|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:C405
(2017) 3 ΑΑΔ 856
17 Νοεμβρίου, 2017
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΥΣΤΑΛΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Εφεσείουσα - Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1) ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΑΦΟΥ,
2) ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΕΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 127/2012)
Διοικητική Πράξη ― Πράξη πληροφοριακού περιεχομένου ― Περιστάσεις της πληροφορικής φύσης της επιστολής, όπου αποτέλεσε την προσβαλλόμενη απόφαση στην κριθείσα περίπτωση.
Η εφεσείουσα αξίωσε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία είχε αποτύχει η προσφυγή της κατά της απόφασης για απόρριψη του αιτήματος υδροδότησης του ακινήτου της από την αρμόδια αρχή, αφού είχε εξασφαλίσει πολεοδομική άδεια και άδεια οικοδομής, χωρίς επιτυχία.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Με τον πρώτο λόγο έφεσης, η εφεσείουσα ισχυρίζεται πως η πρωτόδικη απόφαση εσφαλμένα θεώρησε ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη στερείται εκτελεστού χαρακτήρα και πως δήθεν πρόκειται περί καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα και επιβεβαιωτική προηγούμενης απορριπτικής απόφασης.
Τα στοιχεία τα οποία περιέχονται στην επιστολή της εφεσείουσας ημερομηνίας 5.1.2010 δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως νέα, ουσιώδη στοιχεία, τα οποία να επηρέασαν το βάθρο της απόφασης των εφεσιβλήτων, ως η νομολογία απαιτεί. Η εφεσείουσα ζητούσε διευκρινίσεις επί της απόφασης των εφεσίβλητων 2. Με την επιστολή των εφεσίβλητων 1 ημερομηνίας 1.3.2010 διδόταν ακριβώς πληροφόρηση. Ακόμη και εάν η διοίκηση διευκρινίζει μια κατάσταση πραγμάτων με την πράξη της, όπως εν προκειμένω, με την οποία δεν παρήχθη οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα, η πράξη αυτή δεν συνιστά εκτελεστή πράξη. Η μη προσβολή της απόφασης των εφεσίβλητων 1, η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009 μέσα στη συνταγματικά καθοριζόμενη προθεσμία, καθιστά την προσφυγή εκπρόθεσμη. Όπως αποφασίστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η προσφυγή κατέστη εκπρόθεσμη και ενόψει της μη προσβολής της απόφασης των εφεσίβλητων 2, ημερομηνίας 28.4.2009, οι οποίοι ήταν και οι αρμόδιοι να εξετάσουν την αίτηση της εφεσείουσας εξ αρχής, βάσει της ΚΔΠ 63/2004.
Ως εκ τούτου, ο λόγος έφεσης εναντίον της πρωτόδικης κρίσης περί μη εμπρόθεσμης προσβολής εκτελεστής πράξης κρίθηκε πως δεν ευσταθεί και απορρίφθηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Σοφοκλέους v. ΑΗΚ (2005) 3 Α.Α.Δ. 193,
Αλεξάνδρου v. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 196,
Αλεξάνδρου v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 188,
IMCS Intercollege Ltd v. Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου (2008) 3 Α.Α.Δ. 296.
Έφεση.
Έφεση από την Αιτήτρια εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κληρίδης, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 635/2010), ημερ. 18/5/2012.
Α.Σ. Αγγελίδης και Σ.Α. Αγγελίδης, για την Εφεσείουσα.
Δ. Εργατούδη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους 1.
Μ. Σάββα, για τους Εφεσίβλητους 2.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Σταματίου, Δ..
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η εφεσείουσα με την προσφυγή της ζητούσε δήλωση του Δικαστηρίου ότι (Α) η απόρριψη του αιτήματός της για προμήθεια κοινοτικού πόσιμου νερού στην οικία της στο Νέο Χωρίο Πάφου είναι άκυρη και (Β) ότι ". η παράλειψη του καθ' ου η αίτηση 2 να παραχωρήσει υδροδότηση στην κατοικία της αιτήτριας .. παρά το γεγονός ότι της δόθηκε άδεια οικοδομής είναι άκυρη, παράνομη, αποτελεί περιφρόνηση προς το δικαστικό δεδικασμένο και πως ότι παραλήφθηκε, να διαταχθεί να γίνει."
Η εφεσείουσα εξασφάλισε πολεοδομική άδεια και άδεια οικοδομής για την ανέγερση κατοικίας στο Νέο Χωρίο Πάφου. Ενόσω η οικοδομή ανεγειρόταν, και ειδικότερα στις 14.4.2009, αιτήθηκε από τους εφεσίβλητους 2 την υδροδότηση του ακινήτου. Οι εφεσίβλητοι 2 στις 28.4.2009 απέρριψαν το αίτημα λόγω του ότι το τεμάχιο βρισκόταν στη ζώνη προστασίας του υδροφορέα.
Ακολούθως, η εφεσείουσα, με επιστολή της ημερομηνίας 31.5.2009, αποτάθηκε στους εφεσίβλητους 1 για εξέταση της υπόθεσης. Μη έχοντας λάβει απάντηση, αποτάθηκε εκ νέου στους εφεσίβλητους 1 με επιστολή ημερομηνίας 25.8.2009, αναφέροντας πως ο σκοπός της ανέγερσης της κατοικίας είναι η ιδιοκατοίκηση. Οι εφεσίβλητοι 1 στην επιστολή τους ημερομηνίας 12.10.2009 πληροφόρησαν την εφεσείουσα πως το αίτημά της δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί για τους πιο κάτω λόγους:
«(α) Η κατοικία βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση (1.100 μέτρα περίπου) από τα όρια της τουριστικής ζώνης,
(β) Η κατοικία δεν προορίζεται για ιδιοκατοίκηση, αλλά για εξοχικούς σκοπούς,
(γ) Το Κοινοτικό Συμβούλιο Νέου Χωρίου φέρει ένσταση στην υδροδότηση της εν λόγω κατοικίας».
Η εφεσείουσα απηύθυνε εκ νέου επιστολή ημερομηνίας 5.1.2010 προς τους εφεσίβλητους 1, διευκρινίζοντας πως η εν λόγω κατοικία βρίσκεται 100 μέτρα από το πλησιέστερο σπίτι το οποίο υδροδοτείται από το Συμβούλιο Νέου Χωρίου, πως θα χρησιμοποιεί την κατοικία περισσότερο σαν μόνιμη κατοικία, παρά σαν απλό εξοχικό. Ζητούσε, περαιτέρω, να πληροφορηθεί κατά πόσο οι εφεσίβλητοι 2 ορθά απέρριψαν το αίτημά της.
Στην απάντησή τους την 1.3.2010 οι εφεσίβλητοι 1 ανέφεραν τα ακόλουθα:
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 5/1/2010, με την οποία ζητάτε διευκρινίσεις για τους λόγους απόρριψης της αίτησης σας για υδροδότηση της κατοικίας σας, που βρίσκεται εκτός ορίων υδατοπρομήθειας Νέου Χωρίου και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:
2. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 213(2)(α) των περί Διοίκησης των Τοπικών Υποθέσεων (Γενικών) Κανονισμών του Κοινοτικού Συμβουλίου Νέου Χωρίου του 2004 (ΚΔΠ 63/2004), «αν οι ανάγκες σε κοινοτικό πόσιμο νερό επιτρέπουν τούτο, το Συμβούλιο μπορεί, με τη σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων και με την έγκριση του Επάρχου, να χορηγεί δικαίωμα για προμήθεια κοινοτικού πόσιμου νερού σε ακίνητη ιδιοκτησία που κείται μέσα στα όρια της Κοινότητας αλλά έξω από την Περιοχή Υδατοπρομήθειας της Κοινότητας με σκοπό την ανάπτυξη ή αξιοποίηση αυτής και/ή για το διαχωρισμό της σε οικιακά οικόπεδα ή για την ανέγερση οικιακής οικοδομής ή για την ανέγερση υποστατικού πάνω σ' αυτήν οποιασδήποτε φύσης αντίστοιχα».
1. Σημειώνεται ότι το Γραφείο μου ασκεί μόνο έλεγχο νομιμότητας στις αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου και δεν έχει αρμοδιότητα οποιασδήποτε άλλης παρέμβασης.
2. Όσον αφορά το θέμα της απόστασης της κατοικίας, από τα όρια υδατοπρομήθειας, επαναλαμβάνεται ότι αυτή απέχει 1.100 μ. από τα όρια υδατοπρομήθειας της κοινότητας, τα οποία συμπίπτουν με τα όρια της τουριστικής ζώνης. Η απόσταση της κατοικίας σας από την πληρέστερη κατοικία που υδροδοτείται από την κοινότητα δεν έχει σημασία.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αιτούμενη θεραπεία Α, κρίνοντας πως η προσβαλλόμενη απόφαση των εφεσίβλητων 1 που περιείχετο στην επιστολή ημερομηνίας 1.3.2010 ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και επιβεβαιωτική της προηγουμένως κοινοποιηθείσας απόφασης με την επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009. Εκτελεστή ήταν η απόφαση των εφεσίβλητων 1 που κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009 προς την εφεσείουσα και η οποία δεν προσβλήθηκε με προσφυγή.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αιτούμενη θεραπεία Β, έκανε δεχτή προδικαστική ένσταση των εφεσίβλητων 2 πως εκτελεστή ήταν η απάντησή τους ημερομηνίας 28.4.2009, στην οποία περιείχετο απορριπτική του αιτήματος απόφαση με δοθείσα αιτιολογία η οποία δεν προσβλήθηκε εμπρόθεσμα.
Με την έφεση εγείρονται τρεις λόγοι έφεσης, ως ακολούθως:
1. Η πρωτόδικη απόφαση εσφαλμένα θεώρησε ότι η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη στερείται εκτελεστού χαρακτήρα και πως δήθεν πρόκειται περί καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα και επιβεβαιωτική προηγούμενης απορριπτικής απόφασης.
Τούτο διότι η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία περιέχεται στο αιτητικό Α της προσφυγής, δεν αποτελεί επιβεβαίωση προηγούμενης απόφασης, αλλά απόφαση μετά που λήφθηκαν υπόψη νέα στοιχεία τα οποία παρουσίασε η αιτήτρια με επιστολή της, δηλαδή ότι η κατοικία βρίσκεται μόλις 100 μέτρα από το πλησιέστερο σπίτι το οποίο υδροδοτείται από τους εφεσίβλητους 2, ότι η κατοικία θα χρησιμοποιείται ως κύρια και όχι ως εξοχική κατοικία, καθώς και ότι, κατόπιν ακυρωτικών αποφάσεων, εξασφαλίστηκε πολεοδομική άδεια και άδεια οικοδομής. Οπότε, με την απόφαση ημερομηνίας 1.3.2010, οι εφεσίβλητοι 1 εξέτασαν τα νέα στοιχεία και τα απέρριψαν, με αποτέλεσμα να έχει εκδοθεί νέα εκτελεστή πράξη, γι' αυτό και η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και υπό πλάνη δεν έλαβε υπόψη ότι η αίτηση ακυρώσεως της εφεσείουσας είχε και δεύτερο αίτημα θεραπείας που αφορούσε την παράλειψη των εφεσίβλητων 2 να παραχωρήσουν υδροδότηση στην κατοικία της αιτήτριας ως είχε υποχρέωση να συμμορφωθεί πλήρως με το δικαστικό δεδικασμένο που προέκυψε από τις ακυρωτικές αποφάσεις στις προσφυγές 433/2002 και 320/2005.
Η εφεσείουσα θεωρεί πως δεν αρκούσε η έκδοση της πολεοδομικής και οικοδομικής άδειας για να υπάρξει πλήρης συμμόρφωση με το δεδικασμένο. Με την παράλειψη παραχώρησης άδειας υδροδότησης ουσιαστικά μηδενίστηκε η σημασία των αδειών και η παράλειψη αυτή αποτελεί πράξη εκτελεστή.
3. Εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή χωρίς να εξετάσει τους λόγους ακύρωσης που αναπτύχθηκαν στην αγόρευση της εφεσείουσας.
Η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Τα στοιχεία τα οποία περιέχονται στην επιστολή της εφεσείουσας ημερομηνίας 5.1.2010 δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως νέα, ουσιώδη στοιχεία, τα οποία να επηρέασαν το βάθρο της απόφασης των εφεσιβλήτων, ως η νομολογία απαιτεί (βλ. Σοφοκλέους v. ΑΗΚ (2005) 3 Α.Α.Δ. 193). Η εφεσείουσα ζητούσε διευκρινίσεις επί της απόφασης των εφεσίβλητων 2. Με την επιστολή των εφεσίβλητων 1 ημερομηνίας 1.3.2010 διδόταν ακριβώς πληροφόρηση. Ακόμη και εάν η διοίκηση διευκρινίζει μια κατάσταση πραγμάτων με την πράξη της, όπως εν προκειμένω, με την οποία δεν παρήχθη οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα, η πράξη αυτή δεν συνιστά εκτελεστή πράξη (Αλεξάνδρου v. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 196, Αλεξάνδρου v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 188). Η μη προσβολή της απόφασης των εφεσίβλητων 1, η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 12.10.2009 μέσα στη συνταγματικά καθοριζόμενη προθεσμία, καθιστά την προσφυγή εκπρόθεσμη. Εν πάση περιπτώσει, η προσφυγή κατέστη εκπρόθεσμη και ενόψει της μη προσβολής της απόφασης των εφεσίβλητων 2, ημερομηνίας 28.4.2009, οι οποίοι ήταν και οι αρμόδιοι να εξετάσουν την αίτηση της εφεσείουσας εξ αρχής, βάσει της ΚΔΠ 63/2004. Όπως λέχθηκε στην IMCS Intercollege Ltd v. Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου (2008) 3 Α.Α.Δ. 296, «ο διάδικος δεν μπορεί να προσπεράσει τoν χρονικό περιορισμό επικαλούμενος επουσιώδη γεγονότα, τα οποία δεν μεταβάλλουν την ουσία του πράγματος».
Ως εκ τούτου, ο λόγος έφεσης εναντίον της πρωτόδικης κρίσης περί μη εμπρόθεσμης προσβολής εκτελεστής πράξης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, δεν παρέμεινε περιθώριο για εξέταση των άλλων δύο λόγων έφεσης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.