|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3778
26 Νοεμβρίου, 1991
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕΛΠΩ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, (ΑΡ. 2)
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 71/90).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως—Ο ισχυρισμός περί επηρεασμού της κρίσης μελών του αποφασίζοντος οργάνου από εξωγενή και αλλότρια στοιχεία — Θα πρέπει να αποδεικνύεται, όπως και εκείνος περί υπάρξεως προκατάληψης, με επαρκή βεβαιότητα είτε από γεγονότα που προκύπτουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα είτε από ασφαλή συμπεράσματα που συνάγονται από τέτοια γεγονότα.
Δημοτικοί Υπάλληλοι — Προαγωγές — Κανονισμός 26 της ΚΔΠ 11/77 — Η προσαρμογή του στην πράξη προς τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και η επ' αυτού κρίση του Δικαστηρίου.
Δημοτικοί Υπάλληλοι — Αρχαιότητα — Κανονισμός 28 της ΚΔΠ 11/77 — Η απόφαση στη Μέλπω Γρηγορίου ν. Δήμου Λευκωσίας, Υπ. Αρ. 541/86 και ο μη επηρεασμός από αυτήν, των δεδομένων της αρχαιότητας στην παρούσα υπόθεση.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Επέμβαση Δικαστηρίου — Αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε και υποκαθιστά τη δική του κρίση στην κρίση του αρμοδίου οργάνου, εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψηφίου που διορίστηκε ή προάχθηκε.
Με την κριθείσα προσφυγή η αιτήτρια ζήτησε ακύρωση της απόφασης των καθ' ων με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος, αντ' αυτής, στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στο Δήμο Λευκωσίας. Εξέχον στοιχείο του πραγματικού αποτέλεσε το γεγονός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν προϊόν δεύτερης κατά σειρά ομοίου αντικειμένου διαδικασίας, ενώ στην πρώτη (που ανακλήθηκε, πριν ολοκληρωθεί), προς το σκοπό επέκτασης της θεώρησης από την Επιτροπή Προσωπικού του Δήμου των εμπιστευτικών εκθέσεων των προγενέστερων ετών πέραν των προβλεπομένων από την ΚΔΠ 11/77 δύο ετών) η αιτήτρια ήταν εκείνη που είχε προτιμηθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η αιτήτρια δεν κατόρθωσε να αποδείξει τον ισχυρισμό για επηρεασμό της κρίσης μελών της Επιτροπής Προσωπικού από εξωγενή και αλλότρια στοιχεία. Το γεγονός ότι η αρχική απόφαση της Επιτροπής Προσωπικού, ανακλήθηκε μετά τη νομική συμβουλή του νομικού συμβούλου του Δήμου Λευκωσίας, δεν μπορεί από μόνο του να στοιχειοθετήσει ούτε να υποστηρίξει τον ισχυρισμό αυτό. Ένας τέτοιος ισχυρισμός, όπως και αυτός της ύπαρξης προκατάληψης, θα πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα είτε από γεγονότα που προκύπτουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, είτε από ασφαλή συμπεράσματα που συνάγονται από τέτοια γεγονότα.
2. Λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου του Κανονισμού 26 της ΚΔΠ 11/77 που ρυθμίζει το θέμα των προαγωγών δημοτικών υπαλλήλων, ο καθ' ου η αίτηση, κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν τροποποίησε οποιαδήποτε πρόνοια των Κανονισμών της ΚΔΠ 11/77, ούτε η μεθοδολογία που ακολούθησε ήταν σε οποιαδήποτε αντίθεση ή ασυμφωνία προς τις διατάξεις του άρθρου 26 των Κανονισμών. Εκείνο το οποίο έγινε στην υπό εξέταση προαγωγή ήταν ότι η Επιτροπή, μετά τη νομική συμβουλή που δόθηκε από το νομικό σύμβουλο του Δήμου, έλαβε υπόψη κατά την αξιολόγηση του κριτηρίου αξία τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων κατά τα τελευταία επτά έτη, με ιδιαίτερη έμφαση τα τρία τελευταία έτη, τακτική η οποία εναρμονίζεται πλήρως με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
3. Η αρχαιότητα των δημοτικών υπαλλήλων διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 28 της ΚΔΠ 11/77. Η αιτήτρια προάχθηκε στην αμέσως προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης την 1/1/83, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση αυτή την 1/9/82, συνεπώς, βάσει του άρθρου 28 της ΚΔΠ 11/77, το ενδιαφερόμενο μέρος επροηγείτο σε αρχαιότητα της αιτήτριας.
