ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 137/2007)

 

2 Δεκεμβρίου, 2010

 

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Πρόεδρος]

[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,  Δ/στές]

 

ΑΡΧΗ  ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ  ΚΥΠΡΟΥ,

Εφεσείουσα-Καθ' ης η Αίτηση,

ν.

 

ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΣ  ΖΩΜΕΝΗ  ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ,

Εφεσίβλητης-Αιτήτριας.

________________________

 

Κάλια Στιβαρού (κα), για την Εφεσείουσα.

Αλέκος Μαρκίδης, μαζί με Π. Παναγιώτου, για την Εφεσίβλητη.

________________________

 

ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.:  Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.

_________________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Η εφεσείουσα, με την παρούσα έφεση, αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης αδελφού μας Δικαστή, με την οποία προσφυγή της εφεσίβλητης εναντίον της απόφασής της ημερομηνίας 26/10/2005, έγινε δεκτή, για λόγους που αφορούν στην αιτιολογία της.  Η ακυρωθείσα απόφαση λήφθηκε μετά από επανεξέταση και για σκοπούς συμμόρφωσης με ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Συνεκδικασθείσες Προσφυγές Αρ. 779/02 και 995/02 - (5/1/2005) - οι οποίες οδήγησαν στην ακύρωση του διορισμού της εφεσίβλητης στη θέση Γραμματέα/Διευθυντή Νομικών Υπηρεσιών.  Η ακύρωση του διορισμού της έγινε για λόγους που αφορούσαν στην ορθότητα της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης.  Σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση, στη διαδικασία του διορισμού ενεπλάκη και ιδιωτική εταιρεία συμβούλων, η οποία υπερέβη τα όρια της εντολής της, αφού «... επεκτάθηκε στην ερμηνεία των προνοιών του σχεδίου υπηρεσίας και στα θέματα του καθορισμού του περιεχομένου των συνεντεύξεων, της διαβάθμισης και αξιολόγησης των προσόντων των υποψηφίων και της διατύπωσης κρίσεων αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων πάνω στη βάση των Προσωπικών Περιγραμμάτων».

 

Η εφεσείουσα, κατά την επανεξέταση, και για σκοπούς συμμόρφωσης με την ακυρωτική απόφαση, ζήτησε και έλαβε από τους νομικούς της συμβούλους Γνωμάτευση σε σχέση με αριθμό ζητημάτων που προέκυπταν· συγκεκριμένα, σε σχέση με την ερμηνεία όρων του Σχεδίου Υπηρεσίας - «μεγάλος οργανισμός», «διοικητική πείρα» - και με το κατά πόσο αυτή θα έπρεπε να εξετάσει το θέμα της ερμηνείας του Σχεδίου Υπηρεσίας και να επανακρίνει τους υποψηφίους που, κατά την αρχική πλήρωση της θέσης, κρίθηκαν κατάλληλοι.

 

Στη συνέχεια, η εφεσείουσα, έχοντας υπόψη τη Γνωμάτευση των νομικών συμβούλων της, συζήτησε διεξοδικά το ζήτημα της ερμηνείας του Σχεδίου Υπηρεσίας και το κατά πόσο οι υποψήφιοι κατείχαν τα  προβλεπόμενα προσόντα, κατέληξε δε ότι δεν υπήρχε υποψήφιος που να τα πληρούσε, με αποτέλεσμα η θέση να μην πληρωθεί και οι υποψήφιοι να ειδοποιηθούν ανάλογα.

 

Η εφεσίβλητη, μετά την κοινοποίηση σ' αυτήν επιστολής[1], αντέδρασε με την καταχώριση της Προσφυγής Αρ. 108/06, η απόφαση στην οποία είναι αντικείμενο της παρούσας.

 

Αδελφός μας Δικαστής, ο οποίος επιλήφθηκε πρωτόδικα της προσφυγής, αφού αναζήτησε στην πιο πάνω επιστολή αλλά και στο διοικητικό φάκελο αιτιολογία, κατ' εφαρμογή της αρχής ότι αυτή μπορεί να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των φακέλων, εφόσον, βέβαια, ευθέως και αμέσως προκύπτει από αυτούς - (βλ. Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270· Παναγιωτίδης ν. Υπουργ. Συγκ. & ΄Εργων κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 342 και Ηλιόπουλος ν. ΑΗΚ (2000) 3 Α.Α.Δ. 438) -  κατέληξε ως εξής:- 

