|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 3 ΑΑΔ 709
26 Νοεμβρίου, 2013
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
1. KRASHIAS FOOTWEAR INDUSTRY LTD,
2. COSTAKIS CHRISTOFIDIS & CO LTD,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ/ Ή
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 142/2009)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Η επιβολή εισαγωγικού δασμού αντιντάμπινγ δυνάμει του Κανονισμού 553/2006 ― Κρίθηκε ορθή στην εξετασθείσα υπόθεση ― Περιστάσεις.
Οι εφεσείοντες προσέβαλαν με την έφεσή τους την ορθότητα της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης με την οποία η προσφυγή τους κατά της επιβολής των επιδίκων εισαγωγικών δασμών, Φ.Π.Α. και χρηματικής επιβάρυνσης, απορρίφθηκε.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι πρόνοιες του διαγωνισμού, δεν συνιστούν θέμα που αφορά τις τελωνειακές αρχές, οι οποίες ενδεχομένως να μην γνώριζαν καν για το συγκεκριμένο θέμα, ούτε και οι όροι υπό τους οποίους η προσφορά κατακυρώθηκε στους εφεσείοντες, μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης στη διαδικασία της προσφυγής, εφόσον ο παρεμπίπτων έλεγχος των διοικητικών πράξεων, δεν είναι επιτρεπτός. Ούτε και έχει οποιαδήποτε σημασία στην κρινόμενη περίπτωση το γεγονός ότι τα άρβυλα οι εφεσείοντες τα προμήθευσαν στη Δημοκρατία και δεν τα διέθεσαν στην ελεύθερη αγορά. Αλλά και αυτή η ίδια η συμπεριφορά των εφεσειόντων, για την οποία το πρωτόδικο δικαστήριο κάμνει ειδική μνεία, όχι μόνο αφαιρεί από την επιχειρηματολογία τους αποδυναμώνοντας έτσι τις θέσεις τους, αλλά και παρέχει έρεισμα στις θέσεις των εφεσιβλήτων. Συγκεκριμένα, οι εφεσείοντες σε μεταγενέστερη εισαγωγή και συγκεκριμένα στην εισαγωγή ημερομηνίας 27/4/2006, τα ίδια εμπορεύματα, δηλαδή άρβυλα, τα δήλωσαν στη σωστή δασμολογική κατάταξη, καταβάλλοντας τον αναλογούντα προσωρινό αντιντάμπιγκ δασμό.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Φωτίου, Δ.), (Υπόθεση Αρ. 1353/2007), ημερ. 3/8/2009.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Λ. Ζαννέτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσιβλήτους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Πασχαλίδης.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με απόφαση του, την εκκαλούμενη με την παρούσα έφεση απόφαση, αδελφός μας Δικαστής απέρριψε την προσφυγή των εφεσειόντων με την οποία οι τελευταίοι επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης των εφεσιβλήτων να τους επιβάλουν εκ των υστέρων βεβαίωση τελωνειακής οφειλής, ημερομηνίας 29/9/2007 σχετικά με εισαγωγικούς δασμούς αντιντάμπινγκ και φόρο προστιθέμενης αξίας, συνολικού ύψους Λ.Κ.178.842, καθώς και χρηματική επιβάρυνση Λ.Κ.17.884, πλέον τόκο 9% μέχρι 31/1/2006 και τόκο 8% από 1/1/2007.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την προσφυγή των εφεσειόντων, συνοψίζονται με περισσή λεπτομέρεια στην εκκαλούμενη απόφαση. Τα επαναλαμβάνουμε και για σκοπούς της παρούσας έφεσης:
"Η αιτήτρια εταιρεία αρ. 1, Krashias Footwear Industry Ltd (πιο κάτω οι αιτητές), ασχολείται με χονδρικό και λιανικό εμπόριο παπουτσιών και κατά πάντα ουσιώδη χρόνο εισήγαγε υποδήματα και στρατιωτικά άρβυλα από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Αφού πέτυχαν την υπέρ τους κατακύρωση προσφοράς (Αρ. Προσφοράς 2005Τ1008) για την προμήθεια στην Κυπριακή Δημοκρατία στρατιωτικών αρβύλων, οι αιτητές προέβηκαν σε σχετικές εισαγωγές σύμφωνα με την προσφορά.