Το Δικαστήριο βρίσκεται σε πλήρη γνώση της απόφασης Μέλπω Γρηγορίου ν. Δήμου Λευκωσίας (Αρ.1) (1991) 4 Α.Α.Δ. 3005 με την οποία ακυρώθηκε η άρνηση του Δήμου Λευκωσίας να εγκρίνει αίτημα της αιτήτριας για ίση μισθοδοσία με τη μισθοδοσία των αρρένων ομοιόβαθμων της και με την οποία ο Δήμος διατάχθηκε από το Δικαστήριο να προβεί σε θετική ενέργεια όσον αφορά την παράλειψή του αυτή.
Η αιτήτρια δεν προσέλαβε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους κατά τον ουσιώδη χρόνο. Συνεπώς το Δικαστήριο τούτο δεν μπορεί να εξετάσει το ζήτημα της αρχαιότητας της αιτήτριας στην υπό κρίση υπόθεση, για το λόγο ότι αυτή έχει χάσει πια το έννομο συμφέρον της όσον αφορά το σημείο τούτο.
4. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε και υποκαθιστά τη δική του κρίση με την κρίση του αρμοδίου οργάνου, εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε ή προάχθηκε.
Προσφυγή απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γρηγορίου ν. Δήμου Λευκωσίας (Αρ. 1) (1991) 4 AAΔ 3005·
Michael (No. 1) v. Republic (1975) 3 CLR 136·
Evgeniou v. Republic (1979) 3 CLR 239·
HadjIoannpou v. Republic (1983) 3 CLR 1041.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήγαγαν το ενδιαφερόμενο μέρος αντί της αιτήτριας στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στο Δήμο Λευκωσίας.
Στ. Κιττής, για την αιτήτρια.
Τ. Καρακάννα (κα) για Κ. Μιχαηλίδη, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την υπό κρίση προσφυγή η αιτήτρια ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 7/12/89, με την οποία προήγαγαν το ενδιαφερόμενο μέρος Άριστο Αριστείδου αντί αυτής στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στο Δήμο Λευκωσίας από 1/3/89, είναι άκυρη και χωρίς κανένα έννομο αποτέλεσμα.
Ο καθ' ου η αίτηση Δήμος αποφάσισε την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Γραμματειακού Λειτουργού στη Δημοτική Υπηρεσία. Σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας η θέση ήταν θέση Προαγωγής (βλ. τεκμήριο 1 στην ένσταση).
Μεταξύ των έξι υποψηφίων για προαγωγή συμπεριλαμβάνονταν τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Τα προσόντα καθώς και τα έτη υπηρεσίας για τον κάθε υποψήφιο, επισυνάφθηκαν σαν Τεκμήριο 2 στην ένσταση.
Στη συνεδρία της με ημερομηνία 24/5/89 (Τεκμήριο 3), η Επιτροπή Προσωπικού, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων κατά τα δύο τελευταία έτη 1987 και 1988 και υπό το φως των συστάσεων του αρμόδιου Τμηματάρχη, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, ότι η αιτήτρια Μέλπω Γρηγορίου υπερείχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να εισηγηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο την προαγωγή της σαν της πλέον κατάλληλης για τη θέση Γραμματειακού Λειτουργού.
