|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 339
12 Φεβρουαρίου, 1992
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
αναφορικα με το αρθρο 146 του συνταγματοσ θεοδοςιος
ροδοςθενους,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 181/91).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Μονάδες — Αποτίμηση των κριτηρίων προαγωγής σε μονάδες — Η απόφαση Ζήσιμου Χ''Ττοφή και Άλλος ν. Δημοκρατίας και η αντίστοιχη αντιμετώπιση της κριθείσας περίπτωσης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και ταυτόχρονα προηγούμενες ενσωματούμενες προπαρασκευαστικές ενέργειες όπως συγκεκριμένη βαθμολογία του, τη μη συμπλερίληψή του στον κατάλογο συσταθέντων κλπ.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ορθά η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας απέρριψε την ένσταση του αιτητή με την αιτιολογία ότι ακόμα και αν η βαθμολογία του για το 1989/1990 αναθεωρούνταν και πάλι το σύνολο των μονάδων του δεν θα επέτρεπε τη συμπερίληψη του στον τελικό κατάλογο: βλ. Ζήσιμου Χ'' Ττοφή και Άλλος ν. Δημοκρατίας.
2. Αναμφίβολα η βαθμολογία του αιτητή έγινε σύμφωνα με το Νόμο. Όλα τα σχετικά στοιχεία τόσο για την αξιολόγηση όσο και για την εξέταση της ένστασης που βρίσκονται στο φάκελο του ήσαν ενώπιον της Επιτροπής όταν λάμβανε την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία έχει τη δέουσα αιτιολογία.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα και με ορθή άσκηση της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ioannou v. Electricity Authority of Cyprus (1981) 3 C.L.R. 280·
ΧατζηΤτοφή και Άλλος ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 474.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία, μεταξύ άλλων, ο καθ' ου η αίτηση 3 απέρριψε την ένσταση του αιτητή για τη βαθμολογία του για το έτος 1989-1990.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Ε. Λοϊζίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Πρόεδρος κ. Α. Ν. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά, ακύρωση, (α) της βαθμολογίας του για το έτος 1989-1990, (β) της απόφασης του καθ' ου η αίτηση 3 να απορρίψει την ένσταση του για την πιο πάνω βαθμολογία, και (γ) της απόφασης του καθ' ου η αίτηση 2 να μη συμπεριλάβει τον αιτητή στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, (δ) δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,στη συνέχεια η Επιτροπή, - να θεωρήσει τον αιτητή σαν μη προσοντούχο υποψήφιο είναι άκυρη, και (ε) δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής με την οποία προήγαγε τον Ανδρέα Χαριλάου στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης από 9 Ιανουαρίου 1991, αντί του αιτητή είναι άκυρη.
Δεν θα σχολιάσω το θέμα αν θα έπρεπε ή μπορούσε να ζητείται ξεχωριστή θεραπεία για τα συστατικά στοιχεία μιας σύνθετης διοικητικής πράξης, γιατί δεν άκουσα επιχειρήματα πάνω στο θέμα αυτό, γι αυτό θα προχωρήσω στην εξέταση της προσφυγής στο σύνολο.
Ο αιτητής, είναι εκπαιδευτικός, (Βοηθός Διευθυντής -Φιλόλογος). Η θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης είναι θέση προαγωγής. Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(1) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1990, - ο Νόμος, - κατάλογος των υποψηφίων, αντίγραφο του σχεδίου υπηρεσίας και οι φάκελοι υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων διαβιβάστηκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης που σύμφωνα με το Νόμο είναι Πρόεδρος της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η έκθεση της μαζί με τον κατάλογο των υποψηφίων που σύστηνε, διαβιβάστηκε στην Επιτροπή (Παράρτημα "Γ").
Στις 3 Ιανουαρίου 1991, η Επιτροπή εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο και αποφάσισε να καλέσει τους υποψήφιους σε προσωπικές συνεντεύξεις που έλαβαν χώρα στις 8 Ιανουαρίου 1991, οπότε και η Επιτροπή πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση.
