|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 3158
27 Σεπτεμβρίου, 1991
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΟΘΡΟΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ Λ/ΣΟΥ "ΒΟΘΡΟΤΕΞ" Λτδ.,
ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ & ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ (ΑΡ. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 757/89, 758/89, 759/89 και 761/89 και 762/89.).
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Άδεια οδικής χρήσης — Άδεια Μεταφορέα Α' —Προηγούμενες καταδίκες ενδιαφερομένων μερών — Λεν αποτελούν κώλυμα στην παραχώρηση άδειας αλλά στοιχεία σχετικά με την άσκηση διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης.
Διοικητικό Όργανο — Συλλογικά Όργανα — Συγκρότηση — Δεν απαιτείται η συμμετοχή όλων των μελών για τη λήψη απόφασης αλλά η συμμετοχή των ίδιων μελών σε όλα τα στάδια λήψης της απόφασης — Η συμμετοχή των μελών που συνιστούν απαρτία είναι αρκετή.
Οι αιτητές που ήταν ήδη κάτοχοι και ιδιοκτήτες δεκατριών οχημάτων εφοδιασμένων με άδεια Μεταφορέα Α' με εξειδίκευση χρήσης τον καθαρισμό βόθρων, προσέβαλαν με την προσφυγή αυτή τις αλληλένδετες αποφάσεις της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με τις οποίες παραχωρήθηκαν αντίστοιχα τέσσερεις νέες άδειες Μεταφορέα Α', με ίδιο προορισμό χρήσης τον καθαρισμό βόθρων, στα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
(1) Η διερεύνηση των σχετικών γεγονότων υπήρξε ενδελεχής και δεν έχει επισημανθεί οποιαδήποτε παράλειψη επέκτασης της έρευνας σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο γεγονός ή τομέα. Δεν διαπιστώνεται κενό ή ατέλεια στην διερεύνηση των επίδικων θεμάτων. Η αιτιολόγηση της απόφασης είναι συνοπτική αλλά μνημονεύτηκαν τα γεγονότα που λήφθηκαν υπόψη και διαδραμάτισαν ρόλο στη διαμόρφωση της και ρητά εξηγούνται οι λόγοι αποκλεισμού των αιτητών.
(2) Η συλλογικότητα επιβάλλει συμμετοχή ίδιων μελών σε όλα τα στάδια διερεύνησης συγκεκριμένου θέματος αλλά δεν απαιτείται η συμμετοχή όλων των μελών του οργάνου για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Επαρκεί η συμμετοχή τόσων μελών που να συνιστούν απαρτία. Στην προκείμενη περίπτωση συμμετείχαν όλα τα μέλη της Αρχής σε όλα τα στάδια διερεύνησης των επίδικων θεμάτων και όλοι προσκλήθηκαν στην επίδικη συνεδρία. Η απουσία δύο από τα πέντε μέλη οφειλόταν σε προσωπικό κώλυμα. Διαπιστώνεται ότι η συνεδρία συγκροτήθηκε νόμιμα και μετά τη διαπίστωση απαρτίας προχώρησε σε απόφαση.
(3) Ο νόμος δεν καθιστά προηγούμενες παραβάσεις του νόμου από τους αιτητές κώλυμα στην παραχώρηση άδειας, ενώ οι διατάξεις του άρθρου 5(11) (γ) συνιστούν ασφαλιστική δικλίδα για την τήρηση του νόμου και των όρων άδειας στην περίπτωση που ήθελε παραχωρηθεί.
Στην προκείμενη περίπτωση οι παραβάσεις δεν ήταν στοιχείο καθοριστικό για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και όπως προκύπτει από την απόφαση λήφθηκαν υπόψη από τους καθ' ων η αίτηση όπως και όλα τα άλλα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν τους στη λήψη της απόφασης.
