|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2781
26 Ιουλίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΟΡΕΙΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
( Υπόθεση Αρ. 1016/87).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Μισθός — Μισθολογική ανέλιξη δυνάμει Εγκυκλίου που προνοεί υπηρεσία από 1/10/81 — Επιστολή των καθ' ων η αίτηση πληροφορεί τον αιτητή ότι δεν εμπίπτει στις πρόνοιες της Εγκυκλίου γιατί η υπηρεσία του διακόπηκε μεταξύ 14/11/81 - 22/11/81 — Μη εκτελεστή διοικητική απόφαση αλλά επιστολή πληροφοριακού χαρακτήρα — Ο τερματισμός υπηρεσιών γεγονός — Λογική η ερμηνεία της συνεχούς υπηρεσίας.
Ο αιτητής ο οποίος βρισκόταν στη θέση Έκτακτου Βοηθού/ Ταχυδρομικού Διανομέα από την 17/8/81 προσέβαλε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, σύμφωνα με την οποία, επειδή οι υπηρεσίες του διακόπησαν μεταξύ του διαστήματος 14/11/81-22/11/81, αυτός δεν δικαιούντο μισθολογικής ανέλιξης στην κλίμακα Α5, στην οποία προχωρούσαν οι υπάλληλοι που βρίσκονταν στην υπηρεσία κατά την 1/10/1981 και αυτό γιατί για τους σκοπούς των προνοιών της σχετικής Εγκυκλίου αυτός θεωρείτο ότι προσλήφθηκε στις 23/ 11/81, ημερομηνία από την οποία η υπηρεσία του ήταν συνεχής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η επιστολή των καθ' ων η αίτηση ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα στην οποία απλώς διατυπώνεται η γνώμη του οργάνου όσον αφορά τη θέση του αιτητή και επομένως δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή.
(2) Και αν ακόμη ήθελε θεωρηθεί ότι η επίδικη επιστολή περιείχε εκτελεστή διοικητική πράξη η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί γιατί παρόλο που στην Εγκύκλιο δεν αναφέρεται ότι η υπηρεσία όφειλε να ήταν συνεχής από 1/10/81 δεν δύναται να δοθεί οποιαδήποτέ άλλη λογική ερμηνεία. Η διάρκεια του τερματισμού και η μη αιτιολόγηση της απόφασης αυτής της διοίκησης δεν αλλοιώνουν το γεγονός του τερματισμού.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Thysson v. Republic (1987) 3 CLR 1070.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία θεώρησαν ότι ο αιτητής δεν ευρίσκετο στην υπηρεσία την 1/10/81 και κατ' ακολουθία δεν εδικαιούτο μισθολογικής ανέλιξης στην Κλίμακα Α.5.
/. Τυπογράφος, για τον αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία θεώρησαν ότι αυτός δεν ευρίσκετο στην υπηρεσία την 1/10/81 και κατ' ακολουθία δεν εδικαιούταν μισθολογικής ανέλιξης στην κλίμακα Α5.
Κατά τον ουσιώδη χρόνο ο αιτητής κατείχε τη θέση Ταχυδρομικού Λειτουργού 2ης τάξης στο Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων (Κλίμακα Α2), είχε δε διοριστεί ως Έκτακτος Βοηθός/ Ταχυδρομικός Διανομέας στις 17/8/81.
Είναι παραδεκτό ότι οι υπηρεσίες του αιτητή τερματίστηκαν στις 14/11/81 με επιστολή του Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ημερ. 7/11/81. Επαναπροσλήφθηκε στις 23/11/81.
Σχετικά με τη μισθολογική ανέλιξη του αιτητή στηνκλίμακα Α5, ανταλλάκτηκε αλληλογραφία μεταξύ του δικηγόρου του αιτητή, του Διευθυντή Υπηρεσίας Δημοσίας Διοικήσεως και Προσωπικού και του Διευθυντή Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, λήγουσα με την επιστολή του Διευθυντή Υπηρεσίας Δημοσίας Διοικήσεως και Προσωπικού ημερ. 27.11.87 προς το δικηγόρο του αιτητή ως αποτέλεσμα της οποίας ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Η επιστολή αυτή αναφέρει τα ακόλουθα:
''...........
2. Η Εγκύκλιος της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοικήσεως και Προσωπικού με αρ. 611/9.2.1982, ρυθμίζει τον τρόπο ανέλιξης του προσωπικού που βρίσκεται τοποθετημένο πάνω σε ορισμένες κλίμακες. Σύμφωνα με τις πρόνοιες της Εγκυκλίου αυτής, υπάλληλοι που κατέχουν θέση στις συνδυασμένες κλίμακες Α2-Α5 προχωρούν στην Κλίμακα Α5 αφού προηγουμένως εξαντλήσουν την Κλίμακα Α2. Νοείται όμως ότι υπάλληλοι που βρίσκονταν στην υπηρεσία κατά την 1.10.1981 προχωρούν στην Κλίμακα Α5 όταν φθάσουν στο αντίστοιχο σημείο της αφετηρίας της Κλίμακας αυτής. Οι πρόνοιες αυτές είναι επίσης ενσωματωμένες στα Σχέδια Υπηρεσίας των επηρεαζομένων θέσεων. Αντίγραφα της σχετικής Εγκυκλίου και του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Ταχυδρομικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, επισυνάπτονται.
3. Με βάση πληροφορίες και στοιχεία που πήραμε από το Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, ο κος Ορεινός προσλήφθηκε στο Τμήμα αυτό ως Έκτακτος Βοηθός στις 17.8.1981. Οι υπηρεσίες του διακόπηκαν από τις 14 μέχρι τις 22 Νοεμβρίου 1981 και επαναπροσλήφθηκε στη θέση του στις 23.11.1981.
4. Σύμφωνα με τις πρόνοιες της Εγκυκλίου και τα δεδομένα της περίπτωσής του, ο κος Ορεινός βρισκόταν στην Υπηρεσία την 1.10.1981 και δεν θα υπήρχεθέμα να μην καλύπτεται από τις πρόνοιες της Εγκυκλίου αυτής αν δεν μεσολαβούσε η διακοπή της υπηρεσίας του μεταξύ της 14ης και 22ας Νοεμβρίου 1981. Για σκοπούς των προνοιών της αναφερομένης Εγκυκλίου ο κος Ορεινός θεωρείται ότι προσλήφθηκε στις 23.11.1981, ημερομηνία από την οποία η υπηρεσία του είναι συνεχής μέχρι σήμερα. Κατά συνέπεια περίπτωσή του τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες της Εγκυκλίου που αναφέρονται στους υπαλλήλους που διορίζονταν/ προσλαμβάνουσα μετά την 1.10.1981
..............................................................."
Κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης, η προσφυγή απεσύρθη εναντίον της καθ' ης η αίτηση αρ. 1 Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας, συνεπώς η προσφυγή εναντίον του οργάνου αυτού, απορρίπτεται.
Αναφορικά με την προσφυγή εναντίον των καθ' ων η αίτηση 2 και 3 έχει προβληθεί προδικαστική ένσταση ότι δεν στρέφεται εναντίον εκτελεστής διοικητικής πράξης αλλά ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πληροφοριακού χαρακτήρα.
Συμφωνώ με την άποψη αυτή γιατί η πιο πάνω επιστολή είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, στην οποία απλώς διατυπώνεται η γνώμη του οργάνου όσον αφορά την θέση του αιτητή. Βλ. Στασινόπουλος: Δίκαιον Διοικητικών Διαφορών (1964) σελ. 178. Στην υπόθεση Thysson ν. Republic (1987) 3 CLR 1070, αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά στη σελίδα 1072:
"... it is doubtful whether the subject-matter of the recourse is justifiable inasmuch as the communication of 8th May, 1987, does not prima facie appear to be anything other than an informatory act signifying to the applicant the future intention of the authorities to act along certain lines.".
Έστω όμως και αν ήθελε θεωρηθεί ότι η επίδικη επιστολή περιείχε εκτελεστή διοικητική πράξη δυνάμενη να προσβληθεί με προσφυγή, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι και πάλιν η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί για τους ακόλουθους λόγους:
Όπως αναφέρτηκε πιο πάνω είναι παραδεκτό ότι η υπηρεσία του αιτητή διακόπηκε μεταξύ της 14/11/81 και 23/11/81. Οι λόγοι δεν είναι ενώπιον μου αλλά αυτό δεν επηρεάζει την υπόθεση.
Η Εγκύκλιος αρ. 611 ημερ. 9/2/82, βάσει της οποίας ο αιτητής ζήτησε την τοποθέτηση του από τη μισθολογική κλίμακα Α2 στην κλίμακα Α5, δίδει το δικαίωμα τέτοιας ανελίξεως σε υπαλλήλους που ευρίσκονταν "στην υπηρεσία κατά την 1.10.1981 στην κλίμακα Α2...". Ο ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι η πιο πάνω διακοπή στην υπηρεσία του δεν διαφοροποιεί τα δικαιώματα του. Επίσης, επικαλείται επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ημερ. 2.1.82 με την οποία παρατάθηκε ο διορισμός του μέχρι τις 30.6.82 και στην οποία ενώ γίνεται αναφορά σε επιστολή του ιδίου ημερ. 20.7.81, σχετικά με την πρώτη εργοδότηση του αιτητή μέχρι τις 31.12.81, δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στον τερματισμό της υπηρεσίας του.
Θεωρώ ότι οι ισχυρισμοί του είναι ανυπόστατοι. Ο τερματισμός της υπηρεσίας του είναι γεγονός. Παρόλο που δεν αναφέρεται ρητά στην Εγκύκλιο ότι η υπηρεσία υπαλλήλου πρέπει να είναι συνεχής, δεν είναι δυνατόν να δοθεί οποιαδήποτε άλλη λογική ερμηνεία. Η διάρκεια του τερματισμού της υπηρεσίας του όπως επίσης και η ισχυριζόμενη παράλειψη της διοίκησης να δώσει λόγους για αυτή την απόφασή της, δεν αλλοιώνει το γεγονός του τερματισμού και κατά συνέπεια της μη συνεχούς απασχόλησής του.
Θεωρώ υπό τις περιστάσεις, ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα εφικτή στους καθ' ων η αίτηση. Συνεπώς, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμμιά διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.