|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 538
6 Φεβρουαρίου, 1991
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 480/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αξία — Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε κανόνας δικαίου στον τομέα της διεξαγωγής έρευνας για τη διαπίστωση της αξίας και υπηρεσιακής απόδοσης υπαλλήλου που να αποκλείει την πληροφόρηση του προϊσταμένου που διεξάγει την έρευνα από άλλους που έχουν προσωπική γνώση — Αναλογία για τον κανόνα που ισχύει για τις συστάσεις του Προϊσταμένου Τμήματος.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Παρατυπίες — Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη αλλαγές στις εμπιστευτικές εκθέσεις που έγιναν κατά παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων που περιέχονται στην Εγκύκλιο αρ. 491 — Μπορεί να αγνοήσει το μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων που είναι παράτυπο ή αντικανονικό και να λάβει υπόψη της τις εκθέσεις σε όση έκταση έχουν συνταχθεί σύμφωνα με την Εγκύκλιο αρ. 491.
Ο αιτητής επεδίωξε με την προσφυγή του αυτή την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί του ιδίου, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Η επίδικη θέση ήταν θέση προαγωγής και για την πλήρωση των κενών που υπήρχαν ακολουθήθηκε η καθιερωμένη διαδικασία στα πλαίσια της οποίας ο αιτητής έθεσε θέμα συγγένειας αξιολογουντος λειτουργού και αξιολογουμένου υπαλλήλου που, τελικά, μετά από έρευνα και συμβουλή της Γενικής Εισαγγελίας οδήγησε σε επανάληψη της διαδικασίας και σε μη λήψη υπόψη από την Επιτροπή των κρίσιμων εμπιστευτικών εκθέσεων αλλά και τμημάτων ορισμένων άλλων λόγω παράβασης της Εγκυκλίου αρ. 491.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Όπως φαίνεται και στην έκθεση του Αναπληρωτή Διευθυντή, αυτός πήρε πληροφορίες από αξιόπιστα πρόσωπα που ήσαν σε θέση να γνωρίζουν την πραγματικότητα και γενικά προέβηκε στη δέουσα έρευνα. Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε κανόνας δικαίου στον τομέα της διεξαγωγής τέτοιας έρευνας που να αποκλείει την πληροφόρηση ενός προϊσταμένου από άλλους που έχουν προσωπική γνώση και σε τέτοια περίπτωση ασφαλώς δεν ισχύουν οι κανόνες του Δικαίου της αποδείξεως περί εξ ακοής μαρτυρίας, που δεν εγείρονται στην παρούσα περίπτωση γιατί ο ίδιος προέβηκε στην έρευνα. Τίποτε δεν εμποδίζει τον προϊστάμενο ενός τμήματος να παίρνει πληροφορίες από άλλους που έχουν άμεση γνώση του θέματος αναφορικά με την αξία των υπαλλήλων του πριν κάνει προς την Ε.Δ.Υ. τις συστάσεις του, μια αρχή που καθιερώθηκε στην υπόθεση HadjiGeorghiou v. The Republic Κατ' αναλογία, η αρχή αυτή εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις, όπως η παρούσα, όπου νατίθεται στον προϊστάμενο τμήματος ή άλλο αρμόδιο λειτουργό, να προβεί σε έρευνα για τη διαπίστωση της υπηρεσιακής απόδοσης ενός υπαλλήλου για συγκεκριμένο σκοπό.
2. Οι όλες συνθήκες κάτω από τις οποίες κλήθηκε ο αναπληρωτής Διευθυντής να κάνει τις συστάσεις του, όπως φαίνεται και από το σχετικό πρακτικό της Ε.Δ.Υ., δείχνουν ότι αυτές ήταν και λεπτομερείς και εναρμονισμένες προς τα στοιχεία των φακέλων των υποψηφίων και τις έκανε μετά από πολλές πληροφορίες που πήρε από πρόσωπα που ήταν σε θέση να γνωρίζουν.
3. Το νομολογιακό πόρισμα (Δημοκρατία ν. Στυλιανού και άλλων -10.4.90) είναι ότι η Ε.Δ.Υ. δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη αλλαγές στις εμπιστευτικές εκθέσεις που έγιναν κατά παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων της Εγκυκλίου 491 και μπορεί να αγνοήσει το μέρος των εκθέσεων που είναι παράτυπο ή αντικανονικό και να λάβει υπόψη της τις εκθέσεις σε όση έκταση έχουν συνταχθεί σύμφωνα με την Εγκύκλιο αρ. 491 όπως νομολογήθηκε από την Ολομέλεια (ΑΕ 777,780 - Yiannoulla Louca and Others v. The Republic - 16.6.89). Συνεπώς, η προσέγγιση της Ε.Δ.Υ, στην παρούσα περίπτωση ήταν ορθή και σύμφωνη με την πιο πάνω νομολογία.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ioannou v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 280·
Agrotis v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 503·
Michaeloudes and Others v. The Republic (1979) 3 C.L.R. 65·
HadjiGeorghiou v. The Republic (1975) 3 C.L.R. 447·
Δημοκρατία ν. Στυλιανού και Άλλων (Α.Ε. 1028, ημερ. 10.7.90)·
Louca and Others v. The Republic (A.E. 777, 780, ημερ. 16.6.89).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αναδρομικά από 1.10.1988 αντί του αιτητή.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult
Ο Πρόεδρος κ. Α. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία.
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 123.1989 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία προήγαγε τους 1. Μόδεστο Κ. Μιχαηλίδη και 2. Γεώργιο Βιολάρη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 1ης τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας αναδρομικά από την 1.10.1988 αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."
Η θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης είναι θέση προαγωγής. Σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή, και αφού ακολουθήθηκε η καθιερωμένη διαδικασία η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας, στη συνέχεια η Επιτροπή, προήγαγε τρεις άλλους υποψηφίους. Μετά τη λήψη της πρώτης αυτής απόφασης της Επιτροπής στις 2 Σεπτεμβρίου 1988, ο αιτητής που δεν επιλέγηκε για προαγωγή στην πιο πάνω θέση, με επιστολή του ημερομηνίας 27 Σεπτεμβρίου 1988, ισχυρίστηκε ότι ο αξιολογών λειτουργός στις εμπιστευτικές εκθέσεις του επιλεγέντος Μόδεστου Μιχαηλίδη, Κυριάκος Χρυσοστόμου, Ανώτερος Υγειονομικός Επιθεωρητής, 1ης Τάξης, είναι αδελφός της γυναίκας του.
Η Επιτροπή αποφάσισε τη διεξαγωγή έρευνας και ζήτησε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών να εκφράσει την άποψη του στο θέμα και αυτός με επιστολή του ημερομηνίας 14 Νοεμβρίου 1988, (Παράρτημα 8), πληροφόρησε την Επιτροπή ότι ο Κυριάκος Χρυσοστόμου, Ανώτερος Υγειονομικός Επιθεωρητής 1ης Τάξης και υπεύθυνος επιθεωρητής της Επαρχίας Πάφου, που αξιολόγησε το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαηλίδη "είναι πράγματι αδελφός της γυναίκας του τελευταίου". Επεσύναψε αντίγραφο επιστολής του κ. Χρυσοστόμου που έδιδε το ιστορικό της ανάθεσης της αξιολόγησης σε αυτόν και εξέφρασε την προσωπική άποψη ότι ο "υπό αναφορά βαθμός συγγένειας μεταξύ αξιολογούντος και αξιολογούμενου δεν είναι τόσο στενός ώστε να προκαλεί αμφιβολίες ή υπόνοιες για την αντικειμενικότητα της κρίσης και αξιολόγησης του αξιολογούντος λειτουργού."
Πάνω σ' αυτή την τελευταία παρατήρηση στηρίζεται ο πρώτος νομικός ισχυρισμός του αιτητή, τον οποίο θα εξετάσω όταν ολοκληρώσω την έκθεση των γεγονότων της υπόθεσης.
