|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 790
22 Φεβρουαρίου, 1991
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΟΝΙΚΑ ΚΡΥΦΤΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 633/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Ολόκληρη η σταδιοδρομία τον υπαλλήλου λαμβάνεται υπόψη — Δεν θεωρείται λανθασμένη άσκηση διακριτικής εξουσίας η απόδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στις πιο πρόσφατες εμπιστευτικές εκθέσεις.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία — Αρμοδιότητα της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας η ερμηνεία και εφαρμογή τους — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία ήταν εύλογα επιτρεπτή και αν δεν υπήρξε υπέρβαση των ακραίων ορίων της εξουσίας της Επιτροπής, ακόμη και αν το δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις τον Προϊσταμένου του Τμήματος—Αποτελούν σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως — Δεν μπορούν να παραγνωριστούν χωρίς ειδική αιτιολογία — Πρέπει όμως να συνάδουν με τις εκθέσεις και τα άλλα συναφή στοιχεία των φακέλων—Σε διαφορετική περίπτωση πρέπει να παραγνωρίζονται ή να δίδεται σε αυτές περιορισμένη βαρύτητα ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει διορισμό ή προαγωγή αν διενεργήθηκαν σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτοί — Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την δική του κρίση με αυτήν του αρμοδίου οργάνου — Τότε μόνο επεμβαίνει εάν ο αιτητής αποδείξει, ότι υπερτερεί καταφανώς έναντι τον ανθυποψήφιού του που προάχθηκε ή διορίστηκε.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζήτησε την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Ανώτερης Στενογράφου (Τακτ. Προυπ.), Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Έχει καθιερωθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι ολόκληρη η σταδιοδρομία ενός υπαλλήλου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να θεωρείται λανθασμένη άσκηση διακριτικής εξουσίας η από μέρους του αρμοδίου οργάνου απόδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στις πιο πρόσφατες εμπιστευτικές εκθέσεις παρά στις πιο απομακρυσμένες, και αυτό διότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως οι τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις παρουσιάζουν κάποια εικόνα που είναι πιο ενδεικτική και σχετική προς τη χρονική στιγμή κατά την οποία διενεργείται η επιλογή των υποψηφίων για διορισμό ή προαγωγή.
(2) Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ε.Δ.Υ, και το Δικαστήριο τούτο στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δεν δίδει σε αυτά διαφορετική ερμηνεία, εφόσον αυτή είναι εύλογα επιτρεπτή και εφόσον δεν υπήρξε υπέρβαση των ακραίων ορίων της εξουσίας της Ε.Δ.Υ., ακόμη και αν το Δικαστήριο τούτο έχει διαφορετική γνώμη. Ταυτόχρονα είναι νομολογιακά θεμελιωμένη αρχή πως η εκτίμηση των προσόντων που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της Ε.Δ.Υ.
(3) Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί πως η σύσταση του Προϊσταμένου ενός Τμήματος είναι ένα σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως από αυτά που συνθέτουν την αξία του υποψηφίου και δεν μπορεί να παραγνωριστεί από την Επιτροπή χωρίς αυτή να δώσει ειδική αιτιολογία. Επίσης εμπεδωμένη αρχή στη νομολογία είναι ότι οι συστάσεις του Διευθυντή Τμήματος θα πρέπει να συνάδουν με τις εκθέσεις και τα άλλα συναφή στοιχεία των φακέλων. Εάν αυτές έρχονται σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, θα πρέπει να παραγνωρίζονται ή να δίδεται σε αυτές περιορισμένη βαρύτητα ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. Σύμφωνα με τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, ούτε η σύσταση φαίνεται πλημμελής ούτε η Ε.Δ.Υ, συνάγεται να της έδωσε βαρύτητα πέραν της δέουσας αφού προκύπτει ότι και η ίδια ερεύνησε τα σχετικά στοιχεία, και γενικά συνεκτίμησε όλα τα νόμιμα κριτήρια.
(4) Συμπερασματικά, η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει, ως όφειλε, έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε και υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, στην κρίση του αρμοδίου οργάνου. Το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει εάν ο αιτητής αποδείξει ότι υπερτερεί καταφανώς έναντι του ανθυποψηφίου του που προάχθηκε ή διορίστηκε, πράγμα που δεν συμβαίνει στην υπό εξέταση υπόθεση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Georgbiou v. Public Service Commission (1976) 3 C.L.R. 74·
Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217·
Sosilos v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1133·
Savva v. Educational Service Commission (Προσφυγή Αρ. 102/87, ημερ. 16.9.89)·
Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (1966) 3 Α.Α.Δ. 827·
Στυλιανίδης και άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 11·
Φραγκουλλίδης και άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 1680
Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 211, 213·
Δημοκρατία ν. Ξιναρή (1985) 3 Α.Α.Δ. 1922, 1927, 1928·
Στυλιανού ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 915/88, ημερ. 15.9.89)·
Παρούτη ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 165/88, ημερ. 16.9.89)·
Χριστοφίδης και άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 446/86, ημερ. 31.5.89)·
Θεμιστοκλέους ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 191/88, ημερ. 222.89)·
Πέτσας ν. Δημοκρατίας, 3 R.S.C.C. 60
Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480·
Μενελάου ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 36·
Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 434 ·
Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 779·
Πάρπας ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2297·
Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 2105·
Δημοκρατία ν. Κουφέττας (1985) 3 Α.Α.Δ. 1950·
Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας (1961) 3 Α.Α.Σ.Δ. 44·
Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1977) 3 Α.Α.Δ. 61·
Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (Α.Ε. 745, ημερ. 12.4.89)·
Μουρτζής ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 955/88, ημερ. 4.7.89)·
Σταύρου ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 104/87, ημερ. 22.5.89)·
Λαρδής ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 64·
Κυπριανίδης ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 188/89, ημερ. 13.12.89)·
Ιωαννίδης και άλλοι ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Προσφυγή Αρ. 501/86, ημερ. 28.2.89)·
Hadjisavva v. Republic (1982) 3 CLR. 76·
HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041·
Christou and Others v. The Republic, 4 R.S.C.C. 1·
Mourdjis v. Public Service Commission (Recourse No. 955/88, dated 4.7.89)·
Georghiades and another v. Republic (1970) 3 C.L.R. 257·
Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306·
Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Ανώτερης Στενογράφου, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό αντί της αιτήτριας.
Α. Κωνσταντίνου, για την αιτήτρια.
A. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Κ. Ευσταθίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος 2.
Cur. adv. vult
Ο Δικαστής κ. Παπαδόπουλος ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ: Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 11/8/89 με αρ. γνωστοποίησης 2303 και με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Μυριάνθη Χ" Σωτηρίου, Ελισάβετ Περιστιάνη και Νίκη Παναγίδου στη μόνιμη θέση Ανώτερης Στενογράφου (Τακτ. Προϋπ.), Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, από15/7/89, αντί της αιτήτριας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών με επιστολή του στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 18/1/89 (Παράρτημα 1), ζήτησε την πλήρωση τριών κενών θέσεων Ανώτερης Στενογράφου (Τακτ. Προϋπ.) στο Γραμματειακό Προσωπικό. Αφού ακολουθήθηκε η νενομισμένη διαδικασία (Παραρτήματα 2 και 3), συστάθηκε η αρμόδια Τμηματική Επιτροπή η οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά δώδεκα υποψήφιες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη, όχι όμως η αιτήτρια. Σχετικά με τα ενδιαφερόμενα μέρη, η Τμηματική Επιτροπή στην έκθεση της ημερομηνίας 29/5/89 που διαβιβάστηκε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Παράρτημα 4), ανάφερε πως αυτές σύμφωνα με τις τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις θεωρούνται εξαίρετες υπάλληλοι. Σχετικά με την αιτήτρια καθώς και άλλες δύο υποψήφιες, οι οποίες θεωρήθηκαν πως κατείχαν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, αλλά δε συστήθηκαν για προαγωγή, η Τμηματική Επιτροπή ανάφερε τα ακόλουθα: "Λαμβανομένων υπόψη των καθιερωμένων κριτηρίων στο σύνολό τους, οι υπάλληλοι αυτοί δε συστήθηκαν γιατί κρίθηκαν ότι υστερούν έναντι των υποψηφίων που συστήθηκαν."
Στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 12/6/89 (Παράρτημα 5), η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα πορίσματα της Τμηματικής και όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε όπως κατά την τελική εξέταση του θέματος πλήρωσης της θέσης ληφθούν επίσης υπόψη, επιπρόσθετα με τις υποψήφιες που συστήθηκαν από την Τμηματική, και τρεις άλλες υποψήφιες ανάμεσα στις οποίες και η αιτήτρια, η οποία, όπως και η υποψήφια Αίγλη Ελευθερίου, προηγούντο σε αρχαιότητα από τις περισσότερες που είχαν συστηθεί και διέθεταν υψηλές εμπιστευτικές εκθέσεις. Στη συνεδρίαση της με ημερομηνία 27/6/89 (Παράρτημα 6), η Επιτροπή εξέτασε το ζήτημα πλήρωσης της θέσης. Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Διοίκησης και Προσωπικού, ο οποίος, αφού κλήθηκε να λάβει υπόψη, επιπρόσθετα με τις υποψήφιες που σύστησε η Τμηματική, και τρεις άλλες υποψήφιες ανάμεσα στις οποίες και η αιτήτρια, ανάφερε τα εξής:
"Έχοντας υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και αφού έλαβε υπόψη και τη Σημείωση 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας, η οποία αναφέρει ότι θα δίδεται προτίμηση στις υπαλλήλους που ικανοποιούν την παράγραφο (3) των απαιτούμενων προσόντων ή τις Σημειώσεις 1 και 2, σε σύγκριση με τις υπαλλήλους που ικανοποιούν τη Σημείωση 3, συστήνει για προαγωγή τις υποψήφιες Νίκη Παναγίδου, Ελισάβετ Περιστιάνη και Μυριάνθη Χ" Σωτηρίου.
Από όλες τις υποψήφιες οι Περιστιάνη και Χ" Σωτηρίου είναι οι μόνες που ικανοποιούν την παράγραφο (3) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας, έχουν δηλαδή τις πιο ψηλές ταχύτητες Στενογραφίας, και λαμβάνοντας υπόψη και τα άλλα κριτήρια αξιολόγησης καθώς και την προτίμηση του Σχεδίου Υπηρεσίας, συστήνονται αυτές για προαγωγή.
Από τις υπόλοιπες, η μόνη που κατέχει τα προσόντα της Σημείωσης 1 (ικανοποιούσα τη διάζευξη (α)) και που επίσης έχει προτίμηση έναντι των άλλων, οι οποίες καλύπτονται από τη Σημείωση 3, είναι η Στεφανίδου. Λαμβάνοντας όμως υπόψη την αξία καθώς και την αρχαιότητα συστήνει για προαγωγή την Παναγίδου, η οποία προηγείται σημαντικά σε αρχαιότητα και αξία των υπόλοιπων υποψήφιων."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή.
Η Επιτροπή ασχολήθηκε επίσης με το θέμα της προτίμησης που αναφέρετο στη Σημείωση (4) του Σχεδίου Υπηρεσίας και έκρινε πως τα ενδιαφερόμενα μέρη Περιστιάνη και Χ" Σωτηρίου ικανοποιούσαν την παράγραφο (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας, ενώ η υποψήφια Στεφανίδου τη Σημείωση 1 (α) του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους και παρέθεσε πίνακες με τις βαθμολογίες τους των πέντε τελευταίων χρόνων. Για την αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη η Επιτροπή σημείωσε τις ακόλουθες βαθμολογίες:
|
Αιτήτρια |
| |
|
1984 |
"Ε" |
(11-1-0) |
|
1985 |
"Λ.Κ." |
(4-6-0-2ΔΕ) |
|
1986 |
"Λ.Κ." |
(0-10-2) |
|
1987 |
"Λ.Κ." |
(1-8-3) |
|
1988 |
"Ε" |
(8-2-0-2ΔΕ) |
|
Ενδιαφερόμενα Μέρη |
|
|
|
Παναγίδου Νίκη: 1984 |
"Ε" |
(10-0-0-2ΔΕ) |
|
1985 |
"Ε" |
(11-0-0-1ΔΕ) |
|
1986 |
"Ε" |
(10-0-0-1ΔΕ). |
|
1987 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
1988 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
Περιστιάνη Ελισάβετ: 1984 |
"Ε" |
(04-8) |
|
1985 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
1986 |
"Ε" |
(10-2-0) |
|
1987 |
"Ε" |
(11-1-0) |
|
1988 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
Χ" Σωτηρίου Μυριάνθη Δ.: |
1984 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
|
1985 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
|
1986 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
|
1987 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
|
1988 |
"Ε" |
(10-2-0) |
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους, με βάση τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.
Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία και σημειώνοντας την προτίμηση που εκαθορίζετο από το Σχέδιο Υπηρεσίας, υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή και αποφάσισε να προαγάγει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ανώτερης Στενογράφου, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, από 15/7/89.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας στην γραπτή του αγόρευση πρόβαλε αριθμό νομικών λόγων βάσει των οποίων και εισηγήθηκε την ακύρωση των προαγωγών των ενδιαφερομένων μερών, αλλά επικέντρωσε κυρίως την υπόθεσή του στο γεγονός ότι η αιτήτρια υπερτερεί καταφανώς έναντι, τουλάχιστον, του ενδιαφερομένου μέρους Ελισάβετ Περιστιάνη σε αξία, ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της τις εμπιστευτικές εκθέσεις στο σύνολό τους βάσει των οποίων η αιτήτρια υπερτερούσε καταφανώς σε αξία έναντι της Περιστιάνη, δεν προέβη στη δέουσα έρευνα ώστε να εξακριβώσει κατά πόσο οι υποψήφιες ικανοποιούσαν το προσόν (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας, έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος που βρισκόταν σε αντίθεση με τη σφαιρική εικόνα του ενδιαφερομένου μέρους Ελισάβετ Περιστιάνη και βάσισε την απόφαση της σε πλημμελή αιτιολογία η οποία βρισκόταν σε αντίθεση με τα πραγματικά περιστατικά.
Θεωρώ κατ' αρχήν απαραίτητο να παραθέσω αυτούσιο το Σχέδιο Υπηρεσίας για την επίδικη θέση, σε όση έκταση αφορά τα απαιτούμενα προσόντα των υποψηφίων:
"Απαιτούμενα Προσόντα:
(1) Τετραετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Στενογράφου 1ης Τάξης.
(2) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής Γλώσσας.
(3) Επιτυχία σε εξετάσεις που διεξάγονται ή αναγνωρίζονται από το Υπουργείο Παιδείας στην:
(α) Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 110 τουλάχιστο λ.κ.λ. και Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 100 τουλάχιστο λ.κ.λ. ή
(β) Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 110 τουλάχιστο λ.κ.λ. και Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 100 τουλάχιστο λ.κ.λ.
-και-
(γ) Ελληνική και Αγγλική Δακτυλογραφία με ταχύτητα 50 τουλάχιστο λ.κ.λ.
(4) Ακεραιότητα χαρακτήρα, εχεμύθεια, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.
Σημειώσεις:
1. Στενογράφοι 1ης και 2ης Τάξης, που κατείχαν τη θέση τους κατά την ημερομηνία έγκρισης του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Ανώτερης Στενογράφου (14.2.1985) μπορούν να προαχθούν στη θέση Ανώτερης Στενογράφου έστω και αν δεν κατέχουν τα προσόντα που αναφέρονται στο (3) των απαιτουμένων προσόντων, νοουμένου όμως ότι θα έχουν επιτύχει σε εξετάσεις που διεξάγονται ή αναγνωρίζονται από το Υπουργείο Παιδείας στην:
(α) Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 110 λ.κ,λ. και Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 90 λ.κ.λ.
ή (β) Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 130 λ.κ.λ. και Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 80 λ.κ.λ.
ή
(γ) Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 120 λ.κ.λ. και Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 80 λ.κ.λ.
ή
(δ) Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 120 λ.κ.λ. και Ελληνική Στενογραφία με ταχύτητα 90 λ.κ,λ.
2. Στενογράφοι, 1ης και 2ης Τάξης, που διορίστηκαν στη θέση Στενογράφου, 2ης Τάξης, πριν από τις 26.10.1961, εξαιρούνται από τα προσόντα που αναφέρονται στην Παράγραφο (3) των απαιτουμένων προσόντων, νοουμένου ότι θα έχουν επιτύχει σε αναγνωρισμένες εξετάσεις στην Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 130 λ.κ.λ.
