|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 704
15 Φεβρουαρίου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
S.A. ENGINEERING MARKETING CO.,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΟΥ-ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 330/89)
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία — Ευεργέτημα της αμφιβολίας — Ύπαρξη αμφιβολίας ως προς την ημερομηνία που οι αιτητές έλαβαν δεόντως γνώση της επίδικης απόφασης λειτουργεί υπέρ αυτών.
Προσφορές — Διαδικασία — Κατακύρωση — Κυβερνητικοί Κανονισμοί Αποθηκών — Κανονισμός 42 — Από το λεκτικό του συνάγεται ότι ο Γενικός Λογιστής, ως Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, οφείλει να πληροφορήσει όλους τους αποτυχόντες προσφοροδότες για τους επιτυχόντες προσφοροδότες και τις τιμές στις οποίες η προσφορά κατακυρώθηκε.
Προσφορές — Έννομο συμφέρον — Στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την κατακύρωση άλλων προσφορών, οι προσφοροδότες των οποίων η προσφορά δεν πληροί τις προδιαγραφές.
Προσφορές — Διαδικασία — Κανονισμοί Αποθηκών — Κανονισμός 34 — Από το λεκτικό του προκύπτει ότι η προβλεπόμενη διαδικασία δεν είναι υποχρεωτική και ο Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών έχει ο ίδιος τη σχετική αποφασιστική αρμοδιότητα.
Με την προσφυγή ζητήθηκε η ακύρωση απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, με την οποία κατακυρώθηκε στα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί στους αιτητές, η προσφορά για προμήθεια μηχανημάτων χωρομετρίας στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
To Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ενόψει των στοιχείων και της μαρτυρίας που προσκομίστηκε, υπάρχει αμφιβολία κατά πόσον οι αιτητές γνώριζαν τους επιτυχόντες προσφοροδότες και τις τιμές κατά την ημερομηνία που ισχυρίζεται ο καθ' ου η αίτηση και για το λόγο αυτό οι αιτητές δικαιούνται να τύχουν του ευεργετήματος της αμφιβολίας, σύμφωνα με τη νομολογία, και να θεωρηθεί η προσφυγή τους εμπρόσθεσμη. Προς τούτο συνηγορεί και το λεκτικό του Κανονισμού 42 των Κυβερνητικών Αποθηκών.
2. Στην έκθεση αξιολόγησης των προσφορών της Τμηματικής Τεχνικής Επιτροπής φαίνεται καθαρά ότι οι προσφοροδότες που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές ήταν οι αιτητές και όχι τα ενδιαφερόμενα μέρη και, κατά συνέπεια, σύμφωνα και με πρόσφατη νομολογία, οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος, κατά την έννοια του άρθρου 146.2 του Συντάγματος, να προσβάλουν την επίδικη απόφαση. Για αυτό και μόνο το λόγο, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. Αλλά θα αποτύγχανε και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η προσφορά εκτός προδιαγραφών αποτελεί, κατά τη νομολογία, παραβίαση ουσιώδους όρου.
3. Αλλά και επί της ουσίας, από το λεκτικό του Κανονισμού 34, προκύπτει ότι η περιγραφόμενη διαδικασία δεν ήταν υποχρεωτική και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου είχε εξουσία να αποφασίσει ο ίδιος σχετικά. Εν πάση περιπτώσει, εάν υπήρξε παρατυπία, αυτή δεν υπήρξε ουσιώδης και δεν επηρέασε την αξιολόγηση των προσφορών.
4. Είναι γεγονός ότι υπήρξαν κάποιες διαφορετικές απόψεις και καταγγελίες του Ανώτερου Κτηματολογικού Λειτουργού (Χω-ρομετρίας) οι οποίες όμως απορρίφθηκαν από την Τεχνική Επιτροπή του Συμβουλίου Προσφορών ενώ αντίθετες προς αυτές ήταν και οι απόψεις του Μηχανολόγου Μηχανικού του Συμβουλίου Προσφορών, ο οποίος, όπως και η Επιτροπή, συμφώνησε με την έκθεση αξιολόγησης των προσφορών.