Επειδή η Επιτροπή Προσωπικού είχε αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον η πρακτική που ακολουθούσε, να αξιολογούνται οι υποψήφιοι για προαγωγή ως προς το κριτήριο αξία με βάση τις εμπιστευτικές τους εκθέσεις των δύο τελευταίων ετών μόνο, κάλεσε στη συνεδρία της, με ημερομηνία 18/7/89, το Νομικό Σύμβουλο του Δήμου Λευκωσίας για παροχή νομικών συμβουλών σε διάφορες νομικές πτυχές θεμάτων προαγωγής.
Σε απάντηση του πιο πάνω ερωτήματος ο νομικός σύμβουλος του Δήμου ανέφερε ότι σύμφωνα με τη νομολογία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η όλη εικόνα των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία 5-6 χρόνια.
Υπό το φως της πιο πάνω νομικής συμβουλής, η Επιτροπή Προσωπικού αποφάσισε να παραπέμψει το θέμα της προαγωγής στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στο Δημοτικό Συμβούλιο, μαζί με τη νομική συμβουλή που λήφθηκε.
Κατά τη συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου ημερομηνίας 11/10/89 (Τεκμήριο 5), η Επιτροπή Προσωπικού εισηγήθηκε ομόφωνα προς το Συμβούλιο την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης της και την παραπομπή του όλου θέματος της προαγωγής στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού στην Επιτροπή Προσωπικού, για εξυπαρχής εξέταση και υποβολή εισηγήσεων προς το Δημοτικό Συμβούλιο.
Κατά τη συνεδρία της με ημερομηνία 24/11/89 (Τεκμήριο 6), η Επιτροπή Προσωπικού εξέτασε εκ νέου το θέμα της προαγωγής στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού και αφού βεβαιώθηκε ότι οι υποψήφιοι εξακολουθούσαν να ήταν οι ίδιοι οι οποίοι είχαν κληθεί δύο φορές σε χωριστές προσωπικές συνεντεύξεις και οι οποίοι παρακάθησαν σε γραπτές εξετάσεις στην αγγλική γλώσσα, αποφάσισε, αφού μελέτησε τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους, να μην ξανακληθούν σε προσωπική συνέντευξη.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή μελέτησε όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και κατέγραψε στα πρακτικά της τη βαθμολογία από τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων κατά τα έτη 1982-1988, δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στη βαθμολογία των τριών τελευταίων ετών.
Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από πλευράς αξίας επικρατέστεροι υποψήφιοι ήταν η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Αναφορικά με την αρχαιότητα, η Επιτροπή σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Άριστος Αριστείδου, ο οποίος προάχθηκε στη θέση μόνιμου γραφέα Β' την 1η Σεπτεμβρίου 1982, προηγείτο σε αρχαιότητα της αιτήτριας Μέλπως Γρηγορίου, η οποία προάχθηκε στη θέση μόνιμης γραφέα Β' την 1η Ιανουαρίου 1983.
Επίσης η Επιτροπή, αφού προέβη σε σύγκριση μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων, δηλαδή της αιτήτριας και του ενδιαφερομένου μέρους, αναφορικά με τα κριτήρια αξία, προσόντα, αρχαιότητα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε τόσο στην αξία όσο και στην αρχαιότητα.
Στη συνέχεια η Επιτροπή εξέτασε το περιεχόμενο επιστολής του δικηγόρου της αιτήτριας, ημερομηνίας 16/11/89 και έκρινε πως δεν υπήρχε σχέση μεταξύ της εξεταζόμενης προαγωγής και της προσφυγής της αιτήτριας, με την οποία ζητούσε να της αναγνωριστεί αναδρομικά δικαίωμα ισομισθίας με τους άρρενες συναδέλφους της, γιατί η μισθοδοτική κλίμακα ήταν η ίδια για όλους τους Γραφείς ανεξαρτήτως φύλου.