Στο σχετικό πρακτικά (Παράρτημα "Δ"), αναφέρονται τα πιο κάτω:-
"Μετά τις συνεντεύξεις ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης κος Ανδρέας Φυλακτού, σύμφωνα με το άρθρο 35Β(9) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1990, εκφέρει τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων σε αυτές και τους χαρακτηρίζει ως ακολούθως:
Ανδρέας Χαριλάου Εξαίρετος
Χριστόδουλος Αργυρού Πολύ Καλός
Μετά την αποχώρηση του κου Φυλακτού, η Επιτροπή προβαίνει στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις με βάση τα κριτήρια που καθόρισε στη συνεδρίαση της με ημερ. 3/1/91, ως ακολούθως:
Ανδρέας Χαριλάου Εξαίρετος-
Χριστόδουλος Αργυρού Πολύ Καλός+
Στη συνέχεια η Επιτροπή αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων αυτών, καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις όπως φαίνεται πιο πάνω, αποφασίζει σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1990, να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης των στοιχείων αυτών, ως εξής:
Σύνολο Μονάδων
Ανδρέας Χαριλάου 205.80+4.50=210.30
Χριστόδουλος Αργυρού 205.25+4.20=209.45
Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή αποφασίζει να προσφέρει προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, από 9/1/91 στον κο Ανδρέα Χαριλάου, που συγκεντρώνει τις περισσότερες μονάδες.
Στη συνέχεια η Επιτροπή αποφασίζει να μεταθέσει τον κο Χαριλάου, από 9/1/91 στα Σχολεία Λάρνακας, με βάση τον Κανονισμό 8(1) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (τοποθετήσεις, μετακινήσεις και μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987".
Ο πρώτος λόγος που επικαλείται ο αιτητής είναι ότι η βαθμολογία του για τα έτη 1989-1990 ήταν παράνομη, και σαν προπαρασκευαστική πράξη, σύμφωνα με τη νομολογία συμπαρασύρει, αν βρεθεί ότι ήταν πράγματι άκυρη, κάθε άλλη πράξη προαπαιτούμενη για την τελική πράξη της προαγωγής που ακολουθεί, συμπεριλαμβανομένης και της τελικής, διότι τα συστατικά στοιχεία της πράξης δεν είναι ως εκ της φύσεως των ξεχωριστά και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. (Βλέπε loannou v. Electricity Authority of Cyprus (1981) 3 C.L.R. 280, στη σελ. 299). Θα πρέπει λοιπόν να εξεταστεί η νομιμότητα της βαθμολογίας αυτής.
Η "ειδική έκθεση" (τύπος Γ) για τον αιτητή που προβλέπεται από το άρθρο 17 των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Επιθεώρηση και Αξιολόγηση) Κανονισμών του 1976 (Κ.Δ.Π. 223 του 1976) υποβλήθηκε στις 26 Ιουνίου 1990 από τριμελή ομάδα επιθεωρητών. Η βαθμολογία για το 1989-1990 ήταν η ακόλουθη (Κυανούν 19 στο φάκελο Εμπιστευτικών Εκθέσεων του αιτητή Ε.Φ. 3514):
Α. Επαγγελματική Κατάρτιση: 9,
Β. Επάρκεια στην Εργασία: 10,
Γ. Οργάνωση -Διοίκηση - Ανθρώπινες Σχέσεις: 10,
Δ. Γενική Συμπεριφορά και Δράση: 10.
Ο Γενικός Επιθεωρητής ανέπεμψε την έκθεση προς το κλιμάκιο σύμφωνα με το άρθρο 20(2) των Κανονισμών στις 24 Αυγούστου 1990. (Κυανά 19-18 και 17-14). Δύο από τα μέλη του κλιμακίου μια και στο μεταξύ ένα από τα τρία μέλη είχε αφυπηρετήσει, εισηγήθηκαν μείωση της βαθμολογίας στο σημείο (Δ) "Γενική Συμπεριφορά και Δράση" από 10 σε 9. Η έκθεση αυτή κοινοποιήθηκε στον ενδιαφερόμενο στις 24 Νοεμβρίου 1990.
Ο ενδιαφερόμενος υπέβαλε ένσταση σύμφωνα με τον Κανονισμό 22(1) των πιο πάνω Κανονισμών, προς το Γενικό Επιθεωρητή με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 1990 (Κυανά 28-27) με την οποία ζητούσε βαθμό 10 στο σημείο Δ. Η ένσταση αυτή εξετάστηκε από τριμελές κλιμάκιο σύμφωνα με τον Κανονισμό 22 των Κανονισμών, το οποίο έκρινε στις 29 Δεκεμβρίου 1990 ότι ο εκπαιδευτικός "ορθά βαθμολογήθηκε στο σημείο Δ όπως και στα υπόλοιπα".
Η προσβαλλόμενη απόφαση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους Ανδρέα Χαριλάου λήφθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1991, δηλαδή μετά την απόρριψη της ένστασης του αιτητή και όχι πριν όπως προβλήθηκε ο ισχυρισμός από μέρους του αιτητή.
Στη συνέχεια στη συνεδρία της στις 3 Ιανουαρίου 1991 (Παράρτημα "Γ"), η Επιτροπή εξέτασε την ένσταση του αιτητή ημερομηνίας 27 Δεκεμβρίου 1990, (Παράρτημα Η), για τη μη περίληψη του στον κατάλογο των υποψηφίων που σύστησε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Όπως δε αναφέρει στο Παράρτημα "Γ" σελ. 7, "βρίσκει ότι και αν ακόμα η βαθμολογία του κου Ροδοσθένους για το 1989-90 αναθεωρηθεί, όπως ζητά με την ένσταση του, σε 39 και πάλιν το σύνολο των μονάδων του δεν θα επέτρεπε την περίληψη του στον τελικό κατάλογο".
Σύμφωνα με τον σχετικό κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή (Παράρτημα "Ι"), ο αιτητής είχε τον αριθμό 69 με 197.8 μονάδες. Εάν η βαθμολογία για το 1989/90 ήταν 39 όπως ζητά και όχι 38, οι μονάδες του θα ήσαν, σύμφωνα με το άρθρο 35Β(4) του Νόμου, 200 αντί 197.8, όπως φαίνεται στον πιο κάτω υπολογισμό που υπέβαλαν οι καθ' ων η αίτηση.
"Μονάδες αξίας (άρθρο 35Β(4)(α)).
Το σύνολο των μονάδων που προκύπτει από την πρόσθεση του τετραπλασίου του μέσου όρου των τελευταίων δύο βαθμολογιών και του μέσου όρου της συνολικής βαθμολογίας των τελευταίων δέκα ετών υπηρεσίας στη θέση.
|
δηλ. 38+39=38.5 |
| |
|
38.5χ4= |
154 | |
|
35+36+37+38+39=185:5= |
37 | |
|
Σύνολο μονάδων αξίας: 154+37= |
191 | |
|
Μονάδες προσόντων (άρθρο 35Β(4)(β)): |
Ο | |
|
Μονάδες αρχαιότητας (άρθρο 35 Β (γ)): |
9 | |
|
ΣΥΝΟΛΟ |
200" | |
Από την άλλη μεριά οι τρεις συστηθέντες υποψήφιοι είχαν πέραν των 205 μονάδων (Παράρτημα 5). Επομένως ορθά η Επιτροπή απέρριψε την ένσταση του αιτητή με την αιτιολογία ότι ακόμα και αν η βαθμολογία του για το 1989/1990 αναθεωρείτο σε 39 και πάλιν το σύνολο των μονάδων του δεν θα επέτρεπε την περίληψη του στον τελικό κατάλογο.