 

«Γίνεται εκεί μια μακροσκελής συζήτηση του θέματος κατά την οποία απασχόλησε την καθής η αίτηση περισσότερο το θέμα ερμηνείας του προσόντος που τίθεται σε διαζευκτική βάση, δηλαδή των προαναφερθέντων 7 χρόνων διοικητικής πείρας σε υπεύθυνη θέση σε Κεντρική ή Τοπική Αρχή ή μεγάλο οργανισμό.  Καταλήγει ότι η λογική ερμηνεία που πρέπει να δοθεί στην πιο πάνω φράση είναι ως εξής:

 

(α)  στον ευρύτερο κρατικό τομέα, δηλαδή στη δημόσια υπηρεσία και σε ότι χαρακτηρίζεται από το νόμο ότι υπάγεται στη δημόσια υπηρεσία ή αποτελεί κεντρική αρχή,

 

(β) Σε δήμους, συμπεριλαμβανομένων των Συμβουλίων Αποχετεύσεως που αποτελούν συναφή νομικά πρόσωπα του δημοσίου δικαίου και/ή τοπικές αρχές.

 

Με την παράγραφο (γ) ασχολείται ειδικότερα με τον όρο 'μεγάλος Οργανισμός' και μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:

 

'Ειδικότερα στον όρο μεγάλος οργανισμός, πρέπει να θεωρηθεί ότι υπάγονται νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου τα οποία διαδραματίζουν σοβαρό και ενεργό ρόλο στο γενικότερο διοικητικό έργο του τόπου, ασκώντας αφενός και τα ίδια διοικητικό έργο και αφετέρου εμπλέκονται στη γενικότερη διοικητική δομή του κράτους.  Τέτοιοι οργανισμοί, είναι η ίδια η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού, η Αρχή Λιμένων (ως ενδεικτική αναφορά) και αυτό σε αντίθεση με οργανισμούς που είναι μεν δημοσίου δικαίου, πλην όμως δεν είναι μεγάλοι ούτε από άποψη απασχόλησης πολυάριθμου προσωπικού και διοικητικής οργάνωσης, αλλά ούτε ασκούν ενεργό ρόλο στο ευρύτερο διοικητικό πεδίο, όπως για παράδειγμα ο Οργανισμός Προτύπων.

 

..............................................................................................................

 

Τα Μέλη επίσης ανάφεραν ότι αφού μελέτησαν τη Νομική Γνωμάτευση ημερ. 23/4/05 σε σχέση με την καθοδήγηση για ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας και τις απαντήσεις που δόθηκαν σε συγκεκριμένα ερωτήματα του Διοικητικού Συμβουλίου για το θέμα αυτό, η ερμηνεία στην οποία προβαίνουν είναι στη βάση αυτής της καθοδήγησης την οποία υιοθετούν τονίζοντας ιδιαίτερα τη θέση ότι οι υποψήφιοι που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, δεν αποκλείονται εκ προοιμίου λόγω μη κατοχής της απαιτούμενης διοικητικής πείρας και ότι είναι θέμα εκτίμησης κάθε φορά των καθηκόντων που έχουν ασκηθεί από τον υποψήφιο είτε αυτός ασχολήθηκε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα για να κριθεί κατά πόσο έχει αποκτήσει την απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας διοικητική πείρα.'

 

Στη σελ. 9 του τεκμ. 13 διαβάζουμε σχετικά με την αιτήτρια τα εξής:

 

'Σύμφωνα με τα έγγραφα ή/και στοιχεία και τις υπόλοιπες δηλώσεις της υποψήφιας στην αίτηση της, είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και είναι κάτοχος πτυχίου Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.  Είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος, όμως δεν διαθέτει την απαιτούμενη πενταετή πείρα στην άσκηση της δικηγορίας.

 

Η πολύ καλή γνώση της ελληνικής γλώσσας προκύπτει από τις ακαδημαϊκές της σπουδές.  Η πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας προκύπτει από το γεγονός ότι στα τέσσερα χρόνια των σπουδών της έχει παρακολουθήσει μαθήματα αγγλικής γλώσσας και παρακάθισε σε σχετικές εξετάσεις με επιτυχία.  Σημειώνεται επίσης ότι η υποψήφια εργάστηκε για 14 χρόνια σε ιδιωτική εταιρεία στην Αγγλία.

 

Διαθέτει πείρα διάρκειας 14 χρόνων ως Εσωτερικός Νομικός Σύμβουλος σε πλοιοκτήτρια εταιρεία στην Αγγλία, σύμφωνα με τις επισυνημμένες συστατικές επιστολές και επίσης σύμφωνα με τις αναφορές στο βιογραφικό της σημείωμα, διετέλεσε Γραμματέας και Διευθυντής (Director) στην ίδια και/ή συνδεδεμένες εταιρείες.

 

Η πιο πάνω πείρα της υποψήφιας, που ουσιαστικά περιορίζεται σε ιδιωτική επιχείρηση και/ή εταιρεία, ανεξάρτητα από το εύρος της, δεν μπορεί σύμφωνα με την ερμηνεία που δόθηκε στον όρο της επταετούς διοικητικής πείρας, να θεωρηθεί ότι πληροί τις απαιτήσεις της εν λόγω πρόνοιας.  Πέρα από το ότι πρόκειται για πείρα σε ιδιωτική επιχείρηση, αφορά σε υπηρεσία εκτός Κύπρου, η οποία δεν είχε άμεση σχέση, ούτε συνεπάγετο εμπλοκή στην άσκηση του καθόλα διοικητικού έργου, όπως αυτή απαιτείται από τη συγκεκριμένη πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Η δε ιδιότητα του Γραμματέα και Διευθυντή σε εταιρεία, δεν αποτελεί άσκηση διοικητικών καθηκόντων που να συνεπάγεται την αποκόμιση σχετικής διοικητικής πείρας.

 

Επίσης, ως Εσωτερικός Νομικός Σύμβουλος, εργάστηκε από το 1991 σε ασφαλιστική εταιρεία στην Κύπρο.  Γι' αυτή την υπηρεσία, δεν επισυνάπτεται οποιαδήποτε συστατική επιστολή ως βεβαίωση.  Από το βιογραφικό σημείωμα της υποψήφιας προκύπτει ότι η πείρα που έχει αποκτήσει στην τελευταία της απασχόληση, περιορίζεται σε καθαρά ασφαλιστικά θέματα και τις συνεπαγόμενες μ' αυτά νομικές διεργασίες και/ή ενέργειες του εσωτερικού νομικού συμβούλου, χωρίς ουσιαστική άσκηση διοικητικών καθηκόντων ή αρμοδιοτήτων και εμπλοκή στο καθόλα διοικητικό έργο.

 

Συνεπώς ούτε και η πιο πάνω πείρα της υποψήφιας, μπορεί να κριθεί διοικητική πείρα σε κεντρική ή τοπική αρχή ή σε μεγάλο οργανισμό.

 

............................................................................................................'

 

Εξετάζοντας όλα τα πιο πάνω είμαι της άποψης ότι η αιτιολογία όπως μετά δυσκολίας εξάγεται από τα πρακτικά της καθής η αίτηση, δεν είναι σαφής και επαρκής για σκοπούς δικαστικού ελέγχου.  Το θέμα γίνεται πιο συγκεχυμένο αφού άλλοτε γίνεται αναφορά σε δυο γνωματεύσεις ημερ. 14/1/05 και 28/4/05 και άλλοτε σε μια γνωμάτευση ημερ. 23/4/05.  Σε μερικούς μάλιστα τομείς η αιτιολογία είναι και αντιφατική με όσα θεώρησε η καθής η αίτηση ως υπόβαθρο για εξέταση του κριτηρίου της επταετούς διοικητικής πείρας.  Ενώ σε ένα σημείο η καθής η αίτηση αναφέρει ότι σύμφωνα με τη γνωμάτευση των νομικών της συμβούλων υποψήφιοι που προέρχονται από ιδιωτικό τομέα δεν αποκλείονται εκ προοιμίου αλλά είναι θέμα εξέτασης της κάθε περίπτωσης, σε άλλο σημείο, όταν δηλαδή εξέταζε το κατά πόσο η αιτήτρια κατέχει τα προσόντα, έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η πείρα της είναι σε ιδιωτική επιχείρηση.  Περαιτέρω θεώρησε ότι πείρα που αποκτάται στο εξωτερικό δεν ικανοποιεί το κριτήριο του σχεδίου υπηρεσίας ενώ στο ίδιο το σχέδιο δε φαίνεται να υπάρχει τέτοιος περιορισμός.  Σύμφωνα με την υπόθεση Ζαχαριάδης ν. Δημοκρατίας (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 722, 731:

 

'......Η πείρα των υποψηφίων, κτηθείσα εντός ή εκτός της Δημόσιας Υπηρεσίας, αποτιμάται χωρίς διάκριση, με αναφορά στην, εξ αντικειμένου, σημασία της και τις προεκτάσεις που ενέχει για την εκπλήρωση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης.  Το γεγονός ότι η πείρα υποψηφίου κτήθηκε εντός της Υπηρεσίας δεν την εξουδετερώνει ως παράγοντα κρίσης των υποψηφίων, όπως και αντίστροφα, ανάλογη πείρα κτηθείσα εκτός της Υπηρεσίας αποτιμάται με το ίδιο μέτρο.  ΄Ο,τι απαιτείται είναι η ισομερής θεώρησή της ανεξάρτητα από πού κτήθηκε.'

 

Κατ' αναλογία τα πιο πάνω εφαρμόζονται και σε πείρα που κτήθηκε στο εξωτερικό.  Βέβαια μπορεί ένα σχέδιο υπηρεσίας να αναφέρει σε ποια πείρα μπορεί να δοθεί προτίμηση ή όχι.  (Βλ. Αιμίλιος Οικονόμου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 826/99 ημερ. 19/2/01, Αρτεμίδης, Δ., όπως ήταν τότε).

 

Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη και αυτός είναι αρκετός λόγος για ακύρωση της.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ της αιτήτριας.»

 

 

 

Η εφεσείουσα υποστήριξε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα θεώρησε την επιστολή προς την εφεσίβλητη ως την προσβαλλόμενη απόφαση και αναζήτησε σ' αυτήν αιτιολογία, όπως εσφαλμένα έκρινε ότι το υλικό του διοικητικού φακέλου δεν του παρείχε τη δυνατότητα ελέγχου σε σχέση με το κατά πόσο η ερμηνεία που δόθηκε στο Σχέδιο Υπηρεσίας και η εφαρμογή της στα δεδομένα της εφεσίβλητης ήταν εύλογες.  Και αν ακόμη, υπέβαλε, ήθελε θεωρηθεί ορθό ότι αυτή ενήργησε κατά τρόπο αντιφατικό με προηγούμενη επί του θέματος απόφασή της, έτσι ώστε να απαιτείται ειδική αιτιολογία, και πάλι, από το υλικό, προκύπτει ότι η αιτιολογία υπήρχε, αφού στην αρχική διαδικασία πλήρωσης της θέσης δεν έγινε η απαραίτητη έρευνα, για να διαπιστωθεί από την ίδια, ως είχε καθήκον να πράξει, κατά πόσο οι υποψήφιοι πληρούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας. 

 

Εκ διαμέτρου αντίθετη ήταν η θέση της εφεσίβλητης, η οποία υπεραμύνθηκε της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης. 

 

΄Εχουμε εξετάσει όσα με τις γραπτές αγορεύσεις αλλά και ενώπιόν μας οι συνήγοροι των μερών ανέπτυξαν.  Προκύπτει από την ακυρωτική απόφαση, η οποία οδήγησε στην επανεξέταση, ότι, κατά την αρχική διαδικασία πλήρωσης της θέσης, η εφεσείουσα δεν είχε εκπληρώσει το καθήκον της σε σχέση με την εξέταση της κατοχής από τους υποψηφίους των απαιτήσεων του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Συνεπώς, κατά την επανεξέταση, όχι μόνο παρεχόταν σ' αυτήν η δυνατότητα να το εξετάσει, αλλά είχε και καθήκον να το πράξει - (βλ. Χατζηγέρου ν. Α.Η.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 345).  Δε συμμεριζόμαστε τη θέση της εφεσείουσας ότι εσφαλμένα ο αδελφός μας Δικαστής αναζήτησε, σε πρώτο στάδιο, στην επιστολή προς την αιτήτρια την αιτιολογία της απόφασης.  Προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν άλλη από εκείνη που κοινοποιήθηκε με την επιστολή, από την οποία, όντως, ελλείπει η αιτιολογία, αφού δεν επεξηγήθηκαν οι λόγοι γιατί η αιτήτρια δεν πληρούσε τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Επειδή, όμως, δεν αναμένεται πάντοτε να μεταφέρονται στους ενδιαφερομένους ή στο τελευταίο πρακτικό που λαμβάνεται η απόφαση του διοικητικού οργάνου όλα όσα έχουν οδηγήσει στη λήψη της, γίνεται δεκτό από τη νομολογία όπως αναζητείται η συμπλήρωση της αιτιολογίας στους διοικητικούς φακέλους.

