|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2863
9 Αυγούστου 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Π. ΞΥΔΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 547/88).
Φορολογία Εισοδήματος — Έξοδα συντήρησης οικογένειας — Η περίπτωση εγκατάστασης του φορολογούμενου και της οικογενείας του στο εξωτερικό — Εύλογη η απόφαση του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος να λάβα υπόψη του και τα έξοδα αυτά προς το σκοπό εξεύρεσης του φορολογητέου εισοδήματος.
Φορολογία Εισοδήματος — Βάρος προσκόμισης στοιχείων — Διακριτική ευχέρεια του Εφόρου — Παράλειψη του φορολογούμενου να παράσχει στον Έφορο Φόρου Εισοδήματος τις απαιτούμενες πληροφορίες, προς καθορισμό του εισοδήματος, αυξάνει την πιθανότητα η εκτίμηση του Εφόρου να μην είναι η πλέον αντιπροσωπευτική των εισοδημάτων, όμως νοουμένου ότι η απόφαση του Εφόρου είναι λογικά εφικτή βάσει των δεδομένων που υπάρχουν ενώπιόν του, το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στα ευρήματα του Εφόρου.
Φορολογία εισοδήματος — Εμπορικό κέρδος — Χαρακτηρισμός κέρδους από πώληση τριών λεωφορείων ως κέρδους από επιχείρηση που ενέχει το χαρακτήρα εμπορίας, απορριπτομένου του ισχυρισμού περί εισοδήματος από εργασία.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Η καθοδηγητική της δικαστικής ενέργειας αρχή της μη επεμβάσεως επί λογικά εφικτής απόφασης (βλ. Georghiades ν. Republic).
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσέβαλε τις φορολογίες φόρου εισοδήματος που του επιβλήθηκαν για τα φορολογικά έτη 1978,1979/78,1980 και 1981, καθώς επίσης και τις φορολογίες έκτακτης εισφοράς για τα τρίμηνα 1/77-4/77, 1/78-4/78, 1/79-4/79 και 1/80-4/80.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η θέση του αιτητή ήταν ότι για την περίοδο 1974-1976 εφόσον ήταν εγκατεστημένος με την οικογένειά του στην Αθήνα, δεν έπρεπε να του υπολογιστούν τα έξοδα συντήρησης για την περίοδο αυτή.
Εφόσον ο σκοπός του Εφόρου ήταν να εξεύρει το φορολογητέο εισόδημα του αιτητή, και εφόσον σύμφωνα με το νόμο δεν εκπίπτονται οι οικιακές και ατομικές δαπάνες του φορολογουμένου, ήταν εύλογο για τον Έφορο να λάβει υπόψη του και τα έξοδα συντήρησης της οικογένειας του αιτητή για την πιο πάνω περίοδο.
2. Έχει νομολογηθεί ότι παράλειψη του φορολογουμένου να παρέχει στον Έφορο τις απαιτούμενες πληροφορίες που είναι αναγκαίες για τον καθορισμό του ισχυριζομένου εισοδήματός του, αυξάνει την πιθανότητα η εκτίμηση του Εφόρου να μην είναι η πλέον αντιπροσωπευτική των εισοδημάτων του, όμως νοουμένου ότι η απόφαση του Εφόρου είναι λογικά εφικτή βάσει των γεγονότων που υπάρχουν ενώπιόν του, το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στα ευρήματά του αυτά.
3. Σχετικά με την κρίσιμη δήλωση που κατατέθηκε από τρίτον στο Δικαστήριο στο στάδιο της εκδικάσεως της υπόθεσης, αυτή ουδέποτε τέθηκε ενώπιον του Εφόρου, εφόσον από την ημερομηνία της φαίνεται ότι ήταν μεταγενέστερη της επίδικης απόφασης, ούτε και τα γεγονότα που αναφέρονται σ' αυτήν ήταν ενώπιον του κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, καταλήγω συνεπώς στο συμπέρασμα ότι ο Έφορος απεφάσισε ορθά.
