Θρασυβούλου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 3338

Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Ιεραρχική Προσφυγή — Πλαίσιο εξουσιών — Ο ρόλος της δεν περιορίζεται στην αναθεώρηση των λόγων της εκκαλούμενης απόφασης της Αρχής Αδειών ούτε περιορίζεται το πεδίο διακριτικής ευχέρειάς της από το πλαίσιο στο οποίο κρίθηκε από την Αρχή Αδειών.

Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Περιορίζεται στον έλεγχο νομιμότητας της διοικητικής πράξης — Η εκτίμηση πραγματικών γεγονότων ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η κρίση του διοικητικού οργάνου ήταν εύλογα επιτρεπτή.

Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Οι διοικητικές αποφάσεις πρέπει να αιτιολογούνται σαφώς — Η αιτιολογία όμως μπορεί να προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων.

Στην προσφυγή αυτή κρίθηκε η ορθότητα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία επικυρώθηκε απόφαση της Αρχής Αδειών για απόρριψη αίτησης του αιτητή για παραχώρηση άδειας Μεταφορέα Α.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

(1) Η Αναθεωρητική Αρχή δύναται μεταξύ άλλων να επικυρώνει την απόφαση της Αρχής Αδειών. Οι εξουσίες της δεν περιορίζονται στην ορθότητα του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, δηλαδή της Αρχής Αδειών.

(2) Η προσέγγιση του δικηγόρου του αιτητή ότι η Αρχή δεν έλαβε υπόψη της τις προϋποθέσεις ούτε και διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα αναφορικά με τις ανάγκες της περιφέρειας, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Η Αρχή είχε ενώπιον της την έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών, την μη σύσταση της έκδοσης της αιτούμενης άδειας από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών και επιπρόσθετα κάλεσε και άκουσε τόσο τον αιτητή όσο και τον ενιστάμενο. Επίσης φαίνεται από το πρακτικό της συνεδρίασης ότι εξετάστηκαν οι ανάγκες της περιοχής καθώς και η έκταση εξυπηρέτησής τους. Με βάση το τεκμήριο της κανονικότητας της διαδικασίας και εφόσον τίποτα δεν λέχθηκε που να κλονίζει αυτό το τεκμήριο, η Αρχή μελέτησε όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της τα οποία ήσαν ικανοποιητικά για να την βοηθήσουν στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας. Η υποκειμενική εκτίμηση πραγματικών γεγονότων ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του οργάνου και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει υποκαθιστώντας την κρίση του με την κρίση της διοικητικής Αρχής αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή και δεν είναι αντίθετη με τα στοιχεία

(3) Κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να διατυπώνεται με σαφήνεια διαφορετικά καθίσταται αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος. Όμως η εγκυρότητα της απόφασης όσο λακωνική και αν είναι δεν επηρεάζεται στην περίπτωση που η αιτιολογία προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου. Στην υπό εκδίκαση υπόθεση η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, που συμπεριλαμβάνει και την αιτιολογία της απόφασης της Αρχής Αδειών που όπως διαφαίνεται υιοθετήθηκε από την Αρχή.

Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1991) 4 Α.Α.Δ. 1563·

Γαβριήλ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 431/88, ημερ. 13/12/89)·

Rallis v. Greek Communal Chamber, 5 R.S.C.C. 11·

Pancyprian Federation of Labour (PEO) v. Board of Cinematograph Films Censors and Another (1965) 3 C.L.R. 216·

Marangos v. Republic (1983) 3 C.L.R. 682.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση της Αρχής Αδειών με την οποία απέρριψε την χορήγηση άδειας οδικής χρήσης Μεταφορέα Α' στον αιτητή για το όχημα του JX 185.

Σ. Καραπατάκης, για τον αιτητή.

Γ. Κυριακίδου (κα), για τους καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή επιζητείται η ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία επικυρώθηκε απόφαση της Αρχής Αδειών, η οποία απέρριψε τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης Μεταφορέα Α' για το όχημα JX 185.

Με αίτησή του στην Αρχή Αδειών ημερομηνίας 27.5.89, ο αιτητής ζήτησε να του χορηγηθεί άδεια οδικής χρήσης δημόσιου μεταφορέα Α' για το όχημά του JX 185 κάτω των 5 τόνων ωφέλιμου φορτίου με έδρα το χωριό Άγιος Γεώργιος Συλίκου, Λεμεσού.

Η Αρχή Αδειών στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 1.7.89, αφού έλαβε υπόψη την άποψη του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, με την οποία εισηγείτο τη μη έγκριση της αίτησης, την απόρριψε με το αιτιολογικό ότι "οι ανάγκες της αγροτικής περιφέρειας Λεμεσού εξυπηρετούνται ικανοποιητικά από τα υφιστάμενα αδειούχα οχήματα της κατηγορίας αυτής".

Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η "Αρχή") σύμφωνα με τον περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμο 9/82 όπως τροποποιήθηκε. Η Αρχή, αφού άκουσε στις 18.7.90 τόσο τον αιτητή όσο και τον ενιστάμενο Μιχαήλ Ζαχαρία, αποφάσισε στη συνεδρία της ημερομηνίας 26.7.90 να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή του Αιτητή και να επικυρώσει την απόφαση της Αρχής Αδειών. Το σχετικό πρακτικό αναφέρει τα ακόλουθα:

"Από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων κρίνουμε ότι η απόφαση της Αρχής Αδειων είναι ορθή και γι' αυτό απορρίπτουμε την προσφυγή και επικυρώνουμε την απόφαση της Αρχής Αδειών."

Η απόφαση της Αρχής κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 9.8.90.

Είναι θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι (i) η Αρχή δεν έλαβε υπόψη τις προϋποθέσεις που θέτει το Άρθρο 15 του Ν. 9/82 προς εξέταση για τη χορήγηση ή μη άδειας Μεταφορέα Α', (ii) η επίδικη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη η δε αιτιολογία είναι αόριστη.

Οι εξουσίες της Αρχής προσδιορίστηκαν από τις διατάξεις του άρθρου 4Α του Ν. 84/84. Η Αρχή δύναται, μεταξύ άλλων, να επικυρώνει την απόφαση της Αρχής Αδειών. Οι εξουσίες της δεν περιορίζονται στην ορθότητα του ιεραρχικά κατώτερου οργάνου, δηλαδή της Αρχής Αδειών. Όπως τόνισε ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Πικής στην απόφαση Γεωργίου ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1991) 4 Α.Α.Δ. 1563.

"... η ιεραρχική προσφυγή δεν επενεργεί ούτε εξομοιώνεται με έφεση. Η Αναθεωρητική Αρχή έχει την ίδια πρωτογενή ευθύνη όπως και η Αρχή Αδειών για την προώθηση των σκοπών του δικαίου. Το έργο της Αναθεωρητικής Αρχής δεν περιορίζεται σε αναθεώρηση των λόγων της εκκαλούμενης απόφασης της Αρχής Αδειών ούτε περιορίζεται το πεδίο της διακριτικής ευχέρειας της από το πλαίσιο μέσα στο οποίο κρίθηκε από την Αρχή Αδειών."

Το Άρθρο 15(3) του Ν. 9/82 καθορίζει τις προϋποθέσεις που πρέπει να εξετάζονται για τη χορήγηση άδειας Μεταφορέα Α'. Συγκεκριμένα:

"Η αρχή αδειών εν τη ενασκήσει της διακριτικής αυτής εξουσίας διά την χορήγησιν αδείας μεταφορέως Ά' θα εξετάζη τα κάτωθι:

(α) Τας ανάγκας της περιφερείας διά την μεταφοράν του σκοπουμένου είδους φορτίου ως και την έκτασιν και φύσιν των τοιούτων αναγκών

(β) την έκτασιν καθ' ην αι τοιαύται ανάγκαι εξυπηρετούνται υπό των εν τη περιφέρεια υφισταμένων αδειούχων μεταφορέων Ά'.

(γ) τον βαθμόν εις τον οποίον είναι πιθανόν ότι ο αιτητής θα δύναται να παρέχη εις την περιφέρειαν ασφαλείς, συνεχείς και τακτικός μεταφορικάς υπηρεσίας.

(δ) τον τύπον και την δυναμικότητα του οχήματος αναφορικώς προς το οποίον υπεβλήθη η αίτησις."

Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι, όπως φαίνεται από την προσβαλλόμενη απόφαση, η Αρχή δεν έλαβε υπόψη της τις πιο πάνω προϋποθέσεις, ούτε και διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα αναφορικά με τις ανάγκες της περιφέρειας.

Η πιο πάνω προσέγγιση δε με βρίσκει σύμφωνο. Η Αρχή είχε ενώπιόν της την έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών, στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο αιτητής είναι γεωργός, ότι το χωριό Άγιος Γεώργιος Συλίκου έχει πληθυσμό 100 άτομα και ότι υπάρχουν δύο αδειούχοι μεταφορείς Α'. Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών δε συνέστησε την έκδοση της αιτούμενης άδειας. Επιπρόσθετα, κάλεσε και άκουσε τόσο τον αιτητή όσο και τον ενιστάμενο ενδιαφερόμενο στις 18.7.90 και από το πρακτικό της συνεδρίασης αυτής εμφαίνεται ότι εξετάστηκαν οι ανάγκες της περιοχής καθώς και η έκταση εξυπηρέτησής τους.

Η Αρχή είχε ενώπιόν της όλα τα σχετικά στοιχεία από τους διοικητικούς φακέλους και από τις προφορικές μαρτυρίες. Με βάση το τεκμήριο της κανονικότητας της διαδικασίας και εφόσον τίποτα δεν λέχθηκε που να κλονίζει αυτό το τεκμήριο, η Αρχή μελέτησε όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της τα οποία ήσαν ικανοποιητικά για να την βοηθήσουν στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας. Επιπρόσθετα θα ήθελα να παρατηρήσω ότι τέθηκε ενώπιον της Αρχής κατά τη συνεδρία της 18.7.90 το γεγονός ότι κατ' ακρίβεια υπήρχε μόνο ένας αδειούχος μεταφορέας Α', κάτι που δεν αμφισβήτησε ούτε ο ενιστάμενος και όχι δύο όπως αναφέρθηκε στην έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών. Το στοιχείο αυτό ήτο ενώπιον της Αρχής και εκτιμήθηκε μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η υποκειμενική εκτίμηση πραγματικών γεγονότων ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του οργάνου και το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση του με την κρίση της διοικητικής Αρχής αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή και δεν είναι αντίθετη με τα στοιχεία. Γαβριήλ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας διά Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων (Αναθεωρητική Αρχή Αδειών), (Υπόθεση Αρ. 431/88 η απόφαση δόθηκε 13.12.89, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).

Οι πιο πάνω ισχυρισμοί για παραβίαση του Άρθρου 15 του Ν. 9/82 και μη διεξαγωγής επαρκούς έρευνας καταρρίπτονται.

Με το δεύτερο ισχυρισμό του ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση δεν περιέχει επαρκή αιτιολογία.

Είναι γενική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να διατυπώνεται με σαφήνεια διαφορετικά καθίσταται αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος. (Βλ. Stavros Rallis and Greek Communal Chamber 5 R.S.C.C. 11, Pancyprian Federation of Labour (PEO) and Board of Cinematograph Films Censors and Another (1965) 3 C.L.R. 27). Όμως η εγκυρότητα της απόφασης όσο λακωνική και αν είναι, δεν επηρεάζεται στην περίπτωση που η αιτιολογία προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου. Petrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 216, Marangos v. Republic (1983) 3 C.L.R. 682.

Στην υπό εκδίκαση υπόθεση η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου που συμπεριλαμβάνει και την αιτιολογία της απόφασης της Αρχής Αδειών που, όπως διαφαίνεται, υιοθετήθηκε από την Αρχή.

Κάτω από τις πρόνοιες του νόμου και υπό τις περιστάσεις, είμαι της γνώμης ότι ήτο λογικά επιτρεπτό στην Αρχή να λάβει την επίδικη απόφαση και αποτελεί ορθή άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας.

Για τους λόγους που ανάφερα πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία