|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 100
11 Ιανουαρίου, 1991
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΑΤΖΗΘΕΩΡΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Κάθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 177/79,220/89).
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα — Πέραν αυτών που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας — Λεν αποτελούν πλεονέκτημα, μπορούν όμως να ληφθούν υπόψη μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία της υπόθεσης.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου του Τμήματος — Πρέπει να συνάδουν προς την όλη εικόνα των υποψηφίων και τα στοιχεία του φακέλου — Αν παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά αυτά το γεγονός ότι είναι λακωνικές δεν τις καθιστά άκυρες.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Λαμβάνεται υπόψη όταν όλα τα άλλα στοιχεία είναι τα ίδια.
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήχθη στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α' στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, η Μάρω Χ"Πασχάλη αντ' αυτών.
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και η Μάρω Χ"Πασχάλη επελέγη για την πλήρωσή της κατά πλειοψηφία τριών μελών της ΕΔ.Υ., περιλαμβανομένου και του Προέδρου της. Ο αιτητής στην πρώτη προσφυγή προέβαλε ότι υπερείχε του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί, πέραν των απαιτουμένων, κατείχε και Πανεπιστημιακό Δίπλωμα Θεολογίας και Δίπλωμα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Ακόμη, ισχυρίστηκε ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος έπασχαν γιατί ήταν λακωνικές και δεν συμφωνούσαν με τα στοιχεία των φακέλων. Προβλήθηκε επίσης ο λόγος ακύρωσης της παράλειψης επιλογής του καλύτερου υποψήφιου. Στην δεύτερη προσφυγή, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι υπερέχει και στα τρία καθιερωμένα κριτήρια του άρθρου 44(2) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967. Ο δεύτερος λόγος που επικαλέστηκε ο αιτητής στην προσφυγή αυτή αναφέρεται επίσης στο θέμα των συστάσεων του προϊσταμένου. Τέλος, και στη δεύτερη προσφυγή, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η Ε.Δ.Υ, απέτυχε στο καθήκον της επιλογής του καλύτερου υποψήφιου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διαθέτει και αυτό προσόν πέραν των απαιτουμένων από τα σχέδια υπηρεσίας και αυτό είναι Δίπλωμα Μεταφραστή στην Ελληνική, Αγγλική και Γαλλική του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Είναι καθιερωμένη αρχή του δικαίου ότι προσόντα πέραν αυτών που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας, δεν αποτελούν πλεονέκτημα και εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελούν από μόνα του καταφανή υπεροχή, μπορούν όμως να ληφθούν υπόψη μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία της υπόθεσης. 'Οσον αφορά την αρχαιότητα, αποτελεί στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη όταν όλα τα άλλα στοιχεία είναι ίδια. Επομένως, το θέμα της αρχαιότητας πρέπει να εξεταστεί σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα νομοθετικά καθιερωμένα κριτήρια.
2. Είναι γεγονός ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος πρέπει να συνάδουν προς την όλη εικόνα των υποψηφίων και τα στοιχεία του φακέλου και το γεγονός ότι είναι λακωνικές δεν τις καθιστά άκυρες εάν συνάδουν με τα στοιχεία αυτά. Στην παρούσα υπόθεση, η Ε.Δ.Υ, δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά στην υποτιθέμενη αόριστη και γενική σύσταση του Διευθυντή, αλλά στο σύνολο των ενώπιόν της στοιχείων, με τρόπο που να μη χρειάζεται περαιτέρω έρευνα του θέματος.
3. Σχετικά με την επιλογή του καλύτερου, που αμφισβητείται στην πρώτη προσφυγή, κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί αφού η Ε.Δ.Υ, έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στην αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων και το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει στο σύνολο των εμπιστευτικών εκθέσεων και επιπλέον έχει τη σύσταση του Προϊσταμένου που αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο που δεν μπορεί να αγνοηθεί χωρίς να δοθούν ειδικοί λόγοι. Πέραν όλων των ανωτέρω, ο αιτητής της πρώτης προσφυγής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή.
4. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει έναντι και του δεύτερου αιτητή στις εμπιστευτικές εκθέσεις και επιπρόσθετα έχει και τη σύσταση του Διευθυντή. Όσον αφορά τα προσόντα, το ενδιαφερόμενο μέρος έχει επιπλέον και πανεπιστημιακό δίπλωμα σε θέμα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης. Ως προς την αρχαιότητα, πράγματι ο αιτητής αυτός υπερέχει αλλά η αρχαιότητα υπερισχύει μόνο αν όλα τα άλλα κριτήρια είναι ίδια, που στην περίπτωση αυτή δεν είναι. Τα περί συστάσεων του Διευθυντή έχουν ήδη απαντηθεί πιο πάνω.
5. Από όσα λέχθηκαν λύεται και το θέμα επιλογής του καλύτερου υποψήφιου, πολύ περισσότερο που ο δεύτερος αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή. Η επίδικη απόφαση ήταν αντικείμενο ορθής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ, και με βάση τα στοιχεία ενώπιόν της ήταν εύλογα εφικτή, δεόντως αιτιολογημένη και αποτέλεσμα δέουσας έρευνας.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Soteriadou and Others v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 921·
Ioannides v. The Republic (1986) 3 CLR. 1089·
Ζαπίτης και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας (Προσφυγές 870/87 και 873/87, απόφαση Ολομέλειας ημερ. 153.1989)·
Partellides v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 480·
Δημοκρατία ν. Βασιλείου (Α.Ε. 858, ημερ. 30.1.90)·
Theodossiou v. The Republic, 2 R.S.C.C. 44·
Μαυρογένης ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 1000/88, ημερ. 3.11.1990)·
Christou v. The Republic (1980) 3 C.L.R. 437·
Hadjioannou v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1041.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α' αντί των αιτητών.
Ι. Τυπογράφος, για τους αιτητές.
Λ. Κουρσουμπά (Κα.), Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult
Ο Πρόεδρος κ. Α. Λοΐζου ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη ή/ και απόφαση των καθ' ων η αίτηση που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας της 10ης Φεβρουαρίου 1989, και με την οποία προήχθη από την 1 Ιανουαρίου 1989, στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α' στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών η Μάρω Χ"Πασχάλη αντί των Αιτητών είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."
Η θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α', είναι θέση προαγωγής και σύμφωνα με τις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη Σύσταση, τις Αρμοδιότητες και τη Μέθοδο Ενέργειας των Τμηματικών Επιτροπών, συστήθηκε μια τέτοια Επιτροπή, η οποία δια του Προέδρου της διαβίβασε την Έκθεση της στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας - που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως "η Επιτροπή" - και με την οποία σύστηνε κατά αλφαβητική σειρά οχτώ από τους υποψήφιους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσο οι αιτητές όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Επιτροπή, κατά την εξέταση της έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής, παρατήρησε ότι αυτή δεν αιτιολόγησε το πόρισμα της σε σχέση με την παράγραφο 3(β) των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας. Επίσης δεν εφαίνετο να είχε ασχοληθεί η Τμηματική Επιτροπή με όλους τους υποψήφιους σ' ό,τι αφορά τη συνδρομή του πλεονεκτήματος που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, παρέλειψε δε να αιτιολογήσει το πόρισμα της σε σχέση με το πλεονέκτημα και η Επιτροπή έστειλε ξανά το θέμα στην Τμηματική Επιτροπή για να επιληφθεί των πιο πάνω και να υποβάλει συμπληρωματική έκθεση.
Ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, ως Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής, με επιστολή του ημερομηνίας 12 Οκτωβρίου 1988, διαβίβασε συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής (Παράρτημα 7). Με νεότερη δε επιστολή του ημερομηνίας 13 Δεκεμβρίου 1988, υπέβαλε στην Επιτροπή νέα συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής σχετικά με την πλήρωση των πιο πάνω κενών θέσεων, στην οποία προστέθηκαν ακόμη έντεκα υπάλληλοι στον κατάλογο των προσοντούχων (Παράρτημα 10). Η Επιτροπή στη συνεδρίαση της στις 19 Δεκεμβρίου 1988, αφού έλαβε γνώση της νέας συμπληρωματικής έκθεσης της Τμηματικής Επιτροπής, έκρινε ότι από τους έντεκα υπαλλήλους, που η Τμηματική πρόσθεσε στον κατάλογο των προσοντούχων, οι τρεις -Τατιάνα Ραχματουλίνα, Τάνια Νικολαΐδου, Γαλάτεια Κωνσταντίνου-Χριστοδούλου - δεν ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης.
Η Επιτροπή στη συνεδρίαση στις 23 Δεκεμβρίου 1988, εξέτασε, όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό (Παράρτημα 13), τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελλο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή. Με βάση δε τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, επέλεξε ομόφωνα για μια από τις θέσεις το Γεώργιο Χ"Σάββα, και για την άλλη θέση επέλεξε κατά πλειοψηφία τριών (Πρόεδρος, Ξενόπουλος, Παπαξενοφώντος) έναντι δύο (Χατζηπροδρόμου και Χριστοδουλίδης), τη Μάρω Χ"Πασχάλη, η οποία με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους κρίθηκε ως η επικρατέστερη για προαγωγή. Αντί αυτής ο κ. Χριστοδουλίδης υποστήριξε τον Παναγιώτη Αργυρίδη και ο κ. Χ"Προδρόμου τον Κωνσταντίνο Καραμάνο.
Στο πρακτικό της συνεδρίασης αυτής της Επιτροπής, σε όση έκταση χρειάζεται για τους σκοπούς της προσφυγής αυτής, αναφέρονται τα πιο κάτω:-
"..................................
Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών κ. Κύπρος Ψυλλίδης. Αυτός ανάφερε τα εξής:
Λαμβάνοντας υπόψη τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, συστήνει για τη μια θέση τη Μάρω Χ" Πασχάλη, την οποία ξεχωρίζει από τους άλλους υποψήφιους, και για τη δεύτερη θέση συστήνει τους Γεώργιο Χ"Σάββα και Παναγιώτη Αργυρίδη και αφήνει το θέμα στην κρίση της Επιτροπής. Το πλεονέκτημα διαθέτουν όλοι οι υποψήφιοι.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρίαση.
Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελλο Πλήρωσης της Θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή.
Η Επιτροπή σημείωσε το πόρισμα της Τμηματικής Επιτροπής ότι όλοι οι υποψήφιοι που συστήθηκαν από αυτή διαθέτουν το πλεονέκτημα. Ωστόσο, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει ορισμένες αμφιβολίες κατά πόσον το Course of Study που όλοι οι υποψήφιοι παρακολούθησαν στην Κύπρο για 1 1/2 περίπου μήνα αποτελεί πλεονέκτημα σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Εν πάση όμως περιπτώσει για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, εφόσον όλοι έχουν το πιο πάνω Course of Study, αυτό δε δύναται να έχει οποιαδήποτε επίδραση επί της τελικής επιλογής.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων στο σύνολο τους. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Εκθέσεις τους στα πέντε τελευταία χρόνια. (Χάριν συντομίας θα αναφερθώ μόνο στα στοιχεία τα σχετικά με τους αιτητές και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο:-)
..................................
3. Αριστείδης Χρυσόστομος: 1983 "Λ.Κ." (5-7-0) 1984 Έ" ( 9-3-0) 1985 "Ε" (11-1-0) 1986 "Ε" (12-ΟΌ) 1987 "Ε" (12-0-0) 4. Χ"Θεωρή Θεόδωρος: 1983 "Ε" ( 9-3-0) 1984 "Ε" ( 9-3-0) 1985 "Ε" (11-1-0) 1986 "Ε" (12-0-0) 1987 "Ε" (12-0-0)
6. Χ"Πασχάλη Μάρω: 1983 "Ε" (11-1-0) 1984 Τ (12-0-0) 1985 "Ε" (12-0-0) 1986 "Ε" (12-0-0) 1987 "Ε" (12-0-0)
...................................
