Κοκκίνης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 2518

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Παρατυπίες — Μη τήρηση των προνοιών της Εγκυκλίου 491/79 θεωρείται παρατυπία — Ουσιώδης ώστε να οδηγεί σε ακύρωση όταν επηρεάζει ουσιωδώς την απόφαση της Ε.Δ.Υ.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Παρατυπίες — Σύνταξη εμπιστευτικών εκθέσεων από οικείο προϊστάμενο δεν αποτελεί ουσιώδη παρατυπία όταν αυτός έχει άμεση γνώση της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου.

Δημόσιοι Υπάλληλοι —Προαγωγές — Πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα στα οποία βασίστηκε η απόφαση της Ε.Δ.Υ. — Η δημιουργία αμφιβολίας για την ύπαρξη ή όχι πλάνης είναι αρκετή για να καταστήσει τη ληφθείσα απόφαση άκυρη.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Η Ε.Δ.Υ. οφείλει να αγνοήσει μη αντικειμενικές εμπιστευτικές εκθέσεις — Ανασφαλές το επιχείρημα ότι έστω κι αν αγνοούνταν δεν θα διαφοροποιείτο η γενική εικόνα των υποψηφίων γιατί τόσο η Τμηματική όσο καιν Διευθυντής θα έδιναν ανάλογες συστάσεις.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αξία — Βαθμολογία — Δικαιολογείται κάποια καμπή στη γενική απόδοση υπαλλήλου και συνεπακόλουθη μείωση βαθμολογίας — Δεν δικαιολογείται μείωση βαθμολογίας υπαλλήλου όσον αφορά τη νοημοσύνη/ευφυΐα του.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Δέουσα έρευνα — Μη αναφορά στα πρακτικά της όλης διαδικασίας ότι εξετάστηκε από οποιονδήποτε αν οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, οδηγεί στο συμπέρασμα της έλλειψης διεξαγωγής της δέουσας έρευνας.

Οι αιτητές στην παρούσα προσφυγή επεδίωξαν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

(1) Παράλειψη να ακολουθηθούν οι πρόνοιες της Εγκυκλίου 491/79 σχετικά με τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων αποτελεί παρατυπία η οποία αν έχει επηρεάσει ουσιωδώς την απόφαση της Ε.Δ.Υ., το Δικαστήριο επεμβαίνει για να την ακυρώσει.

(2) Η σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων από τον οικείο προϊστάμενο, όταν έχει απευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου δεν αποτελεί ουσιώδη παρατυπία.

(3) Άκυρη είναι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. όταν αυτή βασίστηκε κατά τη λήψη της σε πραγματικά γεγονότα για τα οποία υπήρχε πλάνη. Η δημιουργία αμφιβολίας περί την ύπαρξη ή μη ύπαρξη πλάνης είναι αρκετή για να καταστήσει τη ληφθείσα απόφαση άκυρη.

(4) Με βάση τα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία η αιτήτρια αρ. 3 από τις εκθέσεις της παρουσιάζεται γενικά ως εξαίρετη εκτός από το 1981, 1982, 1983 όπου βαθμολογείται με "Λίαν Καλώς", έχω ορισμένες επιφυλάξεις κατά πόσο η αιτήτρια αυτή αξιολογήθηκε αντικειμενικά στις πιο πάνω εκθέσεις και αποκλίνω προς την άποψη ότι η Ε.Δ.Υ. όφειλε να είχε αγνοήσει τις εκθέσεις αυτές. Το συμπέρασμα της Ε.Δ.Υ., ότι αν αγνοούνταν δεν θα διαφοροποιείτο η γενική εικόνα των υποψηφίων, είναι ανασφαλές συμπέρασμα δεδομένου ότι το θέμα θα έπρεπε να είχε τεθεί και πάλιν ενώπιον της Τμηματικής και του Διευθυντή που θα έδιναν τις ανάλογες συστάσεις αφού θα είχαν λάβει υπόψη τους και την αιτήτρια αυτή με την διαφοροποιημένη εικόνα που θα παρουσίαζε, συνεπώς, αφού λήφθηκαν υπόψη οι εκθέσεις αυτές, η Τμηματική Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη όσον αφορά την αιτήτρια αρ. 3, όπως επίσης και ο Τμηματάρχης ο οποίος δεν έλαβε υπόψη του την αιτήτρια αρ. 3 γιατί περιορίστηκε μόνο στη σύσταση των υποψηφίων που είχαν συστηθεί από την Τμηματική.

(5) Το γεγονός ότι ο αιτητής αρ. 1 μεταξύ των ετών 1980 έως 1983 βαθμολογείται χαμηλότερα σε σύγκριση με την υπόλοιπη υπηρεσία του αλλά ιδίως το γεγονός της μείωσης της βαθμολογίας του όσον αφορά τη "νοημοσύνη/ευφυΐα" του, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι εκθέσεις αυτές δεν ήταν αντικειμενικές. Επειδή δε ο Διευθυντής κατά τη διάρκεια των συστάσεων έλαβε υπόψη του τις υπηρεσιακές αυτές εκθέσεις, υπάρχει μεγάλη

(6) Όσον αφορά το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, δεν γίνεται καμμιά αναφορά στα πρακτικά της όλης διαδικασίας τόσο ενώπιον της Ε.Δ.Υ. όσο και της Τμηματικής ότι εξετάστηκε από οποιονδήποτε αν οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν αυτό. Οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να διεξάγουν τη δέουσα έρευνα κατά πόσον οι υποψήφιοι πληρούσαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.

Επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Sekkides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 2136·

Louca and Others v. Public Service Commission (Λ.Ε. 777 και 780, ημερομ. 16.6.89)·

Chrysochos v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 78·

HadjiMichael v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 246·

Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027·

Christofides v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1127·

Soteriadou and Others v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 921·

Republic v. Hans (1985) 3 C.L.R. 106.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, αντί των αιτητών.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.

Π. Χατζηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.

Cut adv. vult.

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 26 Σεπτεμβρίου, 1986, με την οποία προήγαγε από την 1 Αυγούστου, 1986, τη Χρυστάλλα Ρούσου και το Χριστάκη Σταμάτη στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, με επιστολή του ημερ. 15 Μαρτίου, 1986, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών μόνιμων θέσεων Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό. Η θέση αυτή είναι θέση προαγωγής και, σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή βάσει του άρθρου 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967 -1983, η οποία με έκθεση της ημερ. 3 Ιουνίου, 1986, σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά οκτώ από τους υποψήφιους, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν ο αιτητής Χριστόδουλος Δημοσθένους και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη. Οι αιτητές Σ. Κοκκίνης και Φ. Τημενίδου δεν συστήθηκαν.

Στη συνεδρία της την 1 Ιουλίου, 1986, η Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, αποφάσισε να λάβει επίσης υπόψη, κατά την τελική κρίση των υποψηφίων, εκτός των οκτώ υποψηφίων που συστήθηκαν, και τους Δημητράκη Σταυρίδη και τον αιτητή Σ. Κοκκίνη που, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της συνεδρίας της, ήταν οι αρχαιότεροι και των οποίων οι εμπιστευτικές εκθέσεις είχαν βελτιωθεί αισθητά τα δυο τελευταία χρόνια.

Στη συνεδρία της στις 22 Ιουλίου, 1986, η Ε.Δ.Υ. άκουσε τις συστάσεις του Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού και αφού έλαβε υπόψη της τα στοιχεία από τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους, τα πορίσματα της Τμηματικής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, αποφάσισε να προάξει τα δυο ενδιαφερόμενα μέρη.

Επειδή όμως ο Κ. Πασχάλης, που ήταν ένας από τους υποψήφιους, είχε αμφισβητήσει την αξιολόγηση του στις εμπιστευτικές εκθέσεις που υποβλήθηκαν γι' αυτόν για τα χρόνια 1980 και 1981, η Ε.Δ.Υ., κατά τη συνεδρία της στις 28 Ιουλίου, 1986, εξέτασε το αίτημά του και έκρινε ότι δε θα ήταν ασφαλές να στηριχτεί στις εκθέσεις αυτές. Για το λόγο αυτό, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να μην τις λάβει υπόψη.