(4) Παρόλο που στην αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους στην προσφυγή 762/89 δεν παρέχονται στοιχεία που σχετίζονται με τον τύπο και δυναμικότητα του οχήματος, το κενό πληρώθηκε πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης με την έκθεση του Ελεγκτού Μεταφορών Λεμεσού.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Eteria Vothrokathariston Lemesou "BOTHROTEX LTD" v. The Republic (Προσφυγές Αρ. 529/86, 531/86, 532/86, 533/86, ημερ. 31/1/89)·
Tsouloftas v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 426·
Πρέζας ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 140/87, ημερ. 11/10/89)·
Pissas v. Republic (1976) 3 C.L.R. 30·
Kyprianou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 210.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον των αποφάσεων των καθ' ων η αίτηση για τις οποίες παραχωρήθηκαν άδειες Μεταφορέα Α' στα ενδιαφερόμενα μέρη με προορισμό χρήσης τον καθορισμό βόθρων.
Α. Θεοφίλου, για τους αιτητές.
Μ. Κληρίδου - Τσιάππα (χα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ Δ.: Οι αιτητές 2-10 είναι κάτοχοι άδειας Μεταφορέα Α' για οχήματα προσαρμοσμένα για τον καθαρισμό βόθρων και μετέρχονται το επάγγελμα του βοθροκαθαριστή με έδρα τη Λεμεσό και ακτίνα δράσης την πόλη και επαρχία Λεμεσού. Οι αιτητές είναι συνασπισμένοι σε εταιρεία μέσω της οποίας διεξάγουν συλλογικά τις επιχειρήσεις τους. Η εταιρεία αυτή, μορφοποιημένη σε ανεξάρτητη οντότητα, συνιστά τους πρώτους αιτητές. Υπάρχει ταύτιση συμφερόντων μεταξύ των αιτητών οι οποίοι έχουν συνενωθεί και στις πέντε συνεκδικαζόμενες προσφυγές για την προώθηση των κοινών αιτημάτων που έχουν υποβληθεί σ' αυτές. Οι αιτητές είναι κάτοχοι και ιδιοκτήτες δεκατριών οχημάτων εφοδιασμένων με άδεια Μεταφορέα Α' με εξειδίκευση χρήσης τον καθαρισμό βόθρων. Τα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη είναι τα άτομα στους οποίους παραχωρήθηκαν αντίστοιχα τέσσερις νέες άδειες Μεταφορέα Α' με προορισμό χρήσης τον καθαρισμό βόθρων προς αντιμετώπιση των αναγκών που διαπιστώθηκαν στον τομέα αυτό στην αγροτική περιοχή Λεμεσού.
Η διαδικασία επιλογής των μεταφορέων διάρκεσε πολύ χρόνο και πέρασε από διάφορα στάδια. Η πρώτη απόφαση της Αρχής Αδειών ακυρώθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών. Το θέμα έτυχε επανεξέτασης από την Αρχή, η απόφαση της οποίας προσεβλήθη ιεραρχικά για δεύτερη φορά. Το αντικείμενο και των πέντε προσφυγών είναι οι αλληλένδετες αποφάσεις της Αναθεωρητικής Αρχής που λήφθηκαν στις 19/7/89. Οι τέσσερις από τις πέντε προσφυγές, δηλαδή οι υποθέσεις 757/89, 758/89, 759/89 και 762/89, στρέφονται εναντίον των αποφάσεων με τις οποίες παραχωρήθηκαν άδειες Μεταφορέα Α' στα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη ενώ η πέμπτη, η Αίτηση 761/89, στρέφεται εναντίον της άρνησης της Αναθεωρητικής Αρχής να παραχωρήσει τις τέσσερις νέες άδειες ή οποιεσδήποτε από αυτές στους αιτητές.
Οι αμφισβητούμενες πράξεις έχουν κοινό βάθρο, όπως προκύπτει από το πρακτικό της απόφασης της 19/7/89. Οι διεκδικήσεις των ατόμων που αποτάθηκαν για την εξασφάλιση άδειας μεταφορέα, περιλαμβανομένων προσώπων άλλων από τους διαδίκους, διερευνήθηκαν ξεχωριστά για να διαπιστωθεί αν ικανοποιούσαν τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 5(9) του Περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82), δηλαδή αν μετέρχονταν ή ήταν πρόθεση τους να μετέλθουν τη μεταφορική επιχείρηση ως κύριο επάγγελμα. Διαπιστώθηκε ότι τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη πληρούσαν τις προϋποθέσεις που θέτει η πιό πάνω διάταξη του νόμου. Μετά από συνεκτίμηση των περιστάσεων του κάθε ενδιαφερόμενου μέρους κατέληξαν στον αποκλεισμό των αιτητών με έρεισμα τις διατάξεις του άρθρου 5(13) του Νόμου που προβλέπουν: -
" (13) Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου θα εφαρμόζονται κατά τρόπον παρέχοντα, κατά το δυνατόν, εις πάντας τους ενδιαφερομένους ίσην ευκαιρίαν κτήσεως κέρδους."
Οι επίδικες αποφάσεις προσβάλλονται για σειρά λόγων, δύο από τους οποίους είναι κοινοί σε όλες τις προσφυγές, οι εξής:
(α) Έλλειψη αιτιολογίας και παράλειψη διεξαγωγής της δέουσας έρευνας, και
(β) Λήψη των επίδικων αποφάσεων κατ' αντίθεση προς τους κανόνες που διέπουν την λειτουργία συλλογικών οργάνων. Η δυσλειτουργία της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών εντοπίζεται στην απουσία δύο από τα πέντε μέλη της Αρχής από την συνεδρία της 19/7/89 κατά την οποία λήφθηκαν οι επίδικες αποφάσεις.
Οι επί μέρους λόγοι που έχουν προβληθεί σχετίζονται με τις ιδιαιτερότητες των περιστάσεων που προσδιορίζουν την καταλληλότητα των ενδιαφερομένων μερών για την παραχώρηση άδειας Μεταφορέα, καθώς και παράλειψη εκ μέρους ενός από αυτούς να στοιχειοθετήσει τις προϋποθέσεις για την έκδοση άδειας σ' αυτόν. Συγκεκριμένα οι επίδικες αποφάσεις στις προσφυγές 758/89 και 759/89 προσβάλλονται ως πλημμελείς για το λόγο ότι παραγνωρίστηκαν παραβιάσεις του Νόμου από τα ενδιαφερόμενα μέρη, μερικές των οποίων ήσαν ιδιαίτερα ηχηρές, που τους καθιστούσαν πρόσωπα ακατάλληλα για την άσκηση του επαγγέλματος του μεταφορέα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η παραχώρηση άδειας σ' αυτούς συνιστούσε κατάχρηση εξουσίας.
Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι ο νόμος δεν καθιστά προηγούμενες παραβάσεις του νόμου προϋπόθεση ή παράγοντα ο οποίος υπεισέρχεται στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Αναθεωρητικής Αρχής. Οι παράγοντες οι οποίοι λαμβάνονται υπόψη και γενικότερα το πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκείται η διακριτική τους ευχέρεια καθορίζεται από το άρθρο 15(3) του Νόμου που συναρτά κατά κύριο λόγο την επιλογή των μεταφορέων με την ευχέρεια τους, όπως προδιαγράφεται από τα γεγονότα, να ανταποκριθούν στην κάλυψη της μεταφορικής ανάγκης για την οποία παραχωρείται η άδεια. Το άρθρο 15(3) προβλέπει:-
"(α) Τας ανάγκας της περιφερείας διά την μεταφοράν του σκοπουμένου είδους φορτίου ως και την έκτασιν και φύσιν των τοιούτων αναγκών·
(β) την έκτασιν καθ' ην αι τοιαύται ανάγκαι εξυπηρετούνται υπό των εν τη περιφερεία υφισταμένων αδειούχων μεταφορέων 'Α' ·
(γ) τον βαθμόν εις τον οποίον είναι πιθανόν ότι ο αιτητής θα δύναται να παρέχη εις την περιφέρειαν ασφαλείς, συνεχείς και τακτικάς μεταφορικάς υπηρεσίας·
(δ) τον τύπον και την δυναμικότητα του οχήματος αναφορικώς προς τον οποίον υπεβλήθη η αίτησις."
Οι αιτητές ανταπάντησαν ότι το άρθρο 5(11)(γ) καθιστά τη νομιμοφροσύνη προς τις διατάξεις του νόμου στοιχείο σχετικό με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Αρχής. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού της νομοθεσίας παρέχουν διακριτική ευχέρεια στην Αρχή να ανακαλέσει εγκριθείσα άδεια λόγω συχνών ή συστηματικών παραβάσεων των διατάξεων του νόμου. Κρίνεται ορθή η θέση της Αρχής ότι ο νόμος δεν καθιστά προηγούμενες παραβάσεις του νόμου κώλυμα στην παραχώρηση άδειας ενώ οι διατάξεις του άρθρου 5(11)(γ) συνιστούν ασφαλιστική δικλίδα για την τήρηση του νόμου και των όρων της άδειας στην περίπτωση που ήθελε παραχωρηθεί.
Βέβαια προηγούμενες παραβάσεις της νομοθεσίας και ιδιαίτερα του σχετικού νόμου συνιστούν γεγονότα σχετικά με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Αρχής στο βαθμό που τείνουν να διαφωτίσουν ως προς την καταλληλότητα του αιτητή να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του μεταφορέα. Γενικότερα η υπακοή στους νόμους και μαρτυρία για παραβάσεις τους συνιστούν στοιχεία σχετικά με την άσκηση διακριτικής ευχέρειας που συναρτάται με τη διαγωγή του αιτητή. Συνεπώς ορθά επεκτάθηκε η έρευνα των καθ' ων η αίτηση και σε γεγονότα σχετικά με τις παραβάσεις του νόμου. Οι παραβάσεις όμως δεν ήταν στοιχείο καθοριστικό για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και όπως προκύπτει από την απόφαση λήφθηκαν υπόψη από τους καθ' ων η αίτηση όπως και όλα τα άλλα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν τους στη λήψη της απόφασης τους. Συνεπώς δεν έχει τεκμηριωθεί κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας στον τομέα αυτό.
Η άλλη επί μέρους ένσταση αφορά τη θεμελίωση των προϋποθέσεων για την παραχώρηση άδειας μεταφορέα του ενδιαφερόμενου μέρους στην προσφυγή 762/89. Οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος παρέλειψε να προσδιορίσει το όχημα με το οποίο θα διενεργείτο ο καθαρισμός βόθρων και έτσι απουσίαζε το βάθρο για την παραχώρηση άδειας μεταφορέα σ' αυτόν.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι αιτητές επικαλούνται τις διαπιστώσεις του δικαστηρίου στην απόφαση Eteria Vothrokathariston Lemesou "BOTHROTEX LTD." v. The Republic*, ως προς την αναγκαιότητα καθορισμού του τύπου και δυναμικότητας του οχήματος με το οποίο θα παρέχονται οι υπηρεσίες βοθροκαθαριστή. Το δικαστήριο επεσήμανε ότι ο καθορισμός των στοιχείων αυτών επιβάλλεται από το Νόμο ως απαραίτητο στοιχείο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου οργάνου και ότι παράλειψη προσαγωγής τους καθιστά την απόφαση της Αρχής τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση.
Οι καθ' ων η αίτηση απάντησαν ότι, παρόλο που ο αιτητής δεν προσδιόρισε συγκεκριμένο όχημα για την παροχή των υπηρεσιών βοθροκαθαριστή, καθόρισε με ακρίβεια και παρείχε τις σχετικές λεπτομέρειες στον εξεταστή της αίτησης προς συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 15 (3) (δ).
