|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 4170
18 Δεκεμβρίου, 1991
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ Α & Σ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 814/90).
Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή — Πράξη πληροφοριακού περιεχομένου όπως και πράξεις που πληροφορούν τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή πράξεις που δηλώνουν πρόθεση και όχι βούληση της διοίκησης δεν επιφέρουν έννομα αποτελέσματα και δεν είναι εκτελεστές διοικητικές πράξεις.
Οι αιτητές προσέβαλαν με την προσφυγή τους αυτή επιστολή του Διευθυντή των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών με την οποία τους καλούσε όπως αποσύρουν από υποστατικά (εκτός φαρμακείων) προϊόντα των οποίων ήταν αποκλειστικοί αντιπρόσωποι εισαγωγείς.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας ήγειρε προδικαστική ένσταση ότι η επίδικη επιστολή δεν περιείχε εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά ήταν πληροφοριακού περιεχομένου με την οποία ο Διευθυντής Φαρμακευτικών Υπηρεσιών επέσυρε την προσοχή των αιτητών στις πρόνοιες της νομοθεσίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Για να μπορεί να προσβληθεί πράξη διοικητικού οργάνου με προσφυγή θα πρέπει να είναι εκτελεστή. Δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις οι πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου, όπως και πράξεις που πληροφορούν τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή οι πράξεις στις οποίες δηλώνεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης, ή πράξεις που προειδοποιούν τον αιτητή ότι, αν δεν συμμορφωθεί θα ληφθούν εναντίον του δικαστικά μέτρα.
(2) Η επίδικη επιστολή δεν περιέχει εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά απλές διαπιστώσεις για παράβαση από μέρους των αιτητών της σχετικής νομοθεσίας και εφιστούσε την προσοχή τους στις πρόνοιες αυτές και τους καλούσε να συμμορφωθούν, επισύροντας την προσοχή τους στις συνέπειες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Η επιστολή αυτή ήταν πληροφοριακού περιεχομένου και δεν δηλώνεται βούληση της διοίκησης, αλλά απλή πρόθεση. Συνεπώς, δεν παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και δεν μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Δημητρίου (1972) 3 ΑΑΔ 219·
Αργυρού ν. Δημοκρατίας (1983) 3 ΑΑΔ 474·
Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 ΑΑΔ 219·
Μακρής ν. Δημοκρατίας (1984) 3 ΑΑΔ 10·
Φυλακτίδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 ΑΑΔ 1328.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απαγόρευσαν στους αιτητές να συνεχίσουν να διαθέτουν και/ή πωλούν σε υποστατικά εκτός φαρμακείων τα προϊόντα Vicks Vaporub και Vicks Inhaeler.
Ε. Ευσταθίου, για τον αιτητή.
Τ. Πολυχρονίδου (Δνις), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο τις ακόλουθες θεραπείες:
"Α. Δήλωση ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 10 Αυγούστου 1990 και με την οποία απαγόρευσαν στους αιτητές από του να συνεχίσουν να διαθέτουν και/ή πωλούν σε υποστατικά εκτός φαρμακείων τα προϊόντα Vicks Vaporub και Vicks Inhaeler, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 10 Αυγούστου 1990 με την οποία εκάλεσαν τους αιτητές όπως αποσύρουν από όλα τα υποστατικά, εκτός φαρμακείων, τα προϊόντα Vicks Vaporub και Vicks Inhaeler, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος."
Η αιτήτρια εταιρεία είναι αποκλειστική αντιπρόσωπος εισαγωγέας στην Κύπρο των προϊόντων Vicks Vaporub και Vicks Inhaeler της Procter & Gamble (Health & Beauty Care) Limited, Ηνωμένου Βασιλείου.
