|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2600
16 Ιουλίου, 1991
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΕΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 462/88).
Φορολογία Κεφαλαιουχικών Κερδών — Εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά την άσκηση αναθεωρητικού ελέγχου — Περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της επίδικης απόφασης και δεν επεμβαίνει αν αυτή ήταν εύλογα επιτρεπτή στην κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου — Επέμβαση του Δικαστηρίου επί της ουσίας όταν διακριβωθεί πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας.
Φορολογία Κεφαλαιουχικών Κερδών — Έκθεση Εκτιμητή δεν ήταν ενώπιον του Διευθυντή κατά τη λήψη της απόφασής του — Δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο.
Το μοναδικό ερώτημα που τέθηκε στην υπόθεση αυτή ήταν κατά πόσο ήταν εύλογα επιτρεπτή η απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων με την οποία επιβλήθηκε στον αιτητή φορολογία επί κεφαλαιουχικών κερδών από διάθεση ακίνητης περιουσίας του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Η εξουσία του Διοικητικού Δικαστηρίου, σε υποθέσεις της φύσης αυτής, περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της επίδικης απόφασης και δεν επεμβαίνει όταν η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δικαιολογείται να επέμβει με την εκτίμηση των γεγονότων ή την απόφαση επί της ουσίας είναι η πλάνη περί τα πράγματα ή τον νόμο ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας.
(2) Κατά την εξέταση της νομιμότητας μίας διοικητικής πράξης το Δικαστήριο περιορίζεται στα γεγονότα που ήταν ενώπιον του καθ' ου η αίτηση οργάνου. Επομένως εφόσον η έκθεση του εκτιμητή του αιτητή δεν ήταν ενώπιον του καθ' ου η αίτηση κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο.
(3) Όπως φαίνεται από τα γεγονότα, τα μοναδικά στοιχεία σχετικά με την αξία των επίδικων ακινήτων ήταν η εκτίμηση των τεμαχίων με ανάλυση των συγκριτικών πωλήσεων που έγινε μετά από έρευνα από τους λειτουργούς του Γραφείου Φόρου Κληρονομίας για τους σκοπούς εξέτασης της ένστασης του αιτητή από τον καθ' ου η αίτηση. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα κατόπιν επαρκούς έρευνας και ήταν υπό τις περιστάσεις λογικά εφικτή.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργιάδης ν. Της Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 659·
Ieronymides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2657·
Πρωτοπαπά ν. Της Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 13/86, απόφαση ημερ. 27.4.1989)·
Νικολάου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 1065/87, απόφαση ημερ. 10.1.1990).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων με την οποία επέβαλε στον αιτητή φόρο κεφαλαιουχικών κερδών που προέκυψαν από τη διάθεση ακίνητης περιουσίας.
Λ. Κληρίδης, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ον η αίτηση.
Cur. adv. vult
Ο Πρόεδρος κ. Α. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής εξαιτείται:-
"(α) Δήλωσιν του Σεβ. Δικαστηρίου ακυρούσαν την απόφασιν του Διευθυντού του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων ημερ. 13.3.1988 δια της οποίας επεβλήθη εις τον αιτητήν φορολογία επί κεφαλαιουχικών κερδών αι οποίαι προέκυψαν εκ των διαθέσεων ακινήτου περιουσίας ήτοι οικοπέδων του αιτητού.
(β) Δήλωσιν του Σεβ. Δικαστηρίου ότι η ρηθείσα απόφασις είναι εστερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος."
