|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 248
18 Ιανουαρίου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΑΒΡΙΗΛ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΕΦΟΡΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 727/86).
Φορολογία Εισοδήματος — Βάρος απόδειξης των ισχυρισμών τον φέρει ο ίδιος ο φορολογούμενος — Έλλειψη δέουσας έρευνας αποτελεί αφεαυτής λόγο ακύρωσης — Η λήψη της είναι θέμα πραγματικό — Κρίνεται από τα εκάστοτε γεγονότα της υπόθεσης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή αυτή την εγκυρότητα φορολογίας που επιβλήθηκε για τα φορολογικά έτη 1980-1985.
Ο αιτητής ήταν κάτοχος περιπτέρου στη Λάρνακα. Μερικοί από τους ισχυρισμούς που πρόβαλε ήταν ότι:
(α) το περίπτερο ήταν γι' αυτόν ευχάριστη απασχόληση και όχι πηγή κέρδους,
(β) του επιβλήθηκε διπλή φορολογία,
(γ) του επιβλήθηκε φόρος επί των αποθεμάτων,
(δ) δεν λήφθηκαν υπόψη ποσά τα οποία όφειλε,
(ε) υπερτιμήθηκε η αξία των αποθεμάτων λόγω έλλειψης της δέουσας έρευνας που οδήγησε σε πλάνη περί τα πράγματα
(στ) δεν αφαιρέθηκε από το εισόδημά του το ποσό των £5,700 που δήλωσε ως αποταμιεύσεις των ετών 1968-1969.
Οι καθ' ων η αίτηση έδωσαν απαντήσεις στους πιο πάνω ισχυρισμούς ως εξής:
(α) Το περίπτερο εβρίσκετο σε κεντρικό δρόμο, ήταν μεγάλο και απέφερε πολλά κέρδη.
(β) Δεν λήφθηκε υπόψη οποιαδήποτε περιουσία που αποκτήθηκε κατά τα προηγούμενα έτη και επομένως δεν φορολογήθηκε διπλά.
(γ) Δεν επιβλήθηκε φόρος επί των αποθεμάτων αλλά το κόστος τους λήφθηκε υπόψη ως περιουσιακό στοιχείο.
(δ) Τα ποσά τα οποία όφειλε ο αιτητής αναντίρρητα λήφθηκαν υπόψη.
(ε) Η αξία των εμπορευμάτων αποτιμήθηκε βάσει δέουσας έρευνας και εκτεταμένης καταγραφής.
(στ) Δεν προσκομίστηκε κανένα στοιχείο από τον αιτητή που να δικαιολογεί την αφαίρεση του ποσού των £5,700 ως αποταμιεύσεις των ετών 1968-1969.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Βάσει της νομολογίας ο φορολογούμενος οφείλει να προσάγει τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη των αιτημάτων του.
(2) Από όλα τα στοιχεία ενώπιόν του, οι καθ' ων η αίτηση έκαναν τη δέουσα έρευνα και δεν ενήργησαν με πλάνη περί τα πράγματα.
(3) Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Tryfonos v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 884·
Pavlou v. Director of Inland Revenue (1988) 3 C.LR. 1125·
Τρικωμίτης ν. Δημοκρατίας (1987) 3 C.L.R. 592·
Δημήτρης ν. Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 2512·
Κάρουλας και Άλλη ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 580/87 ημερ. 315.1990).
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της φορολογίας που επιβλήθηκε στον αιτητή για τα φορολογικά έτη 1980-1985.
Ε. Ευσταθίου, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Ο Δικαστής κ. Κούρρης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή, προσβάλλει την εγκυρότητα της φορολογίας που επιβλήθηκε σ' αυτόν για τα φορολογικά έτη 1980-1985.
Ο αιτητής είναι κάτοχος ενός περιπτέρου στη Λεωφόρο Μακαρίου Γ στη Λάρνακα. Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, ότι άνοιξε το περίπτερο του για να περνά ευχάριστα την ώρα του, ότι είχε πολύ περιορισμένο εισόδημα από το εν λόγω περίπτερο και ότι το περίπτερο αποδίδει σε αυτόν εισόδημα το οποίο σύμφωνα με τους πίνακες του φορολογητέου εισοδήματος δεν θα έπρεπε να φορολογηθεί. Όμως, το περίπτερο βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο της Λάρνακας, είναι μεγάλο, έχει αρκετές ποσότητες παιγνιδιών και γενικά είδη δώρων, εφημερίδες, περιοδικά. Περιπλέον, είναι φανερό από τα ποσά προμηθειών που είσπραξε ο αιτητής μόνο από πωλήσεις εφημερίδων και περιοδικών, ότι η έκταση της εργασίας του δεν ήταν καθόλου περιορισμένη. Για το έτος 1983 είσπραξε προμήθειες από πωλήσεις εφημερίδων και περιοδικών £2,500, το 1984 £2,736 και το 1985 £3,460.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο καθ' ου η αίτηση του επέβαλε διπλή φορολογία, καθότι για τις οικονομίες που έκανε για χρόνια ο αιτητής, κατέβαλλε τον σχετικό φόρο.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι εργάστηκε στο εξωτερικό την περίοδο 1968-1970 και στα Ηνωμένα Έθνη από τις 20/12/70 μέχρι 2/5/76 και ότι άνοιξε περίπτερο από το έτος 1978, είναι άσχετος, καθότι η πιο πάνω περίοδος εξετάστηκε στις 2/10/79, όταν ο αιτητής υπόβαλε κατάσταση περιουσίας καλύπτοντας την περίοδο 1/1/72-2/10/79, οπότε και συμφωνήθηκε και συνεπώς έκλεισε η περίοδος αυτή. Βάση για τις επίδικες φορολογίες, είναι η περίοδος 3/10/79-31/12/85. Κατά συνέπεια, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του αιτητή ότι φορολογήθηκε διπλά. Ο αιτητής φορολογήθηκε για την αύξηση της περιουσίας του, για την περίοδο 3/10/79-31/12/85 και δεν λήφθηκε υπόψη οποιαδήποτε περιουσία που απόκτησε κατά τα προηγούμενα έτη, δηλαδή πριν από τις 30/10/79.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι με βάση το άρθρο 5(1)(α) των περί Φόρων Εισοδήματος Νόμων, ο καθ' ου η αίτηση δεν μπορούσε να επιβάλει φόρο επί των αποθεμάτων, καθότι φορολογούνται τα κέρδη μόνο και τα οποία πρέπει να προέρχονται από επιχείριση, είτε εμπορική, είτε βιομηχανική ή από άσκηση επιτηδεύματος, βιοτεχνίας ή άλλου επαγγέλματος.
Ο ισχυρισμός αυτός, είναι ανακριβής. Φόρος επί των αποθεμάτων δεν επιβλήθηκε, το κόστος όμως των εμπορευμάτων λήφθηκε υπόψη σαν περιουσιακό στοιχείο στην εξακρίβωση του φορολογητέου εισοδήματος του αιτητή για την περίοδο 3/10/79-31/12/80.
Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός, ότι ο αιτητής κατά την 31/12/85, όφειλε ποσό £1,200 για την αγορά διαμερίσματος, καθώς και £887.88 για την αγορά αποθεμάτων και ότι τα δύο αυτά ποσά δεν λήφθηκαν υπόψη από τον καθ' ου η αίτηση. Ο ισχυρισμός αυτός, αντικρούεται από την επιστολή που στάληκε από τον καθ' ου η αίτηση στον αιτητή στις 17/9/86 (Βλ. Παράρτημα C στην ένσταση), όπου αναφέρεται ότι για υπόλοιπο χρέους διαμερίσματος λήφθηκε υπόψη το ποσό £1,450 και για χρέος για αποθέματα, το ποσό των £907.
Ο αιτητής επίσης, αμφισβητεί ότι η αξία των αποθεμάτων κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν £4,023, διότι ο υπάλληλος του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος που επισκέφθηκε το περίπτερο, δεν έκαμε καταγραφή των αποθεμάτων, αλλά απλώς τα είδε σε χρονικό διάστημα δύο λεπτών και έφυγε. Εάν κατέγραφε, ισχυρίστηκε ο αιτητής, ο υπάλληλος του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος, τότε ο καθ' ου η αίτηση πιθανό να κατέληγε σε άλλη απόφαση και όχι στην προσβαλλόμενη. Κατά συνέπεια, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν έκαμαν τη δέουσα έρευνα προτού εκδώσουν και/ή λάβουν την προσβαλλόμενη απόφαση και/ ή πράξη. Η έλλειψη δέουσας έρευνας, αποτελεί αφεαυτή λόγο ακυρώσεως. Η έλλειψη δέουσας έρευνας οδήγησε τους καθ' ων η αίτηση σε πλάνη περί τα πράγματα που αποτελεί και αυτή λόγο ακυρώσεως.