 

΄Εχουμε και εμείς εξετάσει τους διοικητικούς φακέλους και, με κάθε εκτίμηση προς τον αδελφό μας Δικαστή, δε συμφωνούμε με την κατάληξή του.  Το σύνολο των συζητήσεων που προηγήθηκαν της τελικής απόφασης, όπως αυτές καταγράφονται στα πρακτικά, ιδιαίτερα σε σχέση με την ερμηνεία του διαζευκτικού προσόντος του Σχεδίου Υπηρεσίας - «... επτά χρόνων διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση σε Κεντρική ή Τοπική Αρχή ή σε μεγάλο οργανισμό» - καταδεικνύει την αιτιολογία της απόφασης.  Η εφεσίβλητη αποκλείστηκε όχι επειδή εργαζόταν σε ιδιωτική εταιρεία ή γιατί η πείρα της αποκτήθηκε στο εξωτερικό, αλλά γιατί αυτή δεν ικανοποιούσε τη συγκεκριμένη προϋπόθεση, υπό το φως όλων όσα είχαν απασχολήσει και είχαν αποφασιστεί σε σχέση με την ερμηνεία του συγκεκριμένου όρου.  Η υπηρεσία της τόσο στην Κύπρο - από το 1991 ήταν εσωτερικός Νομικός Σύμβουλος σε ασφαλιστική εταιρεία - όσο και στο εξωτερικό - εργάστηκε για 14 χρόνια σε ναυτιλιακή εταιρεία στην Αγγλία, της οποίας διετέλεσε Γραμματέας και Διευθυντής - εξετάστηκε προτού διαπιστωθεί ότι από αυτή δεν προέκυπτε εμπλοκή της στην άσκηση καθ' όλα διοικητικού έργου.  Το πιο κάτω απόσπασμα από τα πρακτικά ημερομηνίας 6/9/2005 είναι αποκαλυπτικό όλων όσα λήφθηκαν υπόψη κατά την εξέταση της πείρας της, τα οποία και συμπληρώνουν την αιτιολογία:-

 

«Η εύλογη ερμηνεία που δίδεται σε αυτό τον όρο, στη βάση του λεκτικού που χρησιμοποιείται, είναι ότι πρέπει να πρόκειται για πείρα που αποκτάται από την ενεργό εμπλοκή στο καθόλα διοικητικό έργο, στο πλαίσιο της υπηρεσίας ενός ατόμου.  Αυτό σημαίνει ουσιαστικά, τόσο την άμεση εμπλοκή του ατόμου στις διοικητικές λειτουργίες και αρμοδιότητες που ασκούνται από την ίδια την αρχή ή οργανισμό, όσο και την ευρύτερη εμπλοκή του, στο γενικότερο διοικητικό σύστημα.  Αυτή δε η διοικητική πείρα πρέπει να αφορά σε υπεύθυνη θέση σε κεντρική ή τοπική αρχή ή σε μεγάλο οργανισμό.  Με γνώμονα τα Κυπριακά δεδομένα, τα οποία ούτως ή άλλως έχουν ληφθεί και πάντοτε λαμβάνονται υπόψη για τον καταρτισμό του Σχεδίου Υπηρεσίας μίας θέσης, η λογική ερμηνεία που πρέπει να δοθεί στους πιο πάνω όρους είναι, υπεύθυνη θέση:

 

α)  στον ευρύτερο κρατικό τομέα, δηλαδή στη δημόσια υπηρεσία και σε ότι χαρακτηρίζεται από το νόμο ότι υπάγεται στη δημόσια υπηρεσία, ή αποτελεί κεντρική αρχή

 

β)  σε Δήμους, συμπεριλαμβανομένων των Συμβουλίων Αποχετεύσεως που αποτελούν συναφή νομικά πρόσωπα του δημοσίου δικαίου και/ή τοπικές αρχές και

 