Ο αιτητής ήταν εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης των ακολούθων οικοπέδων:-
|
Αρ. Εγγρ. |
Φ/Σχεδ. |
Τεμ. |
Πόλη/Χωριό |
Έκταση |
Μερίδιο |
|
J2085 |
21/62W1 |
1998 |
Στρόβολος |
0.1.2500 |
ΟΛΟ |
|
J2137 |
" |
2027 |
" |
0.1.2000 |
ΟΛΟ |
|
J2066 |
" |
1979 |
" |
0.1.2000 |
ΟΛΟ |
|
J2067 |
" |
1980 |
" |
0.1.2000 |
ΟΛΟ |
Ο αιτητής επώλησε τα πιο κάτω οικόπεδα ως ακολούθως:-
|
Αρ. Εγγραφής |
Ημερ. Διαθέσεως |
Τιμή πωλήσεως |
|
J2085 |
3.3.84 |
£16.000 |
|
J2137 |
27.12.84 |
£14.000 |
|
J2066 |
30.1.85 |
£15.000 |
|
J2067 |
28.2.85 |
£15.000 |
Στις 3 Μαρτίου, 1984, ο αιτητής για την πώληση του οικοπέδου αριθ. εγγραφής J2085 υπέβαλε δήλωση ακίνητης ιδιοκτησίας στο καθορισμένο έντυπο Ι.R. 401 (Παράρτημα Α). Για τις υπόλοιπες πωλήσεις δεν υπέβαλε δήλωση.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, αφού υπολόγησε την αγοραία αξία των πιο κάτω ακίνητων κατά τις 27 Ιουνίου, 1978, και αφού έλαβε υπόψη του την αγοραία αξία τους κατά το χρόνο της διάθεσης τους επέβαλε τη Φορολογία Κεφαλαιουχικών Κερδών κατά τις 23 Απριλίου, 1985, και 29 Απριλίου, 1985, ως ακολούθως:-
|
Αρ. Εγγραφής |
Φόρος Κέρδους από τη Διάθεση |
|
J2085 |
£1,900 |
|
J2137 |
£2,000 |
|
J2066 |
£2,000 |
|
J2067 |
£2,000 |
Ο αιτητής υπέβαλε ένσταση για τις πιο πάνω φορολογίες μέσω των λογιστών του με ημερ. 10 Μαΐου, 1985, και 23 Μαΐου, 1986, για το λόγο ότι ήταν υπερβολικές,
Η ένσταση συζητήθηκε μεταξύ των λογιστών του αιτητή και Λειτουργών του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων σε συνάντηση στις 10 Δεκεμβρίου, 1986, χωρίς να επέλθει συμφωνία.
Ο Διευθυντής μετά από μελέτη της όλης υπόθεσης πήρε απόφαση για τις ενστάσεις και απέστειλε στον αιτητή ειδοποιήσεις επιβολής φορολογίας με ημερομηνία 3 Μαρτίου, 1988, (Παραρτήματα Δ, Ε, Ζ, Η) μαζί με συνοδευτική επιστολή στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:-
"Αναφέρομαι στις ενστάσεις που υποβάλετε για τις φορολογίες κεφαλαιουχικών κερδών με αρ. 840001, 840002, 850001, 850002 και σας πληροφορώ τα πιο κάτω.
Μετά τη συνάντηση που είχα με το λογιστή σας κ. Τάκη Κληρίδη, κατά την οποία συζητήθηκαν σε βάθος οι ενστάσεις σας, αλλά δεν έγινε κατορθωτή συμφωνία, αποφάσισα να βεβαιώσω τις φορολογίες σας με βάση το άρθρο 18 του Περί Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμου αρ. 52/80, όπως φαίνεται πιο κάτω:-
1. Προϊόν διάθεσης οικοπέδων με αρ. εγγρ. J2085, J2137, J2066, J2067:-
Εξέτασα προσεκτικά τις αγοραίες αξίες των πιο πάνω οικοπέδων κατά τις ημερομηνίες πώλησής των και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι τιμές πώλησης που δηλώσατε δεν ανταποκρίνονται στις αγοραίες αξίες των, κατά τις ημερομηνίες πώλησής των.
Με βάση το άρθρο 9(1) του πιο πάνω Νόμου, τις πωλήσεις άλλων παρομοίων ακινήτων στην ίδια περιοχή κατά το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα, τις εκτιμήσεις του Κτηματολογίου για σκοπούς είσπραξης δικαιωμάτων εγγραφής τίτλου και επίσης άλλους παράγοντες που έχω υπ' όψη μου ότι επηρεάζουν την αγοραία αξία της ακίνητης ιδιοκτησίας, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αγοραία αξία κάθε οικοπέδου κατά την ημερομηνία πώλησης του, ήταν £20,000.
2. Αγοραία αξία 27.6.78 των πιο πάνω οικοπέδων:-
Εξέτασα τον ισχυρισμό σας ότι η αγοραία αξία των πιο πάνω ακινήτων ήταν κατά την 27.6.78 μεγαλύτερη από αυτή που καθόρισα στις πιο πάνω φορολογίες και σας αναφέρω ότι, με βάση τα στοιχεία που έχω στα χέρια μου και που αφορούν πωλήσεις άλλων παρομοίων ακινήτων στην ίδια περιοχή κατά το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα και επίσης άλλους παράγοντες που έχω υπ' όψη μου ότι επηρεάζουν την αγοραία αξία της ακίνητης ιδιοκτησίας, κατέληξα στο συμπέρασμα να τις αυξήσω για τα οικόπεδα με αρ. εγγρ. J2067, J2066, J2137 σε £10,000 (το κάθε ένα), και για το οικόπεδο με αρ. εγγρ. J2085 σε £10,500.
Σας εσωκλείω ειδοποιήσεις επιβολής φορολογίας κεφαλαιουχικών κερδών και παρακαλώ να προσέξετε ιδιαίτερα την παράγραφο 7 στην οποία σας δίδεται το δικαίωμα προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο της Δημοκρατίας, μέσα σε 75 μέρες από την ημερομηνία της ειδοποίησης αυτής, αν θεωρείτε τον εαυτό σας αδικημένο από την απόφασή μου."
Ως αποτέλεσμα ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω φορολογία είναι υπερβολική και αυθαίρετη και ότι η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή κατόπιν πλάνης περί τα πράγματα για το λόγο ότι η αγοραία αξία των ακίνητων κατά την ημέρα διάθεσης τους από τον αιτητή ήταν αυτή την οποία ισχυρίζεται ο αιτητής και την οποία στηρίζει με τη μαρτυρία του Ειδικού Εκτιμητή (Τεκμήριο 2), και ότι η αγοραία αξία όπως έχει υπολογιστεί από το Διευθυντή του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων δε στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα αγοραίας αξίας περιουσιών της περιοχής που ευρίσκονταν τα οικόπεδα του αιτητή και είναι υπερβολική και αυθαίρετη και επομένως παράνομη.
Όπως έχει νομολογηθεί σε υποθέσεις της φύσης αυτής η εξουσία του Διοικητικού Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της επίδικης απόφασης και δεν επεμβαίνει όταν η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου. Ούτε και στην ουσιαστική κρίση της διοίκησης εκτός αν φανεί ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο ή υπέρβαση, ή κατάχρηση εξουσίας, που σε τέτοιες περιπτώσεις το Δικαστήριο αυτό θα εδικαιολογείτο να επέμβει με την εκτίμηση των γεγονότων ή την απόφαση επί της ουσίας. (Βλέπε Γεωργιάδης ν. Της Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 659, Athinoulla Th. Ieronymides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2657, Θέκλα Πρωτοπαπά ν. Της Δημοκρατίας - Υπόθεση Αριθ. 13/86, απόφαση δόθηκε στις 27 Απριλίου, 1989.)
Προς υποστήριξη των ισχυρισμών του ο αιτητής παρουσίασε εκτίμηση του εκτιμητή Ανδρέα Πανταζή με ημερ. 14 Ιουνίου, 1990, στην οποία αναλύονται οι συγκριτικές πωλήσεις στην περιοχή κατά τα έτη 1976, 1978-1980 και 1980-1985. Όμως, εφόσο η έκθεση αυτή δεν ήταν ενώπιον του καθ' ου η αίτηση Έφορου κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο γιατί κατά την εξέταση της νομιμότητας μιας διοικητικής πράξης το Δικαστήριο περιορίζεται στα γεγονότα που ήταν ενώπιον του καθ' ου η αίτηση οργάνου. (Βλέπε Athinoulla Th. Ιeronymides v. Republic - (πιο πάνω) Μαρία Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Αριθ. Υπόθεσης 1065/87, απόφαση ημερ 10 Ιανουαρίου, 1990).