Η Επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, καθώς και τις συστάσεις του αρμόδιου Τμηματάρχη, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Άριστος Αριστείδου υπερείχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να εισηγηθεί την προαγωγή του στο Δημοτικό Συμβούλιο σαν του πιο κατάλληλου στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού, από 1/3/89.
Το Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρία του με ημερομηνία 7/12/89 (Τεκμήριο 7), αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής Προσωπικού, ενέκρινε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού, από 1/3/89.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης η αιτήτρια καταχώρισε την παρούσα προσφυγή επικαλούμενη τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:
1. Πλάνη περί τα πράγματα.
2. Κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας.
3. Δυσμενή διάκριση εναντίον της.
4. Αλλότρια κριτήρια και εξωγενείς παράγοντες στη λήψη της απόφασης.
5. Υπεροχή της στα κριτήρια αξία και αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
6. Έλλειψη αιτιολογίας.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας στη γραπτή του αγόρευση υπέβαλε στο Δικαστήριο πως ενώ η απόφαση της Επιτροπής Προσωπικού, ημερομηνίας 24/11/89, υπήρξε ομόφωνη υπέρ της επιλογής της αιτήτριας σαν της πιο κατάλληλης για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση, κάποιοι εξωγενείς παράγοντες και αλλότρια συμφέροντα επενέργησαν στην κρίση ορισμένων μελών της Επιτροπής, έτσι ώστε η ίδια Επιτροπή Προσωπικού, με την ίδια σύνθεση, να αποφασίσει, παράνομα και παράτυπα, να ανατρέψει την προηγούμενη ομόφωνη απόφασή της και να επιλέξει για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος αντί της αιτήτριας, υπό το πρόσχημα του καθορισμού νέας τακτικής για τις προαγωγές.
Περαιτέρω, ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε πως η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο ότι αυτή στηρίχθηκε σε τροποποιημένο κανονισμό, ο οποίος όμως καμιά νομική ισχύ δεν απέκτησε γιατί δεν εγκρίθηκε από το Νομοθετικό Σώμα και έτσι δεν θα μπορούσε να παράξει οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
Η αιτήτρια δεν κατόρθωσε να αποδείξει τον ισχυρισμό για επηρεασμό της κρίσης μελών της Επιτροπής Προσωπικού από εξωγενή και αλλότρια στοιχεία.
Το γεγονός ότι η απόφαση της Επιτροπής Προσωπικού, ημερομηνίας 24/5/89, ανακλήθηκε μετά τη νομική συμβουλή του νομικού συμβούλου του Δήμου Λευκωσίας, δε μπορεί από μόνο του να στοιχειοθετήσει ούτε να υποστηρίξει τον ισχυρισμό αυτό.
Ένας τέτοιος ισχυρισμός, όπως και αυτός της ύπαρξης προκατάληψης, θα πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα είτε από γεγονότα που προκύπτουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, είτε από ασφαλή συμπεράσματα που συνάγονται από τέτοια γεγονότα.
Η αιτήτρια, που φέρει το βάρος αποδείξεως, δεν κατόρθωσε να προσκομίσει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία ώστε να θεμελιώσει τον ισχυρισμό αυτό, ο οποίος αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο Κανονισμός 26 της KAIL 11/77, ο οποίος ρυθμίζει το θέμα των προαγωγών δημοτικών υπαλλήλων, προνοεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
"26(1) Ουδείς δημοτικός υπάλληλος προάγεται εις άλλην θέσιν εκτός εάν -
(α) υπάρχη κενή τοιαύτη θέσις·
(β) κατέχη τα προσόντα, τα οποία προβλέπονται εις το σχέδιον υπηρεσίας δια την τοιαύτην θέσιν
(γ) εις τας τελευταίας δύο ετησίας εμπιστευτικός εκθέσεις περί αυτού δεν ανεφέρθη ως ακατάλληλος δια προαγωγήν
(δ) δεν ετιμωρήθη διαρκούσης της προηγουμένης διετίας δια πειθαρχικόν αδίκημα σοβαράς φύσεως.