Μέσα στα πλαίσια του προγράμματος ελέγχου του Τομέα Μετελέγχου στις εισαγωγές παπουτσιών για την ορθή δασμολογική κατάταξη των πλαστικών, δερμάτινων και συνθετικών παπουτσιών στην κλάση 6402, 6403 και 6404 καθώς επίσης και για σκοπούς επιβολής του προσωρινού και οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ, το Τμήμα προέβηκε στον έλεγχο διαφόρων διασαφήσεων της πιο πάνω εταιρείας.
Κατά τον έλεγχο, που περιελάμβανε έλεγχο στο σύστημα MIS και στο Σύστημα Εισαγωγών, έλεγχο στα έγγραφα των διασαφήσεων που λήφθηκαν από τον τελωνειακό πράκτορα καθώς και το λογιστικό έλεγχο των εγγράφων, εντοπίστηκαν λάθη στους υπολογισμούς της στατιστικής αξίας καθώς επίσης και στις δηλώσεις των δασμολογικών ταξινομήσεων σε 14 συνολικά διασαφήσεις και σε επιπρόσθετες 11 διασαφήσεις που προσκομίστηκαν στο Τμήμα κατά τη διαδικασία ελέγχου στις 12.2.2007.
Συγκεκριμένα τα άρβυλα του στρατού από δέρμα ενώ ήταν ξεκάθαρο πάνω στα τιμολόγια ότι ήταν "BOOTS" ή "WORK BOOTS" και που θα έπρεπε να δηλωθούν στη δασμολογική κατάταξη 6403919699, ο τελωνειακός πράκτορας τα δήλωνε στη δασμολογική κατάταξη 6403190000 με την περιγραφή "GYMΝASTIC SPORT SHOES WITH UPPER LEATHER" που αφορά «υποδήματα αθλητισμού» αποκλειστικά κατασκευασμένα με σκοπό την άσκηση μιας αθλητικής δραστηριότητας όπως υποδήματα παγοδρομίας, πάλης κλπ.. Επίσης, στην ίδια ταξινόμηση καταχωρούσε και αρκετά γυναικεία ή αντρικά παπούτσια από δέρμα.
Επισημαίνεται σε αυτό το σημείο πως κατά την πρώτη εισαγωγή ποσότητας αρβύλων, που πραγματοποιήθηκε με τη διασάφηση 2006600665809, ημερ. 27.4.2006, οι εισαγωγείς δήλωσαν τα εμπορεύματα στην ορθή δασμολογική κατάταξη και κατέβαλαν και τον προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ που επιβαλλόταν τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Στις 28.2.2007, πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στα υποστατικά της εταιρείας Krashias Footwear Industry Ltd, όπου λήφθηκαν δείγματα τα οποία στάληκαν στον Τομέα Δασμολογίου στο Αρχιτελωνείο για την ορθή τους ταξινόμηση. Η απάντηση του Τομέα Δασμολογίου στις 7 και 9 Μαΐου, 2007 ήταν ότι τα μεν άρβυλα κατατάσσονται στη δασμολογική κατάταξη 6403919699 και επιβαρύνοντο με δασμό αντιντάμπινγκ, τα δε αθλητικά παπούτσια στη δασμολογική κατάταξη 6402999690 που αφορά υποδήματα με το πάνω μέρος από πλαστική ύλη.
Με την ολοκλήρωση του πιο πάνω ελέγχου που πραγματοποίησε το Τμήμα Τελωνείων — Τομέας Μετελέγχου - στις διάφορες διασαφήσεις που είχε υποβάλει η αιτήτρια αρ. 1, για τελωνισμό υποδημάτων και στρατιωτικών αρβύλων, για τη χρονική περίοδο από 1.5.2004 μέχρι 10.2.2007, διαπιστώθηκαν τα ακόλουθα:
(α) Στις διασαφήσεις με αρ. 2006600674066, ημερ. 9.5.2006 και 2006600859181, ημερ. 18.12.2006, ποσό προκαταβολής US$ 4.180,00 και US$1.120,00 αντίστοιχα, δεν λήφθηκε υπόψη στους υπολογισμούς της δασμολογητέας αξίας, με αποτέλεσμα να μην καταβληθούν ορθά οι εισαγωγικοί δασμοί και ο φόρος προστιθέμενης αξίας που αναλογούσαν.
(β) Στις διασαφήσεις 2006600700498, 2006600757053, 20066000815837, 20055600569533, 2006600844941 και 2007600891781, δηλώθηκαν λανθασμένες δασμολογικές κατατάξεις με αποτέλεσμα να προκύψουν διαφορές στην καταβολή των εισαγωγικών δασμών, δασμών αντιντάμπινγκ και φόρου προστιθέμενης αξίας.
(γ) Επίσης σε 16 συνολικά διασαφήσεις που κατατέθηκαν από τις 22.5.2006 μέχρι τις 2.2.2007 (λεπτομέρειες φαίνονται στα Παραρτήματα 12 έως 27 της ένστασης), που αφορούσαν εισαγωγές στρατιωτικών αρβύλων, τα εμπορεύματα δηλώθηκαν στη λανθασμένη δασμολογική κατάταξη 6403190000 (υποδήματα αθλητισμού με σκοπό την άσκηση μιας αθλητικής δραστηριότητας π.χ. παγοδρομίας, χιονοδρομίας κ.ά.), αντί της ορθής δασμολογικής κατάταξης 6403919699. Συνέπεια της πράξης τους αυτής ήταν η μη καταβολή προσωρινού και οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ, καθώς επίσης και η μη καταβολή του ορθού ποσού του φόρου προστιθέμενης αξίας.
Το Τμήμα Τελωνείων λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που προέκυψαν από τις σχετικές έρευνες, προχώρησε στον υπολογισμό των αποφευχθέντων εισαγωγικών δασμών, δασμών αντιντάμπινγκ και φόρων προστιθέμενης αξίας. Λεπτομερής αναλυτική κατάσταση σε σχέση με το οφειλόμενο ποσό καθώς και των ενεργειών που λήφθηκαν στα πλαίσια των ερευνών, καταγράφονται στο σημείωμα της Λειτουργού Αγγέλας Μαυρή, ημερ. 17.5.2007 (Παράρτημα 28 στην ένσταση).
Ακολούθως, το Τμήμα Τελωνείων με την εκ των Υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής και Άλλης Τελωνειακής Οφειλής, ημερ. 29.6.2007, απαίτησε από την αιτήτρια αρ. 1 εταιρεία την καταβολή του οφειλόμενου ποσού των Λ.Κ.178.842,00, πλέον χρηματική επιβάρυνση Λ.Κ.17.884,00, ίση προς 10% επί του οφειλόμενου ποσού, με τόκο προς 9% ετησίως από την ημέρα που το εν λόγω ποσό κατέστη οφειλόμενο μέχρι 31.12.2006 και προς 8% από 1.1.2007 μέχρι εξοφλήσεως επί του συνολικού καταβλητέου ποσού των Λ.Κ.196.726,00.
Η αιτήτρια αρ. 1 εταιρεία παρέλαβε την εκ των Υστέρων Βεβαίωση Τελωνειακής και Άλλης Τελωνειακής Οφειλής στις 26.7.2007 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής."
Τα παράπονα των εφεσειόντων, όπως αυτά υποβλήθηκαν πρωτόδικα και στην ουσία επαναλήφθηκαν και ενώπιον μας, εστιάζονται γύρω από τις πιο κάτω θέσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αλληλοκαλύπτονται και αλληλοεξαρτώνται.
(α) Τα επίδικα στρατιωτικά άρβυλα εισήχθησαν στην Κύπρο από την Κίνα, δυνάμει προσφοράς που κατακυρώθηκε υπέρ των εφεσειόντων στις 26/11/2005 και με όρους που δεν προέβλεπαν την επίδικη πρόσθετη φορολογία. Η εισαγωγή λάμβανε χώρα σε τακτά χρονικά διαστήματα που η ίδια η διοίκηση όριζε και τα άρβυλα δεν προορίζοντο για σκοπούς διάθεσης στο ελεύθερο εμπόριο αλλά για αποκλειστική χρήση από τα μέλη της Εθνικής Φρουράς. Συνεπώς, είναι «υπό το πρίσμα» της προσφοράς που θα έπρεπε, σύμφωνα με τους εφεσείοντες, να είχε εξεταστεί από το Τελωνείο κατά πόσο υποχρεούντο ή όχι στην καταβολή της επίδικης φορολογίας και όχι υπό το πρίσμα των προνοιών του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 553/2006 που τελικά εξετάστηκε.
