|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3239
9 Οκτωβρίου, 1991
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΖΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 429/90.)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Πρόσθετα προσόντα — Το δίπλωμα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, στα πλαίσια της μέσης εκπαίδευσης, είναι άσχετο με αυτήν και δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόσθετο προσόν.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Συμβουλευτική Επιτροπή — Σύνθεση — Οι περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμοι 1969-1988 — Άρθρο 35(1)(2)(β) όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο Αρ. 65 του 1987 — Δεν είναι κατά νόμο υποχρεωτική η συμμετοχή στη Συμβουλευτική Επιτροπή Επιθεωρητών της ειδικότητας των κρινομένων και επι μη συμμετοχής δεν τίθεται θέμα παράνομης σύνθεσης — Ούτε και η μη συμπερίληψη τέτοιου επιθεωρητή δημιουργεί από μόνη της θέμα μη διενέργειας της δέουσας έρευνας.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Η ένταση της έρευνας εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Γνώση ξένης γλώσσας — Πλημμελής η έρευνα περί γνώσεως γλώσσας όταν απουσιάζει οποιαδήποτε μνεία διενεργείας της και τα στοιχεία του φακέλου δεν είναι τόσο φανερά που να δηλώνουν ότι υπάρχει το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της γλώσσας — Η απλή δήλωση περί γνώσεως του ενδιαφερομένου, από τον ίδιο, στην αίτηση δεν είναι αρκετή.
Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της αντ' αυτού προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης καθώς και προπαρασκευαστικών αυτής πράξεων. Έθεσε δε και θέμα αντισυνταγματικότητας του Ν. 65/87, όπως τροποποιήθηκε. Κρίσιμοι για τη διαδικασία λόγοι ακυρώσεως απέβησαν αυτοί περί κακής συνθέσεως της Συμβουλευτικής Επιτροπής λόγω απουσίας από αυτήν Επιθεωρητή ειδικότητας του αιτητή καθώς και η προβληθείσα μη εξέταση από την Συμβουλευτική Επιτροπή κατά πόσο οι υποψήφιοι είχαν καλή γνώση μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας μερικώς (ως προς τέσσερα, εκ των οκτώ, ενδιαφερόμενα μέρη) την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Το δίπλωμα της παιδαγωγικής Ακαδημίας είναι άσχετο με τη μέση εκπαίδευση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρόσθετο προσόν.
2. Το άρθρο 35(Α)(2)(β) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 - 1988, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο Αρ. 65 του 1987 αναφέρει ότι ο ένας εκ των μελών της Συμβουλευτικής Επιτροπής τουλάχιστον είναι "κατά προτίμηση" Επιθεωρητής της ειδικότητας των κρινομένων. Μια και δεν ήταν κατά νόμο υποχρεωτική η συμμετοχή Επιθεωρητή Μουσικής δεν τίθεται θέμα παράνομης σύνδεσης του αρμοδίου αυτού οργάνου. Η επικαλεσθείσα από τον αιτητή απόφαση δεν έχει, κατά συνέπεια, εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση. Ούτε και η μη συμπερίληψη Επιθεωρητή Μουσικής δημιουργεί από μόνη της θέμα μη διενέργειας της δέουσας έρευνας.
3. Αναφορικά με τέσσερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη τα στοιχεία των φακέλων ήταν τόσο φανερά που δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε ειδική αναφορά ως προς το προσόν της γλώσσας. Η έκταση της έρευνας εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Αναφορικά με τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη η έρευνα της Επητροπής ήταν πλημμελής εφόσον ούτε γίνεται μνεία για οποιαδήποτε έρευνα αλλά ούτε και τα στοιχεία των φακέλων αυτών των εν διαφερομένων μερών είναι τόσο φανερά που να δηλώνουν ότι υπάρχει η απαιτούμενη καλή γνώση μιας των Ευρωπαϊκών γλωσσών. Η δική τους απλή δήλωση στην αίτηση δεν είναι αρκετή.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται μερικώς χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργίου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 525, ημερ. 16/6/89)·
Χατζηττοφής και Άλλοι ν. Της Δημοκρατίας (1991) 4 A.A.Δ.. 474 ·
Liveri v. The Republic (1981) 3 C.L.R. 398·
Γεωργίου και άλλος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 213/84 ημερ. 31.7.89).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης αντί του αιτητή.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Ε. Λοϊζίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής του καθ' ου η αίτηση No. 2 να μη συμπεριλάβει τον αιτητή στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να μη συμπεριλάβει τον αιτητή στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης και/ή η απόφαση της ημερομηνίας 25/4/90 να απορρίψει τη νόμιμη και δίκαιη ένσταση του είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα, κάθε δε πράξη που επακολούθησε εκ μέρους της Ε.Ε.Υ. που στηρίκτηκε στον κατάλογο τούτο θα πρέπει να συνακυρωθεί και/ή να κριθεί άκυρη.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να προαξει τους: 1. Λέαντρο Αντωνιάδη, 2. Δαμιανό Χαρίτου, 3. Κλείτο Μακρίδη, 4. Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου, 5. Αντώνιο Λοϊζίδη, 6. Ανδρέα Πανταζή, 7. Δήμο Βρυωνίδη και 8. Γεώργιο Κύτρο στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
4. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η όλη διαδικασία που εισήγαγε ο Ν. 65/87 όπως τροποποιήθηκε είναι αντίθετος στο Σύνταγμα, στα κτημένα δικαιώματα και τις Νομολογιακές αρχές."
Ο αιτητής είναι Βοηθός Διευθυντής και διεκδίκησε προαγωγή στη θέση Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης που είναι θέση προαγωγής. Δεν συμπεριλήφθηκε όμως στον κατάλογο των υποψηφίων που σύστησε η Συμβουλευτική Επιτροπή στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας - στη συνέχεια η Επιτροπή - για προαγωγή στην πιο πάνω θέση.
Σύμφωνα με το Άρθρο 35(B)(1) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969-1988 - στη συνέχεια ο Νόμος - κατάλογος των υποψηφίων με όλους τους σχετικούς φακέλους διαβιβάστηκε στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης ως πρόεδρο της Συμβουλευτικής Επιτροπής της οποίας η έκθεση καθώς και κατάλογος των υποψηφίων που σύστησε διαβιβάστηκε στην Επιτροπή.
Για τη μη συμπερίληψή του στον κατάλογο των υποψηφίων ο αιτητής υπέβαλε ένσταση επικαλούμενος τα πρόσθετα προσόντα του.
Η Επιτροπή με βάση το εδάφιο (8) του άρθρου 35(B) του Νόμου εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν σύμφωνα με το εδάφιο (7) του ιδίου άρθρου και σχετικά με τον αιτητή αποφάσισε ότι, μετά από μελέτη των φακέλων του, αυτός δεν είχε πρόσθετα προσόντα, και ως εκ τούτου ορθά και σύμφωνα με το Νόμο η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν του είχε παραχωρήσει μονάδες, προχώρησε δε και κατάρτησε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων τον οποίο ανάρτησε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35(B)(9), και κάλεσε τους σ' αυτό περιληφθέντες σε προσωπική συνέντευξη. Αυτές διενεργήθηκαν στις 27 Απριλίου, 1990, ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή πήρε και την προσβαλλόμενη απόφαση που βρίσκεται στο σχετικό πρακτικό, (Παράρτημα Δ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου ο αιτητής είχε διορισμό στην ειδικότητα Καθηγητή Μουσικής και κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Συγκέντρωσε συλλογικά 200.34 μονάδες (Αξία: 192.34, Αρχαιότητα: 8, Επιπρόσθετα Προσόντα: 0). Σχετικά με το σημείο αυτό προβλήθηκε από μέρους της Επιτροπής ο ισχυρισμός ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να περιληφθεί στον κατάλογο των συστηθέντων της Συμβουλευτικής Επιτροπής γιατί ακόμα και αν έπαιρνε δύο μονάδες για επιπρόσθετα προσόντα, θα συγκέντρωνε συνολικά μόνο 202.34 μονάδες αντί 202.50 μονάδες που πήρε ο τελευταίος που περιλήφθηκε στον πίνακα των προτεινομένων υποψηφίων για προαγωγή. Γίνεται αναφορά στις δύο μονάδες γιατί σε άλλη περίπτωση δόθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για την πλήρωση θέσεων Βοηθού Διευθυντή (Παράρτημα Στ) και όχι Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, όπως είναι η παρούσα υπόθεση 1 μονάδα για πτυχίο "Φούγκας" και 1 μονάδα για πτυχίο "Ενοργάνωσης" το οποίο επίσης κατέχει ο αιτητής.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η Επιτροπή έκριναν ότι τα προσόντα αυτά δεν ήταν πρόσθετα προσόντα για να του προσθέσουν οποιεσδήποτε μονάδες σύμφωνα με το Νόμο.
Αξίζει χαρακτηριστικά να παρατεθεί εδώ το σχετικό πρακτικό της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής που επισυνάπτεται στην επιστολή της 9ης Απριλίου 1990 (Παράρτημα Γ).