(2) Αι διεκδικήσεις των υπαλλήλων προς προαγωγήν αποφασίζονται βάσει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητος.
(3) Κατά την προαγωγήν η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπ' όψιν τας περί των υποψηφίων ετησίας εμπιστευτικάς εκθέσεις και τας επί τούτω συστάσεις του Τμηματάρχου του Τμήματος, εν τω οποίω η κενή θέσις."
Δε συμφωνώ με τον ισχυρισμό της αιτήτριας ότι ο καθ'ου η αίτηση κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, ημερομηνίας 7/12/89, τροποποίησε οποιαδήποτε πρόνοια των Κανονισμών της Κ.Δ.Π. 11/77, ούτε ότι η μεθοδολογία που ακολούθησε ήταν σε οποιαδήποτε αντίθεση ή ασυμφωνία προς τις διατάξεις του άρθρου 26 των Κανονισμών.
Εκείνο το οποίο έγινε στην υπό εξέταση προαγωγή ήταν ότι η Επιτροπή, μετά τη νομική συμβουλή που δόθηκε από το νομικό σύμβουλο του Δήμου, έλαβε υπόψη κατά την αξιολόγηση του κριτηρίου αξία τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων κατά τα τελευταία επτά έτη, με ιδιαίτερη έμφαση τα τρία τελευταία έτη, τακτική η οποία εναρμονίζεται πλήρως με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Συνεπώς και ο ισχυρισμός αυτός της αιτήτριας αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ένας άλλος βασικός λόγος ακύρωσης της επίδικης απόφασης που προβλήθηκε ήταν ότι η αρχαιότητα του ενδιαφερομένου μέρους έναντι της αιτήτριας ήταν επίπλαστη και εστηρίζετο στην αντισυνταγματική πολιτική που εφάρμοζε ο Δήμος μέχρι το 1972, με την οποία διέκρινε δυσμενώς τις θήλεις υπαλλήλους έναντι των αρρένων με αποτέλεσμα, η κρίση της Επιτροπής ότι το ενδιαφερόμενο μέρος επροηγείτο σε αρχαιότητα της αιτήτριας και η απόφασή της να το συστήσει για προαγωγή, η οποία εστηρίζετο κατά ένα μέρος στην κρίση της αυτή, έπασχε, συμπαρασύροντας έτσι σε ακυρότητα και την τελική πράξη προαγωγής που λήφθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η αρχαιότητα των δημοτικών υπαλλήλων διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 28 της Κ.Δ.Π. 11/77, οι οποίες, μεταξύ άλλων, προνοούν τα ακόλουθα:
"28(1) Η αρχαιότης μεταξύ υπαλλήλων κατεχόντων την αυτήν θέσιν ή τάξιν της αυτής θέσεως κρίνεται βάσει της ημερομηνίας της ισχύος του διορισμού ή της προαγωγής των εις την συγκεκριμένην θέσιν ή τάξιν.
(2) Εν περιπτώσει ταυτοχρόνου διορισμού, ή προαγωγής εις την συγκεκριμένην θέσιν ή τάξιν της αυτής θέσεως, η αρχαιότης κρίνεται συμφώνως προς την προηγουμένην αρχαιότητα των υπαλλήλων."
Η αιτήτρια προάχθηκε στην αμέσως προηγούμενη θέση Γραφέα 1ης Τάξης την 1/1/83, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση αυτή την 1/9/82, συνεπώς, βάσει του άρθρου 28 της Κ.Δ.Π. 11/77, το ενδιαφερόμενο μέρος επροηγείτο σε αρχαιότητα της αιτήτριας.
Το Δικαστήριο βρίσκεται σε πλήρη γνώση της απόφασης Μέλπω Γρηγορίου ν. Δήμου Λευκωσίας (Αρ.1) (1991) 4 Α.Α.Δ. 3005, με την οποία ακυρώθηκε η άρνηση του Δήμου Λευκωσίας να εγκρίνει αίτημα της αιτήτριας για ίση μισθοδοσία με τη μισθοδοσία των αρρένων ομοιόβαθμων της και με την οποία ο Δήμος διατάχθηκε από το Δικαστήριο να προβεί σε θετική ενέργεια όσον αφορά την παράλειψή του αυτή.
