|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2592
16 Ιουλίου, 1991
[A.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΕΤΑΛ. ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΛΤΔ.,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 237/89).
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Ο Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμος του 1988 (Ν. 58/ 88)—Αίτηση για φοροαπαλλαγή εισαχθέντων μηχανημάτων δυνάμει Κώδικα απαλλαγής απορρίφθηκε — Τα εμπορεύματα κρίθηκαν ότι δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά που ρητώς απαιτούσε ο Κώδικας Απαλλαγής 0350 — Αυστηρή ερμηνεία φορολογικών Νόμων — Διακριτική ευχέρεια της διοίκησης να κρίνει επί θέματος τεχνικού — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης.
Με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία αποφασίστηκε πως εμπορεύματα, που εισήγαγαν οι αιτητές σαν μηχανισμούς ανύψωσης καρέκλων δεν καλύπτονταν από τον Κώδικα Απαλλαγής 03.50 του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1988 (Ν. 58/88).
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Από τη διατύπωση το σχετικού Κώδικα 03.50 προκύπτει σαφώς ότι τα είδη που μημονεύονται σ' αυτόν εντάσσονται στην κατηγορία των εξαρτημάτων που προορίζονται για την κατασκευή καθισμάτων. Οι αιτητές όμως δεν εισήξαν εξαρτήματα, αλλά σχεδόν πλήρη ή τελειωμένα καθίσματα. Εάν ο νομοθέτης ήθελε να καλύψει τα εμπορεύματα στη μορφή που εισήχθησαν θα χρησιμοποιούσε σαφές λεκτικό. Δεδομένου δε ότι φορολογικοί νόμοι πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά η απόφαση των καθ' ων η αίτηση είναι νόμιμη και ορθή. Επιπλέον το θέμα ανάγεται στην ουσιαστική κρίση της Διοίκησης και μάλιστα σε θέμα τεχνικό που δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο εκτός αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης ή και της χρηστής εξουσίας.
(2) Αναφορικά με τον ισχυρισμό για ελλειπή αιτιολογία είναι φανερόν από την επίδικη απόφαση ότι παρέχει σαφή και ικανοποιητική αιτιολογία σε βαθμό που επιτρέπει πλήρη δικαστικό έλεγχο.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Καρκώτη και άλλος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 648/88, ημερ. 142.1990)·
Rosla Ltd. ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 795/87, ημερ. 30.4.1990).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία εμπορεύματα που εισήγαγαν οι αιτητές σαν "βάσεις καρεκλών και μηχανισμοί" δεν καλύπτονται από τον Κώδικα 03.50 του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1988 (58/88).
Χρ. Λειβαδιώτου (Δ/νίς), για τους αιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Πρόεδρος κ. Α. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης εγγεγραμμένη σύμφωνα με το Νόμο και ασχολείται με τη βιομηχανία μεταλλικών επίπλων και γενικά μεταλλικών κατασκευών. Στις 30 Νοεμβρίου, 1988, κατάθεσαν διασάφηση εισαγωγής στο Τελωνείο της Λεμεσού για τον τελωνισμό ποσότητας εμπορευμάτων τα οποία περίγραψε σαν "revolving chairs mechanisms, for making revolving office chairs" (Παραρτήματα 1-2). Οι αιτητές ταξινόμησαν τα υπό αναφορά εμπορεύματα στη δασμολογική κλάση 9401.90.90.99 με συντελεστή δασμού 57.2% πάνω στη δασμολογητέα της αξίας και ταυτόχρονα κατάθεσαν αίτηση για απαλλαγή από το δασμό που υπολογίσθηκε σε £822.48 δυνάμει του Κώδικα Απαλλαγής 03.50 του Τετάρτου Πίνακα των περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1988 (Νόμος Αριθ. 58 του 1988), που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως ο Νόμος.
Κατά την εξέταση των εμπορευμάτων από αρμόδιο λειτουργό εγέρθηκαν αμφιβολίες κατά πόσο τα υπό αναφορά εμπορεύματα καλύπτονται από τον Κώδικα Απαλλαγής 03.50. Λήφθηκαν τότε αντιπροσωπευτικά δείγματα και επιτράπηκε η παράδοση τους στους αιτητές αφού ζητήθηκε και κατατέθηκε χρηματική καταβολή για το ποσό των δασμών μέχρι να εξεταστεί το θέμα αυτό.
Ο Ανώτερος Τελώνης Λεμεσού διαβίβασε την υπόθεση στο Αρχιτελωνείο για απόφαση. Αρμόδιοι λειτουργοί του Κλάδου Απαλλαγών που εξέτασαν τα δείγματα αποφάνθηκαν ότι οι υπό αναφορά "βάσεις καρεκλών και μηχανισμοί" δεν αποτελούσαν μηχανισμούς ανυψώσεως περιστρεφομένων καρέκλων ή καθισμάτων μετατρεπομένων σε κλίνες αλλά πόδια με βάσεις στις οποίες ήταν συναρμολογημένος και ο μηχανισμός ανυψώσεως δηλαδή τελειωμένα έπιπλα και κατά συνέπεια δεν καλύπτοντο από τον Κώδικα 03.50 του Νόμου.
Με βάση τα πιο πάνω ο καθ' ου η αίτηση με επιστολή του ημερομηνίας 6 Φεβρουαρίου, 1989 (Παράρτημα 5) έδωσε οδηγίες στον Ανώτερο Τελώνη Λεμεσού να προβεί σε ανάλογο διακανονισμό της χρηματικής καταβολής που κατατέθηκε από τους αιτητές και να εισπράξει το ποσό των £50.- σαν συμβιβαστική ποινή για το αδίκημα της αναληθούς δήλωσης τους.
Ο Ανώτερος Τελώνης Λεμεσού με επιστολή του ημερομηνίας 21 Φεβρουαρίου, 1989, κοινοποίησε στους αιτητές την απόφαση του καθ' ου η αίτηση οι οποίοι μέσω της δικηγόρου τους, με επιστολή ημερομηνίας 11 Μαρτίου, 1989, πληροφόρησαν τον Ανώτερο Τελώνη Λεμεσού ότι αρνούνται να καταβάλουν οποιοδήποτε άλλο ποσό σχετικά με την πιο πάνω εισαγωγή και ζήτησαν και την επιστροφή του ποσού που είχαν καταθέσει σαν χρηματική καταβολή, και στις 14 Απριλίου, 1989, καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Η διαφωνία, είναι φανερόν, στρέφεται ως προς τη φύση του υπό εξέταση μηχανισμού. Προς υποστήριξη των δικών τους απόψεων οι αιτητές καταχώρησαν ένορκη δήλωση μηχανολόγου μηχανικού ο οποίος ετοίμασε ένα σχέδιο του μηχανισμού αυτού και έδωσε την πιο κάτω εξήγηση όπως παρατίθεται στην παράγραφο 3 της ένορκης δήλωσης του.
"Ο άξων Ι εφαρμόζει εις τον σωλήνα 2. Το σύστημα άξωνα - σωλήνα, επιτρέπει την περιστροφή του άξωνος εντός του σωλήνος. Περιστροφή του άξωνος σημαίνει και περιστροφή του άνω μέρους της καρέκλας, καθότι άξωνας και άνω μέρος της καρέκλας (βάσις δια το κάθισμα), αποτελούν συμπαγές σώμα. Εκτός της περιστορφής, το σύστημα άξωνας σωλήνα επιτρέπει την ανύψωσιν και το κατέβασμα της καρέκλας. Σταθεροποίησις του ύψους της καρέκλας επιτυγχάνεται μέσω του σφυκτήρα σταθεροποιήσεως ύψους και περιστροφής. Ο κοχλίας σταθεροποιήσεως ύψους και περιστροφής είναι ένας κοχλίας ο οποίος βιδώνωντας εισχωρεί εις το κανάλι σταθεροποιήσεως ύψους και περιστροφής και σφύξιμο του σε επιλεγμένο σημείο, εμποδίζει και δεν επιτρέπει την ανύψωσιν του και το κατέβασμα ή την περιστροφή του κινητού μέρους της καρέκλας."
