|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 3 ΑΑΔ 285
27 Ιουνίου, 2008
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ,
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείοντες,
v.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ,
Εφεσιβλήτου.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 53/2006)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― Το απαιτούμενο προσόν της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης Ανώτερου Οδοντιατρικού Λειτουργού ― Η κρίση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ότι ο επιλεγείς το κατείχε, κρίθηκε πεπλανημένη.
Η Δημοκρατία ζήτησε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης που ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Οδοντιατρικού Λειτουργού.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή, με δεδομένο ότι η νομολογία έχει καθορίσει ότι μεταπτυχιακή εκπαίδευση συνεπάγεται συμπληρωματική εκπαίδευση που έπεται της βασικής και είναι σε επίπεδο ανώτερο από αυτή, από πλευράς ποιότητας και επιπέδου.
Η Ε.Δ.Υ. εδώ ενήργησε κάτω από πλάνη, αφού το ίδιο το Νοσοκομείο που χορήγησε την σχετική βεβαίωση διαφοροποίησε τη θέση του ως προς την ύπαρξη και προσφορά μεταπτυχιακού προγράμματος ή εκπαίδευση σε αυτό.
Το ζητούμενο είναι η ύπαρξη σχετικής μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, η παρακολούθηση της οποίας θεμελιώνει την απόφαση της Ε.Δ.Υ. Εδώ, ελλείπει αυτό το πρωτογενές στοιχείο. Περαιτέρω, δεν υπάρχει υποκατάσταση της κρίσης της Ε.Δ.Υ. από το Δικαστήριο, το οποίο ορθά διαπίστωσε αυτή την πλάνη ως προς την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος του προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Σολωμού v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 807/00, ημερ. 29.6.2001,
Ηλιάδης v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 716/97, ημερ. 15.9.98,
Χαραλαμπίδης v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414,
Ζαχαριάδης v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 722,
Δημοκρατία v. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Hλιάδης, Δ.), (Yπ. Aρ. 1002/04), ημερ. 18/2/06.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσείοντες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Μ. Καλλίγερου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Ναθαναήλ.
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Με την πρωτόδικη κρίση ακυρώθηκε η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους που έγινε στη βάση απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερ. 15.7.04, στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Οδοντιατρικού Λειτουργού, για το λόγο ότι η Ε.Δ.Υ. ενήργησε υπό το καθεστώς πλάνης ως προς την ύπαρξη του προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης εκ μέρους του ενδιαφερομένου μέρους.
Με δύο λόγους έφεσης προσβάλλεται η πιο πάνω κρίση προς ανατροπή της. Κατά τους εφεσείοντες, αλλά και το ενδιαφερόμενο μέρος που υποστήριξε την έφεση, εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι το τρίμηνο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που είχε παρακολουθήσει δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και λανθασμένα επομένως το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα.
Σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας για τη θέση του Ανώτερου Οδοντιατρικού Λειτουργού τα απαιτούμενα προσόντα περιελάμβαναν πέραν της οκταετούς άσκησης της οδοντιατρικής, από την οποία πέντε τουλάχιστον χρόνια έπρεπε να ήταν στη θέση Οδοντιατρικού Λειτουργού 1ης και 2ης Τάξης, της διοικητικής και οργανωτικής ικανότητας και της πολύ καλής γνώσης της Ελληνικής και καλής γνώσης της Αγγλικής, απαιτείτο και «μεταπτυχιακή εκπαίδευση ή ειδίκευση εις οιονδήποτε κλάδο της Οδοντιατρικής». Η Ε.Δ.Υ. κατά την απόφαση της υιοθέτησε προηγούμενη θέση της ημερ. 21.1.97 (υπό άλλη σύνθεση), ότι όσοι υποψήφιοι είχαν παρακολουθήσει διάφορα προγράμματα τρίμηνης διάρκειας θα ήσαν δικαιούχοι εφόσον η φράση «μεταπτυχιακή εκπαίδευση» δεν εξυπακούει κατ' ανάγκην την απόκτηση μεταπτυχιακού προσόντος όπως, M.A., M.Sc., Prosgraduate Diploma, κλπ.. Προχώρησε επομένως και με τη σύσταση της Διευθύντριας των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών, να προσφέρει τη θέση στο ενδιαφερόμενο μέρος θεωρώντας ότι αυτή δεν υστερούσε σε αξία από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο, είχε αρχαιότητα και είχε υπέρ της επίσης τη σύσταση της Διευθύντριας η οποία συνήδε με τα στοιχεία των φακέλων.