Προτού ακόμη οι αιτητές αναλάβουν την αντιπροσωπεία των πιο πάνω προϊόντων, διαπιστώθηκαν πωλήσεις των προϊόντων αυτών από διάφορα υποστατικά και όχι από φαρμακεία. Οι ιδιοκτήτες των υποστατικών αυτών καταγγέλθηκαν και μετά από ποινικές υποθέσεις, που καταχωρήθηκαν εναντίον τους, βρέθηκαν ένοχοι για παράβαση του άρθρου 4Α του Περί Φαρμακευτικής και Δηλητηρίων (Τροποποιητικού) Νόμου του 1962 (Νόμος 59/62) (Παραρτήματα 1,2 και 3 στην ένσταση).
Στις 10.8.90, ο Διευθυντής των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών απόστειλε στους αιτητές την επίδικη επιστολή και τους ανάφερε τα ακόλουθα:
"Πρόσφατα έχει παρατηρηθεί από το τμήμα Επιθεώρησης Φαρμακείων ότι τα προϊόντα της εταιρείας σας, Vicks Vaporub και Vicks Inhealer, εκτίθενται προς πώληση και πωλούνται σε υπεραγορές, περίπτερα, μπακάλικα κ.τ.λ.
Τα πιο πάνω φαρμακευτικά σκευάσματα, δεν περιλαμβάνονται στο Δεύτερο Πίνακα του Περί Φαρμακευτικής και Δηλητηρίων τροποποιητικού νόμου 59/62, γι' αυτό απαγορεύεται η πώλησή των από υποστατικά εκτός φαρμακείων.
Παρακαλώ όπως το συντομότερο δυνατό αποσύρετε από όλα τα υποστατικά (εκτός φαρμακείων) τα πιο πάνω προϊόντα σας διαφορετικά θα ληφθούν δικαστικά μέτρα εναντίον σας σύμφωνα με τις πρόνοιες της νομοθεσίας."
Σαν αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας ήγειρε προδικαστική ένσταση και υποστήριξε την άποψη πως η προσβαλλόμενη επιστολή ημερ. 10.8.90, δεν περιέχει εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση, αλλά ήταν μια επιστολή πληροφοριακού περιεχομένου, με την οποία ο Διευθυντής Φαρμακευτικών Υπηρεσιών επέσυρε την προσοχή των αιτητών στις πρόνοιες της νομοθεσίας.
Για να μπορεί να προσβληθεί μια πράξη διοικητικού οργάνου με προσφυγή, θα πρέπει να είναι εκτελεστή. (Βλ. Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 219,223, Αργυρού ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 474,484, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 236,237).
Δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις οι πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου, όπως και πράξεις που πληροφορούν τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, ή οι πράξεις στις οποίες δηλώνεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης, ή πράξεις που προειδοποιούν τον αιτητή ότι, αν δεν συμμορφωθεί θα ληφθούν εναντίον του δικαστικά μέτρα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Δημοκρατία ν. Δημητρίου (1972) 3 Α.Α.Δ. 219, 222, 223, Αργυρού ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) σελ. 485-486, Μακρής ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 10, 13, 14, Φυλακτίδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1328,1331,1332).
Με βάση τη νομολογία και λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο της υπό κρίση επιστολής ημερ. 10.8.90, συμφωνώ με την εισήγηση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, πως η επίδικη επιστολή δεν περιέχει εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά απλές διαπιστώσεις για παράβαση από μέρους των αιτητών της σχετικής νομοθεσίας και εφιστούσε την προσοχή τους στις πρόνοιες αυτές και τους καλούσε να συμμορφωθούν, επισύροντας την προσοχή τους στις συνέπειες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.
Η επιστολή αυτή ήταν πληροφοριακού περιεχομένου και δεν δηλώνεται βούληση της διοίκησης, αλλά απλή πρόθεση. Συνεπώς, δεν παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές και δεν μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Η προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή και υπό τις περιστάσεις, δεν κρίνω σκόπιμο να υπεισέλθω στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα £200.- εις βάρος των αιτητών.
Προσφυγή απορρίπτεται με £200.-έξοδα σε βάρος των αιτητών.