|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1822
31 Μαΐου, 1991
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 289/90).
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Προσβολή περισσότερων της μίας διοικητικής απόφασης με την ίδια προσφυγή — Απαραίτητη προϋπόθεση, οι διοικητικές αποφάσεις που προσβάλλονται να είναι συναφείς — Τι συνιστά συνάφεια — Αποτέλεσμα σε περίπτωση μη συνάφειας — Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή για την πρώτη μόνο από τις προσβαλλόμενες πράξεις.
Μετά την έγερση προδικαστικής ένστασης εκ μέρους του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη αναφορικά με την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών, εκτός τριών από αυτούς, για τον λόγο ότι με την προσφυγή προσβάλλονται τρεις διαφορετικές διοικητικές αποφάσεις με αποτέλεσμα να είναι παραδεκτή μόνο η πρώτη από τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να εξετάσει αρχικά την προδικαστική αυτή ένσταση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή ως απαράδεκτη, στην έκταση που στρεφόταν εναντίον της νομιμότητας της προαγωγής του Μιχάλη Μιχαηλίδη από 1.6.19865 και των Μιχαλάκη Ανδρέου, Ηλία Ιωαννίδη και Δημητρίου Λαμπερτίδη από 1.6.1987, αποφάσισε ότι:
(1) Δεν χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσότερων της μίας αυτοτελών διοικητικών πράξεων οι οποίες δεν είναι συναφείς. Η προσφυγή σε τέτοια περίπτωση είναι παραδεκτή και ισχυρή μόνο για την πρώτη από τις προσβαλλόμενες πράξεις.
Συναφείς θεωρούνται πράξεις ή αποφάσεις, εάν η μία πράξη αποτελεί προϋπόθεση της άλλης ή αφορούν στον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του Νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο.
(2) Στην παρούσα υπόθεση οι επτά θέσεις Τομεάρχη της Αρχής κενώθηκαν ύστερα από διαφορετικές ακυρωτικές Αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και οι προαγωγές που ακυρώθηκαν είχαν γίνει σε διαφορετικούς χρόνους στο παρελθόν. Οι λόγοι ακυρώσεως δεν ήταν οι ίδιοι. Οι θέσεις που κενώθηκαν ήταν 3,1 και 3. Η πλήρωση των τριών ομάδων θέσεων εξετάστηκε σε πολλές διαφορετικές συνεδρίες από το Συμβούλιο Προσωπικού της Αρχής το οποίο υπέβαλε ξεχωριστές εισηγήσεις. Η αναδρομική ημερομηνία πλήρωσης της κάθε ομάδας θέσεων ήταν διαφορετική όπως και ο ουσιώδης χρόνος που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη για την πλήρωση των θέσεων. Υποβλήθηκαν από τον Διευθυντή ξεχωριστές εκθέσεις σε διαφορετικές ημερομηνίες και τέλος το Συμβούλιο ασχολήθηκε με την πλήρωση των πιο πάνω θέσεων ξεχωριστά και πήρε τρεις αποφάσεις. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις προαγωγών δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.
Διαταγή ως ανωτέρω χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400·
Σιμιλλή και άλλος ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 813/88, ημερομηνίας 14.2.90)·
Διακόπουλος και άλλος ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Προσφυγές Αρ. 516/88 και 528/88, ημερομηνίας 21.4.1990)·
Αρσαλίδης ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 Α.Α.Δ.
1601·
Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας της Ελλάδος Αρ. 1965/56 και 1570/56.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθησαν στη θέση Τομεάρχη Διοικητικού Προσωπικού αντί των αιτητών.
Λ. Παπαφιλίππου, για τους αιτητές.
Κ. Χ"Ιωάννου, για τους καθ' ων η αίτηση.
Κ. Χρυσοστομίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Λαμπερτίδη.
Ν. Παπαευσταθίου για Τ. Παπαδόπουλο, για τα ενδιαφερόμενα μέρη Μ. Μιχαηλίδη και Μ. Ανδρέου.
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Στυλιανίδης ανάγνωσε την ακόλουθη ενδιάμεση απόφαση.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση της καθ' ης η αίτηση, που περιέχεται στην Εγκύκλιο της προς όλο το προσωπικό υπ' αρ. ΠΡ. 23/7 ημερομηνίας 2.2.1990 σύμφωνα με την οποία προήχθησαν στην θέση Τομεάρχη Διοικητικού Προσωπικού της Αρχής από 1.6.1987 οι Χάρης Κυρμίτσης, Στέλιος Ιωακείμ, Γεώργιος Τυλληρίδης, Μιχαήλ Μιχαηλίδης, Μιχαλάκης Ανδρέου, Ηλίας Ιωαννίδης και Δημήτριος Λαμπερτίδης (που στο εξής θα αναφέρονται ως 'τα Ε.Μ.') αντί των αιτητών είναι άκυρη και εστερημένη κάθε νομίμου αποτελέσματος."