Κατά τη συνεδρία της στις 28 Ιουλίου, 1986, η Ε.Δ.Υ. προχώρησε σε επανεξέταση του θέματος και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, εξαιρουμένων των εμπιστευτικών εκθέσεων του Πασχάλη για το 1980 και 1981, επέλεξε και πάλιν τους δυο υποψήφιους που αρχικά επιλέγησαν, δηλαδή τους Χριστάκη Σταμάτη και Χρυστάλλα Ρούσου, ως τους πιο κατάλληλους για τη θέση.

Πριν αρχίσει η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης, η αιτήτρια Αρ.3 στην προσφυγή αυτή Φ. Τημενίδου, με επιστολή της ημερ. 18 Δεκεμβρίου, 1985, είχε αμφισβητήσει την αξιολόγησή της στις εμπιστευτικές εκθέσεις για τα χρόνια 1981, 1982 και 1983. Σχετικά με το παράπονο της αιτήτριας αυτής, η Ε.Δ.Υ ζήτησε πληροφορίες από το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών που ήταν ο άμεσα υπεύθυνος της εργασίας της και ο οποίος, σε επιστολή του ημερ. 27 Ιανουαρίου, 1986, αναφέρει τα ακόλουθα:

".... σχετικά με το θέμα των Εμπιστευτικών Εκθέσεων για την κ. Φοίβη Τημενίδου, Γραμματειακό Λειτουργό; για τα έτη 1981, 1982, 1983 και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:-

Είναι γεγονός ότι μετά τη νέα οργανωτική διάρθρωση του Υπουργείου Υγείας που έγινε το 1981 η κ. Τημενίδου θεωρήθηκε ως τοποθετημένη στο Υπουργείο Υγείας αν και υπηρετούσε σε γραφεία του συμπλέγματος του Τμήματος μου.

Παράλληλα όμως κατά την περίοδο αυτή η κ. Τημενίδου εκτελούσε καθήκοντα Γραμματέα του Ιατρικού Συμβουλίου Κύπρου (εγγραφή ιατρών, αναγνώριση ειδικότητας) και του Συμβουλίου Νοσοκομείας και Μαιευτικής, Πρόεδρος των εν λόγω Συμβουλίων ήμουν εγώ προσωπικά.

Τα καθήκοντα της Γραμματέα των Συμβουλίων αυτών ήταν αρκετά σοβαρά και η κ. Τημενίδου τα εκτελούσε κατά τρόπο εξαιρετικό.

Για την εργασία που εκτελούσε η κ. Τημενίδου στα Συμβούλια που ανέφερα δε ζητήθηκε η γνώμη από το Λειτουργό που την αξιολόγησε, γεγονός το οποίο όφειλε να πράξει για την ορθή αξιολόγησή της. Ως εκ τούτου η γενόμενη αξιολόγηση για τα υπ' αναφορά χρόνια πιθανό να μην είναι αντικειμενική γιατί όπως και πιο πάνω αναφέρω πρόκειται περί ευσυνείδητης και εξαιρετικής υπαλλήλου."

Η Ε.Δ.Υ., με επιστολή ημερ. 27 Φεβρουαρίου, 1986, πληροφόρησε την αιτήτρια ότι θα εξέταζε το θέμα νομιμότητας των εκθέσεών της όταν θα επιλαμβάνετο θέμα πλήρωσης οποιασδήποτε κενής θέσης για την οποία θα ήταν υποψήφια.

Το θέμα όμως αυτό δεν εξετάστηκε από την Ε.Δ.Υ. μέσα στα πλαίσια της διαδικασίας πλήρωσης των δυο πιο πάνω θέσεων. Όταν το γεγονός αυτό έγινε αντιληπτό, η Ε.Δ.Υ. με επιστολή της ημερ. 20 Σεπτεμβρίου, 1986, ζήτησε τις απόψεις του ίδιου του Αξιολογούντα Λειτουργού, όσο και του Μόνιμου Υφυπουργού, Υπουργείο Υγείας. Σε απαντητική επιστολή του ημερ. 26 Σεπτεμβρίου, 1986, ο Αξιολογών Λειτουργός αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:

"..............

2. Επειδή οι γνώσεις της κας Τημενίδου σε ένα κανονικό αρχείο της δημόσιας υπηρεσίας ήταν στην αρχή πολύ περιορισμένες, προσπάθησα, ως υπεύθυνος Διοικητικός Λειτουργός στον τομέα διοίκησης προσωπικού, να της παρασχεθεί κάθε δυνατή βοήθεια από τους έμπειρους γραφείς του Αρχείου Προσωπικού προτού της ανατεθούν τυπικά τα καθήκοντα της νέας θέσης της στο αρχείο αυτό. Η μεταβατική αυτή περίοδος διάρκεσε τουλάχιστο ένα χρόνο και χρησιμοποιήθηκε για την ενημέρωσή της στα διάφορα θέματα, που θα εκτελούσε υπό την άμεση εποπτεία μου. 3. Τα καθήκοντα της κας Τημενίδου κατά την πιο πάνω περίοδο ήταν τα ακόλουθα:

.............."

στ) Εκτελούσε καθήκοντα γραμματέα του Ιατρικού Συμβουλίου Κύπρου, υπό την καθοδήγηση και τον άμεσο έλεγχό μου αναφορικά με το τεχνικό μέρος της εργασίας αυτής (δηλαδή διόρθωση και καλή διατύπωση των πρακτικών και της σχετικής αλληλογραφίας).

ζ) Εκτελούσε καθήκοντα πρακτικογράφου του Συμβουλίου Νοσοκομίας και Μαιευτικής (που συνεδρίαζε κατά αραιά χρονικά διαστήματα) υπό την άμεση εποπτεία μου. Ως "Εφορος του Συμβουλίου Νοσοκομίας και Μαιευτικής' συμμετείχα στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου και υπόγραφα όλα τα σχετικά πιστοποιητικά εγγραφής των Νοσοκόμων, που ετοίμαζε η κα Τημενίδου.

.............

4. Ειλικρινά λυπούμαι για το παράπονο της κας Τημενίδου. Πιστεύω, όμως, ότι η αξιολόγηση από μένα της υπαλλήλου αυτής ήταν αντικειμενική, γιατί ήμουν ο άμεσος προϊστάμενος της κατά την περίοδο αυτή και γνώριζα πολύ καλά όλα τα καθήκοντα που εκτελούσε. Η υπάλληλος αυτή υπηρετούσε τότε για πρώτη φορά σε κανονικό αρχείο με 4-5 υπαλλήλους, τα κύρια καθήκοντά της ήταν εκείνα του Προϊστάμενου του Αρχείου Προσωπικού και οι αξιολογήσεις διάφορων υπαλλήλων από μένα στο Υπουργείο Υγείας γίνονταν πάντοτε με αντικειμενικότητα."

Ο Μόνιμος Υφυπουργός, Υπουργείο Υγείας, με επιστολή του ημερ. 17 Νοεμβρίου, 1986, πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. ότι δεν ήταν σε θέση να εκφέρει οποιεσδήποτε απόψεις πάνω στο θέμα γιατί κατά τη σχετική περίοδο 1981, 1982 και 1983 αυτός δεν υπηρετούσε στο Υπουργείο Υγείας.

Κατά τη συνεδρία της στις 28 Νοεμβρίου, 1986, η Ε.Δ.Υ. επιλήφθηκε του θέματος της αιτήτριας αυτής, και το πρακτικό της σχετικά με το θέμα αυτό λέγει τα ακόλουθα:

".... και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των απόψεων του Μόνιμου Υφυπουργού, Υπουργείο Υγείας, του Διευθυντή των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας και του ίδιου του Αξιολογούντος Λειτουργού, έκρινε ότι ο Αξιολογών Λειτουργός ήταν ο άμεσα προϊστάμενός της, ο οποίος παρακολουθούσε την εν γένει εργασία της και επομένως ήταν σε θέση να την αξιολογήσει για τα έτη 1981, 1982 και 1983. Αλλά και σε περίπτωση που γινόταν αποδεκτό το αίτημά της και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αγνοούσε τις εν λόγω τρεις Εμπιστευτικές Εκθέσεις, το αποτέλεσμα της γενικής αξιολόγησης και σύγκρισης των υποψηφίων για τις θέσεις Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού δε θα διαφοροποιείτο, γιατί οι υποψήφιοι που προάχθηκαν εξακολουθούν σύμφωνα με τη γενική εικόνα να κρίνονται υπέρτεροι της Τημενίδου. Έτσι η Επιτροπή επαναβεβαίωσε την προηγούμενη απόφασή της με ημερ. 22.7.86, με την οποία προήγαγε από 1.8.86 τους Χριστάκη ΣΤΑΜΑΤΗ και Χρυστάλλα ΡΟΥΣΟΥ στη θέση Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό."

