|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Εφεση Αρ. 50/2009)
2 Φεβρουαρίου, 2012
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΠΑΦΟΥ,
Εφεσίβλητης.
_ _ _ _ _ _
Χρ. Χριστάκη, για τον Εφεσείοντα.
Ι. Παπαζαχαρία, για την Εφεσίβλητη.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Εφορεία Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Πάφου προκήρυξε πλειοδοτικό διαγωνισμό (αρ. 17/2006-07) για την εκμετάλλευση, μεταξύ άλλων και του κυλικείου του ΙΒ Δημοτικού Σχολείου για δύο έτη. Η προσφορά κατακυρώθηκε στην κα Παναγή, ενδιαφερόμενο μέρος ενώ ο εφεσείων, παρά το ότι η προσφορά του ήταν η υψηλότερη, αποκλείστηκε για τον εξής λόγο,
«Ο κ. Στέλιος Χαραλάμπους αποκλείστηκε λόγω του ότι είναι ιδιοκτήτης πιτσαρίας και θέση της Εφορείας είναι, ο ενοικιαστής του κυλικείου θα πρέπει να ασχολείται εξ ολοκλήρου με το κυλικείο.»
Ο εφεσείων άσκησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο επιδιώκοντας την ακύρωση της απόφασης της Εφορείας για τον αποκλεισμό του. Κρίθηκε πρωτοδίκως ότι ο αποκλεισμός ήταν νόμιμος και έτσι η προσφυγή απορρίφθηκε. Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων ζητά τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης την οποία θεωρεί λανθασμένη.
Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι ο εφεσείων κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν ιδιοκτήτης πιτσαρίας. Ο όρος 12 των ειδικών όρων των εγγράφων του διαγωνισμού προνοούσε ότι,
«Ο αδειούχος δε θα δικαιούται να παραχωρήσει ή εκχωρήσει στο σύνολο ή μερικώς άμεσα ή έμμεσα το δικαίωμα εκμετάλλευσης του κυλικείου σε τρίτο πρόσωπο και υποχρεούται να διαχειρίζεται αυτοπροσώπως το κυλικείο.»
Το θέμα της διαχείρισης κάθε σχολικού κυλικείου υπό του αδειούχου ρυθμίζεται και νομοθετικά. Το άρθρο 17(2) του περί Σχολικών Κυλικείων Νόμου του 2000 (Ν. 60(Ι)/2000) προβλέπει:
«Ο αδειούχος κυλικείου οφείλει να παρευρίσκεται στο κυλικείο του σχολείου όλες τις εργάσιμες μέρες και ώρες του σχολείου για εξυπηρέτηση των μαθητών του διδακτικού, του γραμματειακού και άλλου προσωπικού που έχει σχέση με το σχολείο, καθώς και σε ώρες που καθορίζει ο εργοδότης ή σε περίπτωση σοβαρού κωλύματος εξουσιοδοτεί εκπρόσωπό του να παρευρίσκεται ως ανωτέρω μετά από έγκριση του εργοδότη.»
Μετά την προκήρυξη της προσφοράς η Σχολική Εφορεία αποφάσισε όπως πριν από την τελική κατακύρωση της προσφοράς κληθούν σε προφορική συνέντευξη
«οι δύο πρωτεύσαντες προσφοροδότες για κάθε κυλικείο ξεχωριστά στη βάση των πιο κάτω κριτηρίων:
1. Οικονομικό
2. Εμπειρία
3. Προσωπικότητα
4. Να δοθεί ένα κυλικείο σε κάθε οικογένεια
5. Αποκλείονται άτομα τα οποία αποδεδειγμένα κατέχουν άλλη επαγγελματική απασχόληση.
6. Αποκλείονται άτομα τα οποία ήδη κατέχουν κυλικεία σε άλλες Σχολικές Εφορείες στην ευρύτερη περιοχή της Πάφου
7. Αποκλείονται άτομα των οποίων οι επιταγές εγγύησης που έχουν καταβάλει δεν είναι προσωπικές (επιταγές που προέρχονται από άτομο της οικογένειας γίνονται αποδεκτές).»
Ο εφεσείων, κατά την υποβολή της προσφοράς του, υπέβαλε και την πιο κάτω ζητηθείσα από την Εφορεία «Υπεύθυνη Δήλωση»:
«3. Εχω υποχρέωση να παρευρίσκομαι στο κυλικείο καθ΄ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας αυτού. Σε αντίθετη περίπτωση η Σχολική Εφορεία Πάφου έχει τη δυνατότητα να μου αφαιρέσει το δικαίωμα ενοικίασης του κυλικείου χωρίς προειδοποίηση.»
Η προσφυγή απορρίφθηκε γιατί, καθώς κρίθηκε, ο όρος 12 του διαγωνισμού (ανωτέρω), παρείχε τη δυνατότητα στην Εφορεία να αποφασίσει όπως αποφάσισε. Το κριτήριο που έθεσε, «αποκλείονται άτομα τα οποία αποδεδειγμένα κατέχουν άλλη επαγγελματική απασχόληση», κρίθηκε πως ήταν στα πλαίσια του όρου 12. Κρίθηκε επίσης ότι η απόφαση της Εφορείας, ανεξαρτήτως του εν λόγω κριτηρίου, βρίσκει έρεισμα στον όρο 12 ώστε ούτε υπέρβαση των όρων του διαγωνισμού να υπήρχε ούτε εξωγενές στοιχείο να υπεισήλθε στην κρίση της Εφορείας. Στην εκκαλούμενη απόφαση αναφέρεται ότι έρεισμα νομιμότητας στην εκκαλούμενη απόφαση παρέχει και το ίδιο το άρθρο 17(2) του περί Σχολικών Κυλικείων Νόμου εννοώντας προφανώς ότι η εν λόγω διάταξη είναι αφ΄ εαυτής αρκετή για να στηρίξει τη νομιμότητα της απόφασης.
Με την έφεση ουσιαστικά αμφισβητείται η ορθότητα της ερμηνείας η οποία κατά τα ανωτέρω οδήγησε στην απόρριψη της προσφυγής και στην επικύρωση της απόφασης της εφεσίβλητης.
Το άρθρο 17(2) του νόμου (ανωτέρω), επιβάλλει στον «αδειούχο» την υποχρέωση «να παρευρίσκεται στο κυλικείο του σχολείου όλες τις εργάσιμες μέρες και ώρες του σχολείου ... καθώς και σε ώρες που καθορίζει ο εργοδότης ..».
Ο όρος 12 (ανωτέρω) του διαγωνισμού απαγορεύει στον αδειούχο να παραχωρήσει ή να εκχωρήσει ... το δικαίωμα εκμετάλλευσης του κυλικείου και ταυτόχρονα επιβάλλει στον αδειούχο την υποχρέωση «να διαχειρίζεται αυτοπροσώπως το κυλικείο». Ο όρος 12 του διαγωνισμού, συνάδει με την πρόνοια του άρθρου 17(2) του νόμου. Τόσο η νομοθετική διάταξη όσο και ο όρος 12, ο καθένας ξεχωριστά ή/και σε συνδυασμό μπορούσε να αποτελέσουν βάσιμο λόγο αποκλεισμού οποιουδήποτε προσφοροδότη ο οποίος θα βρισκόταν σε πραγματική αδυναμία συμμόρφωσης προς ό,τι η νομοθετική διάταξη επιτάσσει και προς ό,τι ο όρος 12 προβλέπει. Με κάθε εκτίμηση όμως προς την αντίθετη άποψη του συναδέλφου μας, η διαπίστωση μας είναι ότι η Εφορεία δεν είχε κανένα στοιχείο ενώπιόν της το οποίο βασίμως θα μπορούσε να στηρίξει το συμπέρασμα ότι ο εφεσείων δεν θα ήταν σε θέση ή θα αδυνατούσε να τηρήσει το νόμο ή τον όρο 12 του διαγωνισμού, όταν μάλιστα, ο εφεσείων είχε ήδη υπογράψει την προαναφερόμενη «Υπεύθυνη Δήλωση» κατόπιν απαίτησης της ίδιας της Σχολικής Εφορείας.
Εχουμε τη γνώμη πως η Σχολική Εφορεία δεν μπορούσε λογικά να θεωρήσει τον εφεσείοντα ως μη προσοντούχο προσφοροδότη και να τον αποκλείσει εκ μόνου του λόγου ότι ήταν ιδιοκτήτης πιτσαρίας χωρίς να εξηγούνται ταυτόχρονα και οι λόγοι για τους οποίους η Εφορεία παρέκαμψε την «Υπεύθυνη Δήλωση» του εφεσείοντα ή και τους όποιους άλλους λόγους που είχε υπόψη και που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Ερχόμενοι τώρα στην επιβολή του κριτηρίου 5, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο κριτήριο δεν συνάδει με τον όρο 12 της προσφοράς ούτε και μπορούσε να συσχετισθεί με τον εν λόγω όρο που προβλέπει ότι «ο αδειούχος .. υποχρεούται να διαχειρίζεται αυτοπροσώπως το κυλικείο». Εχουμε επίσης την άποψη ότι το εν λόγω κριτήριο δεν συνάδει ούτε και με τις πρόνοιες του άρθρου 17(2) του νόμου που προβλέπει ότι «ο αδειούχος κυλικείου οφείλει να παρευρίσκεται στο κυλικείο του σχολείου όλες τις εργάσιμες μέρες και ώρες του σχολείου». Σαφώς πρόκειται για εξωγενές κριτήριο το οποίο η εφεσίβλητη δεν είχε υπό τις περιστάσεις δικαίωμα να επιβάλει μετά την προκήρυξη της προσφοράς και κατ΄ επίκληση τούτου να αποκλείσει τον εφεσείοντα εκ μόνου του λόγου ότι αυτός είναι ιδιοκτήτης πιτσαρίας. Η χρησιμοποίηση κριτηρίων εκτός εκείνων που τέθηκαν στη διακήρυξη και στους όρους της προσφοράς είναι ανεπίτρεπτη. Βλ. Ζούκοφ κα ν. Δημοκρατίας (1990) 3(Δ) ΑΑΔ 2609. Σε κάθε περίπτωση η διοίκηση και οι διαγωνιζόμενοι προσφοροδότες δεσμεύονται από τους όρους των προσφορών οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά. Βλ. Βουνιώτης και Υιοί ν. Δημοκρατίας (1985) 3 ΑΑΔ 2355. Στην προκείμενη περίπτωση ούτε ο νόμος ούτε οι όροι των προσφορών απαγορεύουν την άσκηση άλλου επαγγέλματος σε μέρες και ώρες που δεν λειτουργεί το σχολείο. Αυτό που ουσιαστικά επιδιώκεται με τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις είναι η διαχείριση του κυλικείου να γίνεται από τον ίδιο τον προσφοροδότη. Αυτή η προϋπόθεση, διασφαλίστηκε από την εφεσίβλητη με την υπεύθυνη δήλωση που υπέγραψε ο εφεσείων ύστερα από δική της απαίτηση.
Ενόψει των πιο πάνω η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα πρωτοδίκως και κατ΄ έφεση πλέον ΦΠΑ, επιδικάζονται υπέρ του εφεσείοντα.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.
Κ. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.
ΣΦ.