(β) Ο Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης 553/2006, ημερομηνίας 23/3/2006, δυνάμει του οποίου επιβλήθηκε στους εφεσείοντες η επίδικη φορολογία, τέθηκε σε ισχύ στις 7/4/2006. Επομένως, η επίδικη φορολογία είναι, σύμφωνα με τους εφεσείοντες, προϊόν αναδρομικής εφαρμογής του εν λόγω Κανονισμού, εφόσον η προσφορά δυνάμει της οποίας τα άρβυλα εισήχθησαν στην Κύπρο, είχε κατακυρωθεί στους εφεσείοντες στις 26/11/2005.
(γ) Η επίδικη απόφαση στερείται αιτιολογίας και είναι προϊόν ανεπαρκούς έρευνας.
(δ) Οι εφεσείοντες στερήθηκαν του δικαιώματος ακρόασης.
Στην πρωτόδικη απόφαση, ο αδελφός Δικαστής που εκδίκασε την προσφυγή προβαίνοντας σε εκτεταμένη αναφορά τόσο στα γεγονότα που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης, όσο και σε αυτή την ίδια την επίδικη απόφαση, το περιεχόμενο της οποίας παραθέτει αυτούσιο στην απόφασή του, αφού πραγματεύεται ένα προς ένα τα παράπονα των εφεσειόντων, τα απορρίπτει. Η ορθότητα της επί του προκειμένου κρίσης του αμφισβητείται με την παρούσα έφεση, στα πλαίσια της οποίας εγείρονται οι πιο κάτω τρεις λόγοι έφεσης, τους οποίους και θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε μαζί με την αιτιολογία τους:
"Λόγος Έφεσης 1.
Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι οι όροι που τέθηκαν στον διαγωνισμό, και που τελικά κατακύρωσε την προσφορά στην αιτήτρια 1 - Εφεσείουσα, για προμήθεια στο ίδιο το Κράτος στρατιωτικά άρβυλα που δεν προορίζοντο για το εμπόριο, δεν αφορούσαν το Τμήμα Τελωνείων το οποίο έλαβε την απόφαση γιατί δυνατό να μη γνώριζε καν τη διαδικασία αυτή.
Αιτιολογία.
Τούτο γιατί τα στρατιωτικά άρβυλα εισήχθησαν από την Κίνα κατά τα χρονικά διαστήματα που η ίδια η διοίκηση όρισε, δυνάμει της προσφοράς που κέρδισαν οι αιτητές - Εφεσείοντες σε χρόνο και με όρους που δεν πρόβλεπαν την πρόσθετη αυτή φορολογία, προορίζοντο δε για αποκλειστική χρήση από την Εθνική Φρουρά. Δεν προορίζετο να διατεθούν στην ελεύθερη αγορά και εμπορία, συνεπώς «υπό το πρίσμα» της προσφοράς έπρεπε να εξετάσει από το άλλο Τμήμα του Κράτους, καθ' ου η αίτηση, η υποχρέωση ή όχι της παρεπόμενης επιβολής των δασμών.
Είναι προφανές ότι, το Δικαστήριο λειτούργησε υπό την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα άρβυλα, η κατακύρωση προσφοράς και η αξία τους είχαν σχέση με χρόνο μεταγενέστερο της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντίθετα δεν υπήρχε όμως στον ουσιώδη χρόνο η μεταγενέστερη, ως τέθηκε υποχρέωση για καταβολή δασμού αντιτάμπινγκ, γι' αυτό και δεν τέθηκε από τη Διοίκηση ώστε να συνυπολογιστεί στην αξία της συνολικής προσφοράς τέτοια δασμολογική υποχρέωση στους όρους της προσφοράς. Άρα δεν μπορεί το Κράτος να καθίστατο πλουσιότερο σε βάρος του καλόπιστου προσφοροδότη.
Η συγκεκριμένη προσφορά για τα στρατιωτικά είχε Κανονιστικό χαρακτήρα με όρους και υποχρεώσεις από πριν γνωστούς και δεσμευτικούς και άρα οι Εφεσείοντες υπολόγιζαν στη συνέπεια του Κράτους και στην καλή πίστη που θα μπορούσε να πρόβλεπε μεταβατικές διατάξεις.
Καμία πρόβλεψη ή αναφορά υπήρχε στους όρους της προσφοράς για την αλλαγή του συστήματος φορολογίας.
Λόγος Έφεσης 2.
Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο ισχυρισμός των αιτητών - Εφεσειόντων ότι προσδόθηκε αυθαίρετα αναδρομική ισχύ στον Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης 553/06, δεν ευσταθούσε γιατί όλες οι διασαφήσεις εισαγωγής των προϊόντων έγιναν μετά την ημερομηνία εφαρμογής του Κανονισμού αυτού για το αντιτάμπινγκ και δη για άρβυλα που δεν ταξινομήθηκαν ως οφείλοντα τέτοιο δασμό.
Αιτιολογία.
Τούτο γιατί ο εν λόγω Κανονισμός δεν είχε αναδρομική ισχύ ενώ επιπλέον δεν αφορούσε και δεν προβλέπετο ως όρος της προσφοράς ή της εκπλήρωσης της, για κατακύρωση που προηγήθηκε και ολοκληρώθηκε σε χρόνο πριν.
Επηρέαζε δε αγαθά που συμφωνήθηκαν να εισαχθούν μετά την 7.4.06 και για 7 μήνες μετά από αυτή την ημερομηνία.
Εντός του χρονικού αυτού πλαισίου, δεν υπήρξε ταξινομική για τα στρατιωτικά αυτά άρβυλα σε κατηγορία, η οποία και να όφειλε τέτοιο προσωρινό δασμό.
Οι δασμοί που υποβλήθηκαν στους αιτητές - Εφεσείοντες έπρεπε να κριθούν ως αυθαίρετοι για το λόγο ότι ο Κανονισμός αφορούσε σε προμήθειες που συμφωνήθηκαν μετά την 7.4.2006, ενώ η κατακύρωση και οι σχετικοί όροι τέθηκαν από το 2005, πολύ πριν δηλαδή από τον υπό αναφορά Κανονισμό.
Λόγος Έφεσης 3.
Εσφαλμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό των αιτητών - Εφεσειόντων ότι δεν τους δόθηκε δικαίωμα πλήρους ακρόασης πριν την έκδοση της απόφασης που περιέχει και χρηματική ποινή που επέβαλλε πριν να είχαν πρώτα ακουστεί οι αιτητές. Πρόσθετα είναι εσφαλμένα που έκρινε το Δικαστήριο ότι οι αιτητές, ήταν ενήμεροι από το Τελωνείο.
Αιτιολογία.
Τούτο γιατί οι Εφεσείοντες - αιτητές έπρεπε να κληθούν και να ακουστούν περί την πρόθεση των Εφεσίβλητων - καθ' ων να θεωρήσουν ότι η περίπτωση τους ανάγεται στις πρόνοιες του Κανονισμού και ότι γι' αυτό θα έπρεπε να υποστούν και τιμωρία με διοικητικό πρόστιμο.
Όπως επίσης έπρεπε να ακουστούν, για το γεγονός ότι οι Εφεσίβλητοι - καθ' ου προσέδωσαν αναδρομική ισχύ στον Κανονισμό."