Η Επιτροπή τότε ζήτησε γνωμάτευση από το Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος εξέφρασε την άποψη ότι οι ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις που συντάχθηκαν από αξιολογούντα λειτουργό ο οποίος δεν πληρούσε τα απαραίτητα αντικειμενικά εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης πάσχουν νομικά και ότι μια και εφαίνετο ότι η Επιτροπή επηρεάστηκε στην κρίση της, κατά την επιλογή που έκαμε, από τις εκθέσεις αυτές, αυτό είχε ως συνέπεια την ακυρότητα της απόφασης της Επιτροπής και εισηγείτο να ανακαλέσει την απόφαση της για προαγωγή των τριών υπαλλήλων και στη συνέχεια να την επανεξετάσει χωρίς να λάβει υπόψη τις ελαττωματικές εκθέσεις που αφορούσαν τον Μιχαηλίδη.
Με βάση τη Γνωμάτευση αυτή η Επιτροπή ανακάλεσε την απόφασή της και προέβηκε σε επανεξέταση της υπόθεσης αφού είχε ενώπιόν της τα πορίσματα της έρευνας που ο Αναπληρωτής Διευθυντής διεξήγαγε με δική της εντολή όσον αφορά την απόδοση στην εργασία των υποψηφίων, Μιχαηλίδη και Παναγιώτου Ιωαννίδη. Στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας της της 7ης Μαρτίου 1989, (Παράρτημα 14), κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με επιστολή του με αρ. 36/82/ΙΙΙ και ημερ. 24.12.88, ζήτησε από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Ιατρικών Υπη-ρειών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας να διεξαγάγει σχετική έρευνα, σύμφωνα με τη νομική συμβουλή που δόθηκε από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (επιστολή αρ. 60/31/ΙV ημερ. 13.12.88), για να πληροφορηθεί από άλλες αξιόπιστες πηγές για την υπηρεσιακή απόδοση στην εργασία του Μόδεστου Μιχαηλίδη, Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης, για τα έτη 1984 έως 1987, καθώς και για την απόδοση του Παναγιώτη Ιωαννίδη, Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή 2ης Τάξης, για τα έτη 1979 έως 1987.
Σ' απάντηση της πιο πάνω επιστολής ο Αναπληρωτής Διευθυντής, με επιστολή του με αρ. Π.3207 και ημερ. 17.1.89, ανέφερε ότι από τη διεξαχθείσα έρευνα προέκυψε ότι 'η απόδοση του Μόδεστου Μιχαηλίδη, για τα έτη 1984 μέχρι σήμερα είναι εξαιρετική και συγκριτικά υπερτερεί από την απόδοση του Παναγιώτη Ιωαννίδη, που υπηρετεί στην ίδια Επαρχία και αξιολογήθηκε από τον ίδιο Αξιολογούντα Λειτουργό.'.
Περαιτέρω ανέφερε ότι' ... η απόδοση του Ιωαννίδη κατά γενική εκτίμηση ήτο πολύ καλή' και ότι αυτός ' έχει βαθμολογηθεί σαν ισάξιος του Μιχαηλίδη τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια, είναι ενδεχόμενο αυτός να έχει υπερεκτιμηθεί από τον Αξιολογούντα Λειτουργό λόγω συγγένειας (ξάδελφοι)'.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον της από τον Αναπληρωτή Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, με τις επιστολές του με αρ. Π.3207 και ημερ. 14.11.88 και 17.1.89, και καθοδηγούμενη από τη νομική συμβουλή του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 13.12.88, έκρινε ότι λόγω της στενής συγγένειας που είχε ο Αξιολογών Λειτουργός Κυριάκος Χρυσοστόμου με τους Μιχαηλίδη και Ιωαννίδη (επ' αδελφή γαμβρός και ξάδελφος, αντίστοιχα) αυτός δεν πληρούσε τα απαραίτητα αντικειμενικά εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης και οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις που ετοίμασε για το Μιχαηλίδη για τα έτη 1984 έως 1987 και τον Ιωαννίδη για τα έτη 1979 έως 1987 πάσχουν νομικά και δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη.
Στη συνέχεια η Επιτροπή παρατήρησε ότι σε μερικές Εμπιστευτικές Εκθέσεις έγιναν τροποποιήσεις από Προσυπογράφοντες Λειτουργούς, χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 των σχετικών Κανονιστικών Διατάξεων, και αποφάσισε όπως στις πιο κάτω περιπτώσεις αγνοηθούν οι τροποποιήσεις και ληφθούν υπόψη μόνο οι αξιολογήσεις των Αξιολογούντων Λειτουργών:
1. Αγαμέμνων Πολυδώρου για το 1984.
2. Κωστάκης Παπαδόπουλος για το 1981,1984 και 1985.
3. Παύλος Παυλίδης για το 1984,1985, και 1986.
4. Μελάνθιος Δημητριάδης για το 1980,1983 και 1985.
Επίσης, η Επιτροπή αποφάσισε να μη ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις του Διευθυντή στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων Αγαμέμνονα Πολυδώρου για το 1982, Μελάνθιου Δημητριάδη για το 1984, Κωστάκη Παπαδόπουλου για το 1980, Παύλου Παυλίδη για το 1981 και Μάμα Φιλίππου για το 1982, γιατί αυτός δεν είχε ενεργήσει ούτε ως Αξιολογών ούτε ως Προσυπογράφων Λειτουργός. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις του οικείου Προϊσταμένου στις Εκθέσεις αυτές λαμβάνονται υπόψη. Στη συνέχεια η Επιτροπή έλαβε γνώση επιστολής του δικηγόρου κ. Ανδρέα Σ. Αγγελίδη, με στοιχεία Πρ. 592/88 και ημερομηνία 13.10.88, από μέρους του υποψήφιου Μάμα Φιλίππου, Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης, με την οποία είχε ζητήσει να λογιστεί σ' αυτόν ο χρόνος φοίτησης του στο εξωτερικό για μετεκπαιδεύσεις ως υπηρεσία στη θέση που κατέχει, έτσι που να θεωρηθεί ότι έχει συμπληρώσει τα τρία χρόνια υπηρεσίας που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 1ης Τάξης, και να συμπεριληφθεί το όνομά του στον τελικό κατάλογο των υποψήφιων για προαγωγή στην πιο πάνω θέση.
Η Επιτροπή, ακολουθώντας την ερμηνεία που η ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε με την απόφασή της ημερ. 27.1.89 στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 778 (Δημοκρατία ν. Μ. Μιλτιάδους), αποφάσισε να λογίσει στο Μάμα Φιλίππου το χρόνο που ανάλωσε για την απόκτηση του μεταπτυχιακού προσόντος στο Πολυτεχνείο του 'Leeds' ως υπηρεσία στη θέση που κατέχει σήμερα. Περαιτέρω, η Επιτροπή αποφάσισε να συμπεριληφθεί ο Φιλίππου στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων.
Ακολούθως η Επιτροπή, αφού σημείωσε ότι ο υποψήφιος Ζαχαρίας Ζαχαριάδης έχει στο μεταξύ διοριστεί, δυνάμει του άρθρου 3 των περί Εκτάκτων και Αποσπασμένων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες θέσεις) Νόμων του 1986 και 1989 (αρ. 127/86 και 10/ 89), στη υψηλότερη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Φροντιστή Νοσοκομείου, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, αναδρομικά από 8.11.85, αποφάσισε να μην τον λάβει υπόψη ως υποψήφιο για τις πιο πάνω κενές θέσεις.
Στη συνέχεια προσήλθε στη συνεδρίαση και ο Αναπληρωτής Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Γεώργιος Μαλλιώτης.
Αυτός, αφού ενημερώθηκε για τα πιο πάνω, ανέφερε τα εξής:
Με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια, δηλαδή την αξία, τα προσόντα, και την αρχαιότητα, συστήνει (α) το Μελάνθιο Δημητριάδη, λαμβάνοντας υπόψη την εξαίρετη επίδοσή του, το γεγονός ότι διαθέτει περισσότερα προσόντα από άλλους υποψήφιους και την αρχαιότητα του, (β) το Μόδεστο Μιχαηλίδη, λαμβάνοντας υπόψη την επίδοση του που είναι εξαίρετη, τα προσόντα του (έχει τα ίδια με τον πρώτο) και την αρχαιότητά του, και (γ) το Γεώργιο Βιολάρη, λαμβάνοντας υπόψη την εξαίρετη επίδοσή του, τα επιπρόσθετα προσόντα του και την αρχαιότητά του.
Περαιτέρω, ο Αναπληρωτής Διευθυντής ανέφερε ότι επιπρόσθετα προσόντα έχει και ο Μάμας Φιλίππου, ο οποίος όμως υστερεί σε αρχαιότητα.
Στο σημείο αυτό ο Αναπληρωτής Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων στο σύνολό τους, υπό το φως και των πιο πάνω αποφάσεών της.
'Οσον αφορά τον προσδιορισμό του στοιχείου της αξίας των υποψήφιων Μόδεστου Μιχαηλίδη και Παναγιώτη Ιωαννίδη κατά τα έτη εκείνα που αποφασίστηκε να αγνοηθούν οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις τους, η Επιτροπή, καθοδηγούμενη από τη νομική συμβουλή που δόθηκε στις 13.12.88, έλαβε υπόψη τόσο το περιεχόμενο της επιστολής με αρ. Π.3207 και ημερ. 17.1.89 του Αναπληρωτή Διευθυντή όσο και τις πιο πάνω κρίσεις και συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή.
Ενδεικτικά, αναφέρονται οι Εκθέσεις των υποψήφιων στα πέντε τελευταία χρόνια:
..................."
Χάριν συντομίας δεν θα παραθέσω το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων. Το πρακτικό συνεχίζει:
"Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα καθώς και την αρχαιότητα των υποψήφιων, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψήφιων.
Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή υιοθέτησε τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (τακτ. Προϋπ.) Θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 1ης Τάξης Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, αναδρομικά από 1.10.88:
1. ΒΙΟΛΑΡΗΣ Γεώργιος
2. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Μελάνθιος
3. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Μόδεστος."
Είναι η θέση του αιτητή ότι μια και ο Αναπληρωτής Διευθυντής εξέφρασε την άποψη ότι η συγγένεια μεταξύ του αξιολογούντος λειτουργού και του ενδιαφερόμενου μέρους δεν μπορούσε να θεωρηθεί στενή, πράγμα που η Γενική Εισαγγελία στη Γνωμάτευση της δεν δέχθηκε, η διενέργεια της έρευνας που έγινε κατόπιν εισήγησης της Εισαγγελίας που περιέχετο στην πιο πάνω Γνωμάτευση της ήταν παράτυπη, αφού όπως ισχυρίζεται ο δικηγόρος του αιτητή "σαν αποτέλεσμά της είχε τη μεταφορά εξ ακοής μαρτυρίας και κρίση αντίθετη με τη Γνωμάτευση του γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα και με κάθε έννοια χρηστής διοίκησης αφού εγίνετο ενόψει προαγωγών και όχι στον εκάστοτε με την ξεχωριστή ετήσια έκθεση, χρόνο." Εφόσον δε η Επιτροπή κατά την τελική της απόφαση στηρίχθηκε σε εξ ακοής και αβέβαιη μαρτυρία αναμφίβολα η απόφαση της για τις προαγωγές είναι άκυρη μια και η ακυρότητα προπαρασκευαστικής πράξης οδηγεί σε ακυρότητα της τελικής απόφασης.
Προς υποστήριξη της αρχής αυτής έγινε παραπομπή στις αποφάσεις Nikos Ioannou v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 280 στη σελ. 299, Agrotis v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 503 στη σελ. 513 Mihaeloudes and Others v. The Republic (1979) 3 C.L.R. 65 στη σελ. 71-72.
Όπως φαίνεται και στην έκθεση του Αναπληρωτή Διευθυντή, (Παράρτημα 13), αυτός πήρε πληροφορίες από αξιόπιστα πρόσωπα που ήσαν σε θέση να γνωρίζουν την πραγματικότητα:
"ήτοι από τον πρώην Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών & Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, Δρα Α. Μαρκίδη τον Π.Ι.Λ. Πάφου, κ. . Θεοφάνους, τον πρώην Πρώτο Υγειονομικό Επιθεωρητή κ. Α. Παύλου και τον τωρινό Π.Υ.Ε. κ. Σ. Ανθούση και από τον Υ.Υ.Ε. Πάφου κ. Κ. Χρυσοστόμου.
.................................
3. Επιπρόσθετα ρωτήθηκε και ο κ. Φρίξος Νεοκλέους, πρώην Π.Υ.Ε. Η εκτίμηση του κ. Φρ. Νεοκλέους τόσο για τον Μόδεστο Μιχαηλίδη όσο και για τον Π. Ιωαννίδη είναι ότι η απόδοσή τους ήταν εξαιρετική αλλά κατά τα προηγούμενα χρόνια υπερτερούσε ελαφρά ο κ. Μ. Μιχαηλίδης.
4. Η απόδοση του κ. Ιωαννίδη, κατά γενική εκτίμηση, ήτο πολύ καλή. Δεν μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω αν ήταν αντικειμενικές ή όχι οι εμπιστευτικές του εκθέσεις για τα χρόνια 1979-1987 γιατί δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω λεπτομέρειες. Αν όμως έχει βαθμολογηθεί σαν ισάξιος του κ. Μ. Μιχαηλίδη τουλάχιστο για τα τελευταία χρόνια, είναι ενδεχόμενο αυτός να έχει υπερεκτιμηθεί από τον αξιολογούντα Λειτουργό λόγω συγγενείας (ξάδελφοι). Ο βαθμός συγγενείας του κ. Ιωαννίδη με τον αξιολογούντα Λειτουργό πιθανότατα να μην ήταν σε γνώση των προσυπογραφόντων Λειτουργών και οι σχετικές εμπιστευτικές εκθέσεις να διαβιβάζοντο σ' εσάς χωρίς σχόλια ή παρατηρήσεις."
Είναι φανερόν ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής προέβη-κε στη δέουσα έρευνα και οι πληροφορίες που εξασφάλισε προέρχονταν από πρόσωπα που ήσαν σε θέση να γνωρίζουν την υπηρεσιακή απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαηλίδη. Δεν υπάρχει, κατά την κρίση μου, οποιοσδήποτε κανών δικαίου στον τομέα της διεξαγωγής τέτοιας έρευνας που να αποκλείει την πληροφόρηση ενός προϊσταμένου από άλλους που έχουν προσωπική γνώση και σε τέτοια περίπτωση ασφαλώς δεν ισχύουν οι κανόνες του Δικαίου της Αποδείξεως περί εξ ακοής μαρτυρία, που δεν εγείρονται στην παρούσα περίπτωση γιατί ο ίδιος προέβηκε στην έρευνα. Τίποτε δεν εμποδίζει τον προϊστάμενο ενός τμήματος να παίρνει πληροφορίες από άλλους που έχουν άμεση γνώση του θέματος αναφορικά με την αξία των υπαλλήλων του πριν κάμει προς την Επιτροπή τις συστάσεις του, μια αρχή που καθιερώθηκε στην υπόθεση HadjiGeorghiou v. The Republic (1975) 3 CUR. 447 στη σελ. 482. Κατ' αναλογία η αρχή αυτή εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις όπως αυτή που εξετάζουμε, όπου ανατίθεται στον προϊστάμενο τμήματος ή άλλο αρμόδιο λειτουργό, να προβεί σε έρευνα για τη διαπίστωση της υπηρεσιακής απόδοσης ενός υπαλλήλου για συγκεκριμένο σκοπό. Επιπλέον ο αρχικός χαρακτηρισμός της συγγένειας του ενδιαφερόμενου μέρους με τον αξιολογούντα λειτουργό ήταν μια προσωπική άποψη που δεν έγινε δεκτή είτε από το Γενικό Εισαγγελέα είτε από την Επιτροπή, και σαν αποτέλεσμα η διεξαγωγή της έρευνας.
Ο δεύτερος νομικός ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι η σύσταση στην οποία προέβηκε ο Αναπληρωτής Διευθυντής ενώπιον της Επιτροπής κατά τη συνεδρίασή της ημερομηνίας 7 Μαρτίου 1989, δεν ήταν αποτέλεσμα προηγηθείσης μελέτης αλλά συνέχεια των όσων είχε υπόψη του σχετικά με το παράπονο της στενής συγγένειας του αξιολογούντος λειτουργού και του ενδιαφερόμενου μέρους Μιχαηλίδη και τα όσο ο ίδιος αναφέρει στην έκθεσή του πάνω στο θέμα στο οποίο έγινε ήδη αναφορά στην απόφαση αυτή.
