|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 2394
28 Ιουνίου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΑΜΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 211/90, 243/90, 346/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις τον Προϊσταμένου τον Τμήματος — Οι συστάσεις, με βάση τους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους 1967 έως 1987, δεν είναι αναγκαίο να περιέχουν αιτιολογία —Αν περιέχουν, η αιτιολογία υπόκειται στον αναθεωρητικό δικαστικό έλεγχο — Συστάσεις ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να αποδίδεται σε αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα προσόντα, που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας είναι στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας τον υποψηφίου για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης — Το αποφασίζον όργανο δεν δικαιούται να παραγνωρίσει την κατοχή από υποψήφιο προσόντων συναφών προς τα καθήμοντα της θέσης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Η απομακρυσμένη αρχαιότητα έχει ελάχιστη βαρύτητα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Παρατυπίες —Νόμιμο και επιτρεπτό για την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να αγνοήσει αντικανονικές τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις από Προσυπογράφοντα Λειτουργό και να λάβει υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις του Αξιολογούντα Λειτουργού.
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Πλήρης, επαρκής και σαφής αιτιολογία — Δυνατότητα συμπλήρωσής της από τα στοιχεία, του φακέλλου — Δικαιολογητική βάση της υποχρέωσης αιτιολογίας και βασικό περιεχόμενό της.
Οι αιτητές ζήτησαν με τις προσφυγές αυτές την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν διότι προσέβαλαν την ίδια διοικητική απόφαση και ήγειραν κοινά νομικά σημεία. Η επίδικη θέση ήταν θέση προαγωγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
(1) Οι συστάσεις του Προϊσταμένου στην παρούσα υπόθεση έγιναν με βάση τα τρία νομοθετημένα κριτήρια. Σύμφωνα με τους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους 1967 έως 1987, οι συστάσεις αυτές δεν ήταν αναγκαίο να περιέχουν αιτιολογία. Αν περιέχουν, η αιτιολογία αυτή υπόκειται στον αναθεωρητικό έλεγχο του Δικαστηρίου. Αν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι οι συστάσεις είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να αποδίδεται σε αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας.
Οι συστάσεις του Προϊσταμένου στην παρούσα υπόθεση συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων.
(2) Τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν και επιπρόσθετα προσόντα. Τα επιπρόσθετα προσόντα, που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα, είναι στοιχείο το οποίο λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για διορισμό ή προαγωγή. Αν ο νομοθέτης είχε σκοπό να περιορίσει τον όρο "προσόντα" σε εκείνα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας θα το έκανε ρητά, αλλά τότε, δεν θα μπορούσε να γίνει αξιολόγηση με βάση τα προσόντα Η διορίζουσα αρχή δεν δικαιούνται να παραγνωρίζει την κατοχή από υποψήφιο τέτοιων προσόντων τα οποία είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης.
(3) Όλοι οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθησαν στην προηγούμενη θέση κατά την αυτή ημερομηνία. Η απομακρυσμένη αρχαιότητα ορισμένων αιτητών στην αρχή της σταδιοδρομίας τους έχει ελάχιστη βαρύτητα
(4) Οι ισχυρισμοί για έλλειψη αντικειμενικότητας και μεροληψία εκ μέρους ενός από τους Προσυπογράφοντες Λειτουργούς των εμπιστευτικών εκθέσεων, δεν θεμελιώθηκαν ούτε τεκμηριώθηκαν από τους αιτητές που έχουν το βάρος της απόδειξης.
Ήταν νόμιμο και επιτρεπτό για την Ε.Δ.Υ. να αγνοήσει αντικανονικές τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις υποψηφίων που έγιναν από Προσυπογράφοντα Λειτουργό και να λάβει υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις του Αξιολογούντα Λειτουργού.
(5) Έχει εμπεδωθεί με τη νομολογία ότι οι αποφάσεις των διοικητικών οργάνων πρέπει να έχουν πλήρη, επαρκή και σαφή αιτιολογία. Η αιτιολογία αυτή μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου. Η πλήρης αιτιολογία περιέχει ή δείχνει τη νομική βάση της διοικητικής απόφασης. Η αιτιολογία συνδέεται άμεσα με τη νομική έκδοση και νομιμότητα της διοικητικής πράξης. Είναι αναγκαία για να μπορεί με ευχέρεια να γίνεται ο δικαστικός έλεγχος. Η αιτιολογία μιας διοικητικής πράξης αποτελεί την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν τη Διοίκηση στην απόφασή της καθώς και παράθεση κριτηρίων με βάση τα οποία άσκησε η Διοίκηση τη διακριτική της ευχέρεια.
Οι απαιτήσεις αυτές ικανοποιούνται στην αιτιολογία της επίδικης απόφασης ενώ ούτε έκδηλη υπεροχή των αιτητών αποδείχθηκε. Η Ε.Δ.Υ. άσκησε σύμφωνα με το νόμο τη διακριτική της ευχέρεια και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές σε αυτήν.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Loizidou-Papaphoti v. Republic (1984) 3 C.L.R. 933·
Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950·
Κεφάλα και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 282·
Michaelides v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2170·
Dometakis v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 1673·
Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (Α.Ε. 745 ημερ. 12.4.89)·
Ζαπίτης και άλλος ν. Δημοκρατίας Υποθέσεις Αρ. 870/87, 973/87, ημερ. 15.5.1989·
Georghiou and Others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 678·
Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437·
Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921·
Δημοκρατία ν. Στυλιανού (Α.Ε. 1028 ημερ. 10.7.90)·
Rallis v. Greek Communal Chamber, 5 R.S.C.C. 211·
Pancyprian Federation of Labour (PEO) v. Board of Cinematograph Films Censors and another (1965) 3 C.L.R. 27·
Sunshores Estates Ltd. v. The Municipal Corporation of Famagusta (1971) 3 C.L.R. 440· Nicolaides v. The Municipality of Latsia (1987) 3 C.L.R. 1496.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 2ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αντί των αιτητών.
Τ. Παπαδόπουλος, για τους αιτητές στην υπόθεση 211/90.
Ρ. Μιχαηλίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση 243/90.
Γ. Παναγή, για τον αιτητή στην υπόθεση 346/90.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τα ενδιαφερόμενα μέρη Β. Λοΐζου, Π. Τσαγγάρη, Γ. Γιωργαλλά και Γ. Στεργίδη.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν γιατί προσβάλλουν την ίδια διοικητική απόφαση και εγείρουν κοινά νομικά σημεία, ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, από 15 Ιανουαρίου, 1990, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 16ης Φεβρουαρίου, 1990, Αρ. 2480, Αρ. Γνωστοποίησης 525.
Στη διάρκεια της διαδικασίας οι αιτητές απέσυραν την προσφυγή τους εναντίον της προαγωγής ορισμένων ενδιαφερομένων μερών και, ως εκ τούτου, συνεχίζουν να προσβάλλονται μόνο οι ακόλουθες προαγωγές:-
Προσφυγή Αρ. 211/90
Προαγωγή Βύρωνα Λοΐζου, Γεωργίου Γιωργαλλά και Παναγιώτη Τσαγκάρη.
Προσφυγή Αρ. 243/90
Προαγωγή Παναγιώτη Τσαγκάρη.
Προσφυγή Αρ. 346/90
Προαγωγή Παναγιώτη Τσαγκάρη.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν είναι:-
Προσφυγή Αρ. 211/90
1. Οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος είναι αντίθετες με το Νόμο, πάσχουν από πλάνη περί τα πράγματα και είναι αναιτιολόγητες.
2. Έλλειψη δέουσας έρευνας.
3. Έλλειψη αιτιολογίας.
4. Υπέρβαση και ή κατάχρηση εξουσίας γιατί οι αιτητές έχουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
5. Κακή άσκηση της διακριτικής εξουσίας.
Προσφυγή Αρ. 243/90
1. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος δεν αιτιολόγησε τη σύστασή του και δεν έκαμε σύγκριση μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους.
2. Οι εμπιστευτικές εκθέσεις πάσχουν γιατί οι αλλαγές στην εμπιστευτική έκθεση του ενδιαφερομένου μέρους για το 1986 από τον Προσυπογράφοντα Λειτουργό έγιναν με υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά κριτήρια· οι τροποποιήσεις δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη γιατί δεν υπήρξε συμμόρφωση με τις σχετικές Κανονιστικές Διατάξεις.