γ)  ειδικότερα στον όρο μεγάλος οργανισμός, πρέπει να θεωρηθεί ότι υπάγονται νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου τα οποία διαδραματίζουν σοβαρό και ενεργό ρόλο στο γενικότερο διοικητικό έργο του τόπου, ασκώντας αφενός και τα ίδια διοικητικό έργο και αφετέρου εμπλέκονται στη γενικότερη διοικητική δομή του κράτους.  Τέτοιοι οργανισμοί, είναι η ίδια η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού, η Αρχή Λιμένων (ως ενδεικτική αναφορά) και αυτό σε αντίθεση με οργανισμούς που είναι μεν δημοσίου δικαίου, πλην όμως δεν είναι μεγάλοι ούτε από άποψη απασχόλησης πολυάριθμου προσωπικού και διοικητικής οργάνωσης, αλλά ούτε ασκούν ενεργό ρόλο στο ευρύτερο διοικητικό πεδίο, όπως για παράδειγμα ο Οργανισμός Προτύπων.

 

Ενισχυτικό της πιο πάνω ερμηνείας, είναι και το γεγονός ότι ειδικά για τη συγκεκριμένη πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας, υπάρχει μακρύ ιστορικό το οποίο ξεκινά από το 1998 και κατέληξε σε εργατική διαφορά, η οποία κατόπιν αδιεξόδου παραπέμφθηκε σε διαιτησία, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε απόφαση τον Μάιο του 2001.  Συγκεκριμένα, η συγκεκριμένη απαίτηση της επταετούς πείρας σε μεγάλο οργανισμό, η οποία σε κάποιο στάδιο απαλείφθηκε από το Σχέδιο Υπηρεσίας, επανήλθε στη συνέχεια, ακριβώς γιατί απαίτηση των Συντεχνιών ήταν να κατοχυρωθούν και οι εν υπηρεσία υπάλληλοι, οι οποίοι εστερούντο μεν του προσόντος της άσκησης πενταετούς δικηγορίας, όμως είχαν το προσόν της επταετούς διοικητικής πείρας σε μεγάλο οργανισμό, δηλαδή την ίδια Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, χωρίς να αποκλείεται ταυτόχρονα η υπαγωγή στην ίδια πρόνοια και υποψηφίων που προέρχονταν από άλλους παρόμοιους μεγάλους οργανισμούς ή κεντρικές ή τοπικές αρχές, όπως οι όροι αυτοί έχουν ερμηνευτεί πιο πάνω.»

 

 

 

Η αναφορά στο πρακτικό για την πείρα της εφεσίβλητης ότι «Πέρα από το ότι πρόκειται για πείρα σε ιδιωτική επιχείρηση, αφορά σε υπηρεσία εκτός Κύπρου, ...», καίτοι δεν είναι απόλυτα επιτυχής, πρέπει να ιδωθεί όχι κατά απομόνωση αλλά στο πλαίσιο αυτών που προηγήθηκαν και, επεξηγηματικά, ακολούθησαν για τη διαπίστωση ότι αυτή δε διαθέτει την επταετή διοικητική πείρα, όπως και στο πλαίσιο όλων όσα απασχόλησαν και αποφασίστηκαν για τους υποψηφίους που προέρχονταν από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή, ότι αυτοί δεν αποκλείονται.  Η εν λόγω αναφορά δεν αποτελεί αντίφαση, ούτε επιδρά στην επάρκεια της αιτιολογίας της απόφασης, η οποία, αναμφίβολα και αναντίλεκτα, προκύπτει από τους φακέλους - (βλ. Ηλιόπουλος ν. ΑΗΚ, (πιο πάνω)). 

 

Η κατάληξή μας ότι η εφεσίβλητη αποκλείστηκε όχι γιατί η πείρα της αποκτήθηκε στο εξωτερικό αλλά γιατί αυτή δεν καταδείκνυε ουσιαστική άσκηση διοικητικών καθηκόντων καθιστά το λόγο έφεσης σε σχέση με τα αποφασισθέντα πρωτοδίκως ότι, στην παρούσα περίπτωση, παρέχεται δυνατότητα εφαρμογής της Ζαχαριάδης ν. Δημοκρατίας, (πιο πάνω), χωρίς αντικείμενο. 

 

Η έφεση επιτυγχάνει, με €2.000,00 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει, υπέρ της εφεσείουσας.  Η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται.

 

 Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 

 

 

                                                                         Π. Αρτέμης, Π.

 

 

                                                                         Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

                                                                         Ε. Παπαδοπούλου, Δ.

 

 

                                                                         Μ. Νικολάτος, Δ.

 

 

                                                                         Κ. Παμπαλλής, Δ.

 

/ΜΠ