ε.Δ.Υ, στο έργο της, χωρίς καθ' οιονδήποτε τρόπο να αφαιρείται από την Ε.Δ.Υ, η κατά Νόμο αρμοδιότητα της. Η Ε.Δ.Υ, κατ' ουδένα τρόπο δεν δεσμεύεται από τις εισηγήσεις των τμηματικών επιτροπών. Είναι ελεύθερη (α) να μην τις ακολουθήσει, και (β) να καταλήξει στα δικά της συμπεράσματα.
Στο ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του Δικαστηρίου στην Thalassinos v. Republic (Απόφαση στην Υπόθεση Αριθ. 746/87, ημερομηνίας 31/8/1988), συνοψίζονται οι νομικές αρχές που διέπουν το θέμα αυτό.
"... it must be said that the decisive competence in matters of promotions lies exclusively with the Public Service Commission. As I said in Michael and Another v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 726 (affirmed on appeal - vide Frangoullides and Another v. the Republic (1985) 3 C.L.R. 1680), whatever the provisions of the Regulations governing the competence and functioning of Departmental Boards "they could not take away the competence of the respondent Commission as provided by the Law and they have to be interpreted in such a way as to be intra vires and not ultra vires of the empowering law". The Michael case (supra) was followed by Savvides J., in Komodromou v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 2250, who said at p. 2262, that the purpose of section 36 of the Public Service Law, 1967, is to provide for the functions and procedure of Departmental Boards solely for the purpose of assisting the Public Service Commission and not in any way to limit, restrict or take away any of the functions vested in it under the Law. To the same effect we have the judgment of Stylianides J., in Mytides and Another v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1096 at pp. 1110-1111)....".
Συνεπώς, ό πιο πάνω ισχυρισμός της αιτήτριας απορρίπτεται ως ανεδαφικός.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε επίσης ότι η σύνθεση της Ε.Δ.Υ. ήταν αντισυνταγματική λόγω αντισυνταγματικότητας του άρθρου 4(3) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967 (Νόμος αρ. 33 του 1967).
Το θέμα αυτό έχει ήδη αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Kyriakou (1987) 3 C.L.R. 1189, όπου αποφασίστηκε ότι το άρθρο 4 (3) του Νόμου δεν είναι αντισυνταγματικό, και επομένως ο ισχυρισμός αυτός της αιτήτριας επίσης απορρίπτεται.
Είναι τέλος η θέση της αιτήτριας ότι η επίδικη απόφαση στερείται αιτιολογίας γιατί γίνεται σ' αυτή γενική αναφορά στις υποψήφιες χωρίς όμως να εξειδικεύονται για την κάθε μια ξεχωριστά, και ειδικότερα για την αιτήτρια που υπερέχει των άλλων, οι λόγοι για τη μη επιλογή της.
Από το περιεχόμενο των φακέλων των υποψήφιων που είναι ενώπιον μου, προκύπτουν τα ακόλουθα.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως και η αιτήτρια, από πλευράς αξίας έχουν βαθμολογηθεί ως "Εξαίρετες'*; Από πλευράς προσόντων όλες πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα και διαθέτουν το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Από πλευράς αρχαιότητας προηγείται το ενδιαφερόμενο μέρος Μαρούλλα Αντωνίου και ακολουθούν κατά σειρά το ενδιαφερόμενο μέρος Αγγελική Ταπακούδη με τελευταία την αιτήτρια.
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι η αιτήτρια δεν υπερέχει των ενδιαφερόμενων μερών καθ' οιονδήποτε τρόπο, τα οποία αντίθετα υπερέχουν της αιτήτριας έστω και οριακά, λόγω αρχαιότητας.
Είναι νομολογημένο ότι το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του διορίζοντος οργάνου αν η προσβαλλόμενη απόφαση του ήταν λογικά εφικτή εκτός αν η αιτήτρια αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των προαχθέντων.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως ήδη αναφέρθηκε πιο πάνω η αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει έστω και απλή υπεροχή της έναντι των ενδιαφερόμενων μερών και γι' αυτό η προσφυγή της πρέπει να απορριφθεί.
Για τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν λογικά εφικτή, είναι επαρκώς αιτιολογημένη τόσο στο κείμενο της αλλά και πλήρης αιτιολογία βρίσκεται στους σχετικούς φακέλους της Διοίκησης και γι' αυτό επικυρώνεται.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Η αιτήτρια να πληρώσει τα έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.