3. Έκδηλη υπεροχή του αιτητή σε προσόντα και πείρα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Προσφυγή Αρ. 346/90
1. Ο Προσυπογράφων Λειτουργός για το 1986 ενήργησε υποκειμενικά και όχι αντικειμενικά· οι τροποποιήσεις που έκαμε είναι άκυρες· ενήργησε με παράβαση των Κανονισμών 5 και 9 αναφορικά με την εμπιστευτική έκθεση του ενδιαφερομένου μέρους για το 1987.
2. Το ενδιαφερόμενο μέρος καταχώρισε ψευδή δήλωση αναφορικά με τα καθήκοντα που εκτελούσε.
3. Έλλειψη δέουσας έρευνας για την αξία του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους.
4. Η Επιτροπή εσφαλμένα έλαβε υπόψη τα πρόσθετα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας.
Η θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 2ης Τάξης είναι θέση προαγωγής.
Στις 28 Σεπτεμβρίου, 1989, η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής διαβιβάστηκε στην Επιτροπή. Συστήθηκαν για επιλογή είκοσι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων, οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στις 16 Νοεμβρίου, 1989, η Επιτροπή εξέτασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής. Ασχολήθηκε με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και, αφού παρατήρησε ότι στις εκθέσεις αριθμού υποψηφίων είχαν γίνει τροποποιήσεις από Προσυπογράφοντες Λειτουργούς χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 των σχετικών Κανονιστικών Διατάξεων, αποφάσισε να αγνοηθούν οι τροποποιήσεις και να ληφθούν υπόψη οι αξιολογήσεις των Αξιολογούντων Λειτουργών μόνο. Τα ονόματα των υποψηφίων και ο χρόνος, στον οποίο αναφέρεται η απόφαση, καταχωρίστηκαν στο πρακτικό.
Η Επιτροπή αποφάσισε επίσης να μην ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις του πρώην Διευθυντή του Τμήματος κ. Μαρκίδη ως Αξιολογούντα Λειτουργού στις εμπιστευτικές εκθέσεις αριθμού υποψηφίων, μεταξύ των οποίων, των αιτητών στις Προσφυγές Αρ. 243/90 και 346/90 για το 1983, γιατί αυτός δεν είχε ενεργήσει ούτε ως Αξιολογών Λειτουργός ούτε ως Προσυπογράφων Λειτουργός στην ετοιμασία των εμπιστευτικών αυτών εκθέσεων.
Στις 28 Δεκεμβρίου, 1989, ο Προϊστάμενος του Τμήματος, Αναπληρωτής Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, αφού ενημερώθηκε για την απόφαση της Επιτροπής αναφορικά με τις τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, έκαμε τις πιο κάτω συστάσεις:-
"Με βάση τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - κρίνει ως επικρατέστερους και συστήνει για προαγωγή τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Γεώργιο Στεργίδη, Βύρωνα Λοΐζου, Παναγιώτη Τσαγκάρη και Γεώργιο Γιωργαλλά."
Το υπόλοιπο πρακτικό της συνεδρίας αυτής έχει:-
"Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων στο σύνολό τους, υπό το φως και των αποφάσεων της ημερ. 16.11.89 (θέμα 9 των πρακτικών) και σημειώνοντας ότι για μερικούς υποψήφιους οι Εκθέσεις έγιναν από διαφορετικούς Αξιολογούντες και Προσυπογράφοντες Λειτουργούς.
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψήφιων καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιον της Επιτροπής κατάλογο των υποψήφιων.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω, οι οποίοι συστήθηκαν από τον Αναπληρωτή Διευθυντή, υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, από 15.1.90:
1. ΓΙΩΡΓΑΛΛΑΣ Γεώργιος
2. ΛΟΙΖΟΥ Βύρωνας
3. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος
4. ΣΤΕΡΓΙΔΗΣ Γεώργιος
5. ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ Παναγιώτης"
Συστάσεις Προϊσταμένου
Οι συστάσεις του Προϊσταμένου στην παρούσα υπόθεση έγιναν με βάση τα τρία νομοθετημένα κριτήρια.