5. Το θέμα των παραστάσεων των αιτητών εξετάστηκε, όπως προκύπτει, από τους αρμόδιους λειτουργούς και οι αιτητές πληροφορήθηκαν αρμοδίως ότι οι προδιαγραφές όπως εκδόθηκαν ήταν ικανοποιητικές και δεν ευνοούσαν κανένα συγκεκριμένο προμηθευτή. Κανένας ισχυρισμός των αιτητών δεν ευσταθεί και δεν διαπιστώνεται ελάττωμα στη λογικά εφικτή απόφαση του καθ' ου η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
SA. Engineering Marketing Co. v. Republic (1984) 3 C.L.R. 393·
Neophytou v. Republic, 1964 C.L.R. 280·
Ατλάντικ Ινσιουρανς Λτδ. ν. Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Πατατών (Προσφυγές Αρ. 469/88-472/88, ημερ. 27.1.90)·
J.N. Christofides Trading Ltd. v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 546.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να κατακυρώσουν την προσφορά για προμήθεια μηχανημάτων χωρομετρίας στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας στα ενδιαφερόμενα μέρη αντί στους αιτητές.
Χ. Ιερείδης, για τους αιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Με την προσφυγή αυτή, προσβάλλεται η εγκυρότητα της απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 7/3/1989, να κατακυρώσει την προσφορά για προμήθεια μηχανημάτων χωρομετρίας στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, στα ενδιαφερόμενα μέρη Cyprus Pharmaceutical Organisation Ltd. και Consolidated Construction Ltd., αντί στους αιτητές.
Τα γεγονότα της υπόθεσης σε συντομία είναι τα εξής: Το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ζήτησε προσφορές για την προμήθεια διάφορων χωρομετρικών οργάνων, όπως π.χ. ηλεκτρομαγνητικών ταχυμέτρων, μετρο-ταινιών, αλύσων, ακοντίων κλπ.
Μετά τη δημοσίευση των προσφορών, οι αιτητές με επιστολές τους ημερομηνίας 23/6/88 προς το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και 11/7/88 προς τον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός ότι οι προδιαγραφές των οργάνων είχαν ορισμένες ελλείψεις και ήταν διατυπωμένες με τρόπο ώστε να ευνοούν ένα ή δύο κατασκευαστές/προμηθευτές. Τόσο ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, με επιστολή του ημερομηνίας 9/7/88, όσο και ο Γενικός Λογιστής-Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, με επιστολή ημερομηνίας 23/7/88, πληροφόρησαν τους αιτητές ότι οι προδιαγραφές όπως εκδόθηκαν ήταν ικανοποιητικές και δεν ευνοούσαν κανένα συγκεκριμένο προμηθευτή.
Οι δώδεκα προσφορές που λήφθηκαν, ανοίκτηκαν στις 29/7/88 και στάληκαν στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας για μελέτη. Ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, με επιστολή του ημερομηνίας 22/10/1988, κοινοποίησε στο Γενικό Λογιστή-Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, την έκθεση αξιολόγησης των προσφορών που ετοιμάστηκε από Τμηματική Τεχνική Επιτροπή. Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, μελέτησε το θέμα κατά τη συνεδρία του στις 2/12/88 και αποφάσισε ομόφωνα την κατακύρωση της προσφοράς για τα είδη 1-4, σύμφωνα με τις εισηγήσεις του Τμήματος, εκτός από το είδος 3 που κατακυρώθηκε στους Consolidated Construction Co. Ltd..
Η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, κοινοποιήθηκε στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας στις 12/12/88 και στους αιτητές στις 13/12/88, με συστημένη επιστολή την οποία παρέλαβαν στις 15/12/88 και με την οποία πληροφορήθηκαν ότι η προσφορά τους δεν έγινε δεκτή.
Οι προβαλλόμενοι λόγοι για ακύρωση της υπό κρίση απόφασης είναι οι εξής:
(α) Η μελέτη των σχετικών προσφορών έγινε κατά τρόπο αντίθετο προς τις αρχές του ελεύθερου συναγωνισμού και/ή κατά τρόπο άκυρο.
(β) Η κατακύρωση των σχετικών προσφορών έγινε χωρίς τη δέουσα έρευνα, χωρίς την εξακρίβωση όλων των γεγονότων και χωρίς να ληφθούν υπόψη όλες οι γενόμενες σχετικές παραστάσεις των αιτητών.
(γ) Η απόφαση για κατακύρωση των προσφορών έγινε κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της ισότητας που προνοείται στο άρθρο 28.1 του Συντάγματος.
(δ) Η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας γιατί δε δόθηκε στους αιτητές η ευκαιρία να ακουστούν για τις παραστάσεις τους και γιατί ευνοήθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στα οποία κατακυρώθηκαν οι προσφορές.
(ε) Η απόφαση του καθ' ου η αίτηση δεν είναι αιτιολογημένη και/ή είναι αντίθετη προς τους όρους προσφοράς και τις αρμόδιες τεχνικές γνωμοδοτήσεις.
Προτού επιληφθώ των προβαλλόμενων ισχυρισμών από μέρους των αιτητών για ακύρωση της επίδικης απόφασης, θα εξετάσω τα προδικαστικά θέματα τα οποία εγείρει ο καθ' ου η αίτηση. Τα θέματα είναι κατά πόσο η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, γιατί δεν καταχωρήθηκε εντός 75 ημερών όπως προβλέπεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος και κατά πόσο οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση, ισχυρίστηκε ότι η άρνηση του καθ' ου η αίτηση να αναθέσει στους αιτητές την προμήθεια των διαφόρων χωρομετρικών οργάνων, κοινοποιήθηκε σ' αυτούς στις 13/12/88 με συστημένη επιστολή (Τεκμήριο 11) την οποία παρέλαβαν στις 15/12/88 (Τεκμήριο 12) με την οποία πληροφορήθηκαν ότι η προσφορά τους δεν έγινε αποδεκτή (Τεκμήριο 13) και ότι η τιμή κατακύρωσης και το όνομα του προσφοροδότη που πέτυχε φαίνονται στον πίνακα προσφορών στο Γενικό Λογιστήριο. Η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 19/5/89 και κατά συνέπεια είναι εμπρόθεσμη.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η επιστολή του καθ' ου η αίτηση με ημερομηνία 13/12/88 που λήφθηκε από τους αιτητές στις 15/12/88, είναι γενική και αόριστη και δεν έδινε καθόλου στοιχεία περί της τιμής κατακύρωσης των προσφορών και των ονομάτων των προσφοροδοτών που πέτυχαν, όπως προνοείται στον Κανονισμό 42 των περί Κυβερνητικών Κανονισμών Αποθηκών. Περαιτέρω, οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η απόφαση για κατακύρωση των προσφορών δεν αναρτήθηκε στον πίνακα προσφορών του Γενικού Λογιστηρίου για να δουν τα ονόματα των επιτυχόντων προσφοροδοτών και τις τιμές κατακύρωσης. Οι αιτητές υποστήριξαν ότι η προσφυγή τους δεν είναι εκπρόθεσμη γιατί έλαβαν πλήρη γνώση για την απόφαση του καθ' ου η αίτηση με την επιστολή τους ημερομηνίας 7/3/89 (Τεκμήριο 1, Κυανό 188).
Είναι η επιχειρηματολογία του καθ' ου η αίτηση επί αυτού του θέματος, δηλαδή για τον ισχυρισμό των αιτητών ότι δεν παρήλθε η προθεσμία των 75 ημερών, γιατί δεν είχαν πλήρη γνώση των γεγονότων, δηλαδή τις τιμές κατακύρωσης των προσφορών καθώς και τα ονόματα των επιτυχόντων προσφοροδοτών ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί, διότι είναι φανερό από το περιεχόμενο της επιστολής τους ημερομηνίας 5/12/88 (Τεκμήριο Α στην αγόρευση του καθ' ου η αίτηση) και συγκεκριμένα της παραγράφου που αναφέρει: "We do not have to be sitting on the Tender Board to guess to which company the award was made", ότι ήταν ενήμεροι αναφορικά με τις λεπτομέρειες της κατακύρωσης που είχε γίνει στις 2/12/88 και για τούτο δε ζήτησαν τα στοιχεία αυτά από τη Γραμματεία του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών.
Επισημαίνεται ότι επί του θέματος αυτού αναφέρεται και η ένορκη δήλωση του Σπύρου Αβραάμ που είναι ένας από τους Διευθυντές της αιτήτριας, με ημερομηνία 5/9/90, καθώς και η ένορκη δήλωση του Αιμίλιου Ρωσσίδη, Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, ημερομηνίας 5/11/90.
Ο μεν Αβραάμ αναφέρει στην ένορκη δήλωσή του, ότι δεν έγινε ανάρτιση της κοινοποίησης με την οποία φαίνονταν τα πρόσωπα στα οποία κατακυρώθηκε η προσφορά, ούτε και οι τιμές της προσφοράς, ενώ ο Ρωσσίδης αναφέρει ότι είναι πρακτική του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών να αναρτά τις σχετικές πληροφορίες στον πίνακα προσφορών του Γενικού Λογιστηρίου, αλλά δεν ήταν σε θέση να πει κατά πόσο στην προκειμένη περίπτωση ακολουθήθηκε η καθιερωμένη πρακτική. Επίσης, αναφέρει ότι έστειλε στους αιτητές την επιστολή με ημερομηνία 7/3/89 προφανώς κατόπιν τηλεφωνημάτων από αυτούς για να πληροφορηθούν τους επιτυχόντες προσφοροδότες καθώς και τις τιμές.
Ενόψει της πιο πάνω μαρτυρίας και στοιχείων, υπάρχει αμφιβολία κατά πόσο οι αιτητές γνώριζαν τους επιτυχόντες προσφοροδότες και τις τιμές και γι' αυτό το λόγο οι αιτητές δικαιούνται να τύχουν του ευεργετήματος της αμφιβολίας όπως έχει αποφασιστεί στις υποθέσεις S. Α. Engineering Marketing Co. v. Republic (1984) 3 C.L.R. 292, στις σελίδες 398-399 και Neophytou v. Republic (1964) C.L.R. 280 στη σελίδα 290.
Για τους πιο πάνω λόγους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι αιτητές γνώριζαν ότι η προσφορά είχε κατακυρωθεί στα ενδιαφερόμενα μέρη, ύστερα από τη λήψη της επιστολής του καθ' ου η αίτηση με ημερομηνία 7/3/89. Κατά συνέπεια, η προσφυγή είναι εμπρόθεσμη.
Περαιτέρω, με βάση τον Κανονισμό 42 των Κυβερνητικών Κανονισμών Αποθηκών, ο καθ' ου η αίτηση όφειλε να πληροφορήσει όλους τους αποτυχόντες προσφοροδότες,. τους επιτυχόντες προσφοροδότες και τις τιμές στις οποίες η προσφορά είχε κατακυρωθεί. Αυτό συνάγεται από το λεκτικό του Κανονισμού 42 που έχει ως εξής:
"The name of the successful tenderer and the prices at which the tender has been awarded shall be announced by an appropriate notice on the respective notice-board.' The successful and the unsuccessful tenderers shall be informed accordingly"
Τώρα θα εξετάσω το θέμα κατά πόσο οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υπέβαλε ότι ο προσφοροδότης του οποίου η προσφορά ήταν εκτός προδιαγραφών, ήταν οι αιτητές και όχι τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ως εκ τούτου, οι αιτητές, ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση ισχυρίστηκε, δεν έχουν το απαιτούμενο από το άρθρο 146.2 του Συντάγματος, ενεστώς έννομο συμφέρον που αποτελεί προϋπόθεση άσκησης της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, κάτω από το άρθρο 146.
