|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 43
2 Ιανουαρίου, 1991
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΙΚΑ ΠΟΥΛΧΕΡΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 795/88).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου 157/87— Το δεύτερο σκέλος του άρθρου εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση πλήρωσης θέσης Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, και το πρώτο σκέλος σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση μπορούσε να στηριχθεί στην ορθή νομοθετική διάταξη.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Μονάδες — Άρθρο 35Β (10)(β) του Νόμου 65/87—Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας έχει εξουσία να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων μέχρι 5, με αιτιολογημένη απόφασή της — Η εξ αυτού του λόγου αλλαγή της σειράς στους καταλόγους της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεν συνιστά παρανομία.
Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, με την οποία προάχθηκαν στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί αυτής.
Ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ο Αντώνιος Παπαντωνίου, κατά την πορεία της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων, δεν είχε περιληφθεί στον κατάλογο των προτεινόμενων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή υποψηφίων και υπέβαλε ένσταση ενώπιον της Ε.Ε.Υ. η οποία την αποδέχτηκε και αναθεωρώντας τις μονάδες του για πρόσθετα προσόντα τον περιέλαβε στο τελικό κατάλογο των υποψηφίων.
Η αιτήτρια, προς υποστήριξη της προσφυγής, προέβαλε κατ' αρχήν πλάνη περί το νόμο κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης επειδή στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής γίνεται αναφορά στις διατάξεις του Νόμου 65/87, ενώ η παράγραφος (γ) του άρθρου 35Β(4) του νόμου αυτού, που αφορά στον τρόπο αριθμοποίησης της αρχαιότητας των υποψηφίων, είχε, κατά την ημέρα της λήψης της επίδικης απόφασης, ήδη τροποποιηθεί από το Νόμο 157/87. Η καθ' ης η αίτηση ισχυρίστηκε ότι ο Νόμος 157/87 εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης και ορθά δεν λήφθηκε υπόψη. Επιπλέον η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένα η Ε.Ε.Υ. έδωσε 2 ακόμη μονάδες στο ενδιαφερόμενο μέρος Παπαντωνίου για το Πτυχίο του των Οικονομικών του Πανεπιστημίου θεσσαλονίκης γιατί εκτός του ότι οι 4 μονάδες δίδονται μόνο για M.Sc/MA., το πτυχίο αυτό των Οικονομικών δεν είναι απαραίτητο προσόν. Τέλος, η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι οι συνεντεύξεις διαδραμάτισαν αποφασιστικό ρόλο στην περίπτωσή της. Προέβαλε ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να δώσει από 5 μονάδες στα ενδιαφερόμενα μέρη μετά τις συνεντεύξεις και στην ίδια μόνο 3.5 ήταν αυθαίρετη, ότι το περιεχόμενο των φακέλων που λήφθηκε υπόψη από την Ε.Ε.Υ. για να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων δεν είναι άλλο από την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα που είχαν ήδη αριθμοποιηθεί και ότι η ίδια υπερτερούσε των ενδιαφερομένων μερών σε αρχαιότητα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε περισσότερο από ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του Νόμου 157/87. Ο ισχυρισμός ότι ορθά εφαρμόστηκε το άρθρο 35Β(4)(γ) όπως ήταν πριν την τροποποίησή του από το Νόμο 157/87 δεν ευσταθεί. Ο ισχυρισμός ότι ο Νόμος 157/87 ισχύει μόνο για τη θέση Βοηθού διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης επίσης δεν είναι ορθός. Το πρώτο σκέλος του επίμαχου άρθρου καλύπτει και τις λοιπές περιπτώσεις, όπως και την παρούσα. Με βάση τη νομολογία όμως, η επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διάταξης δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί στην ορθή νομοθετική διάταξη. Το αποτέλεσμα ως προς τις μονάδες αρχαιότητας στην παρούσα περίπτωση θα ήταν το αυτό τόσο βάσει της διάταξης του Νόμου 65/87 όσο και βάσει αυτής του Νόμου 157/87, ούτε και προβλήθηκε ισχυρισμός περί του αντιθέτου. Ο σχετικός προβαλλόμενος λόγος ακυρότητας πρέπει να απορριφθεί.