Σχετική είναι η απόφαση, στην υπόθεση Ζήσιμου Χ'' Ττοφή και άλλου ν. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 474 όπου αναφέρονται στις σελ. 494, 495 τα ακόλουθα:
"Από τον πιο πάνω πίνακα προκύπτει ότι και στην , περίπτωση ακόμα που η Συμβουλευτική Επιτροπή έδιδε στον καθένα από τους Αιτητές τις 3 μονάδες για πρόσθετο προσόν που έδωσε σε όλους τους άλλους υποψηφίους που κατείχαν τίτλο σπουδών Bachelor και η ΕΕΥ έδιδε στον καθένα τους άλλες πέντε μονάδες για τις συνεντεύξεις κλπ, το σύνολο των μονάδων τους θα ήταν κατώτερο από το σύνολο των μονάδων όλων των Ενδιαφερομένων Μερών όπως και του Γεώργιου Παπαχαραλάμπους που· είναι ο τελευταίος (79ος) στον κατάλογο των υποψηφίων στους οποίους προσφέρθηκε προαγωγή και ο οποίος είχε συγκεντρώσει 211 μονάδες. Το ίδιο θα συνέβαινε και στην περίπτωση που η Συμβουλευτική Επιτροπή έδιδε στον Αιτητή Νικολαΐδη, εκτός των 3 μονάδων για το πρόσθετο προσόν του τίτλου σπουδών Bachelor of Education, και ακόμα μια μονάδα για το άλλο πρόσθετο προσόν της μονοετούς μετεκπαίδευσης. Θα συγκέντρωνε τότε μόνο 210 μονάδες. Έπεται ότι η παρερμηνεία του άρθρου 35Β (4)(β) και η παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος των Αιτητών δεν επηρέασε με οποιοδήποτε δυσμενή τρόπο το συμφέρον και τις προοπτικές προαγωγής τους που ήταν, εν πάση περιπτώσει, εκ των πραγμάτων ανύπαρκτες."
Θα πρέπει δε να υποδειχθεί εδώ ότι για τα χρόνια 1985-1986 και 1987-1988 ο αιτητής βαθμολογήθηκε με εννέα όπως το 1989-1990. Αναφορικά δε με τον ισχυρισμό του ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε το θέμα της ένστασης του για τη βαθμολογία του για το 1989-1990, όπως φαίνεται από τα πρακτικά της Επιτροπής, ημερομηνίας 3 Ιανουαρίου 1991 (Παράρτημα "Γ") η ένσταση του εξετάστηκε αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπήρχαν στους σχετικούς φακέλους και αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα όσα επικαλούνται η ενιστάμενοι, καθώς και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπάρχουν στους φακέλους των υποψηφίων, αποφασίζει ως εξής: ...."
Στον δε Φάκελο Ε.Φ. 3514 του αιτητή υπάρχει (Κυανούν 29) η εξέταση της ένστασης του από τριμελές κλιμάκιο όπου αναφέρονται και τα πιο κάτω:
"Το Κλιμάκιο εξέτασε πολύ επισταμένως την ένσταση του καθηγητή και έκρινε ότι ορθά βαθμολογήθηκε στο σημείο Δ όπως και στα υπόλοιπα."
Επομένως η Επιτροπή απέρριψε την ένσταση του αιτητή για μη συμπερίληψη του στον κατάλογο και για παράνομη μείωση της βαθμολογίας του έχοντας υπόψη την πιο πάνω έκθεση του τριμελούς κλιμακίου καθώς και όλα τα σχετικά έγγραφα και στοιχεία στους φακέλους του αιτητή. (Κυανά 19-14 και 29-23.)
Αναμφίβολα η βαθμολογία του αιτητή έγινε σύμφωνα με το Νόμο. Όλα τα σχετικά στοιχεία τόσον για την αξιολόγηση όσον και για την εξέταση της ένστασης που βρίσκονται στο φάκελλο του, Ε.Φ. 3514, ήσαν ενώπιον της Επιτροπής όταν λάμβανε την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία έχει τη δέουσα αιτιολογία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιστολή του Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης (Παράρτημα "Θ") κοινοποιεί απλώς την απόφαση του οικείου Τμηματάρχη, Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης να απορρίψει την ένσταση μετά την υιοθέτηση στο Σημείωμα 3 του Φακέλου Ε.Φ. 3514, της έκθεσης του τριμελούς κλιμακίου το οποίο διορίστηκε για να εξετάσει την ένσταση σύμφωνα με τον Κανονισμό 22(3). Ο αιτητής πληροφορήθηκε από τις 7 Ιανουαρίου 1991 ότι απορρίφθηκε η ένσταση του. Η δε επιστολή ημερομηνίας 5 Φεβρουαρίου 1991 (Παράρτημα Β), αποτελεί επαναβεβαίωση της αρχικής απόφασης.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα και με ορθή άσκηση της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση και η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επικυρώνεται δε η επίδικη απόφαση.
Δεν γίνεται όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.