Δεν ευσταθεί ο νομικός αυτός ισχυρισμός. Αντίθετα οι όλες συνθήκες κάτω από τις οποίες κλήθηκε ο Αναπληρωτής Διευθυντής να κάμει τις συστάσεις του όπως φαίνεται και από το σχετικό πρακτικό της Επιτροπής που έχει παρατεθεί πιο πάνω, δείχνουν ότι αυτές ήσαν και λεπτομερείς και εναρμονισμένες προς τα στοιχεία των φακέλλων των υποψηφίων και τις έκαμε μετά από πολλές πληροφορίες για τους υποψήφιους που πήρε από πρόσωπα που ήσαν σε θέση να γνωρίζουν, όπως έχει ήδη καταδειχθεί.
Ο τρίτος νομικός ισχυρισμός είναι ότι η Επιτροπή έσφαλε αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις και έγινε η εισήγηση ότι ήτο εσφαλμένη η απόφαση της Επιτροπής να μη λάβει υπόψη της τις τροποποιήσεις των προσυπογραφόντων λειτουργών στις εμπιστευτικές εκθέσεις μερικών υποψηφίων όταν δεν τηρήθηκαν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 της Εγκυκλίου, όπως επίσης και να μη λάβει υπόψη της το μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων που ετοιμάστηκαν από τον Κ. Χρυσοστόμου για το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαηλίδη αφού δεν πληρούσε τα απαραίτητα αντικειμενικά εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης. Γιατί με τον τρόπο αυτό κατακερματίζει, όπως επιχειρηματολόγησε ο δικηγόρος του αιτητή, τις εκθέσεις χωρίς εξουσία και παρά την Γνωμάτευση του γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα που τόνιζε ότι δεν έπρεπε να λάβουν υπόψη στο σύνολό τους τις ελαττωματικές εκθέσεις.
Η προσέγγιση της νομολογίας μας όπως εκφράζεται στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Στυλιανου και Άλλοι, που εκδόθηκε στις 10 Απριλίου 1990, είναι ότι η Επιτροπή δεν πρέπει να λαμβάνει υπόψη αλλαγές στις εμπιστευτικές εκθέσεις που έγιναν κατά παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων που περιέχονται στην Εγκύκλιο και μπορεί να αγνοήσει το μέρων των εμπιστευτικών εκθέσεων που είναι παράτυπο ή αντικανονικό και να λάβει υπόψη της τις εκθέσεις σε όση έκταση έχουν συνταχθεί σύμφωνα με την Εγκύκλιο αρ. 491, όπως νομολογήθηκε επίσης από την Ολομέλεια στις Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 777,780 - Yianoulla Louca and Others v. The Republic που δόθηκε στις 16 Ιουνίου 1989. Είναι φανερό ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις για το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαηλίδη για τα χρόνια 1984-1987 δεν λήφθηκαν υπόψη στο σύνολο, τους γιατί ο αξιόλογων λειτουργός ήταν στενός συγγενής του. Όπως επίσης και τα μέρη εκείνα των εμπιστευτικών εκθέσεων που αναφέρονται στα πρακτικά της Επιτροπής που έγιναν χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες της παραγράφου 9 της Εγκυκλίου. Η προσέγγιση αυτή ήτο ορθή και συμφωνεί με την πιο πάνω νομολογία, μας, και ο λόγος αυτός αποτυγχάνει.
Εξετάζοντας την υπόθεση στο σύνολο της είναι φανερόν ότι η Επιτροπή στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας ενήργησε σύμφωνα προς τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου και το Νόμο και δεν υπάρχει οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο. Η επίδικη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά την διεξαγωγή της δέουσας έρευνας και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους όπως φαίνονται στα στοιχεία των φακέλλων. Επιπλέον ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι έχει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών. Ήταν δε εύλογα εφικτή και δεν υπάρχουν περιθώρια επέμβασης του Δικαστηρίου τούτου.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.