ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. ΕπιτροπήςΠροστασίας του Ανταγωνισμού (2002) 3 ΑΑΔ 314
Parpas K.P. Enterprises Ltd ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (2002) 3 ΑΑΔ 325
Sigma Radio TV Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2009) 3 ΑΑΔ 30
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2020:C146
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 110/2013)
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1670/2010,
1717/2010, 179/2011, 236/2011 και 274/2011)
8 Μαΐου, 2020
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ,
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/στές]
xxx ΚΑΝΤΟΥΝΑΣ,
Εφεσείων-
Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο,
ν.
1. xxx ΗΛΙΑ,
2. xxx ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
3. xxx ΚΑΛΑΘΑ,
4. xxx ΠΑΦΙΤΗ,
5. xxx ΠΑΠΑ,
Εφεσιβλήτων-Αιτητών στις Υποθέσεις
Αρ. 1670/2010, 1717/2010, 179/2011,
236/2011 και 274/2011, αντίστοιχα),
ΚΑΙ
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (ΑΤΗΚ),
Καθ' ης η Αίτηση.
_________________________
Κωνσταντής Καντούνας, για τον Εφεσείοντα.
Γιώργος Παπαδόπουλος, με ΄Ελενα Τόλλα, για Μ. Ηλιάδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για την Εφεσίβλητη 1.
Μιλτιάδης Ασπρομάλλης, για Κούσιος, Κορφιώτης, Παπαχαραλάμπους Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσίβλητο 2.
Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσίβλητη 3.
Γιάννης Νεάρχου, για Ηλίας Στεφάνου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσίβλητο 4.
Καμιά εμφάνιση για την Εφεσίβλητη 5.
_________________________
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, (η Αρχή), με απόφασή της, κοινοποιηθείσα στις 15.12.2010, προήγαγε, με ισχύ από την 1.8.2003, έξι μέλη του προσωπικού της στη μόνιμη θέση Υποτμηματάρχη (Προσωπικό Πληροφορικής). Η εν λόγω απόφαση λήφθηκε μετά από επανεξέταση, αφού προηγήθηκαν δύο ακυρωτικές αποφάσεις σε σχέση με ισάριθμες πράξεις της Αρχής για την ίδια θέση. Προσβλήθηκε με πέντε ξεχωριστές προσφυγές, προερχόμενες από ανάλογο αριθμό αιτητών, υποψηφίων για την προαναφερθείσα θέση. Το εκδικάσαν Δικαστήριο διέταξε τη συνεκδίκασή τους, δεδομένου ότι αυτές, κατά το πλείστον, είχαν κοινά γεγονότα και κοινά νομικά σημεία.
Ο Δικαστής, ο οποίος εκδίκασε τις υπό αναφορά προσφυγές, έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι η απόφαση της Αρχής έπασχε, καθότι είχε ληφθεί κατά παράβαση των προνοιών του άρθρου 21(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(Ι)/1999). Συγκεκριμένα, διαπίστωσε ότι, κατά τη λήψη της, η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής, (το Διοικητικό Συμβούλιο), ήταν παράνομη. Η πιο πάνω πτυχή προβλήθηκε ως λόγος ακύρωσης μόνο στην προσφυγή αρ. 179/2011[1]. Ο ευπαίδευτος Δικαστής, όμως, θεώρησε, ορθώς, ότι η σύνθεση διοικητικού οργάνου αποτελεί θέμα δημοσίας τάξεως, (βλ. Συνδ. Ασφ. Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτρ. Προστασίας Ανταγωνισμού (2002) 3 Α.Α.Δ. 314 και K.P. Parpas Enterpr. Ltd v. ΑΤΗΚ (2002) 3 Α.Α.Δ. 325). Ως εκ τούτου, η διενεργηθείσα, συναφώς, εξέταση αφορούσε και στις πέντε συνεκδικαζόμενες προσφυγές. Στο πλαίσιο δε αυτής, κατέληξε στην ακύρωση της απόφασης της Αρχής, με αποτέλεσμα την επιτυχία των προσφυγών.
Ακολούθησε η καταχώριση της παρούσας έφεσης από ένα, μόνο, ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ήτοι από τον κ. xxx Καντούνα. Αυτός, με το δεύτερο λόγο έφεσης, εκ των τριών λόγων που προβάλλει προς ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης, αμφισβητεί την ορθότητα της πιο πάνω κατάληξης του εκδικάσαντος Δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, επικαλούμενος αναφορά στην υπόθεση Sigma Radio TV Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλ. Κύπρου (2009) 3 Α.Α.Δ. 30, σελίδα 34, εισηγείται πως η πρόσκληση των μελών ενός συλλογικού οργάνου μπορεί να προκύπτει, μεταξύ άλλων, ". από άλλα έγγραφα, όχι μεταγενέστερα της συνεδριάσεως του οργάνου." Στη βάση αυτή, υποδεικνύει, είναι επιβεβλημένη η αποδοχή του πρακτικού της συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου κατά την οποία λήφθηκε η προσβληθείσα απόφαση της Αρχής, στο οποίο ρητά καταγράφονται οι λόγοι της απουσίας των δύο μελών του. Το πρακτικό τούτο, επισημαίνει, αποτελεί το απαιτούμενο γραπτό στοιχείο, το οποίο, σε συνάρτηση με τις προσκομισθείσες, σχετικά, προσκλήσεις, αποδεικνύει, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ότι αυτές, πράγματι, εστάλησαν και παραλήφθηκαν από τα δύο απόντα μέλη του πριν από την εν λόγω συνεδρία.