4. Ως προς όλους τους επί μέρους πραγματικούς ισχυρισμούς του αιτητή, η απόφαση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου ήταν λογικά εφικτή, ενόψει των στοιχείων και γεγονότων που υπήρχαν ενώπιόν του, και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος επεμβάσεως στην επίδικη απόφαση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Rainbow v. Commissioner of Income Tax (1984) 3 CLR 846·
Panayiotou v. The Republic (1984) 3 CLR 857·
Nicou v. The Republic (1983) 3 CLR 1113·
Geoighiades v. Republic (1982) 3 CLR 659.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον των φορολογιών Φόρου Εισοδήματος που επιβλήθηκαν στον αιτητή για τα φορολογικά έτη 1978,1979/78, 1980 και 1981 και τις φορολογίες έκτακτης εισφοράς για τα τρίμηνα 1/77-4/77, 1/78-4/78, 1/79-4/ 79 και 1/80-4/80.
Λ. Σαρρής, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει τις φορολογίες φόρου εισοδήματος που του επιβλήθηκαν για τα φορολογικά έτη 1978,1979/78,1980 και 1981, σύμφωνα με Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας του Εισοδήματος ημερ. 30.4.88, καθώς επίσης και τις φορολογίες έκτακτης εισφοράς για τα τρίμηνα 1/77-4/77, 1/78-4/78, 1/79-4/79 και 1/80-4/80 σύμφωνα με Ειδοποιήσεις Επιβολής Έκτακτης Εισφοράς με ημερ. 30.4.88.
Το εισόδημα του αιτητή κατά τον ουσιώδη χρόνο προέρχετο από το επάγγελμα του ως ιδιοκτήτης τουριστικών λεωφορείων. Από την 1.1.1981 μετέτρεψε την επιχείρηση του σε εταιρεία στην οποία έχει διορισθεί Διευθύνων Σύμβουλος.
Στις 5.9.83 ο αιτητής υπέβαλε δηλώσεις εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 1978(77), 1979(78), 1979 και 1980 και στις 16.12.82 για το φορολογικό έτος 1981. Επίσης κατά την 31.12.1974 και 31.12.1981 στις 16.12.1982, υπέβαλε μέσω των ελεγκτών του κατάσταση Ενεργητικού και Παθητικού.
Η φορολογία φόρου εισοδήματος που του επιβλήθηκε για τα φορολογικά έτη 1979(78) -1981 είναι αρχική φορολογία, όπως και φορολογία έκτακτης εισφοράς για τα τρίμηνα 1/78-4/80, ενώ οι φορολογίες για τα τρίμηνα 1/77-4/ 77 είναι πρόσθετη φορολογία, σχετικά με την οποία ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος του έστειλε την ακόλουθη επιστολή ημερ. 26.10.83:
"Σας στέλλω πρόσθετη φορολογία για το φορολογικό έτος 1978 σύμφωνα με το άρθρο 23(1) των Περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1979. Η φορολογία τούτη έγινε γιατί σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω στη διάθεση μου έχετε φορολογηθεί με ποσό χαμηλότερο από το κανονικό.
Αν νομίζετε πως η πιο πάνω φορολογία είναι υπερβολική έχετε το δικαίωμα να υποβάλετε ένσταση μέσα στην προθεσμία που προβλέπει ο Νόμος."
Ο αιτητής για τις πιο πάνω φορολογίες υπέβαλε ενστάσεις ως ακολούθως: Για τις φορολογίες για τα έτη 1978 και 1979 την 30.7.80, για τα έτη 1975 και 1980 με επιστολή των λογιστών του ημερ. 18.1.82, για το έτος 1978 με επιστολή των λογιστών του ημερ. 29.11.83.
Για την έκτακτη εισφορά που του επιβλήθηκε σχετικά με τις τριμηνίες 1/78-4/78, υπέβαλε ένσταση με επιστολή των λογιστών του ημερ. 13.12.84, για τις τριμηνίες 1/79-4/ 79 με επιστολή των λογιστών του ημερ. 7.1.86 και για τις τριμηνίες 1/80-4/80 με επιστολή ημερ. 15.10.86.
Με επιστολή του ημερ. 8.3.83 ο καθ'ου η αίτηση Έφορος, για εξέταση των ενστάσεων του αιτητή ζήτησε από αυτόν μεταξύ άλλων τα πιο κάτω συμπληρωματικά στοιχεία:
"(α) Δηλώσεις εισοδήματος για τα έτη 1974-1980.
(β) Αντίγραφα όλων των τραπεζικών σας λογαριασμών, της συζύγου σας και των παιδιών σας για την περίοδο 1/1/74-31/12/80.
