|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2011) 3 ΑΑΔ 397
13 Μαΐου, 2011
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 24/2008)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 42/2008)
ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 24/2008, 42/2008)
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού, η οποία επαναδιενεργήθηκε ξανά και ξανά, λόγω αλλεπάλληλων ακυρώσεών της από το Ανώτατο Δικαστήριο ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε πάσχουσα και η τελευταία επανεξέταση, η οποία ήταν η επίδικη στην κριθείσα περίπτωση.
Οι εφεσείοντες (αιτητές πρωτοδίκως) αξίωσαν την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία επικυρώθηκε η κατά πέμπτη επανεξέταση προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις).
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας τις εφέσεις και ακυρώνοντας την επίδικη προαγωγή, αποφάσισε ότι:
Η οριακή υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία, λαμβανομένης υπόψη της αναλυτικής βαθμολογίας των υποψηφίων, στα θέματα της Επίδοσης και της Απόδοσης, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι του προσδίδει υπεροχή σε πείρα. Ως αποτέλεσμα τούτου, οι εφέσεις έχουν επιτυχή κατάληξη.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Γαβριηλίδης κ.ά. ν. Α.Η.Κ. (2000) 4(Α) Α.Α.Δ. 41.
Εφέσεις.
Εφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Κραμβής, Δ.), (Υποθέσεις Aρ. 935/06 και 876/06 αντίστοιχα), ημερ. 21/2/08.
Α. Κωνσταντίνου, για τον Εφεσείοντα στην Α.Ε. Αρ. 24/2008.
Ξ. Ευγενίου (κα), για Α. Σ. Αγγελίδη, για τον Εφεσείοντα στην Α.Ε. Αρ. 42/2008.
Κ. Στιβαρού (κα), για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κ. Παμπαλλής.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 20 Μαΐου 1997 το διοικητικό συμβούλιο της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, (η «Αρχή») αποφάσισε την προαγωγή του Γεώργιου Ασιήκαλη στη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις) στην Υπηρεσία Προσωπικού.
Ως αποτέλεσμα τούτου καταχωρήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι προσφυγές 576/97, 577/97 και 594/97. Στις 10 Δεκεμβρίου 1997, με τη σύμφωνη γνώμη του δικηγόρου της Αρχής, η πιο πάνω απόφαση, για προαγωγή του Γ. Ασιήκαλη ακυρώθηκε, λόγω, όπως δηλώθηκε, παράνομης σύνθεσης του τότε Διοικητικού Συμβουλίου. Με γνώμονα την πιο πάνω ακύρωση, η Αρχή προχώρησε στις 23 Φεβρουαρίου 1998, σε επανεξέταση και ακολούθως σε επαναπροαγωγή του Γ. Ασιήκαλη. Οι εφεσείοντες Κ. Γαβριηλίδης και Χρ. Χριστοδουλίδης καταχώρισαν τις προσφυγές 349/98 και 378/98, αντίστοιχα. Στις 4 Φεβρουαρίου 2000, η επαναπροαγωγή του Γ. Ασιήκαλη ακυρώθηκε γιατί, όπως αποφασίστηκε έπρεπε να είχε ζητηθεί η σύσταση του νέου Γενικού Διευθυντή της Αρχής, αφού ο προηγούμενος, που έδωσε σύσταση η οποία λήφθηκε υπόψη, απεβίωσε. (Γαβριηλίδης κ.ά. ν. Α.Η.Κ. (2000) 4(Α) Α.Α.Δ. 41). Η Αρχή προχώρησε εκ νέου σε επανεξέταση και προήγαγε τον Γ. Ασιήκαλη στην εν λόγω θέση. Μετά από προσφυγές που καταχώρισαν οι δύο εφεσείοντες (964/2000 και 1012/2000 αντίστοιχα), στις 20 Μαρτίου 2003 το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η σύσταση που δόθηκε από το Γενικό Διευθυντή, που οδήγησε στην επαναπροαγωγή του Γ. Ασιήκαλη, ήταν αναιτιολόγητη, πεπλανημένη και ότι ερχόταν σε αντίθεση με τα στοιχεία των φακέλων. Η Αρχή προχώρησε στη συνέχεια σε επανεξέταση και στις 29 Ιουλίου 2003 προήγαγε εκ νέου τον Γ. Ασιήκαλη στην εν λόγω θέση. Οι εφεσείοντες καταχώρησαν τις προσφυγές 878/2003 και 880/2003. Στις 25 Απριλίου 2005 το Δικαστήριο ακύρωσε ξανά την απόφαση της Αρχής επειδή, όπως αναφέρθηκε, υπήρξε παραβίαση του δεδικασμένου όσον αφορά τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Το Δικαστήριο θεώρησε ότι, από τη στιγμή που αρχικώς δόθηκε αιτιολογία ενώ στην τελευταία περίπτωση, η σύσταση δεν συνοδευόταν από σχετική αιτιολογία, αυτή έπασχε.
Η πέμπτη επανεξέταση έγινε και η Αρχή, στις 14 Φεβρουαρίου 2006, επαναπροήγαγε τον Γ. Ασιήκαλη στη συγκεκριμένη θέση. Και πάλιν οι εφεσείοντες καταχώρισαν προσφυγές (876/2006 και 935/2006). Στις 21 Φεβρουαρίου 2008 αποφασίστηκε ότι οι εφεσείοντες απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι του επαναδιορισθέντος Γ.Ασιήκαλη και αμφότερες οι προσφυγές απορρίφθηκαν. Ως αποτέλεσμα τούτου καταχωρήθηκαν οι δυο πιο πάνω εφέσεις, το αντικείμενο της παρούσας απόφασης.
Στο πλαίσιο των εφέσεων αμφότεροι οι εφεσείοντες, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, επικέντρωσαν την προσοχή τους στο αιτιολογικό της πρωτόδικης απόφασης, που θεώρησε ως ορθή τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, η οποία ήταν η βάση της εισήγησης της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και ταυτοχρόνως καθοριστική, κατά τη λήψη της τελικής απόφασης της Αρχής, για την επιλογή του Γ. Ασιήκαλη.
Το πιο κάτω απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση είναι σχετικό:
«παρά τις αδυναμίες της σύστασης τις οποίες διαπίστωσα πιο πάνω οι οποίες όμως δεν οδήγησαν σε ουσιώδη πλάνη ούτε μπορεί να ανατρέψουν το σκεπτικό επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους, θεωρώ ότι η σύσταση αυτή τη φορά ήταν αιτιολογημένη και συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων σε συμμόρφωση με το δεδικασμένο.»
Οι προαγωγές στην Αρχή, αποφασίζονται με βάση τον Καν.23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (Κ.Δ.Π. 291/86) (οι «Κανονισμοί»), όπου αναφέρεται.
(2) Προαγωγαί αποφασίζονται βάσει της πείρας, της αξίας, της ικανότητος, της αρχαιότητος παρά τη Αρχή, των προσόντων εν συσχετισμώ προς το εκάστοτε ισχύον δια την θέσιν σχέδιον υπηρεσίας, και της εν τη υπηρεσία επιδόσεως εκάστου υποψηφίου. Νοείται ότι η σειρά εν τη οποία τα κριτήρια ταύτα (τα οποία εν τοις παρούσι κανονισμοίς αναφέρονται ως «τα παραδεδεγμένα κριτήρια») αναφέρονται ανωτέρω, ουδόλως καθορίζει ή υποδηλοί ιεράρχησιν, αξιολόγησιν ή υπερτέραν βαρύτητα οιουδήποτε των ως άνω κριτηρίων έναντι ετέρου»
Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή με την οποία θεωρήθηκε ο εκ των υποψηφίων, Γ. Ασιήκαλης, ως ο καταλληλότερος, υιοθετήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση των οποίων η αιτιολόγηση για την επιλογή ήταν πανομοιότυπη, κατά το κρίσιμο της μέρος, αναφέρει:
«Καταλήγοντας στη σύσταση μου έλαβα υπόψη μου τα πιο κάτω:
Όσον αφορά στο κριτήριο της Αξίας, υπάρχει νομολογία από το Δικαστήριο σύμφωνα με την οποία κρίνεται ο κ. Γ. Ασιήκαλης υπέρτερος των άλλων υποψηφίων.
Κατά συνέπεια ο κ. Ασιήκαλης υπερέχει και στο κριτήριο της Ικανότητας, εφόσον η Ικανότητα, βάσει νομικής γνωμάτευσης των Νομικών μας Συμβούλων με ημερομηνία 18.4.2003, είναι ισόβαθμη με την αντικειμενική αξία των υποψηφίων και επομένως με τις βαθμολογίες των εμπιστευτικών εκθέσεων.
Στο κριτήριο της Αρχαιότητας υπάρχει δεδικασμένο ότι οι κ. Γ. Ασιήκαλης και Χρ.Χριστοδουλίδης έχουν την ίδια αρχαιότητα, δηλ. έχουν την ίδια ημερομηνία προσλήψεως και τις ίδιες ημερομηνίες ανέλιξης, είναι όμως κατά ένα χρόνο μεγαλύτερος σε ηλικία ο Χρ. Χριστοδουλίδης και μεταγενέστερος στην υπηρεσία και ηλικία ο κ. Κ. Γαβριηλίδης. Επομένως είναι οριακής σημασίας η υπεροχή του κ. Χρ. Χριστοδουλίδη έναντι του κ. Ασιήκαλη λόγω ηλικίας (ένα χρόνο).
Στο κριτήριο της Επίδοσης, η οποία νομολογιακά κρίθηκε ότι αποτιμάται με τα τρία επιμέρους κριτήρια της Ποιότητας Εργασίας, Ποσότητας εργασίας και Ζήλου για Εργασία, αν και ο κ. Γ. Ασιήκαλης βαθμολογείται με 5Α και ως εκ τούτου υστερεί κατά 5Α έναντι του Χρ.Χριστοδουλίδη ο οποίος βαθμολογείται με 9Α στο κριτήριο της Απόδοσης, η οποία νομολογιακά κρίθηκε ότι αποτιμάται με τα πέντε επιμέρους κριτήρια της ποιότητας Εργασίας, Ποσότητας Εργασίας, Ζήλου για Εργασία, Πρωτοβουλία και Αξιοπιστία, ο Γ. Ασιήκαλης βαθμολογείται με 14Α και υπερέχει του Χρ.Χριστουδουλίδη, ο οποίος βαθμολογείται με 12Α και ισοβαθμεί με τον Κ. Γαβριηλίδη, ο οποίος βαθμολογείται με 14Α.
Όσον αφορά την Πείρα, θεωρώ ότι και πάλιν υπερέχει ο κ. Ασιήκαλης των άλλων υποψηφίων, καθότι η πείρα απορρέει από την ένταση και τα αποτελέσματα της εργασίας τους, τα οποία αποτελέσματα φαίνονται από τη βαθμολογημένη αξία.
Όσον αφορά τα προσόντα υπάρχει νομολογία ότι οι κ. Χρ. Χριστοδουλίδης και Κ. Γαβριηλίδης είναι υπέρτεροι του κ. Γ. Ασιήκαλη. Έλαβα υπόψη μου τα μεταπτυχιακά διπλώματα των υποψηφίων, δηλαδή το ΜΒΑ των υποψηφίων Χρίστου Χριστοδουλίδη, Γιάγκου Φραγκουλίδη, Δημήτρη Τορναρίτη, Χρίστου Τραχωνίτη και Κώστα Γαβριηλίδη, το οποίο προσόν δεν προνοείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, έχει όμως συνάφεια με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης και του δόθηκε η σχετική βαρύτητα, καθώς και το MSc του Κώστα Γαβριηλίδη και του Δημήτρη Τορναρίτη και το PhD του Στέλιου Τσαγγαρίδη, τα οποία επίσης δεν προνοούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και στα οποία προσέδωσε ανάλογη σημασία, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο Γεώργιος Ασιήκαλης, κατά την ημερομηνία λήψης της πρώτης απόφασης το 1997, πέρασε τις εξετάσεις του διετούς μεταπτυχιακού διπλώματος Engineering Management Parts I και ΙΙ του Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου, που επίσης είναι συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, στα οποία αποδίδεται οριακή βαρύτητα και είχε συμπληρώσει και αυτός όλα τα μαθήματα και παρακάθισε επιτυχώς στις εξετάσεις του ΜΒΑ.
Επιπρόσθετα των πιο πάνω, εντόπισα στον προσωπικό φάκελο του κ. Γ. Ασιήκαλη, σχόλιο το οποίο αναφέρει ότι ο εν λόγω υποψήφιος λαμβάνει πάντοτε αποφάσεις χωρίς δισταγμούς και υποδείξεις. Παρόμοιο σχόλιο δεν έχω εντοπίσει στους φακέλους των ανθυποψηφίων του.»
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η «επιπρόσθετη» αναφορά του Γενικού Διευθυντή σε σχόλιο, που εντοπίστηκε στο φάκελο, δημιουργεί μια επίπλαστη εικόνα υπεροχής ή ιδιαίτερης μεταχείρισης συγκεκριμένου υποψηφίου εικόνα, που και αχρείαστη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, ιδιαιτέρως όταν αυτή αφορά ένα μόνο υποψήφιο και το περιεχόμενο του σχολίου, όπως διατυπώνεται, έχει άμεση σχέση με τα παραδεκτά κριτήρια επιλογής, για τα οποία υπάρχει ήδη αντικειμενικό έρεισμα και διατυπωμένη θέση στους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων. Αυτής της μορφής συμπεριφορά από όργανα με καθοριστικής σημασίας άποψη, όπως του Γενικού Διευθυντή, πρέπει να αποφεύγονται.
Όπως καταφαίνεται πιο πάνω ο Γ. Ασιήκαλης χαρακτηρίζεται ως «υπέρτερος των άλλων» σε αξία, και επίσης ότι «υπερέχει» στο κριτήριο της ικανότητας. Στην προσφυγή 964/2000, αναφέρθηκε ότι:
«Το σημαντικό μέρος της σύστασης αναφέρεται ουσιαστικά στην τελευταία παράγραφο. Αποδίδει στο ενδιαφέρομενο μέρος «εξαιρετική κρίση και αντίληψη», ότι κατέχει «πολύ καλές γνώσεις για τα θέματα που αφορούν το Σχέδιο Υπηρεσίας και τα καθήκοντα της θέσης» και ότι διαθέτει «ανεπτυγμένες ικανότητες σε θέματα διοίκησης, καθοδήγησης και ελέγχου προσωπικού.
Οι ιδιότητες που αποδίδει στο ενδιαφερόμενο μέρος ο Γενικός διευθυντής στη σύσταση του είναι από εκείνες που βαθμολογούνται στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις. Σ' αυτές γενικά οι αιτητές και ενδιαφερόμενο μέρος έχουν ως γενική απόδοση το «πολύ ικανοποιητικός» Το ενδιαφερόμενο μέρος οριακά υπερέχει έναντι των αιτητών σε επί μέρους στοιχεία. Δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος έχει 17Α έναντι 16Α του αιτητή Κώστα Γαβριηλίδη, 15Α του αιτητή Γιάγκου Φραγκουλίδη, 14Α του αιτητή Χρίστου Χριστοδουλίδη και 10Α του αιτητή Χρίστου Τραχωνίτη. Στο στοιχείο «Διευθυντικές Ικανότητες» όλοι βαθμολογούνται με το στοιχείο Β σ' αυτές και μάλιστα τις τονίζει, χωρίς να αναφέρεται καθόλου στους αιτητές.»
Συνεπώς, παρατηρούμε μια διάσταση από το δεδικασμένο που δεν τεκμηριώνεται στην απόλυτη τοποθέτηση του Γενικού Διευθυντή ότι ο Γ. Ασιήκαλης υπερτερεί, σε συνάρτηση με τα παραδεδειγμένα κριτήρια της αξίας και της ικανότητας, όπως δε διαπιστώθηκε πρωτοδίκως, η υπεροχή του Γ. Ασιήκαλη «δεν μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκει έρεισμα στα ευρήματα των προηγούμενων ακυρωτικών αποφάσεων.»
Σε συνάρτηση με το κριτήριο της αρχαιότητας αποτελεί κοινό έδαφος ότι Χριστοδουλίδης και Ασιήκαλης έχουν την ιδία αρχαιότητα, αφού προήχθησαν στη θέση Μηχανικού την 1η Δεκεμβρίου 1994 και στην επόμενη θέση Περιφερειακού Μηχανικού και Μηχανικού Ηλεκτρονικής και Τηλεπικοινωνιών αντίστοιχα, την 1η Ιουνίου 1991, παρόλο που ηλικιακά προηγείται ο πρώτος. Ακολουθεί σε αρχαιότητα των δυο, ο Γαβριηλίδης κατά 9 μήνες.
Ως προς το κριτήριο της Επίδοσης, που παρατίθεται στη σύσταση του Διευθυντή, διαπιστώνουμε ότι ναι μεν σημειώνεται η υπεροχή των Χριστοδουλίδη (10Α) και Γαβριηλίδη, (9Α) έναντι (5Α) για τον Ασιήκαλη, χρησιμοποιούνται, όμως, λέξεις «αν και» σε μια προσπάθεια σύνδεσης της Επίδοσης με την Απόδοση. Στο κριτήριο της Απόδοσης οι Ασιήκαλης και Γαβριηλίδης, είναι απόλυτα ίσοι (14Α), με τον Χριστοδουλίδη, να υπολείπεται οριακά (12Α). Ορθώς κατά την άποψη μας το πρωτόδικο Δικαστήριο σημειώνει ότι η παρατήρηση του Γενικού Διευθυντή ότι ο Ασιήκαλης είναι πιο αποδοτικός από το Χριστοδουλίδη δεν δικαιολογείται από την πιο πάνω βαθμολογική διαφορά, όπως άλλωστε επιβεβαιώθηκε και από την απόφαση στην προσφυγή 964/2000.
Ως προς τα προσόντα των υποψηφίων, υπάρχει δεδικασμένο, με βάση την απόφαση στην προσφυγή 964/2000, ότι οι Χριστοδουλίδης και Γαβριηλίδης κατέχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα ΜΒΑ, (master in business administration), που χαρακτηρίστηκε απόλυτα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ ο Ασιήκαλης δεν κατείχε μεταπτυχιακό δίπλωμα. Η αναφορά στην πιο πάνω καταγραφείσα σύσταση του Γενικού Διευθυντή για άλλα πιστοποιητικά που κατέχει ο Γ. Ασιήκαλης δεν είχε θέση αφού έρχεται σ΄αντίθεση με το αναφερθέν δεδικασμένο.
Η εισήγηση του Γενικού Διευθυντή, για υπεροχή του Ασιήκαλη, έναντι των υπολοίπων στο θέμα της πείρας, κρίθηκε από το Δικαστήριο ως ορθή.
Το προσόν της πείρας διασυνδέεται, με βάση τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, με την «ένταση και τα αποτελέσματα της εργασίας τους, τα οποία αποτελέσματα φαίνονται από τη βαθμολογημένη αξία». Η αποδοθείσα όμως υπεροχή στον Γ. Ασιήκαλη δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα, όταν στην προσφυγή 964/2000 αποφασίστηκε ότι οι «ιδιότητες που αποδίδονται στον Γ. Ασιήκαλη εμπεριέχονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις που υπάρχει οριακή διαφορά σε επιμέρους στοιχεία έχουν γενική απόδοση το «πολύ ικανοποιητικός» και στη «Διευθυντική Ικανότητα» βαθμολογούνται μόνο στο στοιχείο «β» και είναι «ισάξιοι». Σύσταση που απέληξε να χαρακτηριστεί από το Δικαστήριο, ως «αναιτιολόγητη και πεπλανημένη,» οδηγώντας στην ακύρωση της προαγωγής.
Έχοντας αναλύσει το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης, σε συνάρτηση με το ερώτημα της ορθότητας της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, με κάθε εκτίμηση προς το συνάδελφο μας έχουμε διαφορετική άποψη. Η οριακή υπεροχή, του Α. Ασιήκαλη, όπως αναλύθηκε πιο πάνω, σε αξία, λαμβανομένης υπόψη της αναλυτικής βαθμολογίας των υποψηφίων, στα θέματα της Επίδοσης και της Απόδοσης, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι του προσδίδει υπεροχή σε πείρα. Ως αποτέλεσμα τούτου, οι εφέσεις θα έχουν επιτυχή κατάληξη.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση της Αρχής για επαναπροαγωγή του Γ. Ασιήκαλη ακυρούται. Τα έξοδα, πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει, επιδικάζονται προς όφελος κάθε εφεσείοντα και εναντίον των εφεσιβλήτων, μειωμένα κατά ½ αφού οι δυο εφέσεις έχουν συνεκδικαστεί.
Οι εφέσεις επιτυγχάνουν με έξοδα.