"3. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, ύστερα από μελέτη των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητάς τους με βάση την παράγραφο γ του εδαφίου 4 του άρθρου 35 Β των 'Περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως (Αρ. 3) του 1987.
4. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, ύστερα από μελέτη των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αξίας τους με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου α του εδαφίου 4 του άρθρου 35Β των 'Περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως (Αρ. 3) του 1987.
5. Μετά την αποτίμηση σε μονάδες της αρχαιότητας και της αξίας των υποψηφίων, η Συμβουλευτική Επιτροπή προχώρησε στη μελέτη των προσόντων τους όπως φαίνονται στους προσωπικούς τους φακέλους.
Η Επιτροπή δεν ασχολήθηκε με τα προσόντα των υποψηφίων των οποίων το άθροισμα των μονάδων της αρχαιότητας και της αξίας αποκλείει συμπερίληψη στον πίνακα των προτεινομένων για προαγωγή, νοουμένου ότι για τα προσόντα δίδονται 1-5 μονάδες μόνο.
5.1 Από τους υποψηφίους των οποίων το σύνολο των μονάδων αρχαιότητας και αξίας δεν αποκλείει συμπερίληψή τους στον πίνακα υποψηφίων για προαγωγή, πρόσθετα προσόντα έχουν:
.................''
Στο ίδιο πρακτικό η Επιτροπή συνεχίζει και παραθέτει όλους οι οποίοι έχουν πρόσθετο προσόν, δεν συμπεριλαμβάνεται όμως σ' αυτούς ο αιτητής μια και κρίθηκε ότι δεν κατείχε πρόσθετο προσόν.
Ο αιτητής κατείχε δίπλωμα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου και διορίστηκε αρχικά ως δάσκαλος στη δημοτική εκπαίδευση. Κατόπιν διετούς φοίτησης του στο Ωδείο Θεσσαλονίκης απέκτησε δίπλωμα ενοργάνωσης και διορίστηκε ως καθηγητής Μουσικής Μέσης Εκπαίδευσης. Στη συνέχεια απέκτησε και το δίπλωμα "Φούγκα".
Από έρευνα στους φακέλους του αιτητή φαίνεται ότι το δίπλωμα ενοργάνωσης χρησιμοποιήθηκε από τον αιτητή για την ένταξη του ως καθηγητή μουσικής στη Μέση Εκπαίδευση και συνεπώς δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο προσόν. Το δε δίπλωμα Παιδαγωγικής Ακαδημίας σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 525, αποφασίστηκε στις 16 Ιουνίου 1989, δεν δημοσιεύτηκε ακόμα) "...είναι άσχετο με τη μέση εκπαίδευση." Και δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν πρόσθετο προσόν.
Αναφορικά δε με το δίπλωμα "Φούγκα" δεν φαίνεται από τους φακέλους του αιτητή κατά πόσο χρησιμοποιήθηκε ως απαραίτητο προσόν για την περαιτέρω ανέλιξη του μέχρι και τη θέση Βοηθού Διευθυντή την οποία κατέχει τώρα, ώστε να μπορεί να λεχθεί μετά βεβαιότητας ότι ορθά τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν κατείχε πρόσθετο προσόν.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι έπρεπε να προσδώσουν στον αιτητή τουλάχιστον δύο μονάδες για τα δύο "πρόσθετα", όπως ισχυρίζεται, προσόντα όπως και στην προηγούμενη περίπτωση στην οποία ειδικά αναφέρεται, θα ήθελα να τονίσω ότι επρόκειτο για πλήρωση άλλων θέσεων με διαφορετικούς υποψήφιους, από Συμβουλευτική Επιτροπή με διαφορετική σύνθεση (εκτός από ένα άτομο). Επιπρόσθετα, από το επισυναπτόμενο ως Παράρτημα Στ' πρακτικό δε φαίνονται όλα τα βασικά προσόντα των υποψήφιων ώστε να μπορεί να γίνει σύγκριση με τα προσόντα του αιτητή, αλλά απλώς αναφέρονται και πρόσθετα τους προσόντα. Συνεπώς, με βάση τα ανωτέρω καταλήγω ότι καμμιά σύγκριση δεν μπορεί να γίνει με την προηγούμενη διαδικασία της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Αλλά και αν ακόμα του εδίδοντο και δύο μονάδες όπως έγινε στην άλλη περίπτωση που ανέφερε ο αιτητής και πάλιν δεν θα μπορούσε να περιληφθεί στον κατάλογο των συστηθέντων για προαγωγή για το λόγο ότι ο συνολικός αριθμός μονάδων που θα συγκέντρωνε ήταν χαμηλός σε σχέση με τους άλλους υποψήφιους. Τη θέση αυτή υποστηρίζει η απόφαση του Δικαστηρίου Χ"Ττοφή και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 474.
Ούτε συμφωνώ με τη θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι αν συμπεριλαμβάνετο στον τελικό κατάλογο και καλείτο σε συνέντευξη ενώπιον της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας μπορούσε να έπαιρνε μέχρι πέντε μονάδες βάσει του άρθρου 35(Β)(10) και ενδεχομένως να ξεπερνούσε τα ενδιαφερόμενα μέρη. Όπως ανέφερα αμέσως πιο πάνω, ο συνολικός αριθμός των μονάδων που συγκέντρωσε ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ακόμα και αν έπαιρνε το μέγιστο των δύο μονάδων, ήταν χαμηλότερος των άλλων υποψηφίων. Σύμφωνα δε με το άρθρο 36(B) (5)(β) όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο Αρ. 65 του 1987, η Συμβουλευτική Επιτροπή συστήνει αριθμό υποψηφίων τριπλάσιο του αριθμού των κενών θέσεων, που στην παρούσα περίπτωση είναι οκτώ. Επομένως, δεν θα μπορούσε να συμπεριλάβει και τον αιτητή.
Ένας άλλος νομικός λόγος που επικαλείται ο αιτητής είναι ότι η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν παράνομη γιατί δεν υπήρχε σ' αυτή Επιθεωρητής Μουσικής.
Το άρθρο 35(Α)(2)(β) του Νόμου όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο Αρ. 65 του 1987 αναφέρει ότι ο ένας εκ των μελών τουλάχιστο να είναι "κατά προτίμηση" Επιθεωρητής της ειδικότητας των κρινόμενων. Μια και δεν ήταν κατά νόμο υποχρεωτική η συμμετοχή Επιθεωρητή Μουσικής δεν τίθεται θέμα παράνομης σύνθεσης του αρμοδίου αυτού οργάνου. Συνεπώς η υπόθεση Liveri v. The Republic (1981)3 C.L.R. 398, την οποία επικαλέστηκε ο αιτητής, σχετικά με την πλάνη περί το νόμο δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση αυτή. Ούτε και η μη συμπερίληψη Επιθεωρητή Μουσικής δημιουργεί από μόνη της θέμα μη διενέργειας της δέουσας έρευνας.
Ο επόμενος λόγος είναι ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν εξέτασε κατά πόσο οι υποψήφιοι έχουν καλή γνώση μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Στο σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης η απαιτούμενη γνώση είναι απλώς καλή. Αναφορά μπορεί να γίνει στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Παράρτημα Γ) όπου αναφέρεται ότι "αφού μελέτησε διεξοδικά τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων διαπίστωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούσαν τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα την 21 Μαρτίου 1990, ημερομηνία που λήφθηκε από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας για πλήρωση των θέσεων". Πουθενά στο πρακτικό δεν γίνεται ρητή αναφορά σ' αυτό το προσόν.
Από μελέτη των προσωπικών φακέλων των ενδιαφερομένων μερών διαφαίνονται τα πιο κάτω:-
Το ενδιαφερόμενο μέρος Λέανδρος Αντωνιάδης κατέχει διδακτορικό δίπλωμα του Πανεπιστημίου της Λυών, έχει μετεκπαίδευση στα παιδαγωγικά στη Δυτική Γερμανία το 1984-85 και έτυχε του Πιστοποιητικού Επαγγελματικής Πείρας. Οι πιο πάνω σπουδές ασφαλώς προαπαιτούσαν καλή γνώση, αν όχι πάρα πολύ καλή, της γαλλικής και της γερμανικής γλώσσας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Δαμιανό Χαρίτου φαίνεται ότι παρακολούθησε την Ετήσια Συνάντηση του Πανεπιστημίου του Kent μεταξύ 4 και 7 Ιανουαρίου του 82 που περιέχεται στον προσωπικό του φάκελο Π.Μ.Π. 3202, καθώς και μελέτη υποβληθείσα τον Ιανουάριο του 1982 στα αγγλικά που ετοιμάστηκε από τον ίδιο και κάποιο Γεώργιο Ζαχαριάδη "On the Annual Meeting of the Association for Science Education, University of Kent and a Visit to Bedfordshire".
To ενδιαφερόμενο μέρος Κλείτος Μακρίδης έχει μονοετή μετεκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες 1969-70 και κατέχει τον τίτλο Master in Social Science Education των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης έχει δοκτοράτο του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο 'Αλπανυ. Σε μια δε των εμπιστευτικών εκθέσεων (Blue 29 στο φάκελο Π.Μ.Π. 3697) αναφέρεται επί λέξει ότι χρησιμοποιεί ελληνική και αγγλική βιβλιογραφία. Ασφαλώς και αυτός κατέχει καλή γνώση μιας ευρωπαϊκής γλώσσας έστω και αν τελειοποίησε τη γνώση της αγγλικής στην Αμερική.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου είναι κάτοχος πτυχίου αγγλικής φιλολογίας τετραετούς κύκλου σπουδών από το Πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας του αγγλικού τμήματος και κάτοχος Μ.Α. μεταπτυχιακών σπουδών διάρκειας ενός ακαδημαϊκού έτους του ιδίου πανεπιστημίου. Το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος είναι διορισμένος καθηγητής των αγγλικών και διδάσκει αγγλικά στην Κύπρο από το 1959, δίδαξε όμως αγγλικά και γαλλικά και σε σχολές της Αιγύπτου.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέας Πανταζής, δήλωσε στην αίτηση του για εγγραφή στο Μητρώο Καθηγητών ότι έχει επιτύχει στις εξετάσεις English Lower του Cyprus Certificate of Education.
Αναφορικά με τα πιο πάνω ενδιαφερόμενα μέρη, τα στοιχεία είναι τόσο φανερά που δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε ειδική αναφορά. Όπως έχει κατ' επανάληψη νομολογηθεί, η έκταση της έρευνας εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Ο αιτητής, δεν έχει αντικρούσει την αρχή της νομιμότητας σε σχέση με τους πιο πάνω.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Δήμος Βρυωνίδης δήλωσε στην αίτηση του για εγγραφή στο Μητρώο Καθηγητών πολύ καλή γνώση της αγγλικής και μέτρια γνώση της γερμανικής.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιος Κύτρος δήλωσε στην αίτηση του για εγγραφή στο Μητρώο Καθηγητών, μέτρια γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Αντώνιο Λοϊζίδη τίποτε δεν υπάρχει στο σχετικό φάκελο Π.Μ.Π. 3037 που να υποδηλοί καλή γνώση μιας των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
Αναφορικά με τους πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η έρευνα της Επιτροπής ήταν πλημμελής εφόσον ούτε γίνεται μνεία για οποιαδήποτε έρευνα αλλά ούτε και τα στοιχεία των φακέλων αυτών των ενδιαφερομένων μερών είναι τόσο φανερά που να δηλώνουν ότι υπάρχει η απαιτούμενη καλή γνώση μιας των ευρωπαϊκών γλωσσών. Η δική τους απλή δήλωση στην αίτηση δεν είναι αρκετή.
Όπως σχετικά αναφέρεται από την Ολομέλεια στην απόφαση της στην υπόθεση Α. Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας προσφυγές αρ. 213/84 κλπ., απόφαση ημερομηνίας 31 Ιουλίου 1989, δεν δημοσιεύτηκε ακόμη:
"...η Επιτροπή τίποτε δεν αναφέρει στην απόφαση της αναφορικά με αυτό το προσόν το οποίο ρητά απαιτείται στα Σχέδια Υπηρεσίας. Δεν γίνεται καμιά απολύτως μνεία για οποιαδήποτε έρευνα που έγινε για να διαπιστωθεί αν οι υποψήφιοι κατείχαν αυτό το προσόν. Η νομολογία πάνω στο ζήτημα αυτό είναι ευθυγραμμισμένη Βλ. Μακρίδης ν. Δημοκρατίας (1983)3 Α.Α.Δ. 622, Καψός ν. Δημοκρατίας (1983)3 Α.Α.Δ. 1336.
Η έρευνα επομένως της Επιτροπής για την επιλογή των καταλληλοτέρων υποψηφίων, βάσει των προνοιών των Σχεδίων Υπηρεσίας, ήταν πλημμελής και η κρινόμενη απόφαση πάσχει αθεράπευτα στη βάση της."
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή καθ' όσον μέρος στρέφεται εναντίον των ενδιαφερομένων μερών Πανταζή, Βρυωνίδη, Κύτρου και Λοϊζίδη επιτυγχάνει για έλλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αναφορικά με το προσόν της καλής γνώσης μιας των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών, και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στην έκταση αυτή. Για τους λόγους όμως που ανέφερα πιο πάνω, η προσφυγή καθ' όσον μέρος στρέφεται εναντίον των ενδιαφερομένων μερών Αντωνιάδη, Χαρίτου, Μακρίδη και Κωνσταντίνου αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Κάτω από τις περιστάσεις όμως δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται μερικώς χωρίς διαταγή για έξοδα.