Το καίριο, λοιπόν, ζήτημα, το οποίο εγείρεται προς εξέταση στην παρούσα έφεση, είναι η ορθότητα της κρίσεως, ανωτέρω, του εκδικάσαντος Δικαστηρίου, ήτοι ότι η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου κατά την κρίσιμη συνεδρία του στις 14.12.2010 ήταν παράνομη, αφού δεν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις του άρθρου 21(3)[2] του Ν. 158(Ι)/1999. Αυτό έκρινε πως δεν καταδείχθηκε ότι τα δύο μέλη του που απουσίαζαν εκείνην την ημέρα στο εξωτερικό είχαν κληθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να μην είναι νόμιμη η συνεδρία του. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο, με αναφορά στην υπόθεση Sigma Radio TV Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλ. Κύπρου, ανωτέρω, από την οποία και παρέθεσε εκτενές απόσπασμα, αποφάσισε πως η ύπαρξη της προαναφερθείσας πρόσκλησης δε διέσωζε τη νομιμότητα της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου. ΄Οπως το έθεσε, ". η προσκομισθείσα από τους καθ' ων η αίτηση πρόσκληση απευθυνόμενη προς τον Αντιπρόεδρο και επτά μέλη δεν διασώζει τη νομιμότητα της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου εφόσον δεν υπήρχαν παράλληλα σύγχρονα γραπτά στοιχεία τα οποία να φανερώνουν την πράγματι αποστολή της πρόσκλησης."
Σύμφωνα με την πιο πάνω υπόθεση, η απαίτηση του άρθρου 21(3) του Ν. 158(Ι)/1999 να καλούνται "νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη" ενός διοικητικού οργάνου σε συνεδρία του δεν ικανοποιείται μόνο με την ύπαρξη, σε συγκεκριμένο διοικητικό φάκελό του, σχετικής πρόσκλησης, χωρίς γραπτό στοιχείο, με τη μορφή κάποιας βεβαίωσης ή έστω σημείωσης, αρμοδίως, ότι πράγματι αυτή έχει σταλεί. Η προαναφερθείσα βεβαίωση ή σημείωση είναι απαραίτητη, προς απόδειξη, αφενός, της αποστολής της πρόσκλησης και, αφετέρου, του χρόνου της αποστολής της. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπήρχε οτιδήποτε στο σχετικό διοικητικό φάκελο, προς ικανοποίηση της πιο πάνω απαίτησης. Οι αναφορές δε στο πρακτικό της κρίσιμης συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου στην απουσία των συγκεκριμένων μελών του και στο λόγο, αγνώστου προέλευσης, της απουσίας τους, αποδεικνύουν το προφανές και τίποτε πέραν τούτου. Οπωσδήποτε, τα στοιχεία, ανωτέρω, στο πρακτικό δεν τεκμηριώνουν ότι τα μέλη αυτά του Διοικητικού Συμβουλίου είχαν κληθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εν λόγω συνεδρία.
Υπό το φως, λοιπόν, των πιο πάνω διαπιστώσεων, ο υπό εξέταση λόγος έφεσης δεν είναι δυνατό να επιτύχει. Η ακύρωση δε, πρωτοδίκως, της προσβληθείσας απόφασης της Αρχής επικυρώνεται. Επειδή το ζήτημα για το οποίο επικυρώνεται η ακύρωση της εν λόγω απόφασης είναι ζήτημα δημοσίας τάξεως, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η εξέταση των άλλων δύο λόγων έφεσης καθίσταται αχρείαστη.
Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον του εφεσείοντος, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €2.500,00, πλέον Φ.Π.Α.
Κ. Παμπαλλής, Δ.
Π. Παναγή, Δ.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Τ. Ψαρα-Μιλτιάδου, Δ.
Α. Πούγιουρου, Δ.
/ΜΠ
[1] Στην πρωτόδικη απόφαση, εκ παραδρομής, αναφέρεται η προσφυγή αρ. 274/2011.
[2] "21.-(3) Για να συνεδριάσει νόμιμα ένα συλλογικό όργανο πρέπει να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του στη συνεδρία, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το συλλογικό όργανο συνεδριάζει σε τακτές ημέρες και ώρες:"