|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 402
12 Φεβρουαρίου, 1992
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΚΩΜΙΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 127/89).
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σχέδια Υπηρεσίας — Νομοθετικής φύσεως — Δεν προσβάλλονται ευθέως με προσφυγή — Προσβλητά έμμεσα με προσφυγή κατά του αποτελέσματος της εφαρμογής τους, δηλαδή του διορισμού ή της προαγωγής που έγινε βάσει των Σχεδίων αυτών.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κανείς δεν έχει κεκτημένο δικαίωμα προαγωγής ή διορισμού πριν την πραγμάτωση των πράξεων διορισμού ή προαγωγής — Οι υποψήφιοι έχουν απλή προσδοκία — Ανάκληση προκήρυξης θέσης και τροποποίηση Σχεδίων Υπηρεσίας — Δεν θίγονται έννομα συμφέροντα υποψηφίων γιατί η διαδικασία ματαιώθηκε σε πολύ αρχικό στάδιο πριν συντελεστεί η πράξη επιλογής.
Οι αιτητές προσέβαλαν με την προσφυγή τους αυτή την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να ανακαλέσουν προκήρυξη δύο κενών θέσεων Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών, να τροποποιήσουν τα Σχέδια Υπηρεσίας και να προκηρύξουν εξ νέου τις δύο θέσεις.
Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον προσβολής της ανάκλησης της προκήρυξης γιατί η διαδικασία είχε διακοπεί στα πολύ αρχικά στάδια προτού συντελεστεί πράξη επιλογής χωρίς να δημιουργηθεί στους αιτητές κεκτημένο δικαίωμα για προαγωγή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι πράξη νομοθετικής φύσεως και σαν τέτοια δεν δύναται να προσβληθεί ευθέως με αίτηση ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος, αλλά μόνο έμμεσα, με αίτηση ακυρώσεως που προσβάλλει το αποτέλεσμα της εφαρμογής του, όπως προαγωγή ή διορισμό που έγιναν με βάση το Σχέδιο αυτό.
(2) Η αρμόδια Αρχή έχει εξουσία να συντάσσει Σχέδια Υπηρεσίας και να τα τροποποιεί με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της υπηρεσίας και κανείς δεν έχει κεκτημένο δικαίωμα σε προαγωγή ή διορισμό ή κεκτημένο δικαίωμα ότι τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης δεν θα αλλάξουν προτού
πραγματωθεί ο διορισμός ή η προαγωγή, παρά μόνον απλή
προσδοκία.
Η πράξη ή απόφαση της αρμόδιας Αρχής να αποσύρει ή να τροποποιήσει Σχέδια Υπηρεσίας, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αιτήσεως ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, γιατί αυτή δεν θίγει το έννομο συμφέρον υποψηφίου, εκτός εάν η διαδικασία επιλογής βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και κριθεί από ασφαλή συμπεράσματα ότι η απόσυρση ή η τροποποίηση αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση του διορισμού συγκεκριμένου υποψηφίου. Οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρο να προσβάλουν την ανάκληση της προκήρυξης, για το λόγο ότι η όλη διαδικασία ματαιώθηκε σε πολύ αρχικό στάδιο πριν συντελεστεί η τελική πράξη επιλογής και δε δημιουργήθηκε για τους αιτητές κεκτημένο δικαίωμα για προαγωγή. Η ανάκληση δεν έπληξε ειδικά, συγκεκριμένα και μεθοδευμένα τους αιτητές. Η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί δεν παρήγαγε οποιαδήποτε άμεσα έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και δεν μπορεί να αποδοθεί στην αρμόδια Αρχή οποιαδήποτε πρόθεση καταστρατήγησης του διορισμού οποιουδήποτε υποψηφίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Καραγιώργης & Άλλος ν. Ρ.Ι.Κ. και Άλλων (1990) 3 Α.Α.Δ. 2595·
Κοντογιάννη και Άλλοι v. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2827·
Meletis & Others v. C.P.A. & Others (1977) 3 C.L.R. 1984·
Makris v. Republic (1986) 3 C.L.R. 10·
Savva v. Cyprus Electricity Authority (1986) 3 C.L.R. 80·
Republic & Another v. Christoudia & Another, 3(C) C.L.R. 2622·
Ηλία ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 568·
Δημοκρατία ν. Παλλουρίδης & Άλλοι (1990) 3 Α.Α.Δ. 4316·
Charalambous v. Republic (1986) 3 C.L.R. 557·
Piperis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 295·
Economides v. Republic (1972) 3 C.L.R. 506·
Economides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 410·
Hadjichristoforou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 280·
Alexandrou & Others v. Republic (1984)3 C.L.R. 15·
Charalambous & Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 148·
Matsoukari v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1469.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου με την οποία (α) ανακάλεσε την προκήρυξη της θέσης Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών, (β) τροποποίησε τα Σχέδια Υπηρεσίας και (γ) προκήρυξε τις ίδιες θέσεις εκ νέου.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.