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψήφιων καθώς και την αρχαιότητα τους, όπως αυτή φαίνεται στον ενώπιον της Επιτροπής κατάλογο των υποψήφιων.
Η Επιτροπή, με βάση όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, επέλεξε ομόφωνα για μια από τις θέσεις το Γεώργιο Χ"Σάββα.
Για την άλλη θέση η Επιτροπή επέλεξε κατά πλειοψηφία τριών (Πρόεδρος, Ξενόπουλος, Παπαξενωφώντος) έναντι δύο (Χατζηπροδρόμου και Χριστοδουλίδης) τη Χ"Πασχάλη, η οποία με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους κρίνεται ως η επικρατέστερη για προαγωγή. Ιδιαίτερα επισημαίνεται το ότι σε όλα τα χρόνια, αφότου καθιερώθηκε ο νέος τύπος Εμπιστευτικών Εκθέσεων, αυτή βαθμολογήθηκε ως Εξαίρετη' και μάλιστα στα τέσσερα τελευταία με 12-0-0 και στον αμέσως προηγούμενο χρόνο, 1983 με 11-1-0. Εξάλλου, η Χ"Πασχάλη έχει συστηθεί από το Διευθυντή, ο οποίος και δήλωσε ότι αυτή ξεχωρίζει από τους άλλους υποψήφιους.
Ο κ. Χριστοδουλίδης, επεξηγώντας ότι έχει ίδιες παραστάσεις για την εργατικότητα, την απόδοση και την προσφορά των υποψήφιων στο Τμήμα, υποστήριξε ότι ο Αργυρίδης, παρ' όλο που υστερεί σε αρχαιότητα, βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση έναντι της Χ"Πασχάλη, γιατί έχει πολύ υψηλές Εμπιστευτικές Εκθέσεις, ιδιαίτερα τα τέσσερα τελευταία χρόνια στα οποία βαθμολογήθηκε ως ' Εξαίρετος' με 12-0-0, και διαθέτει υψηλά προσόντα.
Ο κ. Χ"Προδρόμου ανάφερε ότι, με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους και αποδίδοντας τη δέουσα σημασία στην πολύ μεγάλη αρχαιότητα του Καραμάνoυ, υποστηρίζει ότι αυτός είναι καταλληλότερος για προαγωγή έναντι της Χ"Πασχάλη. Από πλευράς αξίας ο υπάλληλος είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο με τη Χ"Πασχάλη. Δε μπορεί όμως να γίνει απόλυτη σύγκριση Εκθέσεων μεταξύ των δύο υπαλλήλων, διότι οι Αξιολογούντες Λειτουργοί ήταν διαφορετικοί. Εν πάση όμως περιπτώσει οι Εκθέσεις και των δύο στα δύο τελευταία χρόνια, στα οποία με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, είναι ακριβώς οι ίδιες. Είναι γεγονός ότι η Χ"Πασχάλη έχει δίπλωμα πανεπιστημίου, ενώ ο Καραμάνος δε διαθέτει, απλώς φοίτησε για δύο χρόνια στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών των Αθηνών. Όμως το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν προβλέπει ότι πανεπιστημιακό δίπλωμα αποτελεί πλεονέκτημα.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προυπ.) θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α', Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, από 1 Ιανουαρίου 1989:
1. Χ"ΠΑΣΧΑΛΗ Μάρω (κατά πλειοψηφία όπως αναφέρεται πιο πάνω)
2. Χ"ΣΑΒΒΑΣ Γεώργιος (ομόφωνα)."