(γ) Πιστοποιητικό από όλες τις τράπεζες που επηρεάζονται που να δείχνει όλους τους λογαριασμούς χρεωστικούς ή πιστωτικούς στο όνομα σας, στο όνομα της συζύγου σας και των παιδιών σας, που ευρίσκοντο σε κίνηση μέσα στην περίοδο από 1/1/74-31/12/80, και βεβαίωση ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος λογαριασμός.
(δ) Άδεια οικοδομής και αρχιτεκτονικά σχέδια για τα διαμερίσματα που κτίσατε.
(ε) Συμβόλαια και όρους εργολαβίας.
(ζ) Πιστοποιητικά αγοράς των αυτοκινήτων που είχετε κατά την 31/12/80 και που να δείχνουν την ημερομηνία αγοράς και την τιμή αγοράς των.
(η) Κατάσταση των αυτοκινήτων που έχετε πωλήσει στην περίοδο 1/1/74-31/12/80 που να δείχνει την ημερομηνία αγοράς, την τιμή αγοράς, την ημερομηνία πωλήσεως, την τιμή πωλήσεως κάθε αυτοκινήτου και το όνομα και τη διεύθυνση του αγοραστού. Η πιο πάνω κατάσταση να συνοδεύεται με αποδεικτικά στοιχεία.
(θ) Πιστοποιητικά για την εισαγωγή των πιο κάτω αυτοκινήτων από το εξωτερικό. Δηλώσατε το κόστος κάθε αυτοκινήτου.
HR.510,HV.320,HS.580.
(ι) Πιστοποιητικά χρεών σας κατά την 31/12/80.
(κ) Συμβόλαιο πωλήσεως διαμερίσματος στην κα Ελένα Σιαμμά και τα αντίγραφα των αποδείξεων πληρωμής τούτου.
(λ) Πιστοποιητικό από επιβλέποντα μηχανικό που να δείχνει το κόστος της εργασίας που εκτελέσθηκε μέχρι την 31/12/80,
(μ) Αποδεικτικά στοιχεία για την δωρεά από τον πεθερό σας.
(ν) Δηλώσατε τον αριθμό ταυτότητας, την διεύθυνση και τον σκοπό του δανείου σας από τον κ. Χριστάκη Χριστοφή.
2. Έχω καθήκον να σας προειδοποιήσω ότι αν δενπροσκομίσετε τα πιο πάνω στοιχεία μέσα στην προθεσμία που καθορίστηκε θα υποχρεωθώ να αποφασίσω για τις ενστάσεις σας σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω στην διάθεση μου και/ή θα πάρουμε δικαστικά μέτρα εναντίο σας, σύμφωνα με το άρθρο 53 των πιο πάνω Νόμων."
Οι καταστάσεις κεφαλαίου και τα άλλα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τον αιτητή εξετάσθηκαν από τον Έφορο και συζητήθηκαν με τον αιτητή και τον ελεγκτή του χωρίς να επέλθει συμφωνία για τα επίδικα σημεία.
Ο Έφορος μετά από προσεκτική εξέταση της όλης υπόθεσης πήρε απόφαση για τις ενστάσεις σύμφωνα με την οποία διατήρησε την αρχική του απόφαση και απέστειλε στον αιτητή Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας και Έκτακτης Εισφοράς που προσβάλλονται με την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Εφόρου να τροποποιήσει τους προσδιορισμούς του φορολογητέου εισοδήματος του αιτητή που υπέβαλε ο αιτητής για τα έτη 1977-1981 σχετικά μετά πιο κάτω:
(ι) Έξοδα ταξιδιών εξωτερικού.
(ιι) Έξοδα συντήρησης οικογενείας.
(ιιι) Πιστωτές κατά την 16.8.1974 και 31.12.1981.
(ιν) Εισόδημα από εργασία στο εξωτερικό,
(ν) Ζημιά από τουρκική εισβολή.
(νι) Δωρεά από τον πεθερό του αιτητή.
(νιι) Μετρητά κατά την 16.8.1974.
(νιιι) Κόστος αγοράς αυτοκινήτου με αρ.εγγρ. GP.777 κατά την 16.8.1974.