Οι συστάσεις αυτές, με βάση τους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους 1967 έως 1987, δεν ήταν αναγκαίο να περιέχουν αιτιολογία - (βλ. Loizidou Papaphoti v. Republic (1984) 3 C.L.R. 933). Αν περιέχουν, η αιτιολογία αυτή υπόκειται στον αναθεωρητικό έλεγχο του Δικαστηρίου. Εάν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι οι συστάσεις είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να αποδίδεται σ' αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. (Βλ., μεταξύ άλλων, Republic ν. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950 και Μιχαηλίνα Κεφάλα και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 282.
Οι συστάσεις του Προϊσταμένου στην παρούσα υπόθεση συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων - (βλ. φακέλους εμπιστευτικών εκθέσεων).
Τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν και επιπρόσθετα προσόντα. Τα επιπρόσθετα προσόντα, που δεν προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα, είναι στοιχείο το οποίο λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψήφιου για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για διορισμό ή προαγωγή. Αν ο νομοθέτης είχε σκοπό να περιορίσει τον όρο "προσόντα" σε εκείνα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας θα το έκανε ρητά, αλλά τότε, δεν θα μπορούσε να γίνει αξιολόγηση με βάση τα προσόντα. Η διορίζουσα αρχή δεν δικαιούται να παραγνωρίζει την κατοχή από υποψήφιο τέτοιων προσόντων τα οποία είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. (Βλ. Michaelides v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2170· Nikos Dometakis v. The Republic of Cyprus, through The Public Service Commission (1988) 3 C.L.R. 1673, Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ν. Πέτρου Παπάμιχαηλ, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 745, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Απριλίου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)· Μίκης Ζαπίτης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Υποθέσεις Αρ. 870/87, 973/87, (Απόφαση δόθηκε στις 15 Μαΐου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)).
Όλοι οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθησαν στην προηγούμενη θέση στις 15 Μαρτίου, 1982. Η απομακρυσμένη αρχαιότητα ορισμένων αιτητών στην αρχή της σταδιοδρομίας τους έχει ελάχιστη βαρύτητα. (Βλ. Georghiou & Others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 678).
Οι αιτιάσεις εναντίον της σύστασης του Προϊσταμένου δεν ευσταθούν.
Εμπιστευτικές Εκθέσεις Παναγιώτη Τσαγκάρη
Το ενδιαφερόμενο μέρος Τσαγκάρης αξιολογήθηκε για το 1984 εξαίρετος.
Για το 1985 βαθμολογήθηκε από τον Αξιολογούντα Λειτουργό Φρίξο Νεοκλέους, Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή, με γενική αξιολόγηση "λίαν καλός" και με βαθμολογίες 6 "εξαίρετος" και 6 "λίαν καλός". Ο Προσυπογράφων Λειτουργός συμφώνησε με τον Αξιολογούντα Λειτουργό.
Για το 1986 αξιολογήθηκε από τον κ. Νεοκλέους, Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή, με "λίαν καλός", 6 "εξαίρετος και 6 "λίαν καλός". Ο Προσυπογράφων Λειτουργός Δρ. Α. Μαρκίδης δε συμφώνησε με την αξιολόγηση αυτή και έκαμε τροποποιήσεις ώστε το ενδιαφερόμενο μέρος να είναι "εξαίρετος" με βαθμολογίες 11-1-0. Οι τροποποιήσεις έγιναν με κόκκινο μελάνι και μονογραφήθηκαν από τον κ. Μαρκίδη ο οποίος έγραψε στη σχετική στήλη τα πιο κάτω:-
"Γνωρίζω προσωπικά τον υπάλληλο λόγω του ότι εργάζεται στα κεντρικά γραφεία του τμήματος και συνεργάζεται στενά στον τομέα του Επιστημονικού Συμβουλίου του οποίου προΐσταμαι και πιστεύω ότι οι διορθώσεις είναι αντικειμενικές και δίκαιες."
Το ενδιαφερόμενο μέρος καθυστερημένα έλαβε γνώση από δικαστική υπόθεση της αξιολόγησής του από τον κ. Νεοκλέους και υπέβαλε γραπτό παράπονο στην Επιτροπή.
Η Επιτροπή διερεύνησε το ζήτημα και έστειλε την πάρα κάτω επιστολή στο Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας:-
"Έχω οδηγίες να σας διαβιβάσω φωταντίτυπο επιστολής του κ. Παναγιώτη Τσαγγάρη, Υγειονομικού Επιθεωρητή Α', Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, με ημερομηνία 8.12.87, με την οποία ισχυρίζεται ότι οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις του που συντάχθηκαν από τον πρώην Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή, κ. Φρίξο Νεοκλέους ' δεν ήσαν αντικειμενικές και τούτο πιθανότατα για προσωπικούς λόγους' και να παρακαλέσω να εκφέρετε τις απόψεις σας.
2. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ετήσια Εμπιστευτική Έκθεση του 1983 ο κ. Τσαγγάρης αξιολογήθηκε από εσάς, ως Αξιολογούντα και Προσυπογράφοντα Λειτουργό, γενικά 'Εξαίρετος' (8-4-0).
3. Στις Ετήσεις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα έτη 1984 και 1985 ο κ. Τσαγγάρης βαθμολογήθηκε από τον Αξιολογούντα Λειτουργό κ. Φρίξο Νεοκλέους γενικά ως 'Εξαίρετος' (8-4-0) και 'Λίαν Καλός' (6-6-0), αντίστοιχα, και εσείς ως Προσυπογράφων Λειτουργός συμφωνήσατε με τον Αξιολογούντα.
4. Εξάλλου, στην Εμπιστευτική Έκθεση του 1986, στην οποία ο Αξιολογών Λειτουργός κ. Φρίξος Νεοκλέους τον βαθμολόγησε ως 'Λίαν Καλώς' (6-6-0), εσείς, ενεργώντας ως Προσυπογράφων Λειτουργός, τροποποιήσατε την βαθμολογία ως εξής: 'Εξαίρετος' (11-1-0.
5. Περαιτέρω, παρακαλείστε να μας πληροφορήσετε κατά πόσον, ενεργώντας ως Προσυπογράφων Λειτουργός στην Ετήσια Εμπιστευτική Έκθεση του κ. Τσαγγάρη για το έτος 1986, είχατε συζητήσει το θέμα με τον Αξιολογούντα Λειτουργό, σύμφωνα με την παράγραφο 9 των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν την ετοιμασία και υποβολή Εμπιστευτικών Εκθέσεων για δημόσιους υπαλλήλους, προτού προβείτε στις τροποποιήσεις που επιφέρατε.
6. Η Ετήσια Εμπιστευτική Έκθεση του κ. Τσαγγάρη για το έτος 1986 σας διαβιβάζεται και παρακαλείστε να χειριστείτε το θέμα ως επείγον."
Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών απάντησε με επιτολή ημερομηνίας 20 Φεβρουαρίου, 1988, η οποία έχει:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ. Π. 15278 και ημερ. 12.2.88, σχετικά με ισχυρισμούς του κ. Παναγιώτη Τσαγγάρη, ότι οι εμπιστευτικές του εκθέσεις που συντάχθηκαν από τον πρώην Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή κ. Φρίξο Νεοκλέους, δεν ήσαν αντικειμενικές. Όσον αφορά το ερώτημα της παρ. 5 της πιο πάνω αναφερόμενης επιστολής σας, πληροφορείσθε ότι πράγματι είχα συζητήσει το θέμα με τον Αξιολογούντα Λειτουργού προτού προβώ στις τροποποιήσεις που επέφερα.
Ο Αξιολογών Λειτουργός δεν συμφώνησε μαζί μου αλλά εγώ προέβηκα στις σχετικές τροποποιήσεις επειδή είχα, τόσον ως Διευθυντής όσο και σαν Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου Τροφίμων, άμεση γνώση της εργασίας του εν λόγω υπαλλήλου που απασχολείτο κατά κύριο λόγο με θέματα που ήταν στην αρμοδιότητα του Επιστημονικού Συμβουλίου Τροφίμων.
Για το θέμα της εμπιστευτικής έκθεσης του κ. Π. Τσαγγάρη, για το 1985, πράγματι την προσυπόγραψα ως είχε, γιατί ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος δεν είχε φέρει σε γνώση μου τις πιθανές υποψίες του και προσυπογράφτηκε και διαβιβάστηκε καλή τη πίστει."
Στις 26 Μαΐου, 1988, η Επιτροπή επιλήφθηκε του θέματος και κατέληξε σε απόφαση, την οποία κοινοποίησε στον αιτητή, με την ακόλουθη επιστολή ημερομηνίας 17 Ιουνίου, 1988:-
"Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνία 8.12.87, με την οποία ισχυρίζεστε ότι οι Ετήσιες Εμπιστευτικές Εκθέσεις που συντάχθηκαν για σας από τον πρώην Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή κ. Φρίξο Νεοκλέους 'δεν ήσαν αντικειμενικές και τούτο πιθανότατα για προσωπικούς λόγους', και να σας πληροφορήσω τα εξής:
2. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, μέσα στα πλαίσια της διαδικασίας για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης (Τακτ. Προϋπ.) θέσης Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, για την οποία είστε υποψήφιος, αφού εξέτασε με προσοχή όλα τα ενώπιόν της σχετικά στοιχεία συμπεριλαμβανομένων των απόψεων του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, έκρινε ότι δεν έχετε στοιχειοθετήσει τον πιο πάνω ισχυρισμό σας.
3. Σχετικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, που δόθηκε σε άλλη παρόμοια περίπτωση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας τότε μόνο δύναται να θεωρήσει μια Εμπιστευτική Έκθεση ως άκυρη, αν οι ισχυρισμοί για κατάχρηση εξουσίας κατά τη σύνταξή της υποστηρίζονται από στοιχεία, 'από τα οποία προκύπτει σαφώς, ανενδοιάστως και χωρίς αμφιβολία' η ισχυριζόμενη κατάχρηση εξουσίας, και σύμφωνα με τη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου αν η ισχυριζόμενη έλλειψη αμεροληψίας θεμελιώνεται' με επαρκή βεβαιότητα'.
4. Περαιτέρω, πληροφορείστε ότι όσον αφορά την Ετήσια Εμπιστευτική Έκθεσή σας για το 1986, η Επιτροπή αποφάσισε να λαμβάνεται υπόψη ως έγκυρη η τροποποιημένη βαθμολογία του Προσυπογράφοντος Λειτουργού."
Οι ισχυρισμοί για έλλειψη αντικειμενικότητας και μεροληψίας από τον κ. Μαρκίδη δεν θεμελιώθηκαν ούτε τεκμηριώθηκαν από τους αιτητές που έχουν το βάρος της απόδειξης. (Βλ. Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437· Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, σελ. 944-953.)
Ήταν νόμιμο και επιτρεπτό για την Επιτροπή να αγνοήσει αντικανονικές τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις υποψηφίων που έγιναν από Προσυπογράφοντα Λειτουργό και να λάβει υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις του Αξιολογούντα Λειτουργού. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ν. Ανδρέα Στυλιανού και Άλλου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1028, (Απόφαση δόθηκε στις 10 Ιουλίου, 1990, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)).
Με βάση όλα τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου η Επιτροπή νόμιμα και εύλογα αγνόησε τις παράτυπες τροποποιήσεις του Προσυπογράφοντα Λειτουργού και έλαβε υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις του Αξιολογούντα Λειτουργού.
Αναφορικά με τις τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτη Τσαγκάρη για το 1986 εφαρμόστηκε ο Κανονισμός 9 της Εγκυκλίου 491 που έχει:-
"9. Το Μέρος V του τύπου Β δέον όπως συμπληρούται υπό του Προσυπογράφοντος Λειτουργού κατόπιν προσεκτικής μελέτης των επί μέρους βαθμολογιών του Αξιολογούντος Λειτουργού. Εάν ο Προσυπογράφων Λειτουργός διαφωνή ως προς οιανδήποτε των επί μέρους βαθμολογιών του Αξιολογούντος Λειτουργού, συζητεί το θέμα μετ' αυτού και, εάν η διαφωνία εξακολουθή να υφίσταται, δίδει την ιδικήν του αξιολόγησιν δι' ερυθράς μελάνης και μονογραφεί ταύτην, αιτιολογών την ιδικήν του αξιολόγησιν εις την στήλην των παρατηρήσεων."
Η Επιτροπή εξέτασε το θέμα τούτο και σε ανύποπτο χρόνο, στις 26 Μαΐου, 1988, αποφάσισε να λαμβάνεται υπόψη ως έγκυρη η τροποποιημένη βαθμολογία του Προσυπογράφοντα Λειτουργού. (Βλ., επιστολή της που παρατίθεται πιο πάνω).
Αναφορικά με την εμπιστευτική έκθεση του ενδιαφερόμενου μέρους Τσαγκάρη για το 1987 προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπηρέτησε κάτω από τον αξιολογούντα λειτουργό για περίοδο μικρότερη των έξη μηνών και, ως εκ τούτου, αυτή είναι αντίθετη με τον Κανονισμό 5 που έχει:-
"5. Το Μέρος ΙΑ του τύπου 'Β' συμπληρούται υπό του αξιολογουμένου υπαλλήλου, τα δε Μέρη IB και II-IV συμπληρούνται υπό του Αξιολογούντος Λειτουργού υπό τον οποίον υπηρέτησεν ο αξιολογούμενος υπάλληλος διά περίοδον ουχί βραχυτέραν των εξ μηνών διαρκούντος του έτους εις το οποίον αναφέρεται η έκθεσις. Εάν ο υπάλληλος υπηρέτησεν υπό τον Αξιολογούντα Λειτουργόν διά περίοδον βραχυτέραν των εξ μηνών, ο Αξιολογών Λειτουργός δέον όπως μεριμνήση ώστε τα ρηθέντα Μέρη του σχετικού τύπου συμπληρωθούν εν συνεννοήσει μετά του Λειτουργού ή των Λειτουργών υπό τους οποίους ο αξιολογούμενος υπάλληλος υπηρέτησε κατά το υπόλοιπον της περιόδου του έτους εις το οποίον αναφέρεται η έκθεσις, το γεγονός δε τούτο δέον να αναφέρηται εις την εν τη εκθέσει περιεχομένην πιστοποίησιν."
Ο κ. Νεοκλέους, Πρώτος Υγειονομικός Επιθεωρητής, αφυπηρέτησε στις 31 Δεκεμβρίου, 1986. Ο κ. Α. Μαρκίδης εκτελούσε τα καθήκοντα της θέσης από 1 Ιανουαρίου, 1987, μέχρι 1 Σεπτεμβρίου, 1987, οπότε η θέση πληρώθηκε με το διορισμό του κ. Παύλου. Ο κ. Νεοκλέους δεν ήταν στην υπηρεσία και ο διάδοχός του, κ. Παύλου, δεν ήταν δυνατό ή επιτρεπτό να έχει συνεννόηση με συνταξιούχο υπάλληλο ο οποίος, εν πάση περιπτώσει, ήταν εκτός υπηρεσίας σε όλη την περίοδο που καλύπτει η εμπιστευτική έκθεση. Ο κ. Μαρκίδης, ο οποίος εκτελούσε τα καθήκοντα της θέσης του Πρώτου Υγειονομικού Επιθεωρητή από 1 Ιανουαρίου, 1987, μέχρι 31 Αυγούστου, 1987, προσυπόγραψε χωρίς διαφοροποιήσεις ή τροποποιήσεις την αξιολόγηση από τον κ. Παύλου.
Το Δικαστήριο κατέληξε ότι, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, στην έκταση που ήταν δυνατό, υπάρχει συμμόρφωση με τους Κανονισμούς.
Ο αξιολογούμενος υπάλληλος καταγράφει τα καθήκοντα που ασκούσε στο συγκεκριμένο χρόνο σε ειδική στήλη του εντύπου των εμπιστευτικών εκθέσεων.
Στην εμπιστευτική έκθεση για το 1985 το ενδιαφερόμενο μέρος Τσαγκάρης έγραψε:-
"Μελέτη εκθέσεων Υγειον. Επιθεωρητών και υποβολή εισηγήσεων αναφορικά με την εγγραφή υποστατικών κατασκευής καθορ. τροφίμων στο Επιστημονικό Συμβούλιο Τροφίμων. Επιθεώρηση υποστατικών τροφίμων. Εκπροσώπηση του Τμήματος στον Κυπριακό Οργανισμό Προτύπων κλπ."
Ο Αξιολογών Λειτουργός σημείωσε στη δική του στήλη:-
"Στην πραγματικότητα οι εισηγήσεις στο Επιστημονικό Συμβούλιο Τροφίμων για εγγραφή υποστατικών δεν εγίνοντο από τον αξιολογούμενο αλλά από τους Περιφερειακούς Υγειονομικούς Επιθεωρητές και τον Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή."
Στην εμπιστευτική έκθεση του 1986 το ενδιαφερόμενο μέρος έγραψε μεταξύ άλλων:-
"..... Ετοιμασία εκθέσεων σχετικά με την εγγραφή υποστατικών τροφίμων από το Επιστημονικό Συμβούλιο Τροφίμων...."
Ο ίδιος Αξιολογών Λειτουργός δεν έκαμε κανένα σχόλιο.
Η ελαφρά διαφορά στην περιγραφή των καθηκόντων που ασκούσε το ενδιαφερόμενο μέρος το 1985 από την περιγραφή που κατάγραψε ο Αξιολογών Λειτουργός, που δεν παρουσιάζεται στα επόμενα χρόνια, παρόλον ότι ο Αξιολογών Λειτουργός ήταν ο ίδιος, καμιά επιρροή δεν ασκεί στην έκθεση. Ο Αξιολογών και ο Προσυπογράφων Λειτουργός εγνώριζαν τα καθήκοντα που ασκούσε ο υπάλληλος και τον βαθμολόγησαν ανάλογα. Κανένα παράπτωμα ή αδίκημα δεν διέπραξε ο αξιολογούμενος.
Η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή για τιμωρία του Τσαγκάρη για μη προαγωγή του, για τον πιο πάνω λόγο, είναι αντίθετη με το νόμο και τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης. Εν πάση περιπτώσει, η βαθμολογία του Τσαγκάρη για το 1985 είναι η χαμηλότερη της σταδιοδρομίας του και δεν άσκησε καμιά ευνοϊκή επιρροή στην προσβαλλόμενη απόφαση προαγωγής του.
Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να ακούσει και να δει τον κ. Νεοκλέους στο εδώλιο του μάρτυρα. Η μαρτυρία του είχε χροιά προκατάληψης, ήταν αβέβαιη και αόριστη. Δεν ήταν πειστικός μάρτυρας. Η μαρτυρία του τίποτε δεν πρόσθεσε στην υπόθεση.
Έχει εμπεδωθεί με τη νομολογία ότι οι αποφάσεις των διοικητικών οργάνων πρέπει να έχουν πλήρη, επαρκή και σαφή αιτιολογία. Η αιτιολογία αυτή μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου. Η πλήρης αιτιολογία περιέχει ή δείχνει τη νομική βάση της διοικητικής απόφασης. Η αιτιολογία συνδέεται άμεσα με τη νομική έκδοση και νομιμότητα της διοικητικής πράξης. Είναι αναγκαία για να μπορεί με ευχέρεια να γίνεται ο δικαστικός έλεγχος. Η αιτιολογία μιας διοικητικής πράξης αποτελεί την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν τη Διοίκηση στην απόφασή της καθώς και παράθεση κριτηρίων με βάση τα οποία άσκησε η Διοίκηση τη διακριτική της ευχέρεια. (Βλ. μεταξύ άλλων, Stavros Rallis and Greek Communal Chamber Director, Greek Education), 5 R.S.C.C. 11, στη σελ. 18· Pancyprian Federation of Labour (PEO) and 1. Board of Cinematograph Films Censors, 2. Minister of Interior of the Republic of Cyprus (1965) 3 C.L.R. 27· Sunshores Estates Ltd v. The Municipal Corporation of Famagusta (1971) 3 C.L.R. 440· Antonis Nicolaides v. The Municipality of Latsia through the Municipal Council of Latsia (1987) 3 C.L.R. 1496).
Οι προσβαλλόμενες προαγωγές περιέχουν σαφή αιτιλογία η οποία συμπληρώνεται με επάρκεια από τα στοιχεία των φακέλων που ήταν ενώπιον της Επιτροπής. Το Δικαστήριο εξέτασε με προσοχή τα επιχειρήματα των δικηγόρων των αιτητών σε συνάρτηση με όλα τα ενώπιόν του στοιχεία και κατέληξε ότι οι αιτητές δεν έχουν αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
Η Επιτροπή άσκησε σύμφωνα με το νόμο τη διακριτική της ευχέρεια και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές σ' αυτή.
Κανένας από τους λόγους ακυρότητας που προβλήθηκαν δεν έχει αποδειχθεί.
Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.