3. Στενογράφοι, 1ης και 2ης Τάξης, που κατείχαν τη θέση τους στις 18.11.1982, μπορούν να προαχθούν στη θέση Ανώτερης Στενογράφου έστω και αν δεν κατέχουν τα προσόντα που αναφέρονται στην παρ. (3) των απαιτουμένων προσόντων, νοουμένου ότι θα έχουν 12ετή συνολική υπηρεσία στη θέση Στενογράφου, 1ης και 2ης Τάξης, και θα έχουν ενταχθεί στην Κλ. Α7.
4. Προτίμηση θα δίδεται στις υπαλλήλους που ικανοποιούν την Παράγραφο (3) των απαιτουμένων προσόντων ή τις Σημειώσεις 1 και 2, σε σύγκριση με τις υπαλλήλους που ικανοποιούν τη Σημείωση 3."
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας πως οι καθ'ων η αίτηση απέδωσαν υπέρμετρη βαρύτητα στις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος, οι οποίες αφίσταντο του περιεχομένου των εμπιστευτικών εκθέσεων του ενδιαφερομένου μέρους Περιστιάνη, για το λόγο ότι η αιτήτρια υπερτερούσε καταφανώς στο σύνολο της σταδιοδρομίας της έναντι του ενδιαφερομένου αυτού μέρους. Συνεχίζοντας ο δικηγόρος της αιτήτριας επέστησε την προσοχή του Δικαστηρίου στις εμπιστευτικές εκθέσεις του ενδιαφερομένου μέρους Περιστιάνη των ετών 1979, 1980, 1981, 1982, 1983 και 1984, όπου αυτή είχε αξιολογηθεί με βαθμολογία "Καλή" σε αντίθεση προς την αιτήτρια η οποία κατά τη διάρκεια των πιο πάνω ετών είχε αξιολογηθεί με βαθμολογία "Εξαίρετη". Προς υποστήριξη του ισχυρισμού του ο δικηγόρος της αιτήτριας παρέπεμψε στο γνωστό νομολογιακό αξίωμα πως για τον καθορισμό της αξίας των υποψηφίων για προαγωγή, το δημόσιο όργανο θα πρέπει να συνεκτιμά το σύνολο της σταδιοδρομίας τους και την προσφορά τους στην υπηρεσία.
Η Επιτροπή κατά την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων έλαβε υπόψη, όπως ανάφερε, τις εμπιστευτικές εκθέσεις στο σύνολο τους και κατέγραψε τη βαθμολογία τους στα πέντε τελευταία χρόνια. Βάσει τούτου, η εικόνα την οποία παρουσιάζει η αιτήτρια σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος, είναι η ακόλουθη:
|
Έτη |
Αιτήτρια |
Ενδιαφερόμενο Μέρος |
|
1984 |
Έ" (11-1-0) |
"Κ" (0-4-8) |
|
1985 |
"ΛΚ" (4-6-0-2ΔΕ) |
"Ε" (12-0-0) |
|
1986 |
"ΛΚ" (0-10-2) |
"Ε" (10-2-0) |
|
1987 |
"ΛΚ" (1-8-3) |
"Ε" (11-1-0) |
|
1988 |
"Ε" (8-2-0-2ΔΕ) |
"Ε" (12-0-0) |
Έχει καθιερωθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι ολόκληρη η σταδιοδρομία ενός υπαλλήλου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να θεωρείται λανθασμένη άσκηση διακριτικής εξουσίας η από μέρους του αρμοδίου οργάνου απόδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στις πιο πρόσφατες εμπιστευτικές εκθέσεις παρά στις πιο απομακρυσμένες κι' αυτό γιατί δε μπορεί να αμφισβητηθεί πως οι τελευταίες εμπιστευτικές _ εκθέσεις παρουσιάζουν κάποια εικόνα που είναι πιο ενδεικτική και σχετική προς τη χρονική στιγμή κατά την οποία διενεργείται η επιλογή των υποψηφίων για διορισμό ή προαγωγή. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Odysseas Georghiou v. PS.C. (1976) 3 C.L.R. 74, 82, Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217, 1224, Sosilos v. Republic (1984) 3 C.L.R., 1133, 1138, Κωνσταντίνος Σάββα ν. E.A. Υ., Υπ. Αρ. 102/87, εκδόθηκε 16/9/89).
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας πως αναφορικά με την Αγγλική Στενογραφία και Αγγλική Δακτυλογραφία, που απαιτείται από την παράγραφο (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας, ανωτέρω, κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν περιέχεται στο φάκελο των ενδιαφερομένων μερών Περιστιάνη και Χ" Σωτηρίου, ότι πράγματι αυτές κατέχουν το πιο πάνω προσόν και επιπλέον, ότι η ίδια η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να εξακριβώσει κατά πόσον τα ενδιαφερόμενα αυτά μέρη διέθεταν επιτυχία σε εξετάσεις που διεξάγονται ή αναγνωρίζονται από το Υπουργείο Παιδείας, αναφορικά με την Αγγλική Στενογραφία και Δακτυλογραφία που απαιτεί η παράγραφος (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Από τον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερομένου μέρους Ελισάβετ Περιστιάνη, προκύπτει ότι αυτή κατέχει δίπλωμα του Pitmans College Λονδίνου στην Αγγλική Στενογραφία με ταχύτητα 100 λέξεις κατά λεπτό και στην Αγγλική Δακτυλογραφία με ταχύτητα 50 λέξεις κατά λεπτό, ταχύτητες οι οποίες ικανοποιούν την παράγραφο (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Μυριάνθη Χ" Σωτηρίου, προκύπτει από τον προσωπικό της φάκελο ότι αυτή κατέχει δίπλωμα του London Chamber of Commerce (L.C.C.) στην Αγγλική Δακτυλογραφία με ταχύτητα 55 λ.κ.λ. και πιστοποιητικό επιτυχίας στην Αγγλική Στενογραφία του Pitman Examinations Institute Λονδίνου με ταχύτητα 120 λ.κ.λ., ταχύτητες οι οποίες επίσης ικανοποιούν την παράγραφο (3) των απαιτουμένων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και το Δικαστήριο τούτο στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δε δίδει σ' αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της Επιτροπής, εφόσον η ερμηνεία αυτή ήταν εύλογα επιτρεπτή και εφόσον δεν υπήρξε υπέρβαση των ακραίων ορίων της εξουσίας αυτής ακόμη και αν το Δικαστήριο τούτο έχει διαφορετική γνώμη. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (1966) 3 Α.Α.Δ 827, Στυλιανίδης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ. (1980) 3 Α.Α.Δ. 11, Φραγκουλλίδης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ. (1985) 3 Α.Α.Δ. 1680, 1684-1685, Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 211, 213, Δημοκρατία ν. Ξιναρή (1985) 3 Α.Α.Δ. 1922, 1927-1928, Ανδρέας Στυλιανού ν. Ε.Δ.Υ. Υπ. Αρ. 915/88, ημερομηνίας 15/9/89, Ελένη Παρούτη v. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 165/88, ημερομηνίας 16/9/89, Πλαστήρας Χριστοφίδης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 446/86 και 611/86, ημερομηνίας 31/5/89, Ανδριανή Μ. Θεμιστοκλέους v. E.E.Y., Υπ. Αρ. 791/88, ημερομηνίας ημερομηνίας 22/2/89, που δεν έχουν ακόμα δημοσιευτεί.)
Ταυτόχρονα είναι νομολογιακά θεμελιωμένη αρχή πως η εκτίμηση των προσόντων που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι ζήτημα πραγματικό, το οποίο εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Πέτσας ν. Δημοκρατίας, 3 R.S.C.C. 60, Φραγκουλλίδης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ. και Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω)). Η Επιτροπή κατά τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης εξέτασε, όπως αναφέρθηκε στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίασης της ημερομηνίας 27/6/89, όλα τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα τους. Τα προσόντα των ενδιαφερομένων μερών Περιστιάνη και Χ" Σωτηρίου βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής και η ερμηνεία που δόθηκε από αυτήν ότι οι δύο αυτές υποψήφιες πληρούσαν το προσόν (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας ήταν, κατά την άποψή μου, εύλογα επιτρεπτή και εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας που της παρέχει ο νόμος.
Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται.
Είναι επίσης η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας ότι η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους Περιστιάνη ήταν ελαττωματική, λακωνική και σε αντίθεση με την όλη εικόνα που παρουσίαζαν οι εμπιστευτικές της εκθέσεις. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος και αστήριχτος. Η σύσταση του Προϊσταμένου δε βρισκόταν σε αντίθεση με την όλη εικόνα που παρουσίαζε το ενδιαφερόμενο μέρος στα σχετικά διοικητικά έγγραφα που βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής και η αιτιολογία της συνάδει πλήρως προς τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Το ενδιαφερόμενο μέρος Περιστιάνη καλύπτει, όπως σημείωσε και ο Προϊστάμενος, την προτίμηση της Σημείωσης 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας, η οποία αναφέρει πως θα δίδεται προτίμηση στις υπαλλήλους εκείνες που ικανοποιούν την παράγραφο (3) των απαιτουμένων προσόντων. Η Περιστιάνη, όπως προκύπτει από τον προσωπικό της φάκελο, έχει στη μεν Αγγλική και Ελληνική Στενογραφία την ταχύτητα των 100 και 110 λ.κ.λ., αντίστοιχα, στη δε Αγγλική και Ελληνική Δακτυλογραφία την ταχύτητα των 50 και 53 λ.κ.λ., αντίστοιχα, ικανοποιώντας έτσι την παράγραφο (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Επιπλέον, έχει εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις κατά τα έτη 1985-1988 και σε αρχαιότητα υστερεί της αιτήτριας κατά οχτώ μήνες μόνο.
Την παράγραφο (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας ικανοποιεί επίσης και το ενδιαφερόμενο μέρος Μυριάνθη Χ" Σωτηρίου, πράγμα το οποίο προκύπτει και από τον προσωπικό της φάκελο. Επιπλέον διέθετε βαθμολογία "Εξαίρετη" κα-θόλη τη διάρκεια των ετών 1984-1988. Η αιτήτρια υπερτερεί σε αρχαιότητα του ενδιαφερομένου αυτού μέρους κατά δύο χρόνια, η αρχαιότητα όμως αυτή δε δημιουργεί έκδηλη υπεροχή υπέρ της αιτήτριας εφόσον τα υπόλοιπα κριτήρια, αξία και προσόντα, δεν είναι ίσα. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480, Μενελάου ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 36,41, Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας (1986) 434,443, Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 779, 788, Πάρπας ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ 2297, Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 2105, 2107, Δημοκρατία ν. Κουφέττας (1985) 3 Α.Α.Δ. 1950.)
Η επόμενη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος αφορούσε το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκη Παναγίδου. Η αιτιολογία για την υπέρ αυτής σύσταση ήταν ότι:
"Από τις υπόλοιπες, η μόνη που κατέχει τα προσόντα της Σημείωσης 1 (ικανοποιούσα τη διάζευξη (α)) και που επίσης έχει προτίμηση έναντι των άλλων, οι οποίες καλύπτονται από τη Σημείωση 3, είναι η Στεφανίδου. Λαμβάνοντας όμως υπόψη την αξία καθώς και την αρχαιότητα, συστήνει για προαγωγή την Παναγί-δου, η οποία προηγείται σημαντικά σε αρχαιότητα και αξία των υπόλοιπων υποψηφίων."
Πράγματι το ενδιαφερόμενο αυτό μέρος είχε βαθμολ-γία "Εξαίρετη" κατά τα πέντε τελευταία χρόνια, 1984-1988, και προηγείται σε αρχαιότητα της αιτήτριας κατά 2 χρόνια και 7 μήνες περίπου.
Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί πως η σύσταση του Προϊσταμένου ενός Τμήματος είναι ένα σοβαρότατο στοιχείο κρίσεως από αυτά που συνθέτουν την αξία του υποψηφίου και δε μπορεί να παραγνωριστεί από την Επιτροπή χωρίς αυτή να δώσει ειδική αιτιολογία. (Βλέπε Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας, 3 Α.Α.Σ.Δ. (Τόμος 2), σ. 44, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1977) 3 Α.Α.Δ. σ. 61, Δημοκρατία ν. Πέτρου Παπαμιχαήλ, Αναθ. Έφεση 745, η οποία εκδόθηκε στις 12/4/89 αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, Μάριος Μουρτζής ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 955/88 που εκδόθηκε στις 4/7/89 αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, Έλενα Σταύρου ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 104/87, εκδόθηκε στις 22/5/89 αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί.)
Είναι ακόμα εμπεδωμένη αρχή στη νομολογία ότι οι συστάσεις του Διευθυντή Τμήματος θα πρέπει να συνάδουν με τις εκθέσεις και τα άλλα συναφή στοιχεία των φακέλων. Εάν αυτές έρχονται σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, θα πρέπει να παραγνωρίζονται ή να δίδεται σ' αυτές περιορισμένη βαρύτητα ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. (Βλέπε Ανδρέας Λαρδής ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 64, Οδυσσέας Γεωργίου ν. Ε.Δ.Υ. (1976) 3 Α.Α.Δ. 74, Δημοκρατία ν. Κουφέττας (1985) 3 Α.Α.Δ 1950, Σάββας Κυπριανίδης ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 188/89, εκδόθηκε 13/12/89 αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, Κωνσταντίνος Ιωαννίδης & Άλλοι ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 501/86, εκδόθηκε 28/2/89 αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, Πλαστήρας Χριστοφίδης ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 446/86, 611/86, ημερομηνίας 31/5/89 που δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί.)
Έχοντας εξετάσει με προσοχή τα γεγονότα που περικλείουν την παρούσα υπόθεση, σε συνάρτηση με τα σχετικά διοικητικά έγγραφα που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, έχω καταλήξει πως ο ισχυρισμός για πλημμελή σύσταση του Προϊσταμένου δε μπορεί να ευσταθήσει. Η Επιτροπή υιοθέτησε τη σύσταση αλλά, όπως προκύπτει και από τα πρακτικά, ερεύνησε και η ίδια όλα τα σχετικά στοιχεία, σημείωσε τη βαθμολογία από τις εμπιστευτικές εκθέσεις καθώς και την αρχαιότητα των υποψηφίων, ασχολήθηκε με το ζήτημα της προτίμησης της Σημείωσης 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας και γενικά συνεκτίμησε όλα τα νόμιμα κριτήρια προτού καταλήξει.
Ο ισχυρισμός της αιτήτριας περί ελλείψεως επαρκούς αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν ευσταθεί. Η αιτιολογία της απόφασης περιέχεται στα πρακτικά της Επιτροπής και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων.
Η αιτήτρια, σε περιπτώσεις όπως η υπό εξέταση, απαιτείται, σύμφωνα με τις καθιερωμένες αρχές του διοικητικού δικαίου, να αποδείξει στο Δικαστήριο ότι έχει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών, με το νόημα που έχει αποδοθεί στον όρο στην υπόθεση HadjiSavva ν. Republic (1982) 3 C.L.R. 76, στη σελίδα 78 και που έχει ως εξής, σε μετάφραση:
"Η υπεροχή πρέπει να είναι τέτοιας φύσης που να βγαίνει από κάθε άποψη από το συνδυασμένο αποτέλεσμα της αξίας, προσόντων και αρχαιότητας των προσώπων που συναγωνίζονται για προαγωγή· με άλλες λέξεις, πρέπει να βγαίνει ως αναντίρρητο γεγονός, τόσο πειστικό που να εντυπωσιάζει κάποιο από την πρώτη ματιά.
Επειδή με τη φράση "έκδηλη υπεροχή" εννοείται η υπεροχή ενός προσώπου, για να ευσταθήσει ισχυρισμός αυτού του είδους, πρέπει να είναι αυταπόδεικτος και προφανής από την εξέταση των φακέλων των υποψηφίων."
(Βλέπε επίσης Hadjioannou v. R. (1983) 3 C.L.R. 1041, 1046 και Μάριος Μουρτζής ν. Ε.Δ.Υ., Υπ. Αρ. 955/88, ημερομηνίας 4/7/89, που δεν έχει επίσημα δημοσιευτεί.)
Έχω εξετάσει με προσοχή τα επιχειρήματα του δικηγόρου της αιτήτριας σε συνάρτηση με όλα τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου και έχω καταλήξει ότι η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή, ούτε και υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Alexandros Christou & Others and The Republic (Public Service Commission), 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6, Charalambos Georghiades and Another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268, Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82, Piperi and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306, Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.)
To Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει εάν ο αιτητής αποδείξει ότι υπερτερεί καταφανώς έναντι του ανθυποψηφίου του που προάχθηκε ή διορίστηκε, πράγμα που δε συμβαίνει στην υπό εξέταση υπόθεση.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.