|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3487
6 Νοεμβρίου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 110/91).
Προσφυγή βάσει τον άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία 75 ημερών για καταχώρηση της προσφυγής — Η πρόνοια του άρθρου 146.3 είναι επιτακτική και ανατρεπτική — Έναρξη της προθεσμίας είτε από τη γνώση της πράξης είτε από τη δημοσίευσή της όπου αυτή επιβάλλεται — Η γνώση πρέπει να είναι πλήρης και αποδεδειγμένη.
Διοικητικό Δίκαιο — Γενικές Αρχές — Δικαίωμα ακροάσεως — Επιβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις που ο πολίτης κρίνεται για υπαίτια πράξη, σε όλες τις πειθαρχικές διαδικασίες ή όπου θα του επιβληθεί κύρωση — Δικαίωμα δημόσιου δίκαιου — Στις διοικητικές -υποθέσεις δεν είναι ανάγκη η ακρόαση να γίνει προφορικά, ικανοποιείται το δικαίωμα με γραπτή παράσταση.
Προσφυγή βάσει τον άρθρου 146 του Συντάγματος — Προσβαλλόμενες πράξεις — Μόνο πράξη που έχει εκδοθεί πριν ή κατά το χρόνο της καταχώρησης της προσφυγής — Δεν προσβάλλεται ή συμπροσβάλλεται πράξη ή απόφαση που εκδόθηκε μετά την ημέρα καταχώρησης της προσφυγής.
Προβάλλοντας ως λόγους ακύρωσης την παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης με το νόημα ότι δεν του δόθηκε το δικαίωμα ακρόασης, ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του αυτή την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να τον τιμωρήσουν με 6ήμερη κράτηση.
Ένα από τα θέματα το οποίο συζητήθηκε στο Δικαστήριο ήταν κατά πόσο η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη ή όχι. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η προθεσμία δεν άρχισε να τρέχα κατά την 16/11/90, ημερομηνία κατά την οποία του κοινοποιήθηκε προφορικά η επίδικη απόφαση αλλά κατά την 17/11/90 ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής έλαβε επίσημα γνώση της απόφασης και υπέγραψε στο βιβλίο Ημερήσιας Διαταγής Αξιωματικών.
Ως προς την ουσία της υπόθεσης, σύμφωνα με τα γεγονότα ο αιτητής υπέβαλε γραπτώς, όπως κλήθηκε να πράξει από τους καθ' ων η αίτηση, την εκδοχή του στις 25/9/90.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η πρόνοια της προθεσμίας των 75 ημερών που ορίζεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος είναι επιτακτική και ανατρεπτική. Η προθεσμία των 75 ημερών είναι θέμα δημόσιας τάξης. Το Δικαστήριο εξετάζει αυτεπάγγελτα το ζήτημα αυτό, έστω και αν το μέρος στην προσφυγή που το ήγειρε το εγκατέλειψε. Η προθεσμία αρχίζει να τρέχει από την ημέρα που ο προσφεύγων λαμβάνει γνώση, εκτός στις περιπτώσεις όπου η δημοσίευση είναι αναγκαία για τη συμπλήρωση της πράξης. Η γνώση πρέπει να είναι πλήρης και αποδεδαγμένη. Είναι δε πλήρης όταν επιτρέπει στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο να διακριβώσει με βεβαιότητα τη ζημιά την οποία υφίσταται από την προσβαλλόμενη πράξη. Η πλήρης γνώση μπορεί όμως να εξαχθεί από δήλωση ή πράξη του ενδιαφερομένου προσώπου, ειδικά από υποβολή αίτησης για θεραπεία.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 10(3) οι ποινές του περιορισμού, της κρατήσεως και της φυλακίσεως κοινοποιούνται είτε γραπτώς είτε προφορικώς στον τιμωρούμενο αξιωματικό ή μόνιμο υπαξιωματικό.