Το ενδιαφερόμενο μέρος παρουσιαζόταν από τον προσωπικό φάκελο να είχε συμπληρώσει μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε θέματα περιοδοντολογίας στο Οδοντιατρικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας στην Αθήνα, κατά την περίοδο 19.6.95-18.9.95. Βεβαίωση ημερ. 15.9.95 υπογραμμένη από τους Διευθυντές και τον Τμηματάρχη Εκπαίδευσης του 251ου Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας κατέτεινε προς αυτή την κατεύθυνση, πιστoποιώντας ότι από τα στοιχεία τους το ενδιαφερόμενο μέρος είχε πραγματοποιήσει «... μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο Νοσοκομείο μας.». Όμως στις 16.1.97, επιστολή από τον Διευθυντή του εν λόγω Νοσοκομείου Ταξίαρχο Γιατρομανωλάκη, που δόθηκε ως απάντηση σε επιστολή ημερ. 14.1.97 της Αναπληρώτριας Διευθύντριας των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών, η οποία διερευνούσε κατά πόσο όντως λειτουργούσε στο εν λόγω Νοσοκομείο μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στον τομέα της περιοδοντολογίας, ανέφερε με παραπομπή στην περίπτωση του ενδιαφερομένου μέρους, ότι το πρόγραμμα εκπαίδευσης του περιλάμβανε κλινική πρακτική άσκηση στη Γενική Οδοντιατρική και ότι δεν λειτουργούσε «... μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για Οδοντιάτρους στον τομέα της Περιοδοντολογίας» στο εν λόγω Νοσοκομείο. Η επιστολή κατέληγε με την αναφορά ότι η χορηγηθείσα ως ανωτέρω προηγούμενη βεβαίωση στο ενδιαφερόμενο μέρος, δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα εφόσον αυτή θα έπρεπε να θεωρείτο μόνο βεβαίωση για εκπαίδευση στη Γενική Οδοντιατρική.
Στις 24.2.98, δόθηκε νέα επιστολή από τον νέο Διευθυντή του Νοσοκομείου κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου μέρους, βεβαιώνουσα ότι για τρεις μήνες το ενδιαφερόμενο μέρος είχε παρακολουθήσει εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Οδοντιατρικό Τμήμα που περιλάμβανε κλινική πρακτική άσκηση στη Γενική Οδοντιατρική (εξακτική-ενδοοδοντία-περιοδοντολογία κ.λ.π.), είχε δε δοθεί «... ιδιαίτερη έμφαση στην παρακολούθηση της αντιμετώπισης περιοδοντολογικών περιστατικών και στον τρόπο οργάνωσης της λειτουργίας του Οδοντιατρικού Τμήματος».
Με βάση τα προαναφερθέντα και υιοθετώντας για την ερμηνεία του όρου «μεταπτυχιακή εκπαίδευση» τα λεχθέντα στις Σολωμού v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 807/00, ημερ. 29.6.01 και Ηλιάδης v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 716/97, ημερ. 15.9.98, το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι το τρίμηνο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που είχε παρακολουθήσει το ενδιαφερόμενο μέρος στο Νοσοκομείο Αεροπορίας, δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, ήτοι εκπαίδευση συμπληρωματική της βασικής, η οποία ακολουθεί σε χρόνο και είναι ανώτερη σε ποιοτικό περιεχόμενο και επίπεδο. Αυτό το συμπέρασμα εξαγόταν από τις διευκρινίσεις που είχαν δοθεί από τους αρμοδίους του Νοσοκομείου και επομένως μπορούσε εύλογα να θεωρηθεί ότι η κρίση της Ε.Δ.Υ. ήταν πεπλανημένη.
Υποστηρίχθηκε από την κα Ουστά ότι η πρωτόδικη κρίση δεν ήταν ορθή με δεδομένο ότι τέτοια εκπαίδευση είχε και προηγουμένως αναγνωριστεί ως μεταπτυχιακή από την Ε.Δ.Υ., η οποία υιοθέτησε απόφαση της σε προηγούμενη διαδικασία κατά την οποία είχε κριθεί ότι μεταξύ αυτών που κατείχαν μεταπτυχιακή εκπαίδευση ήταν και το ενδιαφερόμενο μέρος. Η Ε.Δ.Υ., ως αρμόδια κριτής, είχε ερμηνεύσει τον όρο ως καλύπτοντα μεταπτυχιακά προγράμματα ολιγόμηνης διάρκειας που δεν οδηγούσαν σε απόκτηση μεταπτυχιακού προσόντος ή τίτλου. Περαιτέρω, εάν η εφαρμογή και η ερμηνεία ενός σχεδίου υπηρεσίας είναι εύλογα επιτρεπτή, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει όταν η Ε.Δ.Υ. αποφασίζει κατά την έρευνα της, ότι ένας υποψήφιος κατέχει τα σχετικά προσόντα. Το ενδιαφερόμενο μέρος προσέθεσε στη δική του αγόρευση ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλλε επίσης διότι υπερέβη τα ακραία όρια της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας επεμβαίνοντας στην κρίση και αρμοδιότητα της Ε.Δ.Υ. Η κα Καλλίγερου διέκρινε μεταξύ των όρων «μεταπτυχιακή εκπαίδευση» και «μεταπτυχιακό προσόν», για να εισηγηθεί ότι οι αποφάσεις που αναφέρθηκαν στην πρωτόδικη απόφαση Χαραλαμπίδης v. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414 και Ζαχαριάδης v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 722, αφορούσαν τον δεύτερο όρο.
Έχοντας με ιδιαίτερη προσοχή εξετάσει το όλο ζήτημα, κρίνεται ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή με δεδομένο ότι η νομολογία έχει καθορίσει ότι μεταπτυχιακή εκπαίδευση συνεπάγεται συμπληρωματική εκπαίδευση που έπεται της βασικής και είναι σε επίπεδο ανώτερο από αυτή, από πλευράς ποιότητας και επιπέδου. Το ίδιο το Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας στην απάντηση του ημερ. 16.1.97, ανέφερε ρητά ότι σε αυτό δεν λειτουργούσε μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για Οδοντιάτρους και άρα η παρακολούθηση του τρίμηνου προγράμματος από το ενδιαφερόμενο μέρος δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί παρά μόνο ως εκπαίδευση στη Γενική Οδοντιατρική. Σημειώνεται ότι ακόμη και στη μεταγενέστερη επιστολή του Νοσοκομείου ημερ. 24.2.98, δεν γίνεται καμία αναφορά σε μετεκπαίδευση ή σε παρακολούθηση μεταπτυχιακού προγράμματος, αλλά μόνο αναφορά σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση περιοδοντολογικών περιστατικών στα πλαίσια άσκησης, όμως, της Γενικής Οδοντιατρικής. Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι ήταν σαφές ότι η Ε.Δ.Υ. ενήργησε κάτω από πλάνη, αφού το ίδιο το Νοσοκομείο που χορήγησε την πρώτη βεβαίωση διαφοροποίησε τη θέση του ως προς την ύπαρξη και προσφορά μεταπτυχιακού προγράμματος ή εκπαίδευση σε αυτό.
Περαιτέρω, η θέση της κας Ουστά ως προς την παλινδρόμηση στην αρχή της χρηστής διοίκησης εάν αναθεωρηθεί τώρα η ορθότητα της απόφασης της Ε.Δ.Υ. ενόψει της εκ μέρους της υιοθέτησης προηγούμενης παρόμοιας απόφασης, παραγνωρίζει ότι η προηγούμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ. ημερ. 21.1.97, ρητά αναφέρεται στους υποψηφίους εκείνους που έχουν παρακολουθήσει «μεταπτυχιακά προγράμματα», ώστε να μην αποκλείονται από τις σχετικές θέσεις. Επομένως το ζητούμενο και τότε και τώρα είναι η ύπαρξη σχετικής μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, η παρακολούθηση της οποίας θεμελιώνει την απόφαση της Ε.Δ.Υ. Εδώ, ελλείπει αυτό το πρωτογενές στοιχείο. Περαιτέρω, δεν υπάρχει υποκατάσταση της κρίσης της Ε.Δ.Υ. από το Δικαστήριο, το οποίο ορθά διαπίστωσε αυτή την πλάνη ως προς την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος του προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης. Ούτε εμφιλοχώρησε οποιαδήποτε λανθασμένη αντίληψη απορρέουσα από την πρωτόδικη αναφορά στις υποθέσεις Χαραλαμπίδης και Ζαχαριάδης - ανωτέρω - οι οποίες όντως αφορούσαν σε «μεταπτυχιακό προσόν». Είναι σαφές από την πρωτόδικη απόφαση ότι είναι τον όρο «μεταπτυχιακή εκπαίδευση» που ερμήνευσε, με υιοθέτηση των θέσεων που εκφράστηκαν στις Σολωμού και Ηλιάδης - ανωτέρω - στις οποίες και έγινε αναφορά στις προαναφερθείσες υποθέσεις, καθώς και στη Δημοκρατία v. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56, όπου ερμηνεύθηκε ο όρος «μετεκπαίδευση».
Ενόψει όλων των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με €2.000 έξοδα περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α. υπέρ του εφεσιβλήτου και εναντίον των εφεσειόντων. Καμία διαταγή εξόδων ως προς το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.