Κεντρικό σημείο στην επιχειρηματολογία της ευπαίδευτης συνηγόρου των εφεσιβλήτων, τόσο πρωτόδικα, όσο και ενώπιον μας, συνιστούν οι πρόνοιες του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 553/2006, ημερομηνίας 23/3/2006, που τέθηκε σε εφαρμογή στις 7/4/2006 και ιδιαίτερα οι πρόνοιες των παραγράφων 1 και 4 του Άρθρου 1 του εν λόγω Κανονισμού, σύμφωνα με τις οποίες «επιβάλλεται προσωρινός δασμός αντιντάμπιγκ στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το πάνω μέρος από δέρμα ή από ανασχηματισμένο δέρμα, εκτός από τα υποδήματα ειδικής τεχνολογίας, τα παιδικά υποδήματα και τα υποδήματα με προστατευτικό κάλυμμα των δακτύλων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ που υπάγονται στους κωδικούς .......» (παρ. 1 του Άρθρου 1) και «η διάθεση σε ελεύθερη κυκλοφορία στην Κοινότητα του προϊόντος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υπόκειται στην καταβολή εγγύησης, η οποία ισοδυναμεί με το ποσό του προσωρινού δασμού» (παρ. 4 του Άρθρου 1). Ήταν η θέση της κας Ζαννέτου ότι ο κρίσιμος για την επιβολή των επίδικων δασμών χρόνος, ήταν ο χρόνος εισαγωγής των αρβύλων και συνεπώς ο χρόνος υποβολής των επίδικων διασαφήσεων. Εφόσον, υποστήριξε η κα Ζαννέτου, ο Κανονισμός που ίσχυε κατά τον εν λόγω κρίσιμο χρόνο ήταν ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 553/2006, ορθά οι Τελωνειακές Αρχές εξέτασαν τις υποχρεώσεις των εφεσειόντων κάτω από το πρίσμα του εν λόγω Κανονισμού.
Σημειώνεται ότι κατά το χρόνο επικύρωσης της προσφοράς στους εφεσείοντες, δηλαδή το Νοέμβριο του 2005, σε ισχύ βρισκόταν ο Κανονισμός 1810/2004, ο οποίος προνοούσε την καταβολή εισαγωγικού δασμού ύψους 8%, όχι όμως την καταβολή αντιντάμπιγκ δασμού∙ κατά το χρόνο εισαγωγής των αρβύλων και υποβολής των σχετικών διασαφήσεων, όμως, σε ισχύ βρισκόταν ο Κανονισμός 553/2006.
Κατ' αρχάς θα πρέπει να λεχθεί πως η θέση των εφεσειόντων ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λειτούργησε υπό την εσφαλμένη εντύπωση ότι η κατακύρωση της προσφοράς, τα στρατιωτικά άρβυλα, όπως και η αξία τους, είχαν σχέση με χρόνο μεταγενέστερο της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάθε άλλο παρά βρίσκει έρεισμα στην πρωτόδικη απόφαση. Τόσο το γεγονός ότι ο χρόνος κατακύρωσης της προσφοράς (Νοέμβριος 2005), όσο και το γεγονός ότι η περίοδος που κάλυπτε ο σχετικός τελωνειακός έλεγχος (1/5/2004 - 10/2/2007), ανάγοντο σε μεταγενέστερο της προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρόνο, που υπενθυμίζουμε ήταν η 1/5/2004, επισημάνθηκαν από το πρωτόδικο δικαστήριο, το οποίο μάλιστα απέρριψε τη συγκεκριμένη θέση των εφεσειόντων, ως ανυπόστατη.
Αναφορικά με τα παράπονα των εφεσειόντων, στην ουσία τους έχουμε ήδη αναφερθεί πιο πάνω, το πρωτόδικο δικαστήριο, ορθά κατά τη γνώμη μας, τα απέρριψε. Όπως πολύ εύστοχα ο αδελφός Δικαστής επισημαίνει, οι πρόνοιες του διαγωνισμού, δεν συνιστούν θέμα που αφορά τις τελωνειακές αρχές, οι οποίες ενδεχομένως να μην γνώριζαν καν για το συγκεκριμένο θέμα, ούτε και οι όροι υπό τους οποίους η προσφορά κατακυρώθηκε στους εφεσείοντες, μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης στη διαδικασία της προσφυγής, εφόσον ο παρεμπίπτων έλεγχος των διοικητικών πράξεων, δεν είναι επιτρεπτός. Ούτε και έχει οποιαδήποτε σημασία στην κρινόμενη περίπτωση το γεγονός ότι τα άρβυλα οι εφεσείοντες τα προμήθευσαν στη Δημοκρατία και δεν τα διέθεσαν στην ελεύθερη αγορά. Ανεξάρτητα όμως από το γεγονός ότι οι εφεσείοντες δεν μας έχουν παραπέμψει σε οποιαδήποτε πρόνοια που να δικαιολογεί την απαλλαγή τους από την υποχρέωση καταβολής του συγκεκριμένου δασμού επειδή η προμήθεια των αρβύλων θα γινόταν στη Δημοκρατία και όχι στην ελεύθερη αγορά, το γεγονός αυτό, όπως και το πρωτόδικο δικαστήριο παρατηρεί «μάλλον επενεργεί προς όφελος τους με την έννοια ότι είχαν πραγματοποιήσει μια «πώληση» και εισπράξει την αξία των εμπορευμάτων σε σύντομο χρονικό διάστημα παρά να τα πωλούσαν στην ελεύθερη αγορά. Τώρα αν δεν είχαν υπολογίσει ότι στην δοσοληψία αυτή θα πλήρωναν και φόρο, αυτό δεν είναι κάτι που αφορά το Τμήμα Τελωνείων. Στην υπόθεση Promitheftiki Etairia Cigaretton Galanos and Papapetrou ν. The Republic (Minister of Finance & Another), 3 R.S.C.C., 71 αποφασίστηκε ότι ο εμπορικός υπολογισμός που γίνεται από κάποιο εισαγωγέα και ο κίνδυνος που παίρνει σχετικά με την πληρωμή δασμών δεν επηρεάζει την είσπραξη τους, εκεί που είναι οφειλόμενοι».
Αλλά και αυτή η ίδια η συμπεριφορά των εφεσειόντων, για την οποία το πρωτόδικο δικαστήριο κάμνει ειδική μνεία, όχι μόνο αφαιρεί από την επιχειρηματολογία τους αποδυναμώνοντας έτσι τις θέσεις τους, αλλά και παρέχει έρεισμα στις θέσεις των εφεσιβλήτων. Συγκεκριμένα, οι εφεσείοντες σε μεταγενέστερη εισαγωγή και συγκεκριμένα στην εισαγωγή ημερομηνίας 27/4/2006, τα ίδια εμπορεύματα, δηλαδή άρβυλα, τα δήλωσαν στη σωστή δασμολογική κατάταξη, καταβάλλοντας τον αναλογούντα προσωρινό αντιντάμπιγκ δασμό.
Οι εφεσείοντες παραπονούνται βέβαια και για αναδρομική εφαρμογή του Κανονισμού 553/2006. Απορρίπτοντας το συγκεκριμένο παράπονο τους, το πρωτόδικο δικαστήριο επισημαίνει:
"Όλες οι διασαφήσεις εισαγωγής της αιτήτριας 1, έγιναν μετά τις 7.4.2006, που τέθηκε σε εφαρμογή ο Κανονισμός αυτός για το αντιτάμπινγκ. Αυτό φαίνεται και από τα γεγονότα της υπόθεσης και από την προσβαλλόμενη απόφαση. Αυτό που ενδιαφέρει στην υπόθεση αυτή είναι το πότε χρονολογικά κατατέθηκαν οι διασαφήσεις εισαγωγής της αιτήτριας 1 και κατά πόσον τη συγκεκριμένη ημερομηνία προέκυπτε δασμός και στην περίπτωση αυτή σαφώς προέκυπτε."
Συμφωνούμε τις πιο πάνω επισημάνσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου, τις οποίες και υιοθετούμε.
Υιοθετούμε επίσης το σκεπτικό του πρωτόδικου δικαστηρίου με βάση το οποίο απέρριψε το παράπονο των εφεσειόντων ότι είχε παραβιαστεί το δικαίωμα τους να ακουστούν, παράπονο το οποίο για τον ίδιο λόγο επίσης απορρίπτουμε. Παραθέτουμε το σχετικό σκεπτικό του πρωτόδικου δικαστηρίου:
"Αναφορικά με το παράπονο των αιτητών ότι δεν τους δόθηκε το δικαίωμα ακρόασης, κρίνω ότι ούτε αυτό ευσταθεί. Από την έκθεση της κας Μαυρή (τεκμήριο 28 στην ένσταση), προκύπτει ότι για το όλο θέμα ενημερώθηκε «τόσο ο εισαγωγέας των εμπορευμάτων όσο και ο Τελωνειακός Πράκτορας» στον οποίο μάλιστα επιστήθηκε η προσοχή να είναι πιο προσεχτικός για τις μελλοντικές δηλώσεις. Στο ίδιο παράρτημα γίνεται αναφορά από την κα Μαυρή ότι είχε και με τους δύο άψογη συνεργασία."
Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, η έφεση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.