|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 44/09)
(Υπόθ. Αρ. 1506/06)
2 Φεβρουαρίου 2012
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δικαστές]
ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Εφεσείοντα/Αιτητή,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Εφεσίβλητης/Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Α.Σ. Αγγελίδης με Στ. Αγγελίδου (κα), για τον Εφεσείοντα.
Α. Μαππουρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
Γ. Αμπίζας, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η απόφαση της ΕΔΥ για διορισμό του κ. Κυριάκου στη θέση του Διευθυντή Φυλακών ακυρώθηκε στην προσφυγή του κ. Ευσταθίου 1028/2002 εφ΄όσον διεπιστώθη έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας όσον αφορά την κατάληξη της ΕΔΥ ότι ο κ. Κυριάκου ικανοποιούσε τις απαιτήσεις των παραγράφων 2 και 5 του σχεδίου υπηρεσίας που αφορούσαν αντιστοίχως την πείρα και γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Κατά την επανεξέταση διορίσθηκε και πάλι ο κ. Κυριάκου, ακολούθησε δε νέα προσφυγή του κ. Ευσταθίου, η 561/2004, στην οποία επίσης εξεδόθη ακυρωτική απόφαση. Διεπιστώθη ότι υπήρξε παράλειψη αναφοράς, που συνεπάγετο και έλλειψη αιτιολογίας, στα καθήκοντα του κ. Κυριάκου στη βάση της οποίας εθεωρήθη ότι είχε την απαιτούμενη διοικητική πείρα και ότι η Ε.Δ.Υ. δεν εδικαιούτο κατά την επανεξέταση να είχε υποβάλει τον κ. Κυριάκου σε προφορική εξέταση προς διαπίστωση της γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
Κατά τη νέα επανεξέταση η Ε.Δ.Υ. συγκέντρωσε τα στοιχεία της υπηρεσίας του κ. Κυριάκου και έκρινε βάσει αυτών ότι επληρούτο η απαίτηση ως προς την πείρα. Ως προς τη γνώση της αγγλικής γλώσσας, η Ε.Δ.Υ. ανέτρεξε σε όλα τα στοιχεία που αφορούσαν το θέμα, και δη τις εβδομαδιαίες διαταγές κατά το σχετικό χρόνο που περιλάμβαναν τον κ. Κυριάκου ως επιτυχόντα στις εξετάσεις στο θέμα των Αγγλικών, το εξεταστικό δοκίμιο των εξετάσεων εκείνων και την αξιολόγηση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού για το εξεταστικό δοκίμιο σύμφωνα με την οποία αυτό ανταποκρίνετο στο απαιτούμενο στο σχέδιο υπηρεσίας επίπεδο της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Εν όψει τούτων, η Ε.Δ.Υ. θεώρησε τον κ. Κυριάκου προσοντούχο και τον επαναδιόρισε. Κατά της απόφασης της Ε.Δ.Υ. εστράφη και πάλι ο Εφεσείων με προσφυγή (1506/2006) η οποία απερρίφθη.
Ο αδελφός μας Δικαστής ο οποίος επελήφθη της προσφυγής έκρινε ότι τη φορά αυτή η Ε.Δ.Υ. ενήργησε νομίμως προς τη διαπίστωση των προσόντων, θεωρώντας ότι η κρίση της Ε.Δ.Υ. τόσο ως προς την παράγραφο 2 όσο και προς την παράγραφο 5 ήταν ευλόγως επιτρεπτή και αιτιολογημένη στη βάση των ενώπιόν της στοιχείων που αφορούσαν το σχετικό χρόνο.
Ετέθη όμως ενώπιον του αδελφού μας Δικαστή και ένα νέο θέμα, που αφορούσε το ότι η Ε.Δ.Υ., επιλέγοντας τον κ. Κυριάκου, κακώς έλαβε υπ΄όψη της, με αναφορά στο άρθρο 34Α των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων (εισαχθέν με το Ν. 96(Ι)/2006), τα αποτελέσματα της κατά την πρώτη διαδικασία διεξαχθείσας προφορικής εξέτασης και δοθείσας σύστασης του Γενικού Διευθυντή. Ο αδελφός μας Δικαστής απέρριψε την εισήγηση αυτή θεωρώντας ότι, παρά την εν τω μεταξύ αλλαγή της σύνθεσης της Ε.Δ.Υ., το άρθρο 34Α είχε εφαρμογή ώστε η αξιολόγηση της προφορικής εξέτασης και η σύσταση να θεωρούνται μέρος του πραγματικού καθεστώτος και να λαμβάνονται υπ΄όψη. Και, τούτου δοθέντος, ότι κατά το μεσολαβήσαντα αναθεωρητικό έλεγχο τόσο η προφορική εξέταση όσο και η σύσταση «παρέμειναν αλώβητες», όπως το έθεσε.
Εισηγείται ο Εφεσείων ότι λανθασμένη ήταν η κατάληξη του αδελφού μας Δικαστή ως προς τη νομιμότητα της κρίσης της Ε.Δ.Υ. για την κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Η κατάληξη, λέγει, παραβιάζει το δεδικασμένο των ακυρωτικών αποφάσεων το οποίο αφορούσε το ότι δεν υπήρξε διαπίστωση της γνώσης, πέραν του γραπτού, και του προφορικού λόγου. Δεδομένου ότι ουδέποτε υπήρξε νόμιμη εξέταση του κ. Κυριάκου στον προφορικό λόγο κατά τον κρίσιμο χρόνο, καταλήγει, δεν ήταν δυνατό να κριθεί αυτός προσοντούχος.
Στη δική μου κρίση, η εισήγηση είναι ορθή. Στην ακυρωτική απόφαση 1028/2002 επισημάνθησαν τα ακόλουθα ως στοιχεία που καθιστούσαν την κρίση της Ε.Δ.Υ. ανεπαρκή:
«. πρώτο, το γιατί στάληκαν τα εξεταστικά δοκίμια για τα έτη 1993 και 1994, όχι και για το έτος 1992. δεύτερο, αν όντως δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί το δοκίμιο του 1992, το κατά πόσο μπορούσε να βεβαιωθεί η ταύτιση του επιπέδου των εξετάσεων μεταξύ του 1992 και των δύο μεταγενεστέρων χρόνων. και τρίτο, το κατά πόσο η επιτυχία στις εν λόγω εξετάσεις σήμαινε γνώση όχι μόνο του γραπτού αλλά και του προφορικού λόγου. Υπενθυμίζω ότι δεν επρόκειτο εδώ για περίπτωση όπου ίσχυε κάποιο από τα τεκμήρια που αναγνώριζε η Ε.Δ.Υ. αλλά για περίπτωση της εξ υπαρχής διακρίβωσης της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, με τρόπο που υποκαθιστούσε την εξέταση.»
Ήταν ακριβώς γι΄αυτό το λόγο που κατά τη δεύτερη διαδικασία η Ε.Δ.Υ., πέραν της εξασφάλισης του εξεταστικού δοκιμίου για το 1992 και τη γνωμάτευση του Υπουργείου ότι η εν λόγω εξέταση «ανταποκρίνεται στο επίπεδο της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας», υπέβαλε τον κ. Κυριάκου και σε προφορική εξέταση στα αγγλικά. Στην ακυρωτική απόφαση 561/2004 το Δικαστήριο δεν έκανε πλέον αναφορά στο θέμα του γραπτού λόγου, προφανώς θεωρώντας ότι η Ε.Δ.Υ. είχε συμμορφωθεί ως προς τούτο με το δεδικασμένο της 1028/2002 αφού εξασφάλισε τόσο το δοκίμιο του 1992 όσο και τη γνωμάτευση της Ε.Δ.Υ. ως προς το επίπεδο των εν λόγω εξετάσεων. Το Δικαστήριο θεώρησε όμως ότι κακώς η Ε.Δ.Υ. επεδίωξε να διαπιστώσει την πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας στον προφορικό λόγο υποβάλλοντας η ίδια τον κ. Κυριάκου σε προφορική εξέταση στα αγγλικά. Κρίσιμα είναι τα επ΄αυτού λεχθέντα από το Δικαστήριο:
«Έχει όμως νομολογηθεί ότι η Ε.Δ.Υ. δεν διατηρεί στο στάδιο επανεξέτασης τη δυνατότητα τέτοιου είδους διερεύνησης για τη γνώση γλώσσας: βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στην Αυγή Χαραλάμπους κ.α. ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 3273 κ.α., ημερ. 6 Σεπτεμβρίου 2004.»
Συνιστά λοιπόν δεδικασμένο της 561/2004 ότι:
1. Το δοκίμιο του 1992 και η γνωμάτευση της Ε.Δ.Υ. αφορούσαν την κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας μόνο ως προς το γραπτό λόγο.
2. Η υποβολή του κ. Κυριάκου σε προφορική εξέταση προς διαπίστωση της κατοχής του εν λόγω προσόντος στον προφορικό λόγο δεν ήταν νόμιμη.
Το ερώτημα είναι λοιπόν κατά πόσο, κατά την επανεξέταση που αφορά η ενώπιον μας υπόθεση, η Ε.Δ.Υ. είχε ενώπιον της οποιαδήποτε πρόσθετα στοιχεία που να της επέτρεπαν να διαπιστώσει ότι, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ο κ. Κυριάκου είχε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας στον προφορικό λόγο. Το μόνο νέο στοιχείο όμως στο οποίο έγινε αναφορά ήσαν τα αποτελέσματα των εν λόγω γραπτών εξετάσεων που έδειχναν την επιτυχία του κ. Κυριάκου σε αυτές. Αυτά όμως δεν προσέθεταν οτιδήποτε ως προς το ζητούμενο, αφού απλώς επιβεβαίωναν εκείνο που ήδη είχε θεωρηθεί ως δεδομένο, ότι δηλαδή ο κ. Κυριάκου είχε επιτύχει στις εν λόγω εξετάσεις για να μπορούσε να εγίνετο λόγος για κατοχή του εν λόγω προσόντος. Παρέμενε κενό ως προς την ύπαρξη στοιχείων που να αφορούσαν τον προφορικό λόγο, αφού μόνο με τέτοια στοιχεία θα μπορούσε να υπήρχε συμμόρφωση με το ακυρωτικό δεδικασμένο της 561/2004.
Ο αδελφός μας Δικαστής, αποφασίζοντας ότι η κρίση της Ε.Δ.Υ. για κατοχή του εν λόγω προσόντος ήταν εύλογη, εβασίσθη στα εν λόγω τρία στοιχεία, ήτοι το εξεταστικό δοκίμιο της 1992, τις εβδομαδιαίες διαταγές και τη γνωμάτευση του Υπουργείου, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στη πτυχή που ενδιαφέρει, δηλαδή το θέμα του προφορικού λόγου. Για τους λόγους που εξήγησα, θεωρώ λανθασμένη την κατάληξη αυτή και θα επέτρεπα την έφεση χωρίς να με απασχολούσαν οι άλλοι λόγοι έφεσης..
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ»Π