|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1290
16 Απριλίου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 313/88).
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική συνήθεια — Πρακτική δεν μπορεί να χαραχθεί έξω ή να τεθεί πάνω από τα πλαίσια τον δικαίου — Η διοίκηση δεσμεύεται από τον Νόμο — Η επί μακρού χρόνου συμπερίληψη αιτήτριας στους πίνακες διοριστέων δεν αποτελεί διοικητική συνήθεια — Δεν παρέχει έρεισμα για συμπερίληψη στους πίνακες κατά παράβαση των σχεδίων υπηρεσίας.
Προσφυγή βάσει του άρθρον 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Η παρουσίαση στοιχείων που δεν ήταν ενώπιον της διοίκησης κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη προς αντίκρουση του ισχυρισμού της αιτήτριας ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα αναφορικά με τα προσόντα της.
Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία κρίθηκε ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για τη θέση καθηγήτριας Γαλλικών.
Η αιτήτρια επί' δέκα συνεχή χρόνια συμπεριλαμβανόταν σε πίνακα διοριστέων για τη διδασκαλία της Γαλλικής γλώσσας βάσει των κανονισμών, ΚΔΠ 205/72 που τροποποιήθηκαν με τον Νόμο 180/87 που επέβαλλε πλέον την δημοσίευση των κενών θέσεων και τον καταρτισμό πινάκων διοριστέων κατά θέση και ειδικότητα. Μετά την τροποποίηση αυτή του Νόμου η αιτήτρια δεν συμπεριλήφθηκε σε κατάλογο διοριστέων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
(1) Καμία πρακτική δεν μπορεί να χαραχθεί έξω ή να τεθεί πάνω στα πλαίσια του δικαίου. Η διοίκηση δεσμεύεται από τον Νόμο και μπορεί να λειτουργήσει μόνο στα πλαίσιά του. Η συμπερίληψη της αιτήτριας στο παρελθόν στους πίνακες διοριστέων δεν δημιουργεί διοικητική συνήθεια.
(2) Σύμφωνα με το άρθρο 28Α του Ν. 180/87, δεν ήταν δυνατόν να συνταχθεί πρώτα ο πίνακας διοριστέων και μετά να εξεταστούν οι αιτήσεις για να αποφασιστεί ποιοί από τους αιτητές είχαν τα προσόντα
(3) Στις 8.12.1990 και προς αντίκρουση των ισχυρισμών της αιτήτριας αναφορικά με τα προσόντα καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση του Επιθεωρητή Γαλλικών. Τα στοιχεία αυτά δεν ήταν ενώπιον της Ε.Ε.Υ. κατά τον ουσιώδη χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης και επομένως δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Όλα αυτά τα στοιχεία καταδείχνουν έλλειψη δέουσας έρευνας κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Η υπό χρίση απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Savva v. Republic (1986) 3 C.L.R. 445·
Papadopoulou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 332·
Παντελή ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 903/87 εκδόθηκε στις 28.8.1989).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία κρίθηκε ότι η αιτήτρια δεν κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη θέση Καθηγήτριας των Γαλλικών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την αιτήτρια.
Ε. Λοϊζιδου (Κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με ημερομηνία 22/1/1988 με την οποία κρίθηκε ότι δεν κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στη θέση Καθηγήτριας των Γαλλικών.
Στις 14/8/1987 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας η προκήρυξη των θέσεων Καθηγητή, κλίμακες Α5 - Α7 και Καθηγητή, κλίμακες Α8 - Α10, σύμφωνα με το άρθρο 28Α των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969-1988.
Στις 22/8/1987, η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για τη θέση καθηγητή Γαλλικών.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας στις 22/12/1987 και προτού εξεταστούν από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας όλες οι αιτήσεις για τις πιο πάνω θέσεις, υπέβαλε ένσταση για μη συμπερίληψη της αιτήτριας στον πίνακα των καθηγητών Γαλλικών.
Κατά την πιο πάνω ημερομηνία, δεν είχαν ετοιμαστεί ακόμα οι πίνακες όπως αναφέρεται στην απάντηση της Ε.Ε.Υ. προς το δικηγόρο της αιτήτριας και σε επιστολή προς την ίδια.
Με την ευκαιρία της υποβολής της ένστασης του δικηγόρου της αιτήτριας, η Ε.Ε.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 12/1/88 μελέτησε και την αίτηση της αιτήτριας όπως αναφέρεται στα πρακτικά της Επιτροπής (Παράρτημα "Α", σελίδα 5) και αφού εξέτασε τα προσόντα της αιτήτριας αποφάσισε ότι αυτή δεν έχει τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα για τη θέση καθηγήτριας Γαλλικών πάνω στις κλίμακες Α5 - Α7. Δηλαδή:
"Τίτλος/Πτυχίο/Δίπλωμα 3ετούς τουλάχιστον μεταλυκειακού κύκλου σπουδών ανώτερης σχολής ή ιδρύματος ή ισοδύναμο προσόν" στα Γαλλικά.
Οι πίνακες διοριστέων για τις θέσεις καθηγητή Α5-Α7 και Α8-Α10 ετοιμάστηκαν μεταγενέστερα. Επισημαίνεται ότι η αιτήτρια συμπεριλαμβανόταν στο παρελθόν σε πίνακα διοριστέων για τη διδασκαλία της Γαλλικής γλώσσας, με αριθμό 14 για 10 συνεχή χρόνια, με βάση τους κανονισμούς, ΚΔΠ 205/72 που κρίθηκαν, με την απόφαση Savva v. Republic (1986) 3 CLR 445, ultra vires σε σχέση με τα κριτήρια που καθόριζαν τη σειρά προτεραιότητας στους πίνακες διοριστέων.
Έκτοτε ο Νόμος τροποποιήθηκε με το Νόμο 180/87 (άρθρο 28Α) το οποίο επιβάλλει τη δημοσίευση κενών θέσεων και τον καταρτισμό πινάκων διοριστέων κατά θέση και ειδικότητα με βάση κριτήρια και διαδικασία που καθορίζονται. Μετά την τροποποίηση του Νόμου η αιτήτρια δε συμπεριλήφθηκε σε κατάλογο διοριστέων για καθηγητές Γαλλικών.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι επειδή η αιτήτρια είχε συμπεριληφθεί σε προϊσχύοντες πίνακες διοριστέων με βάση τους κανονισμούς, ΚΔΠ 205/72, που κρίθηκαν ultra vires, δεν μπορούσε η Ε.Ε.Υ. να μην την συμπεριλάβει στους πίνακες που θα καταρτίζονταν σύμφωνα με το Νόμο 180/87, άρθρο 28Α(4), γιατί δεσμευόταν από διοικητική συνήθεια.
Το θέμα της διοικητικής συνήθειας, εξετάστηκε στην υπόθεση Papadopoulou v. Republic (1984) 3 CLR 332 στη σελίδα 339, όπου αποφασίστηκε ότι καμιά πρακτική δεν μπορεί να χαραχθεί έξω ή να τεθεί πάνω από τα πλαίσια του δικαίου. Η διοίκηση δεσμεύεται από το Νόμο και μπορεί να λειτουργήσει μόνο μέσα στα πλαίσια του.
Η συμπερίληψη της αιτήτριας σε προϊσχύοντες πίνακες διοριστέων, δεν αποτελεί διοικητική συνήθεια και δεν της παρέχει κανένα έρεισμα για την τοποθέτηση της στους πίνακες διοριστέων κατά παράβαση του σχεδίου υπηρεσίας (Βλ. Ευανθία Παντελή ν. Δημοκρατίας, υπόθεση αρ. 903/87 που εκδόθηκε στις 28/8/1989 και δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί. Εναντίον της εκκρεμεί η Αναθεωρητική Έφεση 978).
Η αιτήτρια προσβάλλει το κύρος της απόφασης της Ε.Ε.Υ., γιατί η Ε.Ε.Υ. παρέλειψε εκ του Νόμου οφειλόμενη ενέργεια, δηλαδή δε σύνταξε πίνακα διοριστέων για τις κλίμακες Α5-Α7 προτού εξετάσει την αίτηση της αιτήτριας για διορισμό. Είμαι της γνώμης ότι δεν ήταν δυνατό να συνταχθεί ο πίνακας προτού εξεταστούν οι αιτήσεις και αποφασιζόταν ποιοι αιτητές είχαν τα προσόντα για να περιληφθούν στον πίνακα. Και τούτο σύμφωνα με τη λεκτική διατύπωση του άρθρου 28Α(4) που προνοεί τα ακόλουθα:
"Στη συνέχεια η Επιτροπή εξετάζει τις αιτήσεις και καταρτίζει πίνακα διοριστέων για κάθε θέση ή για κάθε ειδικότητα θέσης, ανάλογα με την περίπτωση".
Ο κύριος λόγος που προβάλλεται για ακύρωση της επίδικης απόφασης, είναι ότι η Ε.Ε.Υ. παρέλειψε να κάνει τη δέουσα έρευνα αναφορικά με τα προσόντα της αιτήτριας. Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η Ε.Ε.Υ. βρήκε ότι η αιτήτρια δεν πληρούσε τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, χωρίς να κάνει καμιά απολύτως έρευνα. Οι ένορκες δηλώσεις της αιτήτριας, εισηγήθηκε, καταδείχνουν ότι τα προσόντα της ήταν αυτά που το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε. Σε αντίκρουση αυτών των ισχυρισμών της αιτήτριας, υποβλήθηκε μια ένορκη δήλωση η οποία είναι του κ. Μάτση, Επιθεωρητή Γαλλικών, η οποία καταχωρήθηκε στις 8/12/1990.
Αυτά που περιέχονται στην ένορκη δήλωση του κ. Μάτση, είναι στοιχεία του 1990. Όλα τα πιστοποιητικά που επισυνάφθηκαν φέρουν ημερομηνίες του 1990.
Όλα αυτά που παρουσιάστηκαν ενώπιον μου, δεν ήταν ενώπιον της Επιτροπής κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή τον Ιανουάριο τον 1988 όταν η Ε.Ε.Υ. λάμβανε την απόφαση. Αυτά τα στοιχεία που είναι τώρα ενώπιόν μου, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο, καθότι είναι στοιχεία που δεν ήταν ενώπιον της Επιτροπής και που η Επιτροπή δεν αποφάσισε επί αυτών. Όλα αυτά τα στοιχεία καταδείχνουν έλλειψη δέουσας έρευνας κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η υπό κρίση απόφαση ακυρώνεται, καθότι η Ε.Ε.Υ. παρέλειψε να κάνει τη δέουσα έρευνα κατά τον ουσιώδη χρόνο σχετικά με τα προσόντα της αιτήτριας. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.