Παρόλο που στην αίτηση του ενδιαφερόμενου μέρους δεν παρέχονται τα στοιχεία που σχετίζονται με τον τύπο και δυναμικότητα του οχήματος, το κενό πληρώθηκε πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης με την έκθεση του Ελεγκτού Μεταφορών Λεμεσού στην οποία αποσαφηνίζεται τόσο η δυναμικότητα όσο και ο τύπος του οχήματος το οποίο θα αποκτούσε ο αιτητής για τον καθαρισμό βόθρων και η παραχωρηθείσα άδεια εύλογα προκύπτει ότι συναρτάται με αυτό τον όρο. Συνεπώς δε διαπιστώνεται κενό στη στοιχειοθέτηση των προϋποθέσεων για την παροχή της αιτηθείσας άδειας. Θα προχωρήσουμε τώρα στην εξέταση των κοινών λόγων που προβάλλονται για ακύρωση της απόφασης.
*Υποθέσεις αρ. 529/86,531/86,532/86,533/86, αποφασίστηκε στις 31/ 1/89.
1. Η ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:-
Όπως προκύπτει από την έρευνα που είχε διεξαχθεί, η διερεύνηση των σχετικών γεγονότων υπήρξε ενδελεχής και δεν έχει επισημανθεί οποιαδήποτε παράλειψη επέκτασης της έρευνας σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο γεγονός ή τομέα. Το πλαίσιο λειτουργίας της Αρχής καθώς και η αρμοδιότητα της εξηγούνται στην Tsouloftas v. Republic* όπου επεξηγείται ότι η αρμοδιότητα της Αναθεωρητικής Αρχής σε σχέση με τα επίμαχα θέματα είναι πρωτογενής, χαρακτήρας ο οποίος δε μεταβάλλεται από το γεγονός ότι η ίδια εξουσία παρέχεται σε πρώτο βαθμό σε ιεραρχικά κατώτερο διοικητικό όργανο, την Αρχή Αδειών. Όπως προκύπτει από την απόφαση, οι καθ' ων η αίτηση άσκησαν την εξουσία τους μέσα στο σωστό πλαίσιο μετά τη συνεκτίμηση των γεγονότων τα οποία προέκυψαν από την έρευνα που διεξήχθη. Δε διαπιστώνεται κενό ή ατέλεια στη διερεύνηση των επίδικων θεμάτων.
Η αιτιολόγηση της απόφασης είναι συνοπτική. Μνημονεύονται όμως τα γεγονότα που λήφθηκαν υπόψη και διαδραμάτισαν ρόλο στη διαμόρφωση της και ρητά εξηγούνται οι λόγοι αποκλεισμού των αιτητών. Αυτοί συναρτούνται με την θέση τους ως κάτοχοι μεγάλου αριθμού αδειών μεταφορέα, γεγονός που, όπως ορθά διαπιστώθηκε, έφερνε στο προσκήνιο την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5(13) του νόμου.
Με τις πρόνοιες του άρθρου αυτού η ισομερής μεταχείρηση με μέτρο την παροχή ίσης ευκαιρίας στους υποψηφίους για κτίση κέρδους καθίσταται παράγοντας αποφασιστικής σημασίας στην επιλογή των μεταφορέων. Εμφανής σκοπός του νομοθέτη είναι ο αποκλεισμός μονοπωλιακών τάσεων και ο καταμερισμός των αδειών μεταφορέα μεταξύ του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού προσώπων, υπό τον όρο ότι αυτοί πληρούν τις άλλες προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος. Σύγκριση της θέσης των
*(1983) 3 C.LR. 426.
αιτητών με εκείνη των ενδιαφερομένων μερών καταδεικνύει ότι η επιλογή των δεύτερων επιβαλλόταν από τις διατάξεις του άρθρου 5(13) του νόμου, γεγονός που περιορίζει το ενδιαφέρον των αιτητών στην καταλληλότητα των ενδιαφερομένων μερών για τον εφοδιασμό τους με άδεια Μεταφορέα Α'. Διαπιστώθηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη τηρούσαν αυτές τις προϋποθέσεις και είχαν, λόγω της γειτνίασης της κατοικίας τους με την ορισθείσα έδρα των εργασιών τους, μεγάλη ευχέρεια ανταπόκρισης στις βοθροκαθαριστικές ανάγκες της περιοχής που εξουσιοδοτήθηκαν να υπηρετήσουν. Δεν έχει θεμελιωθεί λόγος που να δικαιολογεί επέμβαση με την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας των καθ' ων η αίτηση ούτε στον τομέα αυτό.
2. ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ:-
Το στοιχείο της συλλογικής λειτουργίας είναι εκείνο το οποίο διακρίνει τα συλλογικά από τα ατομικά διοικητικά όργανα. Συλλογικά, όπως ο όρος υποδηλώνει, είναι πολυμελή διοικητικά όργανα η λειτουργία των οποίων διέπεται από κανόνες οι οποίοι αποβλέπουν στην εξασφάλιση της συλλογικότητας στη λειτουργία τους.
Οι αιτητές υπέβαλαν, όπως έχουμε αναφέρει, ότι οι επίδικες αποφάσεις δεν είναι προϊόν της συλλογικής λειτουργίας της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και για το λόγο αυτό οι επίδικες αποφάσεις δεν αποτελούν έγκυρη έκφραση της βούλησης του οργάνου.
Στην αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών γίνεται μνεία σε αριθμό αποφάσεων* που θεμελιώνουν τις ακόλουθες δύο βασικές αρχές που διέπουν την λειτουργία συλλογικών οργάνων:
* (Βλ. Ιωάννης Πρέζας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 140/87, αποφασίστηκε στις 11/10/89, Pissas v. Republic (1976) 3 C.L.R. 30, και Kyprianou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 210).
(α) Την ανάγκη για παροχή ευκαιρίας σε κάθε μέλος συλλογικού οργάνου να μετέχει στις εργασίες του, που συνήθως εκδηλώνεται με πρόσκληση να μετέχει σε καθορισμένη συνεδρία του οργάνου, και
(β) Τον αποκλεισμό μεταβολής της σύνθεσης συλλογικού οργάνου κατά την διερεύνηση συγκεκριμένου θέματος.
Η συλλογικότητα επιβάλλει συμμετοχή των ίδιων μελών σε όλα τα στάδια διερεύνησης του συγκεκριμένου θέματος. Δεν απαιτείται όμως συμμετοχή όλων των μελών του οργάνου για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Επαρκεί η συμμετοχή ικανού αριθμού μελών ώστε να συνιστούν απαρτία η οποία στην περίπτωση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 (14) του Νόμου (όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 4 του Ν. 84/84) σε τρία μέλη, περιλαμβανομένου του Προέδρου ή του αντικαταστάτη του.
Στην προκείμενη περίπτωση συμμετείχαν όλα τα μέλη της Αρχής σ' όλα τα στάδια διερεύνησης των επίδικων θεμάτων και όλοι προσκλήθηκαν μετά από λογική προειδοποίηση να μετέχουν στην συνεδρία της 19/7/89 κατά την οποία θα εξετάζονταν προς τον σκοπό λήψης απόφασης τα επίδικα θέματα. Η απουσία κατά την συνεδρία εκείνων των δύο από τα πέντε μέλη, όπως καταμαρτυρείται από τις ενόρκους δηλώσεις τους, οφειλόταν σε προσωπικό κώλυμα και υπήρξε οικειοθελής. Ούτε αξίωσαν την αναβολή της συνεδρίας ώστε να καταστεί δυνατή η συμμετοχή τους. Διαπιστώνεται ότι η συνεδρία της 19/7/89 συγκροτήθηκε νόμιμα και μετά τη διαπίστωση απαρτίας προχώρησε στην εκπλήρωση του έργου της. Οι ληφθείσες αποφάσεις γνωστοποιήθηκαν στα απόντα μέλη που εκδήλωσαν τη συμφωνία τους με αυτές οπόταν η τελική απόφαση αντανακλά την βούληση όλων των μελών της Επιτροπής. Διαπιστώνεται ότι δεν έχει επισημανθεί οποιαδήποτε παράβαση των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία συλλογικών οργάνων. Με αυτή τη διαπίστωση καταρρίπτεται και ο τελευταίος λόγος για ακύρωση των επίδικων αποφάσεων.
Οι προσφυγές απορρίπτονται. Οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται στην ολότητα τους βάσει του άρθρου 146.4 (α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.