Στην έκθεση αξιολόγησης των προσφορών της Τμηματικής Τεχνικής Επιτροπής, η οποία επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 8 στην ένσταση, φαίνεται καθαρά ότι οι προσφοροδότες που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές, ήταν οι αιτητές και όχι τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στην πρόσφατη απόφαση Ατλάντικ Ινσιούρανς Λτδ. ν. Συμβουλίου Εμπορίας Κυπριακών Πατατών κ.ά. (Υποθ. αρ. 469/88, 470/88, 471/88 και 472/88, η απόφαση δόθηκε στις 27/1/90 και θα δημοσιευτεί στους τόμους των αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου 1990), ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κ. Α. Λοΐζου, αναφέρει τα εξής, πάνω στο ίδιο θέμα:
"Όπως έχει νομολογηθεί η παράλειψη ενός προσφοροδότη να υποβάλει στοιχεία τα οποία είναι ουσιώδη για την αξιολόγηση της προσφοράς του, ή η υποβολή τέτοιων εκ των υστέρων αντιβαίνει στην αρχή της χρηστής διοίκησης και ίσης μεταχείρισης των προσφοροδοτών οπόταν και επιφέρει την ακυρότητα της προσφοράς του. (Βλέπε Medcon Construction and Others v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 535,545). Συνεπώς ο προσφοροδότης του οποίου η προσφορά δεν είναι σύμφωνη με τους όρους των προσφορών και άρα άκυρη, είναι φυσικό να στερείται έννομου συμφέροντος να προσβάλει την κατακύρωση των άλλων εγκύρων προσφορών".
Συμφωνώ με την πιο πάνω αρχή και βρίσκω ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος κατά την έννοια του άρθρου 146.2 του Συντάγματος, να προσβάλουν την υπό κρίση απόφαση της Διοίκησης και κατά συνέπεια γι' αυτό και μόνο το λόγο, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται.
Περαιτέρω, είμαι της γνώμης ότι η προσφυγή θα αποτύγχανε για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η προσφορά των αιτητών ήταν εκτός προδιαγραφών, πράγμα που αποτελούσε παραβίαση ουσιώδους όρου (J. Ν. Christofides Trading Ltd v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 546, στη σελίδα 550).
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω θα εξετάσω την ουσία της προσφυγής.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε τόσο για τη σύνταξη των προδιαγραφών και των όρων των προσφορών, όσο και για την αξιολόγησή τους, είναι παράτυπη και άκυρη εξ' υπαρχής.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι υπήρξε παράβαση του Κανονισμού 34 των περί Κυβερνητικών Κανονισμών Αποθηκών, καθότι οι όροι των προσφορών έπρεπε να εγκριθούν ομόφωνα από Τεχνική Επιτροπή διορισμένη από το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών πριν τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι η γνωστοποίηση για προσφορές στάληκε στο Κυβερνητικό Τυπογραφείο στις 11/6/88 και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 17/6/88, ενώ οι προδιαγραφές και οι όροι προσφορών λήφθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο στις 16/6/88.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ρωσσίδη, επειδή ο εξοπλισμός δεν είναι βασικά ηλεκτρομηχανικός, ο οποίος εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Τεχνικής Επιτροπής Προσφορών που απαρτίζεται από Ηλεκτρομηχανολόγους, ο Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών θεώρησε σκόπιμο, επειδή επρόκειτο περί εξειδικευμένου εξοπλισμού και τη γνώση βασικά είχε το αρμόδιο Τμήμα, όπως μη παραπέμψει τις προδιαγραφές στην Τεχνική Επιτροπή και εγκρίνει ο ίδιος, όπως έχει το δικαίωμα, τις προδιαγραφές και τους όρους των προσφορών.
Περαιτέρω, ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι όπως προκύπτει από τη διατύπωση του κανονισμού 34, η πρόνοια για υποβολή των προδιαγραφών στον Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, δεν είναι επιτακτική και αυτό είναι σαφές από τη χρήση της λέξης "should be", ενώ εάν η διαδικασία αυτή θεωρείτο ως υποχρεωτική, τότε έπρεπε να χρησιμοποιηθεί η λέξη "shall be". Εν πάση περιπτώσει, εισηγήθηκε ο δικηγόρος του καθ'ου η αίτηση, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου από τη διατύπωση του Κανονισμού 34 είχε το δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος κατά πόσο θα σταλούν ή όχι στην Τεχνική Επιτροπή.
Από το λεκτικό του Κανονισμού 34, προκύπτει ότι η πιο πάνω διαδικασία δεν ήταν υποχρεωτική και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου είχε το δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος κατά πόσο θα σταλούν ή όχι στην Τεχνική Επιτροπή. Εν πάση περιπτώσει, εάν υπήρξε παρατυπία, η παρατυπία δεν υπήρξε ουσιώδης και δεν επηρέασε την αξιολόγηση των προσφορών.
Επίσης, οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι η ετοιμασία των συγκριτικών πινάκων κοστολόγησης βάσει των προδιαγραφών των προσφορών και η αξιολόγηση των προσφορών, δεν έγινε κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο. Το θέμα τούτο, ισχυρίστηκαν οι αιτητές, ήγειρε ο Πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής του Τμήματος, Ανώτερος Κτηματολογικός Λειτουργός (Χωρομετρίας), κ. Παναγιώτου.
Είναι γεγονός ότι ο Ανώτερος Κτηματολογικός Λειτουργός (Χωρομετρίας), κ. Παναγιώτου, κατά την αξιολόγηση αυτή είχε εγείρει ορισμένα σημεία σχετικά με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και επίσης μετά την υποβολή της έκθεσης στο Συμβούλιο Προσφορών διατύπωσε διάφορες καταγγελίες σχετικά με τον τρόπο ετοιμασίας τόσο των προδιαγραφών όσο και της έκθεσης αξιολόγησης των προσφορών. Η Τεχνική Επιτροπή του Συμβουλίου Προσφορών η οποία μελέτησε το θέμα, απέρριψε τους ισχυρισμούς του κ. Παναγιώτου και συμφώνησε με το περιεχόμενο της έκθεσης αξιολόγησης της Τμηματικής Τεχνικής Επιτροπής (Τεκμήριο Β στην αγόρευση για τον καθ' ου η αίτηση). Επισημαίνεται ότι με την έκθεση αξιολόγησης της Τμηματικής Τεχνικής Επιτροπής, συμφώνησε και ο Μηχανολόγος Μηχανικός του Συμβουλίου Προσφορών, ο οποίος σε σχετικό σημείωμά του, ημερομηνίας 23/12/88 (Τεκμήριο Δ), διαφώνησε με τους ισχυρισμούς του κ. Παναγιώτου.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα σε βάθος σχετικά με τις παραστάσεις που υποβλήθηκαν από τους αιητητές, το θέμα εξετάστηκε από το Μηχανολόγο Γραμματέα της Τεχνικής Επιτροπής Προσφορών του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, σε συνεργασία με Λειτουργούς του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, ο οποίος ικανοποιήθηκε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα στις προδιαγραφές. Περιπλέον, τόσο ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, όσο και ο Γενικός Λογιστής, Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, πληροφόρησαν τους αιτητές ότι οι προδιαγραφές όπως εκδόθηκαν ήταν ικανοποιητικές και δεν ευνοούσαν κανένα συγκεκριμένο προμηθευτή (Τεκμήρια 4-5 στην ένσταση).
Εξέτασα με προσοχή όλους τους ισχυρισμούς των αιτητών και είμαι της γνώμης ότι κανένας από αυτούς δεν ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έγινε κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της ισότητας που προνοείται στο άρθρο 28.1 του Συντάγματος, ούτε χωρίς τη δέουσα έρευνα, ούτε καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, ούτε χωρίς τη δέουσα αιτιολογία. Η προσβαλλόμενη απόφαση του καθ' ου η αίτηση ήταν λογικά εφικτή.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.