2. Σχετικά με το δεύτερο λόγο και βάσει των διατάξεων 35Β(4) (β), 35Β(7), 35Β(8) του Νόμου 65/87, βάσει των προσόντων του ενδιαφερόμενου μέρους και της σχετικής απόφασης της Ε.Ε.Υ., η απόφαση της Ε.Ε.Υ. ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσα στα πλαίσια των εξουσιών που της δίνει ο νόμος. Το γεγονός ότι προσδόθηκαν 4 μονάδες στο ενδιαφερόμενο μέρος για πρόσθετα προσόντα δεν είναι αντίθετο με της απόφασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής να δώσει 4 μονάδες σε κατόχους M.A./M.Sc. Για το πτυχίο Οικονομικών του ενδιαφερόμενου μέρους η Ε.Ε.Υ. έδωσε μόνο 2 μονάδες. Οι άλλες 2 μονάδες δόθηκαν για άλλα πρόσθετα προσόντα. Η απόφαση αυτή συνάδει με την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία σε κατόχους BA.Ι B.Sc/B.Ed δίδονται 3 μονάδες. Και ο λόγος αυτός ακυρώσεως απορρίπτεται.
3. Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου 65/87, η E.Ε.Υ. έχει εξουσία να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων μέχρι 5, με αιτιολογημένη απόφαση της η οποία θα στηρίζεται στην εντύπωση που αποκόμισε από της προσωπικές συνεντεύξεις και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Σύμφωνα με την νομολογία, το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο υπάρχει το ενδεχόμενο υποψήφιοι που προηγούνται των άλλων στους καταλόγους της συμβουλευτικής επιτροπής να βρεθούν σε άλλη σειρά κάτω από άλλους, για τον λόγο ότι η Ε.Ε.Υ. έδωσε περισσότερες μονάδες σε άλλους δεν συνιστά παρανομία εφόσον τέτοια εξουσία δίδεται στην Ε.Ε.Υ. από το Νόμο.
Σχετικά με το περιεχόμενο των φακέλων, δεν περιορίζεται μόνο στα στοιχεία, όπως παρατηρήσεις, δραστηριότητες, συγγραφικό έργο, διπλώματα/πιστοποιητικά που συνιστούν πρόσθετα προσόντα κλπ. Ο τελευταίος λόγος ακυρώσεως απορρίπτεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Λιμνάτου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 1014 ημερ. 28.11.90)·
Papadopoullos v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 662·
The Cyprus Cement Co. Ltd. v. The Republic (1974) 3 C.L.R. 304·
Καραγιώργης και άλλοι v. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 616/88 & 623/88, ημερ. 155.90)·
Ιορδάνου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 654/87, ημερ. 22.12.1990)·
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης αντί της αιτήτριας.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την αιτήτρια,
Ε. Λοϊζίδου (Κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση.
Γ. Παπαντωνίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Παπαντωνίου.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Σαββίδης ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ: Η αιτήτρια προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή την απόφαση της καθ' ης η αίτηση να προάξει στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αντί αυτής. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι: 1) Αντώνης Παπαντωνίου, 2) Ανδρέας Θωμά, 3) Γεώργιος Ονησιφόρου, 4) Ήβη Ονουφρίου, 5) Τότα Δημητριάδου, 6) Ανδρέας Θεοδώρου, 7) Σοφοκλής Κάνιας και 8) Αίγλη Χρίστου.
Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως:
Με επιστολές ημερομηνίας 2.6.1988 και 22.6.1988 ζητήθηκε η πλήρωση 21 κενών θέσεων Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, που είναι θέση προαγωγής.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή που επιλήφθηκε του θέματος με την έκθεση της που έστειλε στην Ε.Ε.Υ στις 24.6.1988, σύστησε 64 υποψηφίους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35Β(5)(β)(ιι), κατά σειρά προτεραιότητας, αφού πρόσδωσε πρόσθετες μονάδες στους υποψήφιους που κατά την κρίση της είχαν πρόσθετα προσόντα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35Β(4)(β). Η αιτήτρια και 7 από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα περιλήφθηκαν στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Στις 6.7.1988, η Ε.Ε.Υ. εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν και αφού αποδέχτηκε την ένσταση του ενδιαφερόμενου προσώπου Αντώνιου Παπαντωνίου και αναθεώρησε τις μονάδες του για πρόσθετα προσόντα τον περιέλαβε στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων. Στη συνέχεια η Ε.Ε.Υ. κάλεσε όλους τους υποψηφίους που περιλαμβάνονταν στον τελικό κατάλογο σε προσωπικές συνεντεύξεις, που έλαβαν χώρα στις 8.7.1988, 9.7.1988 και 11.7.88 και αξιολόγησε την απόδοση τους. Στις 12.7.1988, η Ε.Ε.Υ. πρόσδωσε κατά την κρίση της τις ανάλογες μονάδες στους υποψηφίους λαμβάνοντας υπόψη τόσο το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των υπηρεσιακών εκθέσεων όσο και την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις. Κατά την ίδια ημερομηνία έλαβε την επίδικη απόφαση, προσφέροντας προαγωγή από 1.9.1988 στους 21 υποψηφίους που συγκέντρωσαν τις περισσσότερες μονάδες, ανάμεσα στους οποίους και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας βάσισε τις γραπτές αγορεύσεις του στα ακόλουθα νομικά σημεία:
1) Η επίδικη απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη περί το Νόμο.
2) Λανθασμένα η Ε.Ε.Υ. αύξησε τις μονάδες των προσόντων του ενδιαφερόμενου προσώπου Παπαντωνίου και
3) Οι συνεντεύξεις διαδραμάσισαν αποφασιστικό ρόλο στην περίπτωση της αιτήτριας.
Αναπτύσσοντας τον πρώτο νομικό λόγο, ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Παράρτημα Δ, στην ένσταση) γίνεται αναφορά στις διατάξεις του Νόμου 65/87, ενώ η παράγραφος (γ) του άρθρου 35Β(4) του Νόμου, όπως εκτίθεται στο Νόμο 65/87, και που αφορά στον τρόπο αριθμοποίησης της αρχαιότητας των υποψηφίων, είχε, κατά την ημέρα της λήψης της επίδικης απόφασης, τροποποιηθεί με το Νόμο 157/87 του οποίου η ισχύς άρχισε από τις 8.5.1987.
Η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση ισχυρίστηκε ότι ο Νόμος 157/87 δεν εφαρμόζεται για τη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης, αλλά μόνο στην περίπτωση προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης και επομένως ορθά δε λήφθηκε υπόψη από την Ε.Ε.Υ.
Το άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου, όπως εκτίθεται στο Νόμο 65/87 καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του Νόμου 157/87. Ο Νόμος 157/87 δημοσιεύθηκε στις 30.6.1987, η ισχύς του όμως, σύμφωνα με το άρθρο 3, άρχισε από τις 8.5.1987. Η διαδικασία για την πλήρωση της επίδικης θέσης άρχισε στις 2.6.1988, και η επίδικη απόφαση λήφθηκε στις 12.7.1988, δηλαδή περισσότερο από ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του Νόμου 157/87. Εφόσο δε ο Νόμος αυτός κατάργησε εξ ολοκλήρου και αντικατάστησε το άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου, ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης δικηγόρου της καθ'ης η αίτηση ότι στην παρούσα περίπτωση ορθά εφαρμόσθηκε το άρθρο 35Β(4)(γ) όπως ήταν πριν την τροποποίηση του από το Νόμο 157/87 δεν ευσταθεί. Ο ισχυρισμός της ότι ο Νόμος 157/87 ισχύει μόνο για τη θέση Βοηθού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης επίσης δεν είναι ορθός. Το άρθρο 35Β(4)(γ), πριν την κατάργηση και αντικατάσταση του από το Νόμο 157/87, είχε ως ακολούθως:
" (γ) αρχαιότητα:
1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας στη θέση εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρθρου 37 του Νόμου αυτού"
Το ίδιο άρθρο μετά την τροποποίηση, με αντικατάσταση του, από το Νόμο 157/87 έχει ως ακολούθως:
"(γ) αρχαιότητα:
μία μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, και ειδικά στην περίπτωση διορισμού/προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Μέση Γενική ή Τεχνική Εκπαίδευση) επτά δέκατα της μονάδας επιπρόσθετα, για κάθε συμπληρωμένο έτος προηγούμενης εκπαιδευτικής υπηρεσίας σε δημόσια σχολεία ή/και για άλλη αναγνωρισμένη προϋπηρεσία."