(ι) Έξοδα Ταξιδιών:-
Αναφορικά με τα έξοδα ταξιδιών εξωτερικού, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι από το τέλος του 1974 μέχρι το τέλος του 1976, είχε εγκατασταθεί οικογενειακώς στην Αθήνα, και ότι μέχρι το τέλος του 1980 δεν έκαμαν άλλο ταξίδι στο εξωτερικό. Η θέση του Εφόρου είναι ότι σε συνάντηση που είχε ο αιτητής στις 23.11.1987 με αρμόδιο Λειτουργό του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας, παραδέχθηκε ότι κατά την υπό εξέταση περίοδο 16.7.1974-31.12.1980 είχε κάνει αρκετά ταξίδια στο εξωτερικό και όχι μόνο ένα και ότι για το λόγο ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να παρουσιάσει το διαβατήριο του λόγω κλοπής, συμφωνήθηκε χάριν συμβιβασμού το ποσό των £2,000.- ποσό που είχε θεωρηθεί λογικό και δίκαιο.
Ο αιτητής δεν έχει αντικρούσει ή αρνηθεί τον ισχυρισμό αυτό του Εφόρου, συνεπώς οι ισχυρισμοί του αιτητή πάνω στο θέμα αυτό δεν μπορούν να ευσταθήσουν.
(ιι) 'Εξοδα συντήρησης οικογενείας:-
Όσον αφορά τα έξοδα συντήρησης της οικογένειας του αιτητή για την περίοδο 16.8.1974 μέχρι 31.12.1980 και 1.12.1981 μέχρι 31.12.1981, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι τα ποσά των £12,000.- και £3,500.- αντίστοιχα που καθόρισε ο Έφορος είναι υπερβολικά, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού κόστου ζωής καθώς και του γεγονότος ότι διαβιούσε συντηρητικά. Επίσης, είναι η θέση του αιτητή ότι για την περίοδο από το τέλος του 1974 μέχρι το τέλος του 1976 εφόσον ήταν εγκατεστημένος με την οικογένεια του στην Αθήνα, δεν έπρεπε να του υπολογιστούν έξοδα συντήρησης για την περίοδο αυτή.
Εφόσον ο σκοπός του Εφόρου ήταν να εξεύρει το φορολογητέο εισόδημα του αιτητή, και εφόσον σύμφωνα με το νόμο δεν εκπίπτωνται οι οικιακές και ατομικές δαπάνες του φορολογουμένου, ήταν εύλογο για τον Έφορο να λάβει υπόψη του και τα έξοδα συντήρησης της οικογένειας του αιτητή για την πιο πάνω περίοδο. Όσον αφορά τα πιο πάνω ποσά που καθόρισε ο Έφορος, εφόσον ουσιαστικά τα ποσά αυτά δεν διαφέρουν από τις δηλώσεις του ίδιου του αιτητή, ο ισχυρισμός του ότι είναι υπερβολικό δεν ευσταθεί.
(ιιι) Πιστωτές κατά την 16.8.74 και 31.12.81:-
Η θέση του αιτητή είναι ότι εσφαλμένα ο Έφορος υπολόγησε τους πιστωτές του κατά την 16.8.74 το ποσό των £10,500.= και κατά την 31.12.81 το ποσό των £15,440.= αντί του ποσού των £19,440.=.
Ο ισχυρισμός του Εφόρου είναι ότι οι πιστωτές κατά την 16.8.1974 υπολογίστηκαν σε £10,500.- σύμφωνα με τα στοιχεία που ευρίσκοντο στη διάθεση του, διότι ο αιτητής παρέλειψε να προσκομίσει τα στοιχεία που του ζητήθηκαν για τα υπόλοιπα των χρεών του κατά την 16.8.1974 επειδή όπως ισχυριζόταν ήταν αδύνατη η εξεύρεση τους. Το ποσό των £1,500 έχει υπολογισθεί ως χρέος του αιτητή στην Τράπεζα Λόμπαρτ για τη χρηματοδότηση των οχημάτων QF 033, QS 633, ΗΚ 900 και DB 555.
Έχει νομολογηθεί ότι παράλειψη του φορολογουμένου να παρέχει στον Έφορο τις απαιτούμενες πληροφορίες που είναι αναγκαίες για τον καθορισμό του ισχυριζομένου εισοδήματος του, αυξάνει την πιθανότητα η εκτίμηση του Εφόρου να μην είναι η πλέον αντιπροσωπευτική των εισοδημάτων του, όμως νοουμένου ότι η απόφαση του Εφόρου είναι λογικά εφικτή βάσει των γεγονότων που υπάρχουν ενώπιον του, το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στα ευρήματα του αυτά. (Βλέπε Nina Rainbow v. Commissioner of Income Tax (1984) 3 CLR 846, Alecos Panayiotou v. The Republic (1984) 3 CLR 857, Nicou v. The Republic (1983) 3 CLR 1113).