Η θέση του καθ' ου η αίτηση επί του θέματος αυτού, είναι η εξής: Ο αιτητής σε συνάντηση που είχε με Λειτουργό του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος στις 11/2/86, δήλωσε αποθέματα £600 χωρίς να παρουσιάσει οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία. Κατά την ίδια μέρα, ο Προϊστάμενος του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας, Α. Χριστοφίδης, μαζί με το Φοροθέτη Ν. Προκοπίου, επισκέφθηκαν το περίπτερο του αιτητή και έκαναν καταγραφή των αποθεμάτων. Από την επίσκεψη αυτή, διαπιστώθηκε ότι τα αποθέματα δεν ήταν μόνο αυτά που δήλωσε ο αιτητής, δηλαδή εφημερίδες, περιοδικά και ζαχαρωτά, αλλά είχε μεγάλη ποσότητα παιχνιδιών, είδη δώρων, υπολογιστικές μηχανές, αναπτήρες κ.λ.π.. Τα αποθέματα αυτά, υπολογίστηκαν σε τιμή κόστους πέραν των £8,000. Ο χρόνος καταγραφής των αποθεμάτων, διάρκεσε δυόμιση ώρες, συμπεριλαμβανομένες και αποθήκες που διατηρούσε ο αιτητής πίσω από το περίπτερο του και όχι δύο λεπτά όπως ισχυρίζεται ο αιτητής.
Ο αιτητής, στις 11/4/86, δηλαδή δύο και πλέον μήνες μετά από την επιτόπου επίσκεψη των Λειτουργών του Γραφείου Φόρου Εισοδήματος στο περίπτερό του, παρουσίασε απογραφή των εμπορικών του αποθεμάτων, σύμφωνα με την οποία η αξία τους σε τιμές κόστους ανερχόταν σε £2,830. Η απογραφή αυτή δεν έγινε αποδεκτή από τον καθ'ου η αίτηση, γιατί διαπιστώθηκε ότι εμπορεύματα που είχαν καταγραφεί ενδεικτικά κατά την επιτόπου επίσκεψη στο περίπτερο, παρουσιάζονταν στις καταστάσεις της απογραφής του αιτητή, σε μειωμένες ποσότητες. Επίσης, ζητήθηκε από τον αιτητή να παρουσιάσει τιμολόγια αγοράς για να εξακριβωθεί το κόστος των εμπορευμάτων, αλλά αυτός αρνήθηκε να παρουσιάσει.
Η πιο πάνω θέση των καθ' ων η αίτηση, φαίνεται από τα γεγονότα που περιέχει η ένορκη δήλωση του πιο πάνω Νίκου Προκοπίου, ο οποίος δεν αντεξετάστηκε από τον αιτητή, και κατά συνέπεια αποδέχομαι τα γεγονότα ως ορθά.
Όπως έχει λεχθεί επανειλημμένα από το Δικαστήριο, ο φορολογούμενος όφειλε να προσαγάγει τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για υποστήριξη των αιτημάτων του (Βλ. Christos Tryfonos v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 884, Σταύρος Παύλου ν. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1988) 3 C.L.R. 1125, Τρικωμίτης ν. Δημοκρατίας (1987) 3 C.L.R. 592, Ζαφείρης Δημήτρης ν. Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 2512 και Ανδρέας Κάρουλας και Κυριακή Τάλια ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 580/87, ημερ. 31.5.1990)).
Ο αιτητής σε άλλη συνάντηση που είχε στο Γραφείο Φόρου Εισοδήματος Λάρνακας στις 28/8/86, ισχυρίστηκε ότι κατά την αρχή της περιόδου η οποία καλυπτόταν από την "Κατάσταση Κεφαλαίου", είχε £5,700 ποσό που αντιπροσώπευε τις αποταμιεύσεις του από δουλειά στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τα έτη 1968-1969 και στη Λιβύη κατά το έτος 1976. Δεν προσκόμισε, όμως, οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία που να δείχνουν ότι είχε φέρει τέτοια λεφτά στην Κύπρο.
Από τα πιο πάνω, είμαι ικανοποιημένος ότι ο καθ' ου η αίτηση έκαμε τη δέουσα έρευνα και δεν ενέργησε με πλάνη περί τα πράγματα.
Για τους πιο πάνω λόγους, η απόφαση του καθ' ου η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή και επικυρώνεται. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του αιτητή. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.