Κατά τη διάρκεια μελέτης της υπόθεσης αυτής φάνηκε ότι η έκθεση του κ. Ματέα, Προϊστάμενου Φόρου Κληρονομιάς, την οποία επικαλείται στην αγόρευση του ο ευπαίδευτος δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση, φέρει μεταγενέστερη ημερομηνία από την ημερομηνία της επίδικης πράξης. Έκρινα λοιπόν απαραίτητο να επανανοιχθεί η υπόθεση για να καταχωρηθεί ο φάκελος της Διοίκησης και να δια-κριβωθούν τα πραγματικά γεγονότα γύρω από το θέμα αυτό.
Είναι η θέση του καθ' ου η αίτηση ότι η έκθεση που κατατέθηκε στο Δικαστήριο φέρει ως ημερομηνία εκείνη που δακτυλογραφήθηκε και πράγματι έχει περισσότερες λεπτομέρειες από τα χειρόγραφα που υπήρχαν μέσα στο φάκελο της Διοίκησης. και τούτο όπως είπε "για να γίνη πιο αντιληπτή η θέση του καθ' ου η αίτηση εις ότι αφορά την περιγραφή των γεγονότων και ανάλυση των χρονικών αξιών των ακινήτων αυτών". Τα συγκριτικά όμως τα οποία αναφέρονται στην έκθεση και στα οποία βασίστηκε ο καθ' ου η αίτηση είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που περιέχονται στο φάκελο της Διοίκησης ο οποίος και παρουσιάστηκε ως Τεκμήριο "Χ". Οι εκτιμήσεις αυτές ήταν ενώπιον του Έφορου και τούτο διαπιστώνεται από την επιστολή της ημερομηνίας 11/3/1988, (Παράρτημα θ), στην οποία φαίνεται ότι ο Έφορος στηρίχθηκε σε εκτιμήσεις για να καταλήξει στην επίδικη απόφαση.
Μια και έτσι έχουν τα πράγματα η έκθεση που παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο θα πρέπει να θεωρηθεί απλώς σαν μέρος της επιχειρηματολογίας που προβλήθηκε υπέρ του καθ' ου η αίτηση, τα δε στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχθηκε ο καθ' ου η αίτηση για τη λήψη της επίδικης απόφασης είναι εκείνα που περιέχονται στο φάκελο και με βάση τα οποία πρέπει να κριθεί η επίδικη απόφαση.
Συνεπώς, όπως φαίνεται από τα γεγονότα, τα μοναδικά στοιχεία σχετικά με την αξία των πιο πάνω ακινήτων κατά τις 27 Ιουνίου, 1978, ήταν η εκτίμηση των τεμαχίων με ανάλυση των συγκριτικών πωλήσεων που έγινε μετά από έρευνα, από λειτουργούς του Γραφείου του κ. Γρ. Ματέα, Προϊστάμενου Γραφείου Φόρου Κληρονομίας, και που εγκρίθηκε από τον κ. Ματέα (βλέπε επιστολές ημερ. 16/12/87 και 29/1/88 προς τον Προϊστάμενο Υπηρεσίας Φορολογίας Ακίνητης Ιδιοκτησίας και Κεφαλαιουχικών Κερδών, ερ. 5 και 6, Τεκμήριο Χ) για τους σκοπούς εξέτασης της ένστασης του αιτητή από τον καθ' ου η αίτηση ενόψει των οποίων καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα κατόπιν επαρκούς έρευνας και ήταν κάτω από τις περιστάσεις λογικά εφικτή και γι' αυτό η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.