ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2008) 3 ΑΑΔ 403

2 Οκτωβρίου, 2008

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.,  ΗΛΙΑΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,

Εφεσείων-Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,

Εφεσιβλήτου-Καθ' ου η αίτηση.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 32/2006)

 

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος ― Αντικείμενο ― Μόνο εκτελεστές διοικητικές πράξεις ― Πράξεις άρρηκτα συνδεδεμένες με την άσκηση δικαστικών εξουσιών δεν υπόκεινται στον ακυρωτικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Ο εφεσείων προσέβαλε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα να επιτρέψει την καταχώριση ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

Ο Γενικός Εισαγγελέας, στην άσκηση των εξουσιών του σχετικά με ποινικές διώξεις δεν είναι διοικητικό όργανο και δεν ασκεί διοικητική λειτουργία.  Οι αποφάσεις του στον τομέα αυτό συνδέονται άρρηκτα με την δικαστική διαδικασία και ως εκ τούτου εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Η πρωτόδικη απόφαση, με την οποία κρίθηκε ότι η πράξη που προσβάλλεται δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, είναι ορθή.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Kyriakides v. Republic (Ministry of Interior), 1 R.S.C.C. 66,

Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89,

Pitsillos v. Aristodemou (1969) 3 C.L.R. 226.

Έφεση.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Κρονίδης, Δ.), (Yπ. Aρ. 202/05), ημερ. 28/2/06.

Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.

Ε. Παπαγεωργίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσίβλητο.

Ex Tempore

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Π..

ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Τo Noέμβριο του 1996 ο εφεσείων-αιτητής καταχώρησε εναντίον της Τράπεζας Κύπρου Λτδ και τρεις Διευθυντές της την Ιδιωτική Ποινική Υπόθεση με αρ. 39513/96, για αδικήματα «Εξαφάνισης ή/και καταστροφής αποδεικτικού υλικού κατά παράβαση των Άρθρων 20 και 120 του Κεφ. 154», ως επίσης και για αδικήματα συνομωσίας.

Στις 23.1.97 ο Γενικός Εισαγγελέας, με βάση τις εξουσίες του που του παρέχει το Αρθρο 113.2 του Συντάγματος και το Άρθρο 154(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, διέκοψε την πιο πάνω διαδικασία και η ποινική υπόθεση που είχε καταχωρηθεί, απορρίφθηκε.

Στις 30.9.04, δηλαδή σχεδόν 8 χρόνια αργότερα, με επιστολή του ο εφεσείων ζήτησε από το Γενικό Εισαγγελέα να εγκρίνει την κατάθεση νέας ιδιωτικής ποινικής αγωγής εναντίον των ιδίων και για τα ίδια κατ' ισχυρισμό ποινικά αδικήματα. Μετά και από δεύτερη επιστολή του προς υπενθύμιση στις 22.12.04 ο Γενικός Εισαγγελέας με επιστολή τον πληροφόρησε ότι η υπόθεση, όπως είχε τύχει χειρισμού το 1997, εθεωρείτο λήξασα.

Απέστειλε ξανά νέα επιστολή στις 29.12.04 και έλαβε και πάλι απορριπτική απάντηση.

Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητούσε την πιο κάτω θεραπεία:

«Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία, η παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα να εγκρίνει στον αιτητή επανακατάθεση νέας ιδιωτικής Ποινικής Αγωγής με βάση το Άρθρο 154(3) του Κεφ. 155, τη μερική αλλά ουσιαστική δίωξη της οποίας ούτος ανέστειλε στις 23 Ιανουαρίου 1997, να κηρυχθεί εις την ολότητά της ως άκυρη και ότι παν το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεσθεί.»

Ο καθ' ου η αίτηση-εφεσίβλητος ήγειρε προδικαστική ένσταση υποβάλλοντας ότι με την προσφυγή δεν προσβαλλόταν οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη μέσα στην έννοια του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Το πρωτόδικο Δικαστήριο επεσήμανε ότι δικαστικές πράξεις ή πράξεις οργάνων που είναι ενταγμένα ή συνδέονται άρρηκτα με την άσκηση δικαστικών εξουσιών δεν υπόκεινται στον ακυρωτικό έλεγχο του Ανώτατου Δικαστηρίου. Παρέπεμψε δε σε σωρεία αποφάσεων επί του προκειμένου, αρχίζοντας από την Υπόθεση Kyriakides v. Republic (Ministry of Interior), 1 R.S.C.C. 66, Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89, Pitsillos v. Aristodemou (1969) 3 C.L.R. 226 κ.λ.π.).

Kρίνουμε ότι, με βάση τη νομολογία, η θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι ορθή. Ο Γενικός Εισαγγελέας, στην άσκηση των εξουσιών του σχετικά με ποινικές διώξεις, δεν είναι διοικητικό όργανο και δεν ασκεί διοικητική λειτουργία. Οι αποφάσεις του στον τομέα αυτό συνδέονται άρρηκτα με την δικαστική διαδικασία και ως εκ τούτου εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου του Ανώτατου Δικαστηρίου, με βάση το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

Ως εκ τούτου καταλήγουμε ότι, η πρωτόδικη απόφαση, με την οποία κρίθηκε ότι η πράξη που προσβάλλεται δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, είναι ορθή.

Η έφεση απορρίπτεται με €1.000 έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο