|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Νetvision Ltd ν. Συμβουλίου Προσφορών Υπουργείου Οικονομικών και Άλλης (2008) 3 ΑΑΔ 174
Netvision Limited ν. Συμβουλίου Προσφορών Υπουργείου Οικονομικών και Άλλης (2006) 4 ΑΑΔ 244
Netvision Limited ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών (2007) 4 ΑΑΔ 203
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2011) 3 ΑΑΔ 602
19 Ιουλίου, 2011
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
FLECHA CONTRACTING LTD,
Eφεσείουσα - Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 115/2008)
Προσφορές ― Ακύρωση διαγωνισμού λόγω εξωπραγματικών προσφερόμενων τιμών ― Καν. 26(4)(γ) των περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) (Γενικών) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 71/2004) ― Περιστάσεις της σύννομης εφαρμογής της διάταξης στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφορές ― Όροι ― Όρος που προνοεί για την δυνατότητα ακύρωσης του διαγωνισμού από την αρχή που τον προκήρυξε ― Και υπήρχε και ορθά εφαρμόστηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Συνταγματικό Δίκαιο ― Αιτιολόγηση δικαστικών αποφάσεων ― Άρθρο 30.2 του Συντάγματος ― Δεν παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Οι εφεσείοντες προσπάθησαν να ανατρέψουν την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία είχε απορριφθεί η προσφυγή τους κατά του αποκλεισμού τους από τον επίδικο διαγωνισμό, ο οποίος και ματαιώθηκε λόγω πολύ υψηλών προσφερομένων τιμών.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Ήταν κοινώς αποδεκτό εν προκειμένω, ότι οι εφεσίβλητοι είχαν με βάση τον Καν. 26(4)(γ) των περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) (Γενικών) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 71/2004) το δικαίωμα να ακυρώσουν το διαγωνισμό, μεταξύ άλλων, όταν η προσφορά από άποψης τιμής είναι εξωπραγματική. Από τη στιγμή που η Επιτροπή Αξιολόγησης αποφάσισε την ακύρωση των προσφορών στη βάση ότι η τιμή της εφεσείουσας (επιτυχόντα προσφοροδότη) ήταν «αρκετά ψηλή» σε σχέση με την εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου Δημοσίων Έργων Λεμεσού δηλαδή κατά 25,17%, ορθά ο πρωτόδικος Δικαστής έκρινε ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό για τους εφεσίβλητους, στην πιο πάνω βάση, να θεωρήσουν την προσφορά «εξωπραγματική» έστω και αν η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή.
2. Η εφεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης ότι οι εφεσίβλητοι είχαν το δικαίωμα να ακυρώσουν την προσφορά. Αυτό όμως ήταν επιτρεπτό για τους εφεσίβλητους σύμφωνα με τον όρο 10.1 σελ. 7 της Προκήρυξης Διαγωνισμού. Τούτο μπορούσε να γίνει από την Επιτροπή Αξιολόγησης σε οποιοδήποτε χρόνο πριν την κατακύρωση, χωρίς να είναι υπόχρεη να δώσει λόγους. Επίσης προβλέπεται ότι δεν είναι υπόχρεοι οι εφεσίβλητοι να δεχθούν την χαμηλότερη ή οποιαδήποτε άλλη προσφορά. Ορθά επισημαίνεται πρωτόδικα, ότι η εφεσείουσα αποδέχθηκε τον όρο αυτό και συμμετέσχε στο διαγωνισμό. Εν πάση περιπτώσει εδώ οι εφεσίβλητοι έδωσαν λόγους γιατί ακύρωσαν το διαγωνισμό. Επομένως απορρίπτεται και αυτός ο λόγος έφεσης.
3. Η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι η ίδια η πρωτόδικη απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη, παραβιάζουσα έτσι το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος. Απλή ανάγνωση της απόφασης, δείχνει ότι ούτε ο λόγος αυτός ευσταθεί.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Netvision Limited v. Συμβουλίου Προσφορών Υπουργείου Οικονομικών κ.ά., Υπόθ. Αρ. 1210/2004, ημερ. 10/3/2006,
Netvision Limited v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, Υπόθ. Αρ. 225/2005, ημερ.29/3/2007,
Νetvision Limited v. Συμβουλίου Προσφορών Υπουργείου Οικονομικών κ.ά. (2008) 3 Α.Α.Δ. 174,
Antonis Askanis Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.ά., Υπόθ. Αρ. 1138/2005, ημερ. 6/9/2006.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Ναθαναήλ, Δ.), (Υπόθεση Aρ. 647/07), ημερ. 10/7/08.
Δ. Καλλής, για την Εφεσείουσα - Αιτήτρια.
Α. Πανταζή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους - Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Φωτίου.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία η προσφυγή της εφεσείουσας με αρ. 647/2007 που ζητούσε την ακύρωση της απόφασης των εφεσιβλήτων ημερ. 4/4/2007 ότι η προσφορά τους δεν έχει επιλεγεί, απορρίφθηκε.
Τα γεγονότα και η πρωτόδικη απόφαση
Η εφεσείουσα εταιρεία ασχολείται, μεταξύ άλλων και με κατασκευαστικά έργα. Το Τμήμα Δημοσίων Έργων μέσω του Γραφείου του Επαρχιακού Μηχανικού Λεμεσού, στις 2/2/2007 προκήρυξε προσφορά, με ανοικτή διαδικασία, για την τοποθέτηση πλακών Καρύστου στα υφιστάμενα πεζοδρόμια στο χωριό Τριμίκλινη. Η αξία του έργου προεκτιμήθηκε για το ποσό των £187.340 συν ΦΠΑ, όπως φαίνεται αναλυτικά σε σχετική εκτίμηση. Τελευταία ημερομηνία υποβολής των προσφορών ήταν η 16/3/2007. Υποβλήθηκαν συνολικά εννιά προσφορές, μεταξύ των οποίων και αυτή της εφεσείουσας.
Εφτά προσφορές θεωρήθηκαν ως μη έγκυρες λόγω μη παροχής νομότυπης εγγύησης. Η προσφορά της εφεσείουσας ήταν έγκυρη από άποψης εγγύησης αλλά ήταν για το ποσό των £235.000 δηλαδή κατά 25,44% ψηλότερη από την σχετική εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου Λεμεσού.
Το ίδιο και η άλλη προσφορά ήταν ψηλότερη κατά 55,28%. Έτσι οι εφεσίβλητοι ακύρωσαν τις προσφορές με σκοπό να τις επαναπροκηρύξουν. Η απόφαση ακύρωσης του διαγωνισμού κοινοποιήθηκε στην εφεσείουσα με την επιστολή ημερ. 4/4/2007 τη νομιμότητα της οποίας αμφισβήτησε με την προσφυγή αντικείμενο της παρούσας έφεσης.
Ήταν πρωτόδικα η θέση της εφεσείουσας ότι η απόφαση ήταν αναιτιολόγητη γιατί θεωρήθηκε η προσφορά τους ως εξωπραγματική, κάτι που δεν είχε διαπιστώσει η Τριμελής Επιτροπή Αξιολόγησης και γιατί υπήρξε κακή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και πλάνη, βασικά για τον ίδιο λόγο ότι δηλαδή οι εφεσίβλητοι χρησιμοποίησαν λανθασμένο μέτρο κρίσης.
Ο πρωτόδικος δικαστής απέρριψε και τους δυο πιο πάνω λόγους και κατ' επέκταση την προσφυγή με αποτέλεσμα την παρούσα έφεση.
Η έφεση
Με τον πρώτο λόγο έφεσης όπως προωθείται με το περίγραμμα αγόρευσης της εφεσείουσας, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο πρωτόδικος δικαστής προχώρησε σε δικαστικό έλεγχο του περιεχομένου της επιστολής και όχι εκείνης της απόφασης του αρμοδίου οργάνου, πράγμα που αποτελεί νομικό σφάλμα.
Με το δεύτερο λόγο έφεσης προσβάλλεται ως εσφαλμένη η πρωτόδικη κρίση ότι οι εφεσίβλητοι ήταν αρμόδιοι να θεωρήσουν την τιμή ως εξωπραγματική και να διαμορφώσουν ανάλογα το σκεπτικό τους με βάση τον Καν. 26(4) (γ) της Κ.Δ.Π. 71/2004.
Με τον τρίτο λόγο έφεσης προσβάλλεται ως εσφαλμένη η κρίση του δικαστηρίου ότι ήταν αιτιολογημένη η απόφαση. Υιοθετείται για το λόγο αυτό η αιτιολογία των 2 πρώτων λόγων έφεσης.
Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι εσφαλμένα και αναρμόδια έκρινε το δικαστήριο ότι δεν υπάρχει ουσιώδης αναντιστοιχία μεταξύ της θέσης της Επιτροπής Αξιολόγησης και της απόφασης των εφεσιβλήτων.
Με τον πέμπτο λόγο διατυπώνεται απλά ότι το πρωτόδικο δικαστήριο «εσφαλμένα και αναρμόδια έκρινε ότι η προσφορά της Αιτήτριας αντικειμενικά ήταν εξωπραγματική».
Με τον έκτο λόγο έφεσης προσβάλλεται ως εσφαλμένη η ερμηνεία που έδωσε ο αδελφός δικαστής στη λέξη «εξωπραγματική» στην οποία έπρεπε να δοθεί η γραμματική ερμηνεία εφόσον δεν υπάρχει νομική ερμηνεία.
Με τον έβδομο λόγο έφεσης και πάλιν προσβάλλεται ως εσφαλμένη η κατάληξη ότι υπήρξε αιτιολογία της απόφασης.
Με τον όγδοο λόγο έφεσης προωθείται η θέση ότι εσφαλμένα έκρινε ο αδελφός δικαστής ότι ο όρος 10.1 της προκήρυξης διαγωνισμού έδινε το δικαίωμα στη διοίκηση να ακυρώσει το διαγωνισμό.
Με τον ένατο λόγο έφεσης προβάλλεται η θέση ότι η ίδια η πρωτόδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη κατά παράβαση του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος.
Προδικαστική ένσταση
Από πλευράς των εφεσιβλήτων έχει εγερθεί προδικαστική ένσταση ότι η εφεσείουσα στερείται εννόμου συμφέροντος να προωθεί την προσφυγή και κατ' επέκταση την έφεση, γιατί επίδικο θέμα της προσφυγής είναι μόνο η μη επιλογή της προσφοράς της εφεσείουσας. Όμως με την επιστολή των εφεσιβλήτων ημερ. 4/4/2007 πληροφορήθηκε ότι υπήρξε και απόφαση για ακύρωση του διαγωνισμού και εφόσον η εφεσείουσα δεν έχει προσβάλει την ακύρωση στερείται εννόμου συμφέροντος. Επικαλέστηκε η συνήγορος τις υποθέσεις Netvision Limited v. Συμβουλίου Προσφορών Υπουργείου Οικονομικών κ.ά., Υπόθ. Αρ. 1210/2004, ημερ. 10/3/2006 και Netvision Limited v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφορών Υπόθ. Αρ. 225/2005, ημερ.29/3/2007.
Το κείμενο της επιστολής ημερ. 4/4/2007 την οποία προσέβαλε με την προσφυγή της η εφεσείουσα, στην έκταση που μας αφορά, διαλαμβάνει τα εξής:
«Επιθυμώ να σας ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σας στον πιο πάνω διαγωνισμό και να σας πληροφορήσω ότι η Αναθέτουσα Αρχή αποφάσισε την ακύρωση της πιο πάνω προσφοράς η οποία θα επαναπροκηρυχθεί.
2. Η δική σας προσφορά δεν έχει επιλεγεί γιατί η τιμή που προσφέρατε με την προσφορά σας θεωρήθηκε, με βάση το Άρθρο 26(4)(γ) των Κανονισμών Κ.Δ.Π. 71/2004, από την Επιτροπή Αξιολόγησης εξωπραγματική, συγκρινόμενη με την εκτίμηση του Γραφείου του Επαρχιακού Μηχανικού.
3. Σε περίπτωση που πιστεύετε ότι η πιο πάνω απόφαση σας αδικεί, έχετε το δικαίωμα:
(α)...................................................................................................
(β)....................................................................................................
Η προσφορά σας συνεχίζει να παραμένει σε ισχύ και η εγγύηση συμμετοχής που έχετε υποβάλει θα σας επιστραφεί αφού παρέλθουν τα χρονικά πλαίσια που ορίζονται στον περί της Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) Νόμο του 2003, αναφορικά με την άσκηση ιεραρχικής προσφυγής.»
Ενόψει του ότι η εφεσείουσα με την προσφυγή της προσβάλλει την απόφαση όπως της κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 4/4/2007, κρίνουμε ότι ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης δικηγόρου των εφεσιβλήτων ότι η εφεσείουσα δεν προσέβαλε την ακύρωση του διαγωνισμού, δεν ευσταθεί. Επομένως οι υποθέσεις που επικαλέστηκε, η μια από τις οποίες (1210/2004) μάλιστα επικυρώθηκε από την Ολομέλεια (βλ. Νetvision Limited v. Συμβουλίου Προσφορών Υπ. Οικονομικών κ.ά. (2008) 3 Α.Α.Δ. 174), διακρίνονται από την παρούσα. Έτσι η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται και προχωρούμε στην εξέταση των λόγων έφεσης.
Εξέταση λόγων έφεσης
Από την παράθεση των πιο πάνω λόγων έφεσης, προκύπτει ότι αυτοί μπορούν να καταταχθούν σε 3 ενότητες ως εξής: (α) οι λόγοι 1 έως 7 που ουσιαστικά αφορούν την ορθότητα της ερμηνείας της λέξης «εξωπραγματική» σε σύγκριση με την απόφαση της Τριμελούς Επιτροπής Αξιολόγησης. (β) ο 8ος λόγος που διέπει το αν είχαν δικαίωμα οι εφεσίβλητοι να ακυρώσουν το διαγωνισμό και (γ) ο 9ος λόγος αναφορικά με την αιτιολογία της πρωτόδικης απόφασης.
Αρχίζοντας από τους λόγους έφεσης 1 έως 7 το θεωρούμε σκόπιμο να παραθέσουμε πρώτα τη διαπίστωση της Τριμελούς Επιτροπής Αξιολόγησης (όπως φαίνεται στην επιστολή της ημερ. 23/3/2007) και στη συνέχεια να εξετάσουμε το θέμα υπό το φως της επιστολής ημερ. 4/4/2007 που προσέβαλε με την προσφυγή της η εφεσείουσα. Στην έκθεση αξιολόγησης η εν λόγω Επιτροπή, στην έκταση που μας αφορά, ανέφερε τα ακόλουθα:
«Γ. Σχόλια και Εισηγήσεις
1. Η τιμή που υπέβαλε ο προσφοροδότης FLECHA CONSTR. LTD για το ποσό των £235.000,00 είναι κατά 25,17% ψηλότερη από την εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου της Λεμεσού και η προμήθεια και η τοποθέτηση των πλακών πεζοδρομίου είναι £18.00/τ.μ. τιμή που θεωρείται λογική με τιμή ανά £34.00/τ.μ. για την κατασκευή εισόδων οχημάτων, τιμή η οποία θεωρείται ψηλή.
2. Η τιμή που υπέβαλε ο προσφοροδότης Χαραλαμπίδης & Α/φοί Λτδ είναι £291.515,00 και είναι ψηλότερη από την εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου Δημοσίων Έργων Λεμεσού κατά 55.28% και η προμήθεια και τοποθέτηση των πλακών πεζοδρομίων σύμφωνα με την προσφορά του ανέρχεται στις £26.75/τ.μ. τιμή που θεωρείται υπερβολική.
3. Η επιτροπή αφού αξιολόγησε την προσφορά, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η τιμή του επιτυχόντα προσφοροδότη FLECHA CONTRACTING LTD είναι αρκετά ψηλά σε σχέση με την εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου Δημοσίων Έργων Λεμεσού κατά 25,17%, και δεδομένου του γεγονότος ότι όλοι οι υπόλοιποι προσφοροδότες αποκλείονται από το γεγονός ότι δεν υπέβαλαν τραπεζικές επιταγές ή εγγύηση συμμετοχής, ακυρώνει την προσφορά η οποία θα επαναπροκυρηχθεί.»
Ήταν κοινώς αποδεκτό ότι οι εφεσίβλητοι είχαν με βάση τον Καν. 26(4)(γ) των περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) (Γενικών) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 71/2004) το δικαίωμα να ακυρώσουν το διαγωνισμό, μεταξύ άλλων, όταν η προσφορά από άποψης τιμής είναι εξωπραγματική. Ο Κανονισμός αυτός έχει ως εξής:
«26(1) ................................................................................................
(2) .......................................................................................................
(3) .......................................................................................................
(4) ακύρωση διαγωνισμού δύναται να αποφασιστεί για ένα ή περισσότερους από τους ακόλουθους λόγους:
..............................................................................................................
(γ) όταν οι τιμές όλων των προσφορών που πληρούν τους όρους και τις προδιαγραφές των εγγράφων προσφορών είναι εξωπραγματικές ή φαίνονται να είναι προϊόν προσυνεννόησης μεταξύ των προσφερόντων, με αποτέλεσμα να καταστρατηγείται η έννοια του υγιούς ανταγωνισμού.»
(Η υπογράμμιση είναι δική μας)
Από τη στιγμή που η Επιτροπή Αξιολόγησης αποφάσισε την ακύρωση των προσφορών στη βάση ότι η τιμή της εφεσείουσας (επιτυχόντα προσφοροδότη) ήταν «αρκετά ψηλή» σε σχέση με την εκτίμηση του Επαρχιακού Γραφείου Δημοσίων Έργων Λεμεσού δηλαδή κατά 25,17%, κρίνουμε ότι ορθά ο αδελφός Δικαστής έκρινε ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό για τους εφεσίβλητους, στην πιο πάνω βάση, να θεωρήσουν την προσφορά «εξωπραγματική» έστω και αν η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή. Παραθέτουμε αυτούσιο το σχετικό μέρος της πρωτόδικης απόφασης, με το οποίο συμφωνούμε.
«Η έννοια του «εξωπραγματικού» δεν έχει, κρίνεται, κάποια ιδιαίτερη τεχνική σημασία, αλλά είναι λέξη η οποία μπορεί να περιλάβει προσφορές και τιμές που είναι έξω από το μέτρο το οποίο προϋπολογίζει ή καθορίζει κατά την εκτίμηση του το αρμόδιο Τμήμα. Είναι γι' αυτό που ορθώς οι καθ' ων διά της επιστολής τους ημερ. 4.4.07 χαρακτηρίζουν την προσφορά των αιτητών ως εξωπραγματική, «..... συγκρινόμενη με την εκτίμηση του Γραφείου του Επαρχιακού Μηχανικού». Άλλωστε, η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν χαρακτήρισε ούτε την άλλη έγκυρη προσφορά που ήταν υψηλότερη κατά 55.28% ως εξωπραγματική, αλλά ως υπερβολική.»
Σημειώνουμε εδώ ότι με κάπως παρόμοια γεγονότα, δηλαδή που η εκτίμηση της Αναθέτουσας Αρχής ήταν περί τις £800.000 ενώ η προσφορά των αιτητών ήταν £1.035.000 και είχε κριθεί εξωπραγματική με αποτέλεσμα την ακύρωση των προσφορών, σε σχετική προσφυγή αποφασίστηκε ότι η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή. (βλ. Antonis Askanis Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.ά., Υπόθ. Αρ. 1138/2005, ημερ. 6/9/2006, η οποία δεν έχει εφεσιβληθεί).
Με βάση τα πιο πάνω οι λόγοι έφεσης 1 μέχρι 7 απορρίπτονται.
Με τον όγδοο λόγο έφεσης η εφεσείουσα αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης ότι οι εφεσίβλητοι είχαν το δικαίωμα να ακυρώσουν την προσφορά. Μελετήσαμε την πρωτόδικη απόφαση και σ' αυτό το πεδίο και συμφωνούμε με την όλη προσέγγιση του δικαστηρίου, ότι δηλαδή αυτό ήταν επιτρεπτό για τους εφεσίβλητους σύμφωνα με τον όρο 10.1 σελ. 7 της Προκήρυξης Διαγωνισμού. Τούτο μπορούσε να γίνει από την Επιτροπή Αξιολόγησης σε οποιοδήποτε χρόνο πριν την κατακύρωση, χωρίς να είναι υπόχρεη να δώσει λόγους. Επίσης προβλέπεται ότι δεν είναι υπόχρεοι οι εφεσίβλητοι να δεχθούν την χαμηλότερη ή οποιαδήποτε άλλη προσφορά. Ορθά επισημαίνει ο συνάδελφος πρωτόδικα ότι η εφεσείουσα αποδέχθηκε τον όρο αυτό και συμμετέσχε στο διαγωνισμό. Εν πάση περιπτώσει εδώ οι εφεσίβλητοι έδωσαν λόγους γιατί ακύρωσαν το διαγωνισμό. Επομένως απορρίπτεται και αυτός ο λόγος έφεσης.
Τέλος έχουμε τον ένατο λόγο έφεσης με τον οποίο η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι η ίδια η πρωτόδικη απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη, παραβιάζουσα έτσι το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος. Απλή ανάγνωση της απόφασης, δείχνει ότι ούτε ο λόγος αυτός ευσταθεί.
Ενόψει των πιο πάνω η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) εναντίον της εφεσείουσας και υπέρ των εφεσιβλήτων όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.