Από την άλλη μεριά κατατέθηκε ένορκη δήλωση από τον Τελωνειακό Λειτουργό κ. Ανδρέα Πέτρου, Ανώτερο Τελώνη που μεταξύ άλλων εκτελεί και τα καθήκοντα του προϊστάμενου του Κλάδου Ταξινομήσεως Εμπορευμάτων. Σχετικά με το επίδικο αντικείμενο αναφέρει τα πιο κάτω:-
"2. Από την επιθεώρηση των δειγμάτων των εισαχθέντων εμπορευμάτων που βρίσκονται στη διάθεση του Τμήματος, οποιοσδήποτε ανεξάρτητος παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει ότι πρόκειται για δύο αντικείμενα. (α) Το ένα είναι η βάση της καρέκλας που εφάπτεται του δαπέδου και (β) το άλλο είναι σύνθετο μέρος αποτελούμενο από το μηχανισμό ανύψωσης και τη βάση πάνω στην οποία εφαρμόζεται το κάθισμα της καρέκλας.
3. Για το πρώτο μέρος δεν εγείρεται οποιαδήποτε αμφιβολία, διότι δεν είναι μηχανισμός ανύψωσης ή περιστροφής και συνεπώς δεν τίθεται και θέμα απαλλαγής. Όσον αφορά το (β) παρά το γεγονός ότι φέρει και το μηχανισμό ανύψωσης και πάλι δεν καλύπτεται από τις πρόνοιες του Κώδικα Απαλλαγής 03.50 για το λόγο ότι ο μηχανισμός είναι ενσωματωμένος με άλλα μέρη της καρέκλας, όπως εξάλλου βεβαιώνεται και στην ένορκη δήλωση του κ. Βλαδίμηρου Ταλιαδώρου.
4. Αναφορικά με τον ισχυρισμό του δικηγόρου των αιτητών στην τρίτη παράγραφο της γραπτής του απαίτησης ότι "από τις ενόρκους δηλώσεις και σχέδιο γίνεται σαφές ότι οι μηχανισμοί ήτο ανεξάρτητοι και δεν ήτο προσηρτισμένοι επί των βάσεων των καρέκλων" θεωρώ σκόπιμο να παρατηρήσω ότι ούτε από το σχέδιο ούτε από τις επικαλούμενες ένορκες δηλώσεις αλλά ούτε και από το δείγμα που έχουμε στην κατοχή μας είναι δυνατό να εξαχθεί το συμπέρασμα αυτό. Απεναντίας στην ένορκη δήλωση του κ. Ταλιαδώρου αναφέρεται ότι ο άξονας και η βάση για το κάθισμα αποτελούν συμπαγές σώμα και πράγματι έτσι έχει η κατάσταση. Όμως θα πρέπει να διευκρινισθεί και πάλι ότι πρόκειται για δυο μέρη τα οποία συγκολλήθηκαν εκ των υστέρων και ότι μόνο το ένα αποτελεί το μηχανισμό ανύψωσης. Από ότι προκύπτει από τις διασαφήσεις εισαγωγής οι αιτητές δεν ζήτησαν απαλλαγή μόνο για το μηχανισμό αυτό αλλά σε όλα τα μέρη που αναφέρονται στο σχετικό τιμολόγιο."
Οι αιτητές επικαλούνται τον Κώδικα 03.50 ο οποίος προβλέπει:-
"Συναρμολογημέναι αναρτήσεις (ASSEMBLED SPRINGS), μηχανισμοί ανυψώσεως και παρόμοια εξαρτήματα περιστρεφομένων καθισμάτων και καθισμάτων μετατρεπόμενων εις κλίνας ή έδρανα κατακλήσεως και μηχανισμοί ανοίγματος και κλεισίματος δελτιοθηκών (αρχειοθηκών) γραφείου, προς χρήσιν και κατασκευήν των ανωτέρω ειδών."
Τα εμπορεύματα δηλώθηκαν από τους αιτητές ότι κατατάσσονταν στη κλάση 94.01, στο Τμήμα XX του σχετικού Νόμου με τίτλο "Εμπορεύματα και διάφορα προϊόντα" και εισήχθηκαν για το σκοπό χρησιμοποίησης τους ως μηχανισμοί για την κατασκευή καρέκλων και/ή καθισμάτων περιστρεφόμενων με σύστημα ανύψωσης· Είναι δε η εισήγηση των αιτητών ότι εισήγαγαν μέρη καρέκλων (καθίσματα) προς συναρμολόγηση, όπως αναφέρεται και στο σχετικό τιμολόγιο του εισαγωγέα στο οποίο περιγράφονται ως "μηχανισμοί καρέκλων", και όχι τελειωμένα έπιπλα.
