ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2021:C494
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Εφεση Αρ. 27/2015)
1 Νοεμβρίου, 2021
[ΛΙΑΤΣΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ,
ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΔΗΜΟΣ ΤΣΕΡΙΟΥ,
Εφεσείοντες,
ν.
XXX ΠΕΤΡΙΔΗ,
Εφεσίβλητης.
_ _ _ _ _ _
Α.Σ. Αγγελίδης για Α.Σ. Αγγελίδης ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Νικολάου-Πετρίδη (κα) για Μ. Νικολάου-Πετρίδη ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Θα παραθέσουμε τα γεγονότα που καλύπτουν την υπό κρίση περίπτωση, όπως αποτυπώνονται στην πρωτόδικη απόφαση, προκειμένου να γίνουν ευκολότερα κατανοητά τα επίδικα ζητήματα:
«Το 2011 το Κοινοτικό Συμβούλιο Τσερίου, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε Δήμο, προκήρυξε τη θέση Γραμματέα του Κοινοτικού Συμβουλίου Τσερίου. Μεταξύ των υποψηφίων που υπέβαλαν αίτηση ήταν και η Αιτήτρια. Οι ενδιαφερόμενοι παρακάθισαν σε γραπτές εξετάσεις και οι τρεις με την υψηλότερη βαθμολογία κλήθηκαν σε προφορική συνέντευξη. Τις συνεντεύξεις διεξήγαγε ο ελεγκτικός οίκος KPMG Ltd, ο οποίος είχε και τη γενικότερη ευθύνη ταυτοποίησης των προσόντων των υποψηφίων. Στην προφορική συνέντευξη προσήλθαν οι δύο από τους τρεις υποψηφίους που κλήθηκαν, δηλαδή η χχχ Μισιαούλη και η Αιτήτρια. Με το πέρας της διαδικασίας των προφορικών συνεντεύξεων η KPMG παρουσίασε στο τότε Κοινοτικό Συμβούλιο Τσερίου, Έκθεση με την αξιολόγηση των δύο υποψηφίων και των προσόντων τους. Το Κοινοτικό Συμβούλιο μεταξύ των δύο, επέλεξε την χχχ Μισιαούλη, στην οποία και πρόσφερε διορισμό.
Η Αιτήτρια με την προσφυγή 665/11 προσέβαλε ως παράνομη την απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερ. 15.1.2013 ακύρωσε την απόφαση, κρίνοντας ότι η χχχ Μισιαούλη δεν κατείχε το απαραίτητο προσόν για διορισμό. Ενόψει του λόγου ακύρωσης του διορισμού, οι Καθ' ων η αίτηση ανακάλεσαν την απόφασή τους και απομάκρυναν την χχχ Μισιαούλη από τη θέση που κατείχε. Με την χχχ Μισιαούλη να θεωρείται ως μη προσοντούχα, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι παρέμεινε η μόνη υποψήφια στη διαδικασία. Ενόψει τούτου, ανέμενε ότι οι Καθ' ων η αίτηση θα προχωρούσαν στο διορισμό της. Αντί αυτού όμως, εξέτασαν κατά πόσο στα πλαίσια επανεξέτασης θα έπρεπε να καλέσουν την Αιτήτρια σε νέα συνέντευξη. Φαίνεται ότι αυτό έγινε επειδή οι Καθ' ων η αίτηση συστάθηκαν σε Δήμο την 21.10.2011, ενώ η διαδικασία για την πλήρωση της επίδικης θέσης ξεκίνησε προηγουμένως, όταν οι καθ' ων η αίτηση ήταν ακόμη Κοινοτικό Συμβούλιο. Μετά τη σύσταση των Καθ' ων η αίτηση σε Δήμο, διαφοροποιήθηκε η σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου από αυτή του Κοινοτικού Συμβουλίου και επιλέγηκαν νέοι δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι δεν είχαν προσωπική γνώση του περιεχομένου της προσωπικής συνέντευξης της Αιτήτριας κατά το χρόνο λήψης της απόφασης, ημερ. 3.3.2011 που είχε ακυρωθεί.
Οι Καθ' ων η αίτηση στις 12.3.2013 αποφάσισαν κατά πλειοψηφία να μην προχωρήσουν σε νέα συνέντευξη, αλλά να προκηρύξουν εκ νέου τη θέση. Η σχετική απόφαση των Καθ' ων η αίτηση όπως καταγράφεται στο πρακτικό, έχει ως εξής:-
«Απόφαση
Το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε πλειοψηφικά με τη διαφωνία της δημοτικής ομάδας του ΑΚΕΛ ότι δεν υπάρχει με βάση τον ουσιώδη τότε χρόνο της επανεξέτασης μετά την ακυρωτική απόφαση κατάλληλος υποψήφιος για αναδρομικό διορισμό γι' αυτό και αποφάσισε την εκ νέου προκήρυξη της θέσης του δημοτικού γραμματέα.
Στην προκήρυξη της θέσης να μπει όρος ότι η θέση είναι υπό την αίρεση της νομικής διαδικασίας.»
Η Αιτήτρια προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ως πεπλανημένη ως προς τη διαδικασία επανεξέτασης. Περαιτέρω ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι υπήρξε έλλειψη έρευνας και έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας ως προς τη θεώρηση τους ότι η Αιτήτρια ήταν ακατάλληλη για τη θέση.»
Η Εφεσίβλητη - Αιτήτρια, διατύπωσε τις θεραπείες που αξίωνε πρωτοδίκως ως εξής:
«Α. Δήλωση και/ή Απόφαση και/ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη, ήτοι η Απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 12/03/2013, να μην επιλέξουν την Αιτήτρια στη θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Η προσβαλλόμενη απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση δεν κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια.
Β. Απόφαση και/ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 12/03/2013, όπως μην επιλεγεί η Αιτήτρια στη θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Γ. Δήλωση και/ή Απόφαση και/ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη, ήτοι η Απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 12/03/2013, να προκηρύξουν εκ νέου την επίδικη θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Δ. Απόφαση και/ή Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 12/03/2013 όπως προκηρύξουν εκ νέου την επίδικη θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Στα πλαίσια της πρωτόδικης διαδικασίας, ηγέρθησαν, εκ μέρους των Εφεσειόντων - Καθ΄ ων η αίτηση, δύο προδικαστικές ενστάσεις. Με την πρώτη προέβαλαν ότι η Αιτήτρια δεν είχε έννομο συμφέρον να αξιώνει ως οι θεραπείες Α και Β ανωτέρω και με τη δεύτερη ότι οι θεραπείες Γ και Δ δεν μπορούσαν να εξετασθούν, δεδομένου ότι η απόφαση για επαναπροκήρυξη της θέσης δεν είχε εξωτερικευθεί, αφού ποτέ δεν δημοσιεύθηκε, ώστε να παράξει έννομα αποτελέσματα. Η δεύτερη αυτή προδικαστική ένσταση έγινε αποδεκτή και οι αιτούμενες θεραπείες Γ και Δ απορρίφθηκαν.
Πρωτοδίκως, ως προς την πρώτη προδικαστική ένσταση, προβλήθηκε η εισήγηση εκ μέρους του ευπαίδευτου συνήγορου του Δήμου Τσερίου ότι η απόφαση πως δεν υπήρχε κατάλληλος υποψήφιος για πλήρωση της θέσης, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν προσβλήθηκε από την Αιτήτρια, η οποία, με τις θεραπείες Α και Β, στην ουσία ζητούσε από το Δικαστήριο να προχωρήσει στην επιλογή της ίδιας για την πλήρωση της θέσης, ως της μόνης υποψήφιας. Το Δικαστήριο έκρινε ως εξής:
«Ως προς την πρώτη προδικαστική ένσταση, δεν βλέπω γιατί η συγκεκριμένη πράξη επαναξιολόγησης της Αιτήτριας, η οποία επηρέαζε την Αιτήτρια, να μην μπορεί να προσβληθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη. Οι Καθ' ων η αίτηση είχαν επιλογή να επιλέξουν ή όχι την Αιτήτρια και ασκώντας τη διακριτική τους ευχέρεια έκριναν ότι δεν θα επέλεγαν την Αιτήτρια για διορισμό, καθότι δεν την θεωρούσαν κατάλληλη. Σίγουρα η Αιτήτρια δεν είχε κεκτημένο δικαίωμα για να διοριστεί, αλλά μόνο προσδοκία. Αυτό όμως δεν της στερεί το αναγκαίο έννομο συμφέρον για να προσβάλλει την κρίση των Καθ' ων η αίτηση να την θεωρήσουν ακατάλληλη για διορισμό. Δεν συμφωνώ με την εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου των Καθ' ων η αίτηση ότι η Αιτήτρια με τις θεραπείες Α και Β δεν προσβάλλει τη μη επιλογή της από το Συμβούλιο. Δεν πρέπει να συγχέονται οι δύο διακριτές πράξεις του Συμβουλίου:- (α) η μη επιλογή της Αιτήτριας για διορισμό και (β) η επαναπροκήρυξη της θέσης, που ήταν το αποτέλεσμα της πρώτης απόφασης. Επομένως, η πρώτη προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί, εφόσον η Αιτήτρια είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την πράξη του μη διορισμού της, η οποία ήταν μια καθόλα εκτελεστή διοικητική πράξη που επέφερε δυσμενή έννομα αποτελέσματα για την Αιτήτρια.»
Ως προς την ουσία, το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς έρευνα σε αναφορά με τα προσόντα και χωρίς αιτιολογία, αφού «... η πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου υιοθέτησε τη θέση του Δημάρχου, χωρίς να εξετάσει οτιδήποτε άλλο και το κυριότερο χωρίς να αιτιολογήσει επαρκώς την κρίση της ως προς τη μη καταλληλότητα της Αιτήτριας.».
Ο μοναδικός λόγος έφεσης προσβάλλει την πρωτόδικη προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία η διατύπωση των λόγων θεραπείας Α και Β της προσφυγής, επέτρεπε την έκδοση ακύρωσης, την οποία και διακήρυξε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Προεκτείνοντας, ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγήθηκε ότι ουδέποτε προκηρύχθηκε προς πλήρωση θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου και, ως εκ τούτου, δεν υπήρξε και διοικητική πράξη προς αυτή την κατεύθυνση, για να νομιμοποιείται η Αιτήτρια σε καταχώρηση προσφυγής.
Τα αιτητικά Α και Β, όπως και η ευπαίδευτη συνήγορος της Εφεσίβλητης συμφωνεί, είναι ουσιαστικά ταυτόσημα. Καθορίζουν, ως προσβαλλόμενη διοικητική πράξη, την απόφαση για μη επιλογή της Αιτήτριας στη θέση Γραμματέα του Δήμου Τσερίου.
Πλην όμως, η προσβαλλόμενη απόφαση, ημερ. 12.3.2013, αφορούσε στην κρίση ότι η Αιτήτρια ήταν ακατάλληλη για διορισμό, πράξη που δεν καλύπτεται από τις αξιούμενες θεραπείες, όπως αποτυπώνονται στα πιο πάνω αιτητικά. Όπως ορθά εντοπίζεται και στην πρωτόδικη απόφαση, η Αιτήτρια δεν είχε κεκτημένο δικαίωμα προς διορισμό, αλλά μόνο προσδοκία. Συνεπώς, η αναζήτηση θεραπείας διορισμού της κινείται εκτός των ορίων εξουσιών του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, αφού θα οδηγούσε ουσιαστικά στην υποκατάσταση της διοίκησης ως προς τη λήψη απόφασης διορισμού.
Πέραν των πιο πάνω, βάσιμη είναι επίσης η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου των Εφεσειόντων, σύμφωνα με την οποία, η Εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείτο στην καταχώρηση προσφυγής με βασικό ζητούμενο τον αναδρομικό διορισμό της σε θέση που δεν έχει προκηρυχθεί, ήτοι θέση Δημοτικού Γραμματέα στο Δήμο Τσερίου.
Όπως παραμένει αδιαμφισβήτητο γεγονός, η προκήρυξη αφορούσε σε θέση Γραμματέα του τότε Κοινοτικού Συμβουλίου Τσερίου. Η κήρυξη, στη συνέχεια, της εν λόγω κοινότητας σε δήμο, επέφερε καταλυτικές συνέπειες ως προς τη νομική διάσταση του όλου ζητήματος. Λόγοι χρηστής διοίκησης, ίσης μεταχείρισης αλλά και συννόμου ασκήσεως, της προς διορισμό διακριτικής εξουσίας του διορίζοντος οργάνου, επέβαλλαν δημοσίευση της, κενής, θέσης Δημοτικού Γραμματέα, έτσι που να παρέχεται, μέσω της δημόσιας γνωστοποίησης, η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων από όλους τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους.
Ο περί Δήμων Νόμος, Ν. 111/1985, όπως τροποποιήθηκε, προβλέπει, ΄Αρθρο 61Α, για την κατοχύρωση των υπαλλήλων ή εργατών οι οποίοι υπηρετούσαν ήδη στην αρχή τοπικής διοίκησης, προ της ημερομηνίας κήρυξής της ως δήμου. Τα πρόσωπα αυτά, ως διαλαμβάνει το πιο πάνω ΄Αρθρο, μεταφέρονται στην υπηρεσία του οικείου δήμου και τοποθετούνται, εφόσον τούτο είναι πρακτικώς δυνατό, εις ανάλογη θέση. Συνεπώς, η νομοθετική κατοχύρωση δεν επεκτείνεται και δεν καλύπτει πρόσωπα που δεν είχαν ακόμη διοριστεί, ούτε και υποψήφιους προς διορισμό, όπως η περίπτωση της Εφεσίβλητης.
Εντέλει, ως απόρροια της ως άνω μεταβολής του καθεστώτος του Κοινοτικού Συμβουλίου Τσερίου, η προκηρυχθείσα θέση Γραμματέα, δεν υφίστατο πλέον και, κατά συνέπεια, ούτε και ήταν νομικά δυνατή η πλήρωσή της.
Στη βάση των πιο πάνω, η έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα, πρωτόδικα και κατ΄ έφεση, καθοριζόμενα, δεδομένων των ιδιόμορφων γεγονότων, στο ποσό των €3000, επιδικάζονται εις βάρος της Εφεσίβλητης.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Γ. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.
Ν. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
ΣΦ.