|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 988
13 Μαρτίου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 99/88.180/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Απόλυτα επιτρεπτό, κατά τη νομολογία, να αγνοήσει η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας τις παράτυπες τροποποιήσεις τους και να λάβει υπόψη τις αξιολογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη Υπεροχή — Οι δύο νομολογιακά καθιερωμένες αρχές για την αποδοχή τέτοιου ισχυρισμού — Έννοια της έκδηλης υπεροχής, η οποία συνιστά και τον όρο επέμβασης του Δικαστηρίου.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αντιμετώπισή τους σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Επιπρόσθετο προσόν υποψηφίου — Κατά τη νομολογία, υποχρέωση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να δώσει ειδική αιτιολογία αν το παραγνωρίσει.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Η διακρίβωσή της διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 46 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 10/83 — Κατά τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο αλλά λαμβάνεται δεόντως υπόψη, συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα άλλα κριτήρια — Η αρχαιότητα δεν αποτελεί ούτε το τελευταίο κριτήριο μετά την αξία και τα προσόντα (Α.Ε. The Republic v. Zachariades).
Η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη μόνιμη θέση Ανώτερου Χημικοί) ήταν η διοικητική πράξη της οποίας την ακύρωση ζήτησαν οι αιτητές και στις δύο προσφυγές. Οι τρεις βασικοί λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν αναφέρονταν στην τακτική διαδικασία που ακολουθήθηκε για την πλήρωση της θέσης, η οποία είναι θέση προαγωγής, και αφορούσαν κατά πρώτο λόγο τις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερομένου μέρους που, κατά τον ισχυρισμό των αιτητών, έπασχαν διότι ο προσυπογράφων λειτουργός τροποποίησε τη βαθμολογία του αξιολογούντα χωρίς να δικαιολογήσει την επέμβασή του* κατά δεύτερο λόγο, έπασχε, όπως προβλήθηκε, η σύσταση του οικείου Τμήματος από έλλειψη αιτιολογίας· τέλος, οι αιτητές υποστήριξαν ότι υπερείχαν του ενδιαφερομένου μέρους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
(1) Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι είναι απόλυτα επιτρεπτό στην Ε.Δ.Υ. να αγνοήσει τις παράτυπες τροποποιήσεις που έγιναν σε εμπιστευτικές εκθέσεις και να λάβει υπόψη τις αξιλογήσεις των αξιολογούντων λειτουργών, πράγμα που ορθά και νόμιμα έπραξε η Επιτροπή και στην παρούσα περίπτωση.
(2) Αναφορικά με την έλλειψη αιτιολογίας στις συστάσεις ειδικότερα του Διευθυντή του οικείου Τμήματος, προκύπτει ότι η σύσταση εκ μέρους του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους έγινε αφού λήφθηκαν υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια και συνοδεύεται από τη σχετική ανάλυση· συνάδει δε πλήρως και με το περιεχόμενο των φακέλων.
(3) Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως περί υπεροχής των αιτητών έναντι του ενδιαφερομένου μέρους θα πρέπει να εξεταστεί με βάση τις δύο βασικές αρχές που συνόψισε η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σειρά αποφάσεών της: το σύννομο και εύλογα επιτρεπτό της κρινόμενης απόφασης και τη μη υπεισέλευση της δικαστικής κρίσης στη θέση αυτής του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, και ως προς την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή ή διορισμό. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή, η έννοια της οποίας έχει δοθεί επίσης νομολογιακά, έναντι του υποψηφίου που διορίστηκε ή προάχθηκε.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει διαφορά στις εμπιστευτικές εκθέσεις, το ενδιαφερόμενο μέρος όμως συστήθηκε για προαγωγή και σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος είναι ένα ανεξάρτητο και πολύ ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν δύναται να αγνοηθεί από την Ε.Δ.Υ. χωρίς ειδική αιτιολογία· αποτελεί επίσης ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Προδήλως, επομένως, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία από τους αιτητές. Εξ άλλου, για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος (μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών) που διαθέτουν οι αιτητές σε αντίθεση με το ενδιαφερόμενο μέρος, η Ε.Δ.Υ. έδωσε ειδική αιτιολογία συμμορφούμενη με τη σχετική απαίτηση της νομολογίας.
(4) Η διακρίβωση της αρχαιότητας των δημοσίων υπαλλήλων διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 46 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Νόμου 10/83. Με βάση τα άρθρα αυτά και τα σχετικά στοιχεία είναι φανερό ότο το ενδιαφερόμενο μέρος προηγείται σε αρχαιότητα των αιτητών. Όπως επανειλημμένα έχει νομολογηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο, λαμβάνεται όμως δεόντως υπόψη, συνεκτιμάται και συ-σταθμίζεται με τα άλλα κριτήρια. Δεν μπορεί να γίνει δεκτή η εισήγηση των αιτητών ότι η αρχαιότητα αποτελεί το τελευταίο κριτήριο μετά την αξία και τα προσόντα, ενόψει και της ειδικής επ' αυτού νομολογίας.
Ενόψει όλων αυτών, ούτε οι αιτητές απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους ούτε η Ε.Δ.Υ, έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητά του. Η υπό κρίση απόφαση ήταν εύλόγα επιτρεπτή.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Louca v. Public Service Commission, (A.E. 777 και 780, ημερ. 16.6.89)·
Δημοκρατία ν. Στυλιανού (Α.Ε. 1028, ημερ. 10.7.90)·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 789, 791 και 796, ημερ. 305.89)·
HadjiSavvas v. The Republic (1982) 3 C.L.R.. 76·
Lewis v. Δημοκρατίας (Α.Ε. 522, ημερ. 30.5.89)·
Nissiotis v. Republic (1977) 3 C.L.R. 388·
Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R.. 1826·
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (Α.Ε. 859, ημερ. 30.1.90)·
Siatis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1264·
Kyzas and another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1096·
The Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Χημικού αντί των αιτητών.
Γ. Κολοκασίδης, για τον αιτητή στην υπόθεση 99/88.
Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ε. Νικολαΐδου (Κα.), για την αιτήτρια στην υπόθεση 180/88.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, όπως δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 18/12/1987, με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος στην προσφυγή προάχθηκε στη μόνιμη θέση Ανώτερου Χημικού από 15/11/1987.
Οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος Ρένος Αργυρίδης, ήταν υποψήφιοι για την πλήρωση της θέσεως Ανώτερου Χημικού που είναι θέση προαγωγής.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, με επιστολή του ημερομηνίας 20/1/1986, ζήτησε την πλήρωση της θέσης Διευθυντή Χημείου, καθώς και των συνεπακόλουθων θέσεων που θα κενωθούν λόγω προαγωγής.
Λόγω προαγωγής στη θέση Διευθυντή Γενικού Χημείου, κενώθηκε από 1/5/1986 μια θέση Ανώτερου Χημικού.
Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας η θέση Ανώτερου Χημικού είναι θέση προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 12/6/1986, με βάση τις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967-1986, έστειλε στον Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή, μαζί με τους φακέλους των εμπιστευτικών τους εκθέσεων και το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης.
Ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής, διαβίβασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία σύστησε για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Χημικού κατά αλφαβητική σειρά, τέσσερις υποψήφιους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν το ενδιαφερόμενο μέρος και οι αιτητές.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 29/10/1987, άκουσε τις απόψεις και τη σύσταση του Διευθυντή Γενικού Χημείου, αναφορικά με τους υποψήφιους. Μετά από αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η Επιτροπή προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει των αιτητών, και αποφάσισε να τον προαγάγει στη θέση Ανώτερου Χημικού, Γενικό Χημείο, από 15/11/1987.
Εγείρονται από τους αιτητές τρεις βασικοί λόγοι, στους οποίου στηρίζεται το αίτημα για ακύρωση της επίδικης πράξης:
(1) Οι εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους πάσχουν, καθότι ο προσυπογράφων Λειτουργός τροποποίησε τη βαθμολογία του αξιολογούντα τις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους, χωρίς να δικαιολογήσει την επέμβασή του.
(2) Η σύσταση του Οικείου Τμήματος, πάσχει από έλλειψή αιτιολογίας.
(3) Οι αιτητές υπερέχουν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Ο πρώτος λόγος για ακύρωση που επικαλούνται οι αιτητές, είναι ότι η Επιτροπή λανθασμένα αποφάσισε να αγνοήσει τις αντικανονικές τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα Λειτουργού και να λάβει υπόψη μόνο τις αξιολογήσεις του αξιολογούντα Λειτουργού και έτσι ενέργησε παράνομα και αναρμόδια.
Έχει καθιερωθεί νομολογιακά, όσον αφορά το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων, ότι είναι απόλυτα επιτρεπτό στην Επιτροπή να αγνοήσει τις παράτυπες τροποποιήσεις που έγιναν σε αυτές και να λάβει υπόψη της, τις αξιολογήσεις των αξιολογούντων Λειτουργών (Βλ. Αναθεωρητικές Εφέσεις 777 και 780, Yiannoulla Louca v. Public Service Commission, εκδόθηκε στις 16/6/1989 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, και Αναθεωρητική Έφεση 1028 Κυπριακής Δημοκρατίας ν. Ανδρέα Στυλιανού και Άλλου, ημερομηνίας 10/7/1990).
Στην παρούσα περίπτωση, ο προσυπογράφων Λειτουργός χωρίς προηγούμενη ανταλλαγή απόψεων με τον αξιολογούντα Λειτουργό, έκανε αλλαγές στις εμπιστευτικές εκθέσεις για τα έτη 1982, 1983, 1984 και 1985, κατά παράβαση της παραγράφου 9 της Εγκυκλίου 491.
Για το έτος 1982 έγιναν τρεις αλλαγές στις επιμέρους βαθμολογίες του ενδιαφερόμενου μέρους, από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός" και ως αποτέλεσμα μειώθηκε η γενική βαθμολογία από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός". Για το έτος 1983 έγιναν πέντε αλλαγές από τον προσυπογράφοντα Λειτουργό από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός" και ως αποτέλεσμα μειώθηκε και πάλι η γενική βαθμολογία, από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός". Για το έτος 1984 έγιναν τέσσερις αλλαγές από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός", αλλά χωρίς να επηρεαστεί η γενική βαθμολογία, η οποία ήταν και παρέμεινε "εξαίρετος". Για το έτος 1985 έγιναν δύο αλλαγές από "εξαίρετος" σε "λίαν καλός", πάλι χωρίς να επηρεαστεί η γενική βαθμολογία, η οποία παρέμεινε "εξαίρετος". Για το έτος 1986 δεν έγινε καμιά αλλαγή.
Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τις πιο πάνω νομικές αρχές, ορθά και νόμιμα η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους Αργυρίδη, για τα έτη 1982-1985 αγνοώντας τις τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα Λειτουργού.
Επομένως, ο λόγος αυτός για ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, δεν ευσταθεί.
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας στην προσφυγή 180/ 88, ότι η σύσταση του Διευθυντή του Οικείου Τμήματος πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος. Και τούτο παρασύρει και την τελική προσβαλλόμενη απόφαση, δεδομένης της σημασίας που έδωσαν οι καθ'ων η αίτηση στην πιο πάνω σύσταση.
Οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος, περιέχονται στο Παράρτημα 12 της ένστασης. Για το ενδιαφερόμενο μέρος, αναφέρει ότι είναι ο καλύτερος από όλους, αφού έλαβε υπόψη του τις εμπιστευτικές εκθέσεις, τα προσόντα και την υπηρεσία των υποψηφίων. Επομένως, η σύσταση του Διευθυντή έγινε αφού λήφθηκαν υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια. Ο Διευθυντής δεν περιορίστηκε απλώς στη σύσταση του ενδιαφερόμενου μέρους βάσει του συνόλου των κριτηρίων μόνο, αλλά επεκτείνεται και αναλύει γιατί συστήνει το ενδιαφερόμενο μέρος. Η σύσταση αυτή συνάδει πλήρως και με το περιεχόμενο των φακέλων.
Κατά συνέπεια, ο λόγος αυτός για ακύρωση της απόφασης δεν ευσταθεί.
Ο τρίτος λόγος που προβάλλουν οι αιτητές για ακύρωση της υπό κρίση απόφασης, είναι ότι υπερέχουν του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η υπόθεση αυτή θα πρέπει να εξεταστεί με βάση τις δύο βασικές αρχές που συνόψισε η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σειρά αποφάσεων της. Στις Αναθεωρητικές Εφέσεις 789,791 και 796, Μιλτιάδους και Άλλων ν. Δημοκρατίας ημερομηνίας 30/5/1989, αναφέρεται:
"Ή υπόθεση αυτή θα κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο:-
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Alexandros Christou & Others and The Republic (Public Service Commission, 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6. Charalambos Georghiades and Another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268. Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82. Piperi and Others v. Republic (ανωτέρω). Republic v. Zachariades(1986) 3 C.L.R. 852).
To Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν ο αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε ή προάχθηκε - (Niki Michael (No. 1) v. Republic (Public Service Commission) (1975) 3 C.L.R. 136. Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239. HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041)."
Η νομική έννοια του όρου "έκδηλη υπεροχή", αναλύθηκε στις αποφάσεις HadjiSavvas v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 76 και HadjiIoannou v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1041. Στην απόφαση της Αναθεωρητικής Έφεσης 522 Rolis Lewis ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30/5/1989, αναφέρεται:
"Η υπεροχή τεκμηριώνεται ως έκδηλη όταν μετά από συνεκτίμηση όλων των σχετικών στοιχείων και σύγκριση μεταξύ του αιτητή και του ενδιαφερομένου, η υπεροχή του αιτητή είναι αντικειμενικά αναντίλεκτη και αυταπόδεικτη (self-evident)."
(α) ΑΞΙΑ:-
Από πλευράς βαθμολογίας στις εμπιστευτικές εκθέσεις, το ενδιαφερόμενο μέρος και οι αιτητές έχουν τις ίδιες εμπιστευτικές εκθέσεις.
Περαιτέρω, αν ληφθεί υπόψη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος συστήθηκε για προαγωγή στη θέση και σύμφωνα με τη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος, είναι ένα ανεξάρτητο και πολύ ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν δύναται να αγνοηθεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας χωρίς να δώσει ειδική αιτιολογία, και επίσης αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως, είναι πρόδηλο ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία από τους αιτητές (Βλέπε Nissiotis v. Republic (1977) 3 C.L.R. 388 στη σελίδα 397, Hadjisavva v. Republic (1983) 3 C.L.R, (όπως πιο πάνω) στη σελίδα 78, Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826 στη σελίδα 1834, Αναθεωρητική Έφεση αρ. 859 Δημοκρατίας ν. Βασιλείου, που η απόφαση εκδόθηκε στις 30/1/90 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί).
(β) ΠΡΟΣΟΝΤΑ:-
Σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, στα απαιτούμενα προσόντα αναφέρεται ως (4) ότι το "Μεταπτυχιακόν προσόν εις την Χημείαν θα θεωρηθεί πλεονέκτημα". Οι αιτητές κατείχαν μεταπτυχιακό προσόν (διδακτορικός τίτλος στη Χημεία) ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε κανένα μεταπτυχιακό προσόν.
Έχει καθιερωθεί νομολογιακά, ότι σε περιπτώσεις που η Επιτροπή παραγνωρίσει το επιπρόσθετο προσόν κάποιου υποψήφιου, τότε είναι υποχρεωμένη να δώσει ειδική αιτιολογία (Βλέπε Yiannis Siatis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1264, στη σελίδα 1272 και Kyzas and Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1096, στη σελίδα 1104, όπου αναφέρεται:
"It is well settled that if a candidate possessing the additional qualification provided in the scheme of service is not preferred, then cogent reasons should be given for ignoring same".
Στην υπό κρίση απόφαση, η Επιτροπή έδωσε ειδική αιτιολογία γιατί προτίμησε το ενδιαφερόμενο μέρος, στην τελευταία παράγραφο της σελίδας 3 του Παραρτήματος 12, όπου αναφέρεται:
"Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Αργυρίδη, δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι αυτός είναι ο μόνος από τους υποψηφίους που δε διαθέτει το πλεονέκτημα, σημείωσε όμως ότι είναι υπάλληλος με μακρά και πολύ ευδόκιμη υπηρεσία, ο οποίος είναι συνέχεια "εξαίρετος" τα τελευταία χρόνια και μάλιστα από το 1983 και μετά σε όλες τις παραγράφους της βαθμολογίας των εμπιστευτικών εκθέσεων."
Από τα πιο πάνω, εμφαίνεται ότι η Επιτροπή ενέργησε νόμιμα και σύμφωνα με τη Νομολογία, αφού έδωσε ειδική αιτιολογία γιατί προτίμησε το ενδιαφερόμενο μέρος.
(γ) ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ:-
Η διακρίβωση της αρχαιότητας των δημοσίων υπαλλήλων, διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 46 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Νόμου 10/83. Με βάση τις πρόνοιες του πιο πάνω Νόμου και από συγκριτική μελέτη του πίνακα (Παράρτημα 4) είναι φανερό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος προηγείται σε αρχαιότητα των αιτητών. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει του αιτητή στην προσφυγή 99/8$ κατά εξήμισυ χρόνια περίπου και της αιτήτριας στην προσφυγή 180/88 κατά ένα χρόνο και τρεις μήνες. Επισημαίνεται, όμως, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την προ-προηγούμενη θέση από τις 15/1/72 σε αντίθεση με την αιτήτρια που την κατείχε από τις 15/4/80. Όπως επανειλημμένα έχει νομολογηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο, λαμβάνεται όμως δεόντως υπόψη, συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα άλλα κριτήρια.
Δε συμφωνώ με την εισήγηση των αιτητών ότι η αρχαιότητα αποτελεί το τελευταίο κριτήριο μετά την αξία και τα προσόντα. Τούτο αποφασίστηκε στην Αναθεωρητική Έφεση The Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852, όπου στη σελίδα 856 αναφέρεται:
"Also, we are of the view that the three criteria which are set out in section 44(3) of the Public Service Law, 1967 (Law 33/67), namely merit, qualifications and seniority, have to be weighed together, bearing in mind, too, the performance of the candidates when interviewed, which is a process helping in the evaluation of the candidates, mainly from the point of view of merit and, also, to a certain extent, of qualifications as well. An appointing authority, such as the appellant Commission, when weighing together the said three criteria, in order to find the most suitable candidate, may attribute such significance to them as it may deem proper, provided that it exercises correctly, in the course of doing so, its relevant discretionary powers (see the Georghiou case, supra, 82); and it is not provided by section 44(3) that any one of the three criteria has, in any event, greater importance than the other two".
Στην υπό κρίση απόφαση, έχοντας υπόψη τα καθιερωμένα νόμιμα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), καθώς και την υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος, είναι φανερό ότι οι αιτητές δεν απέδειξαν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Επίσης, η Επιτροπή δεν έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Για τους πιο πάνω λόγους η υπό κρίση απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.