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή στην προσφυγή 177/89 ότι αυτός υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα, γιατί πέραν από αυτά που απαιτούνται από το σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας, κατέχει Πανεπιστημιακό Δίπλωμα Θεολογίας και Δίπλωμα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διαθέτει προσόν πέραν των απαιτουμένων από τα Σχέδια Υπηρεσίας και αυτό είναι Δίπλωμα Μεταφραστού στη Ελληνική, Αγγλική και Γαλλική του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Είναι καθιερωμένη αρχή του Δικαίου ότι προσόντα πέραν από αυτά που προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, δεν αποτελούν πλεονέκτημα και εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελούν από μόνα τους καταφανή υπεροχή, μπορούν όμως να ληφθούν υπόψη μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία της υποθέσεως. Αναφορά μπορεί να γίνει στις υποθέσεις Soteriadou and Others v. The Republic (1983)3 C.L.R. 921, στις σελ. 943-944, Ioannides v. The Republic (1986)3 C.L.R. 1089, στη σελ. 1095 και την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας, Ζαπίτης και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας, Προσφυγές 870/87 και 873/87, που εκδόθηκε στις 15 Μαΐου, 1989 και δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, στην οποία αποφασίστηκε ότι κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να επιλέξει τους καταλληλότερους, είχε καθήκον να συνεκτιμήσει όλα τα προσόντα τους και ότι ορθά δόθηκε βαρύτητα σε ακαδημαϊκά προσόντα των ενδιαφερομένων που σχετίζονται με τη φύση των καθηκόντων της θέσης, της οποίας η πλήρωση εξετάζετο.
Είναι φανερό ότι υπάρχει μια αρχαιότης μεταξύ τους. Η αρχαιότης όμως αποτελεί στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη όταν όλα τα άλλα στοιχεία είναι τα ίδια. (Partellides v. The Republic (1969)3 C.L.R. 480). Επομένως, το θέμα της αρχαιότητας πρέπει να εξεταστεί σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα κριτήρια που καθιερώνει ο Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος 1967 στο άρθρο 44(2), που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Ο δεύτερος λόγος που επικαλείται ο αιτητής αυτός είναι ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος πάσχουν, γιατί είναι λακωνικές, όπως ισχυρίζεται και δεν συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλλων. Είναι γεγονός ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος πρέπει να συνάδουν προς την όλη εικόνα των υποψηφίων και τα στοιχεία του φακέλλου και το γεγονός ότι οι συστάσεις αυτές είναι λακωνικές, δεν τις καθιστά άκυρες εάν συνάδουν με τα στοιχεία αυτά. (Βλέπε Αναθεωρητική Έφεση 858, Δημοκρατία ν. Βασιλείου, απόφαση της Ολομέλειας που εκδόθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1990, και δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί).
Στην υπό εξέταση υπόθεση ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών εξέθεσε τις απόψεις του, όπως παρατέθηκαν ήδη στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής, η δε Επιτροπή σχολίασε στη συνέχεια και αξιολόγησε τις συστάσεις του Διευθυντή, όπως φαίνεται στο ίδιο πρακτικό, σε συνάρτηση με τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελλο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων. Δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά, όπως ισχυρίζεται ο αιτητής στην αόριστη και γενική, όπως τη χαρακτηρίζει, σύσταση του Διευθυντή, αλλά στο σύνολο των στοιχείων ενώπι;oν της, έτσι που να μη χρειάζεται περαιτέρω έρευνα του θέματος.
Και μια και αναφέρομαι στο θέμα της δέουσας έρευνας, η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε από την Επιτροπή, όπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό και τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, δεν μπορεί να υποστηριχθεί με επιτυχία ο ισχυρισμός ότι η Επιτροπή παρέλειψε να κάμει γενικά τη δέουσα έρευνα, ούτε και για τους ίδιους λόγους ο ισχυρισμός ότι η επίδικη απόφαση στερείται της δέουσας αιτιολογίας που βρίσκεται στο κείμενο της επίδικης απόφασης και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλλων.
Ως προς το λόγο της παράλειψης επιλογής του καλύτερου υποψήφιου, ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί από το σύνολο των στοιχείων που ήσαν ενώπιον της Επιτροπής. Δόθηκε από αυτή η δέουσα βαρύτητα εις όλα τα στοιχεία που περιέχονται στο άρθρο 44(2) του Νόμου, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, και το ενδιαφερόμενο μέρος στην υπό εξέταση περίπτωση υπερέχει έναντι του αιτητή αυτού στο σύνολο των εμπιστευτικών εκθέσεων, είχε δε τη σύσταση του Προϊσταμένου που αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο που δεν μπορεί να αγνοηθεί χωρίς να δοθούν ειδικοί λόγοι. (Βλέπε Theodossiou v. The Republic 2 R.S.C.C. 44 και Ανδρέας Μαυρογένης ν. Δημοκρατίας Υπ. Αρ. 1000/88, ημερομηνίας 3 Νοεμβρίου 1990.)
Είναι για τους πιο πάνω λόγους που η προσφυγή αυτή αποτυγχάνει, γιατί πέραν από αυτούς, ο αιτητής αυτός απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους (Βλέπε Christou v. The Republic (1980)3 C.L.R. 437; Hadjioannou v. The Republic (1983)3 C.L.R. 1041 στη σελ. 1046.)
Στην προσφυγή αρ. 220/89, ο πρώτος νομικός ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι αυτός υπερέχει και στα τρία καθιερωμένα από το άρθρο 44(2) του Νόμου, κριτήρια. Η Επιτροπή στο πρακτικό της, που παρατέθηκε πιο πάνω, αναφέρεται στο σημείο αυτό και ιδιαίτερα επισημαίνει ότι σε όλα τα χρόνια, αφότου καθιερώθηκε ο νέος τύπος εμπιστευτικών εκθέσεων, αυτή βαθμολογήθηκε ως "Εξαίρετη" και μάλιστα στα τέσσερα τελευταία χρόνια με 12-0-0 και στον αμέσως προηγούμενο χρόνο, 1983, με 11-1-0. Επιπρόσθετα δε είχε τη σύσταση του Διευθυντή ο οποίος και δήλωσε ότι αυτή ξεχωρίζει από τους άλλους υποψήφιους. Είναι φανερό λοιπόν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει του αιτητή στις εμπιστευτικές εκθέσεις και επιπρόσθετα έχει και τη σύσταση του Διευθυντή.
'Οσον αφορά τα προσόντα, έχουν και οι δύο τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το ενδιαφερόμενο μέρος όμως έχει επιπλέον και πανεπιστημιακό δίπλωμα σε θέμα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης.
Ως προς της αρχαιότητα, πράγματι ο αιτητής υπερέχει αλλά, όπως έχω ήδη αναφερθεί, η αρχαιότητα υπερισχύει μόνο στην περίπτωση που όλα τα άλλα κριτήρια είναι τα ίδια, που στην περίπτωση αυτή δεν είναι. (Βλέπε Partellides v. The Republic (πιο πάνω)).
Ο δεύτερος λόγος τον οποίο επικαλείται ο αιτητής στην προσφυγή αυτή αναφέρεται επίσης στο θέμα των συστάσεων του προϊσταμένου, ο οποίος έχει ήδη απαντηθεί σε αναφορά με την προσφυγή αρ. 177/89 και θεωρώ περιττό να τα επαναλάβω. Αρκεί να λεχθεί ότι οι συστάσεις του συνάδουν προς τα στοιχεία των φακέλλων.
Ως προς τον τρίτο ισχυρισμό του αιτητή, ότι η Επιτροπή απέτυχε στο καθήκον της επιλογής του καλύτερου υποψήφιου, η σύντομη απάντηση βρίσκεται σε αυτά που λέχθηκαν σχετικά με τους υπόλοιπους λόγους που επικαλείται ο αιτητής αυτός και επιπλέον στο γεγονός ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή στην προκειμένη περίπτωση, αφήνοντας έτσι την επίδικη απόφαση να είναι το αντικείμενο της ορθής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής που, με βάση δε την ολότητα των στοιχείων ενώπιόν της, να ήταν εύλογα εφικτή, δεόντως αιτιολογημένη και το αποτέλεσμα της δέουσας έρευνας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, οι προσφυγές αποτυγχάνουν και οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται.
Κάτω από τις περιστάσεις, δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.