Τα γεγονότα της υπόθεσης αποδεικνύουν ότι ο αιτητής έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης στις 16/11/90 ημερομηνία κατά την οποία υπέβαλε αναφορά παραπόνου στην οποία παρέθεσε με ακρίβεια όλα τα στοιχεία του επίσημου εγγράφου της κοινοποίησης. Η προσφυγή, ως εκ τούτου, είναι εκπρόθεσμη.
(2) Το δικαίωμα ακρόασης είναι από τα βασικά δικαιώματα των Κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Το δικαίωμα υπεράσπισης και ακρόασης επιβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις που ο πολίτης κρίνεται για υπαίτια πράξη σε όλες τις πειθαρχικές διαδικασίες ή όπου θα του επιβληθεί κύρωση. Το δικαίωμα του διοικουμένου να τύχει ακρόασης στη διαδικασία έκδοσης της πράξης που τον απειλεί είναι δικαίωμα δημοσίου δικαίου. Το δικαίωμα ακρόασης στις διοικητικές υποθέσεις δεν είναι ανάγκη να είναι προφορικό, ικανοποιείται με γραπτή παράσταση.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να απολογηθεί δεν ευσταθεί. Τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο αποδεικνύουν ότι άσκησε το δικαίωμα ακρόασης.
(3) Στο αιτητικό της προσφυγής ζητείται η ακύρωση της άρνησης ή παράλειψης να εξεταστεί το αίτημα του αιτητή για ακύρωση της ποινής που του επιβλήθηκε. Η ποινή επιβλήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, 1990. και κοινοποιήθηκε σ' αυτόν στις 16 Νοεμβρίου, 1990. Το μονό αίτημα που υπέβαλε μετά την επιβολή της ποινής είναι η αναφορά του ημερομηνίας 7 Ιανουαρίου, 1991.
Πλήρης αιτιολογημένη απάντηση δόθηκε στον αιτητή στις 26 Μαρτίου, 1991, και, ως εκ τούτου, η δεύτερη θεραπεία της προσφυγής παραμένει χωρίς αντικείμενο.
Ο αιτητής δεν πρόσβαλε με προσφυγή το περιεχόμενο της επιστολής της 26ης Μαρτίου, 1991 - το Δικαστήριο δεν εκφράζει καμιά γνώμη για το περιεχόμενο της επιστολής αυτής.
Προσφυγή με βάση το Άρθρο 146 μπορεί να προσβάλει μόνο πράξη που έχει εκδοθεί πριν το χρόνο της καταχώρισης. Δεν μπορεί να προσβληθεί ή να συνπροσβληθεί πράξη ή απόφαση που εκδόθηκε μετά την ημέρα της καταχώρισης της προσφυγής.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Moran v. The Republic, 1 R.S.C.C. 10·
Marcoullides v. The Greek Communal Chamber, 4 R.S.C.C. 7·
Aristidou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 503·
Kritiotis v. Municipality of Paphos and Others (1986) 3 C.L.R. 322·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 789, 791, 796, ημερ. 30/5/89)·
Marcoullides v. The Republic, 3 R.S.C.C. 30·
Haros v. The Republic, 4 R.S.C.C. 39·
Pantelidou v. The Republic, 4 R.S.C.C. 100·
Fisentzides v. Republic (1971) 3 CLR 80·
Republic v. Georghiades (1972) 3 CLR 594·
Kyprianou v. Public Service Commission (1973) 3 C.L.R. 206·
Iordanous v. Republic (1974) 3 CLR 194·
Orphanou v. Registrar Co-operative Societies (1985) 3 CLR 1022·
Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 290/89, ημερ. 31/1/90)·
Δημοκρατία ν. Ματθαίον (Ά.Ε. 832, ημερ. 12/7/90).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία τιμωρήθηκε ο αιτητής με 6ήμερη κράτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση ημερομ. 3.11.1990, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 16.11.1990 και με την οποία τιμωρήθηκε ο αιτητής με 6ήμερη κράτηση είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να εξετάσει το υποβληθέν αίτημα του αιτητή για ακύρωση της ποινής που του επεβλήθηκε είναι άκυρη, παράνομη και πως ότι παραλήφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί."
Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, απαράδεκτη.
Η παράγραφος 3 του 'Άρθρου 146 του Συντάγματος έχει:-
"3. Η προσφυγή ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ή, εν περιπτώσει μη δημοσιεύσεως ή εν περιπτώσει παραλείψεως, από της ημέρας καθ' ην η πράξις ή παράλειψις περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος."
Η πρόνοια της προθεσμίας των 75 ημερών που ορίζεται είναι επιτακτική και ανατρεπτική. Η προθεσμία είναι σύντομη και γενικά ανελαστική για το δημόσιο συμφέρο. Δεν συμφέρει, ούτε στη Διοίκηση, ούτε στους διοικούμενους, να επικρέμμεται σαν Δαμόκλεια σπάθη η δυνατότητα ακύρωσης εκτελεστών διοικητικών πράξεων για απεριόριστο ή για μακρό χρονικό διάστημα. Η αβεβαιότητα στη σφαίρα του διοικητικού δικαίου πρέπει να τερματίζεται στο συντομώτερο δυνατό χρόνο. Η προθεσμία των 75 ημερών είναι θέμα δημόσιας τάξης. Το Δικαστήριο εξετάζει αυτεπάγγελτα το ζήτημα αυτό, έστω και αν το μέρος στην προσφυγή που το ήγειρε το εγκατέλειψε. (Βλ., μεταξύ άλλων, John Moran and The Republic (Attorney-General and Minister of Interior) 1 R.S.C.C. 10, στη σελ. 13· Joyce Marcoullides and The Greek Communal Chamber (Director of Greek Education) 4 R.S.C.C. 7 στις σελ. 8 και 9· Aristidou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 503· Kntiotis v. Municipality of Paphos and Others (1986) 3 C.L.R. 322· Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789,791,796, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989)).
Η προσφυγή καταχωρίστηκε στις 31 Ιανουαρίου, 1991. Στο αιτητικό της προσφυγής αναφέρεται ότι προσβάλλεται η πράξη που κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 16 Νοεμβρίου, 1990.
Ο δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή και προφορική του αγόρευση ισχυρίστηκε ότι η κοινοποίηση της 16ης Νοεμβρίου, 1990, δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Συντάγματος γιατί ήταν προφορική κοινοποίηση και ο αιτητής δεν είχε πλήρη γνώση. Παρουσίασε βεβαίωση Λοχαγού της Εθνικής Φρουράς η οποία έχει:-
"ΒΕΒΑΙΩΣΗ
Εγώ ο πιο κάτω υπογεγραμμένος Λγός (ΠΖ) Κάος Κύπρος του Ανδρέα AM 2731, ανέλαβα καθήκοντα Αξκού Ιου-4ου Γραφείου και Δκτή Λόχου Δκσεως του 281 Τ.Π. από 4-9-90 και
Βεβαιώ
ότι από τα τηρούμενα επίσημα βιβλία του Τάγματος προκύπτει ότι:
1. Το έγγραφο Φ.455,Ι/Ι67/84Ι59/Σ.Ι638/3 ΝΟΕ 90/ ΓΕΕΦ/Ιο ΕΓ/Ι έγινε εισερχόμενο στο Τάγμα την 12-ΙΙ-90 και έχει αριθμό πρωτοκόλλου ΙΙΙ3.
2. Το Τάγμα ευρίσκετο σε καταυλισμό εκτός στρατοπέδου σε 6ήμερη άσκηση (6 συνεχόμενα εικοσιτετράωρα) με έφεδρους από 9-ΙΙ-90 μέχρι 14-11-90 συμπεριλαμβανομένων. Αποτέλεσμα τούτου ήτο τα γραφεία να μην λειτουργούν αλλά ο γραφέας του 2ου Γρ. να παραλαμβάνει μόνο τα έγγραφα.