Ο ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις και των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών συντάχθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων της Εγκυκλίου 491/79, καθότι το ίδιο άτομο ως επί το πλείστον ενήργησε και ως Αξιολογών Λειτουργός και ως Προσυπογράφων Λειτουργός, και ότι είναι, συνεπώς, παράτυπες γιατί για σκοπούς αντικειμενικής σύνταξης εμπιστευτικών εκθέσεων είναι απαραίτητη η ύπαρξη δύο διαφορετικών φυσικών προσώπων που θα ενεργήσουν ως Αξιολογών Λειτουργός και Προσυπογράφων Λειτουργός.

Επίσης, οι αιτητές, και ιδιαίτερα ο αιτητής Αρ.1 Σ. Κοκκίνης και η αιτήτρια Αρ. 3 Φ. Τημενίδου, ισχυρίζονται ότι οι εκθέσεις τους πάσχουν από έλλειψη αντικειμενικότητας των αξιολογήσεων γι' αυτούς.

Ενόψει των πιο πάνω, είναι η θέση των αιτητών ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα και πλανήθηκε αναφορικά με την αξία των αιτητών. Επίσης, είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας Αρ.3 ότι η Τμηματική Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη σχετικά με αυτή, την οποία και δεν σύστησε, γιατί δεν γνώριζε τις ενστάσεις της όσον αφορά τις εμπιστευτικές της εκθέσεις.

Είναι γενικά η θέση των αιτητών ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει γιατί πρώτον πάσχει η απόφαση της Τμηματικής και ως προπαρασκευαστική συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική απόφαση της Ε.Δ.Υ. Επίσης, κατά την τελική απόφαση της η Ε.Δ.Υ. περιορίστηκε σε επιλογή μόνο μεταξύ των συστηθέντων από την Τμηματική. Οι αιτητές ισχυρίζονται επίσης ότι η Τμηματική, όσο και η Ε.Δ.Υ., παρέλειψαν να διεξάγουν τη δέουσα έρευνα αναφορικά με το απαιτούμενο προσόν στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης που προνοεί "πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας."

Τέλος, είναι η εισήγηση όλων των αιτητών ότι οι συστάσεις του Διευθυντή πάσχουν γιατί είναι γενικές, αναιτιολόγητες και κατά τη διενέργεια των οποίων έλαβε υπόψη του μόνο τους υποψήφιους που είχε συστήσει η Τμηματική.

Σύμφωνα με τη νομολογία, παράλειψη να ακολουθηθούν οι πρόνοιες της Εγκυκλίου 491/79 σχετικά με τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων αποτελεί παρατυπία, αν δε η παρατυπία αυτή έχει ουσιωδώς επηρεάσει την απόφαση της Ε.Δ.Υ., το Δικαστήριο επεμβαίνει για να την ακυρώσει. Βλ. Sekkides v. The Republic, (1988) 3 C.L.R. 2136.

Έχει επίσης νομολογηθεί ότι η σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων από τον οικείο προϊστάμενο, όταν έχει απ' ευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου, δεν αποτελεί ουσιώδη παρατυπία. Βλ. Yiannoulla Louca & Others v. Public Service Commission, A.E. 777 και 780 (η απόφαση δόθηκε στις 16 Ιουνίου, 1989 Chrysochos v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 78.

Απόφαση της Επιτροπής, όταν υπάρχει πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα, πάνω στα οποία η Επιτροπή βασίστηκε κατά τη λήψη της, είναι επίσης άκυρη. Όπως έχει νομολογηθεί, η δημιουργία αμφιβολίας περί της ύπαρξης ή μη υπάρξης πλάνης είναι αρκετή για να καταστήσει τη ληφθείσα απόφαση άκυρη. Βλ. Koumis Hadji Michael v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 246, Στασινόπουλος "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων" -1951 σελ. 304.

Από τα γεγονότα που είναι ενώπιον μου, βρίσκω ότι:

Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών, με την επιστολή του ημερ. 27 Ιανουαρίου, 1986, χαρακτηρίζει ως εξαίρετη την αιτήτρια Τημενίδου στην εκτέλεση των καθηκόντων της ως Γραμματέας του Ιατρικού Συμβουλίου και του Συμβουλίου Νοσοκομείας και Μαιευτικής. Επίσης, στην επιστολή αυτή αναφέρει ότι ουδέποτε του ζητήθηκε η γνώμη του από το Λειτουργό που την είχε αξιολογήσει.

Ο Αξιολογών Λειτουργός που σύνταξε τις εκθέσεις της αιτήτριας αυτής αναφέρει στην επιστολή του ημερ. 26 Σεπτεμβρίου, 1986, ότι η αξιολόγηση του για την αιτήτρια ήταν αντικειμενική και ορθή.

Στην εμπιστευτική έκθεση της αιτήτριας για το 1981, ο πιο πάνω Λειτουργός, ως Αξιολογών Λειτουργός, αναφέρει στη στήλη "Β. Γενικαί Παρατηρήσεις" τα ακόλουθα:

"Θα ηδύνατο να αξιοποιηθεί καλύτερα, εάν εκτελούσε μόνο τα καθήκοντα της θέσεως της, δηλαδή γραφειακά καθήκοντα ως Προϊσταμένη της Διευθύνσεως Προσωπικού του Υπουργείου Υγείας. Δυστυχώς λόγω ελλείψεως άλλου καταλλήλου υπαλλήλου, αφιερώνει πολύ χρόνο στην εκτέλεση των καθηκόντων Γραμματέα σε διάφορα Συμβούλια."

Από τις εκθέσεις για την αιτήτρια, αυτή παρουσιάζεται γενικά ως εξαίρετη, εκτός από το 1981, 1982 και 1983, όπου βαθμολογείται με "Λίαν Καλός". Πρέπει δε να σημειωθεί ότι για τα προηγούμενα χρόνια χαρακτηρίζεται ως "Εξέχουσα" (outstanding) σε όλες τις εκθέσεις της (παλαιού τύπου).

Ενόψει των πιο πάνω έχω ορισμένες επιφυλάξεις κατά πόσο η αιτήτρια αυτή αξιολογήθηκε αντικειμενικά στις πιο πάνω εκθέσεις και ότι κατά τη σύνταξη τους λήφθηκε υπόψη η προσφορά της ως Γραμματέας των Συμβουλίων που είχε χαρακτηριστεί ως εξαίρετη.

Αποκλίνω συνεπώς προς την άποψη ότι η Ε.Δ.Υ. όφειλε να είχε αγνοήσει τις εκθέσεις αυτές. Θεωρώ επίσης το συμπέρασμα της Ε.Δ.Υ ότι αν αγνοούντο οι εκθέσεις αυτές, δεν θα διαφοροποιείτο η γενική εικόνα των υποψηφίων, ως ανασφαλές συμπέρασμα, δεδομένου ότι το θέμα θα έπρεπε να είχε τεθεί και πάλιν, όπως ορθά ισχυρίστηκε η αιτήτρια αυτή, ενώπιον της Τμηματικής, όπως και στο Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού που θα έδιναν τις ανάλογες συστάσεις αφού όμως προηγουμένως θα είχαν λάβει υπόψη τους και την αιτήτρια αυτή με τη διαφοροποιημένη εικόνα που θα παρουσίαζε.

Συνεπώς, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αφού λήφθηκαν υπόψη οι εκθέσεις της αυτές, η Τμηματική Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη όσον αφορά την αιτήτρια Αρ.3, όπως επίσης και ο Τμηματάρχης κατά τη διενέργεια των συστάσεων του ενώπιον της Ε.Δ.Υ., στις οποίες περιορίστηκε μόνο στους υποψηφίους που είχαν συστηθεί και, συνεπώς, δεν έλαβε υπόψη του την αιτήτρια Αρ.3.

Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας του αιτητή Αρ. 1 Σ. Κοκκίνη στο Τμήμα Αρχαιοτήτων κατά την περίοδο μεταξύ 1980 και 1983, η ισχυριζόμενη ύπαρξη τεταμένων σχέσεων μεταξύ του αιτητή αυτού και του Διευθυντή Τμήματος Αρχαιοτήτων δεν αποτελεί από μόνη της απόδειξη για έλλειψη αντικειμενικότητας από αυτόν κατά τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή, βλ. Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027.

Όμως, η εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις του αιτητή αυτού είναι η ακόλουθη: Μέχρι το 1976 βαθμολογείται ως "Εξέχων" (outstanding) σε όλες τις εκθέσεις του (παλαιού τύπου). Το 1979 μετατίθεται στο Τμήμα Αρχαιοτήτων και βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (5-7-0). Η "Ικανότης γραπτής εκφράσεως" (5), η "Ικανότης προφορικής εκφράσεως" (6) και η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" (8) βαθμολογούνται με "Λίαν Καλός". Τα επί μέρους αυτά στοιχεία βαθμολογούνται το ίδιο και για το 1980 με γενική βαθμολογία "Λίαν Καλός" (4-8-0).

Το 1981 βαθμολογείται ως "Καλός" (0-5-7). Το επί μέρους στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" υποβαθμίζεται σε "Καλός".

Το 1982 βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (1-8-3) και το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" γίνεται πάλιν "Λίαν Καλός".

Το 1983 βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (2-10-0), το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" παραμένει "Λίαν Καλός".

Στις 14 Νοεμβρίου, 1983, μετατίθεται στο Κυβερνητικό Τυπογραφείο και βαθμολογείται από το Διευθυντή του με "Εξαίρετος" για το 1984 (10-2-0) και τα επί μέρους στοιχεία "Ικανότης γραπτής εκφράσεως" και "Νοημοσύνη/ Ευφυΐα" με "Λίαν Καλός" και "Ικανότης προφορικής εκφράσεως" με "Εξαίρετος".

Στην έκθεση του για το 1985, βαθμολογείται ως "Εξαίρετος" (11-1-0) σε όλα τα επί μέρους στοιχεία, εκτός το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" όπου βαθμολογείται με "Λίαν Καλός".

Αναμφίβολα, οι εκθέσεις του αιτητή αυτού κατά τα χρόνια που υπηρετούσε στο Τμήμα Αρχαιοτήτων παρουσίαζαν μείωση στη βαθμολογία σε σύγκριση με την υπόλοιπη υπηρεσία του. Αναμφίβολα επίσης ένας καθ' όλα εξαίρετος υπάλληλος μπορεί σε κάποιο στάδιο της υπηρεσίας του να παρουσιάσει κάποια καμπή στη γενική του απόδοση, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις στις υπηρεσιακές του εκθέσεις, χωρίς να σημαίνει ότι οι εκθέσεις αυτές δεν είναι αντικειμενικές. Όμως, αυτό δεν δικαιολογεί μείωση της βαθμολογίας του όσον αφορά τη νοημοσύνη/ ευφυΐα του. Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου The Republic v. Georghios Haris (1985) 3 C.L.R. 106 στη σελ. 117:

"From the above, the file of the Administration and the relevant administrative records, it is safely inferred that Agrotis was not an impartial reporting officer. It is to be noted further that even the general intelligence of the respondent dropped from "Very Good" to "Good". We fail to understand how, without any intervening disease or other event - and nothing of the sort took place - a person with very good general intelligence becomes simply good."

Βλέπε επίσης Christofides v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1127 στη σελ. 1134 και Soteriadou & Others v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 921 στη σελ. 949.

Για το λόγο αυτό καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι εκθέσεις του αιτητή Αρ. 1, και ειδικά για το χρόνο 1981, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αντικειμενικές. Επίσης, ενόψει του ότι ο Διευθυντής κατά τη διενέργεια των συστάσεων του ενώπιον της Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη του τις υπηρεσιακές αυτές εκθέσεις του αιτητή αυτού, θεωρώ, κατά συνέπεια, ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι συστάσεις αυτές να είναι πεπλανημένες και γι' αυτό η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.

Αναφορικά με το απαιτούμενο προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, δεν γίνεται καμιά αναφορά στα πρακτικά της όλης διαδικασίας τόσο ενώπιον της Ε.Δ.Υ. όσο και της Τμηματικής ότι εξετάστηκε από οποιονδήποτε αν οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν αυτό, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι καθ' ων οι αίτηση παρέλειψαν να διεξάγουν τη δέουσα έρευνα κατά πόσο οι υποψήφιοι πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.

Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει όσον αφορά όλους τους αιτητές και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.

Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

Επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία