ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3169
30 Σεπτεμβρίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΑΖΑΡΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 576/91).
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Αίτηση για έκδοση διατάγματος αναστολής της επίδικης απόφασης — Πρέπει να αποδειχθεί έκδηλη παρανομία ή ανεπανόρθωτη ζημιά — Έννοια ανεπανόρθωτης ζημιάς — Μη ύπαρξη δυνατότητας ικανοποίησης της ζημιάς με χρηματική αποζημίωση.
Μετά την καταχώριση προσφυγής κατά του Διατάγματος Επίταξης με το οποίο επιτασσόταν και το κτίριο του αιτητή στην Λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ στη Λεμεσό, ο ίδιος καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε από το Δικαστήριο την έκδοση προσωρινού διατάγματος που να αναστέλλει την εφαρμογή της προσβαλλόμενης επίταξης καθώς και την επέμβαση των καθ' ων η αίτηση κατά οποιοδήποτε τρόπο στο κτίριό του, μέχρι την αποπεράτωση της προσφυγής.
Η ρηθείσα αίτηση του αιτητή στηρίχθηκε σε γεγονότα που κατατέθηκαν με ένορκη δήλωσή του, στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε τόσο ο κίνδυνος κατεδάφισης του κτιρίου του όσο και η βιοποριστική σημασία που είχε γι' αυτόν και την οικογένειά του η όλη οικοδομή. Περαιτέρω αναφέρθηκε στην ύπαρξη έκδηλης παρανομίας που συνίστατο στην έκδοση της απόφασης από αναρμόδια όργανα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, εκδίδοντας το προσωρινό διάταγμα, αποφάσισε ότι:
(1) Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει εξουσία να εκδίδει προσωρινά διατάγματα, σε προσφυγές, νοουμένου ότι πρέπει να ικανοποιηθεί για την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας ή για τον κίνδυνο ανεπανόρθωτης ζημιάς. Αν η ζημιά που ο αιτητής δυνατό να υποστεί μπορεί να ικανοποιηθεί με την πληρωμή χρηματικής αποζημίωσης το αιτούμενο διάταγμα δεν εκδίδεται γιατί η ζημιά αυτού του είδους δεν θεωρείται ανεπανόρθωτη. Αντίθετα ανεπανόρθωτη θεωρείται η ζημιά που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο εξαφάνιση εμπορικής επιχείρησης ή την ικανότητα συντήρησης του αιτητή ή την αιφνίδια αποστέρηση των μέσων βιοπορισμού του.
(2) Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του αιτητή, οι ισχυρισμοί της οποίας δεν αντικρούστηκαν από την μαρτυρία που κατατέθηκε από τον Διοικητικό Λειτουργό στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, αν η οικοδομή κατεδαφιστεί θα διαλυθεί η επιχείρηση του αιτητή και οι ενοικιαστές του ανωγείου θα βρεθούν στο δρόμο.
Προσωρινό διάταγμα εκδίδεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Μαρκουλλίδου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 740/89, ημερ. 30/12/90).
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα.
Αίτηση από τον αιτητή για προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει την εφαρμογή του διατάγματος επίταξης Αρ. 2610 ημερ. 14.6.91 και/ή να εμποδίζει τους καθ' ων η αίτηση και/ή υπαλλήλους ή εκπροσώπους της Κυπριακής Δημοκρατίας από του να επεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο στο επηρεαζόμενο από την επίταξη κτίριο του αιτητή στη Λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ Αρ. 47, Λεμεσό μέχρι αποπεράτωση της προσφυγής.
Λ. Παπαφιλίππου, για τον αιτητή.
Γλ. Χατζηπέτρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή που καταχωρίστηκε στο Πρωτοκολλητείο του Δικαστήριου τις 25/6/1991 ο αιτητής ζητά την ακύρωση Διατάγματος Επίταξης που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2610, ημερομηνίας 14/6/1991, Παράρτημα Τρίτο (Μέρος II), με αριθμό 1093.