Όσον αφορά το ποσό των £19,440, είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι περιλάμβανε ποσό £15,000.= που αποτελούσε προκαταβολή για πώληση διαμερίσματος στην κ. Ε. Σιαμμά. Όμως σύμφωνα με τον καθ'ου η αίτηση, σε συνάντηση μεταξύ του αιτητή και αρμοδίου Λειτουργού του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας στις 15.2.1987, ο αιτητής είχε δηλώσει ότι στην πραγματικότητα το ποσό που εισπράχθηκε από την πιο πάνω πώληση ήταν £11,000.- και όχι £15,000.-.
Ύστερα από τα πιο πάνω, ήταν λογικά εφικτό στον Έφορο να υπολογίσει τους πιστωτές στις στις 31.12.1981 στο ποσό των £15,440.
(ιν) Εισόδημα από εργασία στο εξωτερικό:-
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι είχε εισόδημα ποσού £10,500.= από εργασία του στο εξωτερικό, ο Έφορος ορθά δεν αποδέκτηκε τον ισχυρισμό αυτό εφόσον, πρώτον, ο αιτητής παρέλειψε να υποβάλει ενώπιον του οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία για την εισαγωγή από την Αγγλία του πιο πάνω ποσού.
Δεύτερο, σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασε ο αιτητής αγόρασε το αυτοκίνητο HS 580 στις 22.1.1976 για £350.- στερλίνες και το ένα από τα δύο λεωφορεία HR 510 και MV 520 στις 1.8.1976 για £250.- στερλίνες. Για το άλλο από τα δύο λεωφορεία δήλωσε ότι αγοράστηκε περίπου στην ίδια τιμή, δεν παρουσίασε όμως αποδεικτικά στοιχεία. Ισχυρίστηκε δε ότι μεταφέρθηκαν το 1977 στην Κύπρο και αφού τα επιδιόρθωσε τα πώλησε, δεν ήταν όμως σε θέση να παρουσιάσει στοιχεία για το κόστος των επιδιορθώσεων. Επίσης ο Έφορος κατά την εξέταση των φορολογικών υποχρεώσεων του αιτητή διαπίστωσε ότι αυτός κατά τη διάρκεια της περιόδου 1977-1979 εξασκούσε και το επάγγελμα του εισαγωγέα και μεταπωλητή μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, σε συνεργασία με την εταιρεία APOLLON 11 BUS CO. LTD. στους λογαριασμούς της οποίας φαίνεται μερίδιο κέρδους που εισέπραξε ο αιτητής για τα έτη 1977-1979 £6,947.-, £2,846.- και £7,300.- αντίστοιχα. Τα πιο πάνω ποσά περιλαμβάνονται στις φορολογίες για τα φορολογικά έτη 1978/77-1979. Ο Έφορος έχοντας υπόψη τα πιο πάνω αποφάσισε ότι το κέρδος που προέκυψε από την πώληση των τριών λεωφορείων είναι κέρδος από επιχείρηση που ενέχει τον χαρακτήρα εμπορίας, και κατά συνέπεια δεν αποδέχθηκε τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η πώληση για £9,500.- είναι αποτέλεσμα από την εργασία του αιτητή στο εξωτερικό.
(ν) Ζημιά από Τουρκική Εισβολή:-
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπέστηκε ζημιά £10,000.-λόγω της Τουρκικής Εισβολής και η οποία αντιπροσωπεύει την αξία των εξαρτημάτων που είχε αγοράσει για τα λεωφορεία του.
Ο αιτητής παρέλειψε, κατά τον ισχυρισμό του Εφόρου, να υποβάλει ικανοποιητικά αποδεικτικά στοιχεία προς υποστήριξη του ισχυρισμού του αυτού και αφού ο Έφορος έλαβε υπόψη του ότι:
(α) Τα λεωφορεία που είχε στην κατοχή του ο αιτητής ήταν καινούργια, ηλικίας 1-2 ετών.
(β) Μπορούσε εύκολα να εξασφαλίσει εξαρτήματα από τον εισαγωγέα των λεωφορείων στην Κύπρο, και
(γ) Με το πιο πάνω ποσό μπορούσε να αγοράσει δύο καινούργια λεωφορεία παρά τα εξαρτήματά τους,
καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ήταν λογικά εφικτό στον Έφορο να μην παραχωρήσει στον αιτητή οποιοδήποτε ποσό ζημιάς.
(νι) Δωρεά από τον πεθερό του ποσού £4,500.= στερλινών:-
Ενόψει του ότι σε συνάντηση του αιτητή στις 15.2.1987 με αρμόδιο Λειτουργό του στο Γραφείο Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας, ο αιτητής ανάφερε ότι το ποσό αυτό το πήρε στην Αγγλία πριν από το 1980 και το χρησιμοποίησε για αγορά λεωφορείων, ενώ στη σημείωση που υπέβαλε στην περιουσιακή του κατάσταση, δήλωσε ότι το ποσό το πήρε το 1981 και το χρησιμοποίησε για ανέγερση διαμερισμάτων, έλλειψη άλλων αποδεικτικών στοιχείων, ορθά θεωρήθηκε ότι τα στοιχεία που προσκόμισε ο αιτητής στον Έφορο δεν ήταν ικανοποιητικά να αποδείξουν ότι το ποσό αυτό εισάχθηκε στην Κύπρο ή ακόμη να χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό που ισχυρίζεται.
(νιι) Μετρητά κατά την 16.8.74 ποσού £1,000.=:-
Είναι η εισήγηση του αιτητή ότι κατά την 16.8.74 εγκατέλειψε την Αμμόχωστο με ποσό £1,000.= μετρητά, και επίσης ότι πληρώθηκε από την Τράπεζα Μπάρκλεϋς μεταγενέστερα το ποσό των £1,400.= που αποτελούσε το πιστωτικό υπόλοιπο του λογαριασμού του με την Τράπεζα κατά την 16.8.84.
Όπως αναφέρεται σχετικά στην επιστολή του Εφόρου ημερ. 20.4.88:
"Δεν αποδέκτηκα κανένα ποσό επειδή παραλείψατε να δηλώσετε μετρητά κατά την 31/12/80."
Συνεπώς, θεωρώ ότι ο Έφορος αποφάσισε σχετικά με το θέμα αυτό σύμφωνα με τη δήλωση του ιδίου του αιτητή και με τα στοιχεία που είχε ενώπιον του κατά την εξέταση της υπόθεσης.
(νιιι) Κόστος αγοράς αυτοκινήτου με αρ. εγγραφής GP.777 κατά την 16.8.77:-
Είναι η θέση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου ότι ο αιτητής στον ισολογισμό που υπέβαλε κατά την 16.8.1974, δεν είχε δηλώσει ότι ήταν ιδιοκτήτης του πιο πάνω αυτοκινήτου. Κατά την εξέταση των φορολογικών του υποθέσεων ισχυρίστηκε ότι ήταν ιδιοκτήτης του πιο πάνω αυτοκινήτου χωρίς όμως να προσκομίσει οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία.
Από έρευνα όμως που έκανε ο Έφορος στο Τμήμα Χερσαίων Μεταφορών διαπιστώθηκε ότι ο αιτητής δεν ήταν ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου κατά την 16.8.1974, αλλά σύμφωνα με το πιστοποιητικό του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών ο κ. Νίκος Αντωνίου από την Βοκολίδα Αμμοχώστου για την περίοδο 16.3.1973-8.2.1977.
Στο στάδιο της εκδικάσεως της υποθέσεως κατατέθηκε στο Δικαστήριο δήλωση του Νίκου Αντωνίου ημερ. 6.6.1989 ότι το λεωφορείο ουσιαστικά ανήκε στον αιτητή, παρόλο που ήταν εγγεγραμένο στο όνομα του Αντωνίου.
Η πιο πάνω δήλωση ουδέποτε τέθηκε ενώπιον του Εφόρου, εφόσον από την ημερομηνία της φαίνεται ότι ήταν μεταγενέστερη της επίδικης απόφασης, ούτε και τα γεγονότα που αναφέρονται σ' αυτήν ήταν ενώπιον του κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, καταλήγω συνεπώς στο συμπέρασμα ότι ορθά ο Έφορος απεφάσισε σχετικά με το θέμα αυτό.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου ήταν λογικά εφικτή, ενόψει των στοιχείων και γεγονότων που υπήρχαν ενώπιον του, και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος επεμβάσεως στην επίδικη απόφαση. Βλ. Georghiades ν. Republic (1982) 3 CLR 659.
Η προσφυγή συνεπώς αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται.