|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1983
5 Ιουνίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ME ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AMER AGENCY FOR MIDDLE EAST RESEARCH LTD.,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 696/87).
Φορολογία Εισοδήματος — Οι περί Φορολογίας Εισοδήματος Νόμοι 1961-1985 — Άρθρο 8(κγ) — Προνοεί για 90% απαλλαγή από τα εισαχθέντα κέρδη — Τα "κέρδη" ερμηνεύονται σύμφωνα με την συνηθισμένη έννοια τον λεκτικού τους και όχι ως φορολογητέα κέρδη.
Οι αιτητές οι οποίοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης προσέβαλαν με την προσφυγή τους την απόφαση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου να τους επιβάλει φορολογίες για τα έτη 1983, 1984 και 1985 καθώς και την απόφαση για επιβολή τόκου 9% από 1η Ιουλίου 1986 για το έτος 1983.
Το βασικό επιχείρημα των αιτητών πάνω στο οποίο στηρίχθηκε τόσο η ένστασή τους όσο και η προσφυγή είναι ότι λανθασμένα το 90% των εισαχθέντων κερδών, το οποίο σύμφωνα με το άρθρο 8 (κγ) των Νόμων, απαλλάσσεται του φόρου, υπολογίστηκε με βάση το φορολογητέο κέρδος της εταιρείας. Κατά τη γνώμη τους θα έπρεπε να υπολογιστεί με βάση το κέρδος των λογαριασμών της εταιρείας όπως παρουσιάζονται στους λογαριασμούς της εταιρείας και τα οποία προκύπτουν μετά την αφαίρεση από το ολικό (ακαθάριστο) εισόδημα των εξόδων που δαπανήθηκαν αποκλειστικά για την κτήση του εισοδήματος αυτού. Προς υποστήριξη του ισχυρισμού αυτού ανάφεραν ότι ο νομοθέτης, αν πρόθεσή του ήταν η θέση των καθ' ων η αίτηση, θα χρησιμοποιούσε την έκφραση "φορολογητέα κέρδη" όπως χρησιμοποιεί και την έκφραση "φορολογητέο εισόδημα". Είναι επίσης θέση των αιτητών ότι είναι φυσικό να δίδεται απαλλαγή 90% όπως εισηγούνται αυτοί γιατί σκοπός του άρθρου 8(κγ) είναι η προσέλκυση εισαγωγής ξένων κερδών.
Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι οι φορολογητέες διατάξεις ερμηνεύονται αυστηρά σύμφωνα με την συνηθισμένη έννοια του λεκτικού τους και σύμφωνα με τους σκοπούς τους όπως εκφράζονται στο λεκτικό αυτό. Δεν υπάρχουν περιθώρια για την πρόθεση του νομοθέτη και τίποτα δεν προστίθεται ή εξυπακούεται. Ο όρος "κέρδη" σύμφωνα με τους καθ' ων η αίτηση αναφέρεται στα φορολογητέα κέρδη γιατί σύμφωνα με τον Νόμο φόρος επιβάλλεται μόνο στα φορολογητέα κέρδη και όχι στα κέρδη της εταιρείας όπως παρουσιάζονται στους λογαριασμούς της, αφού στα τελευταία περιλαμβάνονται και ποσά τα οποία δεν απαλλάτονται του φόρου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Συμφωνώ με την άποψη των καθ' ων η αίτηση έχοντας υπόψη μου την λεκτική διατύπωση του Νόμου στο θέμα αυτό. Η πρόθεση του νομοθέτη δεν εξυπακούεται και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε παραλληλισμός με τις έννοιες "εισόδημα-φορολογητέο εισόδημα" για να δοθεί ερμηνεία στη λέξη "κέρδη" όπως παρουσιάζεται στο άρθρο 8(κγ).
(2) Η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και σύμφωνα με τη νομολογία το δικαστήριο δεν έχει λόγο επέμβασης για να την ανατρέψει.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υπόθεσεις:
Μάτσης ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 823/89 ημερ. 7.12.1990)·
Serafino Shoe Industry and Trading Co. Ltd. v. The Republic (1987) 3 C.L.R.1316·
Cape Brandy Syndicate v. I.R.C. [1921] 1 K.B. 64·
Georghiades v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 659.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον των φορολογιών εισοδήματος που επιβλήθηκαν στους αιτητές για τα φορολογητέα έτη 1983, 1984 και 1985 και της επιβολής τόκου προς 9% από 1.6.86 για το φορολογικό έτος 1983.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους αιτητές.
Λ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' (αν η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Δημητριάδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές, οι οποίοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης διά μετοχών, προσβάλλουν την απόφαση του καθ' ου η αίτηση Εφόρου να τους επιβάλει φορολογίες με Αρ. 8387/07, 8487/07 και 8587/07, ποσού £658.75, £2033.20 και £2207.53 για τα έτη 1983, 1984 και 1985 αντίστοιχα, και την απόφαση να επιβάλει στους αιτητές τόκο προς 9% από 1η Ιουνίου, 1986 για το φορολογικό έτος 1983, ως άκυρες και εστερημένες οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Τα εισοδήματα των αιτητών προήρχοντο κατά τον ουσιώδη χρόνο από επαγγελματικές υπηρεσίες που διεξήγοντο εκτός της Δημοκρατίας.
Οι αιτητές υπόβαλαν λογαριασμούς για τα φορολογικά έτη 1983 και 1984 στις 22 Μαΐου, 1985 και για το 1985 στις 28 Απριλίου, 1986.
Στις 15 Ιουλίου, 1987, οι καθ' ων η αίτηση απέστειλαν ειδοποιήσεις φορολογίας στους αιτητές για τα πιο πάνω χρόνια, εναντίον των οποίων οι αιτητές υπόβαλαν ενστάσεις με επιστολή των ελεγκτών τους ημερ. 8 Ιουλίου, 1987, για το λόγο ότι το 90% των εισαχθέντων κερδών, το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 8(κγ) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1985, απαλλάσσεται του φόρου, θα έπρεπε να υπολογιστεί με βάση το κέρδος των λογαριασμών της εταιρείας και όχι με βάση το φορολογητέο κέρδος της.
Ο καθ' ου η αίτηση Έφορος απόρριψε την ένσταση των αιτητών και απέστειλε σ' αυτούς τελικές φορολογίες με επιστολή του ημερ. 10 Ιουλίου, 1987, εναντίον των οποίων οι αιτητές καταχώρησαν την προσφυγή αυτή.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η λέξη "κέρδη" στο άρθρο 8(κγ) του Νόμου αναφέρεται στα κέρδη όπως παρουσιάζονται στους λογαριασμούς της εταιρείας και τα οποία προκύπτουν μετά την αφαίρεση από το ολικό (ακαθάριστο) εισόδημα των εξόδων που δαπανήθησαν αποκλειστικά προς κτήση του εισοδήματος αυτού.
Είναι η εισήγηση των αιτητών ότι αν η πρόθεση του νομοθέτη ήταν όπως η θέση των καθ' ων η αίτηση, τότε θα χρησιμοποιούσε την έκφραση "φορολογητέα κέρδη" στο άρθρο 8(κγ) με τον ίδιο τρόπο όπως χρησιμοποιείται η έκφραση "φορολογητέο εισόδημα". Συνεπώς, ο όρος "κέρδη" στο άρθρο 8(κγ) αφορά το κέρδος που απομένει μετά την αφαίρεση των εξόδων από το ολικό (ακαθάριστο) εισόδημα και πριν τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος, κατόπιν αφαιρέσεως των διαφόρων εκπτώσεων και απαλλαγών που επιτρέπει ο Νόμος.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, είναι η θέση των αιτητών ότι ο σκοπός του άρθρου 8(κγ) είναι να προσελκύσει την εισαγωγή ξένων κερδών και, συνεπώς, είναι φυσικό να δίνει 90% απαλλαγή όπως η πιο πάνω εισήγηση των αιτητών.
Η θέση των καθ' ων η αίτηση είναι ότι στην περίπτωση της φορολογικής νομοθεσίας οι φορολογητέες διατάξεις, όπως αναφέρθηκε στην πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου στην Προσφυγή Αρ. 823/89, Ανδρέας Μάτσης ν. Δημοκρατίας (η απόφαση δόθηκε στις 7 Δεκεμβρίου, 1990 και δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα), ερμηνεύονται αυστηρά σύμφωνα με τη συνηθισμένη έννοια του λεκτικού τους και σύμφωνα με τους σκοπούς τους όπως εκφράζονται από το λεκτικό αυτό. Δεν υπάρχουν περιθώρια για την πρόθεση του νομοθέτη. Τίποτε δεν προστίθεται ή εξυπακούεται. Μόνο τη λεκτική διατύπωση μπορεί ένας να κοιτάξει. Η αρχή αυτή υποστηρίζεται από σωρεία αυθεντιών. Είναι αρκετό να γίνει αναφορά στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Serafino Shoe Industry & Trading Co. Ltd v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 1316. Βλ. επίσης Cape Brandy Syndicate v. I.R.C [1921] 1 Κ.Β. 64 στη σελ. 71.
Ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση είναι ότι ο όρος "κέρδη" αναφέρεται στα φορολογητέα κέρδη γιατί, σύμφωνα με το Νόμο, φόρος επιβάλλεται μόνο στα φορολογητέα κέρδη και όχι στα κέρδη όπως αυτά υπολογίζονται και παρουσιάζονται στους λογαριασμούς της εταιρείας, μια και στα τελευταία περιλαμβάνονται και ποσά τα οποία δεν απαλλάττονται του φόρου.
Συμφωνώ με την άποψη των καθ' ων η αίτηση έχοντας υπόψη μου τη λεκτική διατύπωση του Νόμου στο θέμα αυτό. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, δεν εξυπακούεται η πρόθεση του νομοθέτη, συνεπώς δεν μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε παραλληλισμός με τις έννοιες "εισόδημα - φορολογητέο εισόδημα" για να δοθεί ερμηνεία στη λέξη "κέρδη" όπως παρουσιάζεται στο άρθρο 8(κγ).
Για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα εφικτή και σύμφωνα με τη νομολογία το Δικαστήριο δεν έχει λόγο επέμβασης για να την ανατρέψει. Βλ. Lilian Georghiades v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 659.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.