3. Την 15-11-90 με το τέλος της άσκησης είχε χορηγηθεί ημερήσια απαλλαγή στον Τχη (ΠΖ) Νεοφύτου Ελευθέριο.
4. Ο Τχης (ΠΖ) Νεοφύτου Ελευθέριος ενημερώθηκε προφορικά για το έγγραφο Φ.455,Ι/Ι67/84Ι59/Σ.Ι638/3 ΝΟΕ 90/ΓΕΕΦ/Ιο ΕΓ/Ι την 16-11-90.
5. Στην ημερήσια διαταγή Τάγματος έχει καταχωρηθεί η ποινή του σχετικού επίσημα την 17-11-90 και έτσι επίσημα έλαβε γνώση ο Τχης (ΠΖ) Νεοφύτου Ελευθέριος, την 17-11-90 που υπέγραψε στο βιβλίο Ημερήσιας Διαταγής Αξκών για την ποινή που του επιβλήθηκε με το σχετικό."
Η προθεσμία αρχίζει να τρέχει από την ημέρα που ο προσφεύγων λαμβάνει γνώση, εκτός στις περιπτώσεις όπου η δημοσίευση είναι αναγκαία για τη συμπλήρωση της πράξης.
Στο σύγγραμμα του Κυριακόπουλου "Διοικητικόν Ελληνικόν Δίκαιον" 4η Έκδοση, Τόμος Γ σελ. 131 διαβάζουμε:-
"Από της γνώσεως της πράξεως παρά του προσφεύγοντος άρχεται η προθεσμία προκειμένου περί πράξεων, δι' ας δεν επιβάλλεται δημοσίευσις ή κοινοποίησις. Η γνώσις της πράξεως δέον να είναι πλήρης και να προκύπτη κυρίως εκ των εν τω φακέλλω της υποθέσεως στοιχείων αρκεί όμως να συνάγηται ασφαλώς εκ της φύσεως και των συντρεχουσών εν τη συγκεκριμένη περιπτώσει συνθηκών. Η πλήρης γνώσις πρέπει να είναι αποδεδειγμένη και δεν αρκεί να είναι πλασματική."
Η γνώση είναι πλήρης όταν επιτρέπει στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο να διακριβώσει με βεβαιότητα τη ζημιά την οποία υφίσταται από την προσβαλλόμενη πράξη. Η πλήρης γνώση μπορεί όμως να εξαχθεί από δήλωση ή πράξη του ενδιαφερομένου προσώπου, ειδικά από υποβολή αίτησης για θεραπεία.
Ο Κανονισμός 10(3) προνοεί ότι οι ποινές του περιορισμού, της κρατήσεως και της φυλακίσεως κοινοποιούνται είτε γραπτώς είτε προφορικώς στον τιμωρούμενον αξιωματικόν ή μόνιμον υπαξιωματικόν. Υπάρχει πρόβλεψη για καταχώρισή τους στην Ημερήσια Διαταγή Αξιωματικών της μονάδας.
Στην παρούσα περίπτωση η ποινή επιβλήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, 1990. Εμπιστευτικό, προσωπικό και επείγον έγγραφο από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς με θέμα "Πειθαρχικές Ποινές Αξιωματικών" από 1ο Επιτελικό Γραφείο/Ι Φ455.1/67/84159/Σ 1638 στάληκε στη μονάδα του αιτητή.
Ο αιτητής στις 16 Νοεμβρίου, 1990, υπέβαλε την ακόλουθη υπηρεσιακή αναφορά, η οποία λήφθηκε από την αρμόδια αρχή αυθημερόν:-
"ΘΕΜΑ: Προσωπικό - Διοικητικά
ΣΧΕΤ: Φ455.1/167/84159/Σ 1638/3 Νοε 90/ΓΕΕΦ/ 1οΕΓ/1
"1. Αναφέρω ότι τυγχάνω παραπονούμενος για την επιβληθείσα ποινή με το σχετικό για προσωπικούς-υπηρεσιακούς λόγους τους οποίους δεν μπορώ να αναφέρω ιεραρχικά, γι' αυτό και αιτούμαι ιδιαιτέρα ακρόαση του κου Αρχηγού ΓΕΕΦ.
2. Παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες."
Η αναφορά και όλοι οι αριθμοί είναι πλήρεις και αντιστοιχούν με ακρίβεια στους αριθμούς της κοινοποίησης της 3ης Νοεμβρίου, 1990. Αυτό αποδεικνύει ότι ο αιτητής στις 16 Νοεμβρίου, 1990, έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης, υπέβαλε αναφορά παραπόνου, στην οποία παρέθεσε με ακρίβεια όλα τα στοιχεία του επισήμου εγγράφου της κοινοποίησης. Το γεγονός ότι η ποινή αυτή αναφέρθηκε στην Ημερήσια Διαταγή της 17ης Νοεμβρίου, 1990, δεν μεταθέτει την ημερομηνία της κοινοποίησης και της γνώσης που είναι αναγκαία για την έναρξη της προθεσμίας.
Η προσφυγή, ως εκ τούτου, είναι εκπρόθεσμη. Η προσφυγή δεν ευσταθεί και είναι αβάσιμη στην ουσία της.
Ο λόγος ακύρωσης που προβλήθηκε και αναπτύχθηκε είναι παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης με το νόημα ότι δεν δόθηκε το δικαίωμα ακρόασης στον αιτητή.
Στις 12 Σεπτεμβρίου, 1990, ύστερα από τη συμπλήρωση της ανάκρισης ο αιτητής κλήθηκε σε γραπτή απολογία με το πιο κάτω έγγραφο:-
"1. Με τη δγή αυτή καλείσθε σε διοικητική απολογία, γιατί στις 11 Ιούν. 89, ενώ ήσασθε Δκτής του 1ου Λόχου του 281 ΤΠ, η επικρατούσα κατάσταση στο φυλάκιο "ΜΑΖΟΚΑΜΠΟΣ" του Λόχου σας, από πλευράς μέτρων ασφαλείας, ήταν απαράδεκτη (οι οπλίτες του φυλακίου δεν εκτελούσαν τα καθήκοντα του σκοπού ο καθένας με το δικό του τυφέκιο, όπως προβλέπεται από τις ισχύουσες δγές, ο Αξκός που ορίσθηκε να διανυκτερεύσει στο φυλάκιο για να επιβλέψει την κανονική εκτέλεση των καθηκόντων των οπλιτών του φυλακίου και για να κάμει έφοδο, κοιμήθηκε και δεν εξετέλεσε την έφοδό του, ο Δεκ. αλλαγής δεν εξετέλεσε τα καθήκοντά του), με αποτέλεσμα να απολεσθεί ένα τυφέκιο του φυλακίου. Τι απολογείσθε;
2. Η παραπάνω απολογία να περιέλθει ιεραρχικά στο ΓΕΕΦ/lo ΕΓ μέχρι τις 25 Σεπ. 90."
Στις 25 Σεπτεμβρίου, 1990, ο αιτητής υπέβαλε γραπτώς την εκδοχή του στην οποία αναφέρθηκε στην ακρόαση στο γραφείο του Αρχηγού ΓΕΕΦ στις 23 Νοεμβρίου, 1989, και στην αίτηση που υπέβαλε στις 19 Ιουνίου, 1989.
Το δικαίωμα ακρόασης είναι από τα βασικά δικαιώματα των Κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Το δικαίωμα υπεράσπισης και ακρόασης επιβάλλεται σε όλες τις περιπτώσεις που ο πολίτης κρίνεται για υπαίτια πράξη, σε όλες τις πειθαρχικές διαδικασίες ή όπου θα του επιβληθεί κύρωση.
Το δικαίωμα του διοικουμένου να τύχει ακρόασης στη διαδικασία έκδοσης της πράξης που τον απειλεί είναι δικαίωμα δημόσιου δικαίου. (Βλ. Andreas A. Marcoullides and The Republic (Public Service Commission), 3 R.S.C.C. 30 Nicolaos D. Haros and The Republic (Minister of The Interior), 4 R.S.C.C. 39· Maro N. Pantelidou and The Republic (Public Service Commission), 4 R.S.CC. 100· Christodoulos Fisentzides v. Republic (Public Service Commission) (1971) 3 C.L.R. 80· Republic (Public Service Commission) v. Lefkos Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594· Kypros Kyprianou v. Public Service Commission (1973) 3 C.L.R. 206· Iordanis Iordanous v. Republic (Public Service Commission) (1974) 3 C.L.R. 194· Orphanou v. Registrar Cooperative Societies (1985) 3 C.L.R. 1022· Χριστοφής Ιωάννου και Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 290/89 (Απόφαση δόθηκε στις 31 Ιανουαρίου, 1990)).
Το δικαίωμα ακρόασης στις διοικητικές υποθέσεις δεν είναι ανάγκη να είναι προφορικό, ικανοποιείται με γραπτή παράσταση.
Ο ισχυρισμός ότι δεν δόθηκε στον αιτητή ευκαιρία να απολογηθεί δεν ευσταθεί. Τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο αποδεικνύουν ότι άσκησε το δικαίωμα ακρόασης.
Στην έκθεση των γεγονότων και στις γραπτές αγορεύσεις του δικηγόρου του αιτητή καμιά αναφορά δεν γίνεται στη δεύτερη θεραπεία.
Στην προφορική του αγόρευση ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η δεύτερη θεραπεία προσβάλλει την παράλειψη των Αρχών ν' απαντήσουν σε αιτήσεις - επιστολές του αιτητή που έστειλε το 1989. Οι επιστολές αυτές, είναι παραδεκτό από τον αιτητή και το δικηγόρο του, ότι περιελήφθησαν στη 15σέλιδη αναφορά του αιτητή ημερομηνίας 7 Ιανουαρίου, 1991.
Στο αιτητικό της προσφυγής ζητείται η ακύρωση της άρνησης ή παράλειψης να εξεταστεί το αίτημα του αιτητή για ακύρωση της ποινής που του επιβλήθηκε. Η ποινή επιβλήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, 1990, και κοινοποιήθηκε σ' αυτόν στις 16 Νοεμβρίου, 1990. Το μόνο αίτημα που υπέβαλε μετά την επιβολή της ποινής είναι η αναφορά του ημερομηνίας 7 Ιανουαρίου, 1991.
Πλήρης αιτιολογημένη απάντηση δόθηκε στον αιτητή στις 26 Μαρτίου, 1991, και, ως εκ τούτου, η δεύτερη θεραπεία της προσφυγής παραμένει χωρίς αντικείμενο.
Ο αιτητής δεν πρόσβαλε με προσφυγή το περιεχόμενο της επιστολής της 26ης Μαρτίου, 1991 - το Δικαστήριο δεν εκφράζει καμιά γνώμη για το περιεχόμενο της επιστολής αυτής.
Προσφυγή με βάση το Άρθρο 146 μπορεί να προσβάλει μόνο πράξη που έχει εκδοθεί πριν ή το χρόνο της καταχώρισης. Δεν μπορεί να προσβληθεί ή να συνπροσβληθεί πράξη ή απόφαση που εκδόθηκε μετά την ημέρα της καταχώρισης της προσφυγής. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεωργίου Ματθαίου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 832, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Ιουλίου, 1990)).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.