Ο δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση - Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, (η "Αρχή"), πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη αναφορικά με την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών, εκτός των Χάρη Κυρμίτση, Στέλιου Ιωακείμ και Γεώργιου Τυλληρίδη, γιατί με την προσφυγή προσβάλλονται τρεις διαφορετικές διοικητικές αποφάσεις.
Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε ότι το Συμβούλιο της Αρχής στις 17 Μαΐου 1989 αποφάσισε την πλήρωση όλων των κενών θέσεων που κενώθηκαν ύστερα από ακυρωτικές Αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου· η προκαταρκτική διαδικασία για την πλήρωση των θέσεων ήταν κοινή· ο χρόνος που διέρρευσε μεταξύ της λήψης των τριών αποφάσεων ήταν πολύ μικρός· οι αποφάσεις αναφέρονται στο ίδιο θέμα προαγωγής στη θέση Τομεάρχη, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του Νόμου και, ως εκ τούτου, υπάρχει συνάφεια μεταξύ τους και η νομιμότητα τους μπορεί να προσβληθεί με το ίδιο δικόγραφο.
Το ζήτημα της ομοδικίας στην προσβολή περισσοτέρων της μιας διοικητικής απόφασης με την ίδια προσφυγή αποτέλεσε αντικείμενο σε μια σειρά Κυπριακών Αποφάσεων - (βλ. Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400· Μαρία Σιμιλλή και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 813/88, (Απόφαση δόθηκε στις 14 Φεβρουαρίου, 1990, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)· Ανδρέας Διακόπουλλος και Άλλος ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Υποθέσεις Αρ. 516/88 και 528/88, (Απόφαση δόθηκε στις 21 Απριλίου, 1990, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)· και Νικόλαος Αρσαλίδης ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 Α.Α.Δ. 1601.
Δεν χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσοτέρων της μιας αυτοτελούς διοικητικής πράξης, οι οποίες δεν είναι συναφείς. Η προσφυγή όμως δεν είναι απαράδεκτη για όλες. Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή για την πρώτη από τις προσβαλλόμενες πράξεις.
Πράξεις ή αποφάσεις θεωρούνται συναφείς, εάν η μια πράξη αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή αφορούν τον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του Νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο.
Προαγωγές υπαλλήλων στον ίδιο βαθμό, που στηρίζονται στην ίδια γνωμοδότηση του ιδίου Υπηρεσιακού Συμβουλίου και απέχουν σύντομο χρονικό διάστημα η μια από την άλλη, κρίθηκαν από το Συμβούλιο Επικρατείας ως συναφείς. (Βλ. Υπόθεση Αρ. 1965/56, (Ολ.), Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας, (1956) Γ, σελ. 770.)
Στην Υπόθεση Αρ. 1570/1970, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας, (1970) Γ, σελ. 2418, δύο υπάλληλοι προήχθηκαν στον 5ο βαθμό. Ο ένας προάχθηκε με διάταγμα ημερομηνίας 16 Ιουνίου, 1969, ύστερα από γνωμοδότηση του Ζ' Υπηρεσιακού Συμβουλίου Προσωπικού του Υπουργείου Συγκοινωνιών ημερομηνίας 7 Ιουνίου, 1969, και ο άλλος με διάταγμα ημερομηνίας 4 Ιουλίου, 1969, με γνωμοδότηση του ιδίου Συμβουλίου ημερομηνίας 20 Ιουνίου, 1969. Οι θέσεις ανήκαν στον ίδιο κλάδο. Ο αιτητής ζήτησε με την ίδια προσφυγή την ακύρωσή τους. Το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε ότι δεν υφίστατο συνάφεια μεταξύ των δύο αυτών πράξεων και η αίτηση ήταν εξεταστέα μόνο αναφορικά με το μέρος που εστρέφετο εναντίον της προτασσόμενης προαγωγής της 16ης Ιουνίου, 1969. Στη σελ. 2418 διαβάζουμε:-
"Επειδή τα προσβαλλόμενα διατάγματα εξεδόθησαν προς πλήρωσιν διαφόρων θέσεων έκαστον, επί τη βάσει δύο διακεκριμένων ερωτημάτων της οικείας υπηρεσίας και δύο διακεκριμένων γνωμοδοτήσεων του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου, η δε δι' εκάστου εξ αυτών εκδηλωθείσα παράλειψις προαγωγής του αιτούντος δεν έχει ως έρεισμα ή προϋπόθεσιν την παράλειψιν προαγωγής τούτου, ήτις εξεδηλώθη διά του ετέρου. Κατ' ακολουθίαν δεν υφίσταται συνάφεια μεταξύ των δύο τούτων πράξεων, η δ' υπό κρίσιν αίτησις είναι εξεταστέα μόνον καθ' ό μέρος στρέφεται κατά του εν τω δικογράφο) ταύτης προτασσομένου από 12)16.6.1969 Β.Δ)τος απορριπτέα δε ως απαράδεκτος καθ' ό μέρος στρέφεται κατά του από 27.6)4.7.1969 Β.Δ)τος, δεκτής ούσης της υπέρ του τελευταίου τούτου παραδεκτώς ασκουμένης παρεμβάσεως του Κων. Ισμαήλου."
Στην παρούσα υπόθεση επτά θέσεις Τομεάρχη της Αρχής κενώθηκαν, ύστερα από διαφορετικές ακυρωτικές Αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι προαγωγές που ακυρώθηκαν έγιναν σε διαφορετικούς χρόνους στο παρελθόν.
Οι λόγοι ακυρώσεως δεν ήταν οι ίδιοι στην κάθε περίπτωση. Οι θέσεις που κενώθηκαν ήταν 3,1 και 3. Το Συμβούλιο της Αρχής καθυστέρησε να συμμορφωθεί με τις ακυρωτικές Αποφάσεις, μέχρις ότου εκδόθηκαν και δημοσιεύτηκαν οι περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (Τροποποιητικοί) Γενικοί Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 91/89).
Στις 17 Μαΐου, 1989, το Συμβούλιο της Αρχής αποφάσισε ότι έπρεπε να αρχίσει η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων.
Η πλήρωση των τριών ομάδων θέσεων εξετάστηκε σε πολλές διαφορετικές συνεδρίες από το Συμβούλιο Προσωπικού της Αρχής, το οποίο υπέβαλε ξεχωριστές εισηγήσεις.
Η αναδρομική ημερομηνία πλήρωσης της κάθε ομάδας θέσεων ήταν διαφορετική - 1η Ιανουαρίου, 1986, 1η Ιουνίου, 1986, 1η Ιουνίου, 1987. Ο ουσιώδης χρόνος για το νομικό και πραγματικό καθεστώς το οποίο έπρεπε να ληφθεί υπόψη για την πλήρωση των θέσεων ήταν διαφορετικός - 7 Δεκεμβρίου, 1985, 28 Μαΐου, 1986, 22 Μαΐου, 1987.
Ο Διευθυντής της Αρχής υπέβαλε ξεχωριστές εκθέσεις, σε διαφορετικές ημερομηνίες, για την πλήρωση της κάθε ομάδας θέσεων. Το Συμβούλιο ασχολήθηκε με την πλήρωση των πιο πάνω θέσεων ξεχωριστά και πήρε τρεις αποφάσεις:-
1. Προαγωγή των Χάρη Κυρμίτση, Στέλιου Ιωακείμ και Γεώργιου Τηλλυρίδη από 1η Ιανουαρίου, 1986. 2. Προαγωγή του Μιχαήλ Μιχαηλίδη από 1η Ιουνίου, 1986· και
3. Προαγωγή των Μιχαλάκη Ανδρέου, Ηλία Ιωαννίδη και Δημήτριου Λαμπερτίδη από 1η Ιουνίου, 1987.
Οι ίδιοι οι αιτητές στη γραπτή τους αγόρευση, με πολλή σαφήνεια, ξεχωρίζουν τις τρεις ομάδες θέσεων και αναφέρονται στις διαφορετικές διαδικασίες, τις οποίες όμως χαρακτηρίζουν ως τρεις "διαφορετικές φάσεις". Δεν είναι τρεις διαφορετικές φάσεις, αλλά τρεις διαφορετικές διοικητικές αποφάσεις, που λήφθηκαν για συμμόρφωση σε διαφορετικές δικαστικές ακυρωτικές Αποφάσεις παλαιών προαγωγών. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις προαγωγών δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.
Η προσφυγή για τη νομιμότητα της προτασσόμενης απόφασης, με την οποία προήχθηκαν στη θέση Τομεάρχη (Τεχνικό Προσωπικό) οι Χάρης Κυρμίτσης, Στέλιος Ιωακείμ και Γεώργιος Τυλληρίδης, αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου, 1986, ασκείται παραδεκτά.
Η προσφυγή, στην έκταση που στρέφεται εναντίον της νομιμότητας της προαγωγής του Μιχαήλ Μιχαηλίδη από 1η Ιουνίου, 1986, και των Μιχαλάκη Ανδρέου, Ηλία Ιωαννίδη και Δημήτριου Λαμπερτίδη από 1η Ιουνίου, 1987, απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Διαταγή ως ανωτέρω.