Π. Πολυβίου, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Χρυσοστομής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται παράνομη, άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση με την οποία γνωστοποίησε στις 10.12.88 νέα προκήρυξη της θέσης Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών για υποβολή νέων αιτήσεων.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και χωρίς νομικά, αποτέλεσμα η απόφαση ή αποφάσεις του καθ' ου η αίτηση 10.12.88 να ανακαλέσει την προκήρυξη, της 23.6.88 να τροποποιήσει τα Σχέδια Υπηρεσίας και να προκηρύξει τις ίδιες θέσεις εκ νέου στις 15.12.88.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να μη επικυρώνονται οι πιο πάνω πράξεις του καθ' ου η αίτηση και οποιαδήποτε άλλη μεταγενέστερη επ' αυτής στηριζόμενη".
Στις 23.6.88 οι καθ' ων η αίτηση προκήρυξαν την πλήρωση δύο κενών θέσεων Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών. Αντίγραφο της προκήρυξης των θέσεων και αντίγραφο του Σχεδίου Υπηρεσίας που ίσχυε κατά την προκήρυξη, επισυνάφθηκαν σαν Τεκμήρια 1 και 2 στην ένσταση.
Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου του Ιδρύματος ημερ. 30.11.88 (Τεκμήριο 3) εξετάστηκε η διαφορά που προέκυψε με τη Συντεχνία Υπαλλήλων Τεχνικών Υπηρεσιών Ραδιοφωνικού ιδρύματος Κύπρου (ΣΥΤΥΡΙΚ), με αφορμή το Σχέδιο Υπηρεσίας των θέσεων, καθώς και για τα προβλήματα στην ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου, το οποίο λόγω της διατύπωσης του προκαλούσε σύγχιση και αμφιβολία, ιδιαίτερα όσον αφορά την ορθή ερμηνεία του όρου "πρώτη πλήρωση της θέσης" της Σημείωσης του Σχεδίου.
Καταβλήθηκαν προσπάθειες επίλυσης των προβλημάτων, πλην όμως, τούτο δεν κατέστη δυνατό, με αποτέλεσμα το όλο θέμα να αχθεί ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου για απόφαση.
Στη συνεδρίαση της 30.11.88 (Τεκμήριο 3 στην ένσταση) το Συμβούλιο, αφού μελέτησε το θέμα και άκουσε τις απόψεις του νομικού συμβούλου, έκρινε ότι ενδείκνυτο τροποποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται προς τα σημερινά δεδομένα του Τμήματος Στηρίξεως Παραγωγής και τις συμβατικές υποχρεώσεις που ανέλαβε το Ίδρυμα προς τη ΣΥΤΥΡΙΚ. Ενόψει τούτου, το Συμβούλιο αποφάσισε να ανακαλέσει την προκήρυξη της θέσης που έγινε στις 23.6.88.
Κατά την ίδια συνεδρίαση, το Συμβούλιο αποφάσισε να εγκρίνει νέο Σχέδιο Υπηρεσίας για τη θέση Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών, το οποίο να συνάδει με τα νέα δεδομένα που επικρατούσαν στο Τμήμα. Το νέο τροποποιημένο Σχέδιο Υπηρεσίας επισυνάφθηκε σαν Τεκμήριο 5 στην ένσταση.
Στη συνέχεια ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ, με επιστολή του προς όλα τα μέλη του προσωπικού ημερ. 10.12.88 (Τεκμήριο 6), γνωστοποίησε την ανάκληση της προκήρυξης της 23.6.88, για τις δύο θέσεις και στις 15.12.88, προκηρύχθηκαν εκ νέου οι δύο θέσεις Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών, με βάση το νέο Σχέδιο Υπηρεσίας (Τεκμήριο 7).
Σαν αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε τον ισχυρισμό πως, η ανάκληση της προκήρυξης των θέσεων ήταν άκυρη και παράνομη, γιατί έγινε με μοναδικό σκοπό τον αποκλεισμό των αιτητών, οι οποίοι με βάση τα νέα Σχέδια Υπηρεσίας, κατέστησαν μη προσοντούχοι για διεκδίκηση των θέσεων.
Επιπλέον ισχυρίστηκε πως η ανάκληση της προκήρυξης θα πρέπει να ακυρωθεί, γιατί δεν δόθηκε οποιαδήποτε αιτιολογία και έγινε κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης και χρηστής διοίκησης.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος πως οι αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον για προσβολή της ανάκλησης της προκήρυξης, για το λόγο ότι η όλη διαδικασία διακόπηκε προτού ακόμη συντελεστεί η τελική πράξη επιλογής και εν πάση περιπτώσει, ματαιώθηκε στα πολύ αρχικά στάδια, ώστε να μη μπορεί να θεωρηθεί πως δημιουργήθηκε για τους αιτητές κεκτημένο δικαίωμα για προαγωγή.
Περαιτέρω εισηγήθηκε πως, η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη δεκτική προσφυγής με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος, για το λόγο ότι αυτή δεν παρήγαγε οποιαδήποτε άμεσα έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές.
Ο δικηγόρος των αιτητών αντέκρουσε τους πιο πάνω ισχυρισμούς.
Δυνάμει του άρθρου 10 του περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Νόμου, Κεφ. 300Α, όπως τροποποιήθηκε, το Συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ. καθορίστηκε σαν το αρμόδιο όργανο για την ετοιμασία και έγκριση των Σχεδίων Υπηρεσίας στο Ίδρυμα.
Όπως έχει πρόσφατα νομολογηθεί στην υπόθεση Καραγιώργης & Άλλος ν. Ρ.Ι.Κ., Υπ. Αρ. 89/89, ημερ. 23.7.90,
"Τα σχέδια υπηρεσίας, όπως πάγια έχει επικρατήσει στη νομολογία μας είναι δευτερογενής νομοθεσία. Δευτερογενής νομοθεσία δεν εκδίδεται μόνο από το υπουργικό συμβούλιο αλλά και από άλλα όργανα που ασκούν εκτελεστική-διοικητική εξουσία, εφόσο εξουσιοδοτούνται προς τούτο από πρωτογενή νομοθεσία. Αυτή η αρχή έχει πρόσφατα υιοθετηθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Θεοδωρίδης ν. Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Α.Ε.801, που εκδόθηκε στις 16.6.89, επαναλήφθηκε δε στην υπόθεση Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α. (αριθμός προσφυγών που αποφασίστηκαν απ' ευθείας από την Ολομέλεια στις 5.5.90)."
(Βλ. επίσης, Μαίρη Κοντογιάννη κ.ά. v. Ρ.Ι.Κ., Υπ. Αρ. 386/88 κ.λ.π., ημερ. 25.8.90).
Το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι πράξη νομοθετικής φύσεως και σαν τέτοια δεν δύναται να προσβληθεί ευθέως με αίτηση ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος, αλλά μόνο έμμεσα, με αίτηση ακυρώσεως που προσβάλλει το αποτέλεσμα της εφαρμογής του, όπως προαγωγή ή διορισμό που έγιναν με βάση το Σχέδιο αυτό. (Βλ. Meletis & Others v. C.P.A. & Others (1977) 3 C.L.R. 1984, 1987, Makris v. Republic (1986) 3 C.L.R. 10, 17, 18, Savva v. The Cyprus Electricity Authority (1986) 3 C.L.R. 80, 88, Republic & Another v. Maria Christoudhia & Another, A.E. 794, 795, 808, ημερ. 28.12.88, Χριστόδουλος Ηλία ν. Δημοκρατίας A.E.590, ημερ. 14.3.89, Δημοκρατία ν. Ανδρέας Γιαλλουρίδης & Άλλοι, Α.Ε. 868 και 869, ημερ. 13.12.90).
Επίσης έχει νομολογηθεί πως, η αρμόδια Αρχή έχει εξουσία να συντάσσει Σχέδια Υπηρεσίας και να τα τροποποιεί με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της υπηρεσίας (βλ. Christodoulos Charalambous v. Republic (1986) 3 C.L.R. 557, 572, 573) και πως κανείς δεν έχει κεκτημένο δικαίωμα σε προαγωγή ή διορισμό ή κεκτημένο δικαίωμα ότι τα απαιτούμενα προσόντα της θέσης δεν θα αλλάξουν προτού πραγματωθεί ο διορισμός ή η προαγωγή, παρά μόνον απλή προσδοκία. (Piperis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 295, Economides v. Republic(1972) 3 C.L.R. 506,520, Economides v. Republic (1913) 3 C.L.R. 410 Hadjichristoforou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 280, Alexandrou & Others v. Republic (1984) 3 C.L.R 15).
Η πράξη ή απόφαση της αρμόδιας Αρχής να αποσύρει ή να τροποποιήσει Σχέδια Υπηρεσίας, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αιτήσεως ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, γιατί αυτή δεν θίγει το έννομο συμφέρον υποψηφίου, εκτός εάν η διαδικασία επιλογής βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και κριθεί από ασφαλή συμπεράσματα ότι η απόσυρση ή η τροποποίηση αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση του διορισμού συγκεκριμμένου υποψηφίου. (Βλ. Charalambous & Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1481, 1487 και Matsoukari v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1469).
Με βάση τις πιο πάνω αρχές, εξέτασα τα γεγονότα και περιστατικά της παρούσας υπόθεσης και συμφωνώ με το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση ότι οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρο να προσβάλουν την ανάκληση της προκήρυξης, για το λόγο ότι η όλη διαδικασία ματαιώθηκε σε πολύ αρχικό στάδιο πριν συντελεστεί η τελική πράξη επιλογής και δε δημιουργήθηκε για τους αιτητές κεκτημένο δικαίωμα για προαγωγή. Η ανάκληση δεν έπληξε ειδικά, συγκεκριμένα και μεθοδευμένα τους αιτητές. Η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, γιατί δεν παρήγαγε οποιαδήποτε άμεσα έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και δεν μπορεί να αποδοθεί στην αρμόδια Αρχή οποιαδήποτε πρόθεση καταστρατήγησης του διορισμού οποιουδήποτε υποψηφίου.
Συνεπώς, η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και η προσφυγή απορρίπτεται.
Οι αιτητές να πληρώσουν £200.- έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.