Είναι γεγονός ότι το τι είναι μηχανισμός ανύψωσης ή περιστρεφόμενο παρόμοιο εξάρτημα είναι θέμα πραγματικό όπως αναφέρεται και στην αγόρευση των αιτητών.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν ατελούς και/ή πλημμελούς έρευνας και/ή λανθασμένων εκτιμήσεων και ότι στερείται αιτιολογίας γιατί ο καθ' ου η αίτηση δεν αναφέρει ούτε το είδος του εμπορεύματος ούτε την ακριβή κατάταξη του ή τη χρήση του.
Σύμφωνα με τον Κώδικα 03.50 απαλλάττονται από τους εισαγωγικούς δασμούς "συναρμολογημένες αναρτήσεις (assembled springs), μηχανισμούς ανυψώσεως και παρόμοια εξαρτήματα καθισμάτων ... προς χρήσιν εις την κατασκευήν των ανωτέρω ειδών". Από τη διατύπωση του σχετικού κώδικα προκύπτει σαφώς ότι τα είδη που μνημονεύονται σ' αυτόν εντάσσονται μέσα στην κατηγορία των εξαρτημάτων που προορίζονται για την κατασκευή καθισμάτων. Οι αιτητές στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν εισήξαν εξαρτήματα όπως προνοεί ο σχετικός κώδικας, αλλά σχεδόν πλήρη ή τελειωμένα καθίσματα, ήτοι πόδια και βάσεις καθισμάτων στις οποίες ήταν συναρμολογημένος και ο μηχανισμός ανυψώσεως. Εάν ο νομοθέτης ήθελε να καλύψει τα εμπορεύματα στη μορφή που εισήχθησαν, δηλαδή ως εξαρτήματα προσαρμοσμένα σε άλλα μέρη, ευσεβάστως εισηγούμαι ότι θα χρησιμοποιούσε το λεκτικό που διατυπώνεται για παράδειγμα στον Κώδικα Απαλλαγής 03.37 ο οποίος ορίζει:-
"καθοδικοί σωλήνες προβολής, εκλογείς καναλίων, μετασχηματιστές εξόδου, πηνία και σκελετοί προς χρήσιν εν τη κατασκευή καινούργιων συσκευών τηλεοράσεως, είτε αυτά εισάγονται εις διαλελυμένην κατάστασιν, ή προσηρμοσμένων επί αλλήλων ή επί άλλων μερών συσκευών τηλεοράσεων."
Ενόψει των πιο πάνω και δεδομένου ότι οι φορολογικοί νόμοι πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά, ευσεβάστως εισηγούμαι ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση να μην απαλλάξει τα επίδικα εμπορεύματα από τους εισαγωγικούς δασμούς είναι νόμιμη και ορθή (Βλ. Γ. Καρκώτη κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας - Προσφυγή Αρ. 648/88, αποφασίστηκε στις 14/2/1990, Rosla Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας- Προσφυγή Αριθ. 795/87, αποφασίστηκε στις 30/ 4/1990).
Επιπλέον το όλο θέμα ανάγεται στην ουσιαστική κρίση της Διοίκησης και μάλιστα πάνω σε θέμα τεχνικό που δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο εκτός εάν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης ή και της χρηστής εξουσίας.
Σε ότι αφορά το παράπονο των αιτητών για ελλειπή αιτιολογία, είναι φανερό από την επίδικη απόφαση, η οποία βρίσκεται στην επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 21/2/1989, ότι παρέχει αυτή σαφή και ικανοποιητική αιτιολογία και σε βαθμό που επιτρέπει πλήρη δικαστικό έλεγχο και συνεπώς ο λόγος αυτός επίσης δεν ευσταθεί.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν λογικά επιτρεπτή στους καθ' ων η αίτηση και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας που τους παρέχει ο Νόμος. Συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επικυρώνεται η επίδικη απόφαση.
Δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.