Την 28/6/1991 ο αιτητής καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητά προσωρινό διάταγμα που να αναστέλλει την εφαρμογή της προσβαλλόμενης επίταξης και/ή με το οποίο να εμποδίζει τους καθ' ων η αίτηση και/ή υπαλλήλους ή εκπροσώπους της Κυπριακής Δημοκρατίας από του να επέμβουν με οποιοδήποτε τρόπο στο επηρεαζόμενο με την επίταξη κτίριο του αιτητή στη Λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ αριθ. 47, Λεμεσός, μέχρι την αποπεράτωση της προσφυγής ή/και μέχρι νεώτερης διαταγής του Δικαστήριου.
Ο αιτητής βασίζει την αίτησή του στο Διαδικαστικό Κανονισμό του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, 1962, Κανονισμοί 13, 17, 18 και 19 και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστήριου.
Όπως φαίνεται από ότι υπάρχει στο φάκελο της προσφυγής η ιδιοκτησία που επηρεάζεται από το Διάταγμα Επίταξης μεταξύ άλλων κτημάτων αποτελεί το αντικείμενο Διατάγματος Απαλλοτρίωσης που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αριθ. 2404 της 21/4/1989, Παράρτημα Τρίτο (Μέρος ΙΙ) με αριθ. γνωστοποίησης 623, αφού προηγήθηκε η δημοσίευση Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης που δημοσιεύτηκε στις 24/6/1988 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αριθ. 2334, Παράρτημα Τρίτο (Μέρος II), με Αριθ. Ατομικής Διοικητικής Πράξης 1012. Το Διάταγμα Απαλλοτρίωσης προσβλήθηκε με προσφυγή που δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Διάταγμα Επίταξης που εκδόθηκε και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 1/9/1989 και που ήταν για περίοδο 12 μηνών το πρόσβαλαν με προσφυγή στο Δικαστήριο τόσο ο αιτητής όσο και οι ιδιοκτήτες άλλων κτημάτων που επηρεάζονται από αυτό.
Την αίτησή του για έκδοση του προσωρινού Διατάγματος που ζητεί ο αιτητής τη στηρίζει στα πιο κάτω γεγονότα που καταθέτει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτησή του.
"5. Η οδός Φραγκλίνου Ρούσβελτ για την διαπλάτυνση της οποίας δημοσιεύτηκε το προσβαλλόμενο διάταγμα επίταξης δεν έχει ασφαλτοστρωθεί σ' όλο της το πλάτος και από πολλά χρόνια (πέραν των 17) ο μισός περίπου δρόμος είναι χωματόδρομος. Αν γινόταν όλος ο υφιστάμενος δρόμος άσφαλτος πιστεύω ότι θα εξυπηρετείτο η τροχαία κίνηση χωρίς να απαιτείται η περαιτέρω διαπλάτυνση.
6. Αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα οι καθ' ων η αίτηση θα προβούν στην κατεδάφιση του κτιρίου μου οπότε θα υποστώ ολοκληρωτική καταστροφή.
7. Το εν λόγω κτίριό μου αποτελείται από δύο καταστήματα στο ισόγειο και μία ανώγεια κατοικία. Στα ισόγεια καταστήματα που είναι ενωμένα με μια πόρτα, έχω μπακάλικο και καφενείο, τα οποία δουλεύω εγώ. Το ανώγειο είναι ενοικιασμένο στον Φοίβο Γεωργιάδη ο οποίος μένει με την σύζυγό του αντί ενοικίου προς Λ.Κ.30.00 τον μήνα.
8. Από τα εισοδήματα του καφενείου και αποικιακού συντηρώ την σύζυγό μου και ένα γιο μου που τώρα είναι φοιτητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Του στέλλω Λ.Κ.200.00 τον μήνα για την διαβίωσή του και τα έξοδά του.
9. Είμαι 72 χρονών συνταξιούχος και το μόνο εισόδημά μου είναι από τα εν λόγω υποστατικά και Λ.Κ. 100.00 από ενοίκιο σπιτιού που έχω στην οδό Συνεργατισμού στην Λεμεσό.
10. Υπάρχει κίνδυνος οι καθ' ων η αίτηση να προβούν στην κατεδάφιση των υποστατικών μου οπότε θα βρεθώ εκτεθειμένος και χωρίς εισόδημα.
11. Αν κατεδαφιστούν τα υποστατικά μας και η προσφυγή μου επιτύχει δεν θα υπάρχει τρόπος αποκατάστασης των οικοδομών, διότι είναι βέβαιο ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν θα εκδώσουν άδεια επανοικοδόμησης.
Επιπρόσθετα οι εργασίες μου στις εν λόγω οικοδομές θα καταστραφούν.
12. Περαιτέρω, οποιαδήποτε επέμβαση εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση θα συνεπάγεται οδικά έργα επί των εν λόγω οικοδομών μου με αποτέλεσμα να αποθούνται πελάτες και να προκαλείται ζημιά για την οποία να μην υπάρχει τρόπος υπολογισμού, χωρίς μάλιστα να μου προκαταβληθεί οποιαδήποτε αποζημίωση.
13. Αν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα η διοίκηση δεν θα υποστεί καμιά απολύτως ζημιά διότι απλούστατα η κατάσταση πραγμάτων παραμένει ως έχει σήμερα.
14. Οι καθ' ων η αίτηση δεν έχουν κανένα λόγο να επείγονται να κατεδαφίσουν τα υποστατικά μου ή να επέμβουν σ' αυτό τώρα.
15.......
16......
17. Ως συμβουλεύομαι από τους δικηγόρους μου υπάρχει έκδηλη παρανομία που συνίσταται στο ότι οι καθ' ων η αίτηση άσκησαν εξουσία που εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Δήμου Λεμεσού.
18........"
Το Ανώτατο Δικαστήριο σε προσφυγές έχει διακριτική εξουσία να εκδίδει προσωρινά διατάγματα με τα οποία να αναστέλλεται η ισχύς ή η εκτέλεση διοικητικής πράξης ή απόφασης νοουμένου ότι πρέπει να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία ή ο αιτητής θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Το Δικαστήριο δεν εκδίδει προσωρινό διάταγμα αν η ζημιά που ο αιτητής δυνατόν να υποστεί μπορεί να ικανοποιηθεί με την πληρωμή χρηματικής αποζημίωσης γιατί η ζημιά αυτού του είδους δεν είναι ανεπανόρθωτη.
Όπως λέχθηκε από το Δικαστή Στυλιανίδη στην Υπόθεση Αριθ. 740/89 Μαρκουλλίδου ν. Δημοκρατίας (η απόφαση δόθηκε στις 30/12/1989) ζημιά όμως που μπορεί να θέσει σε άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης εμπορικής επιχείρησης ή την ικανότητα συντήρησης του αιτητή ή την αιφνίδια αποστέρηση των μέσων βιοπορισμού του ίδιου και της οικογένειας του μπορεί να χαρακτηριστεί, σε μερικές περιπτώσεις, ως ανεπανόρθωτη.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή που κάνει στην ένορκη δήλωση του αναφορικά με τη ζημιά που θα υποστεί αν η υπό επίταξη περιουσία του κατεδαφιστεί δεν αντικρούονται από τη μαρτυρία που κατατέθηκε στην υπόθεση αυτή με την ένορκη δήλωση του κ. Σοφοκλή Νεάρχου, Διοικητικού Λειτουργού στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Αν η οικοδομή, το θέμα της επίταξης, κατεδαφιστεί τότε η επιχείρηση του αιτητή θα διαλυθεί και θα του στερηθούν τα μέσα βιοπορισμού και συντήρησης της οικογένειας του. Επίσης ο ενοικιαστής του ανώγειου και η οικογένεια του θα βρεθούν σε μια νύχτα στο δρόμο.
Για τους πιο πάνω λόγους κρίνω πως θα πρέπει να εξασκήσω τη διακριτική μου εξουσία προς όφελος του αιτητή και για το λόγο αυτό εκδίδω το αιτούμενο διάταγμα.
Το διάταγμα αναστολής να παραμείνει εν ισχύϊ μέχρι της εκδίκασης της προσφυγής.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Προσωρινό διάταγμα εκδίδεται χωρίς διαταγή για έξοδα.