Η αιτήτρια δεν προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους κατά τον ουσιώδη χρόνο. Συνεπώς το Δικαστήριο τούτο δε μπορεί να εξετάσει το ζήτημα της αρχαιότητας της αιτήτριας στην υπό κρίση υπόθεση, για το λόγο ότι αυτή έχει χάσει πια το έννομο συμφέρον της όσον αφορά το σημείο τούτο.
Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται.
Από τη βαθμολογία των εμπιστευτικών εκθέσεων της αιτήτριας και του ενδιαφερομένου μέρους κατά τα έτη 1982-1988, η οποία καταγράφτηκε και στα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής Προσωπικού ημερομηνίας 24/11/89, είναι φανερόν πως οι δύο αυτοί υποψήφιοι ήταν ισοδύναμοι όσον αφορά την αξία.
Όσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, δεδομένων των όσων ειπώθηκαν πιο πάνω, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε ελαφρώς της αιτήτριας κατά τέσσερεις μήνες.
Η σύσταση του αρμόδιου Τμηματάρχη, η οποία λήφθηκε υπόψη από την Επιτροπή, καταγράφτηκε στα πρακτικά της συνεδρίας ημερομηνίας 24/5/89 και ανάφερε τα ακόλουθα:
"Ο Δημοτικός Μηχανικός ανέφερε καταρχήν ότι οι απόψεις του φαίνονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις του για τους δύο αυτούς υπαλλήλους, ότι είναι πράγματι σχεδόν ισάξιοι και ότι είναι πολύ δύσκολο να τοποθετηθεί υπέρ του ενός ή του άλλου. Εν πάση όμως περιπτώσει, προσέθεσε, η Γρηγορίου Μέλπω απέδειξε τις ικανότητές της με τις σημαντικές υπηρεσίες που προσέφερε στη διεκπεραίωση του μεγάλου όγκου εργασίας που έπρεπε να επιτελέσει για το Κεντρικό Σφαγείο Κοφίνου και η προσφορά της ήταν πολύτιμη."
Ο δικηγόρος της αιτήτριας υπέβαλε πως η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τις συστάσεις του Τμηματάρχη, ο οποίος έδιδε προτίμηση στην αιτήτρια.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υπέβαλε πως η τελευταία παρατήρηση του Τμηματάρχη δε σήμαινε κατ' ανάγκη ότι η αιτήτρια ήταν καλύτερη από το ενδιαφερόμενο μέρος, ούτε ότι ο Δημοτικός Μηχανικός έδιδε προτίμηση στην αιτήτρια.
Η Επιτροπή στη συνεδρία της ημερομηνίας 24/11/89, αφού συνυπολόγισε και συνεκτίμησε όλα τα καθιερωμένα κριτήρια, αξία-προσόντα-αρχαιότητα, των δύο επικρατέστερων υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη τη σύσταση του αρμόδιου Τμηματάρχη, κατέληξε πως το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να το συστήσει προς το Δημοτικό Συμβούλιο σαν τον πλέον κατάλληλο για προαγωγή στην επίδικη θέση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 7/12/89, ενέκρινε την εισήγηση της Επιτροπής Προσωπικού και προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Γραμματειακού Λειτουργού από 1/3/89.
Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε και υποκαθιστά τη δική του κρίση με την κρίση του αρμοδίου οργάνου, εκτός αν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε ή προάχθηκε (Niki Michael (No.l) v. Republic (1975) 3 C.L.R. 136, Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239, HadjIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041).
Η αιτήτρια στην υπό κρίση υπόθεση δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Η απόφαση της Επιτροπής ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή. Η προσφυγή απορρίπτεται.
Προσφυγή απορρίπτεται.