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι το άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου, όπως εκτίθεται στο Νόμο 157/87, περιέχει δύο σκέλη. Το δεύτερο σκέλος εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση πλήρωσης θέσης Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, και το πρώτο σκέλος σ' όλες τις άλλες περιπτώσεις. Η παρούσα περίπτωση εμπίπτει στις πρόνοιες του πρώτου σκέλους του πιο πάνω άρθρου.
Στο παράρτημα Δ της ένστασης γίνεται αναφορά στο "άρθρο 35Β(4), παράγραφοι (α), (β) και (β)", χωρίς να γίνεται μνεία για την προποποίηση της παραγράφου (γ) από το Νόμο 157/87 που ίσχυε την ημέρα εκείνη, αφού είχε εισαχθεί ένα χρόνο προηγουμένως. Στην Αναθεωρητική Έφεση 1014, μεταξύ Λιμνάτου και άλλων και Δημοκρατίας, στην οποία η απόφαση δόθηκε στις 28.11.1990, όπου εγέρθηκε το ίδιο θέμα, που αφορούσε ακριβώς το ίδιο άρθρο, λέχθηκαν από την ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου τα ακόλουθα:
"Ο πρωτόδικος Δικαστής ορθά διαπίστωσε ότι καμμιά διαφορά δεν υπάρχει στις δύο νομοθεσίες στο κριτήριο της αρχαιότητας αναφορικά με τις μονάδες που δόθηκαν στις αιτήτριες και στα ενδιαφερόμενα μέρη, ούτε και οι αιτήτριες ισχυρίστηκαν ότι οι αριθμητικές μονάδες αρχαιότητας τους υπολογίστηκαν εσφαλμένα, και έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 'η αναφορά στο Νόμο 65 του 1987 αντί στο Νόμο 157 του 1987, καμμιά επιρροή δεν άσκησε στη βαθμολογία από τη Συμβουλευ τική Επιτροπή.......
Επομένως ορθά ο πρωτόδικος Δικαστής αποφάσισε το σημείο αυτό, η δε επίκληση εσφαλμένης νομοθετικής διατάξεως δεν οδηγεί σε ακυρότητα αν η απόφαση ή το μέρος αυτής μπορούσε να στηριχθεί πάνω στην ορθή νομοθετική διάταξη. (Βλέπε Papadopoulos v. The Republic (1968) 3 CL.R.662 στη σελ.674, και The Cyprus Cement Co. Ltd. v. The Republic (1974) 3 C.LR. 304 στις σελ.307,308).
Επιπλέον από τη σύγκριση των στοιχείων των φα-κέλλων και του καταλόγου υποψηφίων, όπως ετοιμάστηκε, δεν διαπιστώνεται ότι η αναφορά στην εσφαλμένη νομοθετική διάταξη διαφοροποιούσε οτιδήποτε στον υπολογισμό της αρχαιότητας των υποψηφίων, όπως απαιτείται από το Νόμο. Δεν υπάρχει επομένως λόγος ακυρότητας πάνω στο σημείο αυτό. Σχετική αναφορά μπορεί να γίνει στην υπόθεση Α Καραγιώργη και άλλων ν. Δημοκρατίας (Προσφυγές Αρ. 616/88 και 623/88 ημερ. 15.5.90 (απόφαση ολομέλειας) όπου στη σελ. 12 είπε ότι:
Ή αναφορά στα πρακτικά της 23ης Δεκεμβρίου, 1987, λανθασμένα, του Άρθρου 35Β(1) καθόλου δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας ή της απόφασης. Δεν είναι παράβαση τύπου ή νόμου και δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας.'
Δε γίνεται ισχυρισμός, στην παρούσα υπόθεση, ότι οι μονάδες αρχαιότητας για οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ή την αιτήτρια θα ήταν διαφορετικές σύμφωνα με τον Νόμο 157/87, ούτε και ότι κανείς
από αυτούς κατείχε' θέση από την οποία... μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας' η οποία είναι διαφορετική από τη ' θέση' που αναφέρεται στο Νόμο 65/87, με βάση τον οποίο έγινε ο υπολογισμός των μονάδων αρχαιότητας. Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη βρίσκω ότι ο λόγος αυτός που επικαλείται ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας πρέπει ν' απορριφθεί.
Σχετικά με το δεύτερο λόγο ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένα η Ε.Ε.Υ έδωσε 2 επιπλέον μονάδες στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο Παπαντωνίου για το Πτυχίο του των Οικονομικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης γιατί' εκτός του ότι οι 4 μονάδες δίδονται μόνο για M.Sc/M.A. το πτυχίο αυτό των Οικονομικών δεν είναι απαραίτητο προσόν'.
Βάσει του άρθρου 35Β(4)(β) του Νόμου, όπως τούτο εκτίθεται στο Νόμο 65/87, η Συμβουλευτική Επιτροπή μπορεί να δώσει, με αιτιολογημένη απόφαση της, 1 έως 5 μονάδες' για πρόσθετο προσόν το οποίο είναι συναφές με την εκπαίδευση ή την ειδικότητα του υποψηφίου ή τα καθήκοντα της θέσης.'
Βάσει του άρθρου 35Β(7) κάθε επηρεαζόμενος μπορεί να ζητήσει αναθεώρηση του καταλόγου που τον αφορά με γραπτή ένσταση του και οι ενστάσεις εξετάζονται από την Επιτροπή (άρθρο 35Β(8)).
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Παπαντωνίου έχει τα ακόλουθα προσόντα:
(α) Πτυχίο Οικονομικών Επιστημών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
(β) Πτυχίο μείζονος Μετεκπαίδευσης στα Παιδαγωγικά στο Μαράσλειο Διδασκαλείο.
(γ) Πιστοποιητικό σπουδών Ανωτάτης Γεωπονικής Αθηνών.
Στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο δόθηκαν, από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, 2 μονάδες για πρόσθετα προσόντα. Ύστερα από ένσταση του η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε ως ακολούθως:
"Παπαντωνίου Αντώνιος
' Υστερα από την ένσταση του, η Επιτροπή βρίσκει ότι ο ενιστάμενος δικαιούται για τα προσόντα του ακόμα 2 μονάδες δηλ. 4 στο σύνολο τους γιατί κατέχει τόσο Πτυχίο 2ετούς μετεκπαίδευσης στο Μαράσλειο Διδασκαλείο όσο και Πτυχίο Οικονομικών του Πανεπιστημίου θεσσαλονίκης. Οι μονάδες του κ. Παπαντωνίου αναθεωρούνται ως εξής:
|
Μονάδες αξίας: |
185 |
|
Μονάδες προσόντων: |
4 |
|
Μονάδες αρχαιότητας: |
7 |
|
|
--------------------------------------------------------_ |
|
Σύνολο |
196 |
Ως εκ τούτου ο κ. Παπαντωνίου αποφασίζεται να περιληφθεί στον τελικό κατάλογο στην 19η θέση."
Βρίσκω ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσα στα πλαίσια των εξουσιών που της δίνει ο νόμος. Το γεγονός ότι προσδόθηκαν 4 μονάδες στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο για πρόσθετα προσόντα δεν είναι αντίθετο με την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, που περιλαμβάνεται στην έκθεση της, να δώσει 4 μονάδες σε κατόχους M.A./M.Sc. Για το πτυχίο Οικονομικών του ενδιαφερόμενου προσώπου η Ε.Ε.Υ. έδωσε μόνο 2 μονάδες. Οι άλλες δύο μονάδες δόθηκαν για τα άλλα πρόσθετα προσόντα του ενδιαφερόμενου προσώπου. Η απόφαση αυτή συνάδει με την προαναφερόμενη απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία σε κατόχους B.A/B.Sc/B.Ed. δίνονται 3 μονάδες. Επομένως κι' ο λόγος αυτός ακυρώσεως απορρίπτεται.
Αναφορικά με τον τελευταίο λόγο που προβάλλεται, ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να δώσει από 5 μονάδες στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα μετά τις συνεντεύξεις και στην αιτήτρια μόνο 3.5 ήταν αυθαίρετη, ότι το "περιεχόμενο των φακέλων" που λήφθηκε υπόψη από την Ε.Ε.Υ. για να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων δεν είναι άλλο από την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα που ήδη λήφθηκαν υπόψη με αριθμητική αποτίμηση τους και ότι η αιτήτρια υπερτερούσε των ενδιαφερομένων προσώπων σε αρχαιότητα.
Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου (65/87) η Ε.Ε.Υ. έχει εξουσία να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων μέχρι 5, με αιτιολογημένη απόφασή της η οποία θα στηρίζεται "στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων."
Το ίδιο θέμα εγέρθηκε και αποφασίσθηκε στις υποθέσεις Ιορδάνου και άλλων ν. Δημοκρατίας (υποθ. αρ.654/87 κ.λ.π. στην οποία η απόφαση δόθηκε στις 22.12.1990) και στην Αναθεωρητική Έφεση 1014 μεταξύ Λιμνάτου και άλλων ν. Δημοκρατίας (όπως πιο πάνω), όπου αποφασίστηκε ότι το θέμα αυτό εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Ε.Ε.Υ. και η ενέργεια της αυτή είναι σύμφωνη με το νόμο. Στην υπόθεση Ιορδάνου λέχθηκαν, σχετικά με το σημείο αυτό, τα ακόλουθα:
"Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η Ε.Ε.Υ. στην προκειμένη περίπτωση, προσθέτοντας μονάδες στους υποψηφίους (αιτητές και ενδιαφερόμενα πρόσωπα) ενήργησε μέσα στα πλαίσια των εξουσιών που της παρέχει ο Νόμος. Η αιτιολογία των πράξεων της αυτών μπορεί να συναχθεί από το περιεχόμενο των φακέλων και ιδιαίτερα των εντυπώσεων της μετά τις συνεντεύξεις που καταγράφονται στα σχετικά παραρτήματα. Το γεγονός ότι μ'αυτό τον τρόπο υπάρχει το ενδεχόμενο υποψήφιοι που προηγούνται των άλλων στους καταλόγους της Συμβουλευτικής Επιτροπής να βρεθούν σε άλλη σειρά κάτω από άλλους, για το λόγο ότι η Ε.Ε.Υ. έδωσε περισσότερες μονάδες σε άλλους δε συνιστά παρανομία εφόσον τέτοια εξουσία δίνεται στην Ε.Ε.Υ. από το Νόμο. Επομένως βρίσκω ότι κι' ο λόγος αυτός που προβάλλεται είναι αβάσιμος."
Σύμφωνα με τα πιο πάνω, κι' ο λόγος αυτός ακυρώσεως απορρίπτεται.
Σχετικά με το "περιεχόμενο των φακέλων" θα ήθελα ν' αναφέρω ότι δεν περιορίζεται μόνο στα στοιχεία που αριθμοποιούνται (όπως η βαθμολογία στις εμπιστευτικές εκθέσεις και τα χρόνια υπηρεσίας) αλλά περιλαμβάνει και άλλα στοιχεία, όπως παρατηρήσεις, δραστηριότητες, συγγραφικό έργο, διπλώματα/πιστοποιητικά που συνιστούν πρόσθετα προσόντα κ.